διαβάζοντας αλλιώς
..γλώσσης τε γραμμάτων «ανωμαλίες»
..φύσα αγέρι,
φύσα αγέρι του βουνού !!
Παλαιός
Δουλειά που βρήκαμε και ‘μείς, κι ασχοληθήκαμε με τις μαλακίες που ξαμολάει ο κάθε βαρεμένος μαλακοπύτουρας, ν’ αποδείξουμε τ’ αυτονόητα δηλαδή, αφού τα Ζά φοβούνται να το βάλουν να δουλέψει, μπας και τους κουραστεί ..και μετά τι θα κάνουν άμα αρχίσει και γέρνει ;;
Ενώ άλλα θα ήταν αυτά που θα ‘πρεπε να μας απασχολούν, και κυρίως να επιστρέψουμε ή έστω απλά να γνωρίσουμε την πραγματική Γλώσσα μας, γιατί όσο καλή και πλούσια και να είναι, με όσο μεγάλες ή και απεριόριστες δυνατότητες ονοματοδοσίας και  δημιουργίας νέων λέξεων και να έχει ..υπάρχει ένα κάτι, ένα κάτι που φοβόμαστε ν’ αγγίξουμε, ένα κάτι που δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει ..ένα κάτι που ίσως μας οδηγήσει πίσω ..πίσω στην ρίζα μας !!
Σίγουρα όλοι σας έχετε ρίξει τα καντήλια της ζωής σας (ένας απ’ αυτούς σίγουρα ήμουν εγώ) με ‘κείνα τ’ ανώμαλα που γινόταν της ανωμαλίας ρε παιδίμ’.
Κάτι που ξεκίναγε μ’ ένα «θέμα» και στην πορεία το ‘παιρνε ο διάλος και το σήκωνε !! ..καθώς εγώ δεν είμαι ειδικός για να σας απαντήσω (ως ουδέποτε ενασχοληθείς με την «γραμματεία» της Γλώσσης) από πότε και πώς ξεκίνησε το πράμα ..το αφήνω σε σας ..σε περισσότερο ειδήμονες -αλλά όχι βεβαίως στα βοσκούντα μετά βουλιμίας τον σανό τους Ζά- ..να μας ενημερώσουν επ’ αυτού.
Δεν θα πάμε εδώ σε πλήρη ανάπτυξη του θέματος, απλά θα ξύσουμε λίγο την επιφάνεια, και ίσως αργότερα, κάποια στιγμή στο μέλλον, αν βρεθούν ενδιαφερόμενοι και με διάθεση να βουτήξουν στα βαθιά τότε θα βάλω κι εγώ ένα χέρι με σκέψεις και υποδείξεις.
.
Ας πάρουμε λοιπόν ένα «θέμα», από τα πιό γνωστά ..εκείνα που κατεβάζαμε τα καντήλια σωρηδόν !! ..το «ΛΕΓΩ»
Αν δεν το θυμόσαστε ευκαιρία ν’ ανοίξετε μια Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής ..ή και να το ψάξετε στα νέτια.
Αν ανοίξουμε το Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας των LIDDELL & SCOTT βρίσκουμε το «Λέγω» να σημαίνει :
α).  λέγω > λέω, μιλώ
β).  λέγω > συλλέγω, συνάγω, συναθροίζω, μαζεύω
γ).  λέγω > πλαγιάζω, ξαπλώνω
Γιατί όχι και «χέζω» ;; .. σα να λέμε δηλαδή κάτι σαν «από την μπόλην ερχόμουνα και στην κορφή κανέλλα» …..
.
Για να καταλάβεις δηλαδή περί τίνος πρόκειται -περί ομιλίας, μαζέματος ή ξαπλώματος- πρέπει να έχεις όλη την πρόταση ;; ..κάτι που κανένας λογικός γλωσσοπλάστης δεν θα έκανε, να σμίξει τρία θέματα και να δώσει σ’ ένα ρήμα τρείς έννοιες ..πως διάολο έγινε λοιπόν και από μια Γλώσσα αριστούργημα, παλινδρομήσαμε σε μιά γλώσσα με μικρό βαθμό ανάπτυξης ;;
.
Οι των κλασσικών χρόνων και ακολούθως αυτοί της Ελληνιστικής εποχής, κάτι ή πολλά φαίνεται να κάνανε λάθος, λόγω άγνοιας, ή και ίσως ένεκα της μεγάλης χρονικής απόστασης που είχε μεσολαβήσει, σε σχέση με τους δημιουργούς της Γλώσσης, καθώς δεν έφτασαν σε μας εξηγήσεις, και συγγράμματα, σχετικά με την ετυμολόγηση, είτε επειδή ουδέποτε υπήρξαν, είτε επειδή κάποιοι δεν το άφησαν να συμβεί ..να σαν τα τελευταία «καμώματα» της μαυροσκουτάδικης χλέμπας, όπου όχι μόνο κατέκαψαν και κατέστρεψαν τα πάντα ..αλλά μέχρι και σε ξύσιμο επιδόθηκαν των περγαμηνών για να γράψουμε πάνω τους το πόσο ζωντόβολα ήσαν, την μαλακία που τους έδερνε, και το με πόση ευχαρίστηση και βουλιμία είχαν καταβροχθίσει τον σανό που τους είχαν πασάρει ..όμως δεν έμειναν μόνο σ’ αυτά αλλάξαν τον αδόξαστο σε έννοιες και σημασίες διαφόρων λέξεων και τους γάμησαν κυριολεκτικά τον αδόξαστο ..βέβαια και τα προηγούμενα χλέπια δεν ήταν καλύτεροι, τίποτα όρθιο δεν είχαν αφήσει ..όσο για σήμερα είναι καλύτερο να μην το αγγίξουμε καν, διατρέχουμε κίνδυνο απροσδιόριστης αιφνίδιας λωλαμάρας, να μας την βαρέσει στο δόξα πατρί δηλαδή και να φουντάρουμε αυτοβούλως …
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό.
.
Τέλος πάντων, πάμε στην ανάπτυξη του ρήματος -με την σημασία του ομιλώ- κατά χρόνους :
Ενεργητική Φωνή
  • ενσ. λέγω 
  • πρτ. ἔλεγον
  • μέλλ. λέξω ή ἐρῶ 
  • αόρ. α ́ ἔλεξα ή εἶπα
  • αόρ. β ́ εἶπον
  • πρκμ. εἴρηκα
  • υπερσ. εἰρήκειν
.
Παθητική Φωνή
ενσ. λέγομαι
πρτ. ἐλεγόμην
μελλ. λέξομαι
αόρ. α’ ἐλεξάμην
αορ. β’ ἐλέγμην
πρκμ. λέλεγμαι ή εἴρημαι
υπερσ. εἰρήμην
παθ. μέλλ. λεχθήσομαι ή ῥηθήσομαι
παθ. αόρ. ἐλέχθην ή ἐρρήθην
συντελ. μέλλ. εἰρήσομαι ή λελέξομαι
αττ. πρκ. λέλεγμαι
.
Όπως βλέπετε από βάση-θέμα «Λε ή Λεγ» ξεφυτρώνουν  ..είπα, ερώ, είρηκα, ρηθήσομαι, κλπ. κλπ.
Ξανά-μανά το ίδιο πανηγύρι δηλαδή ..και μετά αναρωτιόσαντε από την Σωκρατική εποχή ακόμα, γιατί δεν μπορούσαν να έχουν σωστή ετυμολογία ..πως ρε γαμώτο να το καταφέρουν ;;
Τα ανώμαλα ρήματα είναι καμμιά κατοσταριά, αλλά δεν είναι το μόνο που μπάζει ..ουσιαστικά και παραθετικά ακολουθούν από κοντά ..μπας και χάσουν !!
.
Πάρτε ένα δείγμα :
Ουσιαστικά :
Ζεύς – Διός – Διί – Δία – Ζεύ (θέμα : Ζευ & Δι )
.
Παραθετικά :
εὖ – ἄμεινον  – ἄριστα & βέλτιον – βέλτιστα & κρεῖττον – κράτιστα.
ὀλίγον – μεῖον – ὀλίγιστα & ἔλαττον – ἐλάχιστα & ἧττον – ἥκιστα.
.
Βέβαια οι ακαδημικάτζουλες κοπριταραίοι έχουν να μοιράζουν τίτλους, χλαμύδες και μεγαλοσταύρους, αλλά εκείνο το ρημάδι το λεξικό ακόμη εκεί στο «Ε» νομίζω ότι έχει μείνει κολλημένο ..και αν δεν ήταν κάποιοι «βαρεμένοι» ιδιώτες να κάνουν κάτι, οτιδήποτε θα το γυρεύαμε στα τυφλά ..ούτε ένα συμπτυγματικό Λεξικό, από τα ήδη υπάρχοντα δεν αξιώθηκαν να σιάξουν τα κοπρόσκυλα, πόσο μάλλον να το πάνε στα βαθιά ..αλλά εντάξει, κάτι κάνουν, μας δίνουν την ευκαιρία «να κάνουμε κάτι για την ψυχή του γέρου» που λένε, οπότε έχουμε να ταΐζουμε και να θρέφουμε ρεμάλια !! ..να ‘ταν τα μόνα καλά θα ‘ταν !!
.
Τέλος πάντων ..ας γυρίσουμε πάλι στο θέμα μας.
Έχουμε την πιό πλούσια Γλώσσα, σε έννοιες και σε δυνατότητες παραγωγής νέων ..μιά Γλώσσα που ξεκάθαρα φωνάζει ότι είναι δημιούργημα ενός προηγμένου πολιτισμού, ενός πολιτισμού πολλών χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων, ετών ..ενός πολιτισμού, που είτε αναπτύχθηκε εδώ στην Γή, είτε που η Γλώσσα αυτή μας ήρθε από κάπου αλλού έτοιμη.
Όπως και να έχει το πράγμα, δεν είναι δυνατόν να διανοηθούμε ότι αυτοί που δημιούργησαν αυτό το καταπληκτικό κατασκεύασμα, θα ήταν ανίκανοι να διατηρήσουν μιά λογική σε κάθε «θέμα».
Δυστυχώς αυτήν την στιγμή, δεν έχουμε σημεία επαφής με το προηγούμενο γίγνεσθαι, παρά μόνο, και αυτό όσο το επιτρέπουν οι μεταγραφές που μεσολάβησαν, μέσω των τριών κειμένων (Ομήρου, Ορφέα, Ησιόδου), και ίσως αν βρεθούν κάποια στιγμή παλαιότερα κείμενα ή επιγράμματα.
Οπότε εδώ που είμαστε, πρέπει να σκεφτούμε δημιουργικά ..ν’ αναρωτηθούμε πώς και τι έκαναν οι δημιουργοί της Γλώσσας μας, να σκεφτούμε δηλαδή τι θα κάναμε εμείς εάν θέλαμε να δημιουργήσουμε μια Γλώσσα απόλυτη, μια Γλώσσα για τα πάντα, μια Γλώσσα που να είναι κατανοητή από Βιολογικές οντότητες και Τεχνικές δημιουργίες !!
Εντάξει ..εντάξει ..σταματήστε τα γελάκια !! ..δεν το έχασα μανάριαμ’ ..δεν είναι μόνο θέμα των δικών μου σκέψεων · του πως δηλαδή θα έπρεπε να κινηθώ, αν ποτέ αποφάσιζα να φτιάξω μια Γλώσσα, γι’ ανθρώπους, μηχανές και λογισμικά ..αλλά και τα τρία αυτά αρχαία κείμενα (Ομήρου, Ορφέα, Ησιόδου), που φαίνεται να συνηγορούν πρός αυτήν την κατεύθυνση.
.
Αλλά αν έπαιρνα «ανάποδες» πως θα το ‘κανα ;; 
..μα απλά ..θα ξεκινούσα από τα βασικά ..να βάλω πρώτα τις βάσεις.
Η Γλώσσα, και τα θέματα, πρέπει ν’ αναπτύσσονται Λογικά, να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια, χωρίς να αναφύεται μια οποιαδήποτε δυσαρμονία. 
Χρειάζεται ακρίβεια δεδομένων, ακουστικών ή οπτικών, και όχι γενικότητες ή αυθαιρεσίες – πρέπει να υπάρχει απόλυτη σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου, δηλαδή τα γραμματικά σύνολα-λέξεις να έχουν μια ευθεία αναφορά στο συγκεκριμένο συμβολιζόμενο αντικείμενο-έννοια. 
.
Τι νομίζετε, ας πούμε για την Ομηρική λέξη «Ουρανός» ;; 
..είναι μια τυχαία επιλογή (μηδενική σχέση σημαίνοντος-σημαινόμενου) ή είναι το αποτέλεσμα του αθροίσματος των επιμέρους εννοιών των γραμμάτων (ευθεία σχέση σημαίνοντος-σημαινόμενου) ;; ..δηλαδή κάθε γράμμα είναι σε κατανοητή οπτικά και ακουστικά έννοια ;;
.
Η Ομηρική γλώσσα είναι περιγραφική, αποτελούμενη από γράμματα-εικόνες-έννοιες και επειδή οι έννοιες είναι συμπλέγματα, κάποιες έννοιες αποδίδονται/υπονοούνται και με έναν δεύτερο τρόπο.
Απ’ ότι φαίνεται (μέσω των 3 κειμένων) οι δημιουργοί της Ομηρικής Γλώσσης (μιλάμε όχι μόνο για ότι έφτασε ως εμάς αλλά την πρωταρχική Γλώσσα) έκαναν το εξής απλό ..ξεκίνησαν από μία πρώτη, την κύρια κυριολεκτική έννοια, και στην συνέχεια βάσει κανόνων δημιούργησαν λογικές προεκτάσεις, έτσι ώστε κάθε τι παραγόμενο από μιά βασική έννοια, έχοντας θέμα κοινής καταγωγής, παρήγαγε μεγάλες λεκτικές οικογένειες, και ούτω πως με λίγα σχετικά αρχικά θέματα-λέξεις μπορούσαν να δημιουργήσουν πάμπολλες ή και χιλιάδες άλλες λέξεις ..λέξεις στις οποίες εύρισκε πλήρη εφαρμογή το «αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις»
Η σωστή τοποθέτηση, των Γραμμάτων παρήγαγε την Λέξη, των Λέξεων τον Λόγο (προφορικό, γραπτό), όπου η σωστή έκφραση των Εννοιών έδωσε την Γλώσσα, και επέτρεψε την συνεννόηση και την μεταφορά της πληροφορίας και την ανάπτυξη της Γνώσεως..
Δημιουργώντας μιά Γλώσσα
Αν αποφασίζαμε να γίνουμε εμείς δημιουργοί μιας Γλώσσας, τι θα κάναμε ;; ..πως θα πορευόμαστε ;; ..σημειωτέον ότι θα θέλαμε (τουλάχιστον θα το επιχειρούσαμε) η Γλώσσα, προφορική και γραπτή να είναι ευκολόχρηστη, και κυρίως κατανοητή, από ανθρώπους (βιολογικές οντότητες), αλλά και τεχνητές (λογισμικά, ρομπότ και κυβερνοοργανισμούς).
.
..και πως προχωράς ;;
Πρωτίστως η Γλώσσα για να είναι ευκολόχρηστη δεν μπορείς να κατασκευάσεις χιλιάδες εικονογραφήματα-γράμματα, άσχετα μεταξύ τους που να αποδίδουν διαφορετικές λέξεις.
Ούτε βεβαίως μπορείς να το έχεις με Συλλαβικό τρόπο.
Επίσης δεν γίνεται να κατασκευάσεις εκατοντάδες ή και χιλιάδες γραφήματα, ώστε να μπορέσεις ν’ αποδώσεις τους διαφορετικούς φθόγγους.
Ούτε πηγαίνεις με το σύστημα ON-OFF (1,0), και (if, then else) που ναι μεν είναι απλό, αλλά για να δουλέψει θα πρέπει να καταχωρείς τεράστιους όγκους, έτοιμων δεδομένων (έτσι βλέπουμε προγράμματα να έχουν εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια γραμμές κώδικα) ..πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί οι υπολογισμοί να είναι ταχύτατοι, αλλά η παραγόμενη Γνώση είναι ήδη γνωστή, οπότε και δεν μπορείς να έχεις πραγματική ΤΝ -αφού θα βαδίζει πάνω σε ήδη διδαχθέντα μοτίβα- (αυτή που βλέπουμε σήμερα να διαφημίζεται είναι «της πλάκας», αφού χρειάζεται κατεβατά ολόκληρα από γραμμές κώδικα, κάτι που φαίνεται και στις συνομιλίες της, αν κάποιος ανοίξει την βάση της) και Κυβερνοοργανισμούς, παρά μόνο χαζά ρομποτικά κατασκευάσματα.
Αυτό που σου μένει λοιπόν να κάνεις είναι να κατασκευάσεις τον μικρότερο δυνατόν αριθμό Γραφημάτων, Γραφημάτων που θα μπορούν να παράγουν όλους τους αναγκαίους φθόγγους, δίνοντας στο κάθε γράφημα-γράμμα μιά Βασική Έννοια (αυτό που φαίνεται ότι ήταν η αρχική μορφή της Ελληνικής Γλώσσης) ..και κάθε Λέξη θα είναι ο συνδυασμός των Εννοιών-γραμμάτων από τα οποία αποτελείται ..ο δε παραγόμενος αριθμός συνδυασμών-Λέξεων θα είναι πραγματικά άπειρος ..και από την άλλη, ο απαιτούμενος όγκος έτοιμων Δεδομένων θα είναι Ελάχιστος, έτσι η Γνώση θα ξεφύγει από το να είναι Προκαθορισμένη, και οι δυνατότητες θα εκτοξευθούν στο άπειρο ..χαράς ευαγγέλια για μια πραγματική ΤΝ, μια Νοημοσύνη που θα μπορεί ν’ αναπτύξει δυνατότητες πέρα από την Λογισμική, και να περάσει σε Κυβερνοοργανικά και Βιολογικά επίπεδα.
Βασικές Αρχές μιάς Γλώσσης
1) Κάθε γράμμα έχει ανάγκη μια ξεκάθαρη, συγκεκριμένη και σταθερή έννοια.
2) Οι Έννοιες χρειάζεται να είναι ακριβείς, πλήρεις και λεπτομερειακές, και όχι αναλογικές, μερικές ή τμηματικές. 
3) Κάθε Λέξη θα είναι εννοιολογικά οι συνδυασμοί των επιμέρους γραμματικών εννοιών, χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση και μεταβολή.
4) Οι Βασικές έννοιες παράγονται κυρίως από συνδυασμούς Φωνούντων και Αφώνων Γραμμάτων, (Φωνήεν και Σύμφωνο)
.
Τι χρειαζόμαστε λοιπόν ;;
..μα απλά και πρώτα απ’ όλα, να καθορίσουμε τους αναγκαίους Φθόγγους ..Γράμματα .. και την Έννοια του κάθε Γραφήματος-Γράμματος
Για να εκφράσουμε τους όποιους φθόγγους και να παράξουμε Συνδυασμούς και Λέξεις  χρειαζόμαστε 15 σύμφωνα και 5 φωνήεντα :
Σύμφωνα (15)
Χειλικά = Π-Β-Φ
Οδοντικά = Τ-Δ-Θ
Λαρυγγικά-Ουρανικά = Κ-Γ-Χ
Ένρινα = Μ-Ν—Σ
Υγρά = Λ-Ρ—Ζ
τα λεγόμενα Συριστικά (Σ – Ζ) ενσωματώνονται στα Ένρινα και τα Υγρά.
τα δε λεγόμενα Διπλά (Ξ, Ψ κλπ.) δεν λαμβάνονται καν αυτοτελή, καθώς είναι Συμπτύγματα  Χειλικών (Π-Β-Φ) με το Σ και Λαρυγγικών (Κ-Γ-Χ) επίσης με το Σ
.
Φωνήεντα (5)
Α-Ε-Ι-Ο-ΟΥ(U)
που βεβαίως εκφέρονται άλλοτε ελαφρά, βαριά κλπ. κλπ. όπου στην γραπτή έκφραση ίσως αυτό γίνεται με διακριτικά σημάδια ή διαφοροποίηση του Φωνηεντικού Γραφήματος, πχ (Η – Ι -Υ – ΟΙ κλπ. κλπ.)
.
Με αυτά τα 15 Σύμφωνα και τα 5 Φωνήεντα μπορούμε να έχουμε όλους τους Λεκτικούς ήχους-λέξεις ..να μιλήσουμε και να φτιάξουμε μια Γλώσσα ..το πως θα την χαράξουμε και θα την αποτυπώσουμε σε μιά επιφάνεια είναι κάτι απλό, αρκεί να σχηματίσουμε-δώσουμε μια γραφιστική εικόνα για κάθε Γράμμα και να συμφωνήσουμε την ηχητικήν της απόδοση.
.
Έννοιες
Μένει σε κάθε κατευθυντήρια γραμμή να δώσει τις αναγκαίες Έννοιες σε κάθε Γράφημα και Φθόγγο, ώστε το ομιλούμενο και το εντυπούμενο να έχει νόημα.
Εδώ θα σταματήσω ..ήδη είπα περισσότερα απ’ ότι έπρεπε ……….
Υγ.  Δυστυχώς για κάθε «ευφάνταστον» η Ελληνική Γλώσσα δεν έχει καμμία σχέση με Γραμματοπροσευχές και ότι φανεί του κάθε Λωλοστεφανή !! 
..όταν κάποιοι δεν ξέρουν καλό είναι να το βουλώνουν και όχι με παπάτζες να προσπαθούν να κλέψουν μιά ελάχιστη προσοχή από τα ηλίθια Ζά. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Μερος Α΄ http://enaasteri.blogspot.com/2023/04/1.html
Μέρος Β΄http://enaasteri.blogspot.com/2023/04/2.html