ΕΝΑΣ ΑΠΟΣΥΝΑΓΩΓΟΣ......Ο ΛΟΥΚΑΣ ΝΤΑΡΑΛΑΣ

Φ*Αποκληρος,αποσυνάγωγος,κύριος κι αλήτης,λουμπεν και μπον βιβερ,αγγελος και διαολος η απλα ενας ρεμπετης;;;,ο ΛΟΥΚΑΣ ΝΤΑΡΑΛΑΣ,μύθος για τους εραστες του μουσικου ειδους που υπηρετησε,εφιαλτης για τους δικούς του ανθρωπους....ελευθερος κι αντισυμβατικός,με μια ζωή κινηματογραφικη,καταγώγια και σαλονια,φως και σκοτάδι,γυναίκες,ναρκωτικά ποτό,ερωτες ,,Ευρωπη,Αμερικη,Μεση Ανατολή, μια διαρκης φυγη,στο ονειρο,στο πουθενά... μια διαρκης εφηβεια απ την οποια αρνούνταν να βγει,....αντιφατικός κι αντιδραστικός,εντελως ανευθυνος και συγχρόνως σοβαρος ,μέ το"ο λόγος μου συμβόλαιο" να ισχυει........μ ενα μπουζούκι που στα χέρια του επαιρνε ζωή και σε ταξιδευε στα δαιδαλωδη μακαμια και μιά φωνή που εκανε"ν ακουγεται στην ερημια,ο πονος του με την πενιά"...εσπερνε θύελλες-δυστυχώς και παιδιά,,,,κι εδώ αρχίζει το πρόβλημα...γιατι καλα ολα,οταν ειναι επιλογη,αλλα τι γινεται με τις συνέπειες;;;δές τε τι εκανε στον Γιώργο...την χαρα του καθε ψυχαναλυτή,το τελειο προφίλ για ερευνα καθε ασκουμενου ψυχολόγου...σε καποια συνέντευξη του ο Νταλάρας,οταν τον ρωτησαν για τον πατερα του,να πει κατι με δυο λόγια,ειπε,"ηταν σαν ελευθερο αλογο που τρεχει μεσα στα δάση....αυτό σαν εικονα,ειναι υπεροχο...αλλα, στον κινηματογράφο,οχι στην ζωή...εμας μας κατεστρεψε....τον συγχώρησα,αλλά δεν τον κατάλαβα ποτε'...Αχ μωρέ Γιωργάκη,[κι ας μου σπάς τά νευρα με κατι δηλωσεις που κάνεις],ουτε τον κατάλαβες ουτε τον συγχωρεσες....αλλοιως δεν θα εψαχνες ακόμη να τον βρείς,να τον δείς σε μιά γωνιά να κουρδίζει το μπουζούκι του και να πιάσετε μαζί ενα μινοράκι γιαυτον τον ψευτη ντουνιά...τελος πάντων ας δούμε μερικά βιογραφικά στοιχεία για τον Λουκα.......

[Λουκάς Νταράλας (1927-1977)Ο κορυφαίος λαϊκός τραγουδιστής και εξαιρετικός μπουζουξής Λουκάς Νταράλας (1927-1977) έζησε πάντα ως αυθεντικός ρεμπέτης, περιπλανώμενος και ελεύθερος.

Ήταν γιός του δεξιοτέχνη του βιολιού Χρήστου Νταράλα (1880-1942) απο την Καρδίτσα, (τον οποίον συναντάμε στον δίσκο 78 στροφών της Columbia, με κωδικό D.G. 6062, που ηχογραφήθηκε το 1935. Εκεί ο Νίκος Καρακώστας (κλαρίνο) και ο Xρήστος Νταράλας (βιολί) , παίζουν τα οργανικά: „Σβαρνιάρα“ και „Πέρα στον πέρα μαχαλά").

Παιδιά του ο Γιώργος (Νταλάρας), η Ελένη, ο Χρήστος (πέθανε το 2010) και η Σόνια.

Απο τα τέλη της δεκαετίας του 40 έως και τα τέλη της δεκαετίας του 50 έπαιξε μουσική δίπλα σε μεγάλα ονόματα της ρεμπέτικης αλλά και λαϊκής μουσικής όπως ο Μάρκος, ο Τσαουσάκης, ο Στελλάκης, και το δίδυμο Καζαντζίδη - Μαρινέλλας. Στην υπόλοιπη ζωή του περιπλανήθηκε ως μουσικός ανα τον κόσμο, απο τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία έως το Ισραηλ, την Τουρκία, την Αυστραλία, την Αφρική..

Γαλλία, Ολλανδία, Ισραήλ, Τουρκία, Αυστραλία, Αφρική Με Μάρκο, τον Παπαϊωάννου και τον Στελλάκη, μέχρι τον Τσαουσάκη, τον Καζαντζίδη και τη Μαρινέλλα

Έγραψε σημαντικά τραγούδια όπως Πικρός καημός, Μια μάνα είχα στη ζωή, Μου κλεισες βαριά την πόρτα και άλλα. Το πιό γνωστό τραγούδι του όμως είναι το περίφημο 'Βουνό' σε στίχους Ευάγγελου Πρέκα. Φωνογραφήθηκε για πρώτη φορά απο την Καίτη Γκρέυ και τον Δημήτρη Ρουμελιώτη το Μάρτη του 1954 σε δίσκο 78 στροφών, και την ίδια χρονιά, λίγους μήνες μετά, απο την Μαρίκα Νίνου. Ο ίδιος ο Λουκάς Νταράλας το ηχογράφησε με τη φωνή του το 1975.

Δύο μόνο επίσημες κυκλοφορίες δίσκων του Λουκά Νταράλα υπάρχουν στην ελληνική δισκογραφία. Τα LP : Ένας ρεμπέτης (1974) και Εγώ και το ρεμπέτικο (1975) απο την δισκογραφική εταιρία Sonora.]

*Στην φωτογραφία,ο Λουκάς,η γυναίκα του[η μαμα του Νταλαρα],ο Χρήστος και ο Γιώργος μωρό..