ΠΑΥΛΟΥ ΚΥΡΑΓΓΕΛΟΥ ΜΝΗΜΗ.....[.ΛΟΓΟΣ...ΥΦΑΝΣΗ..]

<<......«Έν αρχή ήν ό Λόγος, καί ό Λόγος ήν προς τόν Θεόν καί Θεός ί)ν ό Λόγος». (Ίω. Α', 1). «Ούτος ην ό άκρος καί μέσος λόγος, ό "Ων καί ό *Ην καί ό Ερχόμενος, ή χρυσή τομή, ή θεϊκή ανα­λογία, τά 13/8, ό απολλώνιος αριθμητής προς τήν παρονομαστικήν άρτέμιδα, ό 1,618, ό Υιός ό Εϊς^ ό Μοναδογενής, ό φώς εκ φωτός καί τό Φως εκ Φωτός, ό κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ Σολυμήϊος, οδ καί όθεν ή βασιλεία καί ή δνναμις καί ή δόξα». (Π. Κυράγγελου: Κείμενα Εποπτείας) Στό Τ Αργός, τό κατακαλόκαιρο, παράλληλα με τά Κάρνεια των Δωριέων, στην πεδιάδα της Αργολίδας γιορτάζουνε τήν Άρνήίοα, τή γιορτή (Άθήν. 3, 99Ε) πού λένε καί Κυνοφοντίδα (11). Αχολογάει ό κάμπος άπ' τόν Αϊλινο θρήνο: Αϊ, Αίνε!... καθώς τραβάνε τά μαλλιά τους οί γυ­ναίκες καί λύνουν τίς πλεξούδες, θρηνώντας τόν αδικοχαμένο νιό... Αναδεύεται, σά τό συδαυλισμα τής φωτιάς στο παραγώνι, ό αρχαίος μύθος άπό στόμα σέ στόμα, καθώς πρωτάκουσες, μικρός όπως όλοι μας, γιά τό άϋλο υφαντό του Κόσμου μας, όταν ή δασκά­λα στό σχολείο μίλαγε, σά σέ παραμύθι, γιά τίς Τρεις Μοίρες (1), τήν Κλωθώ, τή Λάχεση καί τήν "Ατροπο. Συνειδητοποιείς πολύ αργότερα, όταν έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο μέ τήν Τι-ίππη-τί, τήν Τριπρόσωπη Μητέρα, τήν πληροφόρηση γιά τά «ταλάσια έργα» (πρβλ. Ταλιθά καί Δαλιδά), πού ή μελλόνυμφη (αρα καί υποψήφια μητέρα) έπρεπε νά έχη εκτελέσει πρίν τήν τέλεση (έν τε­λετή) τοϋ γάμου της (2). Μιά έντελεχής σκοπιμότητα μέσα άπό μιά ενδελεχή λειτουργικότητα, ή περιέλιξη τοΰ Λάδωνος γύρω άπ' τόν κορμό τής μηλιάς των Εσπερίδων, γαμήλιου δώρου στην Ήρα, θεά τοϋ γάμου καί τής οικογενειακής ζωής. " Στή βάση κάθε συλλογισμού στέκε­ται ένα υλικό αντικείμενο, μιά αρχή ή αφορμή γιά παρατήρηση. "Εδώ έχουμε τόν πόκο(3) καί τήν ετυμο­λογική συσχέτιση του μέ τή λ. παyk (ρωσ.) ή ραuk (σερβοκροατ.) = αράχνη, τήν αντα­γωνίστρια τής Αθηνάς στή θεία ύφανση. Αυτό τό νήμα των μοιρών, τό μέτρο τοϋ μήκους τής ζωής (βλ. καί μανή, θεκέλ, φά­ρες στό Δαν. Ε', 1 και 26) υποδηλώνεται στό άργυροϋν νήμα, δπως αναφέρεται σέ κείμενο τής Παλαιάς Διαθήκης.Ό πόκος είναι τό υλικό σέ μία διαβαθ-μισμένη λειτουργία, πού περιλαμβάνει τίς ακόλουθες διαδικασίες (χορικά μέσα στο χωρόχρονο), επεισοδιακά διαλείμ­ματα μέσα σέ διαλυματικά Είσόδια: 1) κουρά ή κοϋρος (βλ. κούρεμα στό κουρείο »* ρ. κείρω) 2) ξάσιμο (- ρ. ξάνω) 3) τοπο­θέτηση στή διχάλα (φούρκα) τοϋ αδρα­χτιού 4) κλώσιμο (-ρ. κλώθω, δθεν Κλω­θώ) ή γνέσιμο, δηλ. τράβηγμα καί στρίψι­μο 5) τύλιγμα στή ρόκα 7) κουβάριασμα ή τύλιγμα στό κουβάρι 8) κατασκευή τής γάζας ή άλλου πανιού ή σχοινιού.Τά δέοντα λοιπόν, κατά τή διαδικασία τών τελουμένων ή δρωμένων, περιλαμ-βάνανε τό φάσκιωμα (βλ. Γ. λ. fascis = φασκιά ή δέσιμο σάν αρχή, ώστε τό τέλος νά πληρούται στό «νΟνόπολι)οις»τοϋ Συμεών, σημεϊον καταβολής τών τελών (άντίλυτρον), κείμενον «εις πτώσιν καί άνάστασιν πολλών». Ή αρχική παρατή­ρηση προφανώς προέκυψε δταν ό σίτος (καλούμενος καί αμαλλα), συλλεγόμενος κατά στάχεις (ή ίούλους, δθεν Τ-Ούλία ή Δήμητρα), είχε τήν ανάγκη νά φέρεται μ'ένα σχοινί δεσίματος τών σταχυών, πού επίσης λεγόταν δμαλλα, λ. πού έδωσε τό υλικό προφοράς στίς έννοιες μαλλός (=1: μαλί προβάτου καί 2: βόστρυχος κόμης) καί μαλ(λ)ιά (τής κόμης). Οί μυλάδες (=πόρνες) τής Ίερας Πορνείας, δηλ. ιέ­ρειες τής θέας Μύλιττας στή Βαβυλώνα, (συν)δεδεμέναι διά τοϋ σχοινιού καί (έ)στημέναι, δείχνουν, μέσα άπ' τήν ονο­μασία τους, τήν παραγωγή τοϋ δίχρονου υ άπό μιά πρότερη (κατ' έμέ) δωρική ονο­μασία Μάλιττα καί τήν ενεργοποίηση τής άμυλας (=μήτρας) άπ' τό άμυλο ή βιταμί­νη Ε, κατά τή διαδικασία τής διεισδύσεως τοϋ θορίου (=σπερματοφόρου) Απόλ­λωνος στους Δελφούς (=*δελφύς ή δελ-φύα = μήτρα), έξ ού καί ή ανάρτηση στό χώρο αυτό τοϋ Ε (δηλ. τοϋ ε'=τεκνο-ποιΐας οίκου, καί πρβλ. μαλίον *+ μάλον = μήλον = πρόβατο = Κριός, ζώδιο τής έξάρσεως τοϋ Ηλίου ή Απόλλωνος)............ ΠΑΥΛΟΣ ΚΥΡΑΓΓΕΛΟΣ >>

...ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΜΠΑΔΙΑΡΗ,Ο ΠΑΥΛΟΣ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ..ΠΕΤΑΞΕ Σ ΑΛΛΟΥΣ ΓΑΛΑΞΙΕΣ ΦΩΤΕΙΝΟΥΣ,ΟΠΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΑΛΥΤΑ,ΠΟΝΟΣ ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ...ΑΦΗΣΕ ΑΚΤΙΝΕΣ ΗΛΙΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΝΟΕς ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΕΟΣΠΟΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ,ΜΑ ΚΙ ΕΝΑ ΔΥΣΑΝΑΠΛΗΡΩΤΟ ΚΕΝΟ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΟΣΩΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ...ΑΣ ΕΙΣΑΙ ΓΑΛΗΝΙΟΣ ΕΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΩΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΑΣ ΠΑΥΛΟ..

<Αραγε μήπως τώρα νεα και μυστικά δάση εξερευνας λιγο πιο περα απ των αισθήσεων τον εσχατο τοίχο οπου πηγές και δειλινά μαγεύουν το αιωνιο μονοπάτι, απο τη Γη πρός τίς αιθέριες και κατάφυτες διαστάσεις; Η μήπως αραγε τό Αργυρό Κλειδί ανοιξε τάχατες για σένα θαυματα κι ονειρα σε τόπους μακρινούς; ΚΛΑΡΚ ΣΜΙΘ