Μιά αξιοσημείωτη επέτειος – 4
μως, τί άλλο γράφανε τα ευρεθέντα βιβλία; Ποιές άλλες γνώσεις περιλαμβάνανε;
Να το θέσουμε αλλοιώς:
Ποιές γνώσεις ήταν πιθανόν να περιλαμβάνουν;… τη στιγμή, μάλιστα, που προερχόντουσαν από πανάρχαιες (πρό Κατακλυσμού) πηγές γνώσεων;
Μά, τί άλλο;! Το όνειρο κάθε μαθητευόμενου μάγου!
β2-6. Οι «άλλες» γνώσεις
Οι πιό σημαντικές απ’ αυτές θα μπορούσε να είναι μονάχα οι εξής δύο:
Φαίνεται πως η πρώτη πράγματι αναγραφόταν… Κι άλλο τόσο φαίνεται πως αυτή την εφάρμοσαν – καί δή, με επιτυχία! Διότι η αλχημική κατασκευή χρυσού τους αύξησε τον ήδη τρομερό -εκ τοκογλυφίας- πλούτο τους. Αυτή ακριβώς είναι η δεύτερη πηγή ναΐτικου χρυσού, την οποία υπαινισσόμουν. Με τη διαφορά ότι αλχημικό χρυσό δεν μπορείς να παράγεις όσον θέλεις, διότι αν το πάρουν χαμπάρι οι υπόλοιποι, θα πέσει η αξία του. Θέλει παραγωγή ελεγχόμενη. Εν πάσει περιπτώσει, πιστεύω φαντάζεστε τί είναι ικανό να κάνει τόσο πολύ χρυσάφι! Γνώμη μου: ένα μεγάλο μέρος της διαμορφώσεως του σημερινού (κυρίως του Δυτικού) κόσμου μας οφείλεται στον συγκεκριμένο χρυσό.
Όσον αφορά το πού τον φτιάξανε: φαίνεται πως είχαν εργαστήρια αρχικά στην Ιερουσαλήμ (κάτω από τον ναό «του Σολομώντος»), καί λίγο πρίν το 1187 (που την πόλη την κατέκτησε ο Σαλαδίν), όταν άρχισαν να φαίνονται τα σκούρα, τα μετέφεραν στην Ευρώπη (συμπεραίνω ειδικά στη Γαλλία). Λογικά, το εργαστήριό τους θα βρισκόταν σε κρύπτη κάτω από ιερό ναού (γιά να μην έχει πρόσβαση ο καθένας), καί δή δικού τους «ιδιωτικού» ναού, όχι γενικά της Καθολικής Εκκλησίας (γιά να μην έχει πρόσβαση ο καθένας, επί δέκα φορές!). Ειρήσθω ότι η Ιερουσαλήμ ξανακατακτήθηκε από τους Δυτικούς γιά μιά σύντομη δεκαπενταετία (1229-1244), αλλά μετά χάθηκε οριστικά.
Εννοείται πως, μετά το κυνηγητό τους στη Γαλλία, το εργαστήριο χρυσού το μετέφεραν αλλού. Έχω μιά υποψία πού, αλλά πιό κάτω η σχετική κουβέντα.
Όσον αφορά την παρασκευή αλχημικού χρυσού, με μεγάλη πιθανότητα μετά τους Ναΐτες έφτιαξε κι ο γνωστός Νεύτων. Μιά ανεπιβεβαίωτη πληροφορία λέει ότι καί μία φράξια των Γερμανών του Β’ ΠΠ (προσκείμενη στον φόν Κανάρη) έφτιαξε (πολύν) αλχημικό χρυσό (άγνωστο, όμως, πόθεν η συνταγή αυτωνών), ο οποίος τώρα βρίσκεται …κάπου πολύ μακριά… Αυτό θα μας ενδιέφερε τα μέγιστα ως Έλληνες της Αισυμνητείας, αλλά τέτοιες ιστορίες δεν είναι του παρόντος – ούτε προσφέρονται γιά δημόσιο ανάγνωσμα. Τέλος πάντων, προσωπικώς πιστεύω ότι ο Νεύτων πράγματι έφτιαξε αλχημικό χρυσό, καί δή με την ίδια συνταγή των Ναϊτών· διότι αυτοί τη δώσανε ως δώρο στη βασιλική αυλή της αγγλίτσας, ως αντάλλαγμα γιά να εγκατασταθούν εκεί μετά τις περιπέτειες που είχαν με τον Φίλιππο Δ’ τον Ωραίο.
Από την εποχή του Νεύτωνα, όμως, καί γιά κάποιους λόγους, δεν φαίνεται να έχει παραχθεί άλλος αλχημικός χρυσός. Πιθανώτατα η συνταγή κρυπτογραφήθηκε από τον Νεύτωνα, διότι ούτε ο ίδιος θα ήθελε να την πιάσουν μή αποδεκτά άτομα στα χέρια τους – όσο «μυημένα» κι αν ήταν αυτά. (Δεμπανά ‘ταν καί εκατόν τριακοστού τρίτου βαθμού ποδίτσες, δηλαδή. Αν ήταν βλάκες ή παλιοχαρακτήρες, τότε όντως δεν έπρεπε να ξέρουν τέτοια πράγματα.) Άλλο τόσο πιθανόν ήταν η συνταγή να ήταν κρυπτογραφημένη από τους ίδιους τους Ναΐτες, διότι ο Νεύτων έζησε (χοντρικά) τρείς αιώνες μετά την άφιξη των Ναϊτών στην αγγλίτσα.
Προφανώς η συνταγή κι οι Ναΐτες περίμεναν να φανεί ο ικανός.
Βέβαια, ένας σοβαρός λόγος (μή παραγωγής αλχημικού χρυσού σήμερα) είναι πως το χρήμα, από κάποια στιγμή καί μετά μετετράπη σε καθαρά λογιστικές εγγραφές – δηλ. έπαψε να είναι πραγματικό (είτε με χρυσά νομίσματα, είτε με χαρτονομίσματα με πραγματικό αντίκρυσμα σε χρυσό). Αυτό έγινε οριστικώς το 1971, επί Νίξον – πρό της ευρείας χρήσεως ηλεκτρονικών υπολογιστών μέν, αλλά οίκοθεν νοείται πως τέτοιες ιστορίες προσχεδιάζονται αρκετό καιρό πρίν. (Ίσως κι αιώνες!) Καί, φυσικά, δεν χρειάζονται ηλεκτρονικοί υπολογιστές προς τούτο· αρκεί η πέννα καί το μελανοδοχείο – καί η απατεώνικη νοοτροπία των κρατούντων.
Τώρα, γιά τη συνταγή της αθανασίας… Δεν νομίζω πως βρέθηκε μέσα στα βιβλία των Ναϊτών. Αν υπήρχε, αφ’ ενός αρκετοί τους θα μπαίνανε στον πειρασμό να τη δοκιμάσουνε, κι αφ’ ετέρου σήμερα τον κόσμο θα τον κυβερνούσε μιά υπεροργάνωση αθανάτων – με τους οποίους δεν θα μπορούσε να τα βάλει κανείς! Μά, αλήθεια! Φαντάζεστε να δοκιμάζατε να πάτε διανοητική κόντρα με ένα έξυπνο άτομο γνώσεων καί σοφίας εννιακοσίων ετών; Ούτε μία στο δισεκατομμύριο!!!
Φυσικά, ο κόσμος υπό διακυβέρνηση ομάδας αθανάτων θα ήταν τελείως διαφορετικός· τρίς χειρότερος, δηλαδή, απ’ ό,τι είναι τώρα. Διότι πολύ σύντομα η διακυβέρνηση αθανάτων θα κατέπιπτε σε στυγνή απολυταρχική δικτατορία αθανάτων. Γιά ποιόν λόγο, νομίζετε, η κακοτριάδα της Ατλαντίδας ήθελε την αθανασία γιά την πάρτη της (καί γιά κανέναν άλλον – απερίσκεπτε προδότη γιατρέ) ; Από επιστημονικό ενδιαφέρον;
Νομίζω είναι κατανοητό πλέον το γιατί δεν υπήρχε τέτοια συνταγή μέσα στα βιβλία: μετά το στραπάτσο στην Ατλαντίδα της δικτατορίας των τριών καί του Κατακλυσμού, όσοι την ήξεραν, την απέκρυψαν συνειδητά.
Τα ίδια τα βιβλία, όμως… τί απέγιναν, άραγε;
Φαίνεται πως μερικά (μάλλον αντίγραφά τους) δόθηκαν δώρο στον πάπα (καί τη μυστική βιβλιοθήκη του Βατικανού), γιά να (πειστεί να) τους δώσει προνόμια· πχ το προνόμιο να μή δίνουν λόγο σε τοπικούς καθολικούς επισκόπους, αλλά κατ’ ευθείαν στον πάπα. Αυτό το γεγονός εξηγεί επαρκώς την δεκαετή καθυστέρηση να πάρουν οι Ναΐτες την παπική ευλογία καί «βούλα»: ώσπου να τα κατανοήσουν στοιχειωδώς κι ώσπου να τα αντιγράψουν, πέρασαν σαν αέρας τα δέκα πρώτα χρόνια του τάγματος (1119-1129) των πρώτων εννέα Ναϊτών.
Προφανώς, στον πάπα δώσανε μερικά με τις πλέον ανώδυνες γνώσεις (πχ κτίσιμο καθεδρικών), κι αυτός μετά τα τοποθέτησε στη μυστική βιβλιοθήκη… όπου κατά 99.9% εξακολουθούν να βρίσκονται ακόμη καί σήμερα. (Φυσικά, οι κοινοί θνητοί σαν εμάς… ούτε κάν στα όνειρά μας θα τα δούμε!…)
Όσο γιά τα υπόλοιπα, ούτε ξέρω, ούτε πάει κάπου το μυαλό μου πού μπορεί να βρίσκονται. (Πάει, αλλά το συζητάμε! ) Πιθανώτατα κάπου (καλά) κρυμμένα· αλλά, μου κάνει εντύπωση που, ενώι όλοι μιλάνε γιά μυστικές βιβλιοθήκες (πχ Βατικανό, κτλ), κανείς «ερευνητής» μέχρι σήμερα δεν συνέδεσε τις λέξεις «Ναΐτης» καί «βιβλιοθήκη». Είμαι μάλλον ο πρώτος που το κάνω! (Όμως, εκεί ακριβώς οδηγεί η λογική. Αναπόφευκτα.)
γ1. Καταγωγή
Λοιπόν… Ήδη παρατηρήσατε ότι στο κείμενο ξεπροβάλλει συχνά-πυκνά η λέξη «Ατλαντίδα». Ωραία, δίνει μιά χροιά μυστηρίου – ας πούμε σαν το κερασάκι στην τούρτα του μυστηρίου των Ναϊτών. Αλλά, γιατί;
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Ένα-ένα! Πρώτη ερώτηση… διπλή:
Από πού …προέκυψαν αυτοί οι άνθρωποι; Καί …γιατί …προέκυψαν;
Γιάααα να δούμε.
Ξεκινάμε με τα διαθέσιμα βιογραφικά των εννέα πρώτων Ναϊτών. (Όλα τα ονόματα εδώ – όπου στο τέλος του κειμένου βλέπω ότι με προλάβανε στην ανάμνηση της επετείου, διότι βγάλανε μέχρι καί αναμνηστικά νομίσματα! Καλό είναι να υπάρχουν άνθρωποι που σκέπτονται καί θυμούνται.)
Πάμε τώρα στον χάρτη.
Μιλάμε γιά την εξής περιοχή, απάνω-κάτω:
Η οποία συμπίπτει με την πράσινη περιοχή στο χάρτη ετούτον εδώ:
Τί χάρτης είν’ αυτός, τώρα; Είναι ο χάρτης της «Νορσικής» οικογένειας γλωσσών! (Όπου το «Νορσικής» ερμηνεύεται ως «Νορβηγικής», ή «Νορμανδικής») Οι άνθρωποι εκείνοι, λοιπόν, ήτοι οι εννέα πρώτοι Ναΐτες, ήταν Νορμανδοί.
γ2. Απώτερη ιστορία
Ιστορικώς, οι Νορμανδοί κατέβηκαν στη σημερινή βόρεια Γαλλία από τη Σκανδιναυΐα κατά το τέλος του 9ου με αρχές 10ου μΧ αιώνες. Μάλιστα, το πρώτο φέουδό τους σε Γαλλικό έδαφος δημιουργήθηκε το έτος 911 (σημείωση: !!!). «Νορμανδός» είναι ένας μάλλον ασαφής όρος, που σημαίνει «άνθρωπος του Βορρά». Εν πάσει περιπτώσει, οι λεβέντες επί της ουσίας ήταν Βίκινγκς… κι εδώ αρχίζουν τα μυστήρια!
Οι Βίκινγκς (στα Παλαιοαγγλικά σημαίνει «πειρατές») είναι πασίγνωστοι γιά τις επιδρομές που κάνανε στις νοτιώτερες Ευρωπαϊκές περιοχές – κυρίως Αγγλία καί Ιρλανδία. Στην Αγγλία, μάλιστα, απηύδισαν τόσο πολύ ειδικά τους Δανούς Βίκινγκς, που τους πρόσφεραν το στέμμα της χώρας, μπας κι ησυχάσουν από δαύτους! (Γεγονός! Μάλιστα, οι Δανοί -που δέχτηκαν ασμένως το στέμμα- είχαν συγκεντρώσει πολύ χρυσό, τον περίφημο «Ντάνενγκελντ».) Στην δε Ιρλανδία, την πλήρωσαν περισσότερο οι καλόγεροι των ξεμοναχιασμένων μοναστηριών: οι Βίκινγκς (αφού σκότωναν όσους αντιστεκόντουσαν) άρπαζαν τα χρυσά ιερά σκεύη, τα χρυσόδετα Ευαγγέλια, καί τους πολύτιμους λίθους των εκκλησιών. Πρόσφατα βρέθηκε τάφος Βίκινγκ, με κτερίσματα τα χρυσά μεντεσεδάκια Ευαγγελίου!
Οι Βίκινγκς που έμειναν επάνω στη Σκανδιναυΐα, δηλαδή. Διότι…
Δεν πιστεύω να …πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο κρυμμένο φυλετικό ιερατείο πίσω απ’ όλ’ αυτά, που δίνει εντολές κι οδηγίες, έ; Μπάαααα!!! Εντελώς τυχαία έγιναν όλες αυτές οι μετακινήσεις! Δεν είμαστε καί συνωμοσιολόγοι, έ;
μως, τί άλλο γράφανε τα ευρεθέντα βιβλία; Ποιές άλλες γνώσεις περιλαμβάνανε;Να το θέσουμε αλλοιώς:
Ποιές γνώσεις ήταν πιθανόν να περιλαμβάνουν;… τη στιγμή, μάλιστα, που προερχόντουσαν από πανάρχαιες (πρό Κατακλυσμού) πηγές γνώσεων;
Μά, τί άλλο;! Το όνειρο κάθε μαθητευόμενου μάγου!
β2-6. Οι «άλλες» γνώσεις
Οι πιό σημαντικές απ’ αυτές θα μπορούσε να είναι μονάχα οι εξής δύο:
- Η αλχημική κατασκευή χρυσού από ευτελή μέταλλα.
- Καί η συνταγή της αθανασίας.
Φαίνεται πως η πρώτη πράγματι αναγραφόταν… Κι άλλο τόσο φαίνεται πως αυτή την εφάρμοσαν – καί δή, με επιτυχία! Διότι η αλχημική κατασκευή χρυσού τους αύξησε τον ήδη τρομερό -εκ τοκογλυφίας- πλούτο τους. Αυτή ακριβώς είναι η δεύτερη πηγή ναΐτικου χρυσού, την οποία υπαινισσόμουν. Με τη διαφορά ότι αλχημικό χρυσό δεν μπορείς να παράγεις όσον θέλεις, διότι αν το πάρουν χαμπάρι οι υπόλοιποι, θα πέσει η αξία του. Θέλει παραγωγή ελεγχόμενη. Εν πάσει περιπτώσει, πιστεύω φαντάζεστε τί είναι ικανό να κάνει τόσο πολύ χρυσάφι! Γνώμη μου: ένα μεγάλο μέρος της διαμορφώσεως του σημερινού (κυρίως του Δυτικού) κόσμου μας οφείλεται στον συγκεκριμένο χρυσό.
Όσον αφορά το πού τον φτιάξανε: φαίνεται πως είχαν εργαστήρια αρχικά στην Ιερουσαλήμ (κάτω από τον ναό «του Σολομώντος»), καί λίγο πρίν το 1187 (που την πόλη την κατέκτησε ο Σαλαδίν), όταν άρχισαν να φαίνονται τα σκούρα, τα μετέφεραν στην Ευρώπη (συμπεραίνω ειδικά στη Γαλλία). Λογικά, το εργαστήριό τους θα βρισκόταν σε κρύπτη κάτω από ιερό ναού (γιά να μην έχει πρόσβαση ο καθένας), καί δή δικού τους «ιδιωτικού» ναού, όχι γενικά της Καθολικής Εκκλησίας (γιά να μην έχει πρόσβαση ο καθένας, επί δέκα φορές!). Ειρήσθω ότι η Ιερουσαλήμ ξανακατακτήθηκε από τους Δυτικούς γιά μιά σύντομη δεκαπενταετία (1229-1244), αλλά μετά χάθηκε οριστικά.
Εννοείται πως, μετά το κυνηγητό τους στη Γαλλία, το εργαστήριο χρυσού το μετέφεραν αλλού. Έχω μιά υποψία πού, αλλά πιό κάτω η σχετική κουβέντα.
Όσον αφορά την παρασκευή αλχημικού χρυσού, με μεγάλη πιθανότητα μετά τους Ναΐτες έφτιαξε κι ο γνωστός Νεύτων. Μιά ανεπιβεβαίωτη πληροφορία λέει ότι καί μία φράξια των Γερμανών του Β’ ΠΠ (προσκείμενη στον φόν Κανάρη) έφτιαξε (πολύν) αλχημικό χρυσό (άγνωστο, όμως, πόθεν η συνταγή αυτωνών), ο οποίος τώρα βρίσκεται …κάπου πολύ μακριά… Αυτό θα μας ενδιέφερε τα μέγιστα ως Έλληνες της Αισυμνητείας, αλλά τέτοιες ιστορίες δεν είναι του παρόντος – ούτε προσφέρονται γιά δημόσιο ανάγνωσμα. Τέλος πάντων, προσωπικώς πιστεύω ότι ο Νεύτων πράγματι έφτιαξε αλχημικό χρυσό, καί δή με την ίδια συνταγή των Ναϊτών· διότι αυτοί τη δώσανε ως δώρο στη βασιλική αυλή της αγγλίτσας, ως αντάλλαγμα γιά να εγκατασταθούν εκεί μετά τις περιπέτειες που είχαν με τον Φίλιππο Δ’ τον Ωραίο.
Από την εποχή του Νεύτωνα, όμως, καί γιά κάποιους λόγους, δεν φαίνεται να έχει παραχθεί άλλος αλχημικός χρυσός. Πιθανώτατα η συνταγή κρυπτογραφήθηκε από τον Νεύτωνα, διότι ούτε ο ίδιος θα ήθελε να την πιάσουν μή αποδεκτά άτομα στα χέρια τους – όσο «μυημένα» κι αν ήταν αυτά. (Δεμπανά ‘ταν καί εκατόν τριακοστού τρίτου βαθμού ποδίτσες, δηλαδή. Αν ήταν βλάκες ή παλιοχαρακτήρες, τότε όντως δεν έπρεπε να ξέρουν τέτοια πράγματα.) Άλλο τόσο πιθανόν ήταν η συνταγή να ήταν κρυπτογραφημένη από τους ίδιους τους Ναΐτες, διότι ο Νεύτων έζησε (χοντρικά) τρείς αιώνες μετά την άφιξη των Ναϊτών στην αγγλίτσα.
Προφανώς η συνταγή κι οι Ναΐτες περίμεναν να φανεί ο ικανός.
Βέβαια, ένας σοβαρός λόγος (μή παραγωγής αλχημικού χρυσού σήμερα) είναι πως το χρήμα, από κάποια στιγμή καί μετά μετετράπη σε καθαρά λογιστικές εγγραφές – δηλ. έπαψε να είναι πραγματικό (είτε με χρυσά νομίσματα, είτε με χαρτονομίσματα με πραγματικό αντίκρυσμα σε χρυσό). Αυτό έγινε οριστικώς το 1971, επί Νίξον – πρό της ευρείας χρήσεως ηλεκτρονικών υπολογιστών μέν, αλλά οίκοθεν νοείται πως τέτοιες ιστορίες προσχεδιάζονται αρκετό καιρό πρίν. (Ίσως κι αιώνες!) Καί, φυσικά, δεν χρειάζονται ηλεκτρονικοί υπολογιστές προς τούτο· αρκεί η πέννα καί το μελανοδοχείο – καί η απατεώνικη νοοτροπία των κρατούντων.
Τώρα, γιά τη συνταγή της αθανασίας… Δεν νομίζω πως βρέθηκε μέσα στα βιβλία των Ναϊτών. Αν υπήρχε, αφ’ ενός αρκετοί τους θα μπαίνανε στον πειρασμό να τη δοκιμάσουνε, κι αφ’ ετέρου σήμερα τον κόσμο θα τον κυβερνούσε μιά υπεροργάνωση αθανάτων – με τους οποίους δεν θα μπορούσε να τα βάλει κανείς! Μά, αλήθεια! Φαντάζεστε να δοκιμάζατε να πάτε διανοητική κόντρα με ένα έξυπνο άτομο γνώσεων καί σοφίας εννιακοσίων ετών; Ούτε μία στο δισεκατομμύριο!!!
Φυσικά, ο κόσμος υπό διακυβέρνηση ομάδας αθανάτων θα ήταν τελείως διαφορετικός· τρίς χειρότερος, δηλαδή, απ’ ό,τι είναι τώρα. Διότι πολύ σύντομα η διακυβέρνηση αθανάτων θα κατέπιπτε σε στυγνή απολυταρχική δικτατορία αθανάτων. Γιά ποιόν λόγο, νομίζετε, η κακοτριάδα της Ατλαντίδας ήθελε την αθανασία γιά την πάρτη της (καί γιά κανέναν άλλον – απερίσκεπτε προδότη γιατρέ) ; Από επιστημονικό ενδιαφέρον;
Νομίζω είναι κατανοητό πλέον το γιατί δεν υπήρχε τέτοια συνταγή μέσα στα βιβλία: μετά το στραπάτσο στην Ατλαντίδα της δικτατορίας των τριών καί του Κατακλυσμού, όσοι την ήξεραν, την απέκρυψαν συνειδητά.
Τα ίδια τα βιβλία, όμως… τί απέγιναν, άραγε;
Φαίνεται πως μερικά (μάλλον αντίγραφά τους) δόθηκαν δώρο στον πάπα (καί τη μυστική βιβλιοθήκη του Βατικανού), γιά να (πειστεί να) τους δώσει προνόμια· πχ το προνόμιο να μή δίνουν λόγο σε τοπικούς καθολικούς επισκόπους, αλλά κατ’ ευθείαν στον πάπα. Αυτό το γεγονός εξηγεί επαρκώς την δεκαετή καθυστέρηση να πάρουν οι Ναΐτες την παπική ευλογία καί «βούλα»: ώσπου να τα κατανοήσουν στοιχειωδώς κι ώσπου να τα αντιγράψουν, πέρασαν σαν αέρας τα δέκα πρώτα χρόνια του τάγματος (1119-1129) των πρώτων εννέα Ναϊτών.
Προφανώς, στον πάπα δώσανε μερικά με τις πλέον ανώδυνες γνώσεις (πχ κτίσιμο καθεδρικών), κι αυτός μετά τα τοποθέτησε στη μυστική βιβλιοθήκη… όπου κατά 99.9% εξακολουθούν να βρίσκονται ακόμη καί σήμερα. (Φυσικά, οι κοινοί θνητοί σαν εμάς… ούτε κάν στα όνειρά μας θα τα δούμε!…)
Όσο γιά τα υπόλοιπα, ούτε ξέρω, ούτε πάει κάπου το μυαλό μου πού μπορεί να βρίσκονται. (Πάει, αλλά το συζητάμε! ) Πιθανώτατα κάπου (καλά) κρυμμένα· αλλά, μου κάνει εντύπωση που, ενώι όλοι μιλάνε γιά μυστικές βιβλιοθήκες (πχ Βατικανό, κτλ), κανείς «ερευνητής» μέχρι σήμερα δεν συνέδεσε τις λέξεις «Ναΐτης» καί «βιβλιοθήκη». Είμαι μάλλον ο πρώτος που το κάνω! (Όμως, εκεί ακριβώς οδηγεί η λογική. Αναπόφευκτα.)
γ1. Καταγωγή
Λοιπόν… Ήδη παρατηρήσατε ότι στο κείμενο ξεπροβάλλει συχνά-πυκνά η λέξη «Ατλαντίδα». Ωραία, δίνει μιά χροιά μυστηρίου – ας πούμε σαν το κερασάκι στην τούρτα του μυστηρίου των Ναϊτών. Αλλά, γιατί;
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Ένα-ένα! Πρώτη ερώτηση… διπλή:
Από πού …προέκυψαν αυτοί οι άνθρωποι; Καί …γιατί …προέκυψαν;
Γιάααα να δούμε.
Ξεκινάμε με τα διαθέσιμα βιογραφικά των εννέα πρώτων Ναϊτών. (Όλα τα ονόματα εδώ – όπου στο τέλος του κειμένου βλέπω ότι με προλάβανε στην ανάμνηση της επετείου, διότι βγάλανε μέχρι καί αναμνηστικά νομίσματα! Καλό είναι να υπάρχουν άνθρωποι που σκέπτονται καί θυμούνται.)
- Ούγο ντε Παγιέν: καταγωγή από το χωριό Payns, πολύ κοντά στην Τρουά της Καμπανίας.
- Γκοντφρουά ντέ Σαίν Ομέρ: από το χωριό Σαίν Ομέρ (Άγιος Όμηρος) της βόρειας Γαλλίας, αν καί στη Γουΐκι περιέργως αναφέρεται καί ως «Φλαμανδικής καταγωγής» (δηλ. Ολλανδόφωνος Βέλγος).
- Αντρέ ντέ Μοντμπάρ («Αντρέας Τραγουδιστοβούνης», δηλαδή! Lol!!!) : από το Χοσαντέλ της Βουργουνδίας. (Απ’ όσα κατάλαβα απ’ τη Γουΐκι, το Χοσαντέλ πρέπει να είναι ομαδοποίηση τίτλων ευγενείας, κι όχι χωριό. Εν πάσει περιπτώσει, λεπτομέρεια· δεν είχα τέτοια …καί στο χωριό μου! Lol!!!)
- Ούγος ο Α’, τρίτος γυιός του Θεοβάλδου Β’, κόμη του Μπλουά, ο ίδιος κόμης της Καμπανίας (αν καί προτιμούσε τον τίτλο του κόμη της Τρουά).
- Γκοντφρουά Μπισόλ, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
- Αρσαμπώ ντέ Σαίν Αμάν, παρομοίως. Ο Άγιος Αμάνδος ήταν επίσκοπος του Μάαστριχτ (στη νότια Ολλανδία), καί προς τιμήν του ονομάστηκαν αρκετά χωριά. Εμείς εδώ βλέπουμε κατά Βέλγιο μεριά. Παρεμπιπτόντως, η περιοχή του Μάαστριχτ παράγει κρασιά, καί η διαδικτυακή μου αναζήτηση έβγαλε πως το Μπισόλ είναι είδος κρασιού. Κρασοπατέρες, λοιπόν, οι δύο προηγούμενοι ιππότες! Lol!!!
- Παγιέν ντέ Μοντιντιέ, από βόρεια Γαλλία. (Υπάρχουν δύο χωριά Μοντιντιέ εκεί: πρώτο, δεύτερο.) Ετούτος εδώ έβαλε τη συγγενή του βασίλισσα της αγγλίτσας να φτιάξει ένα σπουδαίο ναΐτικο κέντρο στην Οξφόρδη καί να το χρηματοδοτήσει. (Άρα, οι Ναΐτες δεν πήγαν στην αγγλίτσα μονάχα μετά το 1307.) Οξφόρδη; Όϊ όϊ μάναμ’!… Που βγάζει φιλολόγους που μελετάνε την αρχαία Ελληνική, καί παράγει καί μαϊμουδοπροφητείες-«Αγαθαγγέλους»!…
- Ροσσάλ, κι αυτός διεθνώς άγνωστος. Υποτίθεται (βιογραφικώς) ήδη καρείς μοναχός.
- Γκοντεμάρ, επίσης διεθνώς άγνωστος / επίσης καλόγερος. Αναφέρεται ως Πορτογαλικής καταγωγής.
Πάμε τώρα στον χάρτη.
Μιλάμε γιά την εξής περιοχή, απάνω-κάτω:
Η οποία συμπίπτει με την πράσινη περιοχή στο χάρτη ετούτον εδώ:
Τί χάρτης είν’ αυτός, τώρα; Είναι ο χάρτης της «Νορσικής» οικογένειας γλωσσών! (Όπου το «Νορσικής» ερμηνεύεται ως «Νορβηγικής», ή «Νορμανδικής») Οι άνθρωποι εκείνοι, λοιπόν, ήτοι οι εννέα πρώτοι Ναΐτες, ήταν Νορμανδοί.
γ2. Απώτερη ιστορία
Ιστορικώς, οι Νορμανδοί κατέβηκαν στη σημερινή βόρεια Γαλλία από τη Σκανδιναυΐα κατά το τέλος του 9ου με αρχές 10ου μΧ αιώνες. Μάλιστα, το πρώτο φέουδό τους σε Γαλλικό έδαφος δημιουργήθηκε το έτος 911 (σημείωση: !!!). «Νορμανδός» είναι ένας μάλλον ασαφής όρος, που σημαίνει «άνθρωπος του Βορρά». Εν πάσει περιπτώσει, οι λεβέντες επί της ουσίας ήταν Βίκινγκς… κι εδώ αρχίζουν τα μυστήρια!
Οι Βίκινγκς (στα Παλαιοαγγλικά σημαίνει «πειρατές») είναι πασίγνωστοι γιά τις επιδρομές που κάνανε στις νοτιώτερες Ευρωπαϊκές περιοχές – κυρίως Αγγλία καί Ιρλανδία. Στην Αγγλία, μάλιστα, απηύδισαν τόσο πολύ ειδικά τους Δανούς Βίκινγκς, που τους πρόσφεραν το στέμμα της χώρας, μπας κι ησυχάσουν από δαύτους! (Γεγονός! Μάλιστα, οι Δανοί -που δέχτηκαν ασμένως το στέμμα- είχαν συγκεντρώσει πολύ χρυσό, τον περίφημο «Ντάνενγκελντ».) Στην δε Ιρλανδία, την πλήρωσαν περισσότερο οι καλόγεροι των ξεμοναχιασμένων μοναστηριών: οι Βίκινγκς (αφού σκότωναν όσους αντιστεκόντουσαν) άρπαζαν τα χρυσά ιερά σκεύη, τα χρυσόδετα Ευαγγέλια, καί τους πολύτιμους λίθους των εκκλησιών. Πρόσφατα βρέθηκε τάφος Βίκινγκ, με κτερίσματα τα χρυσά μεντεσεδάκια Ευαγγελίου!
- Το πρώτο μυστήριο είναι πως ξαφνικά ( ; ), κάπου στα μέσα του 9ου αιώνα, οι Βίκινγκς παρατάνε τις επιδρομές καί γίνονται αγρότες.
Οι Βίκινγκς που έμειναν επάνω στη Σκανδιναυΐα, δηλαδή. Διότι…
- …Το δεύτερο σχετικό μυστήριο, είναι πως μεγάλες ομάδες τους κατεβαίνουν διά ξηράς προς τα νότια, στη Δυτική Ευρώπη, ως Νορμανδοί.
- Καί το τρίτο μυστήριο, είναι πως την ίδια ακριβώς εποχή (περίπου 850 μΧ) αρχίζουν να κατηφορίζουν καί οι Ρώσσοι (ίσον κοκκινομάλληδες), προς τα νοτιοανατολικά αυτοί.
Δεν πιστεύω να …πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο κρυμμένο φυλετικό ιερατείο πίσω απ’ όλ’ αυτά, που δίνει εντολές κι οδηγίες, έ; Μπάαααα!!! Εντελώς τυχαία έγιναν όλες αυτές οι μετακινήσεις! Δεν είμαστε καί συνωμοσιολόγοι, έ;
(συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου