Στην...

. . . . . . . .

α1. Εισαγωγή

Οι άνθρωποι χωρίζονται σε αρκετές κατηγορίες· καί μ’ αρκετά κριτήρια διαχωρισμού.

Όσον αφορά τα «δικά μας», τώρα, υπάρχουν άνθρωποι που ζούν μιά χαρά, χωρίς ποτέ τους να έχουν ανοίξει πχ ένα βιβλίο Αστρολογίας. Άλλοι, πάλι (ως ο υποφαινόμενος) ψάχνουν τα πάντα έως εξαντλήσεως των πληροφοριών. (Καί του εαυτού των ψαχνόντων!) Όμως, καί οι δυό κατηγορίες εξακολουθούν να ζούν χωρίς προβλήματα – αν, βέβαια δεν υπάρξουν προβλήματα από τον κοινωνικό περίγυρο.

Γιά να διαβάζετε αυτό το ιστολόγιο, σίγουρα ζητάτε να μάθετε τις κρυμμένες αλήθειες που μπορεί να ξετρυπώνει η αφεντιά μου. Το (όντως βασανιστικό) ερώτημα, όμως, είναι:

Κι αν αυτές οι αλήθειες είναι τελικώς ένα ψέμμα;

Έστω, αν αυτές τις αλήθειες τις προσλαμβάνουμε με στραβό / εσφαλμένο τρόπο;

. . . . . . . .

α2. Εξήγηση

Θα γίνω πιό συγκεκριμένος. Πρέπει.

Δεν αμφισβητώ όσα αντιλαμβάνονται οι ασθήσεις μας. Ακόμη κι οι επεκτεταμένες αισθήσεις μας, με τα επιστημονικά όργανα παρατηρήσεων.

Δεν αμφισβητώ πχ ούτε τον αριθμό των άστρων, ούτε την απόστασή τους, ούτε το αν κατοικούνται από νοήμονα όντα. (Μεγάλη μας εγωϊστική ιδέα, να είμαστε τα μόνα νοήμονα όντα στο Σύμπαν.) Δεν αμφισβητώ όσα αντιλαμβάνονται οι ασθήσεις μου, ουδέ κάν τα καθημερινά πράγματα – από τις πορείες των διαδηλώσεων, μέχρι τα σκυλόσκατα στα πεζοδρόμια.

Δεν αμφισβητώ ουδέ κάν όσα η (αυστηρότατη, καί αποκλείουσα το αντίθετο) λογική μου λέει πως υπάρχουν καί δρούν, χωρίς να τα πιάνουν οι αισθήσεις.

Όμως, δεν θα σας πάω σε όσα λένε οι σύγχρονοι, «φιλοσοφημένοι» φυσικοί, ότι τα πάντα είναι ένα σύνολο από αφηρημένες μαθηματικές ιδιότητες, καί πως εάν νομίζουμε πχ ότι αγγίζουμε με τα χέρια μας ένα αντικείμενο, αυτό στην πραγματικότητα είναι ψευδαίσθηση. (‘Ντάξ’, ρέ συνάδελφοι! Αλλά, να ξέρετε, σ’ αυτά τα θέματα εγώ γύριζα, όταν εσείς ακόμη μπουσουλούσατε! 🙂 )

Δεν θα σας πάω ούτε σε θρησκείες καί φιλοσοφίες, που λένε απάνω-κάτω τα ίδια. (Αν καί χωρίς να τα αιτιολογούν επαρκώς.)

Όμως, ο χρόνος, αγαπητοί!…

. . . . . . . .

β. Χρόνος

Ο χρόνος είναι πολύ περίεργο πράγμα.

Η δική μας (εδώ, του ιστολογίου) ανάλυση του χρόνου μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως αυτός είναι κομμένος σε κομμάτια· τα οποία, με τη σειρά τους, υπακούν σε κάποια συγκεκριμένα Μαθηματικά. Θες Αστρολογία, θες «πυθαγόρεια» Μαθηματικά, θες Φένγκ Σούϊ, θες κάτι άλλο, θες συνδυασμένα, πάντως υπαρκτά – καί φανερά με λίγη παρατήρηση.

