Το είχα από καιρό στο νού μου να το γράψω αυτό το άρθρο, αλλά όλο καί το ανέβαλα. Ωστόσο, ήρθε η αφορμή – καί μάλιστα, διπλή.

Το ότι πετάω ασυνάρτητα μεταξύ τους θέματα σε τυχαίους χρόνους, οφείλεται σε δύο λόγους:

  • Στο ότι γράφω κάπως σαν σημειωματάριο, γιά να μην τα ξεχάσω. (Κι όποιος θέλει να γίνει …επιμελητής εκδόσεως, ας καθήσει να τα συμμαζέψει καί να τα βάλει σε σειρά. Εγώ δεν σκοπεύω – τουλάχιστον γιά τώρα.)
  • Καί στο ότι δεν έχω χρόνο. (Επιτέλους, ας κάνει τίποτε καί κανένας νεώτερος, χωρίς παιδιά / σκυλιά / υποχρεώσεις! Ή, μήπως, μας τέλειωσαν τα μυαλά στην Ελλάδα; )

Εν πάσει περιπτώσει, σας παραδίδω καί το σημερινό ανάγνωσμα, έστω καί ως μεταφυσικό Βίπερ Νόρα – νά ‘χετε να διαβάζετε, να σκοτώνετε την ώρα σας ευχάριστα, καταπώς με δουλεύει (κάθε φορά που γράφω κάτι) κι ο Παλαιός!

. . . . . . .

α. Αφορμή πρώτη

Η κόρη μου (όπως καί πάμπολλα άλλα πιτσιρίκια στην ηλικία της) λατρεύει έναν θεόμουρλο Κύπριο «γιουτιούμπερ», ονόματι 2J (διαβάζεται «Τού-Τζέϋ», αλλά έχει καί 1J, καί 3J, καί νομίζω καί 4J! lol!!!).

[Ο τυπάς αυτός είναι απίθανος! Φτιάχνει συνεχώς κωμικά βίντεο, καί μερικά από δαύτα βγάζουν πολύ γέλιο. Σ’ ένα απ’ αυτά, κρατούσε αγκαλιά μιά υπερμεγέθη κούκλα, δήθεν κοριτσάκι, καί της λέει: «- Θες να κάνουμε σέξ;» «- Ναί!», απαντάει ( ; ) η κούκλα, καί τη φιλάει καί πέφτουν μαζί στο πάτωμα!!!

Σ’ ένα άλλο, παρουσίαζε τις διαφορές που έχουν στη συμπεριφορά τους οι διάφοροι λαοί, όπως πχ στο τρακάρισμα των αυτοκινήτων. Οι Ευρωπαίοι υποτίθεται με το «σείς» καί με το «σάς«, ενώ ο τυπικός Κύπριος με τη μουστάκα βγαίνει έξω τσατισμένος να ζητήσει τα ρέστα απ’ τον άλλον οδηγό, μουρμουρίζοντας: «- Τον πουστόερον!»]

Τέλος πάντων, ο 2J είναι επίσης καί «παιχνιδοπαίχτης» (gamer) (ακριβών) παιχνιδιών γιά υπολογιστή, τα οποία καί παρουσιάζει σε άλλα βίντεο που φτιάχνει. Στο τελευταίο, που με παρακάλεσε η κορούλα μου να το δούμε μαζί, ήτανε κάτι αμερικανάκια Μαρίνζ (πεζοναύτες), λέει, καί κυνηγούσαν τα …πυρηνικά όπλα του Σαντάμ, καί στο μεταξύ ανακρίνανε κάτι Ιρακινούς τσομπαναραίους… αλλά σε διάλειμμα της ανάκρισης (καταφέρανε καί) πέσανε σε μιά τρύπα που άνοιξε στο έδαφος. (Άξιοι! Άξιοι! 🙂 )

Όπου εκεί μέσα είχε κάτι μυστηριώδεις αρχαίους ναούς υποτίθεται από Σουμερία, Ακκαδικούς, καί τα ρέστα (συν υπολείμματα ανθρωποθυσιών)… καί στο τέλος τους την πέσανε διαβόλια. (Ναί, μαύρα κι άραχλα, με φτερά νυχτερίδας, κτλ κτλ.)

Τα διαβόλια πρώτα μεζεδιάσανε μερικούς (άλλως τε, αν δεν χλαπακιάζανε ανθρώπους, τί διαβόλια θα ήταν; ήταν θέμα αξιοπρέπειας! ή είσαι σωστό τέρας, ή δεν είσαι! lol!!!), μέχρι να γίνουν οι κοινωνικές συστάσεις, δηλαδή· αλλά, φυσικά, όταν καλογνωρίστηκαν (όπως ήδη θα μαντέψατε), στην τελική δεν είχανε καμμία ελπίδα εναντίον των Γιού Ές Μαρίνζ Κόρπς (αστερόεσσα σημαία, δεξί χέρι στην καρδιά, όπως οι μασώνοι, στάση προσοχής, ύμνος Ρί-τατόμ τάμ-τίτίιι Ρί-τατόμ τάμ-τέτέεε, εθνική ανατριχίλα καί συγκίνηση, κτλ, ξέρετε – 52η Πολιτεία τους είμαστε! lol!!!)… κι είχαμε χάππυ έντ! 🙂

[Βέβαια, μή νομίζετε ότι το παιχνίδι έχει κάποια αναφορά στο πλιάτσικο του μουσείου της Βαγδάτης απ’ τους Μαρίνζ το 2003 -χρονιά της υπόθεσης του παιχνιδιού, άλλως τε-, αλλά λεπτομέρειες. Μή σκάμε γιά τέτοια πράγματα, τώρα.]

Ά! Μπερδεγουέη, ο αρχιμάγκας «Μαρίν», ο εξολοθρευτής διαβόλων καί τριβόλων, ονομάζεται Ιάσων (Τζέησον)! Κρατήστε το αυτό.

Όπως ήδη θα καταλάβατε, στο άρθρο θα μιλήσουμε γιά τον Ακατονόμαστο. Ως σύμβολο, θα τον κάνουμε βίδες· καί, πιστεύω, θα ξεκαθαρίσουμε μερικά γιατί καί πώς.

. . . . . . .

β1. Αντιστροφές συμβόλων

Είναι πλέον κοινός τόπος σ’ όσους διαβάζουν Ιστορία με στοιχειώδη κριτική διάθεση, ότι η αρχαία Ελλάδα δέχθηκε μέν τρομερό φτύσιμο στα πάντα της (από τους «χριστιανούς», υποτίθεται – δες πχ αναθέματα της «Κυριακής της Ορθοδοξίας»), αλλά καί επίθεση ΚΑΙ σε επίπεδο συμβόλων.

Όπου, γιά παράδειγμα, το κοράκι, ένα από τα δύο ιερά πουλιά του Απόλλωνα (το άλλο είναι το γεράκι), θεωρείται στην εποχή μας προάγγελος κακών. (Τα -πανέξυπνα- κοράκια, βέβαια, δεν δίνουν δεκάρα γιά τέτοιες μαλακίες ανθελλήνων, άσε που είναι λίαν χρήσιμα στο οικοσύστημα – ως σκουπιδιάρηδες.) Το κοράκι απεικονίζεται ζωγραφισμένο μαζί με τον καθισμένο Απόλλωνα σε αρχαίο πιάτο, στο μουσείο των Δελφών· καί όσον φορά τον μύθο, ο Απόλλων έστειλε δύο κοράκια να κάνουν τον γύρο της Γής, ώστε να δούν πού υποχώρησαν τα νερά μετά τον Κατακλυσμό, γιά να πάνε άνθρωποι να κατοικήσουν ξανά.

Εντάξει, γνωρίζουμε τον μύθο καί σε άλλες παραλλαγές: Δίας με δύο αετούς (από εκεί προέρχεται ο δικέφαλος αετός, ως σύμβολο), ή Απόλλων με δύο γεράκια. Καί η αλήθεια είναι πως «Δίας (Οντίν) σύν δύο κοράκια» είναι παραλλαγή του μύθου, που απαντά όχι σ’ εμάς, αλλά στους βόρειους λαούς, κατά Σκανδιναυΐα μεριά· όπου τα κοράκια έχουν κι ονόματα: το ένα ονομάζεται Χούγκινν, καί το άλλο Μούννιν. (Σοφία καί Μνημοσύνη, αντίστοιχα – αν τα θυμάμαι καλά.) Όμως, η κεντρική ιδέα σήμερα είναι πως:

Κοράκι = κακό, τζίζ κακά, πεθαίνει άνθρωπος!

Τα ίδια, βέβαια, καί με την κουκουβάγια.

Φυσικά, αυτά τα φτυσίματα σε κάτι, που στην αρχαία Ελλάδα εθεωρείτο ιερό, δεν είναι τα μοναδικά. Ούτε σήμερα, δυστυχώς, έχουμε έλλειψη φτυσιμάτων στα μούτρα μας απ’ τους «πολιτισμένους»… Όλοι ξέρουμε άριστα το τί μας σούρνουν οι «πολιτισμένοι» (μαζί με κάποια εγχώρια καρακαθήκια, τύπου ΓΑΠατου) : είμαστε τεμπέληδες, που τρώμε τα τίμια λεφτά των Ούννων, είμαστε ανίκανοι, διεφθαρμένοι, παράσιτα, καί τα ρέστα. (Βέβαια, πώς γίνεται όλοι να ξεσκίζονται να παίρνουν έξω δικούς μας επιστήμονες, αφού είμαστε ανίκανοι, αυτό είναι άλλο θέμα. Όπως άλλο θέμα είναι καί το γιατί δεν μας δίνουν ακόμη τις πολεμικές αποζημιώσεις που δικαιούμαστε, οι «τίμιοι» Ούννοι.)

Μόνο να δούμε λιγάκι από πού προέρχονται ειδικά τ’ αρχαία πτύελα, διότι το να λες απλά: «- Φταίνε οι χριστιανοί!», είναι τουλάχιστον απερισκεψία.

. . . . . . .

β2. Ποιοί οι πτύοντες

Η επικράτηση του (πρώϊμου) χριστιανισμού είναι μιά ιστορία, που κράτησε τρείς αιώνες καί πλέον, και διήλθε από διάφορες φάσεις.

Δεν θα κάνω εδώ συστηματικό μάθημα Ιστορίας, καί δή των κρυφών της πλευρών, καί δή σε κολλημένους (τόσο «χριστιανούς», όσο καί «αρχαιόθρησκους»). Πάντως, η θρησκεία που κατήργησε ο Μέγας Κωνσταντίνος, δεν ήταν η αρχαία θρησκεία των Ελλήνων· αλλά η μέχρι τότε επίσημη θρησκεία της Ρώμης, η λατρεία του Ανίκητου Ήλιου (Sol Invictus). (Βέβαια, κάτι τέτοιες «λεπτομέρειες», οι φανατικοί αμφοτέρων των πλευρών τις κάνουν γαργάρα.) Κανείς δεν τραβούσε ζόρι να καταργήσει τη θρησκεία ενός έθνους κατακτημένου εδώ καί τεσσερισήμιση αιώνες… ειδικά μετά το διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας. Το οποίο, βέβαια, ήταν «φωτογραφική διάταξη» γιά τους χριστιανούς, αλλά έπιανε τους πάντες. Ο νόμος ισχύει γιά όλους.

Κανείς;

Ά, όχι!

Υπήρχαν μερικοί λεβέντες, οι οποίοι, με αφορμή την έλευση της νέας θρησκείας, θέλαν να κλείσουν τους λογαριασμούς τους με την Ελλάδα καί τους Έλληνες διά παντός. Όπως ο «κρύπτο» «Μέγας» Θεοδόσιος, ο οποίος επέβαλε με το στανιό στο χριστιανικό δόγμα την «Παλαιά Διαθήκη».

Κι έτσι, βλέπεις «χριστιανοί» να γκρεμίζουν όποιον αρχαιοελληνικό ναό βρίσκαν στον δρόμο τους, να σπάνε αγάλματα, καί τα ρέστα. Λεπτομέρεια, βέβαια, το ότι αυτοί οι γκρεμιστάδες ήσαν βάρβαροι καί δασκαλεμένοι Γότθοι, βαφτισμένοι τσάτρα-πάτρα, που «κάποιοι» τους κουβάλησαν στην Ελλάδα… αλλά τη ρετσινιά την παίρνουν οι Έλληνες της εποχής, που -επίσης- βαφτίστηκαν χριστιανοί.

[Σιγά μην καταλάβαιναν οι -πρόγονοι της Μέρκελ καί του Σόϊμπλε- Γότθοι δόγματα, που κι εμείς ακόμη δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε – αν ποτέ. Πχ την Τριαδικότητα. Κατά τ’ άλλα, όμως …χριστιανοί. Ναί. Ήταν όντως χριστιανοί… άμα διαβάζεις την Ιστορία, όπως διαβάζεις τον τιμοκατάλογο σε σουβλατζήδικο.]

Ή, βλέπεις πχ (όπως γράψαμε παραπάνω) να τρώνε αναθέματα γιά την Εικονομαχία οι …Έλληνες (ωσάν εύκολος σάκκος του μπόξ), κι όχι οι πραγματικοί φταίχτες: οι αλλόφυλοι (καί κατά πάσα πιθανότητα καί «κρύπτο») αυτοκράτορες της εποχής εκείνης, που ξεκίνησαν καί συντήρησαν την Εικονομαχία. Χάζαρος ο ένας (ώ, ναί!), Ίσαυρος ο άλλος, Αρμένιος ο τρίτος… αλλά φταίγανε …οι (υπέρμαχοι των ζωγραφικών απεικονίσεων) Έλληνες, οι οποίοι έκτοτε αναθεματίζονται επισήμως!!!

[Αν η Εκκλησία κάποια μέρα δεν τ’ αλλάξει όλ’ αυτά, έχουν να φάνε χαρτί – στην κυριολεξία!- πατριαρχάδες κι αρχιεπίσκοποι, δεν σου λέω τίποτε! Με το φουρνόξυλο θα τα καταπιούν τα κωλόχαρτα των αναθεματισμών! Νηστίσιμη είναι η κυτταρίνη, δεν πιστεύω νά ‘χουν αντιρρήσεις.

Όχι, επειδή αρκετούς τους παραξένεψε που ο Λιάπης έβγαλε τον σταυρό, μή καί παρεξηγηθούν τα λαθρομούσλιμζ.]

Τούτων ειπωθέντων, πιστεύω ότι έγινε περισσότερο από φανερό ποιοί ξεκινάνε καί κατευθύνουν το φτύσιμο εναντίον μας… αλλά κι εναντίον άλλων λαών.

Διότι, μή νομίζετε, αυτό το βιολί συνεχίζεται: πχ οι βίαιοι ταραξίες οπαδοί των ποδοσφαιρικών ομάδων ονομάζονται -κατ’ επιθυμία της αγγλίτσας- «χούλιγκανς», αλλά ο Χούλιγκαν υπήρξε εθνομάρτυς των Ιρλανδών. (Δεν βάζω σύνδεσμο, διότι η Γουΐκι, ωσάν αιδήμων γεροντοκόρη, δεν αναφέρει τίποτε περί αυτού!) Την βλέπετε, όμως, καθαρά την πολιτική του φτυσίματος καί της αντιστροφής συμβόλων!…

. . . . . . .

γ1. Ο εφευρεθείς Ακατονόμαστος

Κι εκεί που η Ιστορία προχωρούσε στην πορεία της… είχαμε φάει κι εμείς τη φάπα στο Ματζικέρτ… ξαφνικά (ώ, ναί!) το 1095 κηρύχθηκαν Σταυροφορίες.

Δεν θα συζητήσουμε εδώ τα παρασκήνια των Σταυροφοριών, αλλά ξαφνικά (πάλι!) άρχισαν να εμφανίζονται αναπαραστάσεις ενός όντος (του Οξαποδώ) μαύρου κι άραχλου, με φτερά νυχτερίδας, με κέρατα καί τραγόποδα, με μιά μυτερή ουρά, καί να κρατάει τρίαινα.

Στάση εδώ, να πω το εξής εκ-τών-ούκ-άνευ:

Παρακαλώ θερμά οποιονδήποτε ιστορικό ή μή, να μου βρεί απεικόνιση του διαβόλου όπως την ξέρουμε σήμερα, χρονολογημένη ΠΡΟ του 1095 μΧ.

Μάλλον δεν θα βρεί, αλλά οι ερευνητικοί συλλογισμοί μου πρέπει να βασίζονται σε στέρεα θεμέλια. (Αν βρεθεί τέτοια απεικόνιση, τότε πρέπει ν’ αναθεωρήσω ριζικά όλη τη σχετική έρευνα.) Ως τότε, προχωράμε όπως τα έχω βρεί μέχρι τώρα, καί θεωρούμε το 1095 χρονιά έναρξης των σχετικών απεικονίσεων.

Τί σημαίνει αυτό, πρακτικά; Πού πάει η δουλειά;

Σημαίνει ότι αυτό το σύμβολο το σκαρώσανε οι κρυφοί «εγκέφαλοι», που σκαρώσανε καί τις Σταυροφορίες.

Γιατί;

Διότι ο κρυφός σκοπός τους δεν είναι τίποτε «Άγιοι Τόποι», αλλά η ίδια η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία!… Το Βυζάντιο, που είχε πέσει σε χέρια σκατένιων αυτοκρατόρων. (Οπότε, οι μάγκες εκ Δυσμών θεώρησαν πως μπορούνε να το φάνε.)

Στα πλαίσια αυτά, λοιπόν, καί ως προπαρασκευαστική πολεμική ενέργεια, έπρεπε να χτυπήσουν στα ίδια τα θεμέλια του κράτους εκείνου, ήτοι:

  • θρησκεία,
  • γλώσσα (όπου πλέον είχε ήδη κυριαρχήσει -ως επίσημη γλώσσα του κράτους- η Ελληνική έναντι της Λατινικής).

[Σας θυμίζουν όλ’ αυτά τίποτε από σημερινές καταστάσεις; Μονοτονικό, απλουστευμένη ορθογραφία, προτάσεις γι’ αντικατάσταση του αλφαβήτου μας, αποφθέγματα Κίσσιγκερ…]

Τη θρησκεία άρχισαν να τη χτυπάνε εντόνως από το 1054 (οριστικό Σχίσμα), αλλά τη γλώσσα…

…Καλά, αυτήν την χτυπούσαν από τον καιρό των Γεφυραίων. Γιατί, νομίζετε, εφευρέθηκε το «λατινικό» αλφάβητο; απλά, γιά να βολευτούν οι Γεφυραίοι, οι οποίοι (ως Κρόνιοι Πελασγοί μπασταρδεμένοι με Φοίνικες / Χαλδαίους / λοιπούς κόπρους) είχαν φθόγγους, που οι Έλληνες δεν είχαν.

Κρατήστε, όμως, το θέμα «γλώσσα», διότι πρόκειται να πάθετεν πλάκεν με όσα θα δήτε παρακάτω.

. . . . . . .

γ2. Ο Ακατονόμαστος ως έχει

Το να καταλάβουμε τα μέρη της -δίκην τέρατος του Φρανκενστάϊν- συρραφής της συμβολομορφής του Ακατονόμαστου, είναι σχετικά εύκολο:

  • Η τρίαινα είναι σύμβολο του Ποσειδώνα.
  • Τα κέρατα καί τα τραγοπόδαρα είναι χαρακτηριστικά του Πανός.
  • Η μακριά, μυτερή ουρά είναι αυτό που έχουν οι άντρες μέσα στο βρακί τους (από μπροστά), καί πάλι κολλάει στον Πάνα («ζωώδες σέξ»).
  • Το σκοτεινό χρώμα, η Κόλαση, καί τα ρέστα παραπέμπουν στον Πλούτωνα, θεό κυρίαρχο του Κάτω Κόσμου.
  • Τα φτερά νυχτερίδας (αντιπαθές πλάσμα σε όλους τους πολιτισμούς, άσε που μας κόλλησε καί κοβίντ – τί; αμφιβάλλετε; lol!!!) δεν αποκωδικοποιούνται εύκολα· θα τα κάνουμε, όμως, πενηνταράκια παρακάτω, δεν μας ξεφεύγουν.

Οπότε, σκέφτεσαι:

Καλά, ο -ασχημούλης- Πάν ούτε κάποιος πολύ δημοφιλής θεός ήταν ποτέ, ούτε το καλύτερο παιδί είναι. (Σκότωσε τη νύμφη Ηχώ, διότι δεν του καθότανε.) Κι εντάξει, να φτιάξουν τον διάβολο σαν τον Πάνα, πάει στην ευχή. Δικαιολογείται κάπως.

  • Αλλά η τρίαινα;
  • Τα καζάνια με τις φωτιές, κτλ; (Ο Πάν είναι θεός των δασών… κι αλοίμονο αν τα δάση πιάσουν φωτιά!)

Αυτά, πού κολλάνε;

Κι εδώ με περίμενε έκπληξη πρώτου μεγέθους, όταν το συνειδητοποίησα… Όχι, κανένα απ’ αυτά τα στοιχεία δεν είναι άσχετο με το συρραφέν τέρας.

. . . . . . .

δ1. Αρχαίο Ελληνικό Αλφάβητο

Θυμάστε που τα λέγαμε κάποτε, τί απεικονίζει το κάθε γράμμα απ’ τα 27, καί γιατί;

Σας θυμίζω ότι (ως πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος) :

  • Ψ είναι ο Ποσειδώνας.
  • Ω είναι ο Πλούτωνας.
  • ϡ (σαμπί) είναι ο Πάν (δεν έχει επαν-ανακαλυφθεί ακόμη, τον περιμένουμε το 2036 – σας έχω βγάλει τον υπολογισμό της χρονιάς).

Καί οι τρείς τους είναι (ως σύμβολα, αλλά καί ως ενέργειες) το αποτέλεσμα του «ερμητικού βρασμού» των τριών ερμητικών στοιχείων:

  • Του «σταυρού της ύλης» (δηλ. του κερδώου μέρους του Ερμή) ο Ποσειδών.
  • Του «κύκλου της ζωής / ψυχής» (του ψυχοπομπικού μέρους του Ερμή) ο Πλούτων.
  • Των «κεραιών (κεράτων) του πνεύματος» (του λογίου μέρους του Ερμή) ο Πάν. (Το γιατί το πνεύμα απεικονίζεται με κέρατα, δεν το γνωρίζω. Ίσως είναι αδέξια απεικόνιση της εγκεφαλικής ενέργειας, που πάει προς τα πάνω.)

Κι όλ’ αυτά μαζί, στην ακόλουθη εικόνα:

Βλέπετε, λοιπόν, καθαρά τί συμβολιστικό υποκρύπτεται κάτω απ’ αυτή τη φιγούρα-κουρελού του Οξαποδώ: ομαδικό φτύσιμο στον «ερμητικό βρασμό» των στοιχείων του Ερμή, δηλαδή στην πνευματική εξύψωση των ιδιοτήτων του (Έλληνος) ανθρώπου!

Κι επειδή έχει να κάνει καί με τα γράμματα του αρχαίου Ελληνικού αλφαβήτου, τότε είναι προσπάθεια «ροκανίσματος» αυτού.

«- Καί τί μ’ αυτό;», θα ρωτήσει κάποιος.

. . . . . . .

Πρίν συνεχίσουμε, οφείλω να πω / ξεκαθαρίσω το εξής – μία καί καλή:

Βασική, θεμελιώδης αρχή του σκεπτικού του παρόντος ιστολογίου, είναι να κοιτάζουμε περισσότερο το σύνολο, καί λιγώτερο τα μέρη του.

Τα είπαμε, ένα αυτοκίνητο διαλυμένο σε κομμάτια, δεν σε πάει πουθενά.

Ειδικά, τώρα, σε καλώς δομημένα καί συνεκτικά σύνολα (αλφάβητο, Ηλιακό μας Σύστημα, περιοδικός πίνακας χημικών στοιχείων, χάρτης αστερισμών κατά Πτολεμαίο, κτλ κτλ), ΔΕΝ κάνουμε εξυπνάδες – αφαιρώντας ή προσθέτοντας δομικά στοιχεία, ή αλλάζοντας τη θέση τους. Αυτοί που τα φτιάξαν, ήξεραν τί έκαναν· δεν περίμεναν τον κάθε παπάρα, να έρθει να κάνει υποδείξεις.

Εάν κάνουμε τέτοιες εξυπνάδες, απλά κάνουμε ζημιά.

Θέλετε να δήτε πού οδηγεί η κατάργηση γραμμάτων, ειδικά των τριών τελευταίων… που (σαρπράϊζ!!!) ΔΕΝ τα έχουν οι Δυτικοί, οι εφευρέτες της καρικατούρας του Οξαποδώ;

Ιδού (κλίκ απάνω στην εικόνα, γιά μεγέθυνση στο αρχικό μέγεθος) :

Τ’ είν’ αυτά τώρα, έ;

Η σύγκριση των -κατά σειρά- Ελληνικού / «Λατινικού» / Φοινικικού ( ; ) αλφαβήτων.

Με μπλέ είναι τα παρένθετα γράμματα, καί με σκούρο κόκκινο τα εκτός σειράς. (Το Φοινικικό «κανονικό» Σ απεικονίζεται εκτός σειράς στον πίνακα που παρουσιάζει η Γουΐκι.)

. . . . . . .

δ2. Συγκρίσεις

Παρατηρώντας την παραπάνω εικόνα, βλέπουμε καθαρά ότι το «Λατινικό» αλφάβητο (με τη σύγχρονη μορφή του, του Αγγλικού) είναι σά σπασμένη τσατσάρα, σαν οδοντοστοιχία γριάς (που της λείπουν δόντια)…

…σα σπασμένο dna.

Την παρομοίωση δεν την έκανα στα κουτουρού· θυμηθήτε: Ερμής, μικροκοσμικό κηρύκειο (dna), μακροκοσμικό κηρύκειο (πλανήτες Ηλιακού μας Συστήματος).

Ακόμη: βλέπουμε παρένθετα γράμματα, καί γράμματα εκτός σειράς. Η δέ «ουρά του Ερμητικού βρασμού» απλά λείπει! (Έ, αφού τη θεωρούν κάτι το σιχαμερό κι αξιόπτυστο…)

Στο δέ «Φοινικικό» βλέπουμε μιά (σε επίπεδο φωνημάτων) τσάτρα-πάτρα αντιστοιχία με το Ελληνικό κλασικό, αλλά λείπει όλη η «ουρά» πέρα από το Τ (Άρη). Γιατί;

Απλούστατα, διότι (στο μακροκοσμικό κηρύκειο) μετά τον Άρη βρίσκεται ο Δίας!

Είπαμε, ρέ λεβέντες, ότι είσαστε Κρόνιοι καί Ού-Διαίοι, αλλά εσείς παραείσαστε φανατικοί καί κολλημένοι!!! Τόσο πολύ πιά;

Όσον αφορά τους «Λατίνους»… αυτοί, τώρα, έχουν αφήσει -σχετικώς απείραχτα- τα γράμματα μέχρι το Χ (Ουρανός), προφανώς γιά να θυμούνται ποιόν εκθρόνισε το αφεντικό τους, ο Κρόνος – καί πώς.

. . . . . . .

δ3. Κάποια πρώτα συμπεράσματα

Παρατηρώντας τον συγκριτικό πίνακα των αλφαβήτων, διαπιστώνουμε ότι τα δύο μή-Ελληνικά αποτελούν απλώς (αντιγραφή του Ελληνικού, καί) κακοποιημένα χρηστικά εργαλεία, όπου τα φωνήματα των ενδιαφερομένων λαών βολεύονται όπως-όπως. Ειδικά στο «Φοινικικό», φαίνεται καθαρά η χρήση λαρυγγικών («πνιχτών») καί συριστικών ήχων…

…όπως αχνοφαίνεται καί μιά ηχώ μακρυνού Πελασγικού παρελθόντος.

Όπου έχουμε (φαίνεται αυτό…) έ δασύ, ύ δασύ (ως υποκατάσταση του ιώτα)… ήδη εκλείψαντα σε παλαιότερες εποχές της Ελλάδας.

Αντίθετα απ’ όσα διδάσκονται στα μασωνο-γιουνιβέρσιτυζ, το Ελληνικό κλασικό αλφάβητο είναι πολύ παλιότερο απ’ ό,τι νομίζεται ακαδημαϊκώς – καί ΔΕΝ το πήραμε εμείς απ’ τους Φοίνικες, αλλ’ αυτοί από μας. Βλέπετε, οι φιλόλογοι (όσο φίρμες κι αν είναι) αδυνατούν:

  • καί να καταλάβουν αυτά τα περί συνεκτικών συνόλων, που λέγαμε,
  • καί να σκεφτούν ως μηχανικοί, κάνοντας μιά «αντίστροφη μηχανική» στα αλφάβητα.

Αν μπορούσαν, θα καταλαβαίνανε πολλά. Φερ’ ειπείν, ότι η αφαιρετική λογική είναι πανεύκολη, ενώι η συνθετική δύσκολη. Επομένως, αν εμείς οι Έλληνες πήραμε το αλφάβητο απ’ τους Φοίνικες, κι ήμασταν τόσο έξυπνοι, ώστε να του βάλουμε ουρά πεντέξη γράμματα ακόμη, τότε γιατί δεν φτιάχναμε το δικό μας εξ αρχής; τί τα θέλαμε τα δάνεια; (Γιά να …χρωστάμε επί 28 αιώνες το κοπυράϊτ στους τοκογλύφους; lol!!!)

Αλλά, ούτε μπορούν, ούτε θέλουν.

. . . . . . .

Παρένθεση – σημαντική.

Κάποιο άτομο (που δεν πολυ-χωνεύω) είχε πεί κάποτε κάτι σωστό: ότι θα έρθουν εποχές, που οι ιδέες θα είναι πιό πολύτιμες απ’ το χρήμα. Συμφωνώ χίλια τα εκατό, καί επαυξάνω.

Λοιπόν, εδώ προσφέρω τζάμπα ιδέες! Κι όχι τόσο στους φιλολόγους, όσο στην κρυφή έρευνα των «υπερεσιώνε» (που ξεπατηκώνουν ό,τι χρήσιμο απ’ τα ιντερνέτια). Λεβέντες μου, αν ρίξετε αυτά που λέω στη μόδα της εποχής που βγάζει ιδέες ανθ’ υμών, στην Τεχνητή Νοημοσύνη παναπεί, θα σας αποκαλυφθεί η εξέλιξη του παρελθόντος σ’ όλη της τη μεγαλοπρέπεια! Κι όχι μόνο η γλωσσική εξέλιξη, αλλά (τζίζ! τζίζ! τζίζ!) καί η φυλετική – των λαών, που χρησιμοποιούν συγκεκριμένα αλφάβητα καί φωνήματα. Αυτά που ίσως θα έκανα εγώ στα χρόνια της σύνταξής μου (καί θα μού ‘παιρνε καμιά εικοσάρα χρόνια), θα σας τα ξεπετάξει η κυρά-ΤουΝού σε μέρες, ίσως καί ώρες. Άρα, τί κάθεστε;

Εσείς, τώρα, οι αναγνώστες μου, ξέρετε κάτι;

Στην αρχή σκέφτηκα ν’ αφήσω αρκετά σκοτεινά σημεία στο άρθρο να αιωρούνται, διότι δεν μ’ αρέσει να τροφοδοτώ με έτοιμα δεδομένα τους εχθρούς μας· αλλά, πάλι, μιά εσωτερική φωνούλα μου χαμογελούσε. «- Πές τα!», μου είπε. «Θα τα κυνηγήσουν, θα τα εφαρμόσουν, αλλά δεν ξέρουν τί ιό βάζουν στα κεφάλια τους!»

Άμα διάβαζαν καί λογοτεχνία οι «υπερεσίες»… ειδικά το «Λάθος» του Αντώνη Σαμαράκη, δεν θ’ αποτολμούσαν τέτοιες περιέργειες. Αλλά, είμαι σίγουρος… θ’ αποτολμήσουν! Γι’ αυτό γελάω από τώρα …σατανικώς πως! 🙂

Μπερδεγουέη… κανείς δικός μας να βάλει την ΤΝ να βρεί πράγματα επάνω σ’ αυτά που λέμε; τόσους κομπιουτεράδες έχουμε!

Αλλά μπάααα… ποιός ενδιαφέρεται γιά Έθνος κι Ιστορία, τώρα;! άλλως τε, οι «πολιτισμένοι» καταργούν τις κλασικές (διάβαζε: Ελληνικές) σπουδές. Διότι προέχει κι επείγει να βρεθούν «χαμένοι πολιτισμοί» των προγόνων των ΜπιΕλΕμάδων. Όχι όλα οι λευκοί! (Άμα βρεθούν, γράψτε μας κι εμάς να τους μάθουμε. Μή μας αφήνετε στο …μαύρο σκοτάδι! lol!!!)

. . . . . . .

Άλλα συμπεράσματα – ή, αν θέλετε, ακόμη υποθέσεις έρευνας.

  • Να υποθέσουμε ότι, όσο μικρότερο το αλφάβητο, τόσο πιό αούγκαγκα ο λαός που το χρησιμοποιεί, ή θα φανούμε …ρατσιστές; Έ; (Αλλά γλώσσα καί σκέψη αποτελούν άσπαστο δίπολο.)
  • Να υποθέσουμε ότι η αισχρή πράξη του εξοβελισμού των τριών γραμμάτων (στίγματος, κόππας, σαμπί) το 403 πΧ -επί επωνύμου άρχοντος Ευκλείδου, καί σε μιά τσακισμένη από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο Αθήνα- έγινε με τα λεφτά των Γεφυραίων;

Μ’ άλλα λόγια, πώς θα εισέπραττε λεφτά το ισοπεδωμένο (καί συνθηκολογημένο) κράτος των Αθηνών γιά να ξαναφτιαχτεί, αν δεν βρισκόταν μερικοί παπάρες να ξεπουλήσουν πράγματα, που δεν ξεπουλιούνται; (Σας θυμίζει τίποτε από σημερινές καταστάσεις; )

Δεν χρειαζόμαστε περισσότερα, τουλάχιστον προς το παρόν. Αρκούν τα παραπάνω γιά μιά γερή δόση έρευνας!

Εκτός από ένα:

Τα φωνήεντα στα Ελληνικά είναι 7. Κι ενώι στα 6 απ’ αυτά υπάρχει (σήμερα) η ιδιαιτερότητα ότι προσδιορίζουν ακόμη καί περισσότερα του ενός σκέτα γράμματα καί σύνολα γραμμάτων (πχ ε = ε, αι / ι = ι, η, υ, ει, οι, υι / κτλ), ο φθόγγος «ου» δεν αποδίδεται με γράμμα!!! Πράγμα τελείως παράδοξο. (Είπαμε: καλώς δομημένο και συνεκτικό σύνολο· φθόγγος χωρίς γραπτή αναπαράσταση, είναι τελείως έξω απ’ τη φιλοσοφία του αλφαβήτου μας.)

Έ, λοιπόν, αυτός ο φθόγγος είναι το σαμπί! Δεν εξηγείται αλλοιώς.

Το κατάργησαν μεν απ’ τον γραπτό λόγο οι πονηροί, αλλά το φώνημα παρέμεινε… «Ορφανό» μέχρι σήμερα!

Γελοιότητες…

. . . . . . .

(συνεχίζεται