ΕΝΑ ΥΠΟΠΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΑΙΡ...

γράφει ο Ευστάθιος Δαφνομήλης

 

Επειδή το βλέπω να κυκλοφορεί δημοσίως... και να προωθείται προς αγορά...
Εχω κάποιες απορίες.
Δεν ήταν ο αγώνας για την ελληνική Φυλή αυτός για τον οποίον ξεσηκώθηκαν και πάλεψαν οι Έλληνες; ...
Δεν ήταν αγώνας για το Έθνος οι μάχες σε ολη την Ελλάδα, από την Θάσο και τον Άθωνα έως τα Δερβενάκια και τα Σάλωνα;
Μήπως δεν ηταν μέρος αυτού του εθνικού αγώνα η εξόντωση των εν Τριπολιτσᾴ ευρισκομένων Τούρκων και Εβραίων;
Μήπως δεν ηταν Εθνικός αγών επειδή τάχα μου δεν είχε ακόμα διατυπωθεί και διαμορφωθεί η έννοια του Εθνικισμού;
Το 1912-13 τότε, όταν ήδη τα Έθνη ηταν συνειδητές υπάρξεις ιδεολογικώς, δεν ήταν εθνικισμός "η ενεργητική κατάφαση και πράξη υπέρ του Έθνους";
Δεν ήταν απόδειξη πως κάποιοι "δεν περιμένουν από άλλους να σωθεί το Έθνος αλλά έτρεξαν οι ίδιοι να απελευθερώσουν τους υπόδουλους αδελφούς";
Μήπως οι αιχμάλωτοι Τούρκοι των Ιωαννίνων και της Θεσσαλονίκης δεν φιλοξενήθηκαν με καλύτερες συνθήκες κι από την ίδια την διαβίωση των Ελλήνων στρατιωτών; μηπως δεν μεταφέρθηκαν με ασφάλεια μέχρις ενός στην Τουρκία μετά τη λήξη του πολέμου;
Μήπως δεν ήταν η αγάπη και λατρεία προς το Έθνος αυτή που έσπρωξε τους Έλληνες στα τραίνα για το Ελληνοαλβανικό μέτωπο το '40; μήπως δεν είχαμε εκατοντάδες αιχμαλώτους που χαμογελούσαν όταν αφέθηκαν στα χέρια των Ελλήνων διότι είχαν εξασφαλισμένη τη μοίρα τους και την ύπαρξή τους;

Γιατί λοιπόν στοχοποιείται ο Εθνικισμός σε αυτό εδώ το ντοκυμανταίρ που αφορά τις σφαγές των αμάχων Ελλήνων της Μικρασίας; Γιατί δίδεται ιδεολογική χροιά στο ζήτημα αυτό, ενώ μπορεί κανείς διαβάζοντας, ΟΧΙ Έλληνες, αλλά ξένους όπως ο Τζώρτζ Χόρτον, να αντιληφθεί ότι είναι μέσα στην γενετική ταυτότητά τους αυτή η ακραία απάνθρωπη μανία για αίμα και βία κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων.
Το ντοκυμανταίρ γυρίστηκε αυτήν την περίοδο στην Αμερική, σε ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο εθνικισμός χτυπιέται με κάθε μέσο και τρόπο και χρησιμοποιείται κάθε ανθρώπινος και συναισθηματικός μηχανισμός ώστε να στραφούν οι απαίδευτοι άνθρωποι κατά της έννοιας του Εθνικισμού και, αναποδράστως, κατά της ίδιας της φύσης τους...
Γνωρίζουμε ποιός έχει σηκώσει το γάντι, ποιός μίλησε για εθνικισμό στην Αμερική και τι κρίνεται στις προσεχείς εκλογές.
Η ελληνική ομογένεια άγεται και φέρεται ωστε να ταχθεί ξανά υπέρ της ντέμοκρατ πλευράς του παιδόφιλου Μπάιντεν και της φυτευτής man-ipulator Καμάλας. Καθόλου τυχαίο το momentum και βεβαίως με μια ομογένεια κατά του Τραμπ μετά θα γκρινιάζουμε πως δεν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα, η οποία έχει πρωθυπουργό έναν αντινατιβιστή κι εχθρό του εθνικισμού.
Όχι, όσοι με παρακολουθείτε, και γνωρίζετε πόσο υποστηρίζω ελληνικά προϊόντα και προσπάθειες υπέρ του Έθνους, σας λέω τώρα πως εγώ δεν θα διαθέσω ούτε 1 ευρώ για να δω αυτό το ντοκυμανταίρ, το οποίο άλλωστε είναι "τροφή μασημένη" για όσους έχουν διαβάσει έστω και ελάχιστη ελληνική ιστορία.