Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΕΚΡΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ
Ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού Δημήτρης Πιερράκος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Αθλητικη εφημερίδα "ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ" περιγράφει τον ηρωικό θάνατο του Μίμη.
Ο διεθνής ποδοσφαιριστής ήταν πανευτυχής.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 1930. Η ομάδα του ΠΑΟ. Καθιστός από αριστερά ο Δημήτρης Πιερράκος δίπλα στον θρυλικό Άγγελο Μεσσάρη...
Πριν τελειώσει το γράμμα, το ιταλικό πυροβολικό βομβάρδισε την περιοχή.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στην ομάδα του Παναθηναικού διακρίνεται ο Δημήτρης Πιερράκος.
Ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού Δημήτρης Πιερράκος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Δημήτρης Πιερράκος
Όταν οι Ιταλοί κήρυξαν τον πόλεμο ο Δημήτρης Πιερράκος ήταν ήδη 31 ετών και ως διεθνής ποδοσφαιριστής, αν ήθελε, μπορούσε να αποφύγει τη στράτευση.
Παρουσιάστηκε οικειοθελώς στην στρατολογία όπου του είπαν ότι μπορούσε να μείνει στα μετόπισθεν επειδή ήταν περασμένης κλάσης.
Χωρίς να το σκεφτεί έφυγε αμέσως για το μέτωπο.
Ήταν ο πρώτος από τους πολλούς Έλληνες αθλητές που θυσιάστηκαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο.
18 Νοεμβρίου 1940. Τα ιταλικά αεροπλάνα χτυπούσαν τις θέσεις των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή Διποταμιά της Βορείου Ηπείρου.
Ανάμεσα στους στρατιώτες και ο ασυρματιστής Δημήτρης Πιερράκος o "Μίμης" (1909-1940), επί χρόνια σέντερ φορ του Παναθηναϊκού.
Από τα αντιαεροπορικά πυρά, ένα αεροπλάνο καταρρίφθηκε σε απόσταση περίπου πέντε χιλιομέτρων και ο πιλότος πήδηξε με το αλεξίπτωτο την τελευταία στιγμή.
Ο «Μπρακ», όπως ήταν το παρατσούκλι του Πιερράκου, δεν το σκέφτηκε καθόλου.
Άρχισε να τρέχει για να αιχμαλωτίσει τον πιλότο. Λίγη ώρα μετά δεχόταν συγχαρητήρια για την σύλληψη του αεροπόρου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Αθλητικη εφημερίδα "ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ" περιγράφει τον ηρωικό θάνατο του Μίμη.
Ο διεθνής ποδοσφαιριστής ήταν πανευτυχής.
Βρήκε μια κόλλα χαρτί και άρχισε να γράφει γράμμα για τη μητέρα, τη αδερφή και τον ανθυποσμηναγό αδερφό του, Στέφανο, με τον οποίο έπαιζαν μαζί στον Παναθηναϊκό.
Το τελευταίο γράμμα του έδειχνε και τον χαρακτήρα του. Αγνό και γεμάτο αγάπη για όλους :
«18-11-1940
Αγαπητέ μου αδελφέ Στέφανε,
Σας έστειλα πέντε γράμματα. Δόξα τω Θεώ είμαι καλά.
Στο προηγούμενο γράμμα μου σας έστειλα τη σύστασίς μου, η οποία σήμερα άλλαξε, μην ανησυχείτε όμως διότι και με την παληά θα το λάβω.
Τώρα η σύστασίς μου είναι: Σ’ Σύνταγμα Βαρέως Πυροβολικού , 2α Μοίρα διοικήσεως Τ.Τ 212
Μη ξεχάσεις Στέφανε να μου στείλεις ένα πουλόβερ, μερικά ξυραφάκια, τσιγάρα και λίγο χαρτζιλίκι για κανένα καφεδάκι όταν μπαίνουμε σε κανένα χωριό και για κονιάκ.
Σήμερα, όπως και κάθε μέρα μας επισκέφθηκαν εχθρικά αεροπλάνα . Έγινε αερομαχία. Τους ρίξαμε τρία. Το ένα από αντιαεροπορικό πυροβολικό.
Από το ένα αεροπλάνο γλύτωσαν τρεις με αλεξίπτωτο. Τον έναν εξ αυτών τον έπιασα εγώ. Είχε πέσει 5 χιλιόμετρα μακρυά μας. Αν έβλεπε το τρέξιμό μου ο Σίμισεκ σίγουρα θα με έβαζε στην εθνική για τα 5.000μ. Τον έφερα στο Διοικητή. Επήρα το αλεξίπτωτο το οποίο είχε σχισθή από ένα δένδρο και το μοιράσαμε στους άνδρες για μαντηλάκια. Έχω φυλάξει για τη Μαρία. Έπειτα από τα σχετικά συγχαρητήρια κάθησα να σας γράψω με ένα φόβο μήπως αυτά που γράφω δεν εγκριθούν και δεν λάβετε το γράμμα μου, γι’ αυτό περιορίζομαι και δεν σας γράφω νέα του Μετώπου παρά μόνο πως πάμε Υπερ-Υπέροχα.
Αν δεν είχα έλλειψι νέων σας θα νόμιζα πως βρίσκομαι σε εξοχή. Αυτό όμως με κάνει να ανησυχώ και να περιμένω με αγωνία γράμμα σας που να μου λες πως η Μαμά, η Μαρία κι ο Γιάννης είναι τελείως καλά,
Φίλησέ μου τη Μαμά και τη Μαρία, πολλές φορές καθώς και τον Γιάννη, κι εγώ φιλώ εσένα, αδελφές μου Στέφανε.
ΜΙΜΗΣ
Μαμακούλα μου γειά σου. Είμαι πολύ – πολύ καλά, να είσαι ήσυχη, πες το και της Μαρίας και δέξου ακόμα ένα φιλί.
ΜΙΜΗΣ
Μαρία μου σε φιλώ και σε παρακαλώ να είσθε τελείως ήσυχοι. Γράψε στη Νίκη, αν σου είνε εύκολο, όχι όμως καλλιγραφικά.
ΜΙΜΗΣ»
Πριν τελειώσει το γράμμα, το ιταλικό πυροβολικό βομβάρδισε την περιοχή.
Ο Πιερράκος δεν πρόλαβε να καλυφθεί και σκοτώθηκε από θραύσμα οβίδας που τον χτύπησε στο κεφάλι.Το ματωμένο γράμμα βρέθηκε δίπλα από τη σωρό του.
Ο διοικητής της μονάδας του έδωσε εντολή να ενταφιαστεί λίγο έξω από τη Διποταμιά.
Την ταφή έκαναν ο λοχίας και παλιός παράγοντα του Άρη, Χαράλαμπος Παπαδόπουλος και ένας 15χρονος Βορειοηπειρώτης.Το γράμμα έφτασε στον αδερφό του, μαζί με δύο επιστολές της μονάδας ( η μία προς την μητέρα του) που γνωστοποιούσε στην οικογένεια το χαμό του.
Η επιστολή προς την μητέρα του:
«Σ’ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Β΄ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ
Αρ.Πρωτ. 858
Προς Κυρίαν Πιερράκου
Αθήνα
Κυρία,
Το Σύνταγμα με μεγάλην θλίψην λαμβάνει την τιμήν να σας αναγγείλει ότι ο προσφιλής υιός σας δεν ζη πλέον.
Φονικόν βλήμα ανάνδρου εχθρού απεστέρησε την οικογένειάν του, το Σύνταγμα, την Πατρίδα, προσφιλούς και πολυτίμου τέκνου.
Εις τα ψυχάς όλων ημών μένει αλησμόνητον το αγέρωχον παράστημα, η μεγαλειώδης ψυχραιμία και ο τίμιος ηρωϊσμός του εκλιπόντος υιού σας.
Ήρωες, ωσάν τον Μίμη Πιερράκον δεν αποθνήσκουν, αλλά ζουν εις τα καρδίας όλων των Ελλήνων και ως λαμπρός φάρος καταυγάζουν την οδόν της Δόξης και της Νίκης της μεγάλης μας Πατρίδος.
Ο Πανάγαθος Θεός ας απαλύνη την καρδίαν δεινώς τρωθείσης μητρός, αδελφών και συγγενών και ας ελαφρύνει την γην ήτις τον εδέχθη εις μνήνην αιωνίαν.
Εν ΤΤ 212 τη 16η Δεκεμβρίου 1940
Ο Διοικητής του Συντάγματος».
«Εν ΤΤ 212 11-12-1940
Η Σ2 Μοίρα Β.Πυροβολικού
-Περί συνθηκών θανάτου ασυρματιστού Πιερράκου Δημ.
Λαμβάνω την τιμήν ν’ αναφέρω ότι ο ασυρματιστής Πιερράκος Δημ, εφονεύθη υπό βομβαρδισμού εχθρικής αεροπορίας, υπό τας κάτωθι συνθήκας:
Ο Σταθμός Ασυρμάτου ευρίσκετο προσωρινώς εγκατεστημένος εντός οικίας του χωρίου Διποταμιά. Την προηγούμενην ημέραν του θανάτου του ο Σταθμάρχης διετάχθη να μεταφέρη τον Σταθμόν εις χώρον όπισθεν της Πυροβολαρχίας Λοχ.Τσαταλού, αλλά ούτος δεν εξετέλεσε την διαταγήν και εκράτησε τον Σταθμόν εις Διποταμιάν μέχρις ώρας 11ης π.μ της άλλης ημέρας ότε διετάχθη συναγερμός.
Την στιγμήν εκείνην ο Πιερράκος έγραφε επιστολήν εις την μητέρα του και παρά τας ρητάς διαταγάς της Μοίρας περί αποκρύψεως πάντων εις καταφύγια, ούτος παρέμεινεν γράφων. Πέριξ του χώρου αυτού έπεσαν πέντε βόμβαι.
Όταν μετά το πέρας του συναγερμού οι άλλοι ασυρματισταί εξήλθον του καταφυγίου, εύρον τον Πιερράκον νεκρόν κτυπηθέντα εις την κεφαλήν από θραύσματα οβίδος».
Ο Στέφανος δεν έδειξε κανένα από τα γράμματα στην μητέρα του, που πέθανε μετά από λίγο καιρό.
Ο άλλος της γιος, ο Τάκης, ήταν αεροπόρος και σκοτώθηκε δοκιμάζοντας ένα αεροπλάνο τύπου «Μπρέγκε 14». Και ο άνδρας της πέθανε λίγο μετά από το μαράζι του για το χαμό του παιδιού του.
Μετά τον πόλεμο ο αδερφός του Στέφανος, με τη βοήθεια του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου και του Βορειοηπειρώτη που είχε βοηθήσει στην ταφή, εντόπισε τον τάφο του Μίμη Πιερράκου.
Το 1950 αντιπροσωπεία του Παναθηναϊκού ταξίδεψε στην Αλβανία, έψαξε και βρήκε το σημείο ταφής του Μίμη Πιερράκου. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και στις 19 Νοεμβρίου 1950, η σημαία του αγαπημένου του Παναθηναϊκού τύλιξε το φέρετρό του στο Κοιμητήριο Ζωγράφου.
Ο Μίμης Πιερράκος ήταν ένας από τους δεκάδες ποδοσφαιριστές εκείνης της περιόδου που έδωσε το αίμα του για την πατρίδα στο αλβανικό μέτωπο.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στην ομάδα του Παναθηναικού διακρίνεται ο Δημήτρης Πιερράκος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου