Ο ΠΑΜΠΛΟ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ..

ὁ Πάμπλο γιὰ τὴ θρησκεία

[…] Ἡ δική μου διαδρομὴ ὡς ἐπαναστάτης ἀγωνιστὴς σημαδεύτηκε ἀπὸ μία ἀρχικὴ περίοδο, ὅταν, παιδὶ ἀκόμη, δελεάστηκα ἀπὸ τὴν ἐκκλησία ἐξαιτίας τοῦ μείγματος μυστικισμοῦ καὶ παγανισμοῦ ποὺ διαθέτει ἡ ἑλληνικὴ ὀρθόδοξη θρησκεία. Ἐδῶ, γιὰ μένα, προεῖχε κυρίως ἡ αἰσθητικὴ ὄψη: ἡ ὀμορφιὰ τῆς λειτουργίας, τὸ σκηνικό, οἱ ὕμνοι καὶ οἱ λιτανεῖες. Μετά, ὡς ἔφηβος γοητεύθηκα ἀπὸ τὸν Τολστόι καὶ ἀπὸ τὸν «κοινωνικὸ» Χριστιανισμό του, καθὼς καὶ ἀπὸ τὴν κλασικὴ ρωσικὴ λογοτεχνία συνολικά, ἡ ὁποία μὲ τόσο καταπληκτικὸ τρόπο δείχνει τὴν ἀξία τῶν ταπεινῶν, περιφρονημένων ἀνθρώπων ποὺ τοὺς συνθλίβει ἡ ἀνάπτυξη τῆς σύγχρονης κοινωνίας. […]

[…] δὲν πρέπει νὰ θεωρηθεῖ ἡ ἐγγενὴς θρησκευτικὴ ἔφεση τοῦ ἀτόμου καταδιώξιμη καὶ ἡ θρησκεία σὰν καταδιώξιμο ναρκωτικό, ὅπως ὁρισμένοι ἐξέλαβαν τὴ ρήση τοὺ Μὰρξ «ἡ θρησκεία, ὄπιο τοῦ λαοῦ». […]

Ἀλλὰ ὁ Μὰρξ δίνει σ’ αὐτὴ τὴ ρήση μιὰ ἴσως μονόπλευρη ψυχοκοινωνικὴ ἐξήγηση, παραλείποντας τὴν προερχόμενη ἀπὸ τὴν ὑπαρξιακὴ ἀνησυχία καὶ προβληματισμὸ τοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ Μὰρξ ἐπιμένει στὴν ἄποψη ὅτι ἡ θρησκεία εἶναι διαμαρτυρία ἐναντίον τῆς πραγματικῆς κοινωνικῆς ἀπαθλίωσης τοῦ ἀνθρώπου κι ἑπομένως ὁ Μὰρξ δὲν καταδικάζει οὔτε τὴ θρησκεία οὔτε τὸν θρησκευόμενο ἄνθρωπο. Ἡ θρησκεία εἶναι ὁ ἀναστεναγμὸς τοῦ ἀνθρώπινου ὄντος, σὲ ἕναν κόσμο χωρὶς καρδιά, ἀλλὰ καὶ τὸ βάλσαμό του ὄχι μόνο ἀπέναντι στὴν κοινωνική του δυστυχία καὶ ἀλλοτρίωση ἀλλὰ καὶ ἀπέναντι στὰ ἀνεξήγητα ὑπαρξιακά του προβλήματα.

Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο), Αὐτοδιαχείριση καὶ Σοσιαλισμός, πολιτικὰ κείμενα, ἐκδ. Ἑλληνικὰ Γράμματα, Ἀθήνα 2006

ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ...

Νίκος Πρασσάς

·

 

– Ρε φίλε, δεν ξέρεις τί πρέπει να κάνουμε για να γλυτώσουμε από την επάρατο Δημ(ι)οκρατία που κατέστρεψε την Ελλάδα μας; Άνοιξε και κανένα βιβλίο και διάβασε πριν ψηφίσεις. Να γνωρίζεις τα δικαιώματά σου κι όχι μόνον τις υποχρεώσεις σου. Και το μειονεκτημά της είναι ότι βασίζεται στην ψήφο των πολλών συμπεριλαμβανομένων και των ανοήτων, γι' αυτό και δεν πάει ο τόπος ποτέ μπροστά. Έπρεπε να υπάρχει η Άμεση Δημοκρατία για να περισώσει την ψήφο των Αρίστων. Αν ακούς τα βρωμοκάναλα που πληρώνονται για να σου κάνουν ολημερίς πλύση εγκεφάλου, να ξέρεις πώς όλοι οι «μενουμευρώπηδες» πρώτοι έχουν αγοράσει σπίτια και εξασφαλίσει σωστή εκπαίδευση για τα παιδιά τους προ πολλού στο εξωτερικό για παν ενδεχόμενο. Αφού θα διοικήσουν τα δικά σου παιδιά τ’ αμόρφωτα, όπως κατάντησαν και σένα. Και εννοώ κομμουνιστές, αριστεροί και δεξιοί. Ο θίασος πάει Όλος μαζί στο Τσίρκο Ελλαντράνο του Ξενοβουλίου, και επιδοτείται από την εταιρεία «ΕΛΛΑΣ Α.Ε.», για να είσαι έτσι όπως κατάντησες. Ζήτουλας, κακομοίρης, άνεργος, φαρμακερός από τα γενόσημα κι ετοιμοθάνατος για παν ενδεχόμενο, εάν και οπόταν ξυπνήσεις –υπάρχει κι αυτό το ενδεχόμενο, εάν κυκλοφορεί αίμα ελληνικό στις φλέβες σου για όσους δεν το διέθεσαν χάνοντας τα χρήματα και την σχόλη τους παρακολουθώντας την παράγκα του ποδοσφαίρου, που χρηματοδοτεί μέρος των εξόδων παραστάσεως της φαρσοκωμωδίας αυτών των ελληνόφωνων και πουλημένων στην περιφρούρηση της καθεστωτικής «Δημ(ι)οκρατίας» που διαμελίζουν την χώρα σου. Κάποτε καταδίκασαν σε ισόβια την σκηνοθετημένη χούντα του Ιωαννίδη, γιατί δήθεν χάθηκε η Κύπρος, που από τότε «κείται μακράν», και του Παπαδόπουλου επειδή ήθελε να εξορύξει τα κοιτάσματα που ζητάει σήμερα ο Τούρκος σε αξία δραχμής, κι όχι δολλαρίου. Αυτοί σήμερα ούτε με κρεμάλα ή λαϊκό λιντσάρισμα δεν την βγάζουν, αφού τα παραδίδουν όλα μη σεβόμενοι το Διεθνές Δίκαιο, που δήθεν επικαλούνται, και το οποίο λέει επέκτεινε την ζώνη των χωρικών σου υδάτων όσο και του εναερίου χώρου! Αυτό να πουν στην Χάγη που απειλεί ο Τούρκος με το «casus belli», κι όχι να χαρίσουν Καστελλόριζο για το καζάν–καζάν του Τούρκου.
:
Την ίδια ημέρα και την ίδια ώρα σε όλες τις Νομαρχίες της χώρας θα πρέπει να συγκεντρωθεί όλος ο Ελληνικός λαός με τις οικογένειές του και θα ζητήσει την εφαρμογή του άρθρου 120 του Συντάγματος, και θα καταλάβει τα κατά τόπους Διοικητήρια και την Βουλή, και θα ζητήσει εκλογές. Μέχρι να ορισθούν εκλογές δεν θα βγει από την Βουλή, ούτε από τα Διοικητήρια των Νομών. Αυτό σημαίνει πραγματική λαϊκή εξέγερση κι όχι φούσκες του αέρα από τους αεριτζήδες επαγγελματίες «επαναστάτες» της τιμητικής σύνταξης και περί λαϊκής αλληλεγγύης της ημετέρας «εργατικής» μάζας, και κουραφέξαλα προς άγραν σίγουρων ψήφων!
Αλλά η καταμέτρηση των ψήφων θα πρέπει να γίνει από το Υπ. Εσωτερικών, όπως παλιότερα, κι όχι από την ήδη υπάρχουσα ιδιωτική εταιρεία του Κατεστημένου που μοιράζει τους ψήφους αναλόγως πριν γίνουν οι εκλογές. Ειδάλλως οι μετανάστες με την συνδρομή του Γενίτσαρου Τούρκου θα μας καπελώσουν μια για πάντα, και λόγος για την Πατρίδα ούτε σκέψη καμιά! Η Ελλάς ετελείωσεν. Γι’ αυτό και οι βολεμένοι του σήμερα θα πρέπει να ανησυχούν ακόμη περισσότερο από εκείνους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, επειδή περιμένουν κι άλλοι πρόθυμοι στην ουρά.
...
Κι άμα πέσει το ψεύτικο σκηνικό που σου έστησαν με την φάρσα του «Πολυτεχνείου», τότε θα μάθεις πολλά, κι ας έχεις και άσπρα μαλλιά. Γιατί μόνον και μόνον τότε θα γραφεί και θα λάμψει η Αληθινή Ιστορία. Σκέψου τουλάχιστον τα παιδιά και τα εγγόνια σου που ζουν την βία καθημερινά, και νομίζουν πώς έτσι είναι η ζωή, για να εναντιώνονται στην «εξουσία», κι όχι στο Σύστημα που σκηνοθετεί το όλο σκηνικό με τα πιόνια του, για να βγάζουμε τα μάτια από μόνοι μας!
Αυτοί την «επανάσταση» την έχουν έτοιμη με τους «μπαχαλάκηδες», την «πέμπτη φάλλαγα» των μεταναστών και τους πληρωμένους «τρομοκράτες» των Πρεσβειών, επειδή φοβούνται την δική σου λαϊκή Εξέγερση ή Παλιγγενεσία.
Ξυπνάτε, ωρέ Γκιαούρηδες, πριν είναι πολύ αργά για Ήρωες...

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ τόν Βορρᾶ, πρέπει νά φθάσεις ἕως τίς Πρέσπες…

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ τόν Βορρᾶ, πρέπει νά φθάσεις ἕως τίς Πρέσπες…
*Για την φιλενάδα μου από τον βορρα,την Παοκτζού,πού όταν χορεύει,τό Μακεδονία ξακουστή",πρός σκασμόν,τών εθνομηδενιστών,οπου πατάει "τρέμει η γή" και το χοροστάσι,γίνεται οραμα και πάθος και πόθος και δόξα τής αιματοβαμένης Μακεδονικής γής

Μανώλης Κοττάκης 

… καί νά μιλήσεις μέ τούς ἱερεῖς πού κτυποῦσαν πένθιμα τήν καμπάνα τήν ὥρα πού ὁ Τσίπρας ὑπέγραφε τήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας στούς Ψαρᾶδες. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά ἀφιερώσεις δύο ὧρες ἀπό τόν χρόνο σου γιά νά θαυμάσεις τόν χρυσό καί τά κοσμήματα τῶν Μακεδόνων Βασιλέων στό Ἀρχαιολογικό Μουσεῖο Θεσσαλονίκης. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά κάνεις στάση στήν μέση τοῦ πουθενά στόν δρόμο γιά τίς Σέρρες, γιά νά φωτογραφήσεις τόν Λέοντα τῆς Ἀμφιπόλεως καί λίγο πιό κάτω τούς Φιλίππους, λίγο ἔξω ἀπό τούς ὁποίους βαπτίστηκε ἡ πρώτη Εὐρωπαία Χριστιανή, ἡ Λυδία. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά σταθεῖς ἔξω ἀπό τό κτίριο τῆς βουλγαρικῆς κομαντατούρ στήν παλαιά πόλη τῆς Καβάλας, δίπλα στό Ἰμαρέτ, γιά νά ἀκούσεις τούς λυγμούς τῶν προγόνων σου πού οἱ κομμιτατζῆδες τούς ἔβγαζαν τά νύχια στήν κατοχή γιά νά ἀλλαξοπιστήσουν.

Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά μπεῖς στό νεκροταφεῖο τῆς Δράμας γιά νά ἀντικρύσεις τά μνήματα ἀπό τούς νεκρούς τοῦ Ἐμφυλίου ἤ νά πᾶς σέ ἕνα τοπικό χορό Ποντίων γιά νά δεῖς τούς ἐκεῖ βουλευτές τῆς ΝΔ καί τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά χορεύουν σήμερα ἀδελφωμένοι καί ἐκστασιασμένοι μέ τά χέρια ψηλά, τό βλέμμα πρός τά πάνω καί τά μάτια μισόκλειστα, τόν γοερό κότσαρη. Σάν σέ προσευχή. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά ἀκούσεις τό κήρυγμα τοῦ κυπριακῆς καταγωγῆς πατέρα Βαρνάβα στήν Παναγία Λαοδηγήτρια τῆς Θεσσαλονίκης πίσω ἀπό τό τουρκικό προξενεῖο μπροστά σέ δεκάδες νέα παιδιά ἤ νά ἀξιωθεῖς νά φθάσει ἡ χάρη σου μέχρι τό μοναστήρι τῆς Κλεισούρας, ἔξω ἀπό τήν Καστοριά. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά μπεῖς εἴτε στό φτωχικό τοῦ Ἐθνάρχη στήν Πρώτη εἴτε νά ἐπισκεφθεῖς κάπου στήν Μακεδονία τό μυστικό μουσεῖο Σωσίδη μέ τίς αὐθεντικές στολές τοῦ Ὄθωνα καί τῆς Ἀμαλίας. Γιά νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ, πρέπει νά ἀγναντέψεις τό τοπίο μέσα ἀπό τίς πολεμίστρες στό ὀχυρό τοῦ Ροῦπελ. Μόνο τότε θά καταλάβεις γιατί τά σύνορά σου δέν φθάνουν μέχρι τά Τέμπη καί γιατί οἱ ἀναμετρήσεις τῆς ὁμάδας σου διεξάγονται πολλά χιλιόμετρα παραπάνω, στήν φυσική γραμμή τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἀλλά γιά νά μπεῖς στήν ψυχή τοῦ Βορρᾶ, πρέπει νά μοιραστεῖς τήν σούπα σου μέ τά καρντάσια ἀξημέρωτα στοῦ «Τσαρούχα» στήν Ὀλύμπου, μετά ἀπό μία ἐπίσκεψη στήν «Πριγκηπέσσα», στήν «Βεντέτα» ἤ στήν «Παρτιτούρα». Γιά νά μπεῖς στήν ψυχή τοῦ Βορρᾶ, πρέπει νά περάσεις μιά νύχτα στό διονυσιακό ταβερνεῖο τῆς «Δόμνας» στήν Ἄνω Πόλη, κοντά στούς Βλατᾶδες, ἀκούγοντας σόκιν στίχους γιά τόν Πάρη καί τήν Ἑλένη ἀπό τήν ἐρασιτεχνική κομπανία πού δίδει παραστάσεις κάθε Τρίτη ὑπό τήν ἐποπτεία τοῦ κυρίου ἀντιπρυτάνεως. Γιά νά μπεῖς στήν ψυχή τοῦ Βορρᾶ, πρέπει νά παρατηρήσεις τήν οἰκειότητα μέ τήν ὁποία ἐπικοινωνοῦν οἱ κάτοικοι τῆς Θεσσαλονίκης μεταξύ τους ὡς μέλη ἑνός συμπαγοῦς συνόλου μέ τήν μορφή τῆς κοινότητας. 
Προφανῶς καί δέν θά σοῦ ζητήσω νά καταλάβεις τόν Βορρᾶ ζητώντας σου νά προσκυνήσεις στόν Ἅγιο Δημήτριο, τήν Ἁγία Σοφία ἤ τήν Ροτόντα, γιά νά δεῖς τά σημάδια τοῦ Ἰσλάμ καί νά καταλάβεις γιατί δέν πρέπει νά ὑβρίζεις τούς κατοίκους τῆς πόλης αὐτῆς, τήν μία ὡς «Ρώσσους», τήν ἄλλη ὡς «Βούλγαρους», τήν τρίτη ὡς «Τουρκόσπορους». Μάταιος κόπος, ἄρρητα ρήματα αὐτά γιά σένα, μέχρι τό Garçon τῆς Λεωφόρου Νίκης φθάνουν οἱ παραστάσεις σου.

Στήν πραγματικότητα, ὁ Βορρᾶς εἶναι μία ἄλλη κοινωνία. Δεμένη κοινωνία. Πού νιώθει τήν ὑποχρέωση νά ἀνταποδίδει καί νά λέει πάντα εὐχαριστῶ. Πού στίς ἑορτές ἀνταλλάσσει ἀκόμη ἐπισκέψεις καί εὐχές στά σπίτια, δέν στέλνει ψυχρά μηνύματα ἀπό ἀπόσταση μέσω κινητοῦ. Πού στίς σχόλες κερνᾶ τούς περαστικούς χωρίς νά ζητᾶ ἀντίτιμο. Γιά τό καλό. Πού στίς παρελάσεις εἶναι ἐκεῖ. Ἀνεμίζοντας τίς σημαῖες τῆς προσφυγιᾶς. 
Ἔκφρασή της, περηφάνια τῆς κοινωνίας τοῦ Βορρᾶ εἶναι οἱ ὁμάδες της. Τά ὀνόματά τους εἶναι συνδεδεμένα μέ τήν ἱστορία τῆς Μακεδονίας ἤ μέ τήν μυθολογία μας: «Ἄρης», «Ἡρακλῆς», «Χριστιανική Ἀδελφότης Νέων Θεσσαλονίκης» (ΧΑΝΘ), Ἀπόλλων Πόντου, Πανθεσσαλονίκειος Ἀθλητικός Ὅμιλος Κωνσταντινουπολιτῶν (ΠΑΟΚ), «Φίλιππος» κ.ἄ. Οἱ σύλλογοι εἶναι ὁ καθρέφτης τῆς πόλης, ἡ ἀνάμνηση τοῦ παρελθόντος της. Θυμίζουν στούς παλαιότερους καί μαθαίνουν στούς νεότερους ἀπό ποῦ ἔρχονται. Τό παρελθόν τους, τήν καταγωγή τους, τίς ταλαιπώριες τους, τήν φτώχεια τους, τήν ἱστορία τῆς πόλης τους. Τήν ρίζα της. Μία πόλη πού ἀπελευθερώθηκε ἀπό τόν ὀθωμανικό καί τόν βουλγαρικό ζυγό μόλις τό 1912.

Πάνω σέ αὐτό τό ἱστορικό θεμέλιο τοῦ φίλαθλου πνεύματος τῆς Θεσσαλονίκης ἐπικάθονται δύο ἀκόμη στρώσεις ἀπό συναισθήματα. Τό παλαιό συναίσθημα κατά τοῦ ἀθηνοκεντρισμοῦ – δίκαιο ἤ ἄδικο δέν ἔχει σημασία, καλλιεργήθηκε καί ὑπάρχει. Τό μετρό εἶναι σήμερα τό σύμβολο κατά τοῦ ἀθηνοκεντρισμοῦ. Ἡ πρωτεύουσα ἔχει ἀπό τό 2000, ἡ Θεσσαλονίκη ἐλπίζει ἀπό τό 2023 καί ἄν. Καί τό νεότερο συναίσθημα, τῆς ὀργῆς γιά τήν ἐκχώρηση τῆς καταγωγῆς τοῦ Μακεδόνα καί τοῦ ὀνόματος τῆς «Μακεδονίας» στούς γείτονες τῶν Σκοπίων. 
Βαρειά προσβολή, δέν ἔχει χωνευτεῖ ἀκόμη, ἐπιτείνεται ἀπό σποραδικές προσπάθειες ἀνθελληνικῶν κύκλων νά ἱδρύσουν φροντιστήρια διάδοσης μακεδονικῆς γλώσσας στήν Ἔδεσσα, τά Γιαννιτσά καί τό Κιλκίς. Ἄν θέλουμε, λοιπόν, νά «ποῦμε» κάτι γιά ὅ,τι ἐπιχειρεῖται νά γίνει αὐτές τίς μέρες μέ τίς ὁμάδες τῆς Θεσσαλονίκης καί τά τυχόν σχέδια ὑποβιβασμοῦ τους, αὐτό δέν θά εἶναι ἕνα σχόλιο γιά τό τόπι καί τήν κλοπή τῆς πρωτιᾶς. Θά εἶναι ἕνα σχόλιο γιά τίς ταυτότητες καί τά συναισθήματα, πού στόν Βορρᾶ, τήν βαθειά Ἑλλάδα, εἶναι πολύ πιό ἰσχυρά ἀπό ὅσο στό ἀπέραντο χωνευτήρι τῶν Ἀθηνῶν.
 Ἡ πολιτεία ἀποφάσισε νά πατήσει τό πιό εὐαίσθητο νεῦρο τοῦ Βορρᾶ. Τήν ψυχή του. Ρισκάροντας νά τόν ἀποξενώσει. Καί μάλιστα σέ μιά ἐποχή εὐαίσθητη· εἶναι ἔκρυθμη καί ἡ κατάσταση –σέ σημεῖο ἐξέγερσης– στά νησιά τοῦ Αἰγαίου. Ἄν θές νά βυθίσεις ὁμάδα τῆς (διεκδικούμενης ἀπό τούς Τούρκους) Θράκης, πού ἔχει ὡς σῆμα της τόν Δημόκριτο, ἤ ὁμάδα πού ἔχει σῆμα της τόν δικέφαλο ἀετό τοῦ Βυζαντίου, αὐτό σημαίνει πώς δέν ἔχεις ἰδέα ποιά φαντάσματα τῆς ἱστορίας ἀπελευθερώνεις. Καί βεβαίως σέ ποιό βυθό μπορεῖς νά βρεθεῖς ἐσύ ἄν σέ πιάσει στό στόμα του ὁ πρόσφυγας παπποῦς, ἡ Ἀρμένισσα γιαγιά, ἡ Θρακιώτισσα μπάμπω, ὁ Πόντιος καντινιέρης, ὁ λαϊκός παππᾶς, ὁ νεωτεριστής πιτσιρικᾶς μέ τό τατού, πού ἄν τόν προκαλέσεις θά ξυπνήσεις τόν φανατικό Μακεδόνα σέ καταστολή πού ἔχει μέσα του.

Δέ θέλω νά γράψω περισσότερα παρά μόνον τοῦτο: Ἡ Θεσσαλονίκη ἦταν ἡ αἰτία γιά νά γεννηθεῖ μεταπολεμικά τό ἱστορικό ἐρώτημα «Ποιός κυβερνᾶ αὐτό τόν τόπο;». Ἡ Θεσσαλονίκη φοβᾶμαι πώς θά εἶναι καί πάλι ἡ αἰτία γιά νά διατυπωθεῖ ἐκ νέου τό ἴδιο ἐρώτημα. Καί αὐτή τήν φορά, ὁ Κυριάκος πρέπει νά ἀπαντήσει σωστά. Ἔκανε μιά καλή ἀρχή χθές. Θά περιμένω νά τό τελειώσει.


 http://www.estianews.gr/apopseis/to-pio-euaisthito-neuro/

  ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣ

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ..

 Γράφει η  Αννυ Λιγνού

📖 ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

📌 «- Βασίλη, κι από που 'ρχεσαι και πόθεν κατεβαίνεις
και βαστάς ρόδα και ραίνεις;
- Εγώ γράμματα μάθαινα και στο σχολειό μου πάγαινα
τραγούδια δεν ηξεύρω, να ρθω τζόγια μου να σ' έυρω.
- Και σαν ηξεύρεις γράμματα, αληθινά σπουδάματα
πες μας την Αλφαβήτα, να ΄χεις το Θεό βοήθεια...»
Λοιπόν, λίγοι το ξέρουν, αλλά ο δικός μας ο Αη Βασίλης, αυτός που περιμένουμε να μας φέρει τα δώρα στην αρχή της χρονιάς, είναι ο ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, ο Βασίλειος ο Μέγας εκ Καισαρειας, κι όχι ο χοντρομπαλάς Santa Claus της CocaCola.
Και τα δώρα που τον παρακαλούμε να μας φέρει είναι πνευματικά. Να φωτιστούμε! Κι αυτό θα συμβεί μόνο αν είμαστε καλοί, αν δεν ζούμε μες στο ψέμα, αν αναζητάμε την αλήθεια και τη γνώση! Αρα δεν κάνει ο Αη Βασίλης διάκριση σε «καλά» και «κακά» παιδιά, ούτε αφήνει κανένα απολύτως παιδί του Θεού απέξω. Είτε μικρό, είτε μεγάλο, είτε πολύ μεγάλο, οπουδήποτε στον κόσμο.
Τα πνευματικά δώρα είναι για όλους ανεξαιρέτως, αλλά δεν χαρίζονται, κατακτώνται. Το «Ερευνάτε τας Γραφάς» είναι μια ξεκάθαρη προτροπή προς τη Γνώση. Μόνο κάποιος μικρόνοος, κάποιος που δεν έχει καταλάβει θα πίστευε ότι μιλάει για ένα και μόνο βιβλίο.
Και η Γνώση είναι Φως, η Γνώση είναι Δύναμη. (Αλλωστε, όταν θέλουν να μας αποδυναμώσουν, μάς την κρύβουν. Μας κρύβουν την Αλήθεια για να χάσουμε το μπούσουλα).
Ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, είχαν ένα κοινό στοιχείο, τόσο μοντέρνο που δεν ξεπερνιέται με τίποτα: Πάθος για Γνώση και Αλήθεια. Αυτήν που σε απελευθερώνει και σε βγάζει από τα σκοτάδια. Γιατί τα σκοτάδια είναι θάνατος (σε σκοτώνω = σε ρίχνω στο σκότος. Εκεί που δεν υπάρχει Φως).
Κι αυτοί ήταν οι μέγιστοι «Φωστήρες της Τρισηλίου Θεότητος», οι λάμπες που έφεγγαν κι έλαμπαν για να βλέπουν όλοι γύρω τους.
Οταν οι άνθρωποι -αχ πάντα αυτοί οι άνθρωποι- θέλησαν να έχουν μόνοι τους όλη την εξουσία, στέρησαν στους άλλους τη γνώση και τους σκότωναν είτε φυσικά είτε πνευματικά.
Ο Μεσαίωνας, δεν ονομάστηκε έτσι άδικα, ήταν η εποχή του Σκοταδισμού. Αλλά παρόλα αυτά δεν είχε καμμία σχέση ούτε με τον Χριστό, ούτε με την διδασκαλία του.
⭐️ Ο Άγιος Βασίλειος λοιπόν ήταν επίσκοπος. Σπούδασε και αρίστευσε στα καλύτερα Πανεπιστήμια της τότε εποχής στην Καισάρεια στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα, Φιλοσοφία και Ρητορική και γνώριζε και ανέδειξε με σθένος όλη την αρχαία ελληνική γραμματεία της οποίας τα διδάγματα και οι αξίες συμπίπτουν απόλυτα με την διδασκαλία του Χριστού:
Αναζήτησε την Αλήθεια, διδάξου, μάθε, φωτίσου, έσο έντιμος, γίνε όλο και καλύτερος και θα είσαι ελεύθερος. Τα πολύ αξιόλογα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και αποτελούν ακόμη και σήμερα μνημεία καθαρής πνευματικής σκέψης και φιλοσοφίας.
Πολλές από τις παιδαγωγικές του πεποιθήσεις είναι ακόμη και σήμερα πολύ ζωντανές: «Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται με ευχάριστο τρόπο, τέτοιον που να τα ωθεί να στοχαστούν και να αφομοιώσουν, και όχι με βίαιο. Το μάθημα που γίνεται δια της βίας δεν αποτυπώνεται στον σπουδαστή και δεν έχει κανέναν όφελος» και
«Το περιβάλλον μας, επηρεάζει τη μόρφωσή μας. Πρέπει λοιπόν να προσέχουμε ποιον συναναστρέφονται τα παιδιά μας γιατί οι παρέες τους επιδρούν τη ζωή και τη σκέψη τους.»
Εκτός από άριστος παιδαγωγός ήταν και σπουδαίος φιλάνθρωπος. Ιδρυσε την «Βασιλειάδα» την περίφημη πτωχούπολή του, η οποία περιέθαλπε τους πάντες που είχαν ανάγκη. Φτωχούς, ορφανά, χήρες, γέροντες. Τα έξοδα της πτωχούπολης τα κάλυπτε η επισκοπή του και όσες δωρεές πετύχαινε να πάρει, και ήταν τεράστια. Ο ίδιος όμως δεν κρατούσε ούτε γρόσι για τον εαυτό του. Λέγεται ότι πολλά βράδια έτρωγε σκέτο ξερό ψωμί και χόρτα για να δοθεί ακόμη και το δικό του γεύμα σε κάποιον φτωχό.
«Πρέπει οι ανάγκες των συνανθρώπων μας να μας νοιάζουν περισσότερο από τις δικές μας» έλεγε. Πόσο σημαντικό μάθημα είναι αυτό; Αν ο καθένας μας δεν κοιτούσε τον εαυτό του αλλά τον άλλον, αν όλοι φροντίζαμε για όλους κι εκείνοι για μας, ποιος θα μπορούσε να μας διαλύσει; Κανείς.
⭐️ Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν τόσο σπουδαίος ρήτορας που ο κόσμος κρεμόταν από τα χείλη του κι έλεγαν πως «η γλώσσα του έσταζε μέλι».
Πίστευε στην αγωγή των παιδιών και στην εκπαίδευσή τους από νωρίς, ώστε όταν οι αξίες και οι αρετές εντυπωθούν στην τρυφερή ψυχή τους, κανείς δεν θα μπορεί μετά να τις αφαιρέσει.
Παρότι ήταν κι εκείνος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, της Βασιλεύουσας δηλαδή, ήταν φοβερά ταπεινός και ασκητικός.
Ασκούσε δε τόσο έντονη κριτική στους αυτοκράτορες για την πλούσια και έκλυτη ζωή τους που τον κυνήγησαν πολύ, μα η φήμη του είχε ξεπεράσει τα στενά όρια της αυτοκρατορίας. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην γνώση και τις φιλανθρωπίες. Λέγεται πως καθημερινά οργάνωνε συσσίτια τα οποία έτρεφαν 10.000 ανθρώπους.
⭐️ Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ήταν κι αυτός επίσκοπος στη γενέτειρά του Ναζιανζό της Καππαδοκίας αλλά και στην Κωνσταντινούπολη. Ηταν πλουσιόπαιδο αλλά περιφρονούσε τα πλούτη.
Σπούδασε και αρίστευσε και αυτός στην Φιλοσοφία και τη Ρητορική στα μεγαλύτερα φιλοσοφικά κέντρα του τότε κόσμου, την Καισάρεια, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα. Εκεί γνωρίστηκε και έγινε αδερφικός φίλος με τον Μέγα Βασίλειο. Τόσο αγαπημένοι φίλοι ήταν οι δυο τους που έλεγαν πως είναι «μία καρδιά σε δύο σώματα».
Ο Γρηγόριος ήταν φανατικός υποστηρικτής της μόρφωσης, την εκπαίδευσης των νέων, των γραμμάτων και των τεχνών. Ο ίδιος μάλιστα ήταν και σπουδαίος ποιητής. Πίστευε πως το ανώτερο αγαθό στη ζωή είναι η μόρφωση και πως η εκπαίδευση των παιδιών μας πρέπει να γίνεται με την επιμέλεια που κάνει η μέλισσα την εργασία της.
Δε δίσταζε να τα βάζει με τους αυτοκράτορες στηλιτεύοντας την αδικία, τη φιλαργυρία και την αγάπη της εξουσίας τους. Ίδρυσε σχολεία και παρότρυνε τους νέους να σπουδάζουν και να αναζητούν.
Ο Σκοταδισμός είναι ένα τρομακτικό ρεύμα που δεν έχει εκλείψει στις μέρες μας, αντίθετα δυναμώνει και προσπαθεί να μας σκοτώσει, υποβαθμίζοντας την εκπαίδευση και την παιδεία μας και αφαιρώντας μας την πρόσβαση στην αλήθεια και την γνώση. Ας μην το αφήσουμε.
© Αννυ Λιγνού
30/01/2020 🍁

ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ,ΤΡΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ...ΤΡΕΙΣ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ...ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ..

Τρία αστέρια,τρία ποτάμια...τρεις φίλοι των νέων

Ήταν τρία αστέρια φωτεινά... Έλαμψαν στο στερέωμα της Εκκλησίας μ' ένα φως υπέροχο, ένα φως ικανό να πυρπολήσει την Οικουμένη ολάκερη, άντικατότπρισμα του άνεσπέρου φωτός της «τρισηλίου Θεότητας».
Ήταν τρία ποτάμια... Πότισαν το φρυγμένο άπ' τη φωτιά των διωγμών - πού μόλις είχαν κοπάσει - έδαφος της Εκκλησίας, το διψασμένο για νερό γάργαρο, καθάριο (είχαν αρχίσει οι μέρες των μεγάλων αιρέσεων). Τρία ποτάμια πού πότισαν την κτίση ολάκερη!
Ήταν τρεις χτίστες... Έχτισαν «Βασιλειάδες» για να στεγάσουν κάτω άπ' τη στέγη της παρηγοριάς τον θλιμμένο, της προστασίας το ορφανό, της ανακούφισης τον ταλαιπωρημένο, της στοργής τον αδικημένο, της περίθαλψης τον άρρωστο, της αποδοχής τον περιθωριοποιημένο, της φροντίδας τον γέροντα... «Το ψωμί, πού κρατάς κρυμμένο», έλεγαν, «ανήκει σ' εκείνον πού πεινά. Τα ρούχα πού φυλάς στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Τα υποδήματα πού τα 'χεις καί σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου. Τα λεφτά πού τα καταχωνιάζεις, είναι εκείνου πού δεν έχει». «Το θεμέλιο της κοινωνικής ζωής», έλεγαν ακόμη, «καί ή ρίζα όλων των αγαθών είναι ή αγάπη». Γι' αυτό κι εκείνοι έχτιζαν πάνω σ' αυτό το θεμέλιο την αγάπη.
-Τήν άγάπη γιά τό Θεό;
- Την αγάπη για τον άνθρωπο;
Μη με ρωτάτε... Οί δυο αγάπες ήταν μέσα τους το Ιδιο, ή μια πήγαζε άπ'την άλλη.
Ήταν τρία διαμάντια του πνεύματος πού χάραξαν τις μεγάλες δογματικές αλήθειες της ορθόδοξης θεολογίας, τρείς γενναίοι απολογητές της συγγραφής.
Ήταν τρείς ταλαντούχοι ρήτορες, φιλόσοφοι καί συγγραφείς. Τρεις βαθυστόχαστοι πανεπιστήμονες...
Κι όλες αυτές οι τριάδες ήταν μία. Ήταν οι Τρεις Ιεράρχες. Βασίλειος ό Μέγας καί ό Θεολόγος Γρηγόριος «συν τω κλείνω Ιωάννη τω την γλώτταν χρυσορρήμονι».
Μα λάθος! Λάθος.
Δεν ήταν... Είναι.
Είναι τρία ποτάμια αστείρευτα, πού 16 αιώνες τώρα ποτίζουν με τα νάματα του Χριστιανισμού καί του Ελληνισμού την κτίση ολάκερη.
Είναι τρία αστέρια άνέσπερα πού 16 αιώνες τώρα λάμπουν στο νοητό στερέωμα της Εκκλησίας.
Είναι...
Μα πιο πολύ άπ' όλα, τη μέρα της κοινής γιορτής τους, για όλους μας, είναι οι τρείς αληθινοί φίλοι των νέων. Εκείνοι πού μπορούν να λένε καί να το εννοούν: «Πάντα ήμίν δεύτερα έστω της προνοίας των παίδων». Γι' αυτό καί περισσότερο άπ' όλα τους τιμούμε σαν προστάτες των παιδιών καί της Παιδείας.
Γι' αυτό καί τέτοιες μέρες γονείς καί δάσκαλοι, όλοι όσοι ζούμε κοντά στον όμορφο κόσμο των παιδιών καί προσπαθούμε να τα μεγαλώσουμε «εν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου», δεν μπορεί παρά να σκύψουμε, να δροσιστούμε καί να ξεδιψάσουμε, στα νάματα των «μελιρρύτων ποταμών της Σοφίας». Να γλυκαθεί ή ψυχή μας, να πάρουμε δύναμη μα κι οδηγίες πρακτικές για το δύσκολο έργο της ανατροφής τους. Δεν μπορεί παρά να χαρίζουμε στα παιδιά μας, κάθε φορά, 2-3 πετράδια άπ' τον απαράμιλλο θησαυρό της πλούσιας πνευματικής παρακαταθήκης των Τριών Ιεραρχών.

της πρεσβυτέρας Σοφίας Βαλμά-Γιαννίση  

 https://agiameteora-

Δασκάλας

ΑΧ ΒΡΕ ΕΛΛΗΝΑ..

 

– Για το Σκοπιανό έφαγες Novartis. Για το Καστελλόριζο θα φας ποδόσφαιρο.
– Και για το Αιγαίο θα φας συνεκμετάλλευση.
:
Τα αφεντικά ξέρουν ποιούς προωθούν στο τιμόνι των χωρών.
 

– Καθ’ οδόν από Φρανκφούρτη για Στρασβούργο,
η ελληνική αποστολή ως μία ομάδα ετοιμάζεται!
– Ετοιμάζεται για το αυτογκόλ
που θα το πληρώσει πάλι ο Έλλην αμέτοχος βλαξ,
ο οποίος από τα απανωτά εγκεφαλικά που συνεχώς παθαίνει
...
δεν ξέρει πια αν ζει ή αν πεθαίνει!
Άιντε και καλή Ανάσταση για την Ελλαδίτσα μας φυσικά,
γιατί αυτοί μετά τον διαμελισμό του κορμού της
πιστεύουν λόγω καταγωγής του επιούσιου γένους
μονάχα στην δική τους μετεμψύχωση
:
Ως νέα αφεντικά των νέων κρατιδίων.

 

 

Νίκος Πρασσάς

– Για το Σκοπιανό έφαγες Novartis. Για το Καστελλόριζο θα φας ποδόσφαιρο.
– Και για το Αιγαίο θα φας συνεκμετάλλευση.
:
Τα αφεντικά ξέρουν ποιούς προωθούν στο τιμόνι των χωρών.
Αριστερά, ένας Έλλην του Πόντου Γενίτσαρος αποφασισμένος μέχρις εσχάτων –ο παππούς του οποίου πολέμησε για την αυτονομία των Ελλήνων στα κατεχόμενα εδάφη του Πόντου....
Δεξιά, γόνος οικογενείας των απογόνων του Αβραάμ οι αποδείξεις των οποίων είναι καταχωνιασμένες στα σάιτ του ίντερνετ ως απαγορευμένα από τις οικογενειακές δραστηριότητες στις εφημερίδες της εποχής
–ο δε παππούς του Κων/νος Μητσοτάκης το 1888 ίδρυσε την οργάνωση για την Ίδρυση του κράτους της Κρήτης. Πιστό σκυλί κατά του νατιβισμού (εθνικισμού) των Ελλήνων, υμνητής όμως του ολοκαυτώματος ενός συγκεκριμένου έθνους, και ευτυχισμένος που ξοδεύει τα χρήματα του ήδη πτωχευμένου Έλληνα για να υποδεχτεί τους αντικαταστάτες του, επειδή βλέπει την ελληνική κοινωνία να αλλάζει.
Τέτοιαν σύμπτωση θα την ζήλευε και η συναστρία της θεάς Τύχης!
Λοιπόν, Έλλην(ιδ)α, αν δεν αλλάξεις με Παλιγγενεσία όλα αυτά τα αρπακτικά που το παίζουν ηγέτες σου για να πίνουν εργολαβικά το βιός και το αίμα σου, την έχεις βάψει!

===

–[[ Καθ’ οδόν από Φρανκφούρτη για Στρασβούργο,
η ελληνική αποστολή ως μία ομάδα ετοιμάζεται!]]
– Ετοιμάζεται για το αυτογκόλ
που θα το πληρώσει πάλι ο Έλλην αμέτοχος βλαξ,
ο οποίος από τα απανωτά εγκεφαλικά που συνεχώς παθαίνει ...
...
δεν ξέρει πια αν ζει ή αν πεθαίνει!
Άιντε και καλή Ανάσταση για την Ελλαδίτσα μας φυσικά,
γιατί αυτοί μετά τον διαμελισμό του κορμού της
πιστεύουν λόγω καταγωγής του επιούσιου γένους
μονάχα στην δική τους μετεμψύχωση
:
Ως νέα αφεντικά των νέων κρατιδίων.

 

---------

Και επειδή το «χαστούκι» του αστυνομικού ήταν ένα γερό χαστούκι για να ξυπνήσει την Υποκρισία της Ωραίας Κοιμωμένης Κοινωνίας, που ως Μωρά Παρθένα δεν γνωρίζει τί πάει να πει ζωή, λες και δεν βλέπει γύρω της το εσκεμμένο εισαγόμενο «μεταναστευτικό» έγκλημα που θα την βιάσει μέχρι να την πνίξει στο τέλος.
Θα ήθελα να αναφέρω μερικά βιώματά μου από την ενασχόλησή μου στο παρελθόν με τις αντίκες. Θυμάμαι στον γυφτομαχαλά του Βόλου τα παράνομα σπίτια τους που η πολεοδομία έκανε πάντα τα στραβά μάτια για να πληρώνει πάντα ο «λευκός» Έλλην πολίτης τις παρανομίες των άνομων νόμων.
Τα τσιγγανάκια που φιλούσαν τσίλιες όταν πήγαινα πάντα με κάποιον φίλο μου, γιατί ήταν αδιανόητο να πας μόνος, πώς βγαίνανε απ’ τους θάμνους και πίσω από τα δέντρα καμία δεκαριά για να μας κάνουν ανάκριση, «τί κάνετε δω;», σαν να ήμασταν σε άλλη χώρα. Και επειδή δεν είχαμε «διαβατήριο» ή διαπιστευτήριο, μιας και ήμουν νέος στο κόλπο, μας πέρασαν για ναρκομανείς που έψαχναν ν’ αγοράσουν την δόση τους, και μας περνούσαν από το δεύτερο στην τρίτη γωνία για ανάκριση του αρχηγού φρουράς υπηρεσίας σπίτι. «Ήρθαμε να βρούμε παλιά έπιπλα κ.ά.», τους λέγαμε, και τους άφηνε αδιάφορους το ερώτημά μας, και μας έλεγαν φευγαλέα, «περάστε αύριο».
Την επόμενη, το ίδιο μαρτύριο μέχρι να ανακαλύψω τους κλεμμένους θησαυρούς από τα παλιά νεοκλασσικά αρχοντικά του 1900, που ήταν στοιβαγμένοι με σφραγίδες τελωνείου Βουλγαρίας και είχαν αδειάσει οι ομοεθνείς τους από το πρώην κομμουνιστικό καθεστώς για να τους πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα της Δύσης. Γι’ αυτό και αργότερα, όταν έζησα στην Βουλγαρία για 11 χρόνια, συνειδητοποίησα πώς δεν υπήρχε τίποτα αξιόλογο μετά την αποψίλωση της τσιγγάνικης μαφίας, και στο καθημερινό παζάρι της πλατείας του Αλεξάντερ Νέβσκι στο κέντρο της Σόφιας οι μικροπωλητές των πάγκων σού ζητούσαν 30 ευρώ για ένα λαμπόγιαλο απομίμηση κινέζικης προέλευσης!
«Τσιγγάνοι» αυτοαποκαλούνται και εκεί, κι όχι «Ρομά» όπως ονομάστηκαν λόγω χρηματοδότησης Σόρος και λοιπών ΜΚΟ ιδρυμάτων που εφηύραν τον «ρατσισμό» για όλους τους άλλους, εκτός από τους λευκούς ηλίθιους που πληρώνουν το εισιτήριο στο λεωφορείο, στο τραίνο και μετρό εκεί όπως και δω. Τάδε έφη ένας πολύ καλός μου φίλος Βούλγαρος της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών. Άλλη φορά θα μιλήσω και για τα μπουμπουκομπούμπουκα του πρώην Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας πώς ευζωούν ως «προοδευτικοί» κι απολαμβάνουν το «κακό» επιχειρείν από τα κλεψιμαίικα του ..«απλού λαού και του εργάτη»!
Στον Βόλο ανακάλυψα πώς οι «Ρομά» ασχολούνται με το σκραπ που το εξάγουν στην Γερμανία και πώς θησαυρίζουν από τα σκουπίδια. Πώς οι ταχυδρομικοί υπάλληλοι μοίραζαν τις δέκα συντάξεις με το ίδιο όνομα σε διάφορα μέρη του νομού, επειδή δήλωνε δέκα διευθύνσεις ένα μόνο άτομο. Άλλοι πάλι, τσιγγάνοι, μου έλεγαν πώς την πρώτη εβδομάδα του μήνα πήγαιναν σε βουνά και σε λαγκάδια να εισπράξουν τις συντάξεις τους στο πολλαπλάσιο σε όλα τα μέρη της Ελλάδος, και μεις ως Έλληνες πληρώναμε στον μαύρο πάτο του συσσωρευόμενου Χρέους σαν τα κορόιδα τους λογαριασμούς, τα κοινόχρηστα, το ΦΠΑ και το μπουγιουρντί της τότε ΔΟΥ. Πώς έφερναν τους «τσιγγάνους» από τις άλλες χώρες των Βαλκανίων και τους στοίβαζαν είκοσι «νομά σ’ ένα δωμά», που λε’ και το τραγούδι, για δουλεμπόριο στα κτήματα και τη ζητιανιά στο πεζοδρόμιο. Πώς έβγαζαν μάτσο τα πεντοχίλιαρα από την τσέπη για να μου δώσουν ρέστα και, και ..και όλα τα εσώψυχα της «καλής κοινωνίας» του Βόλου.
Κι αναρωτιόμουν από τότε πώς θα καταντήσει αυτός ο τόπος, όταν άλλοι ήταν οι θεματοφύλακες της χώρας και κρατούσαν τα κλειδιά της ιστορίας μας στα ράφια τους. Και οι στο όνομα μονάχα Έλληνες έτρεχαν στα συσσίτια, στην αναπηρική σύνταξη, την ουρά της ανεργίας και του επιδόματος από τότε, όταν ο κεντρικός δρόμος κάθε πόλης είχε γεμίσει από τράπεζες λογής και τα μαγαζιά έκλειναν το ένα μετά το άλλο μετά την φούσκα του χρηματιστηρίου!
Αν είναι λοιπόν ένα «χαστούκι» να ξυπνήσει την «ευαισθητοποιημένη» κουλτούρα του «άστεος», που δεν είδε τόσα χρόνια τον ρατσισμό του «κράτους» κατά του Έλληνα που οπισθοδρομούσε, αλλά για να ιδεί σήμερα συστηματικά μόνον τον «ρατσισμό» κατά των «μειονοτήτων» λόγω «μεταναστευτικού», που έστω και φτωχός τους πληρώνει όλους από την τσέπη του... βρε Άι στον Διάολο κι ακόμη παραπέρα! Δύο χιλιάδες χρόνια ζουν στον τόπο μας και δεν συγχωνεύθηκαν, θα το κάνουν τώρα που οι Έλληνες αφανίζονται;
Σε λίγο ακολουθούν κι οι «ευαισθητοποιημένοι» ως «μειονότης» στο μαύρο κατάστιχο του Ισλάμ, που αντί για «πολιτισμό» τα 400 χρόνια σκλαβιάς των Ελληνικών εδαφών της Ιωνίας και πέριξ της Μεσογείου άφησε αποκαΐδια, οπισθοδρόμηση, λεηλατημένα αρχαία Μνημεία στα φράγκικα μουσεία, και τζαμιά σε τούτο δω τον τόπο!

 

Ο ΡΟΖΑΚΗΣ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ...

Πανορμίτης Σπανός

Ο Ροζάκης ανακατεύεται και στα Ελληνοτουρκικά...
Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα της Εστίας, σε μυστική σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου για τον τουρκικό αναθεωρητισμό, πήραν μέρος :
- ο κος Χρήστος Ροζάκης καθηγητής , μέλος του Δ.Σ. του «Solidarity Now» του Τζορτζ Σόρος
- ο κος Τσουκάλης Λουκάς Πρόεδρος τού ΕΛΙΑΜΕΠ και μέλος της Λέσχης "Μπίλντερμπεργκ" στα έτη 2003, 2006, 2009, 2010, 2011, 2012, 2014,2015
- ο κος Γιώργος Παγουλάτος Γενικός Διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και θαμώνας της Λέσχης "Μπίλντερμπεργκ" το 2019
- καθηγητές μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ, και πολλοί άλλοι, οι οποίοι κατά καιρούς έχουν δημοσιεύσει άρθρα και βιβλία υπέρ των δικαιωμάτων της Τουρκίας στο Αιγαίο και υπέρ της άποψης ότι έχει νόμιμα ζωτικά δικαιώματα στο χώρο. Η εφημερίδα χθες αποκάλυψε ότι υπήρξε, επίσκεψη και σύσκεψη του πρέσβη της Τουρκίας στα γραφεία του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Μήπως θυμάστε τόν κακό χαμό πού ἔγινε,στήν βουλή τό 1998,ὅταν ἀκούστηκε τό πραγματικό ὄνομα τοῦ Ῥοζάκη,ἀπό τον βουλευτή Γ. Καρατζαφέρη;
Ο Χρήστος Ροζάκης-Ροζενστάιν έχει καταδικάσει τη χώρα μας για την μη αναγνώριση των «μακεδονικών» και τουρκικών «συλλόγων».Με την ψήφο του, αλλά και με αυτή του Κύπριου προέδρου του ΕΔΑΔ κ. Λουκή Λουκαΐδη, το Δικαστήριο του Στρασβούργου δικαίωσε ομόφωνα τους “Μακεδόνες” της Φλώρινας και τους “Τούρκους” της Θράκης σε τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις :
α) Τον Οκτώβριο του 2005 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εκδίκασε την υπόθεση του φιλοσκοπιανού κόμματος «Ουράνιο Τόξο», το οποίο κατηγορούσε την Χώρα μας επειδή τα μέλη του υποχρεώθηκαν να κατεβάσουν την επιγραφή που είχε αναρτηθεί στην λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα και η οποία έγραφε «Βίνο - Ζίτο - Λαρίνσκι - Κομιτάτ». Το αποτέλεσμα ήταν δικαίωση για τους φιλοσκοπιανούς, με την παράλληλη καταβολή αποζημίωσης ύψους 35.000 ευρώ από πλευράς μας.
β) Τον επόμενο χρόνο ήρθε καταδίκη της Ελλάδας γιατί δεν αναγνώρισε τον αποκαλούμενο ψευδομουφτή της Ξάνθης Μεχμέτ Εμίν Αγά.
γ) Η Ελλάδα καταδικάστηκε επειδή τα δικαστήριά μας αρνούνταν από το 1995 να αναγνωρίσουν ως νόμιμο το σωματείο «Σύλλογος Νεολαίας Μειονότητας Έβρου».
Ο Χρήστος Ροζάκης-Ροζενστάιν που τάσσετε ενάντια στην ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, ως μέλος της ΜΚΟ SOROS, ασχολείται με τη συγγραφή κοινής βαλκανικής ιστορίας.Ως δικαστής στο ΕΔΑΔ, ψήφισε ομοφώνως με τον Τούρκο πρόεδρο τη απόφαση της 5ης Μαρτίου 2010, που αναγνωρίζει το ψευδοκράτος.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Α. Σχόλια του καθ. Παναγιώτη Ήφαιστου στην συνέντευξη του Χρήστου Ροζάκη περί ΑΟΖ της 4.12.2011
http://www.antibaro.gr/article/3886…
Β. ΕΛΛΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ “ΕΦΙΑΛΤΗΣ” ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΣΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
http://www.gargalianoi.com/…/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%…/…
Γ. Το ψευδοκράτος θα αποφασίζει για τις αποζημιώσεις των Ελληνοκυπρίων
http://www.enet.gr/…
Δ. Solidarity Now > ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
http://www.solidaritynow.org/dioikitiko-symvoulio/…
Ε. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΖΑΚΗΣ
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΙΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ
http://aera2012.blogspot.com/2013/11/blog-post_10.html
ΣΤ. Hellenic Foundation for European & Foreign Policy (ELIAMEP)
https://www.eliamep.gr/

ΌΤΑΝ ΕΞΟΡΙΖΕΙΣ ΘΕΟ,ΠΑΤΡΙΔΑ ,ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ;;...

 

Νίκος Σταθόπουλος

ΕΝΑ ΔΙΠΟΔΟ ΖΩΟΝ, ένας γραφικός νεονταής, με ηλικία "νέου" και κουλτούρα κτήνους, τραμπουκίζει καθηγήτρια για να του σβήσει μια απουσία!.......
.............και θα πάρουν φωτιά οι "προσεγγίσεις", δηλαδή όλες οι στομφώδεις κενολογίες των αλαζονικών εκλογικεύσεων που κάθε φορά βλέπουν το δέντρο και αγνοούν το δάσος..
............όλος αυτός ο σιχαμένος "προοδευτισμός" της εξιδανικευμένης προσαρμογής σε ό, τι ιδεολογικοποιεί ο ναρκισσιστικός εγωισμός του σύγχρονου αστισμού...
............ένας κόσμος θεμελιωμένος : στο Εγώ που "αυτοπραγματώνεται", στα "δικαιώματα" κάθε "υποκειμένου", στο ψυχοπαθητικό "όραμα" της "αιώνιας νιότης" στην μυθοποιημένη αποξένωση, στην άρνηση της σχέσης ως υπόβαθρου της πολιτισμένης ανθρωπινότητας, στην "επιστημονική" εξήγηση του αυτοκαθοριστικού κανιβαλισμού, στη θεοποίηση του "νέου ανθρώπου"..
....................ένας ελεεινός "κόσμος" της απόλυτης βίας και του χλευασμού κάθε αξίας, κάθε ηθικής συνάρτησης, ένας αουσβιτσικός κόσμος της παράδοσης στο ένστικτο, στην τυφλή φυσικότητα, δηλαδή στην προϋπόθεση της τέλειας χειραγώγησης......ένας εφιαλτικός "νέος κόσμος" που χειραγωγείται από τυχάρπαστους απατεώνες που "επιστημονικοποιούν" το ξήλωμα κάθε φυσικού προσδιορισμού της ανθρώπινης ταυτότητας...
...................όταν θεοποιείς τη "νιότη", σε ένα γενικό περιβάλλον αμοραλισμού και απόλυτου δικαιωματισμού και κατάργησης της φυσικής λογικής και τάξης, θα εισπράξεις τη λογική του "κάνω ό, τι γουστάρω" που εμπεριέχεται στην ενστικτική ανωριμότητα της νεανικότητας...
...................και είναι αυτό όψη της βαθύτερης επικρατούσας κουλτούρας της "επιθυμιακότητας", της δικαίωσης δηλαδή του "αυτό θέλω, αυτό επιτάσσουν οι ορμές μου..και λογαριασμό δε δίνω"..
...................όταν εξορίζεις το Θεό, την πατρίδα, .τους δεσμούς της παράδοσης, τις φυσικές εδραιωτικές αξίες του σεβασμού και της αυθεντίας, όταν ξεριζώνεις με διανοητικό κυνισμό κάθε εσωτερική και πολιτισμική "οργάνωση" της υπαρξιακής ενέργειας, όταν προτείνεις στον νέο άνθρωπο να χλευάζει τους πάντες, από σχολείο μέχρι εκκλησία, βουλή, οικογένεια, συναίσθημα, γιατί αυτό είναι "αυτοέκφραση" και "σπουδή ελεύθερης αυτοανάπτυξης" :απλά θα κατασκευάσεις ένα επικίνδυνο αντικοινωνικό τέρας που θα τα φάει όλα, και τον εαυτό του..
.....................θα κατασκευάσεις ένα αδιάφορο κτήνος χωρίς κοινωνικότητα και αυτοσεβασμό και αίσθηση κοινότητας....
....................και όταν αυτό το τέρας το έχεις αποθηκεύσει για "εκπαίδευση" στα αχούρια παραγωγής αμόρφωτων νεοδούλων όπως τα ΕΠΑΛ : τότε είσαι για τα καλά στο δρόμο της απόλυτης ζουγκλοποιητικής διάλυσης...
.....................και το χειρότερο είναι που οι διαπρύσιοι κήρυκες του καρκινωματικού "δικαιωματισμού", διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τον "κοινωνικό κατήφορο"!..αυτοί που κηρύσσουν την "αποδόμηση" ως τελευταία λέξη των πνευματικών μοδών....
...................ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ!..χρειάζεται η δυναμική επανάκαμψη του συλλογικού μας σε συστήματα ζωής με πυρήνες την ηθική πολιτισμικότητα, τις δέσμες αξιών με βάση την "κοινοτική αρχή", την τάξη και την πειθαρχία, την κεντρική σημασία του σεβασμού και της αμοιβαιότητας...
...................ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ανώριμοι αμόρφωτοι πιτσιρικάδες της χύμα ζωής να καθορίζουν τη δυναμική του πολιτισμού επειδή αυτό εξυπηρετεί τις σύγχρονες θεσμίσεις των μετανεωτερικών εξουσιών!...
ένα "τέρας" κατασκευάζεται, δεν "φυτρώνει μοιραία"...και την ευθύνη φέρουν όχι απλά οι "κοινωνικοί κλειδοκράτορες"(αυτοί έστω "κάνουν τη δουλειά τους"...) αλλά, βασικά, εκείνοι που ρητορικώς αποδέχονται τον ρόλο της "πρωτοπορίας" και της "απελευθέρωσης"...οι "παραγωγοί παιδείας", από οικογένεια μέχρι σχολείο...ο δικός τους υποδειγματικός μηδενισμός εκτρέφει τα "τέρατα" που εμπεριέχει στη δυναμική του το σύστημα εξουσίας...η ριζική πειθώ αφορά στους "ευαγγελιστές του σωστού"...

[Τά κανάλια εστίαζαν κυρίως στην φάπα αστυνομικου σε νεαρό ρομά]...Ναι,,μια επιλεκτική "ενημέρωση" με σαφείς ιδεολογικές προθέσεις...πάντα εκτός ατζέντας τα βαθιά δομικά προβλήματα...ένα σχολείο που διαλύεται μεθοδικά, με μια οικογένεια εντελώς "ξενοδοχειακή", σε μια χώρα αποικιοποιημένη και συστηματικά υποβιβαζόμενη πολιτιστικώς...ναι, μούγκα στην (πρώην Ελλάδα) "στρούγκα
=====
ΛΕΝΕ,ΥΠΗΡΞΕ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ, επομένως δε μπορεί να υπάρχει Θεός"!!!!!!....
Υπήρξε ο Σίντλερ, επομένως υπάρχει Θεός αποκρίνομαι εγώ....διότι, προφανώς, αν απορρίπτεις τον Θεό λόγω 'Αουσβιτς, τότε θέλεις ένα Θεό επεμβατικό ρυθμιστή, άρα είσαι ένας πενιχρός εθελόδουλος που καλείς το "μπαμπά" να "μαλώσει τα παλιόπαιδα", και, συνεπώς, έχεις στο αίμα σου το πρόπλασμα του Ναζισμού...τα 'Αουσβιτς τα γεννά ο φόβος μπροστά στην ελευθερία του νήπιου και απαίδευτου ανθρώπου, όπως έχει βαθιά αναλύ...σει ο "θεούσης" Ντοστογιέφσκι..σε αυτό το φόβο ευδοκιμεί το στοιχειό του ολοκληρωτισμού, του κάθε "εκκαθαριστή" Πατερούλη...άλλωστε, όπως έχει ειπωθεί : "ο Θεός έπλασε τα κτήνη, και ο άνθρωπος την κτηνωδία"...ο Χριστός απέρριψε τους Τρεις Πειρασμούς, και ανέβηκε στο Γολγοθά κατ' επιλογήν...ο σύγχρονος άθεος, αποθεώνει τους πειρασμούς και κάνει στο Γολγοθά ψυχαναλυτικές προβολές της πιο ακαδημαϊκής σχηματικότητας, δηλαδή αποποιείται την ευθύνη της Εξέγερσης, και εκλογικεύει μια συμπεριφορική ζωή...στο 'Αουσβιτς δεν "πέθανε" ο Θεός, αλλά οι χρεοκοπημένοι μύθοι μιας "προόδου" χωρίς Θεό...
----------

Και ένα τραγουδι..για τη λησμονημένη Ελληνίδα μάνα μετανάστρια..που τώρα είναι "συντηρητικό στοιχειό" και όχι μια πρωτοπόρα ηρωίδα του ενεργητικού σεβασμού στις θεμελιώδεις αξίες...γιατί δεν σκυλοπνίγει τα παιδιά της προκειμένου να ζήσει η ίδια το "ευρωπαϊκό όνειρο"...…  το γεύτηκε αιματηρά στις κολασμένες φάμπρικες της Δύσης...και γύρισε πίσω, γιατί είχε παιδιά και πατρίδα...