Όπως φαίνεται , ο Εμμανουέλ Μακρόν και η Μαρίν Λεπέν θα είναι οι δυο υποψήφιοι που θα μονομαχήσουν στον Β' γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Έχω γράψει και στο παρελθόν ότι η Λεπέν δεν με ενθουσιάζει και ότι θα προτιμούσα τον Ερίκ Ζεμούρ , ο οποίος όμως δεν φαίνεται να τα έχει πάει καλά. (τα exit polls τον δείχνουν γύρω στο 7%).
Ο λόγος που είμαι επιφυλακτικός με τη Λεπέν είναι η κρατικίστικη, σχεδόν σοσιαλιστική, οικονομική της ατζέντα. Το να υπόσχεσαι ακόμη μεγαλύτερο κράτος σε μια χώρα που έχει ήδη τις υψηλότερες δημόσιες δαπάνες και την υψηλότερη φορολογία στην Ευρώπη και με ένα δημόσιο χρέος που ανεβαίνει επικίνδυνα, αποτελεί συνταγή οικονομικής αυτοκτονίας η οποία μπορεί να εκτροχιάσει, να απαξιώσει και τελικά να ακυρώσει ακόμη και τις θετικές πολιτικές που προτείνει η Λεπέν. Ίσως στην οικονομία η Μαρίν θα έπρεπε να μιμηθεί τον πατέρα της, Ζαν-Μαρί , ο οποίος -παρά τα πολλά αρνητικά του- στην εποχή του υποστήριζε σχεδόν θατσερικές οικονομικές προτάσεις. Σύμφωνα με μια έρευνα, ενώ μόνο το 21% του προγράμματος της Μαρίν αποτελείται από φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, στο πρόγραμμα του πατέρα της το ποσοστό έφθανε το 80%!
Όμως μεταξύ του Μακρόν και της Λεπέν, θα προτιμήσω ξεκάθαρα τη δεύτερη. Ο Μακρόν υπήρξε η ενσάρκωση της φιλελέφτ καθεστωτικής αλαζονείας. Πρωτοστάτησε στις παλαβές "πράσινες" πολιτικές με αποτέλεσμα να ξεσπάσει η εξέγερση των "Κίτρινων Γιλέκων" (οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, έφαγαν άφθονο ξύλο από τους πραιτωριανούς του "φιλελεύθερου" Προέδρου), οραματίζεται την οικοδόμηση ενός πανευρωπαϊκού συγκεντρωτικού υπερκράτους και, βέβαια, ήταν από τους πρωτεργάτες του "κορωνοφασισμού", επιβάλλοντας σκληρά λοκντάουν και απάνθρωπα υγειονομικά πιστοποιητικά που δημιούργησαν πολίτες δύο ταχυτήτων. (ο δικος μας ο Κούλης τον έχει αντιγράψει ουκ ολίγες φορές). Το μόνο θετικό του ήταν πως τουλάχιστον δεν υπέκυψε στη woke μόδα που σάρωσε τα προηγούμενα χρόνια τον αγγλοσαξωνικό κόσμο. Η Λεπέν, πάλι, αν και έχει βάλει πολύ νερό στο κρασί της τελευταία (να φανταστείτε πως υπουργός του Μακρόν την κατηγορησε ότι είναι πολύ "μαλακή" σε θέματα ισλαμικής μετανάστευσης! ), είναι πιο φιλελεύθερη από το Μακρόν στα θέματα της πανδημίας (αν και όχι όσο θα ήθελα, καθώς η κριτική της ήταν συχνά αντιφατική και άτολμη) και σίγουρα -και αυτό είναι το πιο σημαντικό- θα βάλει φρένο στην πορεία για περισσότερo ευρωπαϊκό συγκεντρωτισμό, προωθώντας την υπεροχή του εθνικού έναντι του ευρωπαϊκού δικαίου και μια επιστροφή στην "Ευρώπη των εθνών". Και κάτι ακόμη που έχει αξία ανεκτίμητη : τυχόν νίκη της θα μας δώσει την χαρά να δούμε , για μια ακόμη φορά, τις τρομοκρατημένες φάτσες δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών, πολιτικών, influencers και λοιπών στυλοβατών του φιλελεφτ καθεστώτος να περιφέρονται, σε κατάσταση πανικού, στα δελτία ειδήσεων και να κλαψουρίζουν για την "άνοδο του φασισμού" , το "τέλος του δυτικού πολιτισμού", για τους "Γάλλους που δεν πέρασαν Διαφωτισμό" και άλλα τέτοια φαιδρά που συνηθίζει η φάρα τους.
ΥΓ Το να υποστηρίζει στα σοβαρά κάποιος ότι η Λεπέν είναι φασίστρια ή ότι θα επιβάλλει δικτατορικό καθεστώς κινείται στα όρια της γραφικότητας. Αν μπείτε στον κόπο να διαβάσετε το πρόγραμμα της, θα διαπιστώσετε πως η Λεπέν είναι μια κλασική κρατικίστρια Γαλλίδα πολιτικός και τίποτε άλλο. Το ότι, μάλιστα, αυτές οι κραυγές έρχονται από τους ανθρώπους που εδώ και δυο χρόνια προωθούν την κινεζοποίηση της Δύσης, υποστηρίζοντας τα λοκντάουν, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τη λογοκρισία κάθε διαφορετικής άποψης, δείχνει το απύθμενο θράσος και την υποκρισία τους. Δεν κινδυνεύουν από την Λεπέν οι δυτικές ελευθερίες αλλά από την ολοκληρωτική ατζέντα της φιλελέφτ ελιτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου