αφορμή γιά το σημερινό είναι πολλαπλή. Αλλά κυρίως μου έδωσε στα νεύρα η είδηση, ότι πολεμικά σκάφη τέθηκαν στην υπηρεσία των λάθρο. Θα μου πεις… σε ποιόν πλανήτη ζείς εσύ, ρέ Εργοδότη; Σωστά! Αφού το Πολεμικό Ναυτικό μέχρι τώρα έκανε τη μαγείρισσα των λάθρο (γιά να πετάνε μετά τα φαγητά στα σκουπίδια – αντί να βρεθεί κάποιος, να τους τα χώσει στον κώλο με το φουρνόξυλο, μιά που δεν τα θέλουν απ’ το στόμα), γιατί να μην κάνει καί το μισθωμένο ταξί των λάθρο;
[Τί; τζάμπα παίρνουμε τους βαθμούς στις στοές, χωρίς να μάθουμε την υπακοή στον κάθε αλλόφυλο κι ανθέλληνα; Αλλά, ΠΡΟΔΟΤΑΡΟΙ, μασώνος ήτανε κι ο Παύλος Κουντουριώτης, αν θέλετε να ξέρετε. Ο οποίος διέταξε πρόσω ολοταχώς στον «μπαρμπα-Γιώργη» εναντίον του «Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα», κι ενώι ήδη ήταν μέσα στα 12.5 χιλιόμετρα του βεληνεκούς των τηλεβόλων της Τούρκικης ναυαρχίδας, με τα δικά του τηλεβόλα γιά τέσσερα χιλόμετρα -καί κάπου 7-8 δραματικά λεπτά της ώρας- να είναι εκτός. Δεν έκλασε μέντες, σας εσάς.]
Εν πάσει περιπτώσει, στην όλη ιστορία υπάρχει ένα ούλτρα ανησυχητικό μοτίβο («πάττερν», που λέν’ καί στο χωριό!), στο οποίο καί θα εστιάσω. Ως φαίνεται, «κάποιοι» γνωρίζουν άριστα Ιστορία – σε αντίθεση με τον Ελληνοπίθηκο (όρος «τρέηντμαρκ» από πολύ καλή φίλη!), ο οποίος επιμένει να τη θεωρεί άχρηστη.

Παρένθεση.
Αν δεν με προδίδει η μνήμη μου, στη μάχη του Μαραθώνα τα γεγονότα έγιναν κάπως έτσι:
Οι Έλληνες ξεκίνησαν την πορεία εναντίον των Περσών αξημέρωτα, ενώι οι Πέρσες ακόμη ήταν κλεισμένοι στο πρόχειρο ξύλινο στρατόπεδό τους, καί χασμουριόντουσαν. Τους βλέπουν οι Περσικές φρουρές τους δικούς μας, αλλά δεν δώσαν σημασία… καί ξέρετε γιατί;
Διότι οι δικοί μας πλησιάζαν με αργό βάδισμα, καί ρεμπέτ-ασκέρ! Ασύντακτοι, με τα όπλα «σέρνοντας», καί σε παρέες. Με καλαμπούρια καί χειρονομίες. Σα μαθητές σε σχολική εκδρομή.
Οι Πέρσες καλού-κακού ειδοποίησαν μέν τους δικούς τους, αλλά γέλασαν, καί συνέχισαν τις δουλειές τους. Όμως οι Έλληνες, όταν διήνυσαν στο χαβαλέ το ενάμισυ χιλιόμετρο απ’ τα συνολικά τρία, που χώριζαν τα δυό στρατόπεδα, αμέσως δέχτηκαν τα προσυμφωνημένα παραγγέλματα καί συνετάχθησαν όπως είχαν προσχεδιάσει. Ξέρετε, αυτά που λένε τα ιστορικά βιβλία: αδύναμο κέντρο με ενισχυμένες πτέρυγες, κτλ. Καί επετέθησαν τρέχοντας!
Στο μεταξύ, οι Πέρσες είχαν βγάλει μπροστά απ’ τα παλούκια αρκετούς απ’ τους δικούς τους, αλλά το Κύμα δεν κρατιότανε – καί τα υπόλοιπα είναι Ιστορία! (Κι Αισχύλος!    )
Τέλος παρένθεσης.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα, είναι ακριβής επανάληψη της δεύτερης καθόδου των Περσών εναντίον μας – του 480 πΧ. Βλέπεις πάλι να έρχονται πολυπληθείς βάρβαροι, βλέπεις πάλι Μηδίζοντες…
Μόνο που η διαφορά είναι πως τώρα δεν κατεβαίνει γρήγορα το εχθρικό λεφούσι, σα δρεπάνι, να παρασύρει τα πάντα στο διάβα του, αλλά σιγά-σιγά. Ακριβώς σαν τους Έλληνες του Μαραθώνα, πριν αρχίσουν το συντεταγμένο τρέξιμο!!!
Κι εφ’ όσον εκείνη η τακτική απέδωσε αποτέλεσμα, ετούτη τί λέτε να κάνει;
(Χώρια το γεγονός ότι δεν αντιστέκεται κανείς. Δυστυχώς, δεν βλέπω πουθενά Λεωνίδες!)

Εν πάσει περιπτώσει, στο παρόν ιστολόγιο δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι διαπιστώσεις, ούτε οι θρήνοι. Εμείς εδώ έχουμε διαπιστώσει εδώ καί πολύ καιρό όσα έπρεπε να διαπιστώσουμε. Τώρα, περνάμε στη δράση – ξεκινώντας από τα πιθανά σενάρια, καί δίνοντας έμφαση στην άμυνα καί την επιβίωση του Έθνους μας.
Πιθανά σενάρια, λοιπόν.
Το εξής ένα, το οποίο ήδη τό ‘χουμε πεί: μιά εθνική καταστροφή, χειρότερη του 1922 καί του 1974 μαζί. Έρχεται με τέρμα τα γκάζια.
Κι από εθνική άμυνα;
Μην στηρίζεστε σε καμμία οργανωμένη κρατική δομή του ψευτο-Ρωμαίϊκου! Σε καμμία, λέμε! Ό,τι κάνει στο εξής ο καθένας, μόνος του – καί με τους στενούς του φίλους.

Καί το αποτέλεσμα;
Νομοτελειακώς, μετά την καταστροφή θα έρθουν καί η Σαλαμίνα, καί οι Πλαταιές.
Αλλά αυτή τη φορά δεν θα κάνουμε μισές δουλειές. Διότι μερικοί από μας γνωρίζουμε Ιστορία. Καί της δίνουμε τη δέουσα σημασία.
Κανείς προδότης δεν θα μείνει ζωντανός!…
…Καί τα «συγνώμην» τους να τα πουν στον Άλλο Κόσμο. Εμείς τά ‘χουμε χεσμένα.
Αποτέλεσμα εικόνας για αρματαγωγο μεταναστεσ σαμος