ΓΕΡΕ ΧΡΟΝΕ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ.....

 

Γέρε χρόνε, φύγε τώρα.      

Πάνος Μουχτερός         

Το χιόνι μπορεί και να μη λιώνει…

Τούτες τις ημέρες, όσο κι αν ο κόσμος επιμένει να ασχολείται με το μέλλον, εμένα, για έναν περίεργο λόγο, με στοιχειώνει το παρελθόν. Ίσως γιατί δε μ’ αφήνει αυτή η γλυκιά μελαγχολία που πάντα επιστρέφει την εποχή των Χριστουγέννων. Γλυκιά, σαν το μελομακάρονο, που σου γδέρνει απαλά τον ουρανίσκο. Τη βλέπεις, φωλιάζει εκεί, κάτω από το στολισμένο δέντρο, καθώς αναβοσβήνει παρέα με τα πολύχρωμα φωτάκια, ενώ πέφτει το σκοτάδι και τα μάτια μας τρεμοπαίζουν πριν να κλείσουν. Κουρνιάζει μέσα στις κάλτσες, στα κουτιά με τα δώρα. Και κυρίως, τη βλέπεις, διάχυτη, στον ενθουσιασμό των παιδιών για το καθετί παραμικρό, ψεύτικο κι αληθινό των Χριστουγέννων.Είναι τότε που χαίρεσαι κι εσύ με τα παιχνίδια, τις σκανταλιές, την προσμονή του Αϊ Βασίλη, την αγωνία της έλευσης του νέου χρόνου. Είναι τότε που συνειδητοποιείς ότι, όσο κι αν το προσπαθείς, έπαψες να είσαι παιδί. Ότι η παιδικότητά σου λιγοστεύει ολοένα, καθώς τα χρόνια πέφτουν πίσω σου σαν νιφάδες. Και σου δημιουργείται μια κάποια νοσταλγία για εκείνα τα αμέριμνα, αθώα χρόνια. Συγκρούεται μέσα σου η φαντασία με τη λογική, το παραμύθι με την αλήθεια, οι ευχές με τις διαπιστώσεις, ο κόσμος των παιδιών με τον κόσμο των μεγάλων. Γι’ αυτό είναι και η μελαγχολία σου γλυκιά. Γιατί έχει μια κάποια ωριμότητα αυτό το συναίσθημα, είναι πόνος συνειδητοποιημένος, που τον επεξεργάζεσαι κάθε πρωτοχρονιά.Κι ύστερα, είναι κι αυτοί οι συνειρμοί που κάθε φορά έρχονται για να σου αναστατώσουν το θυμικό. Όσο κι αν η ζωή σου προχωρά, όσο κι αν καταχώνιασες τα παλιά αντικείμενα στα ξεχασμένα υπόγεια, αυτά θα βρίσκουν πάντα τον τρόπο, τις αναπάντεχες αφορμές για να εμφανιστούν μπροστά σου και πάλι. Λες και ξαφνικά ζωντανεύουν και εισβάλλουν στον κόσμο των ανθρώπων. Θα τα βρεις μέσα στις σκονισμένες σακούλες με τα κιτρινισμένα μαθητικά σου τετράδια, στα σκουριασμένα σου τρίγωνα, σ’ εκείνο το μουσικό κουτί που ακόμα επιμένει να παίζει όταν το ανοίξεις, με τη μελωδία του να σου ανακατεύει την ψυχή, καθώς βλέπεις για λίγο πάλι μέσα από την παιδική σου τη ματιά.
Είναι όλα εκεί, ανάμεσα στις ξεθωριασμένες οικογενειακές φωτογραφίες, πλάι σε στιγμές που αποτυπώθηκαν για μια απόλυτα μοναδική φορά στο χρόνο, με φόντο σαλόνια και κουζίνες που στην πορεία άλλαξαν, γκρεμίστηκαν και ξαναχτίστηκαν από την αρχή. Και είναι λες και τα πρόσωπα στις φωτογραφίες μιλάνε στ’ αλήθεια, να, όρκο θα ’παιρνες ότι πριν λίγο άκουσες μερικά διάσκορπα γέλια και κλάματα μαζί, ένιωσες αγκαλιές και πανηγύρια και λόγια ζεστά, γεμάτα αγάπη και ευχές και χρόνων καλωσορίσματα. Και έχεις μείνει καθισμένος στο πάτωμα οκλαδόν, με παρέα εκείνον τον κόμπο στο λαιμό και το στομάχι, εκείνον που κάποτε θα τον άφηνες να γίνει αναφιλητό αλλά τώρα τον πνίγεις, τον συμπιέζεις γιατί μεγάλωσες και ωρίμασες και αυτά τα περίεργα συναισθήματα πρέπει να τα ελέγχεις.
Και πετάγεσαι απότομα προς το παράθυρο για να δεις ξανά εκείνο το αφράτο χιόνι στρωμένο έξω από το σπίτι των πρώτων σου αναστεναγμών κι ονείρων. Και θες να πας να κυληθείς πάνω του, να γράψεις με το σώμα σου ότι τελικά δεν είναι όλα ψέμα, ότι το χιόνι δεν λιώνει, ότι οι ευχές μας όλες γίνονται δώρα που τα φέρνει ακόμα εκείνος ο παππούλης που είναι ντυμένος στα κόκκινα και μπαίνει από την καμινάδα την ώρα που κοιμόμαστε και είμαστε όλοι αγκαλιά και ποτέ δεν θα λιγοστέψουμε και δεν θα λείπουν πρόσωπα από τις φωτογραφίες και ότι τα κάλαντα δεν θα γίνουν κλάματα και δεν θα μεγαλώσουμε ποτέ και θα είμαστε όλοι έτσι για πάντα μαζί σαν ένα δέντρο στολισμένο που η καρδιά του αναβοσβήνει. Έλα, σήκω.
Μην κάνεις σαν παιδί.....https://kakoskeimena.net/author/kakoskeimena/

ΤΟ ΡΟΔΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙς ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΊΕΣ...

  Νεφέλη

«Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ’ ένα ράσο τυλιγμένοι! Τι είναι;» Το ρόδι!

Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, σ’ όλα τα ελληνικά σπίτια εδώ και πολλούς αιώνες, υποδεχόμαστε τον νέο χρόνο σπάζοντας ένα ρόδι στο κατώφλι της πόρτας μας για καλή τύχη. Είναι επίσης συνηθισμένο δωράκι ένα μεταλλικό ρόδι με κόκκινη κορδελίτσα, για να φέρει ‘γούρι’ για τον νέο χρόνο.

Οι παραδόσεις μας περιλαμβάνουν το σπάσιμο του ροδιού και στους γάμους, για καλή τύχη, γονιμότητα και ευημερία. Πρόκειται για παράδοση που χάνεται στα βάθη της ιστορίας των Ελλήνων, αλλά και άλλων αρχαίων λαών.

Σύμφωνα με την ιστορία, η ροδιά είναι ένα από τα αρχαιότερα καλλιεργήσιμα δέντρα. Η ιστορία της ξεκινά από τουλάχιστον το 4000 π.Χ. στην εύφορη Μεσοποταμία. Ο μύθος λέει ότι την προσέφερε στους ανθρώπους η Θεά της γονιμότητας Ίσταρ. Προφανώς, κάπως έτσι ξεκίνησε η συσχέτιση του ροδιού με την γονιμότητα.

Αργότερα, η καλλιέργεια της ροδιάς ταξίδεψε μέχρι την Ασία και φυσικά εξαπλώθηκε και στην Μεσόγειο. Εδώ, ο μύθος λέει ότι την έφερε η γήινη Μητέρα-Θεά Κυβέλη.

Απ’ όπου κι αν περνούσε η ροδιά, οι άνθρωποι την αγαπούσαν και την σέβονταν. Ο καρπός της, το ρόδι, με τα δεκάδες λαμπερά κατακόκκινα σποράκια του, απασχόλησε φιλοσοφικά τους σοφούς της αρχαιότητας και τιμήθηκε από ιερείς, ιέρειες και πιστούς των τότε θρησκειών.

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, το ρόδι ήταν σύμβολο γονιμότητας και αναγέννησης. Ο πιο φημισμένος μύθος που σχετίζεται με το ρόδι, είναι αυτός της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Άδη. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, ο Άδης, αφού άρπαξε την όμορφη Περσεφόνη, της προσέφερε να φάει επτά σπόρους ροδιού, ώστε να την «δέσει» κοντά του. Έτσι, το ρόδι έγινε σύμβολο του ερχομού της Άνοιξης μετά τον κρύο Χειμώνα και έκανε έντονη την παρουσία του στα αρχαία Ελευσίνια Μυστήρια. Μάλιστα, όπως αναφέρεται από τους ιστορικούς της εποχής, οι δημήτριοι ιερείς φορούσαν στεφάνια από κλαδιά ροδιάς κατά την διάρκεια των Μυστηρίων αυτών.

Άλλος ελληνικός μύθος λέει ότι η πρώτη ροδιά φύτρωσε από το αίμα του Ζαγρέα Διονύσου, αλλά σε άλλον μύθο αναφέρεται ότι την πρώτη ροδιά φύτεψε στην Κύπρο η ίδια τη Θεά του έρωτα, η Αφροδίτη.

Όμως, την ροδιά και το ρόδι βλέπουμε και ως ιερά σύμβολα της Ήρας, της Θεάς των Θεών και Θεάς-προστάτιδας του γάμου και του τοκετού. Ο Παυσανίας στα «Κορινθιακά», περιγράφοντας το άγαλμα της Ήρας, αναφέρει ότι: «η Θεά καθόταν σε θρόνο από ελεφαντόδοντο και χρυσό. Στο διάδημά της ήταν χαραγμένες οι Χάριτες και οι Ώρες, στο ένα της χέρι κρατάει το σκήπτρο και στο άλλο ένα ρόδι».

~*~*~

ΤΟ ΡΟΔΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΛΑΩΝ

Παραδόσεις που σχετίζονται με το ρόδι και την ροδιά, βρίσκουμε σε σχεδόν όλους τους αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό το ότι συναντάται παντού και πάντα με τις ίδιες έννοιες. Αυτή η συμφωνία στις συμβολικές έννοιες, μπορεί ίσως να κατατάξει το ρόδι στα λεγόμενα «αρχέτυπα σύμβολα».

~ Στην αρχαία Ελλάδα, κατά την διάρκεια θρησκευτικών εορτών που σχετίζονταν με την γονιμότητα, μαγείρευαν τα «πολυσπόρια». Σήμερα, είναι γνωστά ως «σπερνά» (βρασμένο στάρι με ξηρούς καρπούς, ζάχαρη και ρόδι). Τα «σπερνά» προετοιμάζονται από τις νοικοκυρές και προσφέρονται σε συγγενείς και φίλους, όταν η οικογένεια έχει χαρές (γάμους, βαφτίσια, ονομαστικές εορτές, κλπ). Στην αρχαία Αθήνα, κατά τα «Θεσμοφόρια», οι γυναίκες έτρωγαν ρόδια για να είναι γόνιμες. Τέλος, συνηθίζονταν να κρεμούν ένα ρόδι στις πόρτες των σπιτιών, για να φέρει ευημερία. Η συνήθεια αυτή επιβιώνει μέχρι σήμερα, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας.
~ Στην αρχαία Αίγυπτο, τοποθετούσαν ρόδια μέσα στις σαρκοφάγους μαζί με τους νεκρούς. Έχουν βρεθεί ρόδια μέσα σε σαρκοφάγους Φαραώ, πράγμα που ξεκάθαρα υποδεικνύει το πόσο σπουδαίο καρπό θεωρούσαν το ρόδι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι. Απεικονίσεις ροδιών βρίσκουμε σε αιγυπτιακούς τάφους που χρονολογούνται από το 2500 π.Χ.
~ Στην αρχαία Ρώμη στόλιζαν τα μαλλιά της νύφης με κλαδιά ροδιάς, για να εξασφαλίσουν έναν ευτυχισμένο και γόνιμο γάμο.
~ Οι αρχαίοι Φοίνικες προσέφεραν ρόδια κατά την διάρκεια των μεγάλων θρησκευτικών εορτών, ως σύμβολα ζωής.
~ Στην Κίνα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, συνηθίζεται να δίνουν ως γαμήλιο δώρο ένα κεραμικό ρόδι ή μια εικόνα σπασμένου ροδιού, για να φέρει στους νεόνυμφους ευημερία και γονιμότητα.
~ Στην αρχαία Περσία, όπως μας πληροφορεί ο Ηρόδοτος, οι πολεμιστές κρατούσαν δόρατα που ήταν διακοσμημένα με εγχάρακτες χρυσές ροδιές. Πίστευαν πως έτσι εξασφάλιζαν την ασφαλή επιστροφή τους. Στο σημερινό Ιράν εξακολουθείται να πιστεύεται ότι το ρόδι μπορεί να φέρει υγεία και μακροζωία.
~ Οι Βεδουίνοι της Μέσης Ανατολής, μέχρι και σήμερα συνηθίζουν να σπάνε ρόδια στους γάμους και να τα ρίχνουν μέσα στην σκηνή των νεόνυμφων, για να είναι το ζευγάρι γόνιμο.

~*~*~

ΤΟ ΡΟΔΙ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

Το ρόδι κάνει την εμφάνισή του σε κάθε αρχαία θρησκεία ανά την υφήλιο. Αυτό το ιδιαίτερο φρούτο με το λαμπερό χρώμα και την γλυκόστυφη γεύση, φαίνεται να έχει περάσει από τα χέρια κάθε θεότητας και να έχει διακοσμήσει κάθε ναό και ιερατικό ένδυμα.

…Στον Ινδουισμό

Σύμβολο ευημερίας και γονιμότητας είναι το ρόδι και για τον Ινδουισμό. Όντας όμως ταυτόχρονα σύμβολο θείας εύνοιας (όπως και για τον Βουδισμό), το ρόδι εμφανίζεται στα χέρια πολλών Ινδουιστικών Θεών.

…Στον Εβραϊσμό

«Και έκανε τους στύλους, και δύο σειρές από ρόδια ολόγυρα επάνω στο ένα δίχτυ, για να σκεπάσει με ρόδια τα επιθέματα που ήσαν επάνω στις κορυφές των στύλων· και έκανε το ίδιο και στο άλλο επίθεμα. Και τα επιθέματα, που ήσαν επάνω στην κορυφή των στύλων στη στοά, ήσαν εργασίας από κρίνους τεσσάρων πηχών. Και τα επιθέματα που ήσαν επάνω σε δύο στύλους είχαν ρόδια και από πάνω, κοντά στην κοιλιά, που ήταν κοντά στο διχτυωτό· και τα ρόδια ήσαν 200 κατά σειρά, ολόγυρα, επάνω σε κάθε επίθεμα» (Α’ Βασ. 7:18-20)

Αυτά αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη, περιγράφοντας τον φημισμένο Ναό του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ. Την παρουσία τους όμως κάνουν τα ρόδια και στα ιερατικά ενδύματα των Εβραίων, καθώς σαφώς δίνονται οδηγίες για το πώς θα στολιστούν, στο βιβλίο της Εξόδου:

«Και θα κάνεις επάνω στα κράσπεδά του ρόδια από βαθυγάλαζο ύφασμα, και πορφυρούν, και κόκκινο, επάνω στα κράσπεδά του, ολόγυρα· και χρυσά κουδούνια ανάμεσά τους, ολόγυρα· ένα χρυσό κουδούνι και ένα ρόδι, ένα χρυσό κουδούνι και ένα ρόδι, επάνω στα κράσπεδα του ποδήρη, ολόγυρα.» (Έξ. 28:33-34)

«Και έκαναν επάνω στα κράσπεδα του ποδήρη ρόδια, από βαθυγάλαζο ύφασμα, και πορφυρούν, και κόκκινο, και κλωσμένη βύσσο. Και έκαναν κουδούνια από καθαρό χρυσάφι, και έβαλαν τα κουδούνια ανάμεσα στα ρόδια επάνω στο κράσπεδο του ποδήρη, ολόγυρα, ανάμεσα στα ρόδια· κουδούνι και ρόδι, κουδούνι και ρόδι, επάνω στα κράσπεδα του ποδήρη, του υπηρετικού, ολόγυρα· καθώς ο Κύριος πρόσταξε στον Μωυσή» (Εξ. 39:24-26)

Αυτές οι απεικονίσεις των ροδιών μαζί με τα κουδουνάκια, συμβολίζουν τον κεραυνό και την αστραπή. Συμβολισμοί που ολοφάνερα είναι επηρεασμένοι από τις αρχαιότερες θρησκείες.

Επιπλέον, Τα ρόδια, μαζί με τα σύκα και τα σταφύλια, όπου μπορούσαν να καλλιεργηθούν συμβόλιζαν την εύφορη γη, όπως σαφώς συμπεραίνεται από εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης στα βιβλία των Αριθμών, Ιωήλ, Αγγαίου και Δευτερονόμιου. Αναφορές στο ρόδι και την ροδιά γίνεται επίσης στο Α’ Σαμουήλ, στο Β’ Χρονικών, στον Ιερεμία, και επανειλημμένα στο Άσμα Ασμάτων.

Όσο για το δέντρο ροδιά υπήρξε (και εξακολουθεί μέχρι σήμερα) να είναι σύμβολο δικαιοσύνης και ηθικής. Ο καρπός της, το ρόδι, λέγεται ότι έχει τόσα σπόρια όσα και οι εντολές της Τορά (613).

Μπαίνοντας στον εβραϊκό μυστικισμό, την Καμπάλα, η ροδιά συμβολίζει το Δέντρο της Ζωής και, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις αρκετών, το ρόδι είναι «ο απαγορευμένος καρπός της γνώσης του καλού και του κακού», από τον οποίο έφαγαν οι πρωτόπλαστοι.

 

…Στον Βουδισμό

Η ουσία της θεϊκής επιρροής, συμβολίζεται με ένα ρόδι κι έτσι το ρόδι είναι ένα από τα τρία πλέον ευλογημένα φρούτα, σύμφωνα με τον Βουδισμό.

Λέγεται επίσης ότι, μεταξύ όλων των πολύτιμων και σπουδαίων δώρων που έλαβε ο Βούδας εν όσω ήταν στην γη, αυτό που τον έκανε πιο ευτυχισμένο απ’ όλα ήταν ένα μικρό ρόδι που του προσέφερε μια φτωχή γριούλα.

…Στον Χριστιανισμό

Σύμβολο αιώνιας ζωής και ανάστασης, το ρόδι κατέχει μια από τις σπουδαιότερες θέσεις στα σύμβολα του Χριστιανισμού. Πέραν όμως αυτού, το ρόδι είναι και σύμβολο φιλανθρωπίας και σύμβολο αλτρουισμού. Συνήθως, για να συμβολίσει ακριβώς αυτό, απεικονίζεται έχοντας έναν σταυρό να βγαίνει από μέσα του. Επίσης, εμφανίζεται μερικές φορές στα χέρια της Παρθένου, σε κάποια πολύ όμορφα (και διάσημα) έργα τέχνης, του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και του Μποτιτσέλι.

…Στον Μωαμεθανισμό

Σύμφωνα με μωαμεθανικό μύθο, κάθε ρόδι εμπεριέχει έναν σπόρο που έχει προέλθει κατευθείαν από τον Παράδεισο και, όπως αναφέρεται στο Κοράνι, ο Μωάμεθ παροτρύνει τους πιστούς να τρώνε ρόδια, μιας και αυτό μπορεί να «εξαγνίζει από τον φθόνο και το μίσος».

~*~*~

ΤΟ ΡΟΔΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Όπως είναι αναμενόμενο, το να δούμε ρόδι ή το δέντρο ροδιά στον ύπνο μας, είναι καλό σημάδι. Αρκεί βέβαια το φρούτο να εμφανίζεται καλό και το δέντρο εύρωστο. Σε αντίθετη περίπτωση, το σημάδι δεν είναι και τόσο καλό.

Για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα:

• Είναι ιδιαίτερα ευοίωνο εάν δούμε να φυτεύουμε ροδιά, ροδιά γεμάτη άνθη ή καρπούς, να κόβουμε ρόδι από την ροδιά, να μας προσφέρουνε ρόδι, να τρώμε ρόδι ή να σπάμε ρόδι. Συνήθως, ένα τέτοιου είδους όνειρο, προμηνύει ευημερία, καλοτυχία, ευχάριστα νέα ή καλή ψυχολογική κατάσταση.

• Είναι δυσοίωνο εάν δούμε ξεραμένη ροδιά, χαλασμένο ρόδι, να ξεριζώνουμε ροδιά ή να πετάμε ρόδι. Συνήθως, ένα τέτοιου είδους όνειρο, προμηνύει στεναχώριες, αποτυχίες ή κακή ψυχολογική κατάσταση.

 http://artofwise.gr/2011/01/06/to-rodi/

ΓΙΑΤΙ Γ΄ΠΠ; ΜΕΡΟΣ Β΄

Γιατί Γ’ ΠΠ; – 2

      

ΕργΔημΕργ          

ίμαι βέβαιος πως δεν έγινα πλήρως κατανοητός, όσον αφορά την “προτίμησή μου” γιά (προβοκατόρικη) πρόκληση του Γ’ ΠΠ· καί τούτο, διότι δεν παρέθεσα όλα τα δεδομένα του “πολεμικού” προβλήματος της χώρας μας – παρά την (έστω, πρόχειρη) προσπάθεια περιγραφής των. Συνεπώς, οφείλω να προχωρήσω στην περαιτέρω ανάλυση.

α1. Εισαγωγή – Μόνον εδώ;
Κατ’ αρχήν… Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, το οποίο τίθεται στη σχετική συζήτηση, είναι το αν μπορούμε ν’ ανατρέψουμε την κατάσταση…

• …μαχόμενοι μέσα στην Ελλάδα καί μόνον,
• ανατρέποντας την αντεθνική κατάσταση μέσα στην Ελλάδα καί μόνον.

Μ’ άλλα λόγια, αν μας ενδιαφέρει ο διεθνής παράγων – αν πρέπει να τον λάβουμε υπ’ όψη μας. Δηλαδή, αν πρέπει να υπολογίζουμε σε αρνητική αντίδραση (καί τί ύψους) των άλλων κρατών εναντίον μας – κι εννοείται, τί θα πράξουμε σε τέτοια περίπτωση.
Όσοι ισχυρίζονται πως το ξεκαθάρισμα είναι εφικτό να περιοριστεί μονάχα στα όρια της Ελλάδας (με το σκεπτικό ν’ αποφευχθεί η αχρείαστη παγκόσμια αιματοχυσία), συνεχίζουν με δεύτερο (στάνταρ) “επιχείρημα”: λένε πως δεν θ’ αντιδράσει κανένας ξένος (ούτε κάν οι “Μεγάλες Δυνάμεις”), εφ’ όσον εδώ έχουμε επιτύχει τετελεσμένα. Δηλαδή: εφ’ όσον ανατρέψουμε τα αντεθνικώς δρώντα άτομα καί σύνολα ατόμων (κόμματα, Αρχές…), εφ’ όσον απονείμουμε δικαιοσύνη (καταδικάζοντας τους προδότες) με τους ήδη υπάρχοντες νόμους, εφ’ όσον εγκαταστήσουμε πραγματικά Ελληνική εθνική κυβέρνηση, καί δή, όλ’ αυτά με πολιτισμένο τρόπο (…δημοκρατικώς – όχι με οχλοκρατία καί “λαϊκά δικαστήρια” καί λυντσαρίσματα), τότε όλα θα είν’ εντάξει. Οι ξένοι απλώς θ’ ανασηκώσουν τους ώμους τους, αποδεχόμενοι την κατάσταση (μοιρολατρικώς πως). Το πολύ-πολύ, ν’ ανταλλάξουμε νέους πρέσβεις.
Προσωπικώς, το έχω ξαναπεί αμέτρητες φορές: κάτι τέτοιο είναι απλά Α-ΔΥ-ΝΑ-ΤΟΝ. Κι όλα τα “επιχειρήματα” που συνοδεύουν αυτό το σκεπτικό, τυγχάνουν ηλιθιότητες ολκής.
Βλέπετε, η σημερινή άθλια κατάσταση της Ελλάδας δεν είναι τυχαία· δεν είναι μετεωρολογικό φαινόμενο “σήμερα βρέχει, αύριο λιακάδα”. Κάποιοι ώθησαν κι ωθούν συνειδητά τα πράγματα προς τη σημερινή εγχώρια αθλιότητα, καί την αυριανή τρίς χειρότερη. Κι αυτοί οι “κάποιοι” είναι μέν καί ημεδαποί… αλλά, αφού (τά ‘παμε!…) η σημερινή Ελλάδα δεν έχει εξουσιαστική δύναμη παγκοσμίως, αυτοί οι “κάποιοι” είναι κυρίως ΞΕΝΟΙ. Ναί, ακριβώς, οι “Μεγάλες Δυνάμεις”…
…Συν μερικές μικρότερες.

α2. Δεν πρόκειται γιά κακοτυχία!
Ας μήν πάμε σε εποχές πανάρχαιες, ή στην παμπάλαιη μάχη του Φωτός (Ελλάδα) με το Σκότος. Ας μείνουμε στις πολύ πρόσφατες ιστορικές εποχές, έως το σήμερα.

Από τα μέσα του 19ου αιώνα μΧ μέχρι σήμερα, έχουν ξεκινήσει καί εξελίσσονται παγκοσμίως (φανερές καί κρυφές) διεθνείς διεργασίες (οικονομικές, πολεμικές, καί άλλες), οι οποίες οδηγούν την παγκόσμια κατάσταση σε αδιέξοδο. Σκεφθήτε την εικόνα: ένα αυτοκίνητο, που τρέχει με τέρμα τα γκάζια κατ’ ευθείαν καταπάνω σ’ ένα ντουβάρι. Οπότε, νομοτελειακώς: ή το ντουβάρι θα σπάσει, ή το αυτοκίνητο θα διαλυθεί. Ή καί τα δύο.
Απ’ αυτή την κατάσταση, οι μόνοι ωφελημένοι είναι ο συνεργειατζής κι ο χτίστης ντουβαριών. (Άντε, κι ο γιατρός… που θα προσπαθήσει να -χμ- ξαναφτιάξει τον οδηγό – αν αυτός ο τελευταίος …ξαναφτιάχνεται. Lol!!!) Σαφώς όχι ο οδηγός, ή ο ιδιοκτήτης του τοίχου. Καί μάλλον είναι φανερό ότι ο συνεργειατζής χάλασε τα φρένα καί το τιμόνι επίτηδες… αφού πρώτα έγιναν συνεταιράκια με τον χτίστη.
Μ’ άλλα λόγια, το σημερινό σαφέστατα διαφαινόμενο παγκόσμιο αδιέξοδο των λαών το προκάλεσαν επίτηδες “κάποιοι”… οι οποίοι θεωρούν πως μακροχρόνια θα έχουν όφελος απ’ αυτό – καί θα είναι οι μόνοι ωφελημένοι.
Στα πλαίσια αυτά, το να νομίζει κανείς ότι η αδύναμη Ελλάδα δεν θα συνεχίσει να πέφτει θύμα της καθοδηγούμενης παγκόσμιας αθλιότητας, συνιστά τρισηλιθιότητα ολκής. Κι επειδή οι τρισηλιθιότητες ολκής δεν συνηθίζονται σε ενήλικες ανθρώπους κάποιων δεκαετιών ηλικίας (οι οποίοι, μάλιστα, τρέχουν σαν τον Βέγγο – έχοντες παιδιά, σκυλιά, υποχρεώσεις, εφορία, ΕΝΦΙΑ, κτλ), τότε τα επιχειρήματα του τύπου: “- Δεν τρέχει τίποτε, θ’ αλλάξει η κυβέρνηση καί όλα οκ!” αρμόζουν μονάχα στα τρία …“πρ”:
Στους προπαγανδιστές, στους πράκτορες, καί στους προδότες!
(Καί στα …πέντε “πρ”: στα πρόβατα, δηλαδή τους ηλίθιους ψηφοφόρους, καί στο “πρρρρρ!!!” του κώλου – διότι τέτοιου επιπέδου είναι τα “επιχειρήματα”, που παρουσιάζουν μιά Ελλάδα ως απομονωμένο τροπικό νησάκι, ξεχασμένο απ’ τους πάντες.)

Την κατάσταση αδιεξόδου την έχουν πάρει χαμπάρι σχεδόν άπαντες, καί κοιτάζουν να πάρουν τα μέτρα τους. (Πρίν τους πάρει μέτρα αυτούς ο νεκροθάφτης.) Μέχρι κι οι Εσκιμώοι αρχίζουν να διαμαρτύρονται καί να συντάσσουν επιστολές γιά τη μόλυνση αέρα καί νερού, που φτάνει μέχρι τις περιοχές τους. (Κι αργότερα, όταν αρχίσουν οι εξορύξεις πετρελαίου εκεί πάνω, τότε να δείς Εσκιμώϊκες διαμαρτυρίες!)
Σχεδόν όλοι… Πλήν νεο-Ελλήνων!!! Οι οποίοι συνεχίζουν να κοιμούνται τον ύπνο του νηπίου.
Μ’ αρέσει που στη χώρα μας γίνεται ο κακός χαμός, μέχρι που γεροντάκια ψάχνουν στα σκουπίδια γιά φαγητό (λες κι έχουμε Κατοχή Γερμανών… λες καί ΔΕΝ έχουμε, ρέ Εργοδότη!), κι η τηλεόραση δείχνει …εκπομπές μαγειρικής!!! Καί που κάθε πιτσιρικάς ανεβάζει στα ιντερνέτια φιλμάκια με αποσπάσματα τηλεοπτικών εκπομπών με το σταυροπόδι κάθε σιτεμένης …”νεαρής” τηλεπερσόνας, που το κάνει επίτηδες γιά να φανεί το βρακί της! Δυστυχώς, αυτά ακριβώς είναι τα προβλήματα του μέγιστου ποσοστού αυτού του λαού (διότι όλα τα υπόλοιπα τά ‘χει λυμένα, ως φαίνεται) : πώς φτιάχνεται η μπεσαμέλ γιά το παστίτσιο, καί τί κρύβει από μέσα του το βρακί μιάς γυναίκας!
Δε γλυτώνουμε το καράφλιασμα ούτε με μεταμόσχευση μαλλιών, λέμε…
Τέλος πάντων, είπαμε: εμείς οι λίγοι, οι -αν θέλεις- Δόν-Κιχώτηδες, θα τη δώσουμε τη μάχη υπέρ καί των χαζών συμπατριωτών μας, κι ό,τι βγεί! (Το θέμα είναι ότι ο Παλαιός άρχισε να το παίζει χολωμένος Αχιλλεύς, καί πώς θα τον πείσουμε να ξαναμπεί στη μάχη, μπας καί πέσ’ η Τροία! Lol!!!)

β. Σαφής σκιαγράφηση του προβλήματος
Τα δεδομένα μας εν συνόψει:

• ΔΕΝ μπορούμε ν’ απομονώσουμε την άθλια κατάσταση της Ελλάδας από το παγκόσμιο χάλι, άρα ΔΕΝ μπορούμε να δώσουμε την υπέρ βωμών καί εστιών μάχη μας μονάχα σε εγχώριο πλαίσιο. Καί τούτο, διότι:
• Το χάλι της Ελλάδας το σχεδίασαν καί το υλοποίησαν καί το συνεχίζουν ΙΣΧΥΡΟΙ ΞΕΝΟΙ. Με τους εντόπιους συνεργάτες τους, βεβαίως-βεβαίως, αλλ’ απλώς αυτοί οι τελευταίοι κάνουν πιό εύκολη τη δουλειά των πρώτων. Οι ξένοι μπορούν καί μόνοι τους.

Αμφιβάλλετε; Σοβαρά; Οι συνεχείς αεροψεκασμοί δηλητηρίων, τί είναι; Δείγμα ότι οι ξένοι …δέεεεεν μπορούν να μας σκοτώσουν – καί δή, χωρίς αντίδραση δική μας; Ή ότι μας …αγαπάνε;

• Εφ’ όσον τα πράγματα συνεχίσουν την πορεία τους, το χάλι της Ελλάδας ΔΕΝ πρόκειται να διορθωθεί. Δεν πρόκειται να διορθωθεί χωρίς αντίδραση δική μας, καί μάλιστα παγκοσμίου επιπέδου.
• Το χάλι της Ελλάδας έχει έναν καί μοναδικό σκοπό: την πλήρη καί οριστική αλλαγή ιδιοκτησίας της Ελλάδας, όπου ο τελικός ιδιοκτήτης της χώρας μας θα είναι ο ισχυρώτερος που θα επικρατήσει από τον Γ’ ΠΠ.
• Στο μεταξύ, αυτός ο ένας καί μοναδικός σκοπός περνάει από ένα καί μοναδικό μέσον: τη βιολογική εξόντωση ΚΑΘΕ Έλληνα…

…Αρχίζοντας από τους συγκεντρωμένους (μαντρωμένους) στην Ελλάδα.

• Τη βιολογική εξόντωση κάθε Έλληνα την επιδιώκουν ΆΠΑΣΕΣ οι “Μεγάλες Δυνάμεις”. Αλλά καί οι δευτέρου επιπέδου …Δυναμίτσες (πχ Τουρκία, Πακιστάν, Γερμανία, κτλ).

Απλώς, μερικοί δεν μπορούν να κρατηθούν (πχ Κίσσινγκερ), καί το λένε στα ίσα τί επιδιώκουν εις βάρος μας. Οι υπόλοιποι είναι αρκετά πιό πονηροί, ώστε να το κρύβουν. Χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι δεν θέλουν κι αυτοί το οριστικό ξεπάστρεμα του Έλληνα.

Παρένθεση απαραίτητη:
Γιά τη Ρωσσία, τα είπαμε. Ο προαιώνιος πόθος της γιά ΟΡΙΣΤΙΚΗ γεωπολιτική έξοδό της στο Αιγαίο περνάει από την επίσης ΟΡΙΣΤΙΚΗ εξάλειψη Ελλάδας καί Τουρκίας – με την Ελλάδα να τελειώνει χρονικώς πρώτη (αφού της επιτεθεί η -δασκαλεμένη- Τουρκία). Μην έχετε αυταπάτες, όπως οι πρόγονοί μας του 1770.
Ειρητέον εδώ ότι οι αυταπάτες του …ορθοδόξου είδους είναι οι χειρότερες: οι φανατικοί θρησκεύοντες θα φάτε απογοητευσάρα!… διότι ΔΕΝ θυμάστε (κακώς, κάκιστα!) πως καί η Βουλγαρία του 1900-1945 ήταν ορθόδοξη / ομόδοξη. Κι επιμένετε να μήν βλέπετε ότι καί τα Σκόπια είναι ορθόδοξα.
Βάλτε μυαλό εγκαίρως, διότι -αν μή τί άλλο- δεν έχω χρόνο να προσφέρω παρηγοριά σε συν-Έλληνες απερίσκεπτους· κι αμφιβάλλω αν την παρηγοριά θα τη βρήτε πουθενά, γενικώς.
Γιά δέ την Κίνα… έχω να προσθέσω πως αυτή ονειρεύεται δική της κοσμοκρατορία, παντοκρατορία, καί ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΊΑ στον πλανήτη. Μόνο που -αν κι είναι φανερώτατο, πλέον- δεν το δηλώνει, καθώς επίσης ξέρει άριστα να περιμένει την κατάλληλη εποχή γιά να δράσει.
Φυσικά, αν η Ελλάδα φανεί εμπόδιο στα σχέδια των Κινέζων, θα εξουδετερωθεί χωρίς οίκτο· οι ρομαντικοί, αφήστε στην άκρη τους αμοιβαίους θαυμασμούς γιά τους πολιτισμούς μας, καί τα σχετικά ρέστα. Αυτά δεν μετράνε μπροστά στους φυλετικούς στόχους των Κινέζων.

Τούτων ειπωθέντων, τώρα, κι εφ’ όσον έγινε κατανοητό ότι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ο χώρος της μάχης που θα δώσουμε είναι όλη η Γή, διαχωρίζουμε στα εξής επίπεδα / παρακλάδια την ανάλυσή μας:
Το πολεμικό.
Το ειρηνικό.
Το πολιτικό.
Τέλος, το “καφενειακό”.

γ. Τα πολεμικά
Θά ‘θελα νά ‘ξερα, οι διάφοροι εξυπνάκηδες (ή, έστω, υπεραισιόδοξοι), που λένε ότι:
“- Θα βάλουμε κυβέρνηση πατριωτών κι όλα οκέϋ!”, ή:
“- Αν εμείς δείξουμε θέληση καί πυγμή, δεν θα τολμάει κανείς να μας εξευτελίζει! Βλέπε Τουρκία!”,
τί έχουν να προτείνουν γιά τα παρακάτω:

• Γιά τους (Νατοϊκούς) αεροψεκασμούς με δηλητήρια επάνω μας (κι επάνω στις σοδειές μας).

Έχουν τρόπο να τους σταματήσουν καί ν’ απαιτήσουν τιμωρία των ενόχων καί αποζημιώσεις; Ξέρουν, έστω, από ποιόν θ’ απαιτήσουν αποζημιώσεις; (Καί πώς θα επιβάλουν το δίκαιον της Ελλάδος σε ξένους εγκληματίες; )

• Γιά τα φημολογούμενα κρυμμένα ανά την Ελληνική επικράτεια όπλα των Ουτσεκάδων καί Ουτσετσέδων της χαλβανίτσας.

Έχουν τρόπο να τα βρουν καί να τα κατάσχουν; Κι αν τα κατάσχουν, πού θα καταλήξουν αυτά; Έχουν τρόπο ν’ αρνηθούν να τα παραδώσουν “στας Αρχάς”;

• Γιά τα ομολογημένα (θυμηθήτε το επεισόδιο με τον σκοτωμένον πιτσιρικά στο Μενίδι, καί τις ακόλουθες Βρωμο-“μαγκιές” στα …βρωμοκάναλα) κρυμμένα ανά την Ελλάδα όπλα των Βρωμά.

Έχουν τρόπο να τα βρούν καί να τα κατάσχουν; Κι αν τα κατάσχουν, πού θα καταλήξουν αυτά; Έχουν τρόπο ν’ αρνηθούν να τα παραδώσουν “στας Αρχάς”;

• Γιά τους ίδιους τους “εν υπνώσει” στρατούς μέσα στην Ελλάδα – τους χαλβανούς, τους Βρωμά, τους λάθρο (με ολίγην από τζιχάντια).

Έχουν τρόπο σε πρώτη φάση να τους εξουδετερώσουν, καί σε δεύτερη να τους μαντρώσουν καί να τους απελάσουν… εκτελώντας πρώτα τους εγκληματήσαντες κατά Ελλήνων καί κατάσχοντας τα κλοπιμαία;

• Γιά τις ξένες βάσεις.

Έχουν τρόπο να σταματήσουν την κατασκοπεία των ξένων βάσεων καί τα ηλεκτρονικά τους αντίμετρα εναντίον μας;
Αυτά (τα ολίγα καί πρόχειρα) προς το παρόν, όσον αφορά το καθαρώς πολεμικό μέρος της άμυνάς μας.

δ. Τα “ειρηνικά”
‘Ντάξ’, να σας κάνω το χατήρι μερικών-μερικών, καί να μην ανακατέψω ντουφέκια καί σφαίρες στην κουβέντα. Να συζητήσουμε μονάχα σε “ειρηνικό” επίπεδο. (Ως υπόθεση εργασίας καί μόνον – μήν παίρνετε θάρρος! Lol!!!)
…Αν καί είπαμε ότι δεν υφίσταται καθαρή ειρήνη. Από μόνα τους τα χάλια της Οικονομίας οδηγούν σε πολέμους!
Εδώ ακούω διάφορα “επιχειρήματα”, του τύπου: “- Δεν θα περάσουμε καλά με τον Γ’ ΠΠ!”, “- Θα έχουμε θανάτους αχρείαστους!”, κτλ κτλ κτλ.
Σοβαρά, έ; Τί λέτε, ωρέ;;;!!! Να σας φτύσω, ξυπνοπούλια μου, να μή σας βασκάνω!
Τώρα, δηλαδή, περνάμε καλά; Ή δεν έχουμε αχρείαστους θανάτους; (Δολοφονίες Ελλήνων από λάθρο καί λοιπούς αλλοδαπούς, θανάτους -κυρίως ηλικιωμένων- από έλλειψη τροφίμων καί φαρμάκων, κι αυτοκτονίες απελπισμένων.) Ή νομίζετε πως αυτοί οι θάνατοι κι η δυστυχία θα πάψουν αύριο το πρωΐ, ως διά μαγείας;

Κυρίες καί κύριοι, φοβάμαι πως δεν έχετε καταλάβει… δεν έχετε συνειδητοποιήσει ένα πράγμα:
Το ότι εμείς, που συνδιαλεγόμαστε Διαδικτυακώς εδώ, έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε ένα πιάτο φαγητό κάθε μέρα καί μιά πρόσβαση στο Διαδίκτυο (άρα καί παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στα σπίτια μας), δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Ήδη, αρκετοί συμπατριώτες μας ΔΕΝ τα έχουν αυτά τα καλούδια… Κι όπως πάνε τα πράγματα, είναι θέμα χρόνου να τα στερηθούμε άπαντες ανεξαιρέτως.
(Πώς; Με νομοθετικές ρυθμίσεις, που θα μας φέρνουν σε κατάσταση “ρουά μάτ”: συνεχώς θα βρίσκονται αφορμές να “χρωστάμε” στο κωλοκράτος, άρα συνεχώς θ’ αναγκαζόμαστε να παραδίδουμε ό,τι έχουμε καί δεν έχουμε από περιουσιακά στοιχεία μας.)
Μιλάμε, επομένως, όχι μονάχα γιά στέρηση των καθημερινών ανέσεων ΟΛΩΝ ΜΑΣ σε λίγο καιρό, αλλά καί γιά στέρηση της ίδιας μας της στέγης!!! Κι όταν φτάσει το «ειρηνικό» αυτό πατιρντί σε πλήρη έκταση, θα χαθούν κι άλλες ανθρώπινες ζωές καθ’ όλα υγιών Ελλήνων!
Μιλάμε, επομένως, γιά καθαρά πολεμικές συνθήκες στερήσεων βασικών αγαθών. Άρα, ΉΔΗ βρισκόμαστε σ’ εμπόλεμη κατάσταση, όσο κι αν αυτό ξυνίζει σε μερικούς.
Άρα, τί …”ολίγον” πόλεμος, τί “πολύ” πόλεμος;
…Άσε που δεν υπάρχει “ολίγον πόλεμος”, όπως δεν υπάρχει “ολίγον έγκυος”! (Κι “ολίγον νεκρός”. Lol!!!) Άμα μπείς στον χορό, χορεύεις!

ε1. Τα πολιτικά – 1
Επειδή, τώρα, η –”ειρηνική”…- Οικονομία δεν πάει μόνη της, αλλά έχει κολλητή αδελφή την Πολιτική (καί, σύμφωνα με τους μαρξιστές, η μεγαλύτερη σε ηλικία αδελφή είναι η Οικονομία, που κάνει ό,τι θέλει την μικρότερη), λέω στα ίσα πως το γκουβέρνο είναι καθαρά κατοχική κυβέρνηση κατακτητών της Ελλάδας – η οποία δεν πρόκειται ποτέ της να σεβαστεί Σύνταγμα καί νόμους.
Ευτυχώωωως, οι περισσότεροι έχουν ήδη καταλάβει ότι έχουμε κυβέρνηση Κατοχής – καί δή, Γερμανικής… ξανά. (Φιλαράκος έλεγε ότι πρέπει να μάθουμε όλοι Γερμανικά, γιά να διαβάζουμε τα νομοσχέδια στο πρωτότυπο! Lol!!!)
Εκείνο, όμως, που δε λένε να βάλουν στη γκλάβα τους οι συμπατριώτες μας, είναι πως όλες οι κυβερνήσεις που θ’ ακολουθήσουν, θα είναι ακριβώς το ίδιο. Τα ίδια ακριβώς θα κάνει κι η (όποια) επόμενη κυβέρνηση. Κι η (όποια) μεθεπόμενη. Κι η (όποια) παραμεθεπόμενη. Καί ούτω καθ’ εξής.
Όσοι δεν τά ‘χετε συνειδητοποιήσει αυτά, καί μιλάτε (ακόμη…) γιά νομικές καί συνταγματικές διαδικασίες επανορθώσεως των πραγμάτων στην Ελλάδα, να σας δώκω δυό μούντζες, να μή σας τα χρωστάω. (Όσο κι αν σας συμπαθώ, οφείλω να σας αποδώσω τα …χρεωστούμενα! Μπάς καί ξυπνήσετε.)
Εντάξει, καί γιά να είμαι ευγενικός, κάντε ό,τι θέλετε με τις νομικές διαδικασίες (μηνύσεις επί εσχάτηι προδοσίαι, κτλ). Δεν σας εμποδίζω. Αλλά θα μου επιτρέψετε να μην χάνω τον χρόνο μου μαζί σας. Έχω σοβαρώτερες ασχολίες.
“- Μά, ρέ Εργοδότη, μπορεί να βγεί κυβέρνηση πατριωτών! Το ίδιο θα είναι κι αυτή;”
Καλά… βγάλτε την πρώτα, καί βλέπουμε! Στο μεταξύ, να παρακολουθείτε αθλητικούς αγώνες γυμναστικής.
“- Γιατί, ρέ Εργοδότη;”
Γιά να θαυμάζετε τις τούμπες!
“- Υπονοείς τίποτε;”
Όχι, μωρέ, πώς σας πέρασε κάτι τέτοιο απ’ το μυαλό;

Παρένθεση: Το επίσης υπαρκτό (καί σχετικώς σημαντικό) πρόβλημα με τα λαμόγια (πρώην μνημονιακούς ΠΡΟΔΟΤΕΣ, καί λοιπούς), που εσχάτως εισρέουν στον πατριωτικό χώρο καί πουλάνε μούρη, είναι σαφώς (πολύ) μικρότερο. Επειδή κάτι τέτοιους θα τους ψηφίσετε, μονάχα αν είσαστε μαλάκες. Αν, αντιθέτως, σέβεστε τον εαυτό σας, το συγκεκριμένο πρόβλημα ακυρώνεται αυτομάτως από μόνο του.

ε2. Τα πολιτικά – 2
Ακούω πολλούς να λένε ότι, αφού ανατρέψουν το κατοχικό γκουβέρνο, θα ψηφίσουν Σύνταγμα καί νόμους σαφώς σε πραγματικά δημοκρατικά πλαίσια – καί μάλιστα, αρκετοί πραγματικοί πατριώτες έχουν ήδη έτοιμα προσχέδια. Είμαι σύμφωνος, καί δεν διαφωνώ καθόλου.
Προσέχτε μονάχα, λεβέντες μου, να μήν ξεχάσετε τη σαφήνεια καί την πρόβλεψη τιμωρίας των παραβατών! Διότι αυτά τα δυό “ξεχνιούνται” συστηματικώς στο Ελλάντα από την εποχή των Βαυαρών, μέχρι καί σήμερα, …την εποχή των Βαυαρών!
Κάτι “ακροτελεύτεια άρθρα” καί τα ρέστα, πετάχτε τα στα σκουπίδια. Τά ‘παμε… Υπεύθυνοι γιά την (νομική) ερμηνεία καί την (επακόλουθη) διαρκή τήρηση του Συντάγματος είναι οι ταγοί του έθνους, κι όχι ο καφετζής της Άνω Ραχούλας. Αλλού αυτά τα κουτοπόνηρα αόριστα μασωνο-Βαυ(ρ)βαρικά πυροτεχνήματα περί “λαϊκής κυριαρχίας”!
Επίσης, πρέπει να εξασφαλιστεί το οριστικό σπάσιμο του πολιτικού “μονοπωλίου”. Δηλαδή, το ότι τη διακυβέρνηση της Ελλάδας αναλαμβάνουν εσαεί κάποιες συγκεκριμένες οικογένειες.
Αυτό, απλά πρέπει να τελειώσει εν ριπήι οφθαλμού καί άπαξ διά παντός. Αλλοιώς, δεν βλέπουμε προκοπή.

ε3. Τα πολιτικά – 3
Λοιπόν… Με την όλη συζήτηση γιά “πατριωτικές” μελλοντικές κυβερνήσεις, γίνεται κατανοητό ένα τρομερό μειονέκτημα της προσπάθειας αυτής:
Το ότι οι πατριώτες δεν είμαστε μονοιασμένοι. (Κι ούτε πρόκειται να γίνουμε σύντομα.)
Στη σύγχρονη εγχώρια πολιτική σκηνή, υπάρχουν αμέτρητοι “πατριώτες αρχηγοί”, αλλά ελάχιστοι ακόλουθοι. Ελάχιστοι πρόθυμοι ν’ ακολουθήσουν. Πλήρες ρέμπελο, δηλαδή. Αντιθέτως, όλα τα ξενοκίνητα (καί …ξενοχαρτζηλικωνόμενα) κόμματα έχουν οργάνωση μασωνικού τύπου, τουλάχιστον στα ανώτατα κλιμάκιά τους: δεν υφίσταται ούτε ως σκέψη η αμφισβήτηση απέναντι στον ισχυρό “αρχηγό”.
Δεν είμαστε μονοιασμένοι, επειδή δεν έχουμε εμπιστοσύνη ο ένας Έλληνας στον άλλον!
Κι επειδή ανάμεσά μας υπάρχουν αρκετοί “κρύπτο”, που επιτείνουν καί παρατείνουν τη ζημιά με αλλεπάλληλες προδοσίες (ιδεολογιών καί υποσχέσεων – τουλάχιστον). Βλέπεις, έχουν δουλέψει καλά οι ξένοι γι’ αυτά τα δυό επί αιώνες… να μή σου πω καί χιλιετίες ολάκαιρες.
Πράγμα που μας οδηγεί καθαρά στη συνωμοσία!

ε4. Τα πολιτικά – 4 (Τα …συνωμοτικά)
Ακούμε συνεχώς ότι πρέπει να κρεμαστούν (ή -επί το …παραδοσιακώτερον- να παλουκωθούν) καμιά δεκαριά χιλιάδες άτομα, προκειμένου να στηθεί η νέα, καθαρή Ελλάδα. Μερικοί, οι πιό ευγενείς, λένε ότι οι ένοχοι πρέπει να κάνουν κοινωνική υπηρεσία μέχρι να πεθάνουν από βιολογικό θάνατο, πχ να καθαρίζουν βόθρους. (Γιά να δούν τη γλύκα όσων κάνανε στους Έλληνες τόσα χρόνια.) Άλλοι, πάλι, μάλλον αυτοί που βλέπουν πολύ σινεμά, γουστάρουν λυντσάρισμα καί βασανιστήρια γιά τους ενόχους.
Αν καί η προσωπική μου άποψη είναι πως το γοργόν καί χάριν έχει, δεν θα διαφωνήσω με καμμία από τις προαναφερθείσες απόψεις. Υπάρχει αρκετό προδοτικό κρέας γιά όλα τα γούστα! Lol!!!
Εκείνο που θέλω να τονίσω, είναι ότι εδώ έχουμε μιά κατάσταση αοριστίας. Κι οι καταστάσεις αοριστίας δεν μου αρέσουν καθόλου.
Επομένως, τα ερωτήματα -που θα άρουν την αοριστία- είναι:

• Πόσοι πρέπει να θανατωθούν;
• Καί -δευτερευόντως- ποιοί;

Αν απαντηθεί το πρώτο ερώτημα, απαντάται συνεπαγωγικώς καί το δεύτερο.
Βέβαια, ακόμη καί το ίδιο το πολυχρονεμένο μας ντοβλέτι -κάνει πως- δεν ξέρει πόσους υπαλλήλους ταΐζει… Αλλά, μακριά από μας η προσπάθεια να βγάλουμε αυτό το φίδι απ’ την τρύπα! (Σιγά μην κάτσουμε να τακτοποιήσουμε εμείς, εδώ καί τώρα, το δημοσιοϋπαλληλικό κομφούζιο!) Ωστόσο, θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες πρώτες εκτιμήσεις.

Λοιπόν, ποιοί οι προδώσαντες, οίτινες ένοχοι θανάτου εισίν;
Αυτοί θα βρεθούν ανάμεσα στην κορυφαία πεντάδα των Αρχών: στην εκάστοτε κυβέρνηση συν την αντιπολίτευση, στη Βουλή, καί στη Δικαιοσύνη. Συν στις Ένοπλες Δυνάμεις καί στα Σώματα Ασφαλείας.
Προχωράμε σε αριθμητικές εκτιμήσεις.

• Όσον αφορά την κυβέρνηση, (κι αν δεν κάνω λάθος), έχουμε από το 1974 μέχρι σήμερα 12 κυβερνήσεις. Δηλαδή, ένα σύνολο 12×50 = 600 άτομα περίπου, χωρίς μεγάλο σφάλμα στον υπολογισμό μας. (Βγάλε τις επαναλήψεις των ιδίων ατόμων, βάλε αρκετούς γιά την ίδια θέση, πχ δυό-τρείς γιά υφυπουργοί Οικονομικών σ’ όλη την τετραετία, ερχόμαστε περίπου στα ίδια.)
• Όσον αφορά τη Βουλή, έχουμε 12×300 = 3,600 άτομα. Μείον ένα 50%, λόγωι επανάληψης των ίδιων καί των ίδιων (διότι στο Ελλάντα η ενασχόληση με τα κοινά είναι επάγγελμα), μας μένουν 1,800. (Δεν υπήρξαν πολλοί αναπληρωματικοί βουλευτές.) Δυό χιλιάρικα χονδρικώς, καί είμαστε μέσα.
• Όσον αφορά τη Δικαιοσύνη, πολύ χοντρικά έχουμε καμιά διακοσαριά – διακόσιους πενήντα πρωτοδίκες σ’ όλη τη χώρα, άλλους τόσους εφέτες, καί καμιά πενηνταριά αρειοπαγίτες. Συν καμιά πενηνταριά εισαγγελείς πρωτοδικών καί κάπου 150 αντεισαγγελείς. Συν -πές- άλλους πενήντα εισαγγελείς ανωτέρων βαθμίδων, πχ εφετών. Αυτοί αλλάζουν βαθμίδα κάθε πενταετία περίπου, άρα από το 1974 μέχρι σήμερα έχουμε 9 πενταετίες, άρα μιλάμε γιά ένα σύνολο κάπου 800 άτομα επί 9 φορές, άρα 7,200.
• Όσον αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις, βάλε ένα ψυχομέτρι καμιά εκατονπενηνταριά αρχηγούς ΓΕΕΘΑ κτλ, συν διοικητές μεγάλων μονάδων που αλλάζουν σχεδόν κάθε χρόνο, άρα (υπολογίζοντας ανά διετία) έχουμε ((2018 – 1974) / 2) x 150 = 3,300.
• Όσον αφορά τα Σώματα Ασφαλείας, έχουμε κυρίως τους διοικητές μεγάλων μονάδων (σε επίπεδο πχ Περιφέρειας – ξέρετε, σαν αυτούς που δίνουν διαταγές να φάει ξύλο ο κόσμος στα συλλαλητήρια γιά τη Μακεδονία), σε σύνολο καμιά πενηνταριά επί δύο (Αστυνομία + Λιμενικό· η Πυροσβεστική είναι υπόλογη όχι γιά ξύλο σε πολίτες, αλλά γιά αμέλεια χάρη σ’ εντολές πωλητικών – γι’ αυτό, ας την εξαιρέσουμε) οπότε πάλι με διετία μας βγάζει 100×22 = 2,200.

Το όλον, 600 + 2,000 + 7,200 + 3,300 + 2,200 = 15,300 νοματαίοι.
Αν εξαιρέσεις το 10%, δηλαδή τα “αγγελούδια” της Γκαουσσιανής κατανομής, μένουν 13,770 νοματαίοι. Βγάλε κι άλλο ένα 10%, που έφυγαν απ’ τη ζωή βιολογικώς, μας μένουν 12,240 λουλούδια, τα οποία διέπραξαν, διαπράττουν, καί θα συνεχίσουν να διαπράττουν ΠΡΟΔΟΣΙΑ εις βάρος της Ελλάδας.
Κι όπως δεν υφίσταται “ολίγον έγκυος” κι “ολίγον πεθαμένος”, δεν υφίσταται καί “ολίγη” προδοσία! Ουδόλως νοείται, δηλαδή, δικαιολογία του τύπου: “- Εγώ δεν έκανα μεγάλη ζημιά! Άλλοι φταίνε!”
Ακόμη καί να νοείται, ούτε η κρεμάλα μπορεί να είναι “ολίγη”.

Στα παραπάνω λέλουδα, μπορούμε να προσθέσουμε καί κάμποσα ακόμη – να εμπλουτιστεί η ανθοδέσμη:

• Διπλωμάτες. (Σαν αυτούς, που εμπορευόντουσαν τα Ελληνικά διαβατήρια, καί μας κουβάλησαν εδώ όλους τους δολοφόνους της Κασπίας, δήθεν ως ομογενείς.)
• Φιλοηπαπαραίους (και φιλοχρήματους) Κυπατζήδες.
• Αφανείς παρασκηνιακούς “συμβούλους” (τύπου Ρόντος).
• Φανατικά κομματόσκυλα.
• “Μ”ΚΟ-άδες.
• Κάτι “προέδρους” διαφόρων μυστήριων συλλόγων με “βαρύνουσα γνώμη” (πχ “γιά την ισότητα των φύλων”, καί λοιπά πονηρά).
• Συν αρκετούς αρδ.

Βαρυέμαι να κάνω λεπτομερή υπολογισμό, πάντως αν υποθέσουμε άλλα τόσα άτομα σ’ αυτές τις ομάδες προδοτών (δηλαδή δωδεκάμιση χιλιάρικα), δεν πέφτουμε πολύ έξω.

Το συμπέρασμα είναι πως υπάρχει αυτό το εμπόδιο των περίπου 25 χιλιάδων ατόμων, που από το 1974 μέχρι σήμερα κράτησαν καί κρατάνε την τύχη της Ελλάδας στα χέρια τους… καί την πρόδωσαν καί την προδίδουν. Κι αν αφεθούν ελεύθερα κι ανεμπόδιστα, θα συνεχίσουν να την προδίδουν. Εάν συνυπολογίσουμε τετραμελή οικογένεια γιά το καθένα, φτάνουμε στα εκατό χιλιάρικα ατόμων, τα οποία επιβάλλεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να τιμωρηθούν – ακόμη καί με εκτέλεση.
(Ναί, ακόμη καί τα παιδιά! Τί, δηλαδή;! Θ’ αφήσετε να εκκολαφθούν εστίες εκδίκησης εναντίον της χώρας μας στα επόμενα τριάντα χρόνια μετά από σήμερα; )
Αλλοιώς, προκοπή δεν βλέπουμε.
Επειδή, τώρα, η Ελλάδα είναι μικρό κράτος καί γνωριζόμαστε όλοι, στο εξής πάψτε να μιλάτε γενικώς καί αορίστως γιά “προδότες”· διότι -όπως είδατε- πολύ εύκολα (με λίγη λογική καί λίγο ψάξιμο) μπορούμε να εντοπίσουμε ονόματα καί διευθύνσεις προδοτών. (Οι δε περισσότεροι από δαύτους έναν άλφα ναρκισσισμό τον έχουνε, κι έχουν ήδη βγάλει τη φάτσα τους στα φατσομπούκια από μόνοι τους.)

Αλλά, γιά να επανέλθουμε στο θέμα μας: Τί σκοπεύετε όλοι εσείς οι “φιλειρηνιστές” να κάνετε, γιά να εξουδετερώσετε “ειρηνικώς” όλ’ αυτά τα φίδια; Δίκες με ξεπλυντικούς μασωνονόμους κι αναβολές (καί άλλα δικηγορίστικα κόλπα), που θα τους βγάλουν λάδι κι ελεύθερους με ποινές όχι μεγαλύτερες της πενταετίας; Αυτό θα κάνετε;
Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ ν’ ακούω μαλακίες.

Ακόμη ένα σχετικό θέμα, είναι το πόσοι από δαύτους είναι τέκτονες.
Με τον πρόσφατο τσακωμό μεταξύ των εγχωρίων τεκτόνων, ο οποίος έλαβε μεγάλη δημοσιότητα (γιατί; διότι, ως ψιθυρίζεται, οι υψηλόβαθμοι παντελόνιασαν …”φιλανθρωπικώς” τις εισφορές των χαμηλοβάθμων – εξ ού καί το επακολουθήσαν πατιρντί καί το ξεμπρόστιασμα που έκαναν οι χαμηλοί στους υψηλούς), φάνηκε πως έχουν κάτι λιγώτερο από δέκα χιλιάδες μέλη.
Εάν, τώρα, οι 25 χιλιάδες προδότες είναι καί τέκτονες, δύο τινά συμβαίνουν: ή μερικοί είναι μέλη στοών του εξωτερικού (αλλοιώς τα εγχώρια μέλη θα ήταν 25 χιλιάδες, όχι μόνον 10), ή δεν είναι κάν τέκτονες. Στη δεύτερη περίπτωση, φαίνεται καθαρά πως οι τέρμα υψηλά ιστάμενοι (που ΕΙΝΑΙ τέκτονες) ασκούν ασφυκτική επιρροή στους υπόλοιπους – κι έτσι, υπηρετούν την προδοσία όλοι μαζί.
Επαναλαμβάνω εδώ την πάγια θέση μου, ότι οι τέκτονες δεν μας ενδιαφέρουν (εμάς τους πατριώτες) γιά τη μούρλα που τους δέρνει (καί τις γραφικότητές τους με τα βαλσαμωμένα κοκκοράκια, κτλ), ούτε γιά το ότι τυγχάνουν “παραθρησκεία”· μας ενδιαφέρουν μόνο καί μόνο γιά το ότι είναι θέσει πράκτορες ξένων κρατών. Τα εξήγησα άπαξ, καί κουβέντα επ’ αυτών δεν σηκώνω.

Γιά να κλείσουμε την ενότητα, δεν ανέφερα τίποτε γιά τις λοιπές εστίες της εγχώριας διαφθοράς. Δηλαδή την Εκκλησία, τις τράπεζες, την Αυτοδιοίκηση, συν μερικές δημόσιες υπηρεσίες (πχ πολεοδομίες, εφορίες, δασαρχεία). Συν τον υπόκοσμο. Συν τις “τοπικές οργανώσεις βάσης” των κομμάτων, συν το συνδικαλησταρχείο.
Δεν τις ανέφερα, διότι δεν ασκούν εξουσία από μόνες τους· είναι …ετερόσκοτες. (Το αντίθετο του “ετερόφωτες”. Lol!!!) Εάν ξεμαγαρίσουμε τον τόπο από τις υψηλές κεφαλές που όντως ασκούν εξουσία, αυτές οι εστίες διαφθοράς θα προσκυνήσουν τη νέα πραγματικότητα. (Διότι τα διεφθαρμένα ανθρωπάκια είναι κατά κανόνα θρασύδειλα.) Ακόμη καί να πετύχουμε καί τίποτε ζόρικους νοσταλγούς της φαυλότητας, θα είναι πολύ πιό εύκολο (χωρίς τους αρχηγούς τους) να τους στείλουμε γιά μετενσάρκωση.
Κι άμα εσείς επιθυμείτε ριζικό ξεπάστρεμα κι αυτωνών, εγώ χατήρια φίλων δεν χαλάω!

στ. Το καφενειακό
Ας μή μακρηγορούμε. Απλή λογική, με λόγια σταράτα: ένα κι ένα κάνουν δύο!

• Τί μας κάνουν σήμερα οι ξένοι – μαζί με τα εγχώρια τσι(π)ράκια τους;

Μας αφαιρούν περιουσιακά στοιχεία. ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ. Καί χωρίς να έχουν το δικαίωμα.
Καί ταυτόχρονα αφαιρούν περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Πάλι χωρίς λόγο καί χωρίς να έχουν το δικαίωμα.

• Τί αποτέλεσμα έχουν αυτές οι ενέργειες;

Πτώχευση των πολιτών, με όλες τις αρνητικές συνέπειες (από στερήσεις, έως θανάτους).

• Εάν γίνει παγκόσμιος πόλεμος, θα συνεχιστεί αυτό το βιολί στην Ελλάδα;

Σαφώς όχι! Διότι ξένοι καί τσι(π)ράκια θα εφαρμόσουν την παροιμία: “- Τρεχάτε ποδαράκια μου, να μή σας χέσ’ ο κώλος μου!”
Όλα τα αρνητικά γίνονται στην Ελλάδα, εφ’ όσον συνεχίζεται η ειρηνική περίοδος. Σε περίπτωση Γ’ ΠΠ, ο σώζων εαυτόν σωθήτω! Σιγά που θα κάτσουν τότε (όταν θα καίγεται το σπίτι τους) οι “Μεγάλες Δυνάμεις” να σκαρφίζονται γκανγκστερικά νομοσχέδια γιά την πτώχευση της Ελλάδας καί των Ελλήνων!

• Άρα, μας συμφέρει να ξεκινήσει ο Γ’ ΠΠ;

Σαφώς! Καί σύντομα! Στο κάτω-κάτω, όσον αφορά τα δικά μας τα σημερινά χάλια, δεν θ’ αλλάξουν καί πολλά επί το χειρότερον. Δεν έχει καί πολύ παρακάτω να πάμε. Άσε που υπάρχει μεγάλη πιθανότητα με τον πόλεμο να βγάλουμε τον πολύ καλό μας εαυτό!… που είναι καί το ζητούμενο γιά την Ελλάδα των τριών τελευταίων …αιώνων!

Σκέψου, ακόμη, συν-Έλληνα, ότι εφ’ όσον “αυτούς” τους συμφέρει η παρούσα κατάσταση, εμάς μας συμφέρει εξ ορισμού η αντίθετη – όποια κι αν είναι αυτή! Επομένως…
Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος; Ναί! Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος! Με χίλια!!!
Θέλετε κι άλλο επιχείρημα, πλήν του τελευταίου;
 

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΡΟΔΙ....

Κείμενο και φωτογραφίες

ΝΙΚΟΣ ΖΕΡΒΟΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

ο χρόνος

Σπάει το Ρόδι...

 

Περιδέραιο με χρυσά περίαπτα ρόδια, από τον Τάφο III (τάφος των Γυναικών), στις Μυκήνες
(Ταφικός κύκλος Α, 16^ος αιώνας προ Χριστού)/ Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

 

Αρχαίος καρπός, από τους πρώτους που καλλιέργησε ο άνθρωπος και παρά τις δοξασίες, ότι το ρόδι προέρχεται από την Περσία, αρκετές αρχαιολογικές ανασκαφές αποδεικνύουν με ευρήματα ότι αυτός ο πολυσήμαντος καρπός ανά τους αιώνες είναι ενδημικός στη Μεσόγειο και αυτόχθων.

Ρόδια βρέθηκαν ζωγραφισμένα σε αγγεία, στη Φυλακωπή της Μήλου, καρποί βρέθηκαν στην προϊστορική πόλη του Ακρωτηριού, στη Σαντορίνη και αργότερα εντοπίστηκαν χρυσά περίαπτα ροδιών σε κοσμήματα των Μυκηνών. Ολόκληροι καρποί ροδιών ήρθαν στο φως από ανασκαφές που αναφέρονται στη Φαραωνική Αίγυπτο.

Σε όλους αυτούς τους τόπους, το ρόδι είχε τους ίδιους συμβολισμούς: Καρπός της αιωνιότητας, της αφθονίας, της γονιμότητας, της καλοτυχίας, του πλούτου, του έρωτα, αλλά και των νεκρών ή του θανάτου.

Το ρόδι είναι ένα από τα 7 αντικείμενα που επεδείκνυε ο Ιεροφάντης σε αυτούς που επρόκειτο να μυηθούν στα Ελευσίνια Μυστήρια. Ήταν όμως και ο καρπός που συνόδευε στον τάφο τους νεκρούς, στην Αίγυπτο των Φαραώ. Είναι ο καρπός που έδωσε ο Πλούτωνας στην

 

Ο κάλυκας που έχει στην κορυφή του το ρόδι μοιάζει με κορώνα-στέμμα και αυτό του προσδίδει μια μοναδικότητα,

ενώ κατ’ άλλους, ο κάλυκας στην κορυφή του ροδιού είναι το σύμβολο του ζωοδότη ήλιου.

 

Περσεφόνη, για να την κρατήσει στην Άδη. Ο Όμηρος αναφέρει στην Οδύσσεια, ότι καλλιεργούσαν ροδιές στους κήπους του Βασιλιά Αλκίνοου (στην Κέρκυρα), ενώ ο Θεόφραστος αναφέρει τη ροδιά με τα ονόματα «ροιά» και «ρόα».

Ύστερα από όλα αυτά δεν είναι καθόλου ανεξήγητο γιατί το ρόδι σπάει στο κατώφλι του καινούριου χρόνου, με την προσδοκία μιας καλής χρονιάς.

Τα μοναδικά χαρακτηριστικά που έχει το ρόδι είναι αυτά που το κάνουν σύμβολο. Η ιδιαιτερότητα στα εξωτερικά του χαρακτηριστικά είναι ο κάλυκας που έχει στην κορυφή του και έχει τη μορφή κορώνας ή στέμματος. Στο εσωτερικό του είναι επίσης μοναδικό, χωρισμένο σε πολλά «διαμερίσματα» με κίτρινα χωρίσματα, που έχουν «θήκες» για τους ζουμερούς κόκκινους καρπούς και διάφανες μεμβράνες που τους προστατεύουν. Το ανοιγμένο ή σπασμένο ρόδι δίνει με το πλούσιο εσωτερικό του μια εικόνα αφθονίας, ενώ το κόκκινο χρώμα των ζουμερών και γευστικών καρπών του συμβολίζει την ευτυχία, τους χυμούς του έρωτα, αλλά και την αιωνιότητα.

 

Οι λαμπεροί, σαν ρουμπίνια σπόροι του ροδιού είναι μια από τις αιτίες,
που από τη βαθιά αρχαιότητα, το ρόδι περιβάλλεται με ένα πλήθος από δοξασίες και συμβολισμούς.

 

Πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια, την 3^η χιλιετία προ Χριστού, η ροδιά είναι βέβαιο ότι φύεται στη Σαντορίνη. Στις ανασκαφές που έφεραν στο φως την προϊστορική πόλη στο Ακρωτήρι εντοπίζεται απανθρακωμένο ξύλο ροδιάς. Από τη Σαντορίνη είναι και τα δίχρωμα αγγεία του 17^ου προ Χριστού αιώνα, που έχουν κεντρικό ζωγραφικό μοτίβο τους το ρόδι.

Στη Μινωική Κρήτη έχουν βρεθεί αγγεία που είχαν τελετουργική χρήση, όπως το αγγείο σε σχήμα ροδιού, του 17^ου προ Χριστού αιώνα, (Μεσομινωική III περίοδος), που βρέθηκε στο ανάκτορο της Φαιστού και του αποδίδεται τελετουργική χρήση. Στο παλάτι της Κνωσού έχουν βρεθεί  οστέινα ομοιώματα άνθους ροδιού, που χρονολογούνται στην Υστερομινωική ΙΑ περίοδο, δηλαδή στον 16^ο προ Χριστού αιώνα.

Και από τις τελετουργίες με τα ρόδια στα Μινωικά Ανάκτορα της Κρήτης, να πάμε στο Αιγαίο και στη Μήλο αυτή τη φορά του 17^ου προ Χριστού αιώνα (στην πόλη της Φυλακωπής III ), απ’ όπου και έχουν έρθει στο φως ανασκαφικά, αγγεία με παραστάσεις ροδιού.

Ρόδια έχουν βρεθεί και στις Μυκήνες (Ταφικός Κύκλος Α, τάφος III, γυναικών, 16^ος προ Χριστού αιώνας). Είναι ένα περιδέραιο με πολλά μικρά χρυσά ρόδια, σύμβολα της αφθονίας.

 

Simbolo di fertilita (σύμβολο ευφορίας) γράφει η πινακίδα που συνοδεύει τον αρχαιότατο καρπό ροδιού,

που βρέθηκε στη Φαραωνική Αίγυπτο την περίοδο του Νέου Βασιλείου, XVIII-XX Δυναστεία, 1550-1070 προ Χριστού.

ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ του TORINO.

 

Ρόδια όμως έχουν βρεθεί και στην Ακρόπολη των Αθηνών, σύμβολα και εδώ ευκαρπίας, γονιμότητας και ευδαιμονίας. Τα ρόδια ήταν αναθήματα στην Αθηνά από τους Αθηναίους, ιδιαίτερα τον 6^ο προ Χριστού αιώνα. Μια από τις Κόρες της Ακρόπολης (570 π.Χ.) κρατάει ρόδι στο αριστερό της χέρι και στο δεξί ένα στεφάνι.

Καρπός πολυσήμαντος, με μια μεγάλη διαδρομή στο χρόνο και με τους ανθρώπους να εναποθέτουν πάνω του ευχές, προσδοκίες και δοξασίες, που διασώζονται ακόμη και σήμερα.

Χρήσιμος καρπός για τους γιατρούς και την ιατρική της αρχαιότητας, ενώ και η σύγχρονη ιατρική επιβεβαιώνει τη χρησιμότητα του ροδιού και τις ευεργετικές του ιδιότητες. Αυτός είναι ένας πρόσθετος λόγος να πιστεύουν οι γιατροί της αρχαιότητας, ότι «το ρόδι είναι θαυματουργό».

 

Απεικόνιση ροδιού σε μια πρόχου από την πόλη της Φυλακωπής III, στη Μήλο (1650-1450 προ Χριστού)

Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

 

Και οι αλχημιστές δεν έμειναν αδιάφοροι για το ρόδι και τις δοξασίες που το ακολουθούν. Αυτοί λένε ότι το όνομα του ροδιού και της ροδιάς συνδέεται με τη λέξη «Ρόδος» και σημαίνει τη «ροή» και τη «δύναμη». Οι ίδιοι θεωρούν ότι ο κάλυκας-στέμμα στην κορυφή του καρπού του ροδιού είναι απεικόνιση του ήλιου και των ακτίνων του, ενώ τα κόκκινα σπόρια στο εσωτερικό του είναι τα διάπυρα σπλάχνα της γης. Άρα, το ρόδι-ροή-δύναμη είναι η αδιάκοπη ροή του σύμπαντος και η ζωή στη Γη, με τον ζωοδότη ήλιο.

Στην αρχαία Ελλάδα το ρόδι ήταν έμβλημα πολλών γυναικείων θεοτήτων και η χρήση του είχε θέση στη λατρεία του. Η Ήρα, η Αθηνά, η Αφροδίτη, η Δήμητρα και η Περσεφόνη είναι ορισμένες από τις θεότητες αυτές.

Στην εορτή των Θεσμοφορίων, προς τιμή της Δήμητρας, οι γυναίκες έτρωγαν σπόρους ροδιού για να έχουν ευημερία και γονιμότητα, ενώ η Ήρα, Θεά προστάτιδα του γάμου, έχει έμβλημά της το ρόδι, που κρατά στο χέρι της.

 

Ορειχάλκινο ρόδι από την Ακρόπολη της Αθήνας, αφιέρωνα στην Αθηνά,

όπως συνήθιζαν στην αρχαιότητα οι Αθηναίοι/Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

 

Στα Ελευσίνια Μυστήρια, απ’ όπου προσπαθούν να «αντιγράψουν» πράγματα οι Αλχημιστές και οι Illuminati, οι Ιεροφάντες (Ιερείς της Δήμητρας στην Ελευσίνα) ήταν στεφανωμένοι με κλαδιά ροδιάς στη διάρκεια των Μεγάλων Μυστηρίων. Ωστόσο, απαγορευόταν στους μύστες να τρώνε ρόδια, γιατί υπήρχε η δοξασία ότι το ρόδι, ως καρπός γονιμότητας είχε την ιδιότητα να κάνει την ψυχή να κατεβαίνει στη σάρκα.

Μέχρι και τον 8^ο προ Χριστού αιώνα, εκτός των άλλων συμβολισμών του, το ρόδι ήταν και έμβλημα κύρους και η χρήση του ή η κατανάλωσή του επιτρεπόταν μόνο στους ισχυρούς. Από τον 8^ο όμως αιώνα και μετά η χρήση του περνάει σιγά-σιγά και στα λαϊκά στρώματα, ενώ η παρουσία του στα ταφικά έθιμα γίνεται όλο και πιο έντονη.

Η σύγχρονη επιστήμη διαπιστώνει ότι το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες A, C, και E, σε φυλλικό οξύ, σίδηρο και κάλιο. Διαπιστωμένες είναι και οι αντιοξειδωτικές του ουσίες (τανίνη, ελλαγικό οξύ και ανθοκυανίνη), με μεγάλη αντιοξειδωτική δράση.

 

Το «Χάσμα» στο Πλουτώνιο της Ελευσίνας, απ’ όπου πιστεύεται ότι ανεβοκατέβαινε στον Άδη η Περσεφόνη.

Διακρίνεται ένα σπασμένο ρόδι, αφημένο εκεί, προφανώς από σημερινούς «μύστες», που τιμούν ακόμη την «Κόρη» και τα «Μυστήρια».

 

Οι ευεργετικές ιδιότητες του ροδιού εξυμνούνται σε πολλούς παπύρων των φαραωνικών χρόνων της Αιγύπτου, με ιατρικό, φαρμακευτικό ή και άλλο περιεχόμενο (δοξασίες καλοτυχίας και ευγονίας). Οι Αιγύπτιοι των φαραωνικών χρόνων φαίνεται να πιστεύουν ότι το ρόδι μπορεί να τους εξασφαλίσει ακόμη και την αιωνιότητα γι’ αυτό και συνοδεύει τους νεκρούς στους τάφους.

Καρπός ζωής, ζουμερός και νόστιμος στην πραγματικότητα, το ρόδι σκορπάει τους λαμπερούς κόκκινους σπόρους του στο κατώφλι της καινούριας χρονιάς, με την ελπίδα και την προσδοκία να είναι λαμπερή, «νόστιμη», ανέφελη και ευτυχισμένη.

 

ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΤΣΙΦΑ...

Στὸν Κωνσταντῖνο Κατσίφα

Eustratios Sarris

Γεῖς καβαλλάρης γνάντευε, θώρειε τοὺς Βουλιαράτες,

γένεια σγουροπυῤῥόξανθα, καστρογιοφύρια πλάτες,

κι’ ἀητόβλεπος ἐκύκλωνε νηὸ νὰ κοντοζυγώνῃ,

κι’ ὡς ξανταρώθη του, φαντός, σκιάζετ’ ὁ νηός, κερώνει.

«Μὴ σκιάζεσαι, βρὲ Κωνσταντῆ, μὴν πῇς στοιχειὸν ἢ Χάρο,

κι’ ὁ Πύῤῥος εἶμ’ ὁ Μολοσσός, μ’ ἐπέμψαν νὰ σὲ πάρω·

ψηλάθε σ’ ἐβιγλίσαμε στῆς θνητουριᾶς τὸν πάτον,

σὲ δικηοκρίναμε ἀδερφό, νὰ ὁρίσῃς στὸ φουσσᾶτον.

Καρδιοψυχώσου, γυιόκα μου, σῦρε ν’ ἀντρειοτελέψῃς,

στὴν βίβλον ἥρως νὰ γραφτῇς, μ’ αἷμα νὰ ξαντιμέψῃς·

κι’ ἀντάμα ἡμεῖς συντρέχομε κι’ ἄφαντοι καρτεροῦμε

ὁμάδι νὰ καλπάσωμε, στὰ Ἠλύσια ν’ ἀφιχθοῦμε».

Κι’ ὁ Κωνσταντῖνος ἔσυρε, τουφεκισμὸς γροικήθη…

Εἰς τ’ ὄρδινό του ἐτάξαν τον, «Πανάξιος» ἐβουήθη,

τοῦ ’δωκαν μαῦρον καὶ σπαθί, νέκταρ τὸν ἐκεράσαν,

πνευμάτω ἀγέλη ἐφτέρνισαν, προσήλια ἀγριοκαλπάσαν.

Η ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...

Π. Ήφαιστος, Το φλερτ Τραμπ-Ερντογάν και η αυτοπαγίδευση της Ελλάδας --- Ελληνικότητα, Δημοκρατία, Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

«Το δικαστήριο των εθνών είναι η ιστορία», συνηθίζεται να λέγεται από όσους γνωρίζουν το αλφαβητάριο της διεθνούς πολιτικής. Εξ ου και η ανάγκη αξιόπιστων και ορθολογικών αποφάσεων σε παρόντα χρόνο. Γι’ αυτό προκαλούν ανησυχία πολλά από αυτά που γράφονται ή λέγονται στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες, εάν όχι τα τελευταία χρόνια, για τη σχέση Τουρκίας-ΗΠΑ και το επικείμενο τέλος του Ερντογάν μαζί και τα ρήγματα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.

Ναι μεν κατηφορίζαμε από καιρό, πλην το κατηφόρισμα επιταχύνθηκε, όταν γύρω από το «Μακεδονικό» βαφτίσαμε τον κατευνασμό του αναθεωρητισμού «διεθνιστική στρατηγική». Όταν στη συνέχεια κυριάρχησαν ψευδαισθήσεις περί ενός περίεργου «ηγετικού ρόλου» της Ελλάδας, όταν με απίστευτους ερασιτεχνισμούς όλων των κυβερνητικών συντελεστών -εάν όχι όλου του πολιτικού φάσματος- αρχίσαμε το «στρατηγικό κρυφτούλι» στο Αιγαίο. Ο κατήφορος διαφάνηκε επίσης όταν, παρά τα σύννεφα στον ορίζοντα και την Ελλάδα απούσα, η Κύπρος συνέχισε την πορεία προς τα Σούσα της Αυλής του Σουλτάνου.

Το ίδιο επίσης ισχύει για το υπουργικό συμβούλιο του Οκτωβρίου, όταν δώσαμε την εικόνα μιας κατακερματισμένης διακυβέρνησης. Με τη θέση του υπουργού Εξωτερικών ουσιαστικά κενή, αναγγέλλονται ταξίδια στην Τουρκία ενός εξ αντικειμένου άπειρου πρωθυπουργού. Επιπροσθέτως, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών είναι πρόσωπο, το οποίο ολοφάνερα είναι στερημένο στρατηγικής γνώσης. Εν μέσω επιτάχυνσης των καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων τις τελευταίες εβδομάδες, λοιπόν, ο εν λόγω πολιτικός βρέθηκε να συνομιλεί με τα «ιερά τέρατα» των αμερικανικών κρατικών επιτελείων.

Ας πούμε ότι αυτό πιθανότατα ήταν η χαριστική βολή κατά της στρατηγικής αξιοπιστίας μας. Επιτάχυνε την επιλογή μιας από τις πολλές εναλλακτικές αποφάσεις που προετοιμάζουν οι επιτελικοί θεσμοί των ΗΠΑ για την Ανατολική Μεσόγειο ή και ευρύτερα. Όπως πρέπει όλοι να ξέρουν, ανά πάσα στιγμή και όπως εξελίσσονται τα πράγματα τοπικά, περιφερειακά και πλανητικά, πάνω στο τραπέζι του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ βρίσκονται πολλές τέτοιες εναλλακτικές αποφάσεις και ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος, αφού ενημερωθεί, αποφασίζει, επιλέγει και ενεργεί.

Ενδοαμερικανικές διχογνωμίες

Οι λόγοι για τους οποίους οι Τραμπ έτσι κινήθηκε στη Συρία (αλλά και στην κυπριακή ΑΟΖ;) λίγες μέρες μετά τις φανταχτερές φωτογραφίες των ηγετών των κρατών του EastMed, δεν μπορούν να μας είναι γνωστοί. Μπορεί, όμως, να ειπωθεί με σιγουριά ότι ο Τραμπ έτυχε ενημέρωσης επί πολλών ζητημάτων, πριν αποφασίσει αφενός να αναγγείλει την
απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, αφετέρου την εκτέλεση
κοινών ασκήσεων με την Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ. Αν πέφτουμε έξω και δεν υπήρξε ακριβής ενημέρωση του προέδρου και ισχύει το αντίθετο, τότε κάτι δεν πάει καλά στα εκτελεστικά πεδία της υπερατλαντικής υπερδύναμης, κάτι μάλλον απίθανο.

Το ότι παρατηρούνται διχογνωμίες στα αμερικανικά επιτελεία και παραιτήσεις κυβερνητικών στελεχών είναι σύνηθες φαινόμενο στις ΗΠΑ και κανείς δεν πρέπει να βιάζεται να εξάγει συμπεράσματα. Οι ΗΠΑ βρίσκονταν ήδη σε στρατηγική μετάβαση πολύ πριν πάει στον Λευκό Οίκο ο Τραμπ. Εδώ και πολύ καιρό η υπερεπέκταση οδηγούσε σε στρατηγικές αναπροσαρμογές με διπλό στόχο: Πρώτον, νέες πλανητικές ισορροπίες σε βάθος χρόνου. Δεύτερον, μείωσης του κινδύνου ενός πυρηνικού πολέμου.

Συναφώς, δεν χρήζει να επαναληφθούν πολύ συναφείς αναλύσεις στο SLpress.gr. Λέμε μόνο ότι στη βάση πάγιων τυπολογιών για τους βραχυχρόνιους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμος στρατηγικούς σχεδιασμούς και στρατηγικές αποφάσεις των ηγεμονικών δυνάμεων, μια πιθανή αποφασιστική στροφή των ΗΠΑ αναγκαστικά συνδέεται με την κατάσταση της αξιοπιστίας των εμπλεκομένων λιγότερο ισχυρών κρατών στις περιφέρειες.

Επιτελεία ακαριαίων αποφάσεων

Ενώ κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη δυσχερή θέση του Ερντογάν και το γεγονός ότι σχοινοβατεί, καθημερινά καταμαρτυρείται ότι η Τουρκία διαθέτει κρατικά επιτελεία λήψης ακαριαίων αποφάσεων σε κάθε άνοιγμα παραθύρων ευκαιρίας και ικανότητα των ηγετών της να συναλλάσσονται πελατειακά. Ακόμη και εάν ο Ερντογάν δεν επιβιώσει στην καρέκλα εξουσίας, ένα άλλο σύστημα εξουσίας δεν μπορεί παρά να υιοθετεί παρόμοιες ή ίδιες στρατηγικές επιλογές. Επιτυχία του Ερντογάν είναι η προς το παρόν επιβίωσή του, η οποία επιπλέον δημιουργεί τις προϋποθέσεις ενίσχυσης των στρατηγικών ερεισμάτων της Τουρκίας.
Ακόμη πιο σημαντικό, δημιουργεί προϋποθέσεις «η Τουρκία να μείνει αγκυροβολημένη στις Δυτικές συμμαχίες» με μια ενδεχομένως ειδική προνομιακή σχέση συνομιλητή με άλλες μεγάλες δυνάμεις του αναδυόμενου και ρευστού πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Τέτοια προηγούμενα κρατών μεσαίας ισχύος υπάρχουν πολλά. Στην περίπτωση της Τουρκίας δεν αντιβαίνει σε κανένα νοητό στρατηγικό σενάριο του αμερικανικού Πενταγώνου.
Έτσι, ο EastMed μπορεί να υλοποιηθεί, αλλά εάν η Κύπρος είναι στη αυλή της Άγκυρας ο μεσαίος παίχτης θα είναι η Τουρκία και ο δυτικός παίχτης, η Ελλάδα, θα είναι αποδυναμωμένος, καθηλωμένος και στρατηγικά παγιδευμένος. Οι φωτογραφίες των ηγετών Ισραήλ, Αιγύπτου, Κύπρου και Ελλάδας θα είναι πλέον αναμνηστικές.

Γιατί είναι δυσχερής η θέση της Ελλάδας

Τέλος, πώς θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τα αίτια της δυσχερούς θέσης της Ελλάδας; Πέραν των προαναφερθέντων, συνοψίζουμε τρία ζητήματα που αναμφίβολα εισρέουν στα αμερικανικά και άλλα επιτελεία ως δείκτες ελληνικής αναξιοπιστίας:
Πρώτον, ακόμη και πολιτικά νήπια έχουν θέαση του γεγονότος ότι η ελληνική εθνική στρατηγική πάσχει. Δεν αναφέρομαι στην ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά σε παράγοντες, όπως το έλλειμμα κρατικών επιτελικών θεσμών και το γεγονός ότι το πολιτικό μας σύστημα κυριολεκτικά είναι παιδική χαρά. Επίσης, εξαιρετικά σημαντικό εδώ είναι το έλλειμμα συναίνεσης γύρω από τα έσχατα εθνικά συμφέροντα και η αποτυχία να εκπληρωθούν οι πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου στις θάλασσές μας.
Δεύτερον, η Ελλάδα είναι απούσα από την Κύπρο. Εδώ και δεκαετίες το δόγμα της Αθήνας είναι: «οι Κύπριοι αποφασίζουν οι ίδιοι να αυτοκτονήσουν και η Αθήνα θα συμπαρίσταται»! Είναι, μάλιστα, δρομολογημένες αυτοκτονικές λύσεις που καθιστούν την Άγκυρα συγκυρίαρχο και τελικά κυρίαρχο της Μεγαλονήσου. Όποιος και να βρίσκεται στην εξουσία μελλοντικά στην «αγκυροβολημένη στη Δύση» Τουρκία, με ή χωρίς τον Ερντογάν, πλήρως «αγκυροβολημένη» ή αγκυροβολημενη με ειδική σχέση, λογικό είναι τα στρατηγικά επιτελεία να εκτιμούν πως όσο γρηγορότερα προχωρήσουν σε συναλλαγές με την Άγκυρα, τόσο καλύτερα για τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους.
Τρίτον, με την Ελλάδα οικονομικά βυθισμένη, την κοινωνία εξοντωμένη, τους πολίτες ανασφαλείς όσον αφορά το μέλλον και τους κατόχους εξουσίας να λαϊκίζουν ακατάσχετα, τονίζεται το έλλειμμα στρατηγικής κουλτούρας. Έλλειμμα ακόμη και στοιχειωδών γνώσεων της στρατηγικής ανάλυσης που αφορούν το κράτος και την διεθνή πολιτική, ακατάσχετος νομικισμός, ιδεολογικά παραμιλητά, ιδεολογήματα, και εθνομηδενισμοί απάτριδων παραδοχών. Σφάλουμε οικτρά αν νομίζουμε ότι δεν τα βλέπουν αυτά οι Αμερικανοί. Σε κάθε αμερικανικό χωριό κυματίζουν χιλιάδες αμερικανικές σημαίες, ενώ οίκοι το ανέμισμα της ελληνικής σημαίας εξυβρίζεται. Και οι ύβρεις πάντα φέρνουν τη Νέμεση.
Πηγή https://slpress.gr/ethnika/to-flert-tramp-erntogan-kai-i-aytopagideysi-tis-elladas/
------

Ελληνικότητα, Δημοκρατία, Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία. 
Σε πρόσφατο διάλογο στον χώρο των συζητήσεων διαδικτυακής ανάρτησης και σύντομου σχολίου μου για τις υποθαλάσσιες έρευνες στα Αντικύθηρα με τίτλο «Αναζητείται κράτος;» https://www.facebook.com/p.ifestos /, επισκέπτης καλόπιστα τόνισε το «αριστερός» ως κύρια αιτία της συγκαιρινής –όντως μεγάλης, όπως και εμείς συχνά υποστηρίζουμε– συμφοράς που έπληξε τους Έλληνες. Εμμένοντας σε θέσεις εκτενώς διατυπωμένες αλλού (βλ. μερικές παραπομπές στο τέλος) απάντησα ότι το πρόβλημα δεν είναι το «αριστερό» αλλά το … «αριστεροδεξιό». Δηλαδή, ο εγκλωβισμός μας σε ανυπόστατα εμφύλια ιδεολογήματα του μοντερνισμού, και, την ύστερη εποχή, του εξουσιαστικού αριστεροδεξιού συνονθυλεύματος-μείγματος όπου και κυριαρχούν ισχυρές μεταμοντέρνες εθνομηδενιστικές τάσεις.
Μιας και βρισκόμαστε στο κατώφλι του 2019, αυτό το σύντομο σχόλιο και οι συνοδευτικές παραπομπές σε συναφή αναρτημένα δοκίμια, καθώς και απόσπασμα από προγενέστερο δοκίμιο για το «ιδεολογικό δηλητήριο και τον Αριστοτελισμό», ίσως αρκούν για να διατυπώσουμε ξανά την θέση ότι το μεγάλο πρόβλημά μας το 2019 αλλά και τα επόμενα έτη, είναι η κατάκτηση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας σύμφωνα με τις αιώνιες πολιτικές παραδόσεις της Ελληνικότητας. Αποτελούν παρακαταθήκη όχι μόνο για τους πολίτες του σύγχρονου Ελληνικού κράτους αλλά για όλα τα κράτη. Αντοχές λοιπόν, να μην ενδώσουμε σε εμφύλια σύνδρομα και υψηλά σημαίες που γράφουν όχι άνευ ουσίας και σημασίας ιδεολογικούς αφορισμούς αλλά
• Δημοκρατία, Ελευθερία,
• Εθνική Ανεξαρτησία,
• Πατρίδα,
• Φιλοπατρία

Όπως συχνά υποστηρίξαμε θεωρούμε ως κύριο αίτιο της αλληλουχίας των συμφορών που έπληξαν τους νεοέλληνες τον εγκλωβισμό / παγίδευση πολλών σε διχαστικές αντιλήψεις περί «δεξιού» και «αριστερού». Είναι εμφύλιοι όροι, μη Ελληνικοί, αναιρετικοί της δημοκρατίας και εργαλεία εξάρτησης.
Ελληνικότητα λέμε ότι θέλουμε: Ελευθερία, δημοκρατία, Πατρίδα ελεύθερη και εθνικά ανεξάρτητη. Οτιδήποτε άλλο (ιδεολογικό) είναι ανυπόστατο.
Τώρα, για να μην παρεξηγηθούμε αυτά τα λέω στον εαυτό μου αλλά και σε κάθε άλλο ενδιαφερόμενο. Όταν μπαίνουμε σε τέτοιες συζητήσεις δράττομαι της καλής ευκαιρίας για πολιτισμένο διάλογο για να υποστηριχθεί και το εξής: Όταν συζητάμε στο διαδίκτυο καταθέτουμε μια άποψη καλό θα ήταν:
• α) να είναι τεκμηριωμένη,
• β) να απαντά στα επιχειρήματα της άλλης πλευράς
• γ) να μην αντικαθίσταται η ουσία και ο διάλογος με αφοριστικές γνώμες.
• δ) να είμαστε κόσμιοι και πολιτισμένοι
• ε) πριν κάνουμε κλικ-δημοσίευση να σκεφτόμαστε κατά πόσο μας επηρέασε κάποιο εμφύλιο σύνδρομο από τα πολλά που εισρέουν μέσα στην Ελληνική κοινωνία τους δύο τελευταίους αιώνες και σαν χείμαρρος μετά τον επάρατο έξωθεν υποκινημένο εμφύλιο της δεκαετίας του 1940 αλλά και τις επώδυνες δεκαετίες που ακολούθησαν.
Εάν μη τι άλλο, όπως ο υποφαινόμενος και μερικοί άλλοι από καιρό λέμε –και έτσι ερμηνεύεται η αφιέρωση πολύτιμου χρόνου στο διαδίκτυο– μας συμφέρει να αδράξουμε την ευκαιρία: το διαδίκτυο είναι μεγάλη ευκαιρία για τους πολίτες να προσανατολιστούν προς δημοκρατική αυτό-θέσπιση απαλλαγμένοι των αβαριών του ολιγαρχικού συστήματος που τους παραγνωρίζει ή και (με τις έμμεσες αντιπροσωπεύσεις) τους αρπάζει αυθαίρετα την συναίνεση για να επικαλεστεί στην συνέχεια μια κίβδηλη δημοκρατική συνηγορία του τύπου:
• «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
• «το νόμιμο είναι μεταμεσονύχτιες αποφάσεις στην βουλή των αντιπροσώπων εν τη απουσία των εντολέων πολιτών».
• «νόμιμο είναι ότι αποφασίζουν κάποιοι κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτοι ξένοι τεχνοκράτες/γραφειοκράτες οικονομικοί και πολιτικοί βρικόλακες και εμείς οι κωλοτούμπες καρεκλοκένταυροι έχουμε «δικαίωμα» αναίρεσης του Συντάγματος και της δημοκρατίας και με θρασύτητα να σας βρίζουμε ως μάζα και να σας περιφρονούμε επιδεικτικά ακόμη και όταν ένα εκατομμύριο πολίτες διαμαρτύρονται ειρηνικά».
«Εμείς» λοιπόν είμαστε Έλληνες. Να το πούμε διαφορετικά, διεκδικούμε να είμαστε φορείς της Ελληνικότητας. Το ίδιο μάλλον θα λέγαμε εάν ήμασταν μέλος άλλου έθνους πλην συνειδητοποιημένοι για τον οικουμενικό χαρακτήρα της Ελληνικότητας ως πολιτισμός και ως πολιτικές παραδόσεις της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Εμφύλιο δεν θέλουμε.Όμως προγραμματικά και εγγενώς –και μάλιστα σε όλα τα κράτη το πολιτικό σύστημα των οποίων είναι «κομματικό»– τα κόμματα και οι ανυπόστατες ιδεολογίες εμφύλια κινούνται. Ο εμφύλιος είναι εγγενής με τους όρους «κόμμα» και «ιδεολογία». Υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ότι ακούμε τις τελευταίες δεκαετίες και εντονότερα τα τελευταία χρόνια είναι λόγια ιδεολογικά και παρωχημένα που διαιρούν τους Έλληνες εμφύλια;
Να θυμίσουμε, ότι οι «αγράμματοι» υψηλής πολιτικής υπόστασης Επαναστάτες του 1821 Εθνοσυνέλευση ζήτησαν, δημοκρατικό κράτος, όχι κόμματα και ξενοκρατία. Δεν το πέτυχαν: ξένοι υποδαύλισαν την δολοφονία του Καποδίστρια που το είχε σχεδόν επιτύχει. Δύο αιώνες μετά εδώ είμαστε και η αξίωση για Εθνοσυνέλευση είναι η μόνη διέξοδος. Αναθεώρηση του Συντάγματος με μη εμφύλιο και νόμιμο τρόπο και προσανατολισμό του κράτους και της κοινωνίας προς την Ιθάκη της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας. [… https://wp.me/p3OlPy-299 …]