Οι απολίτιστοι βάρβαροι
Turkish President Recep Tayyip Erdogan kisses a Turkish flag during the opening ceremony of the Basaksehir public garden in Istanbul, Turkey, 17 November 2018. EPA, ERDEM SAHIN
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ
Το εύσημο του απολίτιστου βάρβαρου απένειμε στους Τούρκους ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Φ. Ντοστογιέφσκι στο μυθιστόρημα του «Αδελφοί Καραμαζώφ», στην περίφημη συνομιλία του Ιβάν Καραμαζώφ με τον αδερφό του Αλιόσα. Λέγει ο πρώτος για τις αγριότητες των Τούρκων στη Βουλγαρία: «Καίνε, σφάζουνε, βιάζουν γυναίκες και παιδιά, καρφώνουν τ’ αυτιά των καταδίκων σε ξύλινους φράχτες και τους αφήνουν εκεί πέρα όλη νύχτα και το πρωί τους κρεμάνε. Αυτοί οι Τούρκοι βασανίζουνε με ηδονή και τα μικρά παιδιά. Σκίζανε με το σπαθί την κοιλιά της μάνας και τα βγάζουν από μέσα. Πετάγανε βυζασταρούδια στον αέρα και τα αφήναν να πέσουν και να καρφωθούν επάνω σε μια λόγχη… και όλα αυτά μπροστά στα μάτια των μανάδων. Η ηδονή ήταν ακριβώς που το βλέπανε και οι μανάδες.
Όλοι οι όμοροι προς τους Τούρκους λαοί ξέρουν πως ο σπουδαίος Ρώσος συγγραφέας δεν υπερβάλλει. Το ξέρουν και οι εθνικές μειονότητες, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Πόντιοι, οι Κούρδοι. Μια χώρα χωρίς ιστορία, αλλά με πλούσιο ποινικό μητρώο! Το 1914 υπήρχαν στην τουρκική επικράτεια 2.500.000 Έλληνες με 3200 σχολεία. Το 1918 περιορίστηκαν σε περίπου 1.000.000 με 652 σχολεία. Σήμερα δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι Έλληνες.
Στην Ίμβρο και στην Τένεδο, τα δύο ελληνικά νησιά που παραχωρήθηκαν στην Τουρκία, ζούσαν το 1934, 7.500 και 3000 Έλληνες. Σήμερα δεν έχουν απομείνει παρά μερικές εκατοντάδες και δεκάδες αντίστοιχα. (Μας λέει τίποτα αυτή η περίπτωση με την Καρπασία;) Παράλληλα και παρόμοια: Από τους 2.000.000 Αρμένιους της Τουρκίας δεν διασώθηκαν παρά μόνο μερικές χιλιάδες. Πώς πέτυχαν αυτό το δημογραφικό «θαύμα», είναι πασίγνωστο, το φωνάζουν οι αριθμοί που είναι το τελευταίο καταφύγιο της αλήθειας.
1915-18: Σφαγή 1.500.000 Αρμενίων.
1922: Ξερίζωμα 1.000.000 Ελλήνων εν μέσω σφαγών και λεηλασιών.
1925: Εξόντωση 1.500.000 Κούρδων.
1955: Πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης.
1964: Απέλαση 12.000 Ελλήνων από την Τουρκία.
1974: Ξεριζωμός 200.000 Ελληνοκυπρίων, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους- λεηλασίες που διαφημίζονταν πάντα με «επίσημες» και ανεπίσημες δημεύσεις, με βανδαλισμούς ιερών χώρων, βιασμών και κάθε είδους βαρβαρισμούς.
Και να σκεφτεί κανείς ότι είχαν και το έσχατο θράσος να μιλούν για «ειρηνευτική επιχείρηση» στην Κύπρο.
Οι Τούρκοι υπήρξαν και σπουδαίοι δάσκαλοι! Είχαν την ευτυχία να αποκτήσουν σπουδαίους μαθητές. Όταν ο Χίτλερ διέταξε τους στρατούς του το 1939 να περάσουν «δια στόματος μαχαίρας» τους Πολωνούς, δήλωνε δημόσια: «Έδωσα διαταγές στις μονάδες θανάτου να εξοντώσουν χωρίς οίκτο άνδρες, γυναίκες και παιδιά της πολωνικής ράτσας. Στο κάτω κάτω ποιος θυμάται σήμερα την εξολόθρευση των Αρμενίων;»
Φρικτό αντίγραφο του πιο πάνω η προ 24ετίας διαταγή του Τούρκου υπουργού Εσωτερικών, του διαβόητου Ταλάτ Πασά προς τους δικούς του (1915): «Η κυβέρνηση απεφάσισε την ολοσχερή εξόντωση των εν Τουρκία διαβιούντων Αρμενίων… Άνευ ουδεμίας διακρίσεως, δια γυναίκας, παιδιά, αναπήρους… πρέπει να τεθεί τέρμα στην ύπαρξιν των». Η αναίδεια, η προκλητικότητα και η θρασύτητα των Τούρκων δεν έχουν όρια.
Ακούμε καθημερινά τον Ερντογάν και τα πρωτοπαλλήκαρά του να κατηγορούν Ελλάδα και Κύπρο για προκλητικότητα, για δημιουργία τετελεσμένων, για παραβιάσεις κ.ο.κ. και θα έλεγε κανείς πως δεν έχουν στοιχειώδη αίσθηση του γελοίου. Αλλά όχι. Οι Τούρκοι φωνάζουν επειδή έχουν πλήρη αίσθηση πως διαθέτουν σπουδαίους υπερασπιστές των «δικαίων» τους, στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο και στην Ουάσινγκτον, που προσυπογράφουν τους μύθους τους και υπερθεματίζουν τις αξιώσεις τους.
Σήμερα ο Ελληνισμός της Κύπρου και όχι μόνο, κινδυνεύει με συρρίκνωση. Πρόκειται για τον κατ’ εξοχή κίνδυνο του Ελληνισμού, διότι τον οδηγεί προς τον ιστορικό αφανισμό.
Το πώς θα σωθεί ο Ελληνισμός εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τους Έλληνες. Ούτε οι Ευρωπαίοι, ούτε οι Αμερικανοί, ούτε κανένας άλλος θα σπεύσει να μας σώσει από την τουρκική βουλιμία.
Η Ελλάδα και η Κύπρος, ο Ελληνισμός, πρέπει να σωθεί από την τουρκική αρπακτικότητα˙ και δεν υπάρχει μαγική συνταγή σωτηρίας. Οι ηγεσίες του απανταχού Ελληνισμού πρέπει να καθίσουν, να διαβουλευθούν και να αποφασίσουν, αφού θέσουν επί τάπητος το μοναδικό ερώτημα: Με ποιους τρόπους, πολιτικούς, διπλωματικούς, στρατιωτικούς θα αντιμετωπιστεί η Τουρκία; Αυτό το ερώτημα οφείλαν να το είχαν θέσει προς εαυτούς και να το απαντήσουν, προ πολλού˙ δεν το έθεσαν. Κακώς! Ας το θέσουν τώρα! Αλλά, τώρα, αμέσως! Δεν μπορούν να σπαταλήσουν περισσότερο χρόνο, για να αποφασίσουν. Αν σκοπεύουν να καθυστερήσουν, δεν θα υπήρχε λόγος να θέσουν το ερώτημα καθόλου…
* Μέλος Γραμματείας του ΔΗΚΟ.
https://www.apopseis.com/
Το εύσημο του απολίτιστου βάρβαρου απένειμε στους Τούρκους ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Φ. Ντοστογιέφσκι στο μυθιστόρημα του «Αδελφοί Καραμαζώφ», στην περίφημη συνομιλία του Ιβάν Καραμαζώφ με τον αδερφό του Αλιόσα. Λέγει ο πρώτος για τις αγριότητες των Τούρκων στη Βουλγαρία: «Καίνε, σφάζουνε, βιάζουν γυναίκες και παιδιά, καρφώνουν τ’ αυτιά των καταδίκων σε ξύλινους φράχτες και τους αφήνουν εκεί πέρα όλη νύχτα και το πρωί τους κρεμάνε. Αυτοί οι Τούρκοι βασανίζουνε με ηδονή και τα μικρά παιδιά. Σκίζανε με το σπαθί την κοιλιά της μάνας και τα βγάζουν από μέσα. Πετάγανε βυζασταρούδια στον αέρα και τα αφήναν να πέσουν και να καρφωθούν επάνω σε μια λόγχη… και όλα αυτά μπροστά στα μάτια των μανάδων. Η ηδονή ήταν ακριβώς που το βλέπανε και οι μανάδες.
Όλοι οι όμοροι προς τους Τούρκους λαοί ξέρουν πως ο σπουδαίος Ρώσος συγγραφέας δεν υπερβάλλει. Το ξέρουν και οι εθνικές μειονότητες, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Πόντιοι, οι Κούρδοι. Μια χώρα χωρίς ιστορία, αλλά με πλούσιο ποινικό μητρώο! Το 1914 υπήρχαν στην τουρκική επικράτεια 2.500.000 Έλληνες με 3200 σχολεία. Το 1918 περιορίστηκαν σε περίπου 1.000.000 με 652 σχολεία. Σήμερα δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι Έλληνες.
Στην Ίμβρο και στην Τένεδο, τα δύο ελληνικά νησιά που παραχωρήθηκαν στην Τουρκία, ζούσαν το 1934, 7.500 και 3000 Έλληνες. Σήμερα δεν έχουν απομείνει παρά μερικές εκατοντάδες και δεκάδες αντίστοιχα. (Μας λέει τίποτα αυτή η περίπτωση με την Καρπασία;) Παράλληλα και παρόμοια: Από τους 2.000.000 Αρμένιους της Τουρκίας δεν διασώθηκαν παρά μόνο μερικές χιλιάδες. Πώς πέτυχαν αυτό το δημογραφικό «θαύμα», είναι πασίγνωστο, το φωνάζουν οι αριθμοί που είναι το τελευταίο καταφύγιο της αλήθειας.
1915-18: Σφαγή 1.500.000 Αρμενίων.
1922: Ξερίζωμα 1.000.000 Ελλήνων εν μέσω σφαγών και λεηλασιών.
1925: Εξόντωση 1.500.000 Κούρδων.
1955: Πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης.
1964: Απέλαση 12.000 Ελλήνων από την Τουρκία.
1974: Ξεριζωμός 200.000 Ελληνοκυπρίων, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους- λεηλασίες που διαφημίζονταν πάντα με «επίσημες» και ανεπίσημες δημεύσεις, με βανδαλισμούς ιερών χώρων, βιασμών και κάθε είδους βαρβαρισμούς.
Και να σκεφτεί κανείς ότι είχαν και το έσχατο θράσος να μιλούν για «ειρηνευτική επιχείρηση» στην Κύπρο.
Οι Τούρκοι υπήρξαν και σπουδαίοι δάσκαλοι! Είχαν την ευτυχία να αποκτήσουν σπουδαίους μαθητές. Όταν ο Χίτλερ διέταξε τους στρατούς του το 1939 να περάσουν «δια στόματος μαχαίρας» τους Πολωνούς, δήλωνε δημόσια: «Έδωσα διαταγές στις μονάδες θανάτου να εξοντώσουν χωρίς οίκτο άνδρες, γυναίκες και παιδιά της πολωνικής ράτσας. Στο κάτω κάτω ποιος θυμάται σήμερα την εξολόθρευση των Αρμενίων;»
Φρικτό αντίγραφο του πιο πάνω η προ 24ετίας διαταγή του Τούρκου υπουργού Εσωτερικών, του διαβόητου Ταλάτ Πασά προς τους δικούς του (1915): «Η κυβέρνηση απεφάσισε την ολοσχερή εξόντωση των εν Τουρκία διαβιούντων Αρμενίων… Άνευ ουδεμίας διακρίσεως, δια γυναίκας, παιδιά, αναπήρους… πρέπει να τεθεί τέρμα στην ύπαρξιν των». Η αναίδεια, η προκλητικότητα και η θρασύτητα των Τούρκων δεν έχουν όρια.
Ακούμε καθημερινά τον Ερντογάν και τα πρωτοπαλλήκαρά του να κατηγορούν Ελλάδα και Κύπρο για προκλητικότητα, για δημιουργία τετελεσμένων, για παραβιάσεις κ.ο.κ. και θα έλεγε κανείς πως δεν έχουν στοιχειώδη αίσθηση του γελοίου. Αλλά όχι. Οι Τούρκοι φωνάζουν επειδή έχουν πλήρη αίσθηση πως διαθέτουν σπουδαίους υπερασπιστές των «δικαίων» τους, στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο και στην Ουάσινγκτον, που προσυπογράφουν τους μύθους τους και υπερθεματίζουν τις αξιώσεις τους.
Σήμερα ο Ελληνισμός της Κύπρου και όχι μόνο, κινδυνεύει με συρρίκνωση. Πρόκειται για τον κατ’ εξοχή κίνδυνο του Ελληνισμού, διότι τον οδηγεί προς τον ιστορικό αφανισμό.
Το πώς θα σωθεί ο Ελληνισμός εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τους Έλληνες. Ούτε οι Ευρωπαίοι, ούτε οι Αμερικανοί, ούτε κανένας άλλος θα σπεύσει να μας σώσει από την τουρκική βουλιμία.
Η Ελλάδα και η Κύπρος, ο Ελληνισμός, πρέπει να σωθεί από την τουρκική αρπακτικότητα˙ και δεν υπάρχει μαγική συνταγή σωτηρίας. Οι ηγεσίες του απανταχού Ελληνισμού πρέπει να καθίσουν, να διαβουλευθούν και να αποφασίσουν, αφού θέσουν επί τάπητος το μοναδικό ερώτημα: Με ποιους τρόπους, πολιτικούς, διπλωματικούς, στρατιωτικούς θα αντιμετωπιστεί η Τουρκία; Αυτό το ερώτημα οφείλαν να το είχαν θέσει προς εαυτούς και να το απαντήσουν, προ πολλού˙ δεν το έθεσαν. Κακώς! Ας το θέσουν τώρα! Αλλά, τώρα, αμέσως! Δεν μπορούν να σπαταλήσουν περισσότερο χρόνο, για να αποφασίσουν. Αν σκοπεύουν να καθυστερήσουν, δεν θα υπήρχε λόγος να θέσουν το ερώτημα καθόλου…
* Μέλος Γραμματείας του ΔΗΚΟ.
https://www.apopseis.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου