ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟ 1940
- Οι υπόνοιες μετατρέπονται σε βεβαιότητα. Η Ιταλία είχε εξαπολύσει την τορπίλη. Όμως, η ελληνική κυβέρνηση δεν θα προβεί σε αποκαλύψεις. Συνεχίζει “την πολιτικήν αυστηράς ουδετερότητος”. Αυτό επιβάλλουν οι περιστάσεις. Ως τόσο ας δούμε το σχετικό με τον τορπιλισμό της “ΕΛΛΗΣ”, ανακοινωθέν του υπουργείου Ναυτικών:
"...Με βαθείαν λύπην αγγέλλομεν την απώλεια του ευδρόμου ΕΛΛΗ, ηγκυροβολημένου εις όρμον Τήνου, όπου είχε καταπλεύσει προς απόδοσιν τιμών εις την θαυματουργόν εικόνα της Θεομήτορος. Σημαιοστόλιστον εβλήθη δια τορπιλλών αγνώστου εθνικότητος υποβρυχίου...".15 Αυγούστου 1940
Τα ονόματα του Υποπλοίαρχου G. Aicardi, κυβερνήτη του Ιταλικού υποβρυχίου Delfino και του De Vecchi, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μετά από δημοσιογραφική έρευνα και από δημοσίευση των απομνημονευμάτων του DE Vicchi, στα οποία ο Aicardi ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αφίσσα της εποχής δίνει σαφές μήνυμα.
υποχρεώθηκε να απαντήσει.
Εκτεταμένα αποσπάσματα από τα δημοσιεύματα αυτά, έχουν μεταφραστεί από τον έγκριτο δικηγόρο και ερευνητή Μανόλη Παπαϊωάννου στη Ροδιακή εφημερίδα «Πρόοδος», όπου εκτός των άλλων αναφέρει ότι η εντολή της βύθισης του ΕΛΛΗ στον υποπλοίαρχο Aicardi, κυβερνήτη του Ιταλικού υποβρυχίου, δόθηκε προφορικά και χωρίς γραπτή διαταγή από τον Ιταλό Ναύαρχο του Επιτελείου μέσω του De Vicchi.Την ήττα τους στο αλβανικό μέτωπο οι Ιταλοί την απέδωσαν στο ότι: «τα έβαλαν με την Παναγιά». Και εννοούσαν τον τορπιλισμό της Έλλης, που βεβήλωσε τη γιορτή της.
Στο ημερολόγιό του, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Γκαλεάτσο Τσιάνο, έγραψε:«Αυτός ο μέθυσος ο De Vecchi φταίει».
Αναφερόταν στο διοικητή των υπό ιταλική κατοχή Δωδεκανήσων: του είχαν ζητήσει να βυθίσει ελληνικό πολεμικό πλοίο, αλλά δεν του είπαν να το κάνει ανήμερα της Παναγιάς, Δεκαπενταύγουστο!
Και ο Ιταλός τότε πρεσβευτής στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι, σημείωσε:
«Το έγκλημα της Τήνου είχε αποτέλεσμα -για να μην πω, έκανε το θαύμα-, να δημιουργηθεί στην Ελλάδα μια ενότητα ψυχών.
Μοναρχικοί και βενιζελικοί, οπαδοί κι αντίπαλοι της 4ης Αυγούστου, πείστηκαν πως μόνον έναν αδυσώπητο εχθρό είχε η Ελλάδα: την Ιταλία. Και πως αν δεν γινόταν ν αποφευχθεί μια σύγκρουση με την Ιταλία, θα ήταν προτιμότερο ν αντιμετωπιστεί ο εχθρός με ανδρισμό, παρά να υποχωρήσει το ελληνικό έθνος σε κάποιον που δεν δίσταζε να μεταχειριστεί τέτοια μέσα».
Ο συνταγματάρχη Μαυρογιάννη, αρχηγού πυροβολικού της 8ης μεραρχίας. Ηπειρωτών, αφιέρωσε όλο τον χρόνο του, από της Παναγίας έως τις 27 Αυγούστου στην ανίχνευση της πορείας που θα ακολουθούσαν οι Ιταλοί σε περίπτωση εισβολής. Εως τις 25 Οκτωβρίου, τα «έργα» οχύρωσης της περιοχής είχαν τελειώσει.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Έλληνας στρατιώτης πίστευε ότι πολεμούσε υπό την καθοδήγηση της Παναγίας.
Ο Ιταλός στρατηγός Βισκόντι Πράσκα:
«Το ελληνικό πυροβολικό ήταν όχι πολύ πυκνό, αλλά αρκετά εύστοχο κι εξαιρετικά αποτελεσματικό. Πυροβολαρχίες μέσα σε σπηλιές που δεν κατόρθωσε να τις ανακαλύψει ούτε η επίγεια ούτε η εναέρια παρατήρηση, χτυπούσαν τα τμήματά μας στα αναγκαστικά περάσματα ή στα ακάλυπτα σημεία που δεν γινόταν να τα αποφύγουν, και προκαλούσαν πολλά θύματα, γιατί έβαλλαν από όλες τις διευθύνσεις, κατά μέτωπο και στα πλευρά των στρατευμάτων μας».
ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ
Ν. Ιωνία 20η/12/40
Σόφη* μου Αγαπητή
Γιατί θέλησες να το φυλάξης μυστικό από εμένα πως θα πήγαινες στο μέτωπο; Για να μη λυπηθώ; Απεναντίας εγώ ζήλευα τις μητέρες που έστειλαν τα παιδιά των στον δίκαιον αυτόν αγώνα της Πατρίδος μας γιατί δεν είχα και εγώ ένα γυιό να υπηρετήση σ’ αυτόν τον ιερόν αγώνα της Πατρίδος μας που τόσα υποφέραμε γι’ αυτήν έως ότου γίνουμε πραγματικά παιδιά της. Και τώρα υπερηφανεύομαι που αναπλήρωσες τον αδελφούλη σου που τον χάσαμε μικρόν. Ευχομένη η Παναγία η Οδηγήτρια να προστατεύση όλους τους στρατιώτες μας υπό την σκέπην της που είναι πλατυτέρα των ουρανών.
Ο μπαμπάς και η Ελένη στου στέλνουν άπειρα φιλιά.
Με πολλή αγάπη και φιλιά
η μαμά, Τέρψη Σεραφειμίδου
* Γράμμα προς την εθελόντρια νοσοκόμα Σοφία Μεριά
Αρχείο ραδιοφώνου.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Προς την Νίκην τεύχος 692 Οκτώβριος 2007 σελίς 341
Γράμμα σέ αδελφή
Κάπου στο Μέτωπο 29/11/40
Αδελφούλα μου,
Ο Θεός σε φώτισε και μέσα στο δέμα πού μου στείλατε, έβαλες τα πέντε κείνα μανταρίνια ... Μόλις τάνοιξα κι' αντίκρυσα τον κίτρινο θησαυρό τού νησιού μας, δάκρυσα ... Τα καθάρισα, τα χώρισα σε φέτες και τα φάγαμε με τ' άλλα φανταράκια τής διμοιρίας μου.
Σε βεβαιώ πώς ούτε τα τσοφλάκια δεν πετάξαμε ...
Αδελφούλα μου, σωστό βάλσαμο ήταν για τις διψασμένες ψυχές μας. Λες και πήραμε νέες δυνάμεις ... Αδελφούλα μου, νικούμε παντού! Η Παναγία, ολοζώντανη, μάς ακολουθεί. .. Παρακαλείτε και σεις όσο μπορείτε για την σύντομη τελική νίκη!
Γειά σου Αδελφούλα μου.
(Τό παρόν είναι ένα μέρος τής επιστολής)
Εφ. Η Πρόοδος, 17.12.1940
(«Μαρτυρίες ’40-’41» τών Κ. Χατζηπατέρα & Μ. Φαφαλιού, σελ. 27)
-240
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Λαική απεικόνιση της συμμετοχής της Παναγίας στον πόλεμο του 40.
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ
Αριθ. Δ.Υ.
Εν Τ.Τ. 712 τη 3η Μαρτίου 1941
Ο Ανθυπασπιστής Γκάτζαρος Νικόλαος
Προς
Το 1/40 Τάγμα Ευζώνων Ενταύθα
«Περί εμφανίσεως της Παναγίας και των δοθεισών μοι υπ' Αυτής εντολών».
«Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω υμίν, ότι χθες Κυριακήν, 2 Μαρτίου έ.έ. και περί ώραν 8ην μ.μ. μετέβην εις τι παρακείμενον του καταυλισμού 2ου Λόχου Τάγματος Υμών μικρόν ύψωμα απέχον περί τα 300μέτρα, χάριν περιπάτου, αισθανθείς την ανάγκην κινήσεως. Μία μυστηριώδης δύναμις ωσάν να με ώθη προς τα εκεί. Ο αήρ έχει ήδη παύσει να φυσά και ο ουρανός ήτο αστερόης. Κατά την επιστροφήν μου εις την σκηνήν, δεν έχω αριθμήση 10 βήματα, ότε αιφνιδίως ενεφανίσθη εμπρός μου και μου ανέκοψε τον δρόμον μία γυνή μαυροφόρα έχουσα σεμνήν, την εμφάνισίν της. Το πρόσωπόν της διεκρίνετο χαρακτηριστικώς εις το βραδυνό ημίφως. Εις το θέαμα τούτο καταληφθείς εξ απροόπτου, κατ' αρχάς εξεπλάγην, κατόπιν όμως αυτοστιγμεί συνήλθον εκ του τρόμου, επειδή εγνώριζον, ότι πολλάκις η Παναγία ενεφανίσθη είτε ως όραμα, είτε καθ' ύπνον κατά τας πολεμικάς επιχειρήσεις του Στράτου μας.
Εγώ όλως μηχανικώς έλαβον θέσιν ημιγονυπετή, ίνα ασπασθώ την δεξιάν Της. Εκ της συγκινήσεως οι οφθαλμοί μου εδάκρυζον, οι πόδες και τα χείλη μου έτρεμον επί πολλήν ώραν. Ήκουσα να ομιλή:
«Είμαι η Παναγία. Μη φοβείσαι παιδί μου, είπε! Εγώ ενεφανίσθην να σου είπω τρεις λόγους, τους οποίους να μη λησμονήσης:
1) Ο παρών πόλεμος εκηρύχθη απροκαλύπτως και αναιτίως υπό της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος. Θελήματί μου η Ελλάς θα εξέλθη τούτου νικηφόρως.
2) Ο πόλεμος ούτος εκηρύχθη εναντίον της Ελλάδος, ί¬να γνωρίση ο κόσμος, ότι αφορμή τούτου είναι η απομάκρυνσίς του εκ της Χριστιανικής θρησκείας, καθ' ην ύβριζεν, εβλασφήμει τα θεία της και έρρεπε προς τον εκφυλισμόν και την ακολασίαν και ούτως συμμορφωθή, ίνα μάθη ότι υπάρχει και προΐσταται ο Θεός. Τρανώτατα δε τεκμήρια της υπάρξεως ταύτης είναι τα συχνά θαύματα των Αγίων της Εκκλησίας του Χριστού.
3) Έπρεπε να μάθη ο κόσμος, ότι ο δίκαιος πάντοτε υπερισχύει της βίας.
Ανάφερε, λοιπόν, ταύτα και εγγράφως εις τον Διοικητήν σου, ίνα μη πτοηθή προ ουδενός κωλύματος, καθότι υπό την προστασίαν Μου ο Ελληνικός Στρατός θα νικήση!».
Μεθ' ο εν τη εξαφανίσει Της οι οφθαλμοί μου εθαμβώθησαν.
Εν τέλει συνήλθον εν μέρει και κατηυθύνθην αμέσως εις την σκηνήν υμών, όπου έξωθι ταύτης ανέφερον υμίν το συμβάν προφορικώς.
Νικόλαος Γκάτζαρος
ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΣ
1. Ο Βασιλεύς εις το διάγγελμά του έλεγεν:
«Η Θεία Πρόνοια ως εκλεκτόν της λαόν μας εκάλεσε να αποδείξωμεν, αν είμεθα άξιοι της μεγάλης προγονικής κληρονομιάς και ικανοί δια τα μεγάλα έργα του μέλλοντος».
Και άλλοτε:
«Με την βοήθειαν του Θεού, με την ευχήν της Παναγίας, με την δύναμιν και την θέλησιν του Έθνους, η Ελλάς, η αιωνία Ελλάς, θα ζήση και θα θριαμβεύση, ανταξία των μεγάλων μας προγόνων, ανταξία των ηρώων και των μαρτύρων μας».
-Θα πολεμήσωμε; Κώστα, του είπα, κάποτε στην αρχή.
-Αν θα πολεμήσωμε, ρωτάς; Τι θ' αφήσωμ' τ'ς βρωμοϊταλούς να μας ατιμάσν' τ'ς μανάδες μας κι' τ'ς αδελφάδες μας. Ορέ, τ' Πάπα θα γίνουμι ημείς; Να φτάσουμι μονάχα κι θα τ'ς πάρ' ου τάδις τουν πατέρα.
Αυτός ανέπτυξεν απαράμιλλον ηρωισμόν εις το Μέτωπον και εφονεύθη από εχθρικήν οβίδα.
«Δόξα να έχη ο Θεός, γράφει υπαξιωματικός από την πρώτην γραμμήν του πυρός. Το διάχυτον συναδελφικόν πνεύμα και η εκδηλουμένη αγάπη εκ μέρους όλων αναπληρούν το περιβάλλον των αδελφών και οικείων μου».
Ο Ιωάννης Μεταξάς έλεγε προς ξένον ανταποκριτήν:
«Ο θάνατος δι' ημάς τους Ορθοδόξους Έλληνας είναι απλούν επεισόδιον».
Έγραφεν αξιωματικός των πρόσω:
«Εάν είσθε εδώ, θα εθαυμάζετε τον ενθουσιασμόν των ανδρών τον αυτόματον, τον ηρωισμόν των, την αντοχήν των, την προθυμίαν των εις θυσίας και ταλαιπωρίας. Ουδεμία αντιλογία. Όλοι εργάζονται να φέρουν εις πέρας κοινόν σκοπόν ιερόν, τον οποίον αισθάνονται και οι πλέον αγράμματοι. Όλοι εμπνέονται από την συναίσθησιν, ό,τι έχουν επωμισθή την ευθύνην να προστατεύσουν την Ορθοδοξίαν. Είθε ο Κύριος να μας στεφάνωση με τον στέφανον της Νίκης».
O Ιατρός του στρατεύματος έγραφε:
Τορπιλισμός της ΕΛΛΗΣ , ανακοινωθέν του υπουργείου Ναυτικών
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εφημερίδα της εποχής αναφέρει την βύθιση του ΕΛΛΗ υπό "αγνώστου" υποβρυχίου, που όλοι γνώριζαν τους "άγνωστους".
- Ανήμερα της Παναγίας του 1940 ο τορπιλισμός της “ΕΛΛΗΣ” Όπως είναι γνωστό, πριν τον πόλεμο είχε σημειωθεί ο τορπιλισμός της ΕΛΛΗΣ. (Ανήμερα της Παναγιάς 15.8.1940).
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εφημερίδα της εποχής αναφέρει την βύθιση του ΕΛΛΗ υπό "αγνώστου" υποβρυχίου, που όλοι γνώριζαν τους "άγνωστους".
- Ανήμερα της Παναγίας του 1940 ο τορπιλισμός της “ΕΛΛΗΣ” Όπως είναι γνωστό, πριν τον πόλεμο είχε σημειωθεί ο τορπιλισμός της ΕΛΛΗΣ. (Ανήμερα της Παναγιάς 15.8.1940).
- Η ελληνική ηγεσία δεν έχει καμιά αμφιβολία για την εθνικότητα του υποβρυχίου που έπληξε την “Έλλη”. Στις 27 Αυγούστου ερασιτέχνης ψαράς, στην Τήνο, ανασύρει τυχαίως ένα κομμάτι της τορπίλης που εξερράγη στον δυτικό λιμενοβραχίονα.
- Οι υπόνοιες μετατρέπονται σε βεβαιότητα. Η Ιταλία είχε εξαπολύσει την τορπίλη. Όμως, η ελληνική κυβέρνηση δεν θα προβεί σε αποκαλύψεις. Συνεχίζει “την πολιτικήν αυστηράς ουδετερότητος”. Αυτό επιβάλλουν οι περιστάσεις. Ως τόσο ας δούμε το σχετικό με τον τορπιλισμό της “ΕΛΛΗΣ”, ανακοινωθέν του υπουργείου Ναυτικών:"...Με βαθείαν λύπην αγγέλλομεν την απώλεια του ευδρόμου ΕΛΛΗ, ηγκυροβολημένου εις όρμον Τήνου, όπου είχε καταπλεύσει προς απόδοσιν τιμών εις την θαυματουργόν εικόνα της Θεομήτορος. Σημαιοστόλιστον εβλήθη δια τορπιλλών αγνώστου εθνικότητος υποβρυχίου...".15 Αυγούστου 1940
Τα ονόματα του Υποπλοίαρχου G. Aicardi, κυβερνήτη του Ιταλικού υποβρυχίου Delfino και του De Vecchi, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μετά από δημοσιογραφική έρευνα και από δημοσίευση των απομνημονευμάτων του DE Vicchi, στα οποία ο Aicardi ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αφίσσα της εποχής δίνει σαφές μήνυμα.
υποχρεώθηκε να απαντήσει.
Εκτεταμένα αποσπάσματα από τα δημοσιεύματα αυτά, έχουν μεταφραστεί από τον έγκριτο δικηγόρο και ερευνητή Μανόλη Παπαϊωάννου στη Ροδιακή εφημερίδα «Πρόοδος», όπου εκτός των άλλων αναφέρει ότι η εντολή της βύθισης του ΕΛΛΗ στον υποπλοίαρχο Aicardi, κυβερνήτη του Ιταλικού υποβρυχίου, δόθηκε προφορικά και χωρίς γραπτή διαταγή από τον Ιταλό Ναύαρχο του Επιτελείου μέσω του De Vicchi.Την ήττα τους στο αλβανικό μέτωπο οι Ιταλοί την απέδωσαν στο ότι: «τα έβαλαν με την Παναγιά». Και εννοούσαν τον τορπιλισμό της Έλλης, που βεβήλωσε τη γιορτή της.
Στο ημερολόγιό του, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Γκαλεάτσο Τσιάνο, έγραψε:«Αυτός ο μέθυσος ο De Vecchi φταίει».
Αναφερόταν στο διοικητή των υπό ιταλική κατοχή Δωδεκανήσων: του είχαν ζητήσει να βυθίσει ελληνικό πολεμικό πλοίο, αλλά δεν του είπαν να το κάνει ανήμερα της Παναγιάς, Δεκαπενταύγουστο!
Και ο Ιταλός τότε πρεσβευτής στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι, σημείωσε:
«Το έγκλημα της Τήνου είχε αποτέλεσμα -για να μην πω, έκανε το θαύμα-, να δημιουργηθεί στην Ελλάδα μια ενότητα ψυχών.
Μοναρχικοί και βενιζελικοί, οπαδοί κι αντίπαλοι της 4ης Αυγούστου, πείστηκαν πως μόνον έναν αδυσώπητο εχθρό είχε η Ελλάδα: την Ιταλία. Και πως αν δεν γινόταν ν αποφευχθεί μια σύγκρουση με την Ιταλία, θα ήταν προτιμότερο ν αντιμετωπιστεί ο εχθρός με ανδρισμό, παρά να υποχωρήσει το ελληνικό έθνος σε κάποιον που δεν δίσταζε να μεταχειριστεί τέτοια μέσα».
Ο συνταγματάρχη Μαυρογιάννη, αρχηγού πυροβολικού της 8ης μεραρχίας. Ηπειρωτών, αφιέρωσε όλο τον χρόνο του, από της Παναγίας έως τις 27 Αυγούστου στην ανίχνευση της πορείας που θα ακολουθούσαν οι Ιταλοί σε περίπτωση εισβολής. Εως τις 25 Οκτωβρίου, τα «έργα» οχύρωσης της περιοχής είχαν τελειώσει.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Έλληνας στρατιώτης πίστευε ότι πολεμούσε υπό την καθοδήγηση της Παναγίας.
Ο Ιταλός στρατηγός Βισκόντι Πράσκα:
«Το ελληνικό πυροβολικό ήταν όχι πολύ πυκνό, αλλά αρκετά εύστοχο κι εξαιρετικά αποτελεσματικό. Πυροβολαρχίες μέσα σε σπηλιές που δεν κατόρθωσε να τις ανακαλύψει ούτε η επίγεια ούτε η εναέρια παρατήρηση, χτυπούσαν τα τμήματά μας στα αναγκαστικά περάσματα ή στα ακάλυπτα σημεία που δεν γινόταν να τα αποφύγουν, και προκαλούσαν πολλά θύματα, γιατί έβαλλαν από όλες τις διευθύνσεις, κατά μέτωπο και στα πλευρά των στρατευμάτων μας».
ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ
Ν. Ιωνία 20η/12/40
Σόφη* μου Αγαπητή
Γιατί θέλησες να το φυλάξης μυστικό από εμένα πως θα πήγαινες στο μέτωπο; Για να μη λυπηθώ; Απεναντίας εγώ ζήλευα τις μητέρες που έστειλαν τα παιδιά των στον δίκαιον αυτόν αγώνα της Πατρίδος μας γιατί δεν είχα και εγώ ένα γυιό να υπηρετήση σ’ αυτόν τον ιερόν αγώνα της Πατρίδος μας που τόσα υποφέραμε γι’ αυτήν έως ότου γίνουμε πραγματικά παιδιά της. Και τώρα υπερηφανεύομαι που αναπλήρωσες τον αδελφούλη σου που τον χάσαμε μικρόν. Ευχομένη η Παναγία η Οδηγήτρια να προστατεύση όλους τους στρατιώτες μας υπό την σκέπην της που είναι πλατυτέρα των ουρανών.
Ο μπαμπάς και η Ελένη στου στέλνουν άπειρα φιλιά.
Με πολλή αγάπη και φιλιά
η μαμά, Τέρψη Σεραφειμίδου
* Γράμμα προς την εθελόντρια νοσοκόμα Σοφία Μεριά
Αρχείο ραδιοφώνου.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Προς την Νίκην τεύχος 692 Οκτώβριος 2007 σελίς 341
Γράμμα σέ αδελφή
Κάπου στο Μέτωπο 29/11/40
Αδελφούλα μου,
Ο Θεός σε φώτισε και μέσα στο δέμα πού μου στείλατε, έβαλες τα πέντε κείνα μανταρίνια ... Μόλις τάνοιξα κι' αντίκρυσα τον κίτρινο θησαυρό τού νησιού μας, δάκρυσα ... Τα καθάρισα, τα χώρισα σε φέτες και τα φάγαμε με τ' άλλα φανταράκια τής διμοιρίας μου.
Σε βεβαιώ πώς ούτε τα τσοφλάκια δεν πετάξαμε ...
Αδελφούλα μου, σωστό βάλσαμο ήταν για τις διψασμένες ψυχές μας. Λες και πήραμε νέες δυνάμεις ... Αδελφούλα μου, νικούμε παντού! Η Παναγία, ολοζώντανη, μάς ακολουθεί. .. Παρακαλείτε και σεις όσο μπορείτε για την σύντομη τελική νίκη!
Γειά σου Αδελφούλα μου.
(Τό παρόν είναι ένα μέρος τής επιστολής)
Εφ. Η Πρόοδος, 17.12.1940
(«Μαρτυρίες ’40-’41» τών Κ. Χατζηπατέρα & Μ. Φαφαλιού, σελ. 27)
-240
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Λαική απεικόνιση της συμμετοχής της Παναγίας στον πόλεμο του 40.
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ
Αριθ. Δ.Υ.
Εν Τ.Τ. 712 τη 3η Μαρτίου 1941
Ο Ανθυπασπιστής Γκάτζαρος Νικόλαος
Προς
Το 1/40 Τάγμα Ευζώνων Ενταύθα
«Περί εμφανίσεως της Παναγίας και των δοθεισών μοι υπ' Αυτής εντολών».
«Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω υμίν, ότι χθες Κυριακήν, 2 Μαρτίου έ.έ. και περί ώραν 8ην μ.μ. μετέβην εις τι παρακείμενον του καταυλισμού 2ου Λόχου Τάγματος Υμών μικρόν ύψωμα απέχον περί τα 300μέτρα, χάριν περιπάτου, αισθανθείς την ανάγκην κινήσεως. Μία μυστηριώδης δύναμις ωσάν να με ώθη προς τα εκεί. Ο αήρ έχει ήδη παύσει να φυσά και ο ουρανός ήτο αστερόης. Κατά την επιστροφήν μου εις την σκηνήν, δεν έχω αριθμήση 10 βήματα, ότε αιφνιδίως ενεφανίσθη εμπρός μου και μου ανέκοψε τον δρόμον μία γυνή μαυροφόρα έχουσα σεμνήν, την εμφάνισίν της. Το πρόσωπόν της διεκρίνετο χαρακτηριστικώς εις το βραδυνό ημίφως. Εις το θέαμα τούτο καταληφθείς εξ απροόπτου, κατ' αρχάς εξεπλάγην, κατόπιν όμως αυτοστιγμεί συνήλθον εκ του τρόμου, επειδή εγνώριζον, ότι πολλάκις η Παναγία ενεφανίσθη είτε ως όραμα, είτε καθ' ύπνον κατά τας πολεμικάς επιχειρήσεις του Στράτου μας.
Εγώ όλως μηχανικώς έλαβον θέσιν ημιγονυπετή, ίνα ασπασθώ την δεξιάν Της. Εκ της συγκινήσεως οι οφθαλμοί μου εδάκρυζον, οι πόδες και τα χείλη μου έτρεμον επί πολλήν ώραν. Ήκουσα να ομιλή:
«Είμαι η Παναγία. Μη φοβείσαι παιδί μου, είπε! Εγώ ενεφανίσθην να σου είπω τρεις λόγους, τους οποίους να μη λησμονήσης:
1) Ο παρών πόλεμος εκηρύχθη απροκαλύπτως και αναιτίως υπό της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος. Θελήματί μου η Ελλάς θα εξέλθη τούτου νικηφόρως.
2) Ο πόλεμος ούτος εκηρύχθη εναντίον της Ελλάδος, ί¬να γνωρίση ο κόσμος, ότι αφορμή τούτου είναι η απομάκρυνσίς του εκ της Χριστιανικής θρησκείας, καθ' ην ύβριζεν, εβλασφήμει τα θεία της και έρρεπε προς τον εκφυλισμόν και την ακολασίαν και ούτως συμμορφωθή, ίνα μάθη ότι υπάρχει και προΐσταται ο Θεός. Τρανώτατα δε τεκμήρια της υπάρξεως ταύτης είναι τα συχνά θαύματα των Αγίων της Εκκλησίας του Χριστού.
3) Έπρεπε να μάθη ο κόσμος, ότι ο δίκαιος πάντοτε υπερισχύει της βίας.
Ανάφερε, λοιπόν, ταύτα και εγγράφως εις τον Διοικητήν σου, ίνα μη πτοηθή προ ουδενός κωλύματος, καθότι υπό την προστασίαν Μου ο Ελληνικός Στρατός θα νικήση!».
Μεθ' ο εν τη εξαφανίσει Της οι οφθαλμοί μου εθαμβώθησαν.
Εν τέλει συνήλθον εν μέρει και κατηυθύνθην αμέσως εις την σκηνήν υμών, όπου έξωθι ταύτης ανέφερον υμίν το συμβάν προφορικώς.
Νικόλαος Γκάτζαρος
ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΣ
1. Ο Βασιλεύς εις το διάγγελμά του έλεγεν:
«Η Θεία Πρόνοια ως εκλεκτόν της λαόν μας εκάλεσε να αποδείξωμεν, αν είμεθα άξιοι της μεγάλης προγονικής κληρονομιάς και ικανοί δια τα μεγάλα έργα του μέλλοντος».
Και άλλοτε:
«Με την βοήθειαν του Θεού, με την ευχήν της Παναγίας, με την δύναμιν και την θέλησιν του Έθνους, η Ελλάς, η αιωνία Ελλάς, θα ζήση και θα θριαμβεύση, ανταξία των μεγάλων μας προγόνων, ανταξία των ηρώων και των μαρτύρων μας».
2. Ο Πρωθυπουργός Μεταξάς εις το διάγγελμά του και αυτός έλεγε:
«Να ευχαριστήσωμεν τον Ύψιστον με όλη μας την ψυχή, γιατί μας εδιάλεξεν υπερασπιστάς των πολυτιμοτέρων αγαθών, που έχει η ανθρωπότης και μας ύψωσεν από την ταπεινότητά μας εις σκεύος εκλογής».
«Πιστεύω, έλεγεν εις συνομιλητήν του, βαθύτατα εις τον Θεόν. Προσεύχομαι εις τας δυσκόλους στιγμάς με κατάνυξιν. Και ήμουν από εκείνην την νύκτα της 28ης Οκτωβρίου - βέβαιος, ότι ο Θεός και η Παναγία δεν ημπο¬ρούσαν, παρά να βοηθήσουν ένα αγώνα τόσον τίμιον, τόσον δίκαιον, όσον ο ιδικός μας».
3. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος:
«Το σχήμα, ένεκα του επιβληθέντος εις την χώραν ημών πολέμου μιμείται χειμερινήν και ζοφώδη ημέραν, καλεί δε ημάς πάντας, ίνα υψώσωμεν υπεράνω του πέριξ ημών μαινομένου χειμώνος και ανδροφόνου κλύδωνος και σταθώμεν επάνω εις την πέτραν της πίστεως, ατενίζοντες προς τον Χριστόν, μόνον δυνάμενον να επιτιμήση τοις ανέμοις και τη θαλάσση και να σκορπίση τα ζοφερά νέφη και να αποδώση εις ημάς και τον κόσμον την ειρήνην και το φως».
4. Ο λαός όλος κατέφυγεν εις τους Ναούς, έκαμνε λειτουργίας και παρακλήσεις εις τον Θεόν και την Παναγίαν δια τους μαχομένους. Εικόνες, Ευαγγέλια, Σταυρούς έβαζαν εις τις τσέπες των στρατιωτών.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το έπος του 40 έχει συνδεθεί με την Παναγία.
5. Ο Αρχιστράτηγος Αλεξ. Παπάγος εις ημερησίαν διαταγήν του προς τους μαχομένους:
«Ο Χριστός και η Παναγία θα είναι μαζί σας».
6. Το Επιτελείον του Στρατού εις το πρώτον ανακοινωθέν της 28ης έγραφε λακωνικώτατα:
«Με την βοήθειαν του Θεού ο στρατός μας υπερασπίζει το πάτριον έδαφος».
7. Οι αξιωματικοί εμπνέονται από την Πίστιν. Ιδού επιστολή πολεμιστού προς την μητέρα του:
«Χθες, εορτήν του Αγίου Σπυρίδωνος, είχα την ευχαρίστησιν ν' ακούσω κήρυγμα εκ μέρους ενός Ταγματάρχου. Μετά το Ευαγγέλιο μας είπε πρώτα για τον Καλόν Ποιμένα και εξέθεσε τον βίον του Αγίου. Κατόπιν μας ανέπτυξε το πώς ο Κύριος επέτρεψε να τιμωρηθούν μερικά κράτη, που απεμακρύνθησαν από Αυτόν».
Οι στρατιώται, τι να είπη κανείς δια την πίστιν και θρησκευτικότητα του στρατού! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Κώστα. Άγνωστος, και ολιγογράμματος, μόνον στο δημοτικό σχολείο πήγε. Πήρε όμως από τον διδάσκαλό του την αγάπη προς την Ορθοδοξίαν και την Πατρίδα.
«Να ευχαριστήσωμεν τον Ύψιστον με όλη μας την ψυχή, γιατί μας εδιάλεξεν υπερασπιστάς των πολυτιμοτέρων αγαθών, που έχει η ανθρωπότης και μας ύψωσεν από την ταπεινότητά μας εις σκεύος εκλογής».
«Πιστεύω, έλεγεν εις συνομιλητήν του, βαθύτατα εις τον Θεόν. Προσεύχομαι εις τας δυσκόλους στιγμάς με κατάνυξιν. Και ήμουν από εκείνην την νύκτα της 28ης Οκτωβρίου - βέβαιος, ότι ο Θεός και η Παναγία δεν ημπο¬ρούσαν, παρά να βοηθήσουν ένα αγώνα τόσον τίμιον, τόσον δίκαιον, όσον ο ιδικός μας».
3. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος:
«Το σχήμα, ένεκα του επιβληθέντος εις την χώραν ημών πολέμου μιμείται χειμερινήν και ζοφώδη ημέραν, καλεί δε ημάς πάντας, ίνα υψώσωμεν υπεράνω του πέριξ ημών μαινομένου χειμώνος και ανδροφόνου κλύδωνος και σταθώμεν επάνω εις την πέτραν της πίστεως, ατενίζοντες προς τον Χριστόν, μόνον δυνάμενον να επιτιμήση τοις ανέμοις και τη θαλάσση και να σκορπίση τα ζοφερά νέφη και να αποδώση εις ημάς και τον κόσμον την ειρήνην και το φως».
4. Ο λαός όλος κατέφυγεν εις τους Ναούς, έκαμνε λειτουργίας και παρακλήσεις εις τον Θεόν και την Παναγίαν δια τους μαχομένους. Εικόνες, Ευαγγέλια, Σταυρούς έβαζαν εις τις τσέπες των στρατιωτών.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το έπος του 40 έχει συνδεθεί με την Παναγία.
5. Ο Αρχιστράτηγος Αλεξ. Παπάγος εις ημερησίαν διαταγήν του προς τους μαχομένους:
«Ο Χριστός και η Παναγία θα είναι μαζί σας».
6. Το Επιτελείον του Στρατού εις το πρώτον ανακοινωθέν της 28ης έγραφε λακωνικώτατα:
«Με την βοήθειαν του Θεού ο στρατός μας υπερασπίζει το πάτριον έδαφος».
7. Οι αξιωματικοί εμπνέονται από την Πίστιν. Ιδού επιστολή πολεμιστού προς την μητέρα του:
«Χθες, εορτήν του Αγίου Σπυρίδωνος, είχα την ευχαρίστησιν ν' ακούσω κήρυγμα εκ μέρους ενός Ταγματάρχου. Μετά το Ευαγγέλιο μας είπε πρώτα για τον Καλόν Ποιμένα και εξέθεσε τον βίον του Αγίου. Κατόπιν μας ανέπτυξε το πώς ο Κύριος επέτρεψε να τιμωρηθούν μερικά κράτη, που απεμακρύνθησαν από Αυτόν».
Οι στρατιώται, τι να είπη κανείς δια την πίστιν και θρησκευτικότητα του στρατού! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Κώστα. Άγνωστος, και ολιγογράμματος, μόνον στο δημοτικό σχολείο πήγε. Πήρε όμως από τον διδάσκαλό του την αγάπη προς την Ορθοδοξίαν και την Πατρίδα.
-Θα πολεμήσωμε; Κώστα, του είπα, κάποτε στην αρχή.
-Αν θα πολεμήσωμε, ρωτάς; Τι θ' αφήσωμ' τ'ς βρωμοϊταλούς να μας ατιμάσν' τ'ς μανάδες μας κι' τ'ς αδελφάδες μας. Ορέ, τ' Πάπα θα γίνουμι ημείς; Να φτάσουμι μονάχα κι θα τ'ς πάρ' ου τάδις τουν πατέρα.
Αυτός ανέπτυξεν απαράμιλλον ηρωισμόν εις το Μέτωπον και εφονεύθη από εχθρικήν οβίδα.
«Δόξα να έχη ο Θεός, γράφει υπαξιωματικός από την πρώτην γραμμήν του πυρός. Το διάχυτον συναδελφικόν πνεύμα και η εκδηλουμένη αγάπη εκ μέρους όλων αναπληρούν το περιβάλλον των αδελφών και οικείων μου».
Ο Ιωάννης Μεταξάς έλεγε προς ξένον ανταποκριτήν:
«Ο θάνατος δι' ημάς τους Ορθοδόξους Έλληνας είναι απλούν επεισόδιον».
Έγραφεν αξιωματικός των πρόσω:
«Εάν είσθε εδώ, θα εθαυμάζετε τον ενθουσιασμόν των ανδρών τον αυτόματον, τον ηρωισμόν των, την αντοχήν των, την προθυμίαν των εις θυσίας και ταλαιπωρίας. Ουδεμία αντιλογία. Όλοι εργάζονται να φέρουν εις πέρας κοινόν σκοπόν ιερόν, τον οποίον αισθάνονται και οι πλέον αγράμματοι. Όλοι εμπνέονται από την συναίσθησιν, ό,τι έχουν επωμισθή την ευθύνην να προστατεύσουν την Ορθοδοξίαν. Είθε ο Κύριος να μας στεφάνωση με τον στέφανον της Νίκης».
O Ιατρός του στρατεύματος έγραφε:
«Δεν ακούονται εδώ ύβρεις και βλασφημίαι. Ούτε αι μεγάλαι ηθικαί παρεκτροπαί που εσημειώνοντο άλλοτε».
έγραφε στρατιώτης και το δημοσίευσεν εφημερίδα: «Στο κάθε βήμα εδώ πάνω νομίζει κανείς πως κάπου κοντά μας τριγυρίζει η Παναγία».
Άλλος αξιωματικός έγραφε:
«Από άκρον εις άκρον του Μετώπου εν Αλβανία κυριαρχεί πίστις βαθυτάτη προς τον Θεόν. Αναπέμπονται ικετήριοι προσευχαί προ πάσης μάχης και ευχαριστήριοι ύμνοι μετά πάσαν νίκην».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι στρατιώτες μας μαρτύρησαν πολλές φορές την παρουσία της Παναγίας στο πλευρό τους.
Έτερος πολεμιστής έγραφε:
«Η πίστις του στρατού μας αυξάνει. Η αιτία είναι τα θαύματα, τα οποία γίνονται μπροστά μας. Τι να πη κανείς, ποιο να πρωτοδιηγηθής και ποιο ν' αφήσης. Με γράμμα δεν μπορώ να τα παραστήσω...».
Ο Θεός και η Υπέρμαχος Θεοτόκος, δώσανε την νίκη στην Ελλάδα. Και την δώσανε, διότι η πίστις των Ελλήνων στο Θεό ήταν γνήσια και ιερή. Διότι ο αγώνας ήταν δίκαιος. Διότι πολεμήσανε για ιερά και όσια. Και ακόμη, διότι όλος ο Ελληνισμός, ζήτησε την προστασία του Θεού και της Παναγίας.
(Από το βιβλίο ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ 1940 του Αρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου). http://pluton22.blogspot.gr/
έγραφε στρατιώτης και το δημοσίευσεν εφημερίδα: «Στο κάθε βήμα εδώ πάνω νομίζει κανείς πως κάπου κοντά μας τριγυρίζει η Παναγία».
Άλλος αξιωματικός έγραφε:
«Από άκρον εις άκρον του Μετώπου εν Αλβανία κυριαρχεί πίστις βαθυτάτη προς τον Θεόν. Αναπέμπονται ικετήριοι προσευχαί προ πάσης μάχης και ευχαριστήριοι ύμνοι μετά πάσαν νίκην».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι στρατιώτες μας μαρτύρησαν πολλές φορές την παρουσία της Παναγίας στο πλευρό τους.
Έτερος πολεμιστής έγραφε:
«Η πίστις του στρατού μας αυξάνει. Η αιτία είναι τα θαύματα, τα οποία γίνονται μπροστά μας. Τι να πη κανείς, ποιο να πρωτοδιηγηθής και ποιο ν' αφήσης. Με γράμμα δεν μπορώ να τα παραστήσω...».
Ο Θεός και η Υπέρμαχος Θεοτόκος, δώσανε την νίκη στην Ελλάδα. Και την δώσανε, διότι η πίστις των Ελλήνων στο Θεό ήταν γνήσια και ιερή. Διότι ο αγώνας ήταν δίκαιος. Διότι πολεμήσανε για ιερά και όσια. Και ακόμη, διότι όλος ο Ελληνισμός, ζήτησε την προστασία του Θεού και της Παναγίας.
(Από το βιβλίο ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ 1940 του Αρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου). http://pluton22.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου