Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΑΜΠΑΛΑ-Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑς[Μπρατσένκο, Ρέριχ και Αποκρυφισμός]

Κόκκινη Σαμπάλα - Αποκρυφισμός - Μυστική γεωπολιτική των Ρώσων

του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΤΣΑΝΤΑΜΗ

Κατά καιρούς έχουμε διαβάσει πολλά για τη σχέση του Γ Ράιχ με τον αποκρυφισμό. Μάλιστα ορισμένοι πιο "ψαγμένοι" μπορεί να θυμούνται πως, την ίδια σχεδόν περίοδο, η Σοβιετική Ένωση φλέρταρε με παρόμοια θέματα και πιο συγκεκριμένα με την Παραψυχολογία και τις άγνωστες δυνάμεις του ανθρώπου, ξεκινώντας μια σειρά από πειράματα που κορυφώθηκαν την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Αυτό που κανείς δεν γνωρίζει, όμως, είναι πως η σχέση της Ρωσίας με το παράξενο είναι αρκετά παλαιότερη! Και όπως αποκαλύπτουν καινούργιες έρευνες στα μέχρι πρόσφατα άκρως μυστικά αρχεία της Κρατικής Αστυνομίας, οι πρώτοι μπολσεβίκοι αξιωματικοί είχαν καταστρώσει ένα αρκετά περίεργο σχέδιο για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας αυτοκρατορίας, που θα άκουγε στο όνομα Κόκκινη Σαμπάλα... Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΜΕΡΛΙΝ 
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι πέρα ως πέρα αληθινή και χωρίζεται σε τρία μέρη, με αρχή μια μέρα του Δεκέμβρη του 1924, όταν στην πλατεία Lubyanka της Μόσχας, στα γραφεία ενός ειδικού τμήματος της Μυστικής Σοβιετικής Αστυνομίας (OGPU), θα έρθει προσκεκλημένος ένας γιατρός με το όνομα Alexander Berchenko (γνωστός και ως κόκκινος Μέρλιν). Αν διέρρεε ο λόγος και μόνο της επίσκεψής του, θα μπορούσε να στείλει τους πάντες στο κτήριο εξόριστους στη μακρινή Σιβηρία. Παρ' όλα αυτά, όμως, ο τολμηρός γιατρός πέρασε θαρραλέα το κατώφλι του κτηρίου της Αστυνομίας, πιστεύοντας ακράδαντα πως η χώρα είχε ανάγκη ένα νέο μοντέλο λειτουργίας.  
Λίγους μήνες μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Dr Barchenko κατάλαβε πως η πολιτική ουτοπία της δικαιοσύνης για την οποία εργάστηκε ο ίδιος και οι υπόλοιποι σύντροφοι αδυνατούσε να υλοποιηθεί. Μπορεί τώρα ο θρόνος του Τσάρου να ήταν άδειος, η συμπεριφορά όμως των μελών του Κόμματος, έμοιαζε εξίσου ελιτίστικη. Πόσο δε όταν πέθανε και ο Λένιν, επιτρέποντας στους διαδόχους του να ακολουθήσουν μια εξαιρετικά σκληρή στάση, προσπαθώντας να εξαλείψουν από τη χώρα οποιονδήποτε έδινε τις υποψίες πως υπονόμευε το νέο καθεστώς. Ο Dr Barchenko  δεν ήθελε να ρίξει το Κόμμα, άλλωστε πίστευε κι ο ίδιος στον Μαρξιστικό παράδεισο. Αυτό που ήθελε, όμως, ήταν να μπολιάσει στον εφαρμοσμένο κομμουνισμό λίγο από την πνευματικότητα του Βουδισμού και, πιο συγκεκριμένα, να παντρέψει τη νέα Ρωσία των σοβιετικών με τη θρυλική Σαμπάλα... 
ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΗΣ ΣΑΜΠΑΛΑ 
Σύμφωνα με μία σειρά που κυκλοφόρησαν στη βόρεια Ινδία περίπου το 900μ.Χ., θα έρθει μία μέρα όπου από τη δύση θα φτάσει μία φυλή ανθρώπων (mlecca), που αμφισβητώντας την πίστη στο Βουδισμό θα προσπαθήσουν να τον καταλύσουν με όπλα και προπαγάνδα. Η εποχή αυτή των εισβολέων είναι η περίφημη Kaliyuga, κατά την οποίοι ίδιες προφητείες λένε πως θα γίνει ένας μεγάλος πόλεμος ανάμεσα στις δυνάμεις των απίστων και αυτές του Rudra Chakrin, του βασιλιά του τελευταίου προπυργίου του αγνού Βουδισμού από το βορρά, τη μυστική Σαμπάλα. Η τελική αυτή μάχη θα εγκαινιάσει την Kritayuga, την Εποχή της Τελειότητας, όπου η αυθεντική πίστη του (Θιβετιανού) Βουδισμού θα διαδωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. 
Παραμύθι ή όχι, την περίοδο 1015-1021, όταν ισλαμικές ορδές προσπάθησαν να εισβάλουν στο Κασμίρ, οι πολεμιστές οπαδοί του Βούδα αντέκρουσαν με επιτυχία τον εχθρό. Λέγεται μάλιστα, πως εκτός από τη χρήση όπλων, έψελναν ειδικά μάντρα, που ο θρύλος απέδιδε στη Σαμπάλα! Ιστορίες όπως αυτή, ενέπνευσαν εκατοντάδες γενιές Ασιατών, φτάνοντας μέχρι τα αυτιά δυτικών όπως της Έλενας Μπλαβάτσκυ, η οποία έγραψε για τη Σαμπάλα, ότι είναι η μυστική πρωτεύουσα της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Από εκεί, έλεγε η Μητέρα της Θεοσοφίας, οι Μυστικοί Αρχηγοί παρατηρούν κι επιτηρούν την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Για το μαγικό αυτό τόπο, όμως, έγραψε και ο Alexandre Saint-Yves Alveydre στο βιβλίο του Mission de l'Inde en Europea (1886), αφού πρ'ωτα τον επισκέφτηκε ένας πρίγκιπας απεσταλμένος της συναρχικής κυβέρνησης της υπόγειας Αγκάρθα (ένα διαφορετικό όνομα της Σαμπάλα). 
Όπως ακριβώς και η Μπλαβάτσκυ, ο Alveydre αναφερόταν σ'ένα μυστικό, άβατο κόσμο, όπου ένα συμβούλιο από μύστες έλεγχε ολόκληρο τον κόσμο. Αλλά, καθώς τα μυστικά της Σαμπάλα δεν έπρεπε να φανερωθούν ακόμη, κατέστρεψε ο ίδιος τα αντίγραφα από το βιβλίο του. Δύο , όμως, σώθηκαν και ένα χρόνο μετά το θάνατο του, το 1909, επανακυκλοφόρησε για να σπείρει την ιδέα των Ανώτερων Αρχηγών από την κρυμμένη Σαμπάλα σε όλους τους λάτρεις του αποκρυφισμού. Ένας από αυτούς ήταν και ο κόκκινος Μέρλιν... 
Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΡΧΙΑΣ 


Ο Alexander Barchenko γεννήθηκε το 1881 στο Elets της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και από μικρός έδειξε ενδιαφέρον για τις επιστήμες... και ιδιαίτερα αυτές του αποκρυφισμού. Κάποια στιγμή άρχισε να γράφει ιστορίες φαντασίας (όπως το Doctor Chernii και το Iz Mraka) όπου ο πρωταγωνιστής, ένας καθηγητής της ιατρικής, όπως ήταν κι ο ίδιος, ταξίδευε στην καρδιά της Ασίας αναζητώντας τα χαμένα βασίλεια των σοφών του Βουδισμού, για να προσφέρει στον κόσμο τις ανώτερες τεχνικές τους για τη βελτίωση της ζωής. Εκτός από τη λογοτεχνία. ο Barchenko ενδιαφερόταν και για την έρευνα του παραφυσικού ή του θετικιστικού αποκρυφισμού, όπως το περιέγραφαν τότε. Έτσι προσπαθούσε να κατανοήσει τα μυστήρια της ύπνωσης και του πνευματισμού, της τηλεπάθειας και άλλων τέτοιων φαινομένων. 
Αυτό που τον ενδιέφερε, όμως, πάνω από όλα ήταν να εντοπίσει την κρυμμένη πολιτεία για την οποία έγραψε ο Alveydre και διηγούνταν οι Ασιάτες της εποχής. Πίστευε δε, πως το συναρχικό πολίτευμα που ασκούνταν εντός των τειχών της Σαμπάλα ήταν η απάντηση στο χάος που διαμορφώθηκε στην Ευρώπη μετά την αλλοτριωτική βιομηχανική επανάσταση. Πιστεύοντας και ο ίδιος πως η μόνη λύση στα νέα ταξικά προβλήματα της Ρωσίας ήταν οι διδασκαλίες και ο τρόπος ζωής ενός βουδιστικού τάγματος, που δρούσε με βάση την παράδοση και την ανεπτυγμένη (πνευματική και υλική) τεχνολογία, επεδίωξε να βρει συντρόφους για την οργάνωση μιας αποστολής στο Θιβέτ για εντοπισμό της εισόδου στη Μυστική Σαμπάλα. Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του συνάντησε πολλά εμπόδια για τη επίτευξη αυτού του στόχου, πόσο δε εχθρούς οι οποίοι δεν έβλεπαν θετικά τις παράδοξες σκέψεις του. Κάπως έτσι σχημάτισε έναν κλειστό κύκλο ανθρώπων, την Αδελφότητα των Ενωμένων Εργατών... 
Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΝΩΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ 
Το να ιδρύσεις μια ομάδα για την άσκηση εσωτερικών πρακτικών στη Ρωσία του 1923 ήταν μάλλον αδύνατο. Προβάλλοντας δημόσια, όμως, την εικόνα πως πρόκειται απλά για μια ομάδα ανδρών και γυναικών που ασκούνται στις παραδοσιακές χειρωνακτικές τέχνες (ραπτική, ξυλουργική...), ο Barchenko μπόρεσε να ιδρύσει την Α.Ε.Ε., όπου τα μέλη της -και κάτω από άκρα μυστικότητα- μελετούσαν τις απόκρυφες παραδόσεις. 
Την ίδια περίοδο ο κόκκινος Μέρλιν ήρθε σε επαφή με τον Agvan Dorzhief, ηγούμενο ενός βουδιστικού μοναστηριού στη Ρωσία, που εγκαινιάστηκε από τον ίδιο τον Τσάρο λίγο πριν την επανάσταση. Σύμφωνα με το Βουδιστή μοναχό, η νέα Ρωσία είχε πολλά κοινά με τα ιδεώδη της Σαμπάλα, γι' αυτό και ο Βουδισμός θα έπρεπε να διδαχθεί στους ανθρώπους της Σωβιετικής Ένωσης.  
Ο γιατρός ήταν απόλυτα σύμφωνος με αυτό το σενάριο και γι' αυτό ακριβώς έπρεπε να βρεθεί η αληθινή Σαμπάλα, για να οριστεί μια ιερή συμμαχία μεταξύ των δύο λαών. Αυτός και τα μέλη της αδελφότητας του, όμως, δεν είχαν τα απαραίτητα μέσα για ένα τέτοιο εγχείρημα. Χρειάζονταν έναν ισχυρό σύμμαχο. Και αυτός βρέθηκε στο όνομα του κρυπτογράφου Gleb Bokii, διοικητή ενός μυστικού τμήματος της Μυστικής Σοβιετικής Αστυνομίας, που σκοπό είχε την έρευνα παράξενων φαινομένων, όπως η τηλεπάθεια και η ύπνωση, μέσα από τις επιστημονικές μεθόδους της εποχής. 
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ 
Προσκεκλημένος, λοιπόν, από τον ίδιο τον Bokii, ο Barchenko κατευθύνθηκε στο μέγαρο της Μυστικής Αστυνομίας, όπου οι αξιωματικοί τον άκουσαν με θαυμασμό και, αντίθετα από ότι θα περίμενε ίσως κανείς, τάχθηκαν υπέρ του σκοπού του! Μέχρι σήμερα παραμένει αμφίβολο το κατά πόσο ο Bokii πίστεψε την ρομαντική ιστορία για μια κρυμμένη υπόγεια ουτοπία. Σίγουρα, όμως, δελεάστηκε από τους θρύλους που θέλουν τους Βουδιστές της Σαμπάλα να κατέχουν τα μυστικά του ανθρώπινου νου.  
Έτσι το επιτελείο του Bokii προσκάλεσε τον κόκκινο Μέρλιν να μετακομίσει στη Μόσχα, να εργαστεί μαζί τους στο παραψυχολογικό εργαστήριο και να τους διδάξει τις τεχνικές της Kalachakra tantra, που υποτίθεται πως ασκούσαν οι σοφοί της Σαμπάλα. Ο Barchenko δέχτηκε με χαρά και οι δυο τους συνέθεσαν μια καινούρια "αδελφότητα" , όπου εγκατεστημένοι σε μία επαρχιακή έπαυλη των αξιωματικών και μακριά από τα περίεργα μάτια, ασκούνταν ομαδικά σε ταντρικό διαλογισμό και περιπάτους στη φύση χωρίς... ρούχα. Ταυτόχρονα, ετοίμαζαν την αίτηση χρηματοδότησης για μια εξερευνητική/διπλωματική αποστολή στη Σαμπάλα (που εικάζαν πως είναι κάπου στο Θιβέτ), αίτηση που έπρεπε να δεχτεί και ο στενός φίλος του Λένιν και Κομισάριος εξωτερικών υποθέσεων Georgy Chicherin.  
Όταν ο τελευταίος διάβασε την αναφορά, απέρριψε αμέσως το αίτημα των δύο ανδρών. Ο Barchenko εξοργισμένος δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια και ενεργοποίησε κάθε γνωριμία που είχε μέσα στο Κόμμα για να μιλήσει αυτοπροσώπως στο Στάλιν. Οι κινήσεις του, όμως, προκάλεσαν την προσοχή των υπόλοιπων τμημάτων της Μυστικής Αστυνομίας που χρόνια τώρα φθονούσαν την ανεξαρτησία που έχαιρε το ειδικό τμήμα του Bokii! Κατασκεύασαν λοιπόν το σενάριο ότι ο Barchenko και ολόκληρη η ομάδα του Bokii ήταν μέλη μιας μυστικής (βρετανικής) τεκτονικής οργάνωσης με το όνομα Shambhala-Dunkhor, που επιδίδονταν σε σεξουαλικά όργια και αναρχικές πολιτικές δράσεις και στόχο είχαν τη ρήξη του κομμουνιστικού συστήματος. Έτσι με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, ο Bokii εκτελέστηκε μαζί με τους άνδρες της ομάδας του τον Νοέμβριο του 1937. Ένα χρόνο αργότερα ο Βarchenko πέφτει δολοφονημένος από τα χέρια της Μυστικής Αστυνομίας, κυνηγημένος από τους ανθρώπους που σε όλη του τη ζωή προσπαθούσε να διδάξει τις ευγενικές αλήθειες που πρεσβεύει η Σαμπάλα... 

ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΣΑΜΠΑΛΑ 

Όπως συμβαίνει πάντα σ'αυτές τις περιπτώσεις, η μοίρα παίζει ειρωνικά παιχνίδια με τους ανθρώπους. Και το λέω αυτό διότι ο Barchenko πέθανε δίχως να μάθει ποτέ τους πραγματικούς λόγους που απορρίφθηκε η αίτηση τους για την αποστολή στη Σαμπάλα- όχι γιατί ο Κομισάριος δεν πίστεψε στην ιδέα που ήθελε τη στρατηγική ένωση της υπόγειας πόλης με τη Σοβιετική κοινωνία, αλλά γιατί ο ίδιος είχε ήδη ξεκινήσει μια παρόμοια, ανεξάρτητη επιχείρηση! Το ενδιαφέρον τω Ρώσων για τη Σαμπάλα προϋπήρχε του κόκκινου Μέρλιν, με τη διαφορά πως δεν ήθελαν να την βρουν για να συνάψουν πολιτισμικές σχέσεις, αλλά να χρησιμοποιήσουν τους ανθρώπους που πίστευαν σ'αυτήν, ώστε να προωθήσουν την πολιτική τους ατζέντα! 

Έτσι, από το καλοκαίρι του 1921 είχε ήδη ξεκινήσει μια μυστική υποστήριξη των Ρώσων απέναντι σε μια ομάδα Μογγόλων εθνικιστών, οι οποίοι έχοντας συγκεντρώσει στρατό από πεντακόσιους νομάδες, την ηθική και οικονομική συμπαράσταση των Ρώσων και τις ευλογίες ενός λάμα (που κήρυττε μεσσιανικές προφητείες που όφειλαν τους σκοπούς της Σοβιετικής Ένωσης), ξεκίνησαν τη δική τους επαναστατική πορεία. Είναι χαρακτηριστικό δε, πως οι στρατιώτες τους γίνονταν παντού δεκτοί με ενθουσιασμό, σάλπιγγες και βουδιστικούς ύμνους που εξυμνούσαν το στρατό που έρχεται από το βορρά, όπως έλεγαν οι αρχαίες προφητείες για τους πολεμιστές της Σαμπάλα! Μέσα στον πυρετό των εξελίξεων, όμως, εμφανίστηκε κάποια στιγμή ένας πολιτικά ανεξάρτητος λάμα, που θέλοντας να σφετεριστεί την εξουσία που πρόσφερε η πίστη στους θρύλους, διακήρυξε πως ήταν η μετενσάρκωση του Amursana, ενός από τους πρίγκιπες της Σαμπάλα.  
Ως απάντηση οι Ρώσοι κατασκεύασαν τη δική του ενσάρκωση του Amursana, στο πρόσωπο του νεαρού Has Bator. Ο μοναχός, όμως, δεν ανταποκρίθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δολοφονήθηκε πολύ γρήγορα από μια ομάδα Μογγόλων, που αντιτάσσονταν στα επεκτατικά σχέδια των Ρώσων. Εκνευρισμένοι από την πορεία των εξελίξεων, οι Ρώσοι έστειλαν στο μοναστήρι του ψευδο-πρίγκιπα μεταμφιεσμένους σε προσκυνητές μερικούς πράκτορες της Μυστικής Αστυνομίας, για να τον βρουν και να τον σκοτώσουν. Μάλιστα ο θάνατος του σάστισε τόσο τον κόσμο που παρακολουθούσε, αφού πίστευαν πως ο Amursana ήταν αήττητος! Έτσι άφησαν τους εκτελεστές να φύγουν δίχως να προβάλουν αντίσταση... 
TΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΝΑΥΑΓΗΣΑΝ 

Και ενώ όλα εξελίσσονταν ευνοϊκά, τα σχέδια των Ρώσων για κατάληψη της Λάσα, της πρωτεύουσας του Θιβέτ, ναυάγησαν εκ των.. έσω! Όπως έγραψα νωρίτερα στην καρδιά της Ρωσίας υπήρχε ένα βουδιστικό μοναστήρι όπου ηγούνταν ο προσωπικός διδάσκαλος του Δαλάι Λάμα Agvan Dorzhief. Ο εν λόγω λάμα, πιστεύοντας και ο ίδιος πως η Ρωσία αποτελούσε την υλοποίηση των πολιτικών αρχών της Σαμπάλα, τάχθηκε με το μέρος των Σοβιέτ, αναγκάζοντας μάλιστα τους μοναχούς του να αποκηρύξουν το δόγμα της μετενσάρκωσης, για να τονισθεί το αίσθημα της κοινωνικής ισότητας! Με τα χρόνια όμως, κατάλαβε πως η πολιτική ηγεσία δεν ήθελε να εισάγει το βουδιστικό ντάρμα στα σχολεία της κι έτσι αποκάλυψε με σειρά επιστολών τα σχέδια των Ρώσων για την κατάληψη του Θιβέτ. Το γεγονός αυτό τερμάτισε τις προσπάθειες του Chicherin και των υπολοίπων να εγκαταστήσουν κέντρα επιρροής στην καρδιά της Ασίας, αφού οι έξυπνες διπλωματικές κινήσεις που ακολούθησε στη συνέχεια ο Δαλάι Λάμα, απέτρεψαν κάθε εγχείρημα. Την ίδια ακριβώς περίοδο, όμως, εμφανίστηκε ένας άλλος παράξενος δυτικός στο Θιβέτ. Ντυμένος με ρούχα ενός λάμα και κρατώντας ένα λάβαρο (Tanka) του Μετρέγια Βούδα, υποστήριζε πως ήρθε για να ξεκλειδώσει το υπόγειο βασίλειο της Σαμπάλα. Το όνομά του? Nicholas Roerich... 
O ZΩΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΗΝ ΛΕΥΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ 
ο Nicholas Roerich 
Το Δεκέμβριο του 1923 οι στρατιώτες του Δαλάι Λάμα κατάφεραν να τρέψουν σε φυγή από το Θιβέτ τον Pancher Lama, έναν μοναχό που η πολιτική του στάση εμπόδιζε τον εκμοντερνισμό της χώρας. Αμέσως, όμως, μετά τη φυγή του ο κόσμος άρχισε να μιλάει για μια προφητεία, που ήθελε το Pancher να επιστρέφει ως βασιλιάς της Σαμπάλα, διεκδικώντας το θρόνο του κόσμου. Λίγους μήνες αργότερα ο Roerich θα κηρύξει πως η παρουσία του επιβεβαιώνει αυτούς τους χρησμούς... 
Ο ρωσογερμανικής καταγωγής φιλόσοφος και ζωγράφος Nicholas Roerich ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα, που όμως είχε μια ιδιόμορφη φιλοδοξία : την ένωση όλων των κρατών της Ασίας κάτω από μια νεοβουδιστική πίστη και μια πολιτικο-θρησκευτική εξουσία, τον ίδιο! Και όλα αυτά χρωματισμένα από τη φιλολογία της Σαμπάλα, στην ύπαρξη της οποίας πίστευε ακράδαντα. Όλα ξεκίνησαν το 1901, όταν ο ζωγράφος παντρεύτηκε την Helrna Shaposhnikova, που μετά από ένα ατύχημα άρχισε να έχει οράματα και περίεργους πονοκεφάλους, τους οποίους διαχειριζόταν με μια δική της τεχνική διαλογισμού, την Agni Yoga. Τα οράματα της γυναίκας του τον έφεραν σε επαφή με τον Morya, έναν από τους μυστικούς αρχηγούς της Μεγάλης Λευκής  Αδελφότητας των Ιμαλαίων. Μέσω αυτού, αλλά και των διδασκαλιών του Dorzhiev που γνώρισε όταν έμεινε για σύντομο χρονικό διάστημα στην Αγία Πετρούπολη, έμαθε για την ευλογημένη Σαμπάλα.  
Αργότερα, το 1920, και χωρίς να ζήσει από κοντά την Οκτωβριανή Επανάσταση, μεταναστεύει στην Αμερική, όπου ιδρύει έναν κλειστό κύκλο από μυημένους στις θεοσοφικές του διδασκαλίες και την κοσμολογία της Agni Yoga, που δημιούργησε με τη σύζυγό του. Δυο χρόνια αργότερα ο Morya θα του αποκαλύψει πως ήταν η ενσάρκωση του πέμπτου Δαλάι Λάμα, που ένωσε τους ανθρώπους του απαγορευμένου βασιλείου και έχτισε το περίφημο παλάτι Ρotala στη Λάσα.Έχοντας, λοιπόν, το δικαίωμα που του παρείχε η προηγούμενη ενσάρκωση του, ο Roerich όφειλε να ταξιδέψει στην Ασία για να δημιουργήσει τη Μεγάλη Ασιατική Ένωση, μια αληθινή Σαμπάλα, θεοκρατούμενη από την αγία προσωπικότητα του... 
Η ΜΑΓΙΚΗ ΠΕΤΡΑ 
Ένας από τους ανθρώπους που επηρέασαν βαθύτατα τον Roerich ήταν ο συγγραφέας George Grebenstchikoff. Οι ιστορίες του για την ουτοπία της Σαμπάλα, τους θρύλους του Amursana και τις προφητείες για τους βασιλιάδες των χαμένων βασιλείων εμψύχωσαν σε τέτοιο βαθμό την  οικογένεια του Roerich, που αποφάσισαν να υλοποιήσουν τα σχέδια του. Χρειάζονταν, όμως, μια θεϊκή επιβεβαίωση, η οποία και ήρθε με τον πιο απροσδόκητο τρόπο: Τον Οκτώβριο του 1923, στα πρόθυρα έναρξης της αποστολής των Roerich για τον εντοπισμό της Μυστικής Σαμπάλα, ένας άγνωστος επισκέπτης τους παρέδωσε ένα λίθο cintami (μια πέτρα ευχής που κρατάν συνήθως οι βουδιστές άγιοι bodhisattvas), τυλιγμένο σε ένα ύφασμα που είχε κεντημένα τα αρχικά I.H.S.,που σημαίνει in hoc signo[vinces], εν τούτω νίκα! Εκστασιασμένος από αυτό το παράξενο δώρο, ο Roerich ειδοποίησε όλους τους συνεργάτες του για την έναρξη της αποστολής και, μαζί με τη σύζυγο και το γιο του, κατευθύνθηκαν στα Ιμαλάια για να βρουν και να παραδώσουν τη μαγική πέτρα στον τελευταίο βασιλιά της Σαμπάλα. Τα πράγματα, όμως, πήραν σύντομα μια διαφορετική τροπή.... 
ΕΚΔΙΩΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΙΒΕΤ 
Όταν ο Roerich πλησίασε τα σύνορα του Θιβέτ, ομάδες μοναχών έτρεχαν να τον προϋπαντήσουν, αναγνωρίζοντας τον ως ενσάρκωση του πέμπτου Δαλάι Λάμα Ngawang Lobsang Gyatso. η φήμη του εξαπλώθηκε γρήγορα, όμως, λειτούργησε σε βάρος του καθώς Βρετανοί πράκτορες που δεν έβλεπαν με καλό μάτι την πορεία του παράξενου Αμερικάνου, επηρέασαν τη γνώμη της λάσα, στέλνοντας τελικά στρατιώτες για να σταματήσουν τον Roerich ακριβώς στα σύνορα του Θιβέτ, στην περιοχή Nagchu. Η εμπλοκή της αποστολής κράτησε πέντε μήνες για να καταλήξει σε πλήρη αποτυχία! Οι θιβετανικές αρχές της λάσα έδιωξαν τελικά τον Roerich από τη χώρα, ο οποίος επέστρεψε στις ΗΠΑ. Δίχως να εγκαταλείψει τα όνειρά του, όμως, θα προσπαθήσει το ίδο εγχείρημα ακόμη μια φορά, το 1934. Μάλιστα ένας από τους μαθητές του, ο αρχιτέκτονας Louis Horch, θα χτίσει έναν πυραμιδικό ουρανοξύστη στο κέντρο του Μανχάταν με σκοπό να αποτελέσει τον ομφαλό της επερχόμενης βασιλείας της νέας Σαμπάλα!  
Παρόμοια, όμως, η δεύτερη αποστολή δεν οδήγησε πουθενά και ο Roerich πέθανε στην Ινδία το 1947, ζωγραφίζοντας μυστικιστικά τοπία και αναπολώντας τα σχέδια που η Λευκή Αδελφότητα του είχε εμπιστευτεί. Η Σαμπάλα θα παρέμενε ένα άβατο έπαθλο και, σαν τον Barchenko, όσοι προσπαθούσαν να την προσεγγίσουν απλά οδηγούνταν στο θάνατο ή στην καταστροφή...! 
ΠΗΓΗ : ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ MYSTERY, ΤΕΥΧΟΣ 78fysikidrasi.blogspot.com