Επίσης, συμπεράναμε ότι «αυτοί» το γνωρίζουν αυτό το γεγονός, καί δρούν με βάση αυτό – γιά όποτε τους λέει η ανάλυσή τους ότι θα έχουν ευνοϊκή εξέλιξη τα σχέδιά τους. Μιά ματιά στην ειδησεογραφία γιά τα παγκόσμια γεγονότα, επί λίγες μέρες, αρκεί γιά να βεβαιωθούμε· ακόμη καί με τόσο μικρό «στατιστικό δείγμα», όπως λέγεται. Ας μην ξεχνάμε ότι όλες οι «σχολές επιτυχίας» με αποκρυφιστικό υπόβαθρο (πχ που σου λένε πότε θα βγάλει πολλά λεφτά η καινούργια σου δουλειά – με βάση τα Ταρώ, την Ινδική Αστρολογία, κτλ κτλ κτλ) στηρίζονται κατά μεγάλο μέρος σ’ αυτήν ακριβώς τη βασική ιδέα.

Το μόνο που δεν άλλαξε, είναι ο χρόνος σχεδιασμού γιά προετοιμασία μελλοντικής τους δράσεως, «αυτών». Αφ’ ενός, επειδή παλιότερα οι υπολογισμοί έπαιρναν πολύ χρόνο (Μαθηματικά, είπαμε – δεν είπαμε πρακτική αριθμητική), αφ’ ετέρου επειδή σήμερα οι υπολογισμοί γίνονται μέν ταχύτατα, αλλά «αυτοί» έχουν όλη τη χρονική άνεση να (σκεφτούν καί να) επιλέξουν την πλέον ευνοϊκή στιγμή (γιά τα σχέδιά τους), ανάμεσα σε αρκετές υποψήφιες.

Καί, ναί, ξέρουν να περιμένουν…

Συμπεράναμε, ακόμη, ότι αυτή η συμπεριφορά του χρόνου είναι ένα στοιχείο (ίσως το κύριο, πιθανόν το μοναδικό) αυτού, που αποκαλούμε «Μάτριξ». Άρα (ξανασυμπεράναμε), όποιος κατέχει τον μηχανισμό αυτόν, κάνει ό,τι γουστάρει – κι αλοίμονο σ’ εμάς, τα καθημερινά πτωχά ανθρωπάκια!

Λογικά όλ’ αυτά τα συμπεράσματα, σωστά;

Σωστά.

Αλλά, αγαπητοί μου κι αγαπητές μου!…

…Αλλά…

…Η λογική κρύβει ΠΟΛΛΕΣ παγίδες!!!

. . . . . . . .

γ1. Λογική ανάπηρη

Ένας πράγματι μεγάλος φυσικός (καί μεγάλος γυναικάς, δείγμα ότι ο άνθρωπος όντως βρισκόταν σε ψυχονοητική ισορροπία! lol!!!), ο μακαρίτης ο Φέϋνμαν, είχε δώσει ένα παράδειγμα εσφαλμένης λογικής (εδώ – αλλά ψάχτε το απόσπασμα μέσα στο όλο σύγγραμμα, δεν θυμάμαι πού ακριβώς βρίσκεται… μάλλον στην εισαγωγή, αλλά δεν είμαι σίγουρος) – αν καί φαινομενικά ακλόνητης.

Είχε γράψει ότι, όταν γίνεται έκλειψη Ηλίου, ορισμένες φυλές αγρίων αρχίζουν να βαράνε μανιωδώς τα τύμπανα. Γιατί; Διότι τον Ήλιο τον καταπίνει ένας κακός δράκος του ουρανού, οπότε ο δράκος πρέπει να τρομάξει, γιά ν’ αφήσει τον Ήλιο ξανά ελεύθερον. Καί, πράγματι, ο δράκος πάντα τρομάζει, διότι πάντα ξαναφαίνεται ο Ήλιος ύστερ’ από μερικά λεπτά της ώρας! Οπότε, τότε σταματάνε καί τα τύμπανα των αγρίων.

(Εκείνο που δεν έγραψε ο μέγιστος, είναι το από ποιό μέρος του σώματος του δράκου ξαναβγαίνει ο Ήλιος! lol!!! Διότι βγαίνει από την απέναντι πλευρά της Σελήνης απ’ αυτήν που μπαίνει! Άρα, αν μπαίνει απ’ το στόμα, βγαίνει από …φτού, κακά! Ξανά lol!!!)

Η λογική, λοιπόν, των αγρίων είναι ακλόνητη· διότι, πάντα φέρνει αποτέλεσμα.

Εκτός από ένα πράγμα: το ότι δεν τους πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό να ΜΗΝ παίξουν τα τύμπανα, έστω καί γιά μία φορά.

(Περνάνε βέλη απ’ τα μυαλά των εχθρών τους· όμως, απ’ το δικό τους νέες ιδέες, δύσκολο. 🙂 )

[Βέβαια, εκλείψεις Ηλίου πάνω απ’ τον τόπο των αγρίων δεν συμβαίνουν κάθε μέρα. Επομένως, ακόμη κι αν το σκεφτούν, ώσπου να το βάλουν στα υπόψιν να το εξετάσουν καί να πειστούν, μπορεί να έχει πεθάνει ο μάγος της φυλής – καί παραμένει απείραχτη η αρχαία, εσφαλμένη «συνταγή» της …δρακοφονίας γιά επανάληψη απ’ τον επόμενον.]

Τί σημαίνουν, όμως, αυτά γιά εμάς τους -μή χέσω!- πολιτισμένους;

. . . . . . . .

γ2. Λογική υγιής καί αρτιμελής

Σημαίνουν ότι δεν το βασανίσαμε το συμπέρασμα όσο έπρεπε – αλλά, θα το πράξουμε εδώ.

Λοιπόν, οι περίεργες αυτές διαιρέσεις του χρόνου μπορεί να υπάρχουν, αλλά μπορεί απλά καί να είναι ιδέα των ανθρώπων.

Εδώ, τώρα (είτε υπάρχουν οι χρονικές διαιρέσεις, είτε όχι), ανοίγονται πάλι δύο δρόμοι:

  • είτε να έχουν πειστεί «αυτοί» γιά την ορθότητα των διαιρέσεων του χρόνου,
  • είτε να έχουμε πειστεί καί εμείς.

Οπότε, εγείρεται το επόμενο ερώτημα:

Εάν «αυτοί» κάνουν όσα κάνουν σύμφωνα με τις διάφορες «συνταγές επιτυχίας» (αστρολογικές, κτλ), θα πετύχουν ο,τιδήποτε, αν ΔΕΝ τσιμπήσουμε κι εμείς;

Βλέπετε, υπάρχουν καί οι μύθοι. Που μας λένε πολλά, αν δεν τους θεωρούμε παιδικά παραμύθια άνευ αξίας.

Κι ένας μύθος, ένα πακέτο μύθων, μάλλον (σαν τα δικά μας τα Έπη), είναι ο μύθος του βασιλιά Αρθούρου· ναί, αυτουνού με το σπαθί στον βράχο, κτλ. (Όπως ακριβώς με τον Αιγέα, αλλά μή δίνετε σημασία – διότι οι Δυτικοί είναι πολιτισμένοι, ενώι εμείς όχι· άρα, αυτοί τα είπαν πρώτοι! Lol!!! Καρφάρα αυτή, γιά κάτι θαυμαστές της «ανωτερότητας των Αρείων», καί λοιπών ξανθών βορειοευρωπαϊκών θριχών.)

Όπου υπάρχει καί μιά μάγισσα, η Μοργκάνα Λέ Φέϋ. Αυτή, λοιπόν, τό ‘ριξε στις κατάρες καί τη μαύρη μαγεία, λόγωι του ότι έφαγε χυλόπιττα από κάποιον που αγαπούσε. Καί κάθε τρείς καί λίγο μάζευε τους χωριάτες στην πλατεία, ανέβαινε σε μιά εξέδρα, καί μοίραζε ξόρκια καί κακία καί θυμό. Κι άκουγαν οι χωριάτες σιωπηλοί καί τρομαγμένοι· σου λέει, μή μας πιάσει κι εμάς στο στόμα του αυτός ο απόπατος, αλοίμονό μας!

Ώσπου μιά μέρα βαρέθηκαν οι χωριάτες τη διαρκή εκτόξευση κακίας, τα πήραν στο κρανίο, της είπαν ένα: «- Άει παράτα μας, μωρή Μοργκάνα!», καί της γύρισαν οριστικά την πλάτη. Έκτοτε, την πήρε ο κατήφορος.

Τί θέλω να πω;

Είτε είναι πραγματικά τα χρονικά αυτά «κύματα», είτε όχι…

…Εντάξει, στην πρώτη περίπτωση τα παράγει η ίδια η Φύση· ποιός δεν βλέπει πχ τα άστρα να περιστρέφονται με πολύ συγκεκριμένη περιοδικότητα; Οπότε, «αυτοί» όντως εκμεταλλεύονται μιά υπαρκτή κατάσταση. (Κι αλοίμονο σ’ εμάς τους ξένοιαστους, που δεν εκμεταλλευόμαστε κι εμείς αυτό το «όπλο».)

Στη δέ δεύτερη περίπτωση, «αυτοί» απλώς βρήκαν μιά (όντως πολύ έξυπνη) φάμπρικα, την οποία μας την επέβαλαν απ’ αρχαιοτάτων χρόνων – καί την ακολουθούμε….

…Θέλω να πω, λοιπόν, ότι αν εμείς σταματήσουμε να δίνουμε σημασία, θ’ αλλάξει η ζωή μας;

Καί πώς θ αλλάξει;

Πρός το χειρότερο;

Πρός το καλύτερο;

Βλέπετε,

  • Εάν όντως αυτή η «σχολή» δράσης «αυτών» φέρνει αποτελέσματα (είτε της δίνουμε εμείς σημασία, είτε όχι), τότε η ζωή μας θα πάει προς το χειρότερο. Διότι δεν γίνεται να μείνεις απείραχτος, εάν πχ αγνοείς έναν τυφώνα που έρχεται καταπάνω στη βάρκα σου.
  • Εάν, πάλι, δεν φέρνει αποτελέσματα από μόνη της, αλλά φέρνει επειδή εμείς της δίνουμε σημασία (που δεν πρέπει), τότε η ζωή μας θα πάει προς το καλύτερο.

Στη δεύτερη περίπτωση, θα έχουμε γλυτώσει από μιά φυλακή.

. . . . . . . .

δ. Νοητικές φυλακές

Τά ‘γραψε πολλές φορές ο Παλαιός, γιά τον «κόσμο-φυλακή». Τά ‘παν κι άλλοι, πρό αμνημονεύτων ετών, ότι αυτό που βλέπουμε γύρω μας είναι η «Μάγια» (στα Ινδικά σημαίνει περίπου «αυταπάτη»), ένας κόσμος ψεύτικος. Περί «Μάγιας» μιλάνε κυρίως οι ινδουϊστές καί οι βουδδιστές· οι δέ τελευταίοι, μάλιστα, επεκτείνουν τόσο πολύ την ιδέα, που σε μιά ακραία αίρεση του Ζέν υφίσταται το δόγμα «Ανίκκα-Ανάττα», δηλαδή -στο περίπου- ότι δεν υπάρχει ούτε Θεός, ούτε ψυχή.

Στα καθ’ ημάς, τα σημερινά:

  • Κι αν ο «κόσμος-φυλακή» (το Μάτριξ, το σπήλαιο του Πλάτωνα, ή όπως αλλοιώς λέγεται) δεν είναι αντικειμενικά υπαρκτός (ό,τι κι αν σημαίνει η αντικειμενικότητα…), αλλά βρίσκεται μονάχα μέσα στο μυαλό μας, ως δημιούργημά του;

Η απάντηση θα βρεθεί, αν κάνουμε παρατήρηση στην πράξη -ή αυτοπαρατήρηση- του τί θα γίνει, αν ζήσουμε κάποιες μέρες, χωρίς να δώσουμε σημασία σε Αστρολογίες, ή στο τί λέει το ρολόϊ (πχ 11:11′, ή 06:18′, ή ό,τιδήποτε), ή στις φάσεις της Σελήνης, ή στο ο,τιδήποτε παρόμοιο.

Χωρίς να θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου, έχω παρατηρήσει πως συμβαίνουν φαινόμενα «χρονικής διαίρεσης» στην καθημερινότητά μου, τα οποία φυσικά ΔΕΝ οφείλονται σε κάποια επιβολή απάνω μου από κάποια «Λέσχη Μπίλντερμπεργκ», ξέρω ‘γώ.

[Παρά το ότι στην καθημερινή μας ζωή οι «λέσχες» μας επέβαλαν πχ τη μαλακία της «θερινής ώρας». Αγαπητοί μου θρήσκοι, η Ανάσταση του Χριστού δεν κατάντησε «διήμερος» φέτος, αλλά έχει από το 1975… όπου τα μεσάνυχτα είναι 23:00′, κι όχι πραγματικά μεσάνυχτα 00:00′ !]

Πχ είναι σύνηθες φαινόμενο μιά έντονη αντιπαράθεση με οικεία μου πρόσωπα στις 16:18′ κάθε μέρα. (Καί όχι, δεν ισχύουν ιατροψυχολογικής φύσεως εξηγήσεις, ότι τσακωνόμαστε επειδή απλά βρισκόμαστε εκείνη την ώρα όλοι μαζί καί βγάζουμε τον φόρτο των προηγουμένων ωρών της ημέρας – κι επειδή η χώνεψη φέρνει καί τσατίλα, άμα σ’ ενοχλήσουν.) Αλλά, πάλι, μήπως επηρεάζω (μόνον) εγώ αυτή την πραγματικότητα; Διότι μόνο το δικό μου το κεφάλι είναι γεμάτο από τέτοια πράγματα, καί κανενός άλλου τριγύρω μου.

Ας κάνουμε το πείραμα, λοιπόν· είμαι πολύ περίεργος, να μάθω το αποτέλεσμα!

. . . . . . . .

ε. Φτού ξελευτερία!

Καί τί θα γίνει, δηλαδή, αν σπάσουμε τα δεσμά της νοητικής φυλακής μας;

Θ’ αρχίσουμε να σπάμε τα δεσμά της τυφλότητάς μας παντού. Αυτό θα γίνει. Αυτό θα επακολουθήσει.

Διότι το σημαντικό δεν είναι να παρατηρούμε πχ ότι οι εκλογές γίνονται μετά από πανσέληνο, κτλ παρόμοια· το σημαντικό είναι να παρατηρούμε το τί φέρνουν οι λεγάμενες εκλογές, που θα μας πνίξει. (Πχ λάθρο, πείνα, φτώχεια, προδοσία, ξεπούλημα της Πατρίδας, καί τα ρέστα.)

…Καί δεμπανα γίνουν καί πρίν από πανσέληνο, καί …Πέμπτη καί 12 του μήνα!…

Αυτά, ως ελάχιστη βοήθεια στους συμπατριώτες μου, μπας καί ξεφύγουν από το πέπλο της μαύρης μαγείας στα μυαλά μας, που μας θολώνει καί μας καταβαραθρώνει. (Καί πάμε να το διώξουμε με πρακτορίστικες «προφητείες» καί πρακτορίστικους «σωτήρες» του Διαδικτύου, που όλο θά ‘ρθουν στο μέλλον, αλλά όλο μας στήνουν στο ραντεβού.)

Ελεύθερο πρώτα το μυαλό, λοιπόν.

Πρώτα από εκεί θά ‘ρθει η ελευθερία – καί γιά όλα τα υπόλοιπα.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . .

Υγ 1: Απέφυγα σήμερα την ανάλυση του χώρου, αν καί γι’ αυτόν (λέω πως) ισχύουν πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα, που είπα γιά τις χρονικές διαιρέσεις.

Εντάξει, ξέρουμε… Πολιτισμοί υψηλοί, όπως πχ οι αρχαίοι δικοί μας, χτίζανε σε συγκεκριμένες θέσεις με συγκεκριμένη μορφή κτισμάτων, κτλ κτλ.

Ναί, αλλά οι πωλητές της λαϊκής αγοράς κάθε μέρα στήνουν τους πάγκους τους αλλού, καί πάντα βγάζουν χρήματα. Ποιά «ομοιοστασία» καί ποιές αποστάσεις τριγωνισμού μου λες εσύ τώρα!…

Δεν θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου με τη δική μου τη μούρλα· θέλω να σκέφτεστε.

Υγ 2: Περνάω φάση, όπου αφ’ ενός ο ελεύθερος χρόνος μου περιορίστηκε πολύ, αφ’ ετέρου δεν έχω δημιουργική διάθεση, γι αυτό -όπως ήδη καταλάβατε- έχω αποστασιοποιηθεί αρκετά απ’ το ιστολόγιο. Αυτά ίσως αλλάξουν προσεχώς. Δεν θά ‘θελα, όμως, με τίποτε επί τόσα χρόνια να έχω κάνει το λάθος να έχω τραβήξει τη σκέψη των συμπατριωτών μου σε σφαλερά μονοπάτια, προσθέτοντας στο νού τους καί τη δική μου θολούρα. (Σα να μην τους έφταναν τα υπόλοιπα, που περνάμε όλοι!)

Σε τί θα διαφέρω απ’ τους προδότες, τότε;

Υγ 3: Το παράδειγμα εφαρμογής της μαύρης μαγείας απάνω μας, είναι τα εμβόλια.

Πώς;

Ιδού:

Είτε πιστεύεις πως χρειάζεται να εμβολιαστείς, είτε όχι, γιά μένα είναι οκ καί οι δυό απόψεις. Δεν είμαι κηδεμόνας κανενός, να του πω τί να κάνει! Οπότε, αν κρίνει έτσι, γιά μένα καλώς. Αν, πάλι, κρίνει ανάποδα, γιά μένα πάλι καλώς.

Καί δεν με πειράζει τόσο η με το στανιό επιβολή του εμβολιασμού. Ούτε η συνεπαγόμενη στέρηση δημοκρατικών ελευθεριών.

Με πειράζει καί μ’ ενοχλεί σφόδρα, που δεν αντιδράει κανείς σ’ αυτές τις εξαναγκαστικές καταστάσεις!

Ίσως η μοναδική περίπτωση (εκτός του Έπους του 1940-41), που το έθνος μας σύσσωμο βρίσκει απόλυτα λογικό τον εξαναγκασμό… πράγμα τελείως αφύσικο. (Αν ήταν φυσικό, τότε οι εκλογές έπρεπε να βγάζουν κυβέρνηση με ποσοστά άνω του 90%.)

Δεν αντιδρούν ούτε οι («επαναστάτες»…) κομματόσκυλοι αριστεροί. Δεν αντιδρούν ούτε οι (άλλο τόσο «επαναστάτες»…) χύμα μπάχαλοι. Δεν αντιδρούν ούτε οι παπάδες, ούτε οι γκουρού των διαφόρων «σχολών», ούτε οι «μυημένοι» κάθε είδους. Δεν αντιδρούν ούτε οι Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν αντιδρούν ούτε κάν οι διανοούμενοι της χώρας! (Οι ποιοί; ‘Ντάξ’, ρέ, μή βαράτε, μιά κουβέντα είπα! 🙂 )

Κι όχι μόνο δεν αντιδρούν, αλλά συμφωνούν κι από πάνω – μερικοί, δέ, προτείνουν σκληρότερα μέτρα γιά την επιβολή του εμβολίου στους «δυστροπούντες»!!!

Αντιδρούν μονάχα ελάχιστοι· καί μερικές επαγγελματικές ομάδες (πχ νοσηλευτές), αλλά μονάχα όταν το αγγούρι του εξαναγκασμού μπεί στον κώλο τους. Όχι πιό πρίν.

Ρέ νεκροί, τόση, μά ΤΟΣΗ μαύρη μαγεία φάγατε στον εγκέφαλο, γαμώ το κέρατό σας;

Ρέ νεκροί, μ’ εσάς θα φτιάξουμε μιά καινούργια Ελλάδα;

Ού να μου χαθήτε, ψοφίμια!!!