εις την Εργολάβειον ..ημι-αλφαβήταν
δίκην σχολίου τε αναρτήσεως
Παλαιός
Μιάς και ο Εργολάβος τελείωσε το γενικό μέρος, του εν λόγω αρθραλφαβήτου (που λέει και ο Σπύρακας) – δεν γνωρίζω εάν θα υπάρξει και συνέχεια, με ειδικό, αν και δεν βλέπω τον λόγο για κάτι τέτοιο, αφού τα ΖΑ πέρα βρέχει (ανέκαθεν βέβαια πέρα έβρεχε) και απ’ ότι φαίνεται, απλά προσέφερε, στο Γελαδόβιον κοινό, ένα διαφορετικό ανάγνωσμα, για να γεμίσουν τις ώρες απραξίας τους – έτσι τώρα λέω να κάνω μερικές επι-σημάνσεις/προσθήκες· γενικές, [[δίκην σχολίου, αλλά για να μην χαθεί στο βιδεοπλάκωμα, θα το ανεβάσω εδώ, ως μιά ιδιότυπη ανάρτηση, έτσι που να είναι και όλα μαζεμένα, και να βρεί ευκαιρία ο Εργολαβούλης μας (καλά εντάξει ..Εργολάβαρος) να ρίξει και καμμιά συνέχεια ]] και όχι τίποτις ειδικό και τραβηγμένο, άλλωστε δεν είστε και για πολλά πολλά, και ‘μείς, με τίποτα δεν θέλουμε να κάψετε και αυτό το ολίγον, που ίσως, ακόμη, μερικοί διαθέτετε.
Ας τα πάρουμε λοιπόν με την σειρά, και θα προσπαθήσω όσο γίνεται να το περιορίσω, μένοντας στα πλαίσια ενός έστω μακροσκελέστατου σχολίου, και να μην πάμε σε κατεβατά επί κατεβατών ..μάλλον όμως όνειρο ήταν και πέταξε !!
.
1. Μετενσάρκωση
α. Η καλύτερη απόδειξη ότι τα ενθυμούμενα, δεν είναι θέμα μεταφοράς πληροφορίας, μέσω των γονιδίων, είναι η περίπτωση εκείνη, που κάποιος ενθυμείται ζωή κάπου μακριά, σε μιά άλλη χώρα, την εποχή που και οι δυό γονείς του ήταν εν ζωή στον εν λόγω χώρο, και μην έχοντες καμμία σχέση με τον εκεί – οπότε πάπαλα η θέση, μεταφορά πληροφορίας, μέσω ΝτιΕνΝαιϊκής μνήμης· όχι βεβαίως ότι το ΝτιΕνΝαιϊ δεν μεταφέρει και ..μνήμες.
β. Βέβαια, έχουμε και την θέση εκείνη, όπου οι όποιες μνήμες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά συλλεχθείσα πληροφορία, από την κοσμική μνήμη – οπότε, σ’ αυτήν την περίπτωση, πάμε στο ότι φάμε, ότι πιούμε, κι ότι αρπάξει ο κώλος μας, καθώς τότε τίθεται εν αμφιβόλω η συνειδησιακή συνέχεια.
γ. Εάν όμως δεχτούμε ότι, η Συνείδηση, με κάποιον τρόπο, συνεχίζει να υπάρχει, τότε ξαναγυρνάμε στην παραπάνω περίπτωση, όπου βεβαίως δεν είναι αναγκαίο η συνέχεια ζωής να είναι στα χνάρια της προηγούμενης (σε είδος, τόπο και χρόνο) – όμως αυτό, δεν θα το ανοίξουμε τώρα εδώ.
δ. Όσο για την θέση, εκείνη, όπου κάποιος θεουτζίκος, που ενώ τα έχει κάνει σκατά, σαν τα μούτρα του, και καμμιά δικαιοσύνη, ισότητα κλπ. κλπ. δεν έθεσε, θέλει αποπάνω να ζητάει και τα ρέστα, και οι μαλακοπίτουρες περιμένουν κάποιαααααα στιγμή, αυτός ο μαλάκας, να μαζέψει τα σκουλήκια και δεν ξέρω τι άλλο σκατό θα έχει μείνει από τους τεθνεότες, και να τους βάλει στην ζυγαριά, αυτό δεν χρίζει κάν συζήτησης – είπαμε να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ, και όχι ν’ αποβλακωθούμε εντελώς, και μάλιστα να πέσουμε σε κώμα.
ε. Από την άλλη, επανεσάρκωση ξανά και ξανά, έτσι για να μάθουμε, και να εξελιχθούν τα βάρδουλά μας, γιατί ένα πήδημα δεν ήταν αρκετό, ή επειδή τόσο πολύ γλυκαθήκαμε, και το θέλουμε ξανά και ξανά … ρε δεν πάτε στον διάολο, με τις μαλακίες που ξαμολάτε ;; Όχι μανάριαμ’, δεν νομίζω ότι έστω και το χαπατότερο των χαπάτων, θα επέλεγε συνειδητά ποτέ κάτι τέτοιο … άλλο συμβαίνει και το έχουμε ‘πεί, τώρα αν κάποιοι βαυκαλίζονται προσβλέποντες σε κάποιον μαλακοθεό … τι να ‘πώ !!
2. Επέκταση Ζωής και Αθανασία
α. Φαρμακευτικά σκευάσματα, αλλά και αλλαγή/μόσχευση και επισκευή οργάνων, σίγουρα θα μακρύνουν τα όρια ζωής, αλλά οπωσδήποτε αυτά δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να πάνε πέρα από ένα μικρό και συγκεκριμένο όριο, όσο όμως προσφέρουν μιας καλής ποιότητος ζωή είναι θεμιτά.
β. Το πρώτο θέμα είναι, μέχρι που μπορεί να τραβήξει το συγκεκριμένο υλικό κατασκευής μας (μέχρι να καταρρεύσει πλήρως) … αυτό νομίζω ότι δεν χρειάζεται συζήτηση, ανάλογα με την τεχνολογική πρόοδο, θα μακραίνει και το όριο ζωής, μέχρις εκεί που δεν θα πηγαίνει άλλο, όπου ίσως, εάν υπάρχει η δυνατότητα να ξεκλειδωθεί κάτι, από εκείνο το σκουπιδοντιεναίϊ, που θα σπρώξει το όριο πολύ πολύ μακριά, ουσιαστικά καθιστώντας μας «αθάνατους».
γ. Ίσως όμως, μιά επέμβαση στο ΝτιΕνΑίϊ, να είναι ικανή, σε κάποια φάση, μετά από χρόνους και καιρούς τεχνολογικής εξέλιξης, να μακρύνει απεριόριστα το όριο ζωής.
δ. Τώρα αυτή η επέκταση ζωής, σίγουρα θα συνοδευτεί και με ανάλογες σωματικές δυνατότητες – νεανικότητα, ρώμη κλπ. κλπ. … ίσως να μπορέσει να αντιστρέψει και την ήδη υπάρχουσα γήρανση, σε όσους γεροντότερους υπάρχουν, ή τουλάχιστον να την κρατήσει στο σημείο που βρίσκεται. Γενικά όμως, τουλάχιστον στα πρώτα στάδια, μιά τέτοια επέμβαση δεν θα είναι άμοιρη επιπλοκών, και προβλημάτων, αλλά, συν τω χρόνω, σίγουρα θα ξεπεραστούν όλα αυτά.
ε. Τώρα, αν όλα αυτά θα γίνουν με κόψιμο και ράψιμο ΝτιΕνΑίϊ, στα αρχικά τουλάχιστον στάδια – και μιλάμε μόνο για κάποιους που θα γεννηθούν στο μέλλον … ή θα γίνει με ενέσιμη εισαγωγή νανοκοπτοραπτών … ή με χρήση Ηχητικών ή ΗλεκτροΜαγνητικών Συχνοτήτων, σε όποιους επιλεγέντες … δεν νομίζω ότι μπορούμε να το συζητήσουμε, καθώς όλα θα χρησιμοποιηθούν, μέχρι να προκύψει επιθυμητό αποτέλεσμα … η γνώμη μου πάντως είναι ότι, θα υπάρξει και η Κοπτοραπτική για νέες γεννήσεις, αλλά και η χρήση Συχνοτήτων, μαζί με φαρμακευτικά σκευάσματα, για τους ήδη εν ζωή.
ς. Υπάρχει βεβαίως και η περίπτωση εκείνη, όπου επιτυγχάνεται η μακροζωία με πνευματικές μεθόδους, πράγμα το οποίον σημαίνει και απόλυτο έλεγχο των υλοενεργειακών πεδίων – αυτό όντως θα καθιστούσε αυτόν που θα το επετύγχανε πλήρως και κατ’ ουσίαν, και όχι τύποις, αθάνατον ..ίσως και καθ’ ολοκληρίαν ή εν μέρει άτρωτον.
ζ. Αθανασία με συνέχεια Συνείδησης, σε φυσική ή μη μορφή, είναι μιά άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή, που όμως σηκώνει πολύ συζήτηση.
η. Μια υποστηριζόμενη μακροζωία-αθανασία, ιδίως με φαρμακευτικά σκευάσματα, έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, συχνότητες κλπ. κλπ. είναι λογικά αναμενόμενη στα επόμενα χρόνια εκτός και γίνει κάνα μπούμ.
3. Συνέχιση ύπαρξης
α. Στις Ανατολίτικες θέσεις, υπάρχουν τεχνικές μεταβίβασης της συνείδησης, σε άλλους χώρους-πεδία-καταστάσεις, αλλά και σε άλλα επιλεγέντα σώματα.
β. Υπάρχει η τεχνική της Πόουα-Μεταφοράς Συνείδησης, σε κάποιο Βουδδικό πεδίο (δείτε τις αναφορές του Έβανς Γουέντζ – υπάρχει μετάφραση και στα Ελληνικά … άλλα και άλλα Βουδδιστικά κείμενα και όχι μόνο)
γ. Υπάρχει τουλάχιστον μιά, σε κοινή αναφορά, Μεταφορά Συνείδησης, σε άλλο τεθνεόν, αλλά μη τρωθέν σώμα· είναι η περίπτωση κατά την οποίαν, ο Μάρπα ο λεγόμενος μεταφραστής, μετέφερε την συνείδηση του θανόντος γιού του, που είχε πεθάνει από πτώση, έχοντας υποστεί βαριά εγκεφαλική βλάβη, από το Θιβέτ σε σώμα θανόντος νεανία, σε κάποιο μέρος της Ινδίας (δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς πού – αλλά δεν νομίζω ότι έχει σημασία) ακριβώς στο τσάκ, που ήταν έτοιμοι να τον μπουρλοτιάσουν, και έζησε εκεί μιά μακριά ζωή, και μάλιστα εξελίχθηκε σε έναν ονομαστόν λόγιον.
δ. Επίσης, υπάρχουν αναφορές για Μεταφορά Συνείδησης σε μη τεθνεόν σώμα …
δ-1. Λέγεται ότι σε κάποιες γραμμές παράδοσης, όταν το σώμα του ηγούμενου φτάνει σε σημείο να τα φτύσει, τότε προσφέρεται κάποιος ακόλουθος της παράδοσης, να δώσει το σώμα του, ώστε να μεταφερθεί η συνείδηση του ηγουμένου … σ’ αυτήν την περίπτωση μεταφέρεται η Συνείδηση του παρέχοντος σε κάποιο πνευματικό πεδίο, και ταυτόχρονα η συνείδηση του ηγουμένου στο σώμα αυτού που προσφέρθηκε … όλα αυτά βεβαίως, απαιτούν κάποιες τελετουργίες, μέχρι να αγκυροβολήσει σταθερά η συνείδηση του ηγουμένου, στο νέο σώμα. Κάποτε λέγεται ότι γινόταν – εάν αυτό συνεχίζεται δεν γνωρίζω.
δ-2. Επίσης, υπάρχουν διαδώσεις ότι, μεταφορά συνείδησης γινόταν -σε κάποιες σκοτεινές παραφυάδες, με βιαία αποβολή του ενοίκου- σε κάποιο νεανικό γερό και δυνατό σώμα που είχε επιλεγεί.
δ-3. Ανάλογο, αλλά σε κατώτερη κλίμακα, είναι η λεγόμενη Κατάληψη, όπου είτε υπάρχει πλήρης με αποβολή του ενοίκου, είτε συνύπαρξη με καταστολή του. Τώρα, ποιές περιπτώσεις είναι καταλήψεις ή διπολικές καταστάσεις, είναι πρός εξέτασην.
ε. Ίσως, και μάλλον σίγουρα, κάποια στιγμή, θα παίξει η μεταφορά προσωπικότητος και μνήμης, σε κομπιούτερ ή σε κάποιο μηχανικό ή και βιολογικό κατασκεύασμα, και αργότερα, ίσως, κάποια στιγμή, η τεχνολογία να φτάσει στο σημείο, όπου θα είναι σε θέση, να κατασκευάσει άγραφα φυσικά σώματα, στα οποία θα μπορεί με κάποιον τρόπο να μεταφέρει αυτούσια την συνείδηση, τις γνώσεις και τις εμπειρίες κάποιου … αυτό το τελευταίο ίσως να αξίζει να συζητηθεί περαιτέρω.
4. Ατρωσία
α. Η μοναδική πραγματική ατρωσία, μόνο στην 2ς περίπτωσην μπορεί να υπάρξει.
β. Περιπτώσεις όπου παίζει η αυτοεπισκευή-ανάπτυξη-ανάπλαση μέρους του σώματος, όπως στις σαλαμάνδρες και τους αστερίες, σίγουρα δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη ατρωσία, παρά μόνο μερική, καθώς κάποιο καίριο πλήγμα βγάζει τον οργανισμό εκτός, οπότε πάπαλα και η όποια μακροζωία και αθανασία.
5. Παρεπόμενα της Αθανασίας
α. Στον κόσμο μας (το Σύμπαν ολάκερο) όπου τίποτα ίδιο δεν μένει και όλα πεθαίνουν, το να είσαι αθάνατος είναι βαρύ φορτίο, εκτός και έχεις κάτι σπουδαίο να κάνεις, και για όσο αυτό θα υπάρχει, και πρέπει να είσαι «τέρας» ψυχραιμίας και συναισθηματονοητικής αντοχής, ώστε να μπορέσεις ν’ ανταπεξέλθεις στην συνεχή ροή-θάνατο όλων όσων γνωρίζεις … όπου είτε πρέπει να ‘χεις και άλλους να σε συντροφεύουν, ώστε να μην είσαι μόνος, είτε μετά από κάποιον καιρό, δεν το γλιτώνεις και θα σαλτάρεις, ή θα βάλεις μόνος σου τέλος. Άλλωστε αυτό το σύμπαν, αυτός ο κόσμος, όσο μακριά χρονικά και να τραβήξει, έχει ημερομηνία λήξεως, οπότε και δεν μπορούμε σε οποιαδήποτε περίπτωση, έτσι και αλλιώς, να μιλάμε για πλήρη αθανασία.
β. Η πλήρης αθανασία λοιπόν, και όχι απλώς μακροημέρευση, μπορεί να συζητηθεί μόνο σ’ έναν κόσμο χαράς και αστείρευτης δημιουργίας — δυστυχώς όμως αυτός ο κόσμος δεν είναι εδώ, σ’ αυτό το σύμπαν … ίσως μόνο αν με κάποιον τρόπο [ !! ], δια Μεταφοράς ή Επικαλούμενοι την Ελευθέρωση, μπορούμε να την κάνουμε, για εκεί, έστω και χωρίς να έχουμε γίνει πρίν αθάνατοι, είτε με διάτρηση του εδώ σύμπαντος, αφού έχουμε γίνει πρίν, διά πνευματικών μεθόδων, αθάνατοι και κυρίαρχοι των υλοενεργειακών πεδίων.
6. Προμηθέας
α. Ίσως (και όχι ίσως αλλά σίγουρα)… με το όνομα αυτό, υπήρξαν πολλοί και διάφοροι – από εκείνους, που λέει ο Αρίστος [[ εκεί στις υπάρχουσες (πρώτες πρώτες) αναρτήσεις του μπλογκίου]], είτε τον γνωστόν Τιτάνα [[από την Μυθ-ιστορίαν μας]], είτε τον Προμηθέα-Εωσφόρο των ποδιτσών και κρονοκαμπαλιστών, είτε τον Μέγα Μπήχτη του Μάρκου … είτε … είτε … αλλά και ο Ατλαντόσπορος, που μας εκθέτει ο Εργολάβος ..πολλοί και διάφοροι λοιπόν, όπου και έχει γίνει τσι μπουτάνας το κάγκελο, που λέμε από το μπερδούκλωμα, περί του ποιός, τι, πώς, πότε …κλπ. κλπ.
β. Η Μυθιστορία μας, και γενικώς η Ελληνική Γραμματεία, έχει φάει τέτοιο κουτσούρεμα, μαγείρεμα και κοπτοραπτική, που δεν πάει άλλο … κυριολεκτικώς έχει καταντήσει μπουρδέλο, άλλωστε το βλέπουμε και από τις επιζήσασες αναφορές από τους διάφορους παλιούς γραφιάδες … οπότε προσωπικά δεν παίρνω τίποτα τοις μετρητοίς … και στο κάτω κάτω, χέστηκα ποιός ήταν ο καθένας, αν αυτό που έφτασε σε ‘μας δεν έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό, κάτι που να μας απελευθερώσει και να κάνει έστω την ζωήν μας καλύτερη. Δεν πά’ να ‘ταν λοιπόν ο Δευκαλίωνας και ο Προμηθέας όποιος θέλει … αν ο ένας έφτιαχνε κοτρωνανθρώπους και ο άλλος τους μαγείρευε στο καζάνι σε τί μπορεί να μας βοηθήσει εμάς πραγματικά ;; Με αυτό δεν λέω ότι δεν πρέπει να γνωρίζουμε, και μάλιστα καλώς, την Μυθ-ιστορίαν μας, απλά να μην δένουμε κόμπο, ότι λέγεται εκεί.
γ. Το να μην επιτρέψουμε βέβαια να συμβούν, αλλά και να αποφύγουμε κάποιες παρόμοιες μαλακίες, σαν αυτές που λέγεται, που σίγουρα θα μας στοιχίσουν πολλά, μυαλό χρειάζεται, και όχι γνώση, τι παπαριές έκανε ο ένας και ο άλλος … το που όμως θα το βρούμε· το μυαλό ντέ, αυτό είναι όντως πρόβλημα !!
7. ο Αισχύλος (525-456 π.ε.) & η Πάλη των Ιερατείων
Ο Αισχύλος έζησε κατά την δεύτερη, γνωστή ιστορικά, περίοδο της σύγκρουσης των Φιλοσόφων και Γραφιάδων με τα ιερατεία· με πρώτη εκείνη από τον 8ον-5ον αιώνα όπου ανήκει και ο Αίσωπος αλλά και οι άλλοι μεγάλοι προσωκρατικοί, δεύτερη αυτή από τον 5ον-2ον στην οποία ανήκει ο Αισχύλος, ο Σωκράτης, ο Πρωταγόρας, ο Πλάτωνας και όλοι οι άλλοι γνωστοί της εποχής εκείνης, και στην τρίτη αυτοί του 2ου π.ε. μέχρι τους πρώτους αιώνες της ύστερης.
Από την στιγμή που έχουμε τα πρώτα στοιχεία γνωστής ιστορίας, γίνεται εμφανής η σύγκρουση των «φιλοσόφων» με τα διάφορα ιερατεία και την προσπάθειάν τους να αποβλακώσουν τον κόσμο, αφαιρώντας του ακόμη και εκείνο το λίγο μυαλό που του είχε απομείνει. Στην σύγκρουση αυτή βέβαια γνωρίζουμε ποιός ήταν ο νικητής, αφού το πόπολο αιρόμενο και φερόμενο ως άβουλο ζωντόβολο ήταν έρμαιο στα χέρια του παπαδαριού, έτσι που αυτό στοίχισε στην γελαδιστανία τα καλύτερα μυαλά και τους καλύτερους στρατηγούς και τεχνίτες-επιστήμονες· σ’ αυτό εντάσσεται το κυνήγι όλων των μεγάλων εκείνης της εποχής, με τα γνωστά στην συνέχεια αποτελέσματα της Δισχιλιόχρονης σκλαβιάς.
Στο πνεύμα αυτό είναι και η φερόμενη τριλογία [[κατ’ άλλες πληροφορίες πενταλογία, με τα δύο μέρη μηδέποτε δημοσιοποιηθέντα]] του εν λόγω έργου Προμηθέας, του Αισχύλου, όπου στο σωζόμενο μέρος «Δεσμώτης» γίνεται εμφανής η σοβούσα αυτή σύγκρουση μεταξύ των διαφόρων θέσεων, όπου σε τελική ανάλυση «Προμηθέας» δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια αντίδρασης στον σκοταδισμό και στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από το «Σύστημα». Βεβαίως δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά και η πάλη μεταξύ των διαφόρων θέσεων και ιερατείων, όπου στο εν λόγω κείμενο είναι εμφανής η επιβολή του καραπουσταριού του Διός, αλλά και γενικότερα του «Συστήματος» στην Ζωντοβολοποίηση της ανθρωπότητος.
Βεβαίως, το εν λόγω κείμενο, δεν θα μπορούσε να κινηθεί-ελιχθεί ελεύθερα, εκτός των γενικώς παραδεκτών πλαισίων, αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που βλέπουμε διάφορα τερπνά, διότι πολύ πιθανόν ο Αισχύλος θα είχε ακολουθήσει και αυτός την μοίρα του Αισώπου.
8. Αγείτονας Πάγος – Καύκασος – Ουλούρου
Πολλά πράγματα δεν φαίνεται να ταιριάζουν με τα γνωστά και παραδεκτά, κάτι σαν το γενικότερο τουρλού της Μυθ-ιστορίας μας, όπου πχ. Αγείτονας Πάγος δεν μπορεί να είναι ο γνωστός κοντά μας Καύκασος [[άλλωστε Καύκασοι και Όλυμποι υπάρχουν ούκ ολίγοι]], οπότε κάτω από μία άποψη το Ουρούλου της Αυστραλίας προσιδιάζει περισσότερο στην περιγραφή, και αν θέλαμε να είμαστε περισσότερο ακριβείς, τότε θα λέγαμε ότι αυτό αναφέρεται σε κάποιο σώμα εκτός Γής, ακόμη και εκτός Ηλιακού συστήματος, γιατί όχι και εκτός του εδώ Γαλαξία.
Έτσι θα έλεγα ότι, ο Αισχύλος, κάθε άλλο παρά αναφέρεται σε κάποιον Ατλαντοκοπρίτη, άλλωστε κάλλιστα, χωρίς την εμπλοκή του Αισχύλου, μπορεί να σταθεί αυτούσια η θέση της Αυστραλίας, είτε ως φυλακή, αλλά και είτε ως έδρα Ατλαντοδημιουργ-ών/ημάτων.
9. Θύρωμα Πυρός
106 – «…ἀλλ’ οὔτε σιγᾶν οὔτε μὴ σιγᾶν τύχας
οἷόν τέ μοι τάσδ’ ἐστί. θνητοῖς γὰρ γέρα
πορὼν ἀνάγκαις ταῖσδ’ ἐνέζευγμαι τάλας.
ναρθηκοπλήρωτον δὲ θηρῶμαι πυρὸς
πηγὴν κλοπαίαν, ἣ διδάσκαλος τέχνης
πάσης βροτοῖς πέφηνε καὶ μέγας πόρος.»
120 – «.. τὸν Διὸς ἐχθρόν, ……..
……………………………………..
……………………………………..
διὰ τὴν λίαν φιλότητα βροτῶν.»
Αλλ’ ούτε να σιωπήσω κι’ ούτε να μη μιλήσω
για τα δεινά της τύχης μου μπορώ, που για να δώσω
δωροβοήθεια στους θνητούς, φορτώθηκα ο δύστυχος.
Μέσα σε νάρθηκα, κρυφά μεταφέροντας,
θήρωμα πυρός, το οποίο είναι δάσκαλος στους θνητούς,
κάθε τέχνης, τρόπου και δημιουργίας.
………….
Τον εχθρόν του Διός …
…………………………
ένεκα της μεγάλης μου αγάπης για τους θνητούς.
228 – « … ὅπως τάχιστα τὸν πατρῷον ἐς θρόνον
καθέζετ’, εὐθὺς δαίμοσιν νέμει γέρα
ἄλλοισιν ἄλλα, καὶ διεστοιχίζετο
ἀρχήν, βροτῶν δὲ τῶν ταλαιπώρων λόγον
οὐκ ἔσχεν οὐδέν’, ἀλλ’ ἀιστώσας γένος
τὸ πᾶν ἔχρῃζεν ἄλλο φιτῦσαι νέον.
καὶ τοῖσιν οὐδεὶς ἀντέβαινε πλὴν ἐμοῦ.
ἐγὼ δ’ ἐτόλμησ’. ἐξελυσάμην βροτοὺς
τὸ μὴ διαῤῥαισθέντας εἰς Ἅιδου μολεῖν.
τῷ τοι τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι,
πάσχειν μὲν ἀλγειναῖσιν, οἰκτραῖσιν δ’ ἰδεῖν.
θνητοὺς δ’ ἐν οἴκτῳ προθέμενος, τούτου τυχεῖν
οὐκ ἠξιώθην αὐτός, ἀλλὰ νηλεῶς
ὧδ’ ἐῤῥύθμισμαι, Ζηνὶ δυσκλεὴς θέα.»
…όταν ταχέως στον πατρικό του θρόνο ανέβηκε,
άμεσα δώρα διαφορετικά στον καθέναν
έδωσε στους θεούς, μοιράζοντας την αρχή,
αλλά καμμιάν έγνοια δεν είχε για τους ταλαίπωρους θνητούς,
αλλά βουλήθηκε ολάκερο ν’ αφανίσει το γένος των ανθρώπων,
και άλλο καινούργιο να φυτέψει,
και κανείς δεν αντέδρασε εκτός από ‘μένα,
που μόνος τόλμησα να λυτρώσω τους θνητούς,
μην και όλοι χαθούν και κατεβούν στον Άδη,
και γι’ αυτήν την πράξη μου τιμωρούμαι,
υποφέροντας αλγεινά βάσανα, οικτρό να τα βλέπεις,
σπλαχνιζόμενος τους θνητούς, αυτά έλαβα,
που όμως ευσπλαχνία δεν αξιώθηκα εγώ να λάβω,
αλλά έτσι όπως βλέπεις με κατάντησε
η ασπλαχνιά του Δία.
Τι μας λέει εδώ ο Αισχύλος ;;
Ότι κάποια στιγμή … ένα κουμάσι, ονόματι Δίας, με το που κατέλαβε την Αρχή, επιχείρησε ν’ Αλλάξει τους ανθρώπους με κάτι νέο ..υποδεέστερο· και μάλλον το πέτυχε !!
Από άλλες αναφορές, μαθαίνουμε ότι διεχώρησε λέει τους ανθρώπους, υποβαθμίζοντάς τους, έτσι που να μην έχουν φόβο πλέον απ’ αυτούς οι θεοί … ώστε να μην κινδυνεύουν από τους ανθρώπους να γίνουν ίδιοι μ’ αυτούς και ν’ ανέβουν στον «Όλυμπο», ή ακόμη και να γίνουν ανώτεροι από δαύτους.
Επίσης μαθαίνουμε ότι, τους νέους ανθρώπους τους «έβαψε», αλλά και τους χώρισε-μάντρωσε σε διαφορετικές περιοχές.
Μάλιστα ..μάλιστα, φιλάνθρωπος ο λεγάμενος κοπρίτης· κρίνοντας απ’ αυτά που παρατίθενται κατά «τραγικόν» τρόπον βεβαίως βεβαίως, χωρίς να μπαίνουμε στην διύλισην του θέματος.
Επίσης, μας λέει ότι, κάποιος άλλος, ή και άλλοι, με τ’ όνομα Προμηθεύς, μεριμνούν ώστε οι άνθρωποι να τύχουν βοηθείας, δίνοντάς τους (ή αποκρύπτοντας εντός των) ..θύρωμα πυρός, ώστε να έχουν την δυνατότητα δημιουργίας κι απελευθέρωσης – μήπως αυτό θυμίζει εκείνα που λέγαμε εκεί στον «Κόσμο Φυλακή» για την εξάλειψη-σβήσιμο της Μνήμης των όντων, από το «Σύστημα», και την προσπάθεια κάποιων να περάσουν τον τρόπο και την γνώση Αφύπνισης της Θείας Σπίθας ;;
10. Αισυμνητεία και Ελλάδα
α. Να πάμε για Αισυμνητεία ;;
…άει καλά !!
Ακόμα και αν βρούμε μερικούς, έστω έναν – αθάνατον [[για να κρατάει τα μπόσικα – καλά ποιός «Μαλάκας» θα δεχτεί να το κάνει, πέρα απ’ ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, έχοντας να κοπανάει καθημερινά το κεφάλι του, με τούτα τα μπάζα ;; ]] αλλά έστω ότι τον βρήκαμε, τον «Μαλάκα», παραμένει το ερώτημα : τι σκατά μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε με αυτόν τον πανηλίθιο λαό ;;
Απορίας άξιον λοιπόν, γιατί το μνημονεύουμε καν, μάλλον χρειάζεται να μετακομίσουμε επειγόντως (να μας πάνε σηκωτούς δηλαδή, γιατί για μόνοι μας δεν το βλέπω), σε ειδική πτέρυγα του Δρομοκαΐτειου. Φρούδες ελπίδες, το να ελπίζουμε ότι κάτι μπορεί να γίνει -μάλλον με το χέσε ψηλά κι αγνάντευε κινδυνεύουμε να μας έρθουν τα σκατά στην μούρη- … κακά τα ψέματα, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο -μιά Νέα Ελλάδα- χρειαζόμαστε έναν καινούργιο λαό … αλλιώς Δέν !!
β. Έλληνες ;; ..ποιοί Έλληνες ;;
Τελικά ότι και αν ήταν, κάποτε, αυτό που θέλουμε να λέμε Έλληνες, εδώ και χιλιετίες έχει καταντήσει τελείως για τα μπάζα, και σε τίποτε δεν αλλάζει το τι και πώς έχει συντελέσει σ’ αυτό, καθώς το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Ναι δεν μπορώ να ‘πώ, κατά διαστήματα βγαίνουν όντως εξέχουσες προσωπικότητες, μέσα απ’ αυτά τα μπάζα, όμως είναι απλά ψήγματα, ενώ η μάζα είναι αυτό που λέμε ..μπάζα και χάπατα !! … και για να μεταμορφωθεί σε Έλληνες, θα είναι ένας πραγματικός άθλος, αν παρ’ ελπίδα καταστεί εφικτό κάτι τέτοιο. Δυστυχώς όμως, δεν έχουμε κάτι καλύτερο … ίσως αν μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι εκ του μηδενός, αλλά και πάλι μένει το ψυχοπνευματικό μέρος … τι σκατά θα είναι όσοι καταλύσουν σ’ αυτά τα νέα κατασκευάσματα, ποιά η σχέση τους με το Ελληνικό στοιχείο ;; …όπως ίσως θυμάστε, έχω σημειώσει ότι, οι καθεαυτού Έλληνες ήταν, και είναι, οι έχοντες σύνδεση με το Ψυχοπνευματικό Αποτύπωμα ..και 100% αυτοί των πεδίων του Ελ-Ών … αλλά όπως έχουμε ‘πεί, στον εδώ κόσμο, όλα ξεκινούσαν από την Φυλή (προτού μπασταρδευτεί) με την εκπαίδευση και μεταφορά πληροφοριών, γνώσεων και τεχνικών, τα οποία δεν υπάρχουν σήμερα, και αν θελήσουμε να πάμε σε Νέα Ελλάδα, πρέπει να στηθούν όλα ξανά απ’ την αρχή.
11. Σαντορίνη
α. Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, αλλά θεωρώ απίθανο, όλο αυτό, να έχει σχέση με εποχή του 1600-τόσο, και όλα τα υπόλοιπα να αναπτύσσονται στην μετέπειτα εποχή, αλλά τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας εδώ, καθώς αυτό που θέλω να επισημάνω, αν και το είχαμε συζητήσει παλαιότερα, έχει να κάνει με το τι και ποιοί απεικονίζονται στις τοιχογραφίες.
Πρόκειται ξεκάθαρα για ΔΥΟ διαφορετικές φυλές, και όχι για διαφορετικού φύλου ανθρώπους, που ο ένας παραψήθηκε από τον ήλιο και ο άλλος βγήκε άψητος (από την κλεισούρα) προτού να πάρει καν χρώμα. άλλωστε και οι κροκομαζώχτρες, αλλά και οι υποτιθέμενες πουτάνες, ασπρουλιάρες είναι. Αν θυμάστε, σε κείνες τις τοιχογραφίες είχαμε ‘δεί και ανδρικού φύλου λευκούς ανθρώπους, οπότε κάλλιστα υποθέτουμε ότι οι ψημένοι είναι κάποιοι δούλοι … παρόμοια βλέπουμε και στις κρητικές τοιχογραφίες.
Τώρα, αν οι ξυρισμοκεφαλάκισες είναι ιέρειες ή όχι, εμένα λίγο μ’ ενδιαφέρει, ας δεχτούμε όμως τον ισχυρισμό του Εργολάβου, ..για το αν είναι ή δεν είναι δε άτομα αθάνατα και του αριστοσυμβουλίου, πάλι δεν μπορώ να ξέρω, πάντως το πρώτο πράγμα που γίνεται σε όλα τα θρησκευτικά μαγαζιά είναι η κουρά του εισερχόμενου – μάλλον σημείο υποταγής και όχι εγκατάλειψης των κοσμίων είναι, άλλωστε και στον στρατό το ίδιο γίνεται …και μην μου ‘πείτε ότι αυτό έχει σχέση με θέμα υγιεινής.
Σχετικά τώρα με τις μαλαπέρδες, αν και γενικά προτείνεται η αποχή από το σεξ, αυτό δεν ισχύει παντού και πάντα … στις ανώτερες τάντρα, το σεξ παίζει κυρίαρχο ρόλο … αλλά έχουμε και μεγάλους Γιόγκι, που λέγεται ότι ξεπερνούσαν κάθε πρίαπον, έχοντας καταγαμήσει το σύμπαν, ούτε «γάτα» δεν είχαν αφήσει απήδηχτη που λέμε, οπότε δεν θεωρώ δείγμα ιεροσύνης τον μικροτσουτσουνισμό.
β. Το ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία παίζουν σημαντικό ρόλο, σε πολλά θέματα, είναι γεγονός αναμφισβήτητο, το μέχρι ποίου σημείου φτάνει δε η επίδραση των γεωμαγνητικών (σε σχέση με θέματα αθανασίας ..γιατί σε σχέση με θέματα υγείας κλπ. κλπ. είναι πλήρως αποδεδειγμένο) μένει να το δούμε, πάντως το ότι παίζουν μεγάλο ρόλο είναι πέρα για πέρα γνωστό και αποδεδειγμένο.
γ. Τώρα, αν συνέβη το μπούμ, τότε που λέει ο Εργολάβος, δεν γνωρίζω, ως μη ασχοληθείς με το θέμα, καθώς νομίζω ότι προέχουν άλλα, να ορισθούν, πρίν να φτάσουμε εκεί … αλλά εντάξει ένα ένα !!
δ. Η μη εύρεση νεκροταφείου, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε, μπορεί εκεί που ήταν να έγινε το έλα να ‘δείς … ετέρα περίπτωση είναι να μην επιτρεπόταν το θάψιμο στο νησί, και να τους πήγαιναν πιό δίπλα, σε κάποιο άλλο, ή ακόμη και να τους ρίχνανε μέσα στο ηφαίστειο, να καλοψηθούνε … όλα είναι πιθανά … οπότε τίποτε δεν μας πείθει ότι ήταν όλοι αθάνατοι, και δεν συνέβαινε κάτι από τα παραπάνω !! … τι απ’ όλα ;; … μένει να το δούμε ..ίσως κάποια στιγμή !!
ε. Αν δεχτούμε αυτά που λένε οι διάφορες έρευνες, ότι υπολείμματα της έκρηξης ανιχνεύτηκαν σε Ισλανδία ή Γροιλανδία (συγγνώμη αλλά δεν θυμάμαι τώρα που) τότε η Κρήτη δεν φαίνεται για καλή επιλογή … ίσως και όλα αυτά στην Κρήτη να είναι αποτέλεσμα της εν λόγω εκρήξεως.
12. ΝτιΕνΑίϊ και δυνατότητες
α. Έχουμε, από την μυθιστορία μας, εκείνον τον καραπούσταρο τον Δία, [[Δία εκ του Δίς και όχι Ζήν ή Ζεύς … άλλος ο ένας, άλλος ο άλλος, και ο παράλλος … τέτοια διαιωνιζόμενη μαλακία όπου ο Ζήν γίνεται του Διός και όχι του Ζηνός κλπ. κλπ. μόνο εδώ στο Γελαδιστάν συμβαίνει]] που λέει ότι μακέλεψε τις δυνατότητες του ανθρώπου (εκτός από το ότι τους έβαψε και τους χώρισε σε στάνες) μην και τα πάρουν στο κρανίο κάποια στιγμή, και του πηδήξουν το κέρατο, αλλά και άλλους που τον διαχώρισαν (ανδρόγυνος πρίν) —εδώ κρύβεται μιά χαρά ο διαχωρισμός δεξιού και αριστερού εγκεφάλου, καθώς και συνειδητού και υποσυνείδητου— άλλοι έτσι, άλλοι αλλιώς, πιό παιδαριώδως και παταμυθατζίτικα … οπότε γεννάται το ερώτημα, εάν το ξεκλείδωμα ή η επανένωση είναι εφικτά.
β. Εάν το ΝτιΕνΑίϊ, δεν έχει, εξ αρχής, την δυνατότητα, ή την έχασε λόγω αποκοπής, για να την αποκτήσει ξανά, σίγουρα χρειάζεται μαγείρεμα και ανακατασκευή, αν όμως την έχει και απλά με κάποιον τρόπο αυτή έχει περιοριστεί-κλειδωθεί, τότε είναι ίσως σχετικά εύκολο να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση.
γ. Έχουμε όμως περιπτώσεις όπου, διάφοροι, μέσω διαλογιστικών μεθόδων, πέτυχαν ν’ αντιστρέψουν το γήρας, να ξανακολλήσουν κομμένα μέρη του σώματός τους, να μείνουν χωρίς φαγητό, νερό ή αέρα, για μεγάλα διαστήματα, πέραν κάθε λογικού ορίου, αλλά και λεγόμενα για κάποιους που πέτυχαν πολύ μεγάλη μακροβιότητα, στα όρια αθανασίας, άλλους που υλοποιούσαν και αποϋλοποιούσαν ή και μεταμόρφωναν κατά βούληση, το σώμα και την εμφάνισή τους, οπότε πάμε στην περίπτωση ότι ναι ..υπάρχει, εν δυνάμει, η δυνατότητα αυτή, και μένει απλά να την ξεκλειδώσουμε !!
δ. Έχουμε γίνει κοινωνοί πολλών θαυμαστών γεγονότων, όπου κάποιοι, πέραν αμφιβολίας, περνούν μέσα από το σώμα τους καρφιά, ξίφη κλπ., περπατούν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, κάνουν τεράστια άλματα και χίλια δυό άλλα … άρα καταλήγουμε στο ότι οι δυνατότητες μας είναι ίσως απεριόριστες, αρκεί να μπορέσουμε να εστιάσουμε και να ελέγξουμε το μυαλό και το ψυχοσυναισθηματικό δυναμικό μας … οπότε, γιατί όχι, και να πετύχουμε, την όποια μακροβιότητα και αθανασία ;;
ε. Ίσως ..εάν υπήρχε δυνατότητα εκπαίδευσής του, από τα γεννοφάσκια του, του γελαδικού πληθυσμού, έτσι που να αναπτύξει και να ελέγξει τις κρυμμένες δυνατότητες, να μπορούσε να στηθεί ξανά Ελλάδα.
13. Φαέθων και ..κρύσταλοι
α. Δεν έχω να ‘πώ κάτι επ’ αυτού … ας μείνουμε σ’ αυτά που λέει ο Εργολάβος, και αν και όποτε προκύψει κάτι ..βλέπουμε !!
β. Γνωστό είναι ότι μεταξύ Ιδιοσυχνοτικών, όταν βρεθούν σε κάποια απόσταση μεταξύ τους, συντονίζονται και αρχίζουν να πάλλονται ταυτοχρόνως (αντικείμενα ή και όντα).
14. Κλώνοι
α. Από την στιγμή που γονιμοποίηση ωαρίου γίνεται στον δοκιμαστικό σωλήνα, αλλά και υπάρχει δυνατότητα αφαίρεσης όλου του υλικού, από το εσωτερικό του ωαρίου, και πλήρωση, με έτερο υλικό, υλικό το οποίο έχει υποστεί κοπτοραπτική, τότε ευνόητο είναι ότι φτιάχνουμε όχι απλώς πανομοιότυπα σώματα, αλλά και άλλα ..κατά το δοκούν.
β. Μετά την γονιμοποίηση του ωαρίου, αυτό εμφυτεύεται σε κάποια μήτρα … και αφού έγινε πρίν όλο το μαγείρεμα, που είπαμε παραπάνω, πόσο δύσκολο νομίζετε ότι μπορεί να είναι να φτιαχτεί μια τεχνητή μήτρα, η οποία θα παρέχει και περισσότερα στοιχεία ανάπτυξης, όπου ίσως και να καθυστερεί την γέννησην μέχρι την πλήρη ανάπτυξη του σώματος ;;
γ. Γνωρίζουμε ότι, στο κυοφορούμενο έμβρυο, περνάνε πληροφορίες από το περιβάλλον, οπότε, λογικά, σε μια τεχνητή μήτρα, μπορεί να γίνει με αρκετή ευκολία, μιά πλήρης εκπαίδευση, και πληροφόρηση-εισαγωγή γνώσεων, μέσω συχνοτήτων (ηχητικών και εικονικών – κανονικός προγραμματισμός δηλαδή), μέχρι την γέννηση, χωρίς την ανάγκη μετέπειτα εκπαίδευσης.
δ. Μένει το ερώτημα … τι και ποιά θα είναι η εισελθούσα ψυχοπνευματική οντότητα στο αναπτυσσόμενο σώμα ;; … θα υπάρχει κάτι τέτοιο, ή απλά θα είναι μια βιολογική μηχανή, χωρίς συνείδηση-πνεύμα-ψυχή, απλώς σαν μια πλήρως ελεγχόμενη και προγραμματισθείσα προσωπικότητα-βιολογικό ρομπότ ;;
ε. Εάν κάποια στιγμή, γίνει δυνατή η μεταγωγή-μεταφορά Συνείδησης, σε ένα τέτοιο αναπτυσσόμενο σώμα (καθ’ όλα όμοιο ή τροποποιηθέν εν μέρει) τότε, θα μπορούμε να μιλήσουμε για μεταφερόμενη-μετακυλιόμενη μακροζωία-αθανασία.
ς. Τίθεται επίσης και ένα άλλο ερώτημα … πόσες, και τι είδους μνήμες, μεταφέρονται μέσω του ΝτιΕνΑίϊ ;; ..το ότι μεταφέρονται μεταφέρονται (το έχουμε ‘δεί με τις μεταμοσχεύσεις οργάνων και όχι μόνο, αλλά και με μεταγγίσεις αίματος κλπ. κλπ.), το θέμα είναι πόσες όμως, και σε τι βαθμό.
ζ. Άλλο ερώτημα είναι, εάν στο κλωνοποιηθέν ή και τροποποιηθέν ανάπτυγμα, δεν γίνει εμφύτευση-μεταφορά συνείδησης, τότε αυτό το δημιούργημα μπορεί να έχει ή όχι πνεύμα-ψυχή-συνείδηση ;; .. ή μπορεί και να αποκτήσει στην συνέχεια ;;
15. Πνεύμα-ψυχή-συνείδηση
Πρωτίστως χρειάζεται ν’ απαντήσουμε στο ερώτημα : ..τι και ποιός έχει πνεύμα-ψυχή-συνείδηση και εάν υπάρχει εξ αρχής στον γεννηθέντα ή ποιηθέντα ή αναπτύσσεται στην πορεία !! … πολύ βαρύ ερώτημα, που δυστυχώς δεν μπορεί ν’ απαντηθεί απευθείας, αλλά μόνο συμπερασματικά, όπως επίσης χρειάζεται και να ξεκαθαρίσουμε (άσχετα με το τι λέγεται) εάν προϋπάρχει, ελκύεται ή και δημιουργείται την στιγμή της σύλληψης.
α. Εάν πούμε ότι προϋπάρχει, τότε απλώς η εν λόγω οντότητα επιλέγει ή και ελκύεται κατά την στιγμή της σύλληψης στην ερωτική συνεύρεση … στην προΰπαρξη συνηγορούν εν μέρει οι μνήμες προηγουμένων ζωών.
β. Η ερωτική συνεύρεση, έμψυχων όντων, έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει έμψυχους απογόνους ;; …εάν μιλάμε για προσέλκυση όντος τότε εντάξει, εάν όμως δεν υφίσταται τέτοια περίπτωση, τότε μπορούν οι γονείς να μεταβιβάσουν στα παιδιά φυτράδι έμψυχου στοιχείου, έστω και αν όχι καθ’ ολοκληρίαν, οπότε επαφίεται σε αυτό η μετέπειτα πλήρωση ανάπτυξης ;; ..αν και δεν μπορούμε ν’ αποδείξουμε κάτι επ’ αυτού, κάποιες περιπτώσεις φέρνουν σε υπολείπουσα κατάσταση στα αρχικά στάδια με σταδιακή πλήρωση αργότερα.
γ. Υπάρχει η περίπτωση μετάγγισης πνευματοψυχής, ή έστω σποριδίου αυτής, από άλλον έχοντα ;; ..φαίνεται ότι όντως υπάρχει τέτοια δυνατότητα … αλλά τα αποδεικτικά στοιχεία δυστυχώς μας διαφεύγουν.
δ. Υπάρχει μήπως περίπτωση όπου πνευματοψυχή δημιουργείται-αναπτύσσεται κατά την διάρκεια μιας ζωής, καθ’ όν χρόνο ένα έμβιο όν ήταν ένα βιολογικό ρομπότ ;; … μάλλον ναί !!
ε. Φαίνεται ότι, κάθε τι βιολογικό, μετέχει μιας συλλογικής πνευματοψυχής, με ένα μικρό ατομικά ενστικτώδες λειτουργικό μέρος, μέχρι την στιγμή, που με κάποιον τρόπο, κάτι επεμβαίνει-παρεμβαίνει και αρχίζει ν’ αποκτά ατομικότητα, και με κάποιον τρόπο μεταγγίζεται ή αντιγράφεται η δυνατότητα αυτή από κάποιον έμψυχο … κάτι ανάλογο σαν αυτό που λέμε ότι οι μαθητές μπολιάζονται «τα κουσούρια» του δασκάλου, ή όταν κάποιο ζώο, κοντά στην οικογένεια, αρχίζει ν’ αποκτά συνειδητότητα. Είναι σαν να λέμε δηλαδή ότι το σπέρμα πνευματοψυχής προϋπάρχει, σε κάθε τι, και απλά περιμένει τον χρόνο, το αίτιο εκείνο, την ώθηση που θα του δώσει το σπρώξιμο, να ατομικοποιηθεί, και να ξεκινήσει η ατομική του ροή-πορεία.
16. Πνευματοψυχή και Δημιουργικές Σπίθες
Εδώ μπαίνει και το μέγιστο ερώτημα : ..έχει κάθε πνευματοψυχή δημιουργική δυνατότητα, ή μπορεί να την αποκτήσει, ή αυτό είναι θέμα μόνο των Δημιουργικών Σπιθών ;; … μάλλον δύσκολο να το απαντήσουμε !! …αλλά και χωρίς νόημα αυτήν την στιγμή !!
17. Απλοί Κλώνοι και Σπαρτοί
Φαίνεται ότι κάθε τι, που ξεκινάει από μιά σύζευξη-ένωση δύο μερών, με κάποιον τρόπο (αποκτά και) εντάσσεται σε κάποια συλλογική οντότητα, και λειτουργεί ενστικτωδώς, είτε στα συλλογικά πρότυπα, είτε ακολουθεί τον όποιον προγραμματισμό ή μετάγγιση έχει δεχθεί .
18. ..για να γελάσουμε
Για σιγά ρε Ερλολάβε … τι σκατά μαλάκες θεοί ήταν αυτοί, που ενώ όπως μας λες κλωνοποίησαν ολόκληρο τον Πέλοπα, εκτός από το κομματάκι που είχε χλαπακιάσει η Δημήτρω … αφού παραπάνω έλεγες ότι ο άλλος έκανε κλωνοποίηση από μιά σταγόνα αίμα … αυτοί με ολόκληρο καζάνι κρεατόσουπα κολλήσανε στον ώμο ;; … μάλλον τότε δεν μιλάμε για κλωνοποίηση αλλά για κάτι άλλο … για φέρτα στα ίσια τους, και μην πάς να μας μπερδουκλώσεις !! … χαααχά !!
Είδες όμως κανένας από τους «χαμένους» δεν πήρε είδηση να πεί τι μας λές ρε Εργολάβε … άσε μιλάμε και για τους ύπνους …
19. Αργοναυτική
Άσε το … έχουμε πολλά να πούμε για δαύτες και για τους Τρωϊκούς (για δεν ήταν μιά ή δυό αλλά μάλλον μπόλικες, και σε χρόνους και τόπους αλλοτινούς ..που κάποιοι, μετά, τα μαζώξανε, ή βουτήξανε ότι βρέθηκε πρόχειρο, και τα κάνανε αχταρμά – και κατά καιρούς έχουμε ‘πεί διάφορα για δαύτα) … αλλά άλλη ώρα.
20. Κλωνομπουρδούκλωμα
α. Θα συμφωνήσω στο ότι, οι μη έμψυχοι κλώνοι, διακρίνονται από τα τρία πρώτα χαρακτηριστικά, που περιγράφεις.
β. Οι δε έμψυχοι κλώνοι, μακράς χρονικής κλωνοποίησης, παρουσιάζουν κυρίως, ή μόνο, το πρόβλημα που αναφέρεις τέταρτο.
21. Κλωνοποίηση της Φυλής
α. Κλωνοποίηση ολόκληρης της φυλής, σημαίνει πρωτίστως ότι πάπαλα για κάθε άλλον να γεννηθεί στην φυλή, και να τύχει των ιδιαιτέρων πληροφοριών και γνώσεων, οπότε χέσε μέσα Πολυχρόνη.
β. Αλλά και η αθανασία επίσης, στο ίδιο πρόβλημα καταλήγει, οπότε άσε καλύτερα !!
γ. Μιά μακροημέρευση, αλλά και αποκατάσταση τραυματισμών και λοιπών, θα ήταν αυτό που όντως θα έλεγε !!
22. Μπροφυτείες και της Χάϊδως τ’ απαυτό
Ρε αφήστε τους να κοπανιούνται … όσες μπροφυτείες, και όσους κλώνους να βγάλουν, δεν πρόκειται να καταφέρουν κάτι, αν το Γελαδοπόπολο ξυπνήσει ..αν όμως, συνεχίσει να κοιμάται μακαρίως, τότε μάλλον δεν χρειάζονται τίποτε απ’ αυτά· το πρόβλημα είναι στο ενδιάμεσο, και εκεί στοχεύουν, μην και τους ξεφύγει το πράγμα ..και ξυπνήσει το χάπατο !!
23. Παγκόσμια Διακυβέρνηση
α. Για καλό δεν μπορεί να είναι, πρίν τα διάφορα Έθνη γυρίσουν στον φυσικό τους χώρο, και σταματήσουν να κοιτάνε έξω, αλλά ασχοληθούν με το μέσα τους, και μόνο στην συνέχεια, εφ’ όσον κατανοήσουν ότι η διαφορετικότητα του κάθε λαού έχει πολλά να δώσει, τότε ίσως και μπορέσουν να συνέλθουν επί ίσης βάσεως όλοι, και να φτιάξουν κάτι ως ανθρωπότητα, αλλιώς δεν το βλέπω.
β. Επίσης, δεν βλέπω να έχει μέλλον και μια Ελληνική ποδηγεσία, το μεγάλο «Σύστημα» έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αφήσει να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά ούτε και τους Έλληνες πιστεύω ότι συμφέρει ένα τέτοιο πράγμα, εδώ δεν μπορούν να κρατήσουν τον δικό τους λαό, θα μπορέσουν όλη την σάρα και την μάρα ;; Ίσως να είναι καλύτερο, καν να μην μετέχουν ποτέ σε μια παγκόσμια Διακυβέρνηση, όσο καλή και να είναι αυτή, διότι έτσι θα μπορούν πιό σωστά να χειριστούν τα δικά τους ιδιαίτερα θέματα, και να στοχεύσουν πιό καλά, αυτό που θέλουν να πετύχουν.
24. Οι Γιούφτοι και οι ρέστοι
α. Υπάρχει θα λέγαμε μια μεγάλη γκάμα, αρκετές κόπιες από δαύτους :
γ. Μετά το ξεμαγάρισμα, από την Ελλάδιον πανστρατιάν, όλο και κάποιες φυλές γύφτων μείνανε εκεί στο ανατολικό μέρος της Αφρικής, βεβαίως βεβαίως χιλιάδες χρόνια πρίν ..άλλωστε βλέπουμε ξεκάθαρα σήμερον τις επιμειξίες αλλά και τα αυτοφυή κελεπούρια της περιοχής αυτής.
δ. Μέρος του γυφταριού, που ενδημεί στο γελαδιστάν, προέρχεται από το κομμάτι εκείνο που πέρασε στο Βυζάντιο, μέσω Περσίας, Ιράκ, Συρίας (καθώς λέει και ο Εργολάβος) … έτερο από κάποιους που έμειναν από τις Σαρακηνές «επεμβάσεις», αλλά τις Τουρκικές αργότερα … και τέλος πολλά λεφούσια που μας άφησε ο Ιμπαήμης.
Όλοι αυτοί, αν και φαίνεται να μοιάζουν, εντούτοις διακρίνουμε και κάποιες διαφορές.
αναπτύσεται ..αναπτύσεται, και οσονούπω η συνέχεια στα οθονοκούτια σας !!
Παλαιός
Μιάς και ο Εργολάβος τελείωσε το γενικό μέρος, του εν λόγω αρθραλφαβήτου (που λέει και ο Σπύρακας) – δεν γνωρίζω εάν θα υπάρξει και συνέχεια, με ειδικό, αν και δεν βλέπω τον λόγο για κάτι τέτοιο, αφού τα ΖΑ πέρα βρέχει (ανέκαθεν βέβαια πέρα έβρεχε) και απ’ ότι φαίνεται, απλά προσέφερε, στο Γελαδόβιον κοινό, ένα διαφορετικό ανάγνωσμα, για να γεμίσουν τις ώρες απραξίας τους – έτσι τώρα λέω να κάνω μερικές επι-σημάνσεις/προσθήκες· γενικές, [[δίκην σχολίου, αλλά για να μην χαθεί στο βιδεοπλάκωμα, θα το ανεβάσω εδώ, ως μιά ιδιότυπη ανάρτηση, έτσι που να είναι και όλα μαζεμένα, και να βρεί ευκαιρία ο Εργολαβούλης μας (καλά εντάξει ..Εργολάβαρος) να ρίξει και καμμιά συνέχεια ]] και όχι τίποτις ειδικό και τραβηγμένο, άλλωστε δεν είστε και για πολλά πολλά, και ‘μείς, με τίποτα δεν θέλουμε να κάψετε και αυτό το ολίγον, που ίσως, ακόμη, μερικοί διαθέτετε.
Ας τα πάρουμε λοιπόν με την σειρά, και θα προσπαθήσω όσο γίνεται να το περιορίσω, μένοντας στα πλαίσια ενός έστω μακροσκελέστατου σχολίου, και να μην πάμε σε κατεβατά επί κατεβατών ..μάλλον όμως όνειρο ήταν και πέταξε !!
.
1. Μετενσάρκωση
α. Η καλύτερη απόδειξη ότι τα ενθυμούμενα, δεν είναι θέμα μεταφοράς πληροφορίας, μέσω των γονιδίων, είναι η περίπτωση εκείνη, που κάποιος ενθυμείται ζωή κάπου μακριά, σε μιά άλλη χώρα, την εποχή που και οι δυό γονείς του ήταν εν ζωή στον εν λόγω χώρο, και μην έχοντες καμμία σχέση με τον εκεί – οπότε πάπαλα η θέση, μεταφορά πληροφορίας, μέσω ΝτιΕνΝαιϊκής μνήμης· όχι βεβαίως ότι το ΝτιΕνΝαιϊ δεν μεταφέρει και ..μνήμες.
β. Βέβαια, έχουμε και την θέση εκείνη, όπου οι όποιες μνήμες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά συλλεχθείσα πληροφορία, από την κοσμική μνήμη – οπότε, σ’ αυτήν την περίπτωση, πάμε στο ότι φάμε, ότι πιούμε, κι ότι αρπάξει ο κώλος μας, καθώς τότε τίθεται εν αμφιβόλω η συνειδησιακή συνέχεια.
γ. Εάν όμως δεχτούμε ότι, η Συνείδηση, με κάποιον τρόπο, συνεχίζει να υπάρχει, τότε ξαναγυρνάμε στην παραπάνω περίπτωση, όπου βεβαίως δεν είναι αναγκαίο η συνέχεια ζωής να είναι στα χνάρια της προηγούμενης (σε είδος, τόπο και χρόνο) – όμως αυτό, δεν θα το ανοίξουμε τώρα εδώ.
δ. Όσο για την θέση, εκείνη, όπου κάποιος θεουτζίκος, που ενώ τα έχει κάνει σκατά, σαν τα μούτρα του, και καμμιά δικαιοσύνη, ισότητα κλπ. κλπ. δεν έθεσε, θέλει αποπάνω να ζητάει και τα ρέστα, και οι μαλακοπίτουρες περιμένουν κάποιαααααα στιγμή, αυτός ο μαλάκας, να μαζέψει τα σκουλήκια και δεν ξέρω τι άλλο σκατό θα έχει μείνει από τους τεθνεότες, και να τους βάλει στην ζυγαριά, αυτό δεν χρίζει κάν συζήτησης – είπαμε να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ, και όχι ν’ αποβλακωθούμε εντελώς, και μάλιστα να πέσουμε σε κώμα.
ε. Από την άλλη, επανεσάρκωση ξανά και ξανά, έτσι για να μάθουμε, και να εξελιχθούν τα βάρδουλά μας, γιατί ένα πήδημα δεν ήταν αρκετό, ή επειδή τόσο πολύ γλυκαθήκαμε, και το θέλουμε ξανά και ξανά … ρε δεν πάτε στον διάολο, με τις μαλακίες που ξαμολάτε ;; Όχι μανάριαμ’, δεν νομίζω ότι έστω και το χαπατότερο των χαπάτων, θα επέλεγε συνειδητά ποτέ κάτι τέτοιο … άλλο συμβαίνει και το έχουμε ‘πεί, τώρα αν κάποιοι βαυκαλίζονται προσβλέποντες σε κάποιον μαλακοθεό … τι να ‘πώ !!
2. Επέκταση Ζωής και Αθανασία
α. Φαρμακευτικά σκευάσματα, αλλά και αλλαγή/μόσχευση και επισκευή οργάνων, σίγουρα θα μακρύνουν τα όρια ζωής, αλλά οπωσδήποτε αυτά δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να πάνε πέρα από ένα μικρό και συγκεκριμένο όριο, όσο όμως προσφέρουν μιας καλής ποιότητος ζωή είναι θεμιτά.
β. Το πρώτο θέμα είναι, μέχρι που μπορεί να τραβήξει το συγκεκριμένο υλικό κατασκευής μας (μέχρι να καταρρεύσει πλήρως) … αυτό νομίζω ότι δεν χρειάζεται συζήτηση, ανάλογα με την τεχνολογική πρόοδο, θα μακραίνει και το όριο ζωής, μέχρις εκεί που δεν θα πηγαίνει άλλο, όπου ίσως, εάν υπάρχει η δυνατότητα να ξεκλειδωθεί κάτι, από εκείνο το σκουπιδοντιεναίϊ, που θα σπρώξει το όριο πολύ πολύ μακριά, ουσιαστικά καθιστώντας μας «αθάνατους».
γ. Ίσως όμως, μιά επέμβαση στο ΝτιΕνΑίϊ, να είναι ικανή, σε κάποια φάση, μετά από χρόνους και καιρούς τεχνολογικής εξέλιξης, να μακρύνει απεριόριστα το όριο ζωής.
δ. Τώρα αυτή η επέκταση ζωής, σίγουρα θα συνοδευτεί και με ανάλογες σωματικές δυνατότητες – νεανικότητα, ρώμη κλπ. κλπ. … ίσως να μπορέσει να αντιστρέψει και την ήδη υπάρχουσα γήρανση, σε όσους γεροντότερους υπάρχουν, ή τουλάχιστον να την κρατήσει στο σημείο που βρίσκεται. Γενικά όμως, τουλάχιστον στα πρώτα στάδια, μιά τέτοια επέμβαση δεν θα είναι άμοιρη επιπλοκών, και προβλημάτων, αλλά, συν τω χρόνω, σίγουρα θα ξεπεραστούν όλα αυτά.
ε. Τώρα, αν όλα αυτά θα γίνουν με κόψιμο και ράψιμο ΝτιΕνΑίϊ, στα αρχικά τουλάχιστον στάδια – και μιλάμε μόνο για κάποιους που θα γεννηθούν στο μέλλον … ή θα γίνει με ενέσιμη εισαγωγή νανοκοπτοραπτών … ή με χρήση Ηχητικών ή ΗλεκτροΜαγνητικών Συχνοτήτων, σε όποιους επιλεγέντες … δεν νομίζω ότι μπορούμε να το συζητήσουμε, καθώς όλα θα χρησιμοποιηθούν, μέχρι να προκύψει επιθυμητό αποτέλεσμα … η γνώμη μου πάντως είναι ότι, θα υπάρξει και η Κοπτοραπτική για νέες γεννήσεις, αλλά και η χρήση Συχνοτήτων, μαζί με φαρμακευτικά σκευάσματα, για τους ήδη εν ζωή.
ς. Υπάρχει βεβαίως και η περίπτωση εκείνη, όπου επιτυγχάνεται η μακροζωία με πνευματικές μεθόδους, πράγμα το οποίον σημαίνει και απόλυτο έλεγχο των υλοενεργειακών πεδίων – αυτό όντως θα καθιστούσε αυτόν που θα το επετύγχανε πλήρως και κατ’ ουσίαν, και όχι τύποις, αθάνατον ..ίσως και καθ’ ολοκληρίαν ή εν μέρει άτρωτον.
ζ. Αθανασία με συνέχεια Συνείδησης, σε φυσική ή μη μορφή, είναι μιά άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή, που όμως σηκώνει πολύ συζήτηση.
η. Μια υποστηριζόμενη μακροζωία-αθανασία, ιδίως με φαρμακευτικά σκευάσματα, έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, συχνότητες κλπ. κλπ. είναι λογικά αναμενόμενη στα επόμενα χρόνια εκτός και γίνει κάνα μπούμ.
3. Συνέχιση ύπαρξης
α. Στις Ανατολίτικες θέσεις, υπάρχουν τεχνικές μεταβίβασης της συνείδησης, σε άλλους χώρους-πεδία-καταστάσεις, αλλά και σε άλλα επιλεγέντα σώματα.
β. Υπάρχει η τεχνική της Πόουα-Μεταφοράς Συνείδησης, σε κάποιο Βουδδικό πεδίο (δείτε τις αναφορές του Έβανς Γουέντζ – υπάρχει μετάφραση και στα Ελληνικά … άλλα και άλλα Βουδδιστικά κείμενα και όχι μόνο)
γ. Υπάρχει τουλάχιστον μιά, σε κοινή αναφορά, Μεταφορά Συνείδησης, σε άλλο τεθνεόν, αλλά μη τρωθέν σώμα· είναι η περίπτωση κατά την οποίαν, ο Μάρπα ο λεγόμενος μεταφραστής, μετέφερε την συνείδηση του θανόντος γιού του, που είχε πεθάνει από πτώση, έχοντας υποστεί βαριά εγκεφαλική βλάβη, από το Θιβέτ σε σώμα θανόντος νεανία, σε κάποιο μέρος της Ινδίας (δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς πού – αλλά δεν νομίζω ότι έχει σημασία) ακριβώς στο τσάκ, που ήταν έτοιμοι να τον μπουρλοτιάσουν, και έζησε εκεί μιά μακριά ζωή, και μάλιστα εξελίχθηκε σε έναν ονομαστόν λόγιον.
δ. Επίσης, υπάρχουν αναφορές για Μεταφορά Συνείδησης σε μη τεθνεόν σώμα …
δ-1. Λέγεται ότι σε κάποιες γραμμές παράδοσης, όταν το σώμα του ηγούμενου φτάνει σε σημείο να τα φτύσει, τότε προσφέρεται κάποιος ακόλουθος της παράδοσης, να δώσει το σώμα του, ώστε να μεταφερθεί η συνείδηση του ηγουμένου … σ’ αυτήν την περίπτωση μεταφέρεται η Συνείδηση του παρέχοντος σε κάποιο πνευματικό πεδίο, και ταυτόχρονα η συνείδηση του ηγουμένου στο σώμα αυτού που προσφέρθηκε … όλα αυτά βεβαίως, απαιτούν κάποιες τελετουργίες, μέχρι να αγκυροβολήσει σταθερά η συνείδηση του ηγουμένου, στο νέο σώμα. Κάποτε λέγεται ότι γινόταν – εάν αυτό συνεχίζεται δεν γνωρίζω.
δ-2. Επίσης, υπάρχουν διαδώσεις ότι, μεταφορά συνείδησης γινόταν -σε κάποιες σκοτεινές παραφυάδες, με βιαία αποβολή του ενοίκου- σε κάποιο νεανικό γερό και δυνατό σώμα που είχε επιλεγεί.
δ-3. Ανάλογο, αλλά σε κατώτερη κλίμακα, είναι η λεγόμενη Κατάληψη, όπου είτε υπάρχει πλήρης με αποβολή του ενοίκου, είτε συνύπαρξη με καταστολή του. Τώρα, ποιές περιπτώσεις είναι καταλήψεις ή διπολικές καταστάσεις, είναι πρός εξέτασην.
ε. Ίσως, και μάλλον σίγουρα, κάποια στιγμή, θα παίξει η μεταφορά προσωπικότητος και μνήμης, σε κομπιούτερ ή σε κάποιο μηχανικό ή και βιολογικό κατασκεύασμα, και αργότερα, ίσως, κάποια στιγμή, η τεχνολογία να φτάσει στο σημείο, όπου θα είναι σε θέση, να κατασκευάσει άγραφα φυσικά σώματα, στα οποία θα μπορεί με κάποιον τρόπο να μεταφέρει αυτούσια την συνείδηση, τις γνώσεις και τις εμπειρίες κάποιου … αυτό το τελευταίο ίσως να αξίζει να συζητηθεί περαιτέρω.
4. Ατρωσία
α. Η μοναδική πραγματική ατρωσία, μόνο στην 2ς περίπτωσην μπορεί να υπάρξει.
β. Περιπτώσεις όπου παίζει η αυτοεπισκευή-ανάπτυξη-ανάπλαση μέρους του σώματος, όπως στις σαλαμάνδρες και τους αστερίες, σίγουρα δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη ατρωσία, παρά μόνο μερική, καθώς κάποιο καίριο πλήγμα βγάζει τον οργανισμό εκτός, οπότε πάπαλα και η όποια μακροζωία και αθανασία.
5. Παρεπόμενα της Αθανασίας
α. Στον κόσμο μας (το Σύμπαν ολάκερο) όπου τίποτα ίδιο δεν μένει και όλα πεθαίνουν, το να είσαι αθάνατος είναι βαρύ φορτίο, εκτός και έχεις κάτι σπουδαίο να κάνεις, και για όσο αυτό θα υπάρχει, και πρέπει να είσαι «τέρας» ψυχραιμίας και συναισθηματονοητικής αντοχής, ώστε να μπορέσεις ν’ ανταπεξέλθεις στην συνεχή ροή-θάνατο όλων όσων γνωρίζεις … όπου είτε πρέπει να ‘χεις και άλλους να σε συντροφεύουν, ώστε να μην είσαι μόνος, είτε μετά από κάποιον καιρό, δεν το γλιτώνεις και θα σαλτάρεις, ή θα βάλεις μόνος σου τέλος. Άλλωστε αυτό το σύμπαν, αυτός ο κόσμος, όσο μακριά χρονικά και να τραβήξει, έχει ημερομηνία λήξεως, οπότε και δεν μπορούμε σε οποιαδήποτε περίπτωση, έτσι και αλλιώς, να μιλάμε για πλήρη αθανασία.
β. Η πλήρης αθανασία λοιπόν, και όχι απλώς μακροημέρευση, μπορεί να συζητηθεί μόνο σ’ έναν κόσμο χαράς και αστείρευτης δημιουργίας — δυστυχώς όμως αυτός ο κόσμος δεν είναι εδώ, σ’ αυτό το σύμπαν … ίσως μόνο αν με κάποιον τρόπο [ !! ], δια Μεταφοράς ή Επικαλούμενοι την Ελευθέρωση, μπορούμε να την κάνουμε, για εκεί, έστω και χωρίς να έχουμε γίνει πρίν αθάνατοι, είτε με διάτρηση του εδώ σύμπαντος, αφού έχουμε γίνει πρίν, διά πνευματικών μεθόδων, αθάνατοι και κυρίαρχοι των υλοενεργειακών πεδίων.
6. Προμηθέας
α. Ίσως (και όχι ίσως αλλά σίγουρα)… με το όνομα αυτό, υπήρξαν πολλοί και διάφοροι – από εκείνους, που λέει ο Αρίστος [[ εκεί στις υπάρχουσες (πρώτες πρώτες) αναρτήσεις του μπλογκίου]], είτε τον γνωστόν Τιτάνα [[από την Μυθ-ιστορίαν μας]], είτε τον Προμηθέα-Εωσφόρο των ποδιτσών και κρονοκαμπαλιστών, είτε τον Μέγα Μπήχτη του Μάρκου … είτε … είτε … αλλά και ο Ατλαντόσπορος, που μας εκθέτει ο Εργολάβος ..πολλοί και διάφοροι λοιπόν, όπου και έχει γίνει τσι μπουτάνας το κάγκελο, που λέμε από το μπερδούκλωμα, περί του ποιός, τι, πώς, πότε …κλπ. κλπ.
β. Η Μυθιστορία μας, και γενικώς η Ελληνική Γραμματεία, έχει φάει τέτοιο κουτσούρεμα, μαγείρεμα και κοπτοραπτική, που δεν πάει άλλο … κυριολεκτικώς έχει καταντήσει μπουρδέλο, άλλωστε το βλέπουμε και από τις επιζήσασες αναφορές από τους διάφορους παλιούς γραφιάδες … οπότε προσωπικά δεν παίρνω τίποτα τοις μετρητοίς … και στο κάτω κάτω, χέστηκα ποιός ήταν ο καθένας, αν αυτό που έφτασε σε ‘μας δεν έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό, κάτι που να μας απελευθερώσει και να κάνει έστω την ζωήν μας καλύτερη. Δεν πά’ να ‘ταν λοιπόν ο Δευκαλίωνας και ο Προμηθέας όποιος θέλει … αν ο ένας έφτιαχνε κοτρωνανθρώπους και ο άλλος τους μαγείρευε στο καζάνι σε τί μπορεί να μας βοηθήσει εμάς πραγματικά ;; Με αυτό δεν λέω ότι δεν πρέπει να γνωρίζουμε, και μάλιστα καλώς, την Μυθ-ιστορίαν μας, απλά να μην δένουμε κόμπο, ότι λέγεται εκεί.
γ. Το να μην επιτρέψουμε βέβαια να συμβούν, αλλά και να αποφύγουμε κάποιες παρόμοιες μαλακίες, σαν αυτές που λέγεται, που σίγουρα θα μας στοιχίσουν πολλά, μυαλό χρειάζεται, και όχι γνώση, τι παπαριές έκανε ο ένας και ο άλλος … το που όμως θα το βρούμε· το μυαλό ντέ, αυτό είναι όντως πρόβλημα !!
7. ο Αισχύλος (525-456 π.ε.) & η Πάλη των Ιερατείων
Ο Αισχύλος έζησε κατά την δεύτερη, γνωστή ιστορικά, περίοδο της σύγκρουσης των Φιλοσόφων και Γραφιάδων με τα ιερατεία· με πρώτη εκείνη από τον 8ον-5ον αιώνα όπου ανήκει και ο Αίσωπος αλλά και οι άλλοι μεγάλοι προσωκρατικοί, δεύτερη αυτή από τον 5ον-2ον στην οποία ανήκει ο Αισχύλος, ο Σωκράτης, ο Πρωταγόρας, ο Πλάτωνας και όλοι οι άλλοι γνωστοί της εποχής εκείνης, και στην τρίτη αυτοί του 2ου π.ε. μέχρι τους πρώτους αιώνες της ύστερης.
Από την στιγμή που έχουμε τα πρώτα στοιχεία γνωστής ιστορίας, γίνεται εμφανής η σύγκρουση των «φιλοσόφων» με τα διάφορα ιερατεία και την προσπάθειάν τους να αποβλακώσουν τον κόσμο, αφαιρώντας του ακόμη και εκείνο το λίγο μυαλό που του είχε απομείνει. Στην σύγκρουση αυτή βέβαια γνωρίζουμε ποιός ήταν ο νικητής, αφού το πόπολο αιρόμενο και φερόμενο ως άβουλο ζωντόβολο ήταν έρμαιο στα χέρια του παπαδαριού, έτσι που αυτό στοίχισε στην γελαδιστανία τα καλύτερα μυαλά και τους καλύτερους στρατηγούς και τεχνίτες-επιστήμονες· σ’ αυτό εντάσσεται το κυνήγι όλων των μεγάλων εκείνης της εποχής, με τα γνωστά στην συνέχεια αποτελέσματα της Δισχιλιόχρονης σκλαβιάς.
Στο πνεύμα αυτό είναι και η φερόμενη τριλογία [[κατ’ άλλες πληροφορίες πενταλογία, με τα δύο μέρη μηδέποτε δημοσιοποιηθέντα]] του εν λόγω έργου Προμηθέας, του Αισχύλου, όπου στο σωζόμενο μέρος «Δεσμώτης» γίνεται εμφανής η σοβούσα αυτή σύγκρουση μεταξύ των διαφόρων θέσεων, όπου σε τελική ανάλυση «Προμηθέας» δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια αντίδρασης στον σκοταδισμό και στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από το «Σύστημα». Βεβαίως δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά και η πάλη μεταξύ των διαφόρων θέσεων και ιερατείων, όπου στο εν λόγω κείμενο είναι εμφανής η επιβολή του καραπουσταριού του Διός, αλλά και γενικότερα του «Συστήματος» στην Ζωντοβολοποίηση της ανθρωπότητος.
Βεβαίως, το εν λόγω κείμενο, δεν θα μπορούσε να κινηθεί-ελιχθεί ελεύθερα, εκτός των γενικώς παραδεκτών πλαισίων, αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που βλέπουμε διάφορα τερπνά, διότι πολύ πιθανόν ο Αισχύλος θα είχε ακολουθήσει και αυτός την μοίρα του Αισώπου.
8. Αγείτονας Πάγος – Καύκασος – Ουλούρου
Πολλά πράγματα δεν φαίνεται να ταιριάζουν με τα γνωστά και παραδεκτά, κάτι σαν το γενικότερο τουρλού της Μυθ-ιστορίας μας, όπου πχ. Αγείτονας Πάγος δεν μπορεί να είναι ο γνωστός κοντά μας Καύκασος [[άλλωστε Καύκασοι και Όλυμποι υπάρχουν ούκ ολίγοι]], οπότε κάτω από μία άποψη το Ουρούλου της Αυστραλίας προσιδιάζει περισσότερο στην περιγραφή, και αν θέλαμε να είμαστε περισσότερο ακριβείς, τότε θα λέγαμε ότι αυτό αναφέρεται σε κάποιο σώμα εκτός Γής, ακόμη και εκτός Ηλιακού συστήματος, γιατί όχι και εκτός του εδώ Γαλαξία.
Έτσι θα έλεγα ότι, ο Αισχύλος, κάθε άλλο παρά αναφέρεται σε κάποιον Ατλαντοκοπρίτη, άλλωστε κάλλιστα, χωρίς την εμπλοκή του Αισχύλου, μπορεί να σταθεί αυτούσια η θέση της Αυστραλίας, είτε ως φυλακή, αλλά και είτε ως έδρα Ατλαντοδημιουργ-ών/ημάτων.
9. Θύρωμα Πυρός
106 – «…ἀλλ’ οὔτε σιγᾶν οὔτε μὴ σιγᾶν τύχας
οἷόν τέ μοι τάσδ’ ἐστί. θνητοῖς γὰρ γέρα
πορὼν ἀνάγκαις ταῖσδ’ ἐνέζευγμαι τάλας.
ναρθηκοπλήρωτον δὲ θηρῶμαι πυρὸς
πηγὴν κλοπαίαν, ἣ διδάσκαλος τέχνης
πάσης βροτοῖς πέφηνε καὶ μέγας πόρος.»
120 – «.. τὸν Διὸς ἐχθρόν, ……..
……………………………………..
……………………………………..
διὰ τὴν λίαν φιλότητα βροτῶν.»
Αλλ’ ούτε να σιωπήσω κι’ ούτε να μη μιλήσω
για τα δεινά της τύχης μου μπορώ, που για να δώσω
δωροβοήθεια στους θνητούς, φορτώθηκα ο δύστυχος.
Μέσα σε νάρθηκα, κρυφά μεταφέροντας,
θήρωμα πυρός, το οποίο είναι δάσκαλος στους θνητούς,
κάθε τέχνης, τρόπου και δημιουργίας.
………….
Τον εχθρόν του Διός …
…………………………
ένεκα της μεγάλης μου αγάπης για τους θνητούς.
228 – « … ὅπως τάχιστα τὸν πατρῷον ἐς θρόνον
καθέζετ’, εὐθὺς δαίμοσιν νέμει γέρα
ἄλλοισιν ἄλλα, καὶ διεστοιχίζετο
ἀρχήν, βροτῶν δὲ τῶν ταλαιπώρων λόγον
οὐκ ἔσχεν οὐδέν’, ἀλλ’ ἀιστώσας γένος
τὸ πᾶν ἔχρῃζεν ἄλλο φιτῦσαι νέον.
καὶ τοῖσιν οὐδεὶς ἀντέβαινε πλὴν ἐμοῦ.
ἐγὼ δ’ ἐτόλμησ’. ἐξελυσάμην βροτοὺς
τὸ μὴ διαῤῥαισθέντας εἰς Ἅιδου μολεῖν.
τῷ τοι τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι,
πάσχειν μὲν ἀλγειναῖσιν, οἰκτραῖσιν δ’ ἰδεῖν.
θνητοὺς δ’ ἐν οἴκτῳ προθέμενος, τούτου τυχεῖν
οὐκ ἠξιώθην αὐτός, ἀλλὰ νηλεῶς
ὧδ’ ἐῤῥύθμισμαι, Ζηνὶ δυσκλεὴς θέα.»
…όταν ταχέως στον πατρικό του θρόνο ανέβηκε,
άμεσα δώρα διαφορετικά στον καθέναν
έδωσε στους θεούς, μοιράζοντας την αρχή,
αλλά καμμιάν έγνοια δεν είχε για τους ταλαίπωρους θνητούς,
αλλά βουλήθηκε ολάκερο ν’ αφανίσει το γένος των ανθρώπων,
και άλλο καινούργιο να φυτέψει,
και κανείς δεν αντέδρασε εκτός από ‘μένα,
που μόνος τόλμησα να λυτρώσω τους θνητούς,
μην και όλοι χαθούν και κατεβούν στον Άδη,
και γι’ αυτήν την πράξη μου τιμωρούμαι,
υποφέροντας αλγεινά βάσανα, οικτρό να τα βλέπεις,
σπλαχνιζόμενος τους θνητούς, αυτά έλαβα,
που όμως ευσπλαχνία δεν αξιώθηκα εγώ να λάβω,
αλλά έτσι όπως βλέπεις με κατάντησε
η ασπλαχνιά του Δία.
Τι μας λέει εδώ ο Αισχύλος ;;
Ότι κάποια στιγμή … ένα κουμάσι, ονόματι Δίας, με το που κατέλαβε την Αρχή, επιχείρησε ν’ Αλλάξει τους ανθρώπους με κάτι νέο ..υποδεέστερο· και μάλλον το πέτυχε !!
Από άλλες αναφορές, μαθαίνουμε ότι διεχώρησε λέει τους ανθρώπους, υποβαθμίζοντάς τους, έτσι που να μην έχουν φόβο πλέον απ’ αυτούς οι θεοί … ώστε να μην κινδυνεύουν από τους ανθρώπους να γίνουν ίδιοι μ’ αυτούς και ν’ ανέβουν στον «Όλυμπο», ή ακόμη και να γίνουν ανώτεροι από δαύτους.
Επίσης μαθαίνουμε ότι, τους νέους ανθρώπους τους «έβαψε», αλλά και τους χώρισε-μάντρωσε σε διαφορετικές περιοχές.
Μάλιστα ..μάλιστα, φιλάνθρωπος ο λεγάμενος κοπρίτης· κρίνοντας απ’ αυτά που παρατίθενται κατά «τραγικόν» τρόπον βεβαίως βεβαίως, χωρίς να μπαίνουμε στην διύλισην του θέματος.
Επίσης, μας λέει ότι, κάποιος άλλος, ή και άλλοι, με τ’ όνομα Προμηθεύς, μεριμνούν ώστε οι άνθρωποι να τύχουν βοηθείας, δίνοντάς τους (ή αποκρύπτοντας εντός των) ..θύρωμα πυρός, ώστε να έχουν την δυνατότητα δημιουργίας κι απελευθέρωσης – μήπως αυτό θυμίζει εκείνα που λέγαμε εκεί στον «Κόσμο Φυλακή» για την εξάλειψη-σβήσιμο της Μνήμης των όντων, από το «Σύστημα», και την προσπάθεια κάποιων να περάσουν τον τρόπο και την γνώση Αφύπνισης της Θείας Σπίθας ;;
10. Αισυμνητεία και Ελλάδα
α. Να πάμε για Αισυμνητεία ;;
…άει καλά !!
Ακόμα και αν βρούμε μερικούς, έστω έναν – αθάνατον [[για να κρατάει τα μπόσικα – καλά ποιός «Μαλάκας» θα δεχτεί να το κάνει, πέρα απ’ ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, έχοντας να κοπανάει καθημερινά το κεφάλι του, με τούτα τα μπάζα ;; ]] αλλά έστω ότι τον βρήκαμε, τον «Μαλάκα», παραμένει το ερώτημα : τι σκατά μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε με αυτόν τον πανηλίθιο λαό ;;
Απορίας άξιον λοιπόν, γιατί το μνημονεύουμε καν, μάλλον χρειάζεται να μετακομίσουμε επειγόντως (να μας πάνε σηκωτούς δηλαδή, γιατί για μόνοι μας δεν το βλέπω), σε ειδική πτέρυγα του Δρομοκαΐτειου. Φρούδες ελπίδες, το να ελπίζουμε ότι κάτι μπορεί να γίνει -μάλλον με το χέσε ψηλά κι αγνάντευε κινδυνεύουμε να μας έρθουν τα σκατά στην μούρη- … κακά τα ψέματα, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο -μιά Νέα Ελλάδα- χρειαζόμαστε έναν καινούργιο λαό … αλλιώς Δέν !!
β. Έλληνες ;; ..ποιοί Έλληνες ;;
Τελικά ότι και αν ήταν, κάποτε, αυτό που θέλουμε να λέμε Έλληνες, εδώ και χιλιετίες έχει καταντήσει τελείως για τα μπάζα, και σε τίποτε δεν αλλάζει το τι και πώς έχει συντελέσει σ’ αυτό, καθώς το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Ναι δεν μπορώ να ‘πώ, κατά διαστήματα βγαίνουν όντως εξέχουσες προσωπικότητες, μέσα απ’ αυτά τα μπάζα, όμως είναι απλά ψήγματα, ενώ η μάζα είναι αυτό που λέμε ..μπάζα και χάπατα !! … και για να μεταμορφωθεί σε Έλληνες, θα είναι ένας πραγματικός άθλος, αν παρ’ ελπίδα καταστεί εφικτό κάτι τέτοιο. Δυστυχώς όμως, δεν έχουμε κάτι καλύτερο … ίσως αν μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι εκ του μηδενός, αλλά και πάλι μένει το ψυχοπνευματικό μέρος … τι σκατά θα είναι όσοι καταλύσουν σ’ αυτά τα νέα κατασκευάσματα, ποιά η σχέση τους με το Ελληνικό στοιχείο ;; …όπως ίσως θυμάστε, έχω σημειώσει ότι, οι καθεαυτού Έλληνες ήταν, και είναι, οι έχοντες σύνδεση με το Ψυχοπνευματικό Αποτύπωμα ..και 100% αυτοί των πεδίων του Ελ-Ών … αλλά όπως έχουμε ‘πεί, στον εδώ κόσμο, όλα ξεκινούσαν από την Φυλή (προτού μπασταρδευτεί) με την εκπαίδευση και μεταφορά πληροφοριών, γνώσεων και τεχνικών, τα οποία δεν υπάρχουν σήμερα, και αν θελήσουμε να πάμε σε Νέα Ελλάδα, πρέπει να στηθούν όλα ξανά απ’ την αρχή.
11. Σαντορίνη
α. Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, αλλά θεωρώ απίθανο, όλο αυτό, να έχει σχέση με εποχή του 1600-τόσο, και όλα τα υπόλοιπα να αναπτύσσονται στην μετέπειτα εποχή, αλλά τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας εδώ, καθώς αυτό που θέλω να επισημάνω, αν και το είχαμε συζητήσει παλαιότερα, έχει να κάνει με το τι και ποιοί απεικονίζονται στις τοιχογραφίες.
Πρόκειται ξεκάθαρα για ΔΥΟ διαφορετικές φυλές, και όχι για διαφορετικού φύλου ανθρώπους, που ο ένας παραψήθηκε από τον ήλιο και ο άλλος βγήκε άψητος (από την κλεισούρα) προτού να πάρει καν χρώμα. άλλωστε και οι κροκομαζώχτρες, αλλά και οι υποτιθέμενες πουτάνες, ασπρουλιάρες είναι. Αν θυμάστε, σε κείνες τις τοιχογραφίες είχαμε ‘δεί και ανδρικού φύλου λευκούς ανθρώπους, οπότε κάλλιστα υποθέτουμε ότι οι ψημένοι είναι κάποιοι δούλοι … παρόμοια βλέπουμε και στις κρητικές τοιχογραφίες.
Τώρα, αν οι ξυρισμοκεφαλάκισες είναι ιέρειες ή όχι, εμένα λίγο μ’ ενδιαφέρει, ας δεχτούμε όμως τον ισχυρισμό του Εργολάβου, ..για το αν είναι ή δεν είναι δε άτομα αθάνατα και του αριστοσυμβουλίου, πάλι δεν μπορώ να ξέρω, πάντως το πρώτο πράγμα που γίνεται σε όλα τα θρησκευτικά μαγαζιά είναι η κουρά του εισερχόμενου – μάλλον σημείο υποταγής και όχι εγκατάλειψης των κοσμίων είναι, άλλωστε και στον στρατό το ίδιο γίνεται …και μην μου ‘πείτε ότι αυτό έχει σχέση με θέμα υγιεινής.
Σχετικά τώρα με τις μαλαπέρδες, αν και γενικά προτείνεται η αποχή από το σεξ, αυτό δεν ισχύει παντού και πάντα … στις ανώτερες τάντρα, το σεξ παίζει κυρίαρχο ρόλο … αλλά έχουμε και μεγάλους Γιόγκι, που λέγεται ότι ξεπερνούσαν κάθε πρίαπον, έχοντας καταγαμήσει το σύμπαν, ούτε «γάτα» δεν είχαν αφήσει απήδηχτη που λέμε, οπότε δεν θεωρώ δείγμα ιεροσύνης τον μικροτσουτσουνισμό.
β. Το ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία παίζουν σημαντικό ρόλο, σε πολλά θέματα, είναι γεγονός αναμφισβήτητο, το μέχρι ποίου σημείου φτάνει δε η επίδραση των γεωμαγνητικών (σε σχέση με θέματα αθανασίας ..γιατί σε σχέση με θέματα υγείας κλπ. κλπ. είναι πλήρως αποδεδειγμένο) μένει να το δούμε, πάντως το ότι παίζουν μεγάλο ρόλο είναι πέρα για πέρα γνωστό και αποδεδειγμένο.
γ. Τώρα, αν συνέβη το μπούμ, τότε που λέει ο Εργολάβος, δεν γνωρίζω, ως μη ασχοληθείς με το θέμα, καθώς νομίζω ότι προέχουν άλλα, να ορισθούν, πρίν να φτάσουμε εκεί … αλλά εντάξει ένα ένα !!
δ. Η μη εύρεση νεκροταφείου, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε, μπορεί εκεί που ήταν να έγινε το έλα να ‘δείς … ετέρα περίπτωση είναι να μην επιτρεπόταν το θάψιμο στο νησί, και να τους πήγαιναν πιό δίπλα, σε κάποιο άλλο, ή ακόμη και να τους ρίχνανε μέσα στο ηφαίστειο, να καλοψηθούνε … όλα είναι πιθανά … οπότε τίποτε δεν μας πείθει ότι ήταν όλοι αθάνατοι, και δεν συνέβαινε κάτι από τα παραπάνω !! … τι απ’ όλα ;; … μένει να το δούμε ..ίσως κάποια στιγμή !!
ε. Αν δεχτούμε αυτά που λένε οι διάφορες έρευνες, ότι υπολείμματα της έκρηξης ανιχνεύτηκαν σε Ισλανδία ή Γροιλανδία (συγγνώμη αλλά δεν θυμάμαι τώρα που) τότε η Κρήτη δεν φαίνεται για καλή επιλογή … ίσως και όλα αυτά στην Κρήτη να είναι αποτέλεσμα της εν λόγω εκρήξεως.
12. ΝτιΕνΑίϊ και δυνατότητες
α. Έχουμε, από την μυθιστορία μας, εκείνον τον καραπούσταρο τον Δία, [[Δία εκ του Δίς και όχι Ζήν ή Ζεύς … άλλος ο ένας, άλλος ο άλλος, και ο παράλλος … τέτοια διαιωνιζόμενη μαλακία όπου ο Ζήν γίνεται του Διός και όχι του Ζηνός κλπ. κλπ. μόνο εδώ στο Γελαδιστάν συμβαίνει]] που λέει ότι μακέλεψε τις δυνατότητες του ανθρώπου (εκτός από το ότι τους έβαψε και τους χώρισε σε στάνες) μην και τα πάρουν στο κρανίο κάποια στιγμή, και του πηδήξουν το κέρατο, αλλά και άλλους που τον διαχώρισαν (ανδρόγυνος πρίν) —εδώ κρύβεται μιά χαρά ο διαχωρισμός δεξιού και αριστερού εγκεφάλου, καθώς και συνειδητού και υποσυνείδητου— άλλοι έτσι, άλλοι αλλιώς, πιό παιδαριώδως και παταμυθατζίτικα … οπότε γεννάται το ερώτημα, εάν το ξεκλείδωμα ή η επανένωση είναι εφικτά.
β. Εάν το ΝτιΕνΑίϊ, δεν έχει, εξ αρχής, την δυνατότητα, ή την έχασε λόγω αποκοπής, για να την αποκτήσει ξανά, σίγουρα χρειάζεται μαγείρεμα και ανακατασκευή, αν όμως την έχει και απλά με κάποιον τρόπο αυτή έχει περιοριστεί-κλειδωθεί, τότε είναι ίσως σχετικά εύκολο να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση.
γ. Έχουμε όμως περιπτώσεις όπου, διάφοροι, μέσω διαλογιστικών μεθόδων, πέτυχαν ν’ αντιστρέψουν το γήρας, να ξανακολλήσουν κομμένα μέρη του σώματός τους, να μείνουν χωρίς φαγητό, νερό ή αέρα, για μεγάλα διαστήματα, πέραν κάθε λογικού ορίου, αλλά και λεγόμενα για κάποιους που πέτυχαν πολύ μεγάλη μακροβιότητα, στα όρια αθανασίας, άλλους που υλοποιούσαν και αποϋλοποιούσαν ή και μεταμόρφωναν κατά βούληση, το σώμα και την εμφάνισή τους, οπότε πάμε στην περίπτωση ότι ναι ..υπάρχει, εν δυνάμει, η δυνατότητα αυτή, και μένει απλά να την ξεκλειδώσουμε !!
δ. Έχουμε γίνει κοινωνοί πολλών θαυμαστών γεγονότων, όπου κάποιοι, πέραν αμφιβολίας, περνούν μέσα από το σώμα τους καρφιά, ξίφη κλπ., περπατούν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, κάνουν τεράστια άλματα και χίλια δυό άλλα … άρα καταλήγουμε στο ότι οι δυνατότητες μας είναι ίσως απεριόριστες, αρκεί να μπορέσουμε να εστιάσουμε και να ελέγξουμε το μυαλό και το ψυχοσυναισθηματικό δυναμικό μας … οπότε, γιατί όχι, και να πετύχουμε, την όποια μακροβιότητα και αθανασία ;;
ε. Ίσως ..εάν υπήρχε δυνατότητα εκπαίδευσής του, από τα γεννοφάσκια του, του γελαδικού πληθυσμού, έτσι που να αναπτύξει και να ελέγξει τις κρυμμένες δυνατότητες, να μπορούσε να στηθεί ξανά Ελλάδα.
13. Φαέθων και ..κρύσταλοι
α. Δεν έχω να ‘πώ κάτι επ’ αυτού … ας μείνουμε σ’ αυτά που λέει ο Εργολάβος, και αν και όποτε προκύψει κάτι ..βλέπουμε !!
β. Γνωστό είναι ότι μεταξύ Ιδιοσυχνοτικών, όταν βρεθούν σε κάποια απόσταση μεταξύ τους, συντονίζονται και αρχίζουν να πάλλονται ταυτοχρόνως (αντικείμενα ή και όντα).
14. Κλώνοι
α. Από την στιγμή που γονιμοποίηση ωαρίου γίνεται στον δοκιμαστικό σωλήνα, αλλά και υπάρχει δυνατότητα αφαίρεσης όλου του υλικού, από το εσωτερικό του ωαρίου, και πλήρωση, με έτερο υλικό, υλικό το οποίο έχει υποστεί κοπτοραπτική, τότε ευνόητο είναι ότι φτιάχνουμε όχι απλώς πανομοιότυπα σώματα, αλλά και άλλα ..κατά το δοκούν.
β. Μετά την γονιμοποίηση του ωαρίου, αυτό εμφυτεύεται σε κάποια μήτρα … και αφού έγινε πρίν όλο το μαγείρεμα, που είπαμε παραπάνω, πόσο δύσκολο νομίζετε ότι μπορεί να είναι να φτιαχτεί μια τεχνητή μήτρα, η οποία θα παρέχει και περισσότερα στοιχεία ανάπτυξης, όπου ίσως και να καθυστερεί την γέννησην μέχρι την πλήρη ανάπτυξη του σώματος ;;
γ. Γνωρίζουμε ότι, στο κυοφορούμενο έμβρυο, περνάνε πληροφορίες από το περιβάλλον, οπότε, λογικά, σε μια τεχνητή μήτρα, μπορεί να γίνει με αρκετή ευκολία, μιά πλήρης εκπαίδευση, και πληροφόρηση-εισαγωγή γνώσεων, μέσω συχνοτήτων (ηχητικών και εικονικών – κανονικός προγραμματισμός δηλαδή), μέχρι την γέννηση, χωρίς την ανάγκη μετέπειτα εκπαίδευσης.
δ. Μένει το ερώτημα … τι και ποιά θα είναι η εισελθούσα ψυχοπνευματική οντότητα στο αναπτυσσόμενο σώμα ;; … θα υπάρχει κάτι τέτοιο, ή απλά θα είναι μια βιολογική μηχανή, χωρίς συνείδηση-πνεύμα-ψυχή, απλώς σαν μια πλήρως ελεγχόμενη και προγραμματισθείσα προσωπικότητα-βιολογικό ρομπότ ;;
ε. Εάν κάποια στιγμή, γίνει δυνατή η μεταγωγή-μεταφορά Συνείδησης, σε ένα τέτοιο αναπτυσσόμενο σώμα (καθ’ όλα όμοιο ή τροποποιηθέν εν μέρει) τότε, θα μπορούμε να μιλήσουμε για μεταφερόμενη-μετακυλιόμενη μακροζωία-αθανασία.
ς. Τίθεται επίσης και ένα άλλο ερώτημα … πόσες, και τι είδους μνήμες, μεταφέρονται μέσω του ΝτιΕνΑίϊ ;; ..το ότι μεταφέρονται μεταφέρονται (το έχουμε ‘δεί με τις μεταμοσχεύσεις οργάνων και όχι μόνο, αλλά και με μεταγγίσεις αίματος κλπ. κλπ.), το θέμα είναι πόσες όμως, και σε τι βαθμό.
ζ. Άλλο ερώτημα είναι, εάν στο κλωνοποιηθέν ή και τροποποιηθέν ανάπτυγμα, δεν γίνει εμφύτευση-μεταφορά συνείδησης, τότε αυτό το δημιούργημα μπορεί να έχει ή όχι πνεύμα-ψυχή-συνείδηση ;; .. ή μπορεί και να αποκτήσει στην συνέχεια ;;
15. Πνεύμα-ψυχή-συνείδηση
Πρωτίστως χρειάζεται ν’ απαντήσουμε στο ερώτημα : ..τι και ποιός έχει πνεύμα-ψυχή-συνείδηση και εάν υπάρχει εξ αρχής στον γεννηθέντα ή ποιηθέντα ή αναπτύσσεται στην πορεία !! … πολύ βαρύ ερώτημα, που δυστυχώς δεν μπορεί ν’ απαντηθεί απευθείας, αλλά μόνο συμπερασματικά, όπως επίσης χρειάζεται και να ξεκαθαρίσουμε (άσχετα με το τι λέγεται) εάν προϋπάρχει, ελκύεται ή και δημιουργείται την στιγμή της σύλληψης.
α. Εάν πούμε ότι προϋπάρχει, τότε απλώς η εν λόγω οντότητα επιλέγει ή και ελκύεται κατά την στιγμή της σύλληψης στην ερωτική συνεύρεση … στην προΰπαρξη συνηγορούν εν μέρει οι μνήμες προηγουμένων ζωών.
β. Η ερωτική συνεύρεση, έμψυχων όντων, έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει έμψυχους απογόνους ;; …εάν μιλάμε για προσέλκυση όντος τότε εντάξει, εάν όμως δεν υφίσταται τέτοια περίπτωση, τότε μπορούν οι γονείς να μεταβιβάσουν στα παιδιά φυτράδι έμψυχου στοιχείου, έστω και αν όχι καθ’ ολοκληρίαν, οπότε επαφίεται σε αυτό η μετέπειτα πλήρωση ανάπτυξης ;; ..αν και δεν μπορούμε ν’ αποδείξουμε κάτι επ’ αυτού, κάποιες περιπτώσεις φέρνουν σε υπολείπουσα κατάσταση στα αρχικά στάδια με σταδιακή πλήρωση αργότερα.
γ. Υπάρχει η περίπτωση μετάγγισης πνευματοψυχής, ή έστω σποριδίου αυτής, από άλλον έχοντα ;; ..φαίνεται ότι όντως υπάρχει τέτοια δυνατότητα … αλλά τα αποδεικτικά στοιχεία δυστυχώς μας διαφεύγουν.
δ. Υπάρχει μήπως περίπτωση όπου πνευματοψυχή δημιουργείται-αναπτύσσεται κατά την διάρκεια μιας ζωής, καθ’ όν χρόνο ένα έμβιο όν ήταν ένα βιολογικό ρομπότ ;; … μάλλον ναί !!
ε. Φαίνεται ότι, κάθε τι βιολογικό, μετέχει μιας συλλογικής πνευματοψυχής, με ένα μικρό ατομικά ενστικτώδες λειτουργικό μέρος, μέχρι την στιγμή, που με κάποιον τρόπο, κάτι επεμβαίνει-παρεμβαίνει και αρχίζει ν’ αποκτά ατομικότητα, και με κάποιον τρόπο μεταγγίζεται ή αντιγράφεται η δυνατότητα αυτή από κάποιον έμψυχο … κάτι ανάλογο σαν αυτό που λέμε ότι οι μαθητές μπολιάζονται «τα κουσούρια» του δασκάλου, ή όταν κάποιο ζώο, κοντά στην οικογένεια, αρχίζει ν’ αποκτά συνειδητότητα. Είναι σαν να λέμε δηλαδή ότι το σπέρμα πνευματοψυχής προϋπάρχει, σε κάθε τι, και απλά περιμένει τον χρόνο, το αίτιο εκείνο, την ώθηση που θα του δώσει το σπρώξιμο, να ατομικοποιηθεί, και να ξεκινήσει η ατομική του ροή-πορεία.
16. Πνευματοψυχή και Δημιουργικές Σπίθες
Εδώ μπαίνει και το μέγιστο ερώτημα : ..έχει κάθε πνευματοψυχή δημιουργική δυνατότητα, ή μπορεί να την αποκτήσει, ή αυτό είναι θέμα μόνο των Δημιουργικών Σπιθών ;; … μάλλον δύσκολο να το απαντήσουμε !! …αλλά και χωρίς νόημα αυτήν την στιγμή !!
17. Απλοί Κλώνοι και Σπαρτοί
Φαίνεται ότι κάθε τι, που ξεκινάει από μιά σύζευξη-ένωση δύο μερών, με κάποιον τρόπο (αποκτά και) εντάσσεται σε κάποια συλλογική οντότητα, και λειτουργεί ενστικτωδώς, είτε στα συλλογικά πρότυπα, είτε ακολουθεί τον όποιον προγραμματισμό ή μετάγγιση έχει δεχθεί .
18. ..για να γελάσουμε
Για σιγά ρε Ερλολάβε … τι σκατά μαλάκες θεοί ήταν αυτοί, που ενώ όπως μας λες κλωνοποίησαν ολόκληρο τον Πέλοπα, εκτός από το κομματάκι που είχε χλαπακιάσει η Δημήτρω … αφού παραπάνω έλεγες ότι ο άλλος έκανε κλωνοποίηση από μιά σταγόνα αίμα … αυτοί με ολόκληρο καζάνι κρεατόσουπα κολλήσανε στον ώμο ;; … μάλλον τότε δεν μιλάμε για κλωνοποίηση αλλά για κάτι άλλο … για φέρτα στα ίσια τους, και μην πάς να μας μπερδουκλώσεις !! … χαααχά !!
Είδες όμως κανένας από τους «χαμένους» δεν πήρε είδηση να πεί τι μας λές ρε Εργολάβε … άσε μιλάμε και για τους ύπνους …
19. Αργοναυτική
Άσε το … έχουμε πολλά να πούμε για δαύτες και για τους Τρωϊκούς (για δεν ήταν μιά ή δυό αλλά μάλλον μπόλικες, και σε χρόνους και τόπους αλλοτινούς ..που κάποιοι, μετά, τα μαζώξανε, ή βουτήξανε ότι βρέθηκε πρόχειρο, και τα κάνανε αχταρμά – και κατά καιρούς έχουμε ‘πεί διάφορα για δαύτα) … αλλά άλλη ώρα.
20. Κλωνομπουρδούκλωμα
α. Θα συμφωνήσω στο ότι, οι μη έμψυχοι κλώνοι, διακρίνονται από τα τρία πρώτα χαρακτηριστικά, που περιγράφεις.
β. Οι δε έμψυχοι κλώνοι, μακράς χρονικής κλωνοποίησης, παρουσιάζουν κυρίως, ή μόνο, το πρόβλημα που αναφέρεις τέταρτο.
21. Κλωνοποίηση της Φυλής
α. Κλωνοποίηση ολόκληρης της φυλής, σημαίνει πρωτίστως ότι πάπαλα για κάθε άλλον να γεννηθεί στην φυλή, και να τύχει των ιδιαιτέρων πληροφοριών και γνώσεων, οπότε χέσε μέσα Πολυχρόνη.
β. Αλλά και η αθανασία επίσης, στο ίδιο πρόβλημα καταλήγει, οπότε άσε καλύτερα !!
γ. Μιά μακροημέρευση, αλλά και αποκατάσταση τραυματισμών και λοιπών, θα ήταν αυτό που όντως θα έλεγε !!
22. Μπροφυτείες και της Χάϊδως τ’ απαυτό
Ρε αφήστε τους να κοπανιούνται … όσες μπροφυτείες, και όσους κλώνους να βγάλουν, δεν πρόκειται να καταφέρουν κάτι, αν το Γελαδοπόπολο ξυπνήσει ..αν όμως, συνεχίσει να κοιμάται μακαρίως, τότε μάλλον δεν χρειάζονται τίποτε απ’ αυτά· το πρόβλημα είναι στο ενδιάμεσο, και εκεί στοχεύουν, μην και τους ξεφύγει το πράγμα ..και ξυπνήσει το χάπατο !!
23. Παγκόσμια Διακυβέρνηση
α. Για καλό δεν μπορεί να είναι, πρίν τα διάφορα Έθνη γυρίσουν στον φυσικό τους χώρο, και σταματήσουν να κοιτάνε έξω, αλλά ασχοληθούν με το μέσα τους, και μόνο στην συνέχεια, εφ’ όσον κατανοήσουν ότι η διαφορετικότητα του κάθε λαού έχει πολλά να δώσει, τότε ίσως και μπορέσουν να συνέλθουν επί ίσης βάσεως όλοι, και να φτιάξουν κάτι ως ανθρωπότητα, αλλιώς δεν το βλέπω.
β. Επίσης, δεν βλέπω να έχει μέλλον και μια Ελληνική ποδηγεσία, το μεγάλο «Σύστημα» έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αφήσει να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά ούτε και τους Έλληνες πιστεύω ότι συμφέρει ένα τέτοιο πράγμα, εδώ δεν μπορούν να κρατήσουν τον δικό τους λαό, θα μπορέσουν όλη την σάρα και την μάρα ;; Ίσως να είναι καλύτερο, καν να μην μετέχουν ποτέ σε μια παγκόσμια Διακυβέρνηση, όσο καλή και να είναι αυτή, διότι έτσι θα μπορούν πιό σωστά να χειριστούν τα δικά τους ιδιαίτερα θέματα, και να στοχεύσουν πιό καλά, αυτό που θέλουν να πετύχουν.
24. Οι Γιούφτοι και οι ρέστοι
α. Υπάρχει θα λέγαμε μια μεγάλη γκάμα, αρκετές κόπιες από δαύτους :
- Αμπορίτζινες
- Παπούα Νέα Γουινέα
- Βόρνεο, Ιάβα, Σουμάτρα
- Μπαγκλαντές, Βενγκάζη
- Κεϋλάνη και Νοτιο-Ανατολική Ινδία
- Πακιστάν
γ. Μετά το ξεμαγάρισμα, από την Ελλάδιον πανστρατιάν, όλο και κάποιες φυλές γύφτων μείνανε εκεί στο ανατολικό μέρος της Αφρικής, βεβαίως βεβαίως χιλιάδες χρόνια πρίν ..άλλωστε βλέπουμε ξεκάθαρα σήμερον τις επιμειξίες αλλά και τα αυτοφυή κελεπούρια της περιοχής αυτής.
δ. Μέρος του γυφταριού, που ενδημεί στο γελαδιστάν, προέρχεται από το κομμάτι εκείνο που πέρασε στο Βυζάντιο, μέσω Περσίας, Ιράκ, Συρίας (καθώς λέει και ο Εργολάβος) … έτερο από κάποιους που έμειναν από τις Σαρακηνές «επεμβάσεις», αλλά τις Τουρκικές αργότερα … και τέλος πολλά λεφούσια που μας άφησε ο Ιμπαήμης.
Όλοι αυτοί, αν και φαίνεται να μοιάζουν, εντούτοις διακρίνουμε και κάποιες διαφορές.
αναπτύσεται ..αναπτύσεται, και οσονούπω η συνέχεια στα οθονοκούτια σας !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου