Thanasis Alampasis
1. Οι Ηράκλειες Στήλες, ή επίσης γνωστές και ως Στήλες του Ηρακλή (αρχαία Ελληνικά: Ἡράκλειαι Στῆλαι) ήταν η γεωγραφική περιγραφή που χρησιμοποιούταν στην αρχαιότητα για τα ακρωτήρια που είναι εκατέρωθεν του Στενού του Γιβραλτάρ.
Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία που υιοθέτησαν και οι Ετρούσκοι και οι Ρωμαίοι, όταν ο Ηρακλής έκανε τους δώδεκα άθλους, ένας από αυτούς (ο δέκατος) ήταν να πιάσει τα βόδια του Γηρυόνη από τη μακρινή Δύση, και να τα φέρει στον Ευρυσθέα. Αυτό αποτέλεσε και το δυτικότερο σημείο των ταξιδιών του. Ένα χαμένο απόσπασμα από τον Πίνδαρο που αναφέρει ο Στράβων είναι η πιο παλιά αναφορά που έχουμε που αναφέρεται στις Ἡρακλέους Στήλας : «Αυτές που ο Πίνδαρος αποκαλεί "Πύλας Γαδειρίδας", αυτές είναι -- κατά την περιγραφή Πινδάρου, περί Ἡρακλέα εξερευνήσεων -- και το ύστατο σημείο στο οποίο αφίχθηκε ο Ηρακλέας» [Στράβων, 3.5.5. «... ἃς Πίνδαρος καλεῖ πύλας Γαδειρίδας͵ εἰς ταύτας ὑστάτας ἀφῖχθαι φάσκων τὸν Ἡρακλέα»].
2. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η χαμένη πολιτεία της Ατλαντίδας βρισκόταν πέρα από τις Στήλες του Ηρακλή, τοποθετώντας την δυτικά των Ηράκλειων Στηλών μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό. Σύμφωνα με τον Πλάτωνος Τίμαιο, «Νῆσος δε καλουμένη Ατλαντίς πρὸ τοῦ στομίου υπήρχε, στόμιο το οποίο εμείς οι Έλληνες ονομάζουμε -- και ως καθιερώθηκε να λέγεται -- Ἡρακλέους Στήλας, ἡ δὲ νῆσος αυτή ως διαμετακομιστικός επιβατικός σταθμός για τις προς δυσμάς νήσους χρησιμοποιούνταν από τους τότε πορευομένους ταξιδιώτες• ἐκ δὲ τῶν τελευταίων αυτών νήσων ( = Αμερική), αντικριστά κάθε ήπειρος υπάρχει που περιτρέχεται από όλους τους Ωκεανούς τής Γης.»
Σύμφωνα και πάλι με τον Πλάτωνα, και συγκεκριμένα τον Πλάτωνος Κριτία, όταν ο Θεός Ποσειδών ίδρυσε την Ατλαντίδα, στη συνέχεια, κατόπιν κλήρωσης, μοίρασε την επικράτειά της στους δέκα δίδυμους γιους του. Η ανατολικότερη ἐπαρχεία τής Ατλαντίδας ονομάστηκε "ἐπαρχεία Γαδειρικῆς" καθότι είναι η κοντινότερη προς τις Ἡρακλέους Στήλας ή Πύλας Γαδειρίδας - το σημερινό Γιβραλτάρ. Νά πώς έχει το σχετικό απόσπασμα από τον Πλάτωνος Κριτία : «Στον δε δίδυμο υιό που γεννήθηκε μαζί με τον Άτλαντα, από την κλήρωση τού έλαχε το δυτικό άκρο τής Ατλαντίδας, το εγγύτερα ευρισκόμενο πρὸς Ἡρακλείων Στηλῶν• η γη που του έλαχε να πάρει βρίσκεται επί της Ατλαντικής επικράτειας που οι Άτλαντες ονομάζουν ἐπαρχεία Γαδειρικῆς, Ἑλληνιστὶ μὲν Εὔμηλον, Ατλαντιστί δε Γάδειρον, ὅπερ και Γαδειρικῆς το όνομα τής επαρχίας» [τῷ δὲ διδύμῳ μετ' ἐκεῖνόν τε γενομένῳ, λῆξιν δὲ ἄκρας τῆς νήσου πρὸς Ἡρακλείων στηλῶν εἰληχότι ἐπὶ τὸ τῆς Γαδειρικῆς νῦν χώρας κατ' ἐκεῖνον τὸν τόπον ὀνομαζομένης, Ἑλληνιστὶ μὲν Εὔμηλον, τὸ δ' ἐπιχώριον Γάδειρον, ὅπερ τ' ἦν ἐπίκλην ταύτῃ ὄνομ' ἂ<ν> παράσχοι. (Πλάτων Κριτίας)].
3. Όπως η κοντινότερη προς την Ευρώπη επαρχία τής Ατλαντίδας ονομάστηκε ἐπαρχεία Γαδειρικῆς (παίρνοντας το όνομά της από τις Πύλες τής Γαδειρίδας ή Ηράκλειες Στήλες - το σημερινό Γιβραλτάρ) ομοίως και το τελευταίο λιμάνι τής Ευρώπης προς την Ατλαντίδα, που βρίσκεται στην Ιβηρική χερσόνησο στη σημερινή Ισπανία, ονομάστηκε Γάδειρον (παίρνοντας το όνομά του από την Ατλαντική ἐπαρχεία της Γαδειρικῆς, που είναι η κοντινότερη επαρχία τής Ατλαντίδας στην Ευρώπη).
Το Κάδιθ (ισπανικά: Cádiz, σπανιότερα στην ελληνική γλώσσα και ως Κάντιθ) είναι πόλη της Ανδαλουσίας στην Ισπανία, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και μεγάλος λιμένας του Ατλαντικού Ωκεανού. Το Κάδιθ είναι η αρχαία ελληνική πόλη Γάδειρον, κοντά στο Στενό του Γιβραλτάρ (Ηράκλειες στήλες), το οποίο στην αρχαιότητα ήταν γνωστό και ως Γαδειρίδαι Πύλαι. Η ονομασία της πόλης Γάδειρα προέρχεται από τη ελληνική ονομασία γάδειρα > γα + δηρός = γης λαιμός, που περιγράφει γεωγραφικά το Στενό των Ηράκλειων Στηλών - Στενό του Γιβραλτάρ.
Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία η ισπανική αυτή πόλη ιδρύθηκε από τον Ηρακλή, ο οποίος έφτασε ως εκεί για την ολοκλήρωση του δέκατου Άθλου του, την απαγωγή των Βοδιών του Γηρυόνη. Εκεί, στην περιοχή των Γαδείρων, κατοικούσε ο Γηρυόνης με τα βόδια του, μέχρι που έφθασε ο Ηρακλής όπου αφού σκότωσε τον Γηρυόνη απήγαγε τα βόδια. Τύμβος που ανακαλύφθηκε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. κοντά στο Κάδιθ θεωρήθηκε ως η "τελευταία κατοικία" του Γηρυόνη. Βλέπουμε λοιπόν ότι το Κάδιθ είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Ευρώπης, καθώς σύμφωνα με τον μύθο ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα π.Χ. από τον Ηρακλή που απεικονίζεται και στον θυρεό της πόλης.
4. Στην Ελληνική Μυθολογία, και γενικότερα στην Αρχαία Ελλάδα, με τον όρο Ηρακλείδες αναφέρονται οι γιοι του Ηρακλή και οι απόγονοί τους. Αμέσως μετά τον θάνατο του Ηρακλή και την άνοδό του στον Όλυμπο, τα παιδιά του έμειναν χωρίς προστάτη και καταδιώχθηκαν από τον Ευρυσθέα. Οι Ηρακλείδες ήθελαν να επιστρέψουν στην Πελοπόννησο, από όπου καταγόταν ο Ηρακλής, ο οποίος μάταια προσπαθούσε να γυρίσει εκεί ως τον θάνατό του. Στην προσπάθειά τους οι Ηρακλείδες να περάσουν στην Πελοπόννησο στρατοπέδευσαν σε μία πόλη της Λοκρίδας την οποία χρησιμοποίησαν ως ναυπηγική βάση κατασκευής πλοίων• η πόλη αυτή ονομάστηκε από τους Ηρακλείδες "Ναύπακτος" από τη λέξη "ναυς" = πλοίο και το ρήμα "πήγνυμι" = κατασκευάζω. Με εφαλτήριο τη Ναύπακτο οι Ηρακλείδες πέρασαν τελικά στην Πελοπόννησο την οποία κατάκτησαν και στη συνέχεια μοίρασαν μεταξύ τους, ιδρύοντας πόλεις προς τιμήν και εις μνήμην του πατέρα τους Ηρακλέα.
Η Νεάπολη Λακωνίας βρίσκεται στην θέση της αρχαίας πόλης των Βοιών, σε έναν ήρεμο κόλπο στο τρίτο πόδι τής Πελοποννήσου. Ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας πόλης των Βοιών βρίσκεται λίγο δυτικά της σημερινής Λακωνικής πόλης Νεάπολη Βοιών. Η πόλη των Βοιών συνδέεται με τον Ηρακλή. Σύμφωνα με τον Παυσανία , στο Βιβλίο "Λακωνικά" αναφέρεται ότι η πόλις Βοιαὶ ιδρύθηκε «...από τον Βοιὸ, έναν από τους Ηρακλείδες». Νά πώς έχει το απόσπασμα από το Βιβλίο "Λακωνικά" τού Παυσανία: «Μετὰ τὴν τρίτην ἄκραν τής Πελοποννήσου, ήτοι βορείως του τρίτου ποδιού της - του Λακωνικού ποδιού τής Πελοποννήσου, η θάλασσα εισέρχεται στη γη σχηματίζοντας τον καλούμενο Βοιατικὸ κόλπο, όπου καὶ η Βοιαὶ πόλις είναι κτισμένη πρὸς το νότιο άκρο τοῦ κόλπου. Την Λακωνική πόλη Βοιαὶ ίδρυσε ο Βοιὸς, ένας εκ τῶν Ἡρακλειδῶν, συγκεντρώνοντας δὲ για την οίκησή της ἄνδρες, σύμφωνα με την παράδοση, ἀπὸ τριῶν πόλεων: Ἤτιδος καὶ Ἀφροδισιάδος καὶ Σίδης.» [ἐσέχει δὲ μετὰ τὴν ἄκραν Βοιατικὸς καλούμενος κόλπος, καὶ Βοιαὶ πόλις πρὸς τῷ πέρατί ἐστι τοῦ κόλπου. ταύτην ᾤκισε μὲν Βοιὸς τῶν Ἡρακλειδῶν, συναγαγεῖν δὲ ἄνδρας ἀπὸ τριῶν ἐς αὐτὴν λέγεται πόλεων, Ἤτιδος καὶ Ἀφροδισιάδος καὶ Σίδης (Παυσανίας, Λακωνικά 3.22.11)].
5. Βλέπουμε λοιπόν ότι σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η χαμένη πολιτεία της Ατλαντίδας βρισκόταν πέρα από τις Στήλες του Ηρακλή, τοποθετώντας την δυτικά των Ηράκλειων Στηλών μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ότι όταν ο Θεός Ποσειδών ίδρυσε την Ατλαντίδα και στη συνέχεια, κατόπιν κλήρωσης, μοίρασε την επικράτειά της στους δέκα δίδυμους γιους του, η ανατολικότερη ἐπαρχεία τής Ατλαντίδας ονομάστηκε "ἐπαρχεία Γαδειρικῆς" καθότι είναι η κοντινότερη προς τις Ἡρακλέους Στήλας ή Πύλας Γαδειρίδας - το σημερινό Γιβραλτάρ. Ότι ομοίως, το τελευταίο λιμάνι τής Ευρώπης προς την Ατλαντίδα, που βρίσκεται στην Ιβηρική χερσόνησο στη σημερινή Ισπανία, ονομάστηκε Γάδειρον, παίρνοντας το όνομά του από την Ατλαντική ἐπαρχεία της Γαδειρικῆς, που είναι η κοντινότερη επαρχία τής Ατλαντίδας στην Ευρώπη. Ότι ο αρχαίος λιμένας της Γαδειρικῆς στην ιβηρική χερσόνησο είναι σήμερα η ισπανική πόλη Κάδιθ στην Ανδαλουσία, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και μεγάλος λιμένας του Ατλαντικού Ωκεανού, κοντά στο Στενό του Γιβραλτάρ (Ηράκλειες στήλες). Ότι σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, η ισπανική αυτή πόλη ιδρύθηκε από τον Ηρακλή, ο οποίος έφτασε ως εκεί για την ολοκλήρωση του δέκατου Άθλου του, την απαγωγή των Βοδιών του Γηρυόνη• έτσι το Κάδιθ είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Ευρώπης, καθώς σύμφωνα με τον μύθο ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα π.Χ. από τον Ηρακλή. Ότι όπως ο Ηρακλής ίδρυσε πολλές πόλεις, ομοίως και τα παιδιά του, οι Ηρακλείδες, ίδρυσαν πόλεις κυρίως στην Πελοπόννησο, τη γενέτειρα τού Ηρακλέα. Ότι η Νεάπολη Λακωνίας η οποία βρίσκεται στην θέση της αρχαίας πόλης των Βοιών ιδρύθηκε από έναν γιό του Ηρακλή, «...από τον Βοιὸ, έναν από τους Ηρακλείδες». Λογικό.
Ο πανάρχαιος λιμένας τής πόλης τού Κάδιθ που είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Ευρώπης, που ιδρύθηκε από τον Ηρακλή, βρίσκεται στην ίδια ακριβώς γεωγραφική ευθεία με τη Νεάπολη Λακωνίας και συγκεκριμένα με την αρχαία πόλη των Βοιών που ιδρύθηκε από έναν γιό του Ηρακλή, από τον Βοιὸ, έναν από τους Ηρακλείδες • ο λιμένας τής ιδρυθείσας από τον Ηρακλέα ισπανικής πόλης Κάδιθ και η αρχαία πόλη των Βοιών όπου σήμερα είναι κτισμένη η Νεάπολη Λακωνίας, βρίσκονται στο ίδιο ακριβώς γεωγραφικό πλάτος: στις 36° 30' 50''.
Στον θυρεό της ισπανικής πόλης Κάδιθ που στην αρχαιότητα είχε το όνομα Γάδειρα, απεικονίζεται ο ιδρυτής της, ο Ηρακλέας, ανάμεσα σε δύο Στήλες, τις Ἡρακλέους Στήλας ή Πύλας Γαδειρίδας - το σημερινό Γιβραλτάρ. Στο πάνω μέρος τού θυρεού η λατινική φράση "Hercules Fundator Gadium Dominatorque", δηλαδή "Ο Ηρακλής που ίδρυσε το Γάδειρον".
Στο ενδεχόμενο δε που οι Αζόρες είναι τα απομεινάρια τής Ατλαντίδας, όπως μεγάλη μερίδα τής επιστήμης υποστηρίζει, τότε η ἐπαρχεία Γαδειρικῆς στην Ατλαντίδα που περιγράφει ο Πλάτων, ήτοι η ανατολικότερη γη της Ατλαντίδας και ταυτόχρονα η πιο κοντινή στις Ηράκλειες Στήλες, όπως ο Πλάτων την περιγράφει, είναι η νήσος Σάντα Μαρία στο Αρχιπέλαγος των Αζορών, η πιο κοντινή στην Ευρώπη από τα 9 νησιά του νησιωτικού συμπλέγματος των Αζορών.
Σύμφωνα με το σχετικό απόσπασμα από τον Πλάτωνος Κριτία, η γη αυτή της Ατλαντίδας, όπου σήμερα βρίσκεται η νήσος Σάντα Μαρία, η οποία κατά τους Άτλαντες ονομάζονταν "Γαδειρικῆ", κατά δε τους Έλληνες "Εὔμηλον" (ἐπὶ τὸ τῆς Γαδειρικῆς νῦν χώρας κατ' ἐκεῖνον τὸν τόπον ὀνομαζομένης, Ἑλληνιστὶ μὲν Εὔμηλον), οδηγεί σε ένα ακόμη εύρημα: η λ. Εὔμηλον είναι σύνθετη> Εὔ + μήλον > μήλον στην Ελληνική είναι το αρνίο, το πρόβατο• Εὔμηλος λοιπόν είναι ο ποιμήν με το πολυάριθμο ποίμνιο, με τα πολλά αρνία. Περαιτέρω, δοθέντος ότι το όνομα της νήσου είναι Σάντα Μαρία , δηλαδή η εκκλησία τής χριστιανικής Μαρίας, η οποία διαθέτει μεγάλο ποίμνιο, προκύπτει σαφώς ότι η νήσος Σάντα Μαρία ως απομεινάρι της βυθισμένης Ατλαντίδας και το αρχαίο Ελληνικό όνομα αυτού του τόπου ως "Εὔμηλον" όπως ο Πλάτων μας πληροφορεί, ταυτίζονται νοηματικά απολύτως.
"Εὔμηλον" λοιπόν στις σύγχρονες Γλώσσες σημαίνει ο τόπος που βόσκει μεγάλο ποίμνιο. Και Σάντα Μαρία , η εκκλησία της Μαρίας, ο τόπος με το μεγάλο ποίμνιο.
Εδώ η νήσος Σάντα Μαρία στο Πορτογαλικό αρχιπέλαγος των Αζορών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου