Έκκληση Προς Άπαντας Τιμίους Ιερωμένους, Στρατιώτες Του Χριστού, Αγαθούς Ποιμένας, Λαϊκούς Και Ευπατρίδες, Καθώς Και Προς Άπαντας Ιερομονάχους Αγίου Όρους Και Πάσης Ελλάδος.
Γράφει ο ΔΙΟΔΟΤΟΣ...
Εν έτη 1967 ήμουν 4 χρονών. Ένα πρωινό Κυριακής, ξύπνησα στο σπίτι της γιαγιάς μου που με είχε κρατήσει για να πάμε μαζί στην Εκκλησία. Ξύπνησα όμως από ένα όνειρο που περιείχε στοιχεία απίστευτα.
Είδα λοιπόν ότι ξύπνησα το εν λόγω πρωινό, στο ίδιο κρεβάτι, και ότι κατευθύνθηκα προς το σαλόνι της γιαγιάς. Εκεί, αντίκρισα στον ένα του τοίχο μια εικόνα τεράστια, 2x1,5μ. θα έλεγα, ακριβώς ίδια με αυτήν που βλέπετε. Η εικόνα όμως ζωντάνεψε, ο Ιησούς μού χαμογέλασε και ύψωσε το χέρι με την ευλογία προς το μέρος μου. Γονάτισα και Τού χαμογελούσα κι εγώ.
Κι αμέσως ξύπνησα.
Είπα το όνειρο στη γιαγιά, χάρηκε, αλλά παραξενεύτηκε πολύ από κάτι και το συζητούσε συχνά έκτοτε με άλλους. Το παράξενο της ιστορίας ήταν ότι, ως παιδί και μάλιστα εκείνη την εποχή που ούτε κατά διάνοια σκέφτονταν οι γονείς να ξεκινήσουν να μάθουν σε ένα 4χρονο το ελληνικό αλφάβητο, ..μέσα στο όνειρο, κι αντίθετα με την πραγματικότητα, ΔΕΝ ήμουν αναλφάβητος! Γιατί γυρνάω και λέω στη γιαγιά: "Γιαγιά, αυτός ο Χριστός που μού χαμογέλασε ήταν ο Μέγας Αρχιερεύς, το έγραφε ψηλά στην εικόνα, όπως υπάρχουν και εικόνες που γράφουν Χριστός Παντοκράτωρ".
"Μα πώς παιδί μου το διάβασες, δεν σού έχουμε εμείς πει ποτέ τίποτα γι αυτά...".
Ευλογημένο όνειρο, το θυμάμαι σαν να ήταν χθες.
Ευχής έργον θα ήταν και σήμερα, να βλέπαμε τέτοια όνειρα. Γιατί τον τελευταίο καιρό.. πολύς κόσμος διαμαρτύρεται ότι δεν κάνει καλό ύπνο και οι περισσότεροι βλέπουν εφιάλτες και μαύρες οντότητες να τους σφίγγουν το σώμα. Πάλι καλά δηλαδή που κάποιοι -και εγώ, δεν το αρνούμαι- έχουμε μάθει, τελείως μηχανικά πλέον, να λέμε συχνά την "ευχή", δηλ. το "Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού Ελέησόν Με" (το οποίο γνωρίζω να λέω και στα ρώσικα), και το λέμε με τον ίδιο αυτοματισμό και στον ύπνο μας, όταν πλησιάσει ή αρχίσει να μάς πνίγει μια τέτοια οντότητα. Αμέσως τότε.. ξεσφίγγει ο κλοιός, η οντότητα εξαφανίζεται και συνήθως ξυπνάμε. Προσωπικά, μού έχει τύχει δύο φορές.
Πολύς κόσμος λοιπόν τις τελευταίες ημέρες έχει τέτοιου είδους όνειρα. Πολύς κόσμος πέφτει εύκολα σε κατάθλιψη και υπερβάλλουσα οργή. Η τηλεόραση και το ίντερνετ δεν καλύπτουν ούτε κατά το ήμισυ μία απροσδόκητη έξαρση δυστυχημάτων, βιαιοτήτων, φρικαλεοτήτων και αυτοκτονιών που επιτίθενται στον ελληνικό πληθυσμό σαν μάστιγα τις τελευταίες δέκα ημέρες κυρίως. Θα βρείτε τέτοια, κι ίσως εκατοντάδες ημερησίως, σε εφημεριδούλες πόλεων και κωμοπόλεων. Όλα αυτά όμως βρίσκονται σε μια ανησυχητική έξαρση τις τελευταίες δέκα ημέρες, λες κι ένα δαιμονικό πέπλο που θέλει να σκοτώσει πληθυσμό, έχει πέσει πάνω από την Ελλάδα. Και δίνει μία εντύπωση σαν να το έχει πιάσει λύσσα: Ουρανοί γκρίζοι, πολύ δυνατοί άνεμοι μέσα στις πόλεις που σκίζουν και τις τέντες στα μπαλκόνια (τον άνεμο μερικοί τον έχουν σαν χαρακτηριστικό σημάδι παρουσίας του εξαποδώ). Οι πράξεις και οι λέξεις των αχρείων κυβερνόντων και του παρακράτους τους να γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο προκλητικές, λες και κάποιοι τούς έχουν ψιθυρίσει ότι αυτό είναι σαν να ασκείς μαγεία. Περίεργοι βανδαλισμοί σε ορθόδοξα σύμβολα των Ελλήνων, αλλά ακόμα και σε αρχαιολογικά σημεία, έξαρση του μένους των λαθροεισβολέων και των πρακτορικών υποκινητών τους. Ένας φίλος εχθές μού είπε ότι είδε απομεινάρια μαγικών τελετουργικών, πεταμένα στη μέση της πλατείας Ομονοίας.
Και δεν ξέρω τί ακόμα να πρωτοθυμηθώ.
Το σίγουρο είναι πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά αυτές τις μέρες. Καλό θα ήταν άπαντες να φορέσουμε ό,τι ξύλινους και βαφτιστικούς σταυρούς έχουμε ξεχασμένους στα συρτάρια μας, όσοι μετέχουν των εκκλησιαστικών ακολουθιών της Σαρακοστής να ανάβουν μερικά παραπάνω κεράκια για όλα τα αγαπημένα τους πρόσωπα, καθημερινά.
Αλλά κυρίως.. όλοι οι ταπεινοί και τίμιοι ιερείς αυτής της χώρας να εντείνουν τις προσευχές τους για την Ελλάδα και το λαό. Το ίδιο και όσοι μονάζουν σε όλα τα μοναστήρια της πατρίδος μας, ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΧΕΙΡΗ, ΑΛΛΆ ΕΠΙΣΠΕΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ, ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ.. ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΕΟ ΚΙΝΔΥΝΟ, ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΦΌΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ, ΕΧΕΙ ΕΞΑΠΟΛΥΘΕΙ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ.. ΒΟΗΘΕΙΑ ΆΛΛΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΜΑΣ.
ΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ' ΗΜΩΝ, ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΘ' ΗΜΩΝ
ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ, 9-4-2019 https://diodotos-k-t.blogspot.com/2019/04/blog-post_80.html#more
Γράφει ο ΔΙΟΔΟΤΟΣ...
Εν έτη 1967 ήμουν 4 χρονών. Ένα πρωινό Κυριακής, ξύπνησα στο σπίτι της γιαγιάς μου που με είχε κρατήσει για να πάμε μαζί στην Εκκλησία. Ξύπνησα όμως από ένα όνειρο που περιείχε στοιχεία απίστευτα.
Είδα λοιπόν ότι ξύπνησα το εν λόγω πρωινό, στο ίδιο κρεβάτι, και ότι κατευθύνθηκα προς το σαλόνι της γιαγιάς. Εκεί, αντίκρισα στον ένα του τοίχο μια εικόνα τεράστια, 2x1,5μ. θα έλεγα, ακριβώς ίδια με αυτήν που βλέπετε. Η εικόνα όμως ζωντάνεψε, ο Ιησούς μού χαμογέλασε και ύψωσε το χέρι με την ευλογία προς το μέρος μου. Γονάτισα και Τού χαμογελούσα κι εγώ.
Κι αμέσως ξύπνησα.
Είπα το όνειρο στη γιαγιά, χάρηκε, αλλά παραξενεύτηκε πολύ από κάτι και το συζητούσε συχνά έκτοτε με άλλους. Το παράξενο της ιστορίας ήταν ότι, ως παιδί και μάλιστα εκείνη την εποχή που ούτε κατά διάνοια σκέφτονταν οι γονείς να ξεκινήσουν να μάθουν σε ένα 4χρονο το ελληνικό αλφάβητο, ..μέσα στο όνειρο, κι αντίθετα με την πραγματικότητα, ΔΕΝ ήμουν αναλφάβητος! Γιατί γυρνάω και λέω στη γιαγιά: "Γιαγιά, αυτός ο Χριστός που μού χαμογέλασε ήταν ο Μέγας Αρχιερεύς, το έγραφε ψηλά στην εικόνα, όπως υπάρχουν και εικόνες που γράφουν Χριστός Παντοκράτωρ".
"Μα πώς παιδί μου το διάβασες, δεν σού έχουμε εμείς πει ποτέ τίποτα γι αυτά...".
Ευλογημένο όνειρο, το θυμάμαι σαν να ήταν χθες.
Ευχής έργον θα ήταν και σήμερα, να βλέπαμε τέτοια όνειρα. Γιατί τον τελευταίο καιρό.. πολύς κόσμος διαμαρτύρεται ότι δεν κάνει καλό ύπνο και οι περισσότεροι βλέπουν εφιάλτες και μαύρες οντότητες να τους σφίγγουν το σώμα. Πάλι καλά δηλαδή που κάποιοι -και εγώ, δεν το αρνούμαι- έχουμε μάθει, τελείως μηχανικά πλέον, να λέμε συχνά την "ευχή", δηλ. το "Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού Ελέησόν Με" (το οποίο γνωρίζω να λέω και στα ρώσικα), και το λέμε με τον ίδιο αυτοματισμό και στον ύπνο μας, όταν πλησιάσει ή αρχίσει να μάς πνίγει μια τέτοια οντότητα. Αμέσως τότε.. ξεσφίγγει ο κλοιός, η οντότητα εξαφανίζεται και συνήθως ξυπνάμε. Προσωπικά, μού έχει τύχει δύο φορές.
Πολύς κόσμος λοιπόν τις τελευταίες ημέρες έχει τέτοιου είδους όνειρα. Πολύς κόσμος πέφτει εύκολα σε κατάθλιψη και υπερβάλλουσα οργή. Η τηλεόραση και το ίντερνετ δεν καλύπτουν ούτε κατά το ήμισυ μία απροσδόκητη έξαρση δυστυχημάτων, βιαιοτήτων, φρικαλεοτήτων και αυτοκτονιών που επιτίθενται στον ελληνικό πληθυσμό σαν μάστιγα τις τελευταίες δέκα ημέρες κυρίως. Θα βρείτε τέτοια, κι ίσως εκατοντάδες ημερησίως, σε εφημεριδούλες πόλεων και κωμοπόλεων. Όλα αυτά όμως βρίσκονται σε μια ανησυχητική έξαρση τις τελευταίες δέκα ημέρες, λες κι ένα δαιμονικό πέπλο που θέλει να σκοτώσει πληθυσμό, έχει πέσει πάνω από την Ελλάδα. Και δίνει μία εντύπωση σαν να το έχει πιάσει λύσσα: Ουρανοί γκρίζοι, πολύ δυνατοί άνεμοι μέσα στις πόλεις που σκίζουν και τις τέντες στα μπαλκόνια (τον άνεμο μερικοί τον έχουν σαν χαρακτηριστικό σημάδι παρουσίας του εξαποδώ). Οι πράξεις και οι λέξεις των αχρείων κυβερνόντων και του παρακράτους τους να γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο προκλητικές, λες και κάποιοι τούς έχουν ψιθυρίσει ότι αυτό είναι σαν να ασκείς μαγεία. Περίεργοι βανδαλισμοί σε ορθόδοξα σύμβολα των Ελλήνων, αλλά ακόμα και σε αρχαιολογικά σημεία, έξαρση του μένους των λαθροεισβολέων και των πρακτορικών υποκινητών τους. Ένας φίλος εχθές μού είπε ότι είδε απομεινάρια μαγικών τελετουργικών, πεταμένα στη μέση της πλατείας Ομονοίας.
Και δεν ξέρω τί ακόμα να πρωτοθυμηθώ.
Το σίγουρο είναι πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά αυτές τις μέρες. Καλό θα ήταν άπαντες να φορέσουμε ό,τι ξύλινους και βαφτιστικούς σταυρούς έχουμε ξεχασμένους στα συρτάρια μας, όσοι μετέχουν των εκκλησιαστικών ακολουθιών της Σαρακοστής να ανάβουν μερικά παραπάνω κεράκια για όλα τα αγαπημένα τους πρόσωπα, καθημερινά.
Αλλά κυρίως.. όλοι οι ταπεινοί και τίμιοι ιερείς αυτής της χώρας να εντείνουν τις προσευχές τους για την Ελλάδα και το λαό. Το ίδιο και όσοι μονάζουν σε όλα τα μοναστήρια της πατρίδος μας, ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΧΕΙΡΗ, ΑΛΛΆ ΕΠΙΣΠΕΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ, ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ.. ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΕΟ ΚΙΝΔΥΝΟ, ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΦΌΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ, ΕΧΕΙ ΕΞΑΠΟΛΥΘΕΙ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ.. ΒΟΗΘΕΙΑ ΆΛΛΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΜΑΣ.
ΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ' ΗΜΩΝ, ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΘ' ΗΜΩΝ
ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ, 9-4-2019 https://diodotos-k-t.blogspot.com/2019/04/blog-post_80.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου