ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ "ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ";

Ως πότε θα «ανήκομεν εις την», διεφθαρμένη πόρνη, «Δύσιν»;

 Το ερώτημα που γεννιέται είναι: τι δουλειά έχουμε εμείς οι Έλληνες στην Φραγκογερμανική Ένωση;

 

 Γιατί παραμένουμε σ’ αυτήν την φιδοφωλιά; 

 

Ως πότε «θα ανήκομεν», δηλαδή θα σκύβουμε ταπεινωμένοι και κατασυκοφαντημένοι το κεφάλι, στην διεφθαρμένη πόρνη, «την Δύσιν»;

  

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

«Το χαράτσι, τα παιδιά
μοναχός να κρίνεις
άλλο να στα παίρνουνε
κι άλλο να τα δίνεις»
Κ. Βάρναλης
Γύρω στο 970μ.Χ., ένα παπικό κάθαρμα, ονόματι Λιουτπράνδος, «επίσκοπος» Κρεμόνας, αποστέλλεται στην Πόλη από τον αυτοκράτορα Όθωνα Α’ της Γερμανίας. 

(Είναι η δεύτερη αποστολή του. Είκοσι χρόνια πριν, το 949, εγκωμίαζε με ενθουσιώδεις μεγαλοστομίες τους Βυζαντινούς. «Ξεπερνούν όλα τα έθνη σε πλούτο και παιδεία», έγραφε τότε). Την δεύτερη φορά, ευρισκόμενος προφανώς σε διατεταγμένη υπηρεσία ενίσχυσης της παπικής προπαγάνδας και διασυρμού του Βυζαντίου στη Δύση, γράφει με πρωτοφανές μίσος κατά των Ελλήνων.

 

 Λιβελλογραφεί, χυδαιολογεί, συκοφαντεί τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, επιδίδεται σε απύλωτο υβρεολόγιο. («Μοχθηρόν και κακόβουλον» τον χαρακτηρίζει ο Παπαρρηγόπουλος, στον Ε’ τόμο της ιστορίας του. (Σελίδες 118-134).

Ζήτησε, η θυγατέρα του αυτοκράτορα Ρωμανού και της Θεοφανούς, να δοθεί σύζυγος στο γιο του Όθωνα. «Τι είναι αυτά που λες;» του απαντά ο αυτοκράτορας. «Μία πορφυρογέννητη, κόρη πορφυρογέννητου, να παντρευτεί βάρβαρο; Ποτέ!!!». Σκύλιασε ο αχρείος. 

 

Στο τραπέζει που παρέθεσε ο Φωκάς τον έβαλε να καθίσει στην ταπεινή 15η θέση. Οι ύβρεις και οι γελοίοι χλευασμοί, του κοπρόνου Φράγκου, κατά του αυτοκράτορα, στις επιστολές του στον πάπα και τον Όθωνα, καταλαμβάνουν ολόκληρες σελίδες. Το κακό όμως, έγινε. Τα πλούτη της Πόλης έγιναν γνωστά και θάμπωσαν τους Φράγκους.

 

 Η εξαθλιωμένη, βάρβαρη και σε δημογραφική έκρηξη τελούσα Ευρώπη, επινοεί την λύση: Σταυροφορίες, η μεγαλύτερη απάτη της παγκόσμιας ιστορίας, η πρώτη αποικιοκρατική εξόρμηση της Δύσης. Κλέφτες, λωποδύτες, πειναλέες μάζες, άγρια θηρία-οι Σταυροφόροι-ξεχύνονται στην Ρωμανία και με αποκορύφωμα το 1204, λεηλατούν, βιάζουν, φονεύουν και κακουργούν κατά των «σχισματικών» Ελλήνων. 

(Ο Παπαρηγόπουλος γράφει ότι μαζί με τους Φράγκους «συνέπραττον, εις την δήωσιν και την ανηλεή και κτηνώδη βιαιοπραγίαν, Πισάται, Γεννουαίοι, Σικελοί, Άπουλοι, Ούγγροι, Ισπανοί, Γερμανοί», όλη η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση). 

Συγχρόνως, όσα απ’ αυτά τα τρισάθλια υποκείμενα, τους Σταυροφόρους, ήξεραν πέντε γράμματα, έγραφαν και τους «άθλους» τους, κείμενα απύθμενου μίσους κατά του Ελληνισμού. (Το οποίο καλλιεργούσε και υποδαύλιζε-ποιός άλλος;-το θηρίο της Ρώμης). 

Μεταξύ των εμετικών κειμένων, στα οποία ξεχειλίζει ο φθόνος, η κακία και η παλιανθρωπιά των συντακτών τους κατά του Ελληνισμού και, κυρίως, κατά της Ορθοδόξου Πίστεως, είνα ικαι  κάποιου Γερμανού «ιεραποστόλου» ονόματι Brocardus. 

 

Αυτός υπέβαλε το 1332 υπόμνημα-μνημόνιο στο Φίλιππο ΣΤ’ της Γαλλίας, στο οποίο εξηγεί πώς θα γίνει, η τελειωτική αυτή τη φορά, διάλυση του Βυζαντίου και ο βίαιος εκλατινισμός των Ελλήνων. 

Ο ψευτοϊεραπόστολος προτείνει πέντε μέτρα, για να παραμείνον αιώνια τα εδάφη της Ρωμηοσύνης στη Δύση και να υποταχθούν ολοκληρωτικά οι Έλληνες.
(Τα αποσπάσματα τα μετέφρασε ο Κυρ. Σιμόπουλος και περιέχονται στο βιβλίο του «Ξενοκρατία, Μισελληνισμός και Υποτέλεια», σελ. 249-251). 

Πρώτον: Εκκαθάριση του «εσωτερικού μετώπου». Όλοι οι Λατίνοι που απαρνήθηκαν την «καθολική πίστη» και την «ρωμαϊκή Εκκλησία» με λόγο ή έργο και προσχώρησαν στη γραικική απιστία, θα καταγγέλονται ως αιρετικοί και ή θα θανατώνονται από την ιερά εξέταση ή θα εξορίζονται διά βίου. 

Δεύτερον: Όλοι οι Έλληνες μοναχοί, οι ονομαζόμενοι καλόγεροι, θα εκδιωχθούν από τα κατακτημένα εδάφη και θα διασκορπιστούν σε διάφορες χώρες της Δύσης, εκτός αν αποκηρύξουν δημόσια την πλάνη τους και δηλώσουν πίστη στον πάπα. (Δοκάρι στα μάτια των Δυτικών, και τότε και τώρα, ο ορθόδοξος μοναχισμός). 

Τρίτον: Για να επιστρέψουν όλοι οι «Γραικοί» (από τον λεγόμενο Καρλομάγνο και εντεύθεν έτσι μας ονομάζουν περιφρονητικά οι Φράγκοι), στην «ορθή πίστη», στον καθολισμό, και να κοπεί οριστικά ο δρόμος επιστροφής στη δογματική πλάνη, πρέπει να ξεχάσουν την γλώσσα τους. Να μην μιλάνε και να μην καταλαβαίνουν ελληνικά. (Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε κατά των γλωσσοκτόνων βιβλίων τάχα και Γλώσσας του Δημοτικού. Χωρίς την γλώσσα, φραγκεύουμε μέσα σε μία γενιά). 

 

Για την ριζική αυτή λύση, συνεχίζει ο Γερμανός, θα απαγορευτεί η ελληνική γλώσσα και θα επιβληθεί η διδασκαλία αποκλειστικά των λατινικών (σ.σ. σήμερα των αγγλικών). «Τα παιδιά των Ελλήνων πρέπει να μαθαίνουν μόνο την δική μας γλώσσα, ώστε να διαβάζουν τα δικά μας μόνο βιβλία, να μαθαίνουν τις πλάνες τους και να ενστερνίζονται την αγία μας πίστη και το σωστό δόγμα».
 

Τέταρτον: Όλα τα βιβλία που υπερασπίζονται το ανατολικό χριστιανικό δόγμα, πρέπει να καούν. (Ο απόγονός του, ο Αδόλφος, υιοθέτησε την συμβουλή του). Οι Έλληνες έχουν βιβλία σύγχρονα και παλαιότερα, που περιέχουν πλάνες σχετικά με τη «ρωμαϊκή Εκκλησία» και πολλές βλασφημίες εις βάρος των τέκνων της. 

 

Όλα αυτά τα βιβλία θα αναζητηθούν με ζήλο και επιμονή από ειδικευμένα γι’ αυτό το έργο άτομα, θα συγκεντρωθούν και θα ριχτούν στην πυρά. Για την συλλογή τους θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα, από την τρομοκρατία ως τον αφορισμό. 

Πέμπτον: Ειδικά στην Κωνσταντινούπολη θα συγκεντρωθεί βιαίως, στην Αγία Σοφία, ολόκληρος ο ορθόδοξος κλήρος και από τον λαό ένα τουλάχιστον άτομο από κάθε οικογένεια. «Και μετά το κήρυγμα θα κληθούν όλοι να δηλώσουν διά βοής ότι προσχωρούν στο δικό μας δόγμα ότι συμφωνούν για την ένωση των Εκκλησιών κι ότι υποτάσσονται στη ρωμαϊκή Εκκλησία και τον πατέρα μας, τον πάπα...». (Ας τα διαβάζουν αυτά οι ημιμαθείς της προοδομανίας, οι δωδεκαθεϊστές και λοιποί εκκλησιομάχοι. 

 

Ας βλέπουν την κατάντια των Ουκρανών, που εκλιπαρούν τους Φράγκους και την αγερωχία και λεβεντιά των ορθοδόξων Ρώσων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι, όχι μόνο η ελπίδα μας για ανάσταση του Γένους, αλλά και η απαράθραυστος ασπίδα μας. 

 

Αν υποτασσόμεθα τότε στην «λατινικήν καλύπτραν»-πράγμα που και σήμερα επιχειρείται με την παναίρεση του Οικουμενισμού και με τους ημέτερους μεταπατερικούς λακέδες που τον δορυφορούν-το όνομα των Ελλήνων θα ήταν καταχωνιασμένο στα σκονισμένα ράφια των βιβλιοθηκών). 

Ο Γερμανός «ιεραπόστολος» είναι ο πρώτος στην παγκόσμια ιστορία, που εισηγείται συστηματική, «επιστημονική», Γενοκτονία. Είναι ο πρώτος που σχεδιάζει πνευματική εκμηδένιση, εθνικό και φυλετικό αφανισμό. Το σχέδιο του εφαρμόσθηκε στην αμερικανική ήπειρο, στη νότια μέσω των Ισπανών «κονκισταδόρων (=κατακτητών) και στον βορρά με τους τυχοδιώκτες κάου-μπόυ. 

(Η σφαγή και η πολιτιστική καταστροφή των ιθαγενών της Αμερικής είναι ένα γεγονός που αποσιωπάται επιμελώς. Οι Ισπανοί καταχωνιάζουν τα εγκλήματά τους. Πέραν των σφαγών, κατέφευγαν και στις προγραμματισμένες διασταυρώσεις με συστηματικό βιασμό των ιθαγενών γυναικών για τη δημιουργία μιάς φυλής μιγάδων, που εξαιτίας των βιολογικών και ανθρωπομορφικών της χαρακτηριστικών ξέκοβε από τις εθνολογικές της ρίζες και δεχόταν την επιρροή του ξένου δυνάστη.

 

 Οι εξ Ευρώπης Αμερικανοί, όχι μόνο δεν ένιωσαν τύψεις για την Γενοκτονία, αλλά την μεταμόρφωσαν σε πολιτιστικό κεφάλαιο, εντάσσοντας τη στις ηρωικές περιόδους της ιστορίας των ΗΠΑ, όπως εκφράζεται στα γουέστερν). 

 

Τα ίδια έκαναν οι Γάλλοι στην Αλγερία, οι Άγγλοι στις αποικίες του ανά τον κόσμο, οι Ολλανδοί, Βέλγοι, Γερμανοί και λοιποί «εταίροι» μας στην Αφρική, ο Χίτλερ στην Ρωσία, στην Ελλάδα και στις χώρες των μη Αρείων, που κατακτούσε. 

 

Τα ίδια κάνουν και πάλι με τα μνημόνια στην πατρίδα μας, χρησιμοποιώντας βεβαίως τους χρήσιμους «Κουίσλιγκ». 

Το ερώτημα που γεννιέται είναι: τι δουλειά έχουμε εμείς οι Έλληνες στην Φραγκογερμανική Ένωση;

 

 Γιατί παραμένουμε σ’ αυτήν την φιδοφωλιά; 

 

Ως πότε «θα ανήκομεν», δηλαδή θα σκύβουμε ταπεινωμένοι και κατασυκοφαντημένοι το κεφάλι, στην διεφθαρμένη πόρνη, «την Δύσιν»;

Πηγή