Μιά αξιοσημείωτη επέτειος – 3
μόνη λογική εκδοχή που απομένει, είναι να ήταν Ελληνικά… όμως μιάς πολύ παλιότερης εποχής. Καί συγκεκριμένα, Πελασγικά.
Αυτοί που τα είχαν, δεν ήσαν άλλοι, παρά οι δύο Πελασγικές φυλές (του Κρόνου, όμως), του Βενιαμίν καί του Ιούδα· κατά 99% η πρώτη (εξήγηση λίγο παρακάτω). Αυτοί οι Πελασγοί τα έφεραν μαζί τους από τις περιοχές όπου διέμεναν, όταν αναμίχθηκαν με τις λοιπές «δέκα φυλές» του αρχικού πυρήνα του Ισραήλ. Επειδή, όμως, βαθμηδόν εξέλιπαν οι άνθρωποι που μιλούσαν (ή καταλάβαιναν) καθαρά Πελασγικά, κι επειδή από το 1297 πΧ (που ο Χορεμχέμπ έδιωξε οριστικώς από την Αίγυπτο το σκυλολόϊ του Μωϋσή) μεσολάβησαν πόλεμοι, διαμάχες, Βαβυλωνιακές αιχμαλωσίες, καί τα ρέστα, τα χειρόγραφα αυτά έμειναν σε αχρησία απάνω σε κάποια ράφια (ή μέσα σε κάποια πιθάρια) απλά ως κληρονομιά του αρχικού ισραηλιτικού πυρήνα.
Κάποια στιγμή, οι ιουδαίοι ιερείς του ναού «του Σολομώντος» τα έθαψαν σε κρύπτες από κάτω. Είτε επειδή έπιαναν χώρο (αν καί δεν χρησίμευαν πουθενά), είτε επειδή δεν ήθελαν να πολυθυμούνται τους «αποστάτες» Βενιαμίτες (αλλά ήθελαν να διατηρήσουν τα ιστορικά τεκμήρια), είτε -την τελευταία στιγμή- επειδή φοβήθηκαν ότι θα χαθούν τα πάντα, όταν ο Τίτος κατέβασε τις λεγεώνες του κι έκανε τη Τζερούσαλεμ καλοκαιρινή.
Εν πάσει περιπτώσει, τα χειρόγραφα έμειναν εκεί μέσα στα πιθάρια, ώσπου τα ξανανακάλυψαν οι πρώτοι εννέα Ναΐτες.
Έχουμε ξαναμιλήσει γιά τη φυλή του Βενιαμίν· Κρόνιοι Πελασγοί, που αναμίχθηκαν με τους αρχικούς Ισραηλίτες – αλλά σύντομα τά ‘σπασαν. Οι λοιποί Ισραηλίτες σκότωσαν τις γυναίκες καί τα παιδιά των Βενιαμιτών, με αφορμή έναν μίνι-πόλεμο που ξέσπασε μεταξύ τους, επειδή οι τελευταίοι ήθελαν να βάλουν χέρι στην «Κιβωτό της Διαθήκης». (Τα εξιστορεί αυτά η «ΠΔ» χαρτί καί καλαμάρι.) Έτσι, οι Βενιαμίτες έφυγαν προς την Ελλάδα, συγκεκριμένα προς την Αρκαδία… απ’ όπου, όμως, ξανάφυγαν κλωτσηδόν – διότι, ανάμεσα στους Πελασγούς συγγενείς τους του Διός ξανάρχισαν τις ανθρωποθυσίες! (Βλέπε Λύκιον Όρος, κτλ – που οι αρχαιολόγοι τα βλέπουν μέν τα λείψανα των ανθρωποθυσιών, αλλά «αδυνατούν» να τα εξηγήσουν. Όντως, κανονικοί Έλληνες δεν κάναν καί δεν κάνουν τέτοια πράγματα.)
Οι Βενιαμίτες κατέληξαν στην κεντρική Ευρώπη, απ’ όπου πάλι μετακινήθηκαν δυτικά (δηλαδή προς τη Γαλλία), αναμεμειγμένοι με τα επίσης μετακινούμενα διάφορα φύλα Φράγκων. Τα περί Αρκαδίας προς Ευρώπη κτλ τα γράφει το πολύκροτο βιβλίο «Η γενεαλογία του Αγίου Αίματος«· όπως γράφει καί το ότι τα πρώτα φύλα Φράγκων στη Γαλλία του 650 μΧ θεωρήθηκαν θρησκευτικώς πολύ ιουδαΐζοντα, έτσι ώστε ειρωνικά τους αποκαλούσαν «εβραίους»! (Αν καί δεν ήταν.) Επίσης, γράφει καί το ότι το 1070 μΧ (δηλαδή, εικοσιπέντε χρόνια πρίν την έναρξη των Σταυροφοριών) στην Τρουά λειτουργούσε καμπαλιστική σχολή!
Ιδού, όμως, πώς βρίσκουμε μιά άκρη στο πώς καί το γιατί της ανασκαφής του 1118!… Λοιπόν, η ιστορία πρέπει να έχει περίπου ως εξής:
Γιά να έχουν τέτοια βιβλία μαζί τους οι Βενιαμίτες (με γνώσεις κτισίματος καθεδρικών), καί γιά να ενδιαφέρονται γιά το πώς λειτουργεί η «Κιβωτός της Διαθήκης», ήταν μάλλον κάτι σαν την επιστημονική ομάδα (καί όχι απλώς ομάδα εγγραμμάτων) του πρώτου πυρήνα των Ισραηλιτών. Μόνο που, όταν εξέλιπαν οι ομιλούντες τα Πελασγικά, τα βιβλία τους περιέπεσαν σε αχρησία… διότι κανείς άλλος δεν τα μίλαγε / έγραφε. (Ίσως η φυλή του Ιούδα να μην ενδιαφερόταν κάν, ή -γιά κάποιους λόγους- να μην είχε πρόσβαση σ’ αυτά.)
[Ειρήσθω ότι η αδυναμία κατανοήσεως πελασγικών κειμένων υφίσταται καί σήμερα. «Επισήμως» – διότι, …ανεπισήμως, η έρευνα έχει προχωρήσει αρκετά. Εν πάσει περιπτώσει, άλλο θέμα αυτό· κι έχω αρκετά ράμματα γιά τη γούνα των φιλολόγων – που κάνουν το κορόϊδο, μή καί πάρουν αέρα τα μυαλά των Ελλήνων πως όντως είμαστε πολύ παλαιά φυλή, με επιστημονικές αποδείξεις πλέον. Λίγες απ’ τις πρέπουσες σφαλιάρες θα δοθούν σε προσεχές θέμα.
Δεν γινόμαστε εμείς οι Έλληνες περίγελως των σκυλιών· οι φιλόλογοι γίνονται, που κατάπιαν το αμίλητο νερό, γιά να μη δυσαρεστήσουν τα διάφορα σύγχρονα αγράμματα εξουσιαστικά τσόλια παύλα «αποδομητές» της Ιστορίας. Καί παλιότερα, την προπαγάνδα των «Μεγάλων Δυνάμεων», ότι είμαστε ένα νεοπαγές έθνος-μαϊμού βρωμιάρηδων χωρικών με φουστανέλλες, με σφηνωμένη στα κεφάλια μας την ψευδή ιδέα πως είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων!]
Οπότε, η συνέχεια φαίνεται εύκολα: οι Βενιαμίτες κράτησαν την ανάμνηση ότι άφησαν τα βιβλία τους πίσω (διότι η αναχώρησή τους έγινε βιαστικά), κάποια στιγμή πέρασαν αυτή τη γνώση σε μερικούς επιλεγμένους Σταυροφόρους (τους πρώτους Ναΐτες, ειδικά τον ντέ Παγιέν), καί τους έβαλαν να τα φέρουν στη Γαλλία.
[Παρένθεση: Παίζει καί να τα έθαψαν εκεί οι ίδιοι οι Βενιαμίτες πρίν φύγουν, καί οι λοιποί αρχικοί Ισραηλίτες να μην είχαν ιδέα! Εδώ, βέβαια, προκύπτουν άλλα δύο θέματα: πρώτον, γιατί διάλεξαν ειδικά τον λόφο του ναού «του Σολομώντος» γιά το κρύψιμο, καί δεύτερον… γιά να τα έχουν μαζί τους τα βιβλία αυτά, πού τα βρήκαν εξ αρχής!
Γιά το πρώτο ερώτημα, δεν έχω ιδέα! Γιά το δεύτερο, εικάζω ότι τ’ άρπαξαν από κρύπτες ναών / μαντείων / μυστικών βιβλιοθηκών στην Ελλάδα, κάπως σαν εκβιασμό γιά να μην τους κάνουν κακό οι λοιποί Έλληνες· ή, από επιδρομές εναντίον Ελλήνων του Διός. Σάμπως ο ίδιος ο Μωϋσής δεν άρπαξε ιερά βιβλία -καί γιά τον ίδιο λόγο- από το άδυτο του ναού του Όσιρι, όπου ήταν ιερέας; Δεν έχω αποδείξεις, ούτε κάν αποχρώσες ενδείξεις· αλλά είμαι σίγουρος κατά 99% πως το έκανε, αυτό που λέω εδώ.
Εδώ προκύπτει καί τρίτο ερώτημα, αλλά έτσι είναι η έρευνα! Λοιπόν… λες οι αρπαγές μυστικών / παλαιών / ιερών βιβλίων Ελλήνων καί Αιγυπτίων να ήταν αποτέλεσμα οργανωμένου σχεδίου; ]
Βενιαμίτες, Φράγκικα «ιουδαΐζοντα» (δηλαδή Κρόνια) φύλα, πανάρχαια βιβλία στα Πελασγικά, η καμπαλιστική σχολή της Τρουά, καί οι από το παρασκήνιο οργανωμένες Σταυροφορίες! Αυστηρά επιλεγμένα πρόσωπα, συν το Ατλάντειο / Κρόνιο χαρακτηριστικό της (φυλετικής καί όχι μόνον) αναμνήσεως γεγονότων, αδιάφορα από το πόσος χρόνος περνάει! Νομίζω δεν χρειάζεται να πω περισσότερα: την υπόθεση του έργου ήδη την έχετε καταλάβει!
Μιά που τό ‘φερε η κουβέντα, ακόμη δύο τινά ειρητέα:
Πολύ αξιόπιστο πρόσωπο μου μετέφερε την πληροφορία ότι ο Ούγο ντέ Παγιέν μαθήτευσε (καί) στην σχολή του άλλου σκατόψυχου, του Φελλού. Η συνομωσία, της συνομωσίας, ώ συνωμοσία!!! Βέβαια, όταν πέθανε ο Φελλός, ο ντέ Παγιέν ήταν οχτώ χρονών· άρα αποκλείεται να ήταν απ’ ευθείας μαθητής του Φελλού. Σίγουρα, όμως, ο ύπατος των φελλοσόφων άφησε πίσω του ολόκληρη «σχολή» καί αδελφότητα αρουραίων, με τα ίδια μυαλά καί την ίδια ανθελληνική σκατοψυχιά σαν αυτόν. Εκεί ακριβώς μαθήτευσε ο ντε Παγιάτ… έεεε…. συγνώμη… ο ντέ Παγιέν!
Τί φίδια τρέφει κατά καιρούς στον κόρφο της αυτή η χώρα μας!… Καί μυαλό δεν βάζουμε.
Καί δεύτερον, όταν οι Άτλαντες καί οι Κρόνιοι Πελασγοί έχουν τόσο ισχυρή -φυλετική- μνήμη (που καβαλλάει τις χιλετίες σαν αέρα), τότε έχουν κι άλλο τόσο ισχυρή εκδικητικότητα! Γι’ αυτό, να μην απορείτε, όταν βλέπετε επαναλήψεις ιστορικών μοτίβων με τους ίδιους πρωταγωνιστές καί τους ίδιους σκοπούς (πχ Γερμανοί στην Ελλάδα), αδιάφορο το πόσα χρόνια έχουν περάσει από την προηγούμενη επανάληψη του μοτίβου.
(Γι’ αυτό, να μάθετε την Ιστορία μας καί τη Μυθολογία μας ΑΠΕΞΩ!!!)
Παρεμπιπτόντως, όταν ήρθαν εδώ οι Γερμαναράδες επί Κατοχής, άρχισαν (καί) τις …αρχαιολογικές αναζητήσεις!… όπως πρό αυτών οι διάφοροι αγγλίτσοι καί φραγκίτσοι. Τίποτε νέο μέχρις εδώ· έλα, όμως, που οι Γερμαναράδες πήγαν σε κάποιους αρχαιολογικούς τόπους «συστημένοι», σαν τους αρχικούς Ναΐτες!!! Καί δή, σε τόπους καί ευρήματα, γιά τα οποία ακόμη καί οι σημερινοί αρχαιολόγοι δεν έχουν ιδέα – όπως πχ στον τάφο του Μιλοκέσε, που σας είχα δείξει. (Αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από μαρτυρίες παλαιοτέρων κατοίκων της περιοχής.)
Επειδή, όμως εμείς εδώ χρησιμοποιούμε το μυαλό μας, καί δεν γράφουμε / διαβάζουμε ρομαντικά μυθιστορήματα, θέλω ν’ αναρωτηθήτε γιά ένα πράγμα – αν δεν έχετε ήδη αναρωτηθεί:
Εάν τα βιβλία των Βενιαμιτών περιείχαν οδηγίες γιά χτίσιμο καθεδρικών, που καί πότε έχουμε ξαναδεί καθεδρικούς πρό του 1160 μΧ;
Απάντηση: ποτέ καί πουθενά.
Ακόμη καί οι αρχαιότεροι γνωστοί ναοί των Ελλήνων είναι οι λεγόμενοι «μεγαρόσχημοι», αλλά καμμία σχέση με καθεδρικούς.
Άρα;
Άρα, η μόνη διαφαινόμενη πιθανότητα: Οι καθεδρικοί αντανακλούν μιά πραγματικότητα που υπήρχε πολύ παλιά, πρό Κατακλυσμού! Είτε στην Ελλάδα, είτε στην Ατλαντίδα. Είτε σ’ αμφότερες…
Τελικά, το «Ουδέν καινόν υπό τον Ήλιον» είναι απόλυτα σωστό! Καί, ναί, τα βιβλία των Βενιαμιτών περιείχαν πολύ αρχαιότερες γνώσεις κι από την εποχή τους ακόμη. Τώρα, πού τα βρήκαν καί πού τις βρήκαν… Όσα ξέρετε, ξέρω.
Τελευταία παρένθεση της ενότητας αυτής: Πώς κατάφεραν οι Ναΐτες να καταλάβουν τί έγραφαν τα Πελασγικά βιβλία;
Αυτό, όσο κι αν φαίνεται τρομερό πρόβλημα, είναι σχετικά απλό. Τα Πελασγικά ανέκαθεν (ακόμη καί το 1300 πΧ) γραφόντουσαν με τους σήμερα γνωστούς αλφαβητικούς χαρακτήρες των Ελληνικών, άρα διαβάζονται πανεύκολα· πλήν όμως, δεν βγαίνει νόημα…
…Επειδή σήμερα οι σημασίες των περισσοτέρων Πελασγικών λέξεων έχουν χαθεί, ή απλά ξεχαστεί. (Καί μερικές, κακώς, κάκιστα τις θεωρούμε εβραίϊκες. Πχ «Σαμουήλ»: το κανονικό είναι «Σαμαήλ», δηλαδή «υψηλός Ήλιος»· όπως πχ λέμε «Σαμοθράκη» – δηλαδή υψηλή Θράκη, Θράκη με βουνά. Αν ήξερα πώς λέγεται η πόρτα στα Πελασγικά, θα σας έλεγα καί πώς ονομαζόταν Πελασγιστί η Υψιπύλη.)
Ωστόσο, το να καταλάβει κανείς αρκετά, καί να συμπληρώσει εννοιολογικώς όσα δεν καταλαβαίνει, δεν είναι δύσκολο· βλέπετε, τα Πελασγικά είναι ο άμεσος πρόγονος της Λατινικής!!! Την οποία (μεσαιωνική εκκλησιαστική) Λατινική τη δούλευαν ροδάνι οι Ναΐτες!
Αυτά δεν τά ‘βγαλα απ’ το μυαλό μου. Καί έρευνα έχω κάνει (άλλη φορά αυτή – εκεί που θα ράψω τη γούνα των φιλολόγωνε), καί ακριβώς αυτός είναι ο τρόπος, που ο Χρόζνυ κατενόησε τα Χιττιτικά: έμοιαζαν πάρα πολύ με τα Λατινικά. Καί πώς να μή μοιάζουν, τη στιγμή που πρόκειται γιά δύο γλώσσες αυτουσίως Πελασγογενείς;
Εντάξει, εμείς τα ξέρουμε αυτά, καί δώσαμε καί απαντήσεις στο «πρόβλημα της ανασκαφής των Ναΐτών». Το δυστύχημα είναι πως, κάποιοι μεσαιωνικοί κατσαπλιάδες μέτριας προς καλούτσικης νοημοσύνης -φαίνεται πως- βάλανε τα γυαλιά στους σημερινούς φιλολόγους… Στη μελέτη της Πελασγικής, ουδεμία (ουσιαστική) πρόοδος από τότε.
Αυτά, όσον αφορά την πολιτιστική κληρονομιά των Ναϊτών.
Πρίν κλείσουμε την ενότητα, θέλω να προσπαθήσετε να φέρετε στην οθόνη του μυαλού σας μιά εικόνα: μιά πόλη με πολλά μεγάλα κτίρια σε μορφή καθεδρικών. (Μήν είστε καθόλου σίγουροι ότι κάτι τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ! ) Αυτό σας το ζητώ, γιά δύο λόγους: ως εισαγωγική άσκηση σ’ αυτά που ανέφερε ο Παλαιός γιά τον οραματισμό (λίαν προσεχώς έπεται αρθράκι σχετικό), καί…
…ίσως γιά να ξυπνήσει τίποτε αρχαίο καί κρυμμένο μέσα σας.
Όπως σας έχω ξαναπεί, τίποτε δεν γράφεται εδώ γιά να περνά’ η ώρα.
[Δεν αντέχω, θα το πώ: Δεν είμαι ο μόνος «τυφλός», που αφήνω πράγματα να περνάνε μπροστά απ’ τα μάτια μου, χωρίς να συνειδητοποιώ «τί εισίν»· αλλά ίσως είμαι ο πρώτος που τα παίρνω χαμπάρι τελικά!
Νά, ορίστε! Βιβλία επί βιβλίων γιά την ανασκαφή των Ναϊτών, θρύλος μυστήριο μπλά-μπλά-μπλά, αλλά επί της ουσίας του πώς καί του γιατί, απολύτως τίποτε! ΤΙ-ΠΟ-ΤΕ!!! Παγκοσμίως! Μόνον ενθάδε κατιτίς. Είναι μετά να μην τον ψηλώσω τον αμανέ; ]
β2-4. Ματριξιανά μοτίβα
Οι Ναΐτες δεν ξέφυγαν απ’ τον κανόνα όλων των ανθρώπων, να υπακούνε στο Μάτριξ (έστω, σε κάποιες φάσεις της ζωής τους) θέλουν-δέ θέλουν. Περισσότερο ασυνείδητα, βεβαίως – διότι, γιά να συντονιστείς συνειδητά με το Μάτριξ, θέλει να φάς πολλά καρβέλια πρώτα· ουδόλως επαρκεί το να είσαι μεσαιωνικός θρασύς τυχοδιώκτης. Όπως ακριβώς σε κάποιον που ξέρει κολύμπι, μπορεί να του αρέσει το σέρφινγκ· αλλ’ αυτό καθόλου δεν σημαίνει πως μπορεί κατ’ ευθείαν ν’ ανεβεί στη σανίδα καί να τη διευθύνει.
Ένα από τα μοτίβα που επανέλαβαν, το κυριώτερο, είναι το να ξεκινήσουν από δυτικά (Μασσαλία) καί να πάνε διά θαλάσσης ανατολικά – φέροντας ως σύμβολο τον κόκκινο σταυρό.
Αυτό το επανέλαβαν μετά απ’ αυτούς ο Κολόμβος (αν καί σε αντίθετη κατεύθυνση καί χωρίς όπλα), καί οι Ναζί Γερμανοί του 1940 (αν καί με μαύρο σταυρό). Προφανέστατα το είχαν κάνει καί οι Άτλαντες το 9,600 πΧ… γι’ αυτό, ίσως οι ιθαγενείς στον κόλπο του Μεξικού είδαν στα πανιά του Κολόμβου σύμβολα μάλλον οικεία. (Καί όχι, δεν ήσαν αφελείς· δεν νομίζω να θεώρησαν θεούς τους Ισπανούς ναυτικούς, που σκυλοβρωμούσαν με ενάμισυ μήνα απλυσιά. Τα περί θεών εμένα μου φαίνονται σαν αστικός θρύλος.)
Μήπως μαντεύετε πότε θα επαναληφθεί το μοτίβο αυτό;
Πολύ σύντομα καί στη γειτονιά σας, με το «χιλιάρμενο»· μην ξεχνάτε, κι οι μπράβοι των σημερινών Δυτικών τοκογλύφων, το ΝΑΤΟ, έχουν ως σύμβολο τον σταυρό!!! Δεν είναι, βέβαια, κόκκινος (καί δεν είναι ακριβώς χριστιανικός), αλλά πιθανόν υπό πολεμικές συνθήκες (του Γ’ ΠΠ) να βαφτεί κόκκινος. (Πλάκα θά ‘χει να επιβεβαιωθώ!)
Ένα άλλο (πανάρχαιο) μοτίβο που επανέλαβαν, είναι η βασιλοκτονία – καί το «αρνητικό» της. Δηλαδή: είτε θυσιάζεται ο βασιλιάς καί γλυτώνουν όλοι οι υπόλοιποι (όπως ακριβώς έγινε με τον ντέ Μολαί), είτε θυσιάζονται όλοι οι υπόλοιποι καί γλυτώνει ο βασιλιάς (όπως έγινε με τον Πυθαγόρα καί τη σχολή του). Κι επειδή τυγχάνανε (νεο)πυθαγόρειο τάγμα, (μεταφυσικώς) συνδέονται ευθέως με τον Πυθαγόρα καί τους μαθητές του. (Γι’ αυτό έχω πεί ότι ο ντέ Μολαί ήταν μετενσάρκωση του Πυθαγόρα.)
Αυτό το μοτίβο είναι όντως πανάρχαιο, καί πιό παλιά απαντάται πχ στο έπος των «Επτά επί Θήβας» καί των απογόνων τους μιά γενιά μετά· όπου, υποτίθεται ότι από τους αρχικούς επιδρομείς γλύτωσε μονάχα ένας, κι από τους απογόνους σκοτώθηκε μονάχα ένας, ο γυιός του προηγουμένου.
Ένα άλλο «χίασμα», και δή πολλαπλό (χίασμα, δηλαδή διασταύρωση – από το γράμμα Χ), είναι αυτό που έγινε με τις σημαίες: όπου η σημαία της Ελβετίας είναι η ναΐτικη με τα χρώματα αντεστραμμένα, κι η σημαία του Ερυθρού Σταυρού η σημαία της Ελβετίας αντεστραμμένη, δηλαδή πάλι η ναΐτικη!!! Επίσης, μην ξεχνάτε πως η Ελβετία είναι το παγκόσμιο θησαυροφυλάκιο… καί ταυτόχρονα (ως έδρα του Ερυθρού Σταυρού) το «παγκόσμιο νοσοκομείο» (Ιωαννίτες ιππότες). Ά! Η σημαία των Ιωαννιτών ήταν η ναΐτικη με αντεστραμμένα χρώματα!!!
β2-5. Επίκτητα καί δημιουργημένα μοτίβα
Ετούτα εδώ είναι αρκετά. Ξεκινώντας γιά παράδειγμα από την -επίκτητη- υιοθέτηση των εμβληματικών τους χρωμάτων, ένθα η τριάδα μαύρο / κόκκινο / άσπρο είναι τα λεγόμενα «Ερμητικά» χρώματα, που τα συναντάμε σε πλείστες περιπτώσεις. (Πχ σημαία ναζιστών.) Γιά την ιστορία, μαύρα ρούχα δεν φορούσαν οι ναΐτες ιπότες, αλλά οι κατώτεροι ακόλουθοι καί βοηθοί του τάγματος (πχ οι ιπποκόμοι).
Τα δημιουργημένα μοτίβα τους (ή -αν θέλεις- οι περπατησιές που άνοιξαν, οι μόδες που δημιούργησαν οι ναΐτες), πάλι, είναι κάμποσα· πχ η αρχαιοκαπηλική έρευνα. Όχι, βέβαια, από πολιτισμικό σεβασμό στο παρελθόν κτλ, αλλά καθαρά ωφελιμιστικώς, γι’ απόκτηση υπεργνώσεων του παρελθόντος. Ήτοι: Πάμε σ’ έναν τόπο, σκάβουμε καί …απαλλοτριώνουμε όποιο εύρημα γουστάρουμε, χωρίς να ρωτήσουμε κανέναν νόμιμο κάτοχο καί κάτοικο του τόπου! Παναπεί, απαράλλαχτη η τακτική όλων των «πολιτισμένων» Ευρωπαίων της σήμερον, όπως καλά ξέρετε, όταν έρχονται σε μιά Ελλάδα με τελείως αφύλακτο το θαμμένο (και ενάλιο) παρελθόν της…
Είναι η μετά μανίας συγκέντρωση χρυσού καί γαιών, δηλαδή των μόνων σταθερών αξιών παγκοσμίως – που ισχύουν από τις απαρχές της καταγεγραμμένης Ιστορίας.
(Αυτη τη συγκέντρωση, γιά σκεφθήτε τη λιγάκι… Δεν μυρίζει ΠΟΛΥ μακροχρόνιους στόχους; )
Είναι το δίκτυο κτημάτων καί φρουρίων (καί ναών) που είχανε στήσει· σήμερα, το αντίστοιχο δίκτυο αποτελείται από ιδρύματα-φορείς καί προπαγανδιστές της δυτικής (ο Θεός να την κάνει) «ιδεολογίας».
Είναι, ακόμη, η τριάδα εξωτερικός / εσώτερος / εσώτατος (ιεραρχικοί) «κύκλοι» των μελών τους, που έκτοτε ακολουθείται απ’ όλες τις παρεμφερείς οργανώσεις. (Αυτά να τα βλέπετε όσοι ενδιαφέρεστε να πάτε να ενταχθήτε σε μιά τέτοια, «γιά να μάθετε μυστικά»! Κούνια που σας κούναγε, κακομοίρηδες!… Σιγά μη σας βάλουν στον εσώτατο κύκλο τους, τ’ αφεντικά της οργάνωσης! Εσάς τα ζά περίμεναν καί χάναν τον ύπνο τους, ώσπου να σκάσετε μύτη! Ναί, πώς;! Καρα-lol!!!)
Είναι καί οι πλάτες, που τους έκανε (γιά τους δικούς της λόγους) η Εκκλησία, μέχρις ότου έκοψε η σούπα καί τους ξέσκισε χωρίς σάλιο. (Την οποία Εκκλησία, φυσικά, γιά να τους κάνει πλάτες, στην αρχή την καταγλείψανε τα ναϊτάκια.)
Δεν επιμένω σε μεγαλύτερη ανάλυση, πάντως όλ’ αυτά -με λίγη προσοχή- θα τα παρατηρήσετε να συμβαίνουν καί σήμερα, σχεδόν απαράλλαχτα. Νά, ας πούμε… βάλανε στη φυλάκα αυτόν τον Ριχάρδο, δήθεν ως παράνομο εξαγωγέα χρυσού. Κανείς, όμως, δεν συσχέτισε αυτή την ιστορία με την ίδια ακριβώς πρακτική του ιδρύματος «Παναγία Τήνου»· όπως κανείς δεν συσχέτισε ότι αφεντικά του εν λόγωι ιδρύματος είναι η οικογένεια Αλαβάνου (όχι καί πολύ Ελληνικό όνομα αυτό, έ; ), κι ότι ο Αλαβάνος επέβαλε στην κορυφή του Συνασπισμού το γελαδογλειμμένο.
(Τώρα τελευταία ο επί τόσο καιρό «εξαφανισμένος» Αλαβάνος έδωσε μιά συνέντευξη, όπου δήλωσε «απογοητευμένος» από το Αλεκσάκι! Δε βαρυέσαι… Εμείς όλοι οι υπόλοιποι να δείς πόσο «απογοητευμένοι» είμαστε! Καί απ’ το Αλεκσάκι, καί απ’ αυτόν, καί απ’ την Παναγιωταρέα! Αλλά μας βλέπω απ’ την πολλή απογοήτευση ν’ αρχίζουμε …χειροτεχνίες με σχοινιά καί σαπούνια, καί να τους τις κάνουμε …δωράκι!…)
Το ίδιο βιολί, λοιπόν, η κυρα-Εκκλησία με τον χρυσό καί τις μυστικές οργανώσεις, τόσο η Καθολική, όσο καί η εγχώρια· η, έστω, επηρεασμένη από τους Φράγκους εγχώρια (στα νησιά του Αιγαίου). Πώς να μην έχει δίκιο μετά ο Μάρκο ντεΣάντ, που δε θέλει να τις δεί ούτε ζωγραφιστές;
μόνη λογική εκδοχή που απομένει, είναι να ήταν Ελληνικά… όμως μιάς πολύ παλιότερης εποχής. Καί συγκεκριμένα, Πελασγικά.Αυτοί που τα είχαν, δεν ήσαν άλλοι, παρά οι δύο Πελασγικές φυλές (του Κρόνου, όμως), του Βενιαμίν καί του Ιούδα· κατά 99% η πρώτη (εξήγηση λίγο παρακάτω). Αυτοί οι Πελασγοί τα έφεραν μαζί τους από τις περιοχές όπου διέμεναν, όταν αναμίχθηκαν με τις λοιπές «δέκα φυλές» του αρχικού πυρήνα του Ισραήλ. Επειδή, όμως, βαθμηδόν εξέλιπαν οι άνθρωποι που μιλούσαν (ή καταλάβαιναν) καθαρά Πελασγικά, κι επειδή από το 1297 πΧ (που ο Χορεμχέμπ έδιωξε οριστικώς από την Αίγυπτο το σκυλολόϊ του Μωϋσή) μεσολάβησαν πόλεμοι, διαμάχες, Βαβυλωνιακές αιχμαλωσίες, καί τα ρέστα, τα χειρόγραφα αυτά έμειναν σε αχρησία απάνω σε κάποια ράφια (ή μέσα σε κάποια πιθάρια) απλά ως κληρονομιά του αρχικού ισραηλιτικού πυρήνα.
Κάποια στιγμή, οι ιουδαίοι ιερείς του ναού «του Σολομώντος» τα έθαψαν σε κρύπτες από κάτω. Είτε επειδή έπιαναν χώρο (αν καί δεν χρησίμευαν πουθενά), είτε επειδή δεν ήθελαν να πολυθυμούνται τους «αποστάτες» Βενιαμίτες (αλλά ήθελαν να διατηρήσουν τα ιστορικά τεκμήρια), είτε -την τελευταία στιγμή- επειδή φοβήθηκαν ότι θα χαθούν τα πάντα, όταν ο Τίτος κατέβασε τις λεγεώνες του κι έκανε τη Τζερούσαλεμ καλοκαιρινή.
Εν πάσει περιπτώσει, τα χειρόγραφα έμειναν εκεί μέσα στα πιθάρια, ώσπου τα ξανανακάλυψαν οι πρώτοι εννέα Ναΐτες.
Έχουμε ξαναμιλήσει γιά τη φυλή του Βενιαμίν· Κρόνιοι Πελασγοί, που αναμίχθηκαν με τους αρχικούς Ισραηλίτες – αλλά σύντομα τά ‘σπασαν. Οι λοιποί Ισραηλίτες σκότωσαν τις γυναίκες καί τα παιδιά των Βενιαμιτών, με αφορμή έναν μίνι-πόλεμο που ξέσπασε μεταξύ τους, επειδή οι τελευταίοι ήθελαν να βάλουν χέρι στην «Κιβωτό της Διαθήκης». (Τα εξιστορεί αυτά η «ΠΔ» χαρτί καί καλαμάρι.) Έτσι, οι Βενιαμίτες έφυγαν προς την Ελλάδα, συγκεκριμένα προς την Αρκαδία… απ’ όπου, όμως, ξανάφυγαν κλωτσηδόν – διότι, ανάμεσα στους Πελασγούς συγγενείς τους του Διός ξανάρχισαν τις ανθρωποθυσίες! (Βλέπε Λύκιον Όρος, κτλ – που οι αρχαιολόγοι τα βλέπουν μέν τα λείψανα των ανθρωποθυσιών, αλλά «αδυνατούν» να τα εξηγήσουν. Όντως, κανονικοί Έλληνες δεν κάναν καί δεν κάνουν τέτοια πράγματα.)
Οι Βενιαμίτες κατέληξαν στην κεντρική Ευρώπη, απ’ όπου πάλι μετακινήθηκαν δυτικά (δηλαδή προς τη Γαλλία), αναμεμειγμένοι με τα επίσης μετακινούμενα διάφορα φύλα Φράγκων. Τα περί Αρκαδίας προς Ευρώπη κτλ τα γράφει το πολύκροτο βιβλίο «Η γενεαλογία του Αγίου Αίματος«· όπως γράφει καί το ότι τα πρώτα φύλα Φράγκων στη Γαλλία του 650 μΧ θεωρήθηκαν θρησκευτικώς πολύ ιουδαΐζοντα, έτσι ώστε ειρωνικά τους αποκαλούσαν «εβραίους»! (Αν καί δεν ήταν.) Επίσης, γράφει καί το ότι το 1070 μΧ (δηλαδή, εικοσιπέντε χρόνια πρίν την έναρξη των Σταυροφοριών) στην Τρουά λειτουργούσε καμπαλιστική σχολή!
Ιδού, όμως, πώς βρίσκουμε μιά άκρη στο πώς καί το γιατί της ανασκαφής του 1118!… Λοιπόν, η ιστορία πρέπει να έχει περίπου ως εξής:
Γιά να έχουν τέτοια βιβλία μαζί τους οι Βενιαμίτες (με γνώσεις κτισίματος καθεδρικών), καί γιά να ενδιαφέρονται γιά το πώς λειτουργεί η «Κιβωτός της Διαθήκης», ήταν μάλλον κάτι σαν την επιστημονική ομάδα (καί όχι απλώς ομάδα εγγραμμάτων) του πρώτου πυρήνα των Ισραηλιτών. Μόνο που, όταν εξέλιπαν οι ομιλούντες τα Πελασγικά, τα βιβλία τους περιέπεσαν σε αχρησία… διότι κανείς άλλος δεν τα μίλαγε / έγραφε. (Ίσως η φυλή του Ιούδα να μην ενδιαφερόταν κάν, ή -γιά κάποιους λόγους- να μην είχε πρόσβαση σ’ αυτά.)
[Ειρήσθω ότι η αδυναμία κατανοήσεως πελασγικών κειμένων υφίσταται καί σήμερα. «Επισήμως» – διότι, …ανεπισήμως, η έρευνα έχει προχωρήσει αρκετά. Εν πάσει περιπτώσει, άλλο θέμα αυτό· κι έχω αρκετά ράμματα γιά τη γούνα των φιλολόγων – που κάνουν το κορόϊδο, μή καί πάρουν αέρα τα μυαλά των Ελλήνων πως όντως είμαστε πολύ παλαιά φυλή, με επιστημονικές αποδείξεις πλέον. Λίγες απ’ τις πρέπουσες σφαλιάρες θα δοθούν σε προσεχές θέμα.
Δεν γινόμαστε εμείς οι Έλληνες περίγελως των σκυλιών· οι φιλόλογοι γίνονται, που κατάπιαν το αμίλητο νερό, γιά να μη δυσαρεστήσουν τα διάφορα σύγχρονα αγράμματα εξουσιαστικά τσόλια παύλα «αποδομητές» της Ιστορίας. Καί παλιότερα, την προπαγάνδα των «Μεγάλων Δυνάμεων», ότι είμαστε ένα νεοπαγές έθνος-μαϊμού βρωμιάρηδων χωρικών με φουστανέλλες, με σφηνωμένη στα κεφάλια μας την ψευδή ιδέα πως είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων!]
Οπότε, η συνέχεια φαίνεται εύκολα: οι Βενιαμίτες κράτησαν την ανάμνηση ότι άφησαν τα βιβλία τους πίσω (διότι η αναχώρησή τους έγινε βιαστικά), κάποια στιγμή πέρασαν αυτή τη γνώση σε μερικούς επιλεγμένους Σταυροφόρους (τους πρώτους Ναΐτες, ειδικά τον ντέ Παγιέν), καί τους έβαλαν να τα φέρουν στη Γαλλία.
[Παρένθεση: Παίζει καί να τα έθαψαν εκεί οι ίδιοι οι Βενιαμίτες πρίν φύγουν, καί οι λοιποί αρχικοί Ισραηλίτες να μην είχαν ιδέα! Εδώ, βέβαια, προκύπτουν άλλα δύο θέματα: πρώτον, γιατί διάλεξαν ειδικά τον λόφο του ναού «του Σολομώντος» γιά το κρύψιμο, καί δεύτερον… γιά να τα έχουν μαζί τους τα βιβλία αυτά, πού τα βρήκαν εξ αρχής!
Γιά το πρώτο ερώτημα, δεν έχω ιδέα! Γιά το δεύτερο, εικάζω ότι τ’ άρπαξαν από κρύπτες ναών / μαντείων / μυστικών βιβλιοθηκών στην Ελλάδα, κάπως σαν εκβιασμό γιά να μην τους κάνουν κακό οι λοιποί Έλληνες· ή, από επιδρομές εναντίον Ελλήνων του Διός. Σάμπως ο ίδιος ο Μωϋσής δεν άρπαξε ιερά βιβλία -καί γιά τον ίδιο λόγο- από το άδυτο του ναού του Όσιρι, όπου ήταν ιερέας; Δεν έχω αποδείξεις, ούτε κάν αποχρώσες ενδείξεις· αλλά είμαι σίγουρος κατά 99% πως το έκανε, αυτό που λέω εδώ.
Εδώ προκύπτει καί τρίτο ερώτημα, αλλά έτσι είναι η έρευνα! Λοιπόν… λες οι αρπαγές μυστικών / παλαιών / ιερών βιβλίων Ελλήνων καί Αιγυπτίων να ήταν αποτέλεσμα οργανωμένου σχεδίου; ]
Βενιαμίτες, Φράγκικα «ιουδαΐζοντα» (δηλαδή Κρόνια) φύλα, πανάρχαια βιβλία στα Πελασγικά, η καμπαλιστική σχολή της Τρουά, καί οι από το παρασκήνιο οργανωμένες Σταυροφορίες! Αυστηρά επιλεγμένα πρόσωπα, συν το Ατλάντειο / Κρόνιο χαρακτηριστικό της (φυλετικής καί όχι μόνον) αναμνήσεως γεγονότων, αδιάφορα από το πόσος χρόνος περνάει! Νομίζω δεν χρειάζεται να πω περισσότερα: την υπόθεση του έργου ήδη την έχετε καταλάβει!
Μιά που τό ‘φερε η κουβέντα, ακόμη δύο τινά ειρητέα:
Πολύ αξιόπιστο πρόσωπο μου μετέφερε την πληροφορία ότι ο Ούγο ντέ Παγιέν μαθήτευσε (καί) στην σχολή του άλλου σκατόψυχου, του Φελλού. Η συνομωσία, της συνομωσίας, ώ συνωμοσία!!! Βέβαια, όταν πέθανε ο Φελλός, ο ντέ Παγιέν ήταν οχτώ χρονών· άρα αποκλείεται να ήταν απ’ ευθείας μαθητής του Φελλού. Σίγουρα, όμως, ο ύπατος των φελλοσόφων άφησε πίσω του ολόκληρη «σχολή» καί αδελφότητα αρουραίων, με τα ίδια μυαλά καί την ίδια ανθελληνική σκατοψυχιά σαν αυτόν. Εκεί ακριβώς μαθήτευσε ο ντε Παγιάτ… έεεε…. συγνώμη… ο ντέ Παγιέν!
Τί φίδια τρέφει κατά καιρούς στον κόρφο της αυτή η χώρα μας!… Καί μυαλό δεν βάζουμε.
Καί δεύτερον, όταν οι Άτλαντες καί οι Κρόνιοι Πελασγοί έχουν τόσο ισχυρή -φυλετική- μνήμη (που καβαλλάει τις χιλετίες σαν αέρα), τότε έχουν κι άλλο τόσο ισχυρή εκδικητικότητα! Γι’ αυτό, να μην απορείτε, όταν βλέπετε επαναλήψεις ιστορικών μοτίβων με τους ίδιους πρωταγωνιστές καί τους ίδιους σκοπούς (πχ Γερμανοί στην Ελλάδα), αδιάφορο το πόσα χρόνια έχουν περάσει από την προηγούμενη επανάληψη του μοτίβου.
(Γι’ αυτό, να μάθετε την Ιστορία μας καί τη Μυθολογία μας ΑΠΕΞΩ!!!)
Παρεμπιπτόντως, όταν ήρθαν εδώ οι Γερμαναράδες επί Κατοχής, άρχισαν (καί) τις …αρχαιολογικές αναζητήσεις!… όπως πρό αυτών οι διάφοροι αγγλίτσοι καί φραγκίτσοι. Τίποτε νέο μέχρις εδώ· έλα, όμως, που οι Γερμαναράδες πήγαν σε κάποιους αρχαιολογικούς τόπους «συστημένοι», σαν τους αρχικούς Ναΐτες!!! Καί δή, σε τόπους καί ευρήματα, γιά τα οποία ακόμη καί οι σημερινοί αρχαιολόγοι δεν έχουν ιδέα – όπως πχ στον τάφο του Μιλοκέσε, που σας είχα δείξει. (Αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από μαρτυρίες παλαιοτέρων κατοίκων της περιοχής.)
Επειδή, όμως εμείς εδώ χρησιμοποιούμε το μυαλό μας, καί δεν γράφουμε / διαβάζουμε ρομαντικά μυθιστορήματα, θέλω ν’ αναρωτηθήτε γιά ένα πράγμα – αν δεν έχετε ήδη αναρωτηθεί:
Εάν τα βιβλία των Βενιαμιτών περιείχαν οδηγίες γιά χτίσιμο καθεδρικών, που καί πότε έχουμε ξαναδεί καθεδρικούς πρό του 1160 μΧ;
Απάντηση: ποτέ καί πουθενά.
Ακόμη καί οι αρχαιότεροι γνωστοί ναοί των Ελλήνων είναι οι λεγόμενοι «μεγαρόσχημοι», αλλά καμμία σχέση με καθεδρικούς.
Άρα;
Άρα, η μόνη διαφαινόμενη πιθανότητα: Οι καθεδρικοί αντανακλούν μιά πραγματικότητα που υπήρχε πολύ παλιά, πρό Κατακλυσμού! Είτε στην Ελλάδα, είτε στην Ατλαντίδα. Είτε σ’ αμφότερες…
Τελικά, το «Ουδέν καινόν υπό τον Ήλιον» είναι απόλυτα σωστό! Καί, ναί, τα βιβλία των Βενιαμιτών περιείχαν πολύ αρχαιότερες γνώσεις κι από την εποχή τους ακόμη. Τώρα, πού τα βρήκαν καί πού τις βρήκαν… Όσα ξέρετε, ξέρω.
Τελευταία παρένθεση της ενότητας αυτής: Πώς κατάφεραν οι Ναΐτες να καταλάβουν τί έγραφαν τα Πελασγικά βιβλία;
Αυτό, όσο κι αν φαίνεται τρομερό πρόβλημα, είναι σχετικά απλό. Τα Πελασγικά ανέκαθεν (ακόμη καί το 1300 πΧ) γραφόντουσαν με τους σήμερα γνωστούς αλφαβητικούς χαρακτήρες των Ελληνικών, άρα διαβάζονται πανεύκολα· πλήν όμως, δεν βγαίνει νόημα…
…Επειδή σήμερα οι σημασίες των περισσοτέρων Πελασγικών λέξεων έχουν χαθεί, ή απλά ξεχαστεί. (Καί μερικές, κακώς, κάκιστα τις θεωρούμε εβραίϊκες. Πχ «Σαμουήλ»: το κανονικό είναι «Σαμαήλ», δηλαδή «υψηλός Ήλιος»· όπως πχ λέμε «Σαμοθράκη» – δηλαδή υψηλή Θράκη, Θράκη με βουνά. Αν ήξερα πώς λέγεται η πόρτα στα Πελασγικά, θα σας έλεγα καί πώς ονομαζόταν Πελασγιστί η Υψιπύλη.)
Ωστόσο, το να καταλάβει κανείς αρκετά, καί να συμπληρώσει εννοιολογικώς όσα δεν καταλαβαίνει, δεν είναι δύσκολο· βλέπετε, τα Πελασγικά είναι ο άμεσος πρόγονος της Λατινικής!!! Την οποία (μεσαιωνική εκκλησιαστική) Λατινική τη δούλευαν ροδάνι οι Ναΐτες!
Αυτά δεν τά ‘βγαλα απ’ το μυαλό μου. Καί έρευνα έχω κάνει (άλλη φορά αυτή – εκεί που θα ράψω τη γούνα των φιλολόγωνε), καί ακριβώς αυτός είναι ο τρόπος, που ο Χρόζνυ κατενόησε τα Χιττιτικά: έμοιαζαν πάρα πολύ με τα Λατινικά. Καί πώς να μή μοιάζουν, τη στιγμή που πρόκειται γιά δύο γλώσσες αυτουσίως Πελασγογενείς;
Εντάξει, εμείς τα ξέρουμε αυτά, καί δώσαμε καί απαντήσεις στο «πρόβλημα της ανασκαφής των Ναΐτών». Το δυστύχημα είναι πως, κάποιοι μεσαιωνικοί κατσαπλιάδες μέτριας προς καλούτσικης νοημοσύνης -φαίνεται πως- βάλανε τα γυαλιά στους σημερινούς φιλολόγους… Στη μελέτη της Πελασγικής, ουδεμία (ουσιαστική) πρόοδος από τότε.
Αυτά, όσον αφορά την πολιτιστική κληρονομιά των Ναϊτών.
Πρίν κλείσουμε την ενότητα, θέλω να προσπαθήσετε να φέρετε στην οθόνη του μυαλού σας μιά εικόνα: μιά πόλη με πολλά μεγάλα κτίρια σε μορφή καθεδρικών. (Μήν είστε καθόλου σίγουροι ότι κάτι τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ! ) Αυτό σας το ζητώ, γιά δύο λόγους: ως εισαγωγική άσκηση σ’ αυτά που ανέφερε ο Παλαιός γιά τον οραματισμό (λίαν προσεχώς έπεται αρθράκι σχετικό), καί…
…ίσως γιά να ξυπνήσει τίποτε αρχαίο καί κρυμμένο μέσα σας.
Όπως σας έχω ξαναπεί, τίποτε δεν γράφεται εδώ γιά να περνά’ η ώρα.
[Δεν αντέχω, θα το πώ: Δεν είμαι ο μόνος «τυφλός», που αφήνω πράγματα να περνάνε μπροστά απ’ τα μάτια μου, χωρίς να συνειδητοποιώ «τί εισίν»· αλλά ίσως είμαι ο πρώτος που τα παίρνω χαμπάρι τελικά!
Νά, ορίστε! Βιβλία επί βιβλίων γιά την ανασκαφή των Ναϊτών, θρύλος μυστήριο μπλά-μπλά-μπλά, αλλά επί της ουσίας του πώς καί του γιατί, απολύτως τίποτε! ΤΙ-ΠΟ-ΤΕ!!! Παγκοσμίως! Μόνον ενθάδε κατιτίς. Είναι μετά να μην τον ψηλώσω τον αμανέ; ]
β2-4. Ματριξιανά μοτίβα
Οι Ναΐτες δεν ξέφυγαν απ’ τον κανόνα όλων των ανθρώπων, να υπακούνε στο Μάτριξ (έστω, σε κάποιες φάσεις της ζωής τους) θέλουν-δέ θέλουν. Περισσότερο ασυνείδητα, βεβαίως – διότι, γιά να συντονιστείς συνειδητά με το Μάτριξ, θέλει να φάς πολλά καρβέλια πρώτα· ουδόλως επαρκεί το να είσαι μεσαιωνικός θρασύς τυχοδιώκτης. Όπως ακριβώς σε κάποιον που ξέρει κολύμπι, μπορεί να του αρέσει το σέρφινγκ· αλλ’ αυτό καθόλου δεν σημαίνει πως μπορεί κατ’ ευθείαν ν’ ανεβεί στη σανίδα καί να τη διευθύνει.
Ένα από τα μοτίβα που επανέλαβαν, το κυριώτερο, είναι το να ξεκινήσουν από δυτικά (Μασσαλία) καί να πάνε διά θαλάσσης ανατολικά – φέροντας ως σύμβολο τον κόκκινο σταυρό.
Αυτό το επανέλαβαν μετά απ’ αυτούς ο Κολόμβος (αν καί σε αντίθετη κατεύθυνση καί χωρίς όπλα), καί οι Ναζί Γερμανοί του 1940 (αν καί με μαύρο σταυρό). Προφανέστατα το είχαν κάνει καί οι Άτλαντες το 9,600 πΧ… γι’ αυτό, ίσως οι ιθαγενείς στον κόλπο του Μεξικού είδαν στα πανιά του Κολόμβου σύμβολα μάλλον οικεία. (Καί όχι, δεν ήσαν αφελείς· δεν νομίζω να θεώρησαν θεούς τους Ισπανούς ναυτικούς, που σκυλοβρωμούσαν με ενάμισυ μήνα απλυσιά. Τα περί θεών εμένα μου φαίνονται σαν αστικός θρύλος.)
Μήπως μαντεύετε πότε θα επαναληφθεί το μοτίβο αυτό;
Πολύ σύντομα καί στη γειτονιά σας, με το «χιλιάρμενο»· μην ξεχνάτε, κι οι μπράβοι των σημερινών Δυτικών τοκογλύφων, το ΝΑΤΟ, έχουν ως σύμβολο τον σταυρό!!! Δεν είναι, βέβαια, κόκκινος (καί δεν είναι ακριβώς χριστιανικός), αλλά πιθανόν υπό πολεμικές συνθήκες (του Γ’ ΠΠ) να βαφτεί κόκκινος. (Πλάκα θά ‘χει να επιβεβαιωθώ!)
Ένα άλλο (πανάρχαιο) μοτίβο που επανέλαβαν, είναι η βασιλοκτονία – καί το «αρνητικό» της. Δηλαδή: είτε θυσιάζεται ο βασιλιάς καί γλυτώνουν όλοι οι υπόλοιποι (όπως ακριβώς έγινε με τον ντέ Μολαί), είτε θυσιάζονται όλοι οι υπόλοιποι καί γλυτώνει ο βασιλιάς (όπως έγινε με τον Πυθαγόρα καί τη σχολή του). Κι επειδή τυγχάνανε (νεο)πυθαγόρειο τάγμα, (μεταφυσικώς) συνδέονται ευθέως με τον Πυθαγόρα καί τους μαθητές του. (Γι’ αυτό έχω πεί ότι ο ντέ Μολαί ήταν μετενσάρκωση του Πυθαγόρα.)
Αυτό το μοτίβο είναι όντως πανάρχαιο, καί πιό παλιά απαντάται πχ στο έπος των «Επτά επί Θήβας» καί των απογόνων τους μιά γενιά μετά· όπου, υποτίθεται ότι από τους αρχικούς επιδρομείς γλύτωσε μονάχα ένας, κι από τους απογόνους σκοτώθηκε μονάχα ένας, ο γυιός του προηγουμένου.
Ένα άλλο «χίασμα», και δή πολλαπλό (χίασμα, δηλαδή διασταύρωση – από το γράμμα Χ), είναι αυτό που έγινε με τις σημαίες: όπου η σημαία της Ελβετίας είναι η ναΐτικη με τα χρώματα αντεστραμμένα, κι η σημαία του Ερυθρού Σταυρού η σημαία της Ελβετίας αντεστραμμένη, δηλαδή πάλι η ναΐτικη!!! Επίσης, μην ξεχνάτε πως η Ελβετία είναι το παγκόσμιο θησαυροφυλάκιο… καί ταυτόχρονα (ως έδρα του Ερυθρού Σταυρού) το «παγκόσμιο νοσοκομείο» (Ιωαννίτες ιππότες). Ά! Η σημαία των Ιωαννιτών ήταν η ναΐτικη με αντεστραμμένα χρώματα!!!
β2-5. Επίκτητα καί δημιουργημένα μοτίβα
Ετούτα εδώ είναι αρκετά. Ξεκινώντας γιά παράδειγμα από την -επίκτητη- υιοθέτηση των εμβληματικών τους χρωμάτων, ένθα η τριάδα μαύρο / κόκκινο / άσπρο είναι τα λεγόμενα «Ερμητικά» χρώματα, που τα συναντάμε σε πλείστες περιπτώσεις. (Πχ σημαία ναζιστών.) Γιά την ιστορία, μαύρα ρούχα δεν φορούσαν οι ναΐτες ιπότες, αλλά οι κατώτεροι ακόλουθοι καί βοηθοί του τάγματος (πχ οι ιπποκόμοι).
Τα δημιουργημένα μοτίβα τους (ή -αν θέλεις- οι περπατησιές που άνοιξαν, οι μόδες που δημιούργησαν οι ναΐτες), πάλι, είναι κάμποσα· πχ η αρχαιοκαπηλική έρευνα. Όχι, βέβαια, από πολιτισμικό σεβασμό στο παρελθόν κτλ, αλλά καθαρά ωφελιμιστικώς, γι’ απόκτηση υπεργνώσεων του παρελθόντος. Ήτοι: Πάμε σ’ έναν τόπο, σκάβουμε καί …απαλλοτριώνουμε όποιο εύρημα γουστάρουμε, χωρίς να ρωτήσουμε κανέναν νόμιμο κάτοχο καί κάτοικο του τόπου! Παναπεί, απαράλλαχτη η τακτική όλων των «πολιτισμένων» Ευρωπαίων της σήμερον, όπως καλά ξέρετε, όταν έρχονται σε μιά Ελλάδα με τελείως αφύλακτο το θαμμένο (και ενάλιο) παρελθόν της…
Είναι η μετά μανίας συγκέντρωση χρυσού καί γαιών, δηλαδή των μόνων σταθερών αξιών παγκοσμίως – που ισχύουν από τις απαρχές της καταγεγραμμένης Ιστορίας.
(Αυτη τη συγκέντρωση, γιά σκεφθήτε τη λιγάκι… Δεν μυρίζει ΠΟΛΥ μακροχρόνιους στόχους; )
Είναι το δίκτυο κτημάτων καί φρουρίων (καί ναών) που είχανε στήσει· σήμερα, το αντίστοιχο δίκτυο αποτελείται από ιδρύματα-φορείς καί προπαγανδιστές της δυτικής (ο Θεός να την κάνει) «ιδεολογίας».
Είναι, ακόμη, η τριάδα εξωτερικός / εσώτερος / εσώτατος (ιεραρχικοί) «κύκλοι» των μελών τους, που έκτοτε ακολουθείται απ’ όλες τις παρεμφερείς οργανώσεις. (Αυτά να τα βλέπετε όσοι ενδιαφέρεστε να πάτε να ενταχθήτε σε μιά τέτοια, «γιά να μάθετε μυστικά»! Κούνια που σας κούναγε, κακομοίρηδες!… Σιγά μη σας βάλουν στον εσώτατο κύκλο τους, τ’ αφεντικά της οργάνωσης! Εσάς τα ζά περίμεναν καί χάναν τον ύπνο τους, ώσπου να σκάσετε μύτη! Ναί, πώς;! Καρα-lol!!!)
Είναι καί οι πλάτες, που τους έκανε (γιά τους δικούς της λόγους) η Εκκλησία, μέχρις ότου έκοψε η σούπα καί τους ξέσκισε χωρίς σάλιο. (Την οποία Εκκλησία, φυσικά, γιά να τους κάνει πλάτες, στην αρχή την καταγλείψανε τα ναϊτάκια.)
Δεν επιμένω σε μεγαλύτερη ανάλυση, πάντως όλ’ αυτά -με λίγη προσοχή- θα τα παρατηρήσετε να συμβαίνουν καί σήμερα, σχεδόν απαράλλαχτα. Νά, ας πούμε… βάλανε στη φυλάκα αυτόν τον Ριχάρδο, δήθεν ως παράνομο εξαγωγέα χρυσού. Κανείς, όμως, δεν συσχέτισε αυτή την ιστορία με την ίδια ακριβώς πρακτική του ιδρύματος «Παναγία Τήνου»· όπως κανείς δεν συσχέτισε ότι αφεντικά του εν λόγωι ιδρύματος είναι η οικογένεια Αλαβάνου (όχι καί πολύ Ελληνικό όνομα αυτό, έ; ), κι ότι ο Αλαβάνος επέβαλε στην κορυφή του Συνασπισμού το γελαδογλειμμένο.
(Τώρα τελευταία ο επί τόσο καιρό «εξαφανισμένος» Αλαβάνος έδωσε μιά συνέντευξη, όπου δήλωσε «απογοητευμένος» από το Αλεκσάκι! Δε βαρυέσαι… Εμείς όλοι οι υπόλοιποι να δείς πόσο «απογοητευμένοι» είμαστε! Καί απ’ το Αλεκσάκι, καί απ’ αυτόν, καί απ’ την Παναγιωταρέα! Αλλά μας βλέπω απ’ την πολλή απογοήτευση ν’ αρχίζουμε …χειροτεχνίες με σχοινιά καί σαπούνια, καί να τους τις κάνουμε …δωράκι!…)
Το ίδιο βιολί, λοιπόν, η κυρα-Εκκλησία με τον χρυσό καί τις μυστικές οργανώσεις, τόσο η Καθολική, όσο καί η εγχώρια· η, έστω, επηρεασμένη από τους Φράγκους εγχώρια (στα νησιά του Αιγαίου). Πώς να μην έχει δίκιο μετά ο Μάρκο ντεΣάντ, που δε θέλει να τις δεί ούτε ζωγραφιστές;
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου