ΑΧ ΙΤΙΑ

Αχ Ιτια Ιτια Λενε πως αν δεις στον υπνο σου ιτια μαυρο μαραζι σχιζει τα σωθικα σου..κι αν εχεις ταξιδι μπροστα σου,καλυτερα να μην το κανεις...αλλα μην τους ακουτε..μακαρι τα ονειρα σας να τα στολιζουν τοσο ομορφα δεντρα οπως οι ιτιες...... [Κυλούσε το νερό και στον καθρέφτη του γιαλίζονταν ιτιές τα πλούσια τα μαλλιά τους λούζαν λυγερές. .............. …Και τότε ξάφνου σα το πουλί το λαβωμένο το πληγωμένο στο φτερό του γκρεμίστηκ’ ένας καβαλάρης απ’ τ’ άλογό του.. ...............… οι ίσκιοι εβυθίστηκαν στου σκοταδιού τα βάθη τα χρώματα σβηστήκαν στα μάτια του τα πένθιμα τα πέπλα κατεβήκαν και της ιτιάς η φυλλωσιά χαϊδεύει τα μαλλιά του!Μη κλαις ιτιά μου θλιβερά και μη βαριοστενάζεις πάν’ απ’ τα σκοτεινά νερά το δάκρυ μη σταλάζεις Ω μη στενάζεις ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ] ...........Αχ ιτια ιτια λουλουδιασμενη σ ολο το κοσμο ξακουσμενη.. ...ναι σ ολο το κοσμο φυεται η ιτια και ευδοκιμει κοντα σε ποταμους και λιμνες..κι ετσι εχει πρωτευοντα ρολο στις παραδοσεις ολων των λαων ..απο τους σαμανους και τους δρυιδες και τους κελτες..ως την Ιαπωνια και την Κινα..στη τεχνη δε της Κινας πρωτοστατει [κυριως η κλαιουσα,γιατι υπαρχουν πολλα ειδη ιτιας,οπως η λευκη.η κοκκινη.η μαυρη η σγουρη...κ.α.]..ενας μυθος τους λεει,πως μια κινεζα πριγκιπισσα παρατηρησε καποτε ο,τι ενα πληγωμενο λιονταρι εγινε καλα τρωγοντας φλουδες ιτιας..ετσι καταλαβαν τις ιαματικες της ιδιοτητες[δεν ειχαν αδικο..σαλικυλικο οξυ που ειναι η βαση της γνωστης μας ασπιρινης,υπαρχει στον φλοι της..].... αλλα η δικη μας,η Ελληνικη παραδοση ειναι γεματη απο αναφορες στο ομορφο αειθαλες φυτο την "ωλεσικαρπο"του Ομηρου, με τα αρωματικα ανθακια... αχ ιτια ιτια λουλουδιασμενη πως μοσχοβολας καημενη ..αυτα τα μοσχοβολα ανθακια διαλεγουν τ αηδονια και φτιαχνουν τις φωλιες τους..λενε μαλλιστα πως τις ωραιοτερες φωλιες τ αιδονια τις φτιαχνουν στις ιτιες που βρισκονται στις οχθες του Αχεροντα..και βεβαια σε μας ειναι συμβολο της αθανασιας η ιτια, αλλα και της γονημοτητας.εντονη επομενως η παρουσια της...απ τον ομηρο και τον Ιπποκρατη, που εφτιαχνε τα φαρμακα του με τις φλουδες της ,την Ηρα που γεννηθηκε κατω απο μια ιτια, τον Ερμη που του εβαζαν τις προσφορες σε καλαθια πλεγμενα απο κλαδια κοκκινης ιτιας,ως τις νυμφες των νερων και τις νεραιδες και τα ξωτικα...αλλωστε το πασιγνωστο δημοτικο τραγουδι σε μια νυμφη του ποταμου αναφερεται..ο ατυχος κι ακυρος ερωτας ενος ανθρωπου για ενα πλασμα αλλου χωρου περιγραφεται,με την απιστευτη δυναμη της παραβολής που τοσο συνηθίζεται στους μυθους και τα τραγουδια..ενας νεος ανθρωπος,καποια απο εκεινες τις μαγικες στιγμες πριν το ξημερωμα,τοτε που απιστευτα εντονα μαγνητικα ρευματα λουζουν τη γη..τοτε που ενας αλλος κοσμος παραλληλος μπορει να γινει ορατος...βλεπει τη νεραιδα να λουζεται στο ποταμι...να καθεται κατω απ την ιτια και να τον κοιταζει...και καιγεται απο ερωτα και ποθο,γιαυτο το πλασμα του αλλοκοσκου...και θελει να διαβει τη στενη πυλη,ν αφησει το κοσμο που οριζει την ανθρωπινη υποσταση του και να περασει απεναντι...κι η ξωθια;αραγε τι νοιωθει;νοιωθουν οπως οι ανθρωποι,αυτα τα πλασματα ;...γιατι αν ναι..τοτε δακρυ θαναι αυτο που κυλαει απ τα ματια της...... Αχ ιτια ποιος πονος ναν που σε κρατει και γερνεις τα κλαρια σου μηπως ο πλατανος ιτια ο κοντογειτονας σου μηπως ο πλατανος ιτια σου παιρνει τα νερα σου και σε αφηνει αποτιστη και καιγεται η καρδια σου.. Αχ ιτια μου σε παρακαλω σκυψε να κοψω τον ανθο .......αλλα βγαινει ο ηλιος που βαζει ταξη στη ζωη του κοσμου των ανθρωπων...χανονται τα ονειρα μαζι με την νυχτα κι αρχιζει ο αγωνας της ζωης... χαθηκε κι η θλιμμενη νυμφη ,κι απομεινε ο ερημος ανθρωπος σημαδεμενος απο μια αγαπη ανειπωτη,για ενα πλασμα απ αλλου φερμενο...και που να ακουμπησει το πονο του,σε ποιον να το πει...τι του μενει;μονο να τραγουδησει το καημο του Αχ ιτια ιτια με τα λουλουδια για σενα εγραψα τραγουδια αχ ιτια λουλουδιασμενη μουχεις τη καρδια καμμενη αχ ιτια ιτια πουσαι στο ρεμα σ αγαπω δεν ειναι ψέμα ...φυσικα δεν ειναι ψεμμα..δεν θα περναγε αλλοιως στη συνειδηση ενος ολοκληρου λαου..και δεν θα συνοδευε αυτο το λεβεντικο εξασημο τσαμικο τις χαρες και τα πανηγυρια του... ...υπαρχει ομως κι ενας μοναδικος μυθος στη λαικη παραδοση..ενας μυθος που αναφερεται στο πρωτο ζευγαρι του κοσμου,κατα τη χριστιανικη εκδοχη.που ομως οπως ειναι φυσικο περιλαμβανει μεσα του ολη τη παναρχαιη αναλογη μυθιστορια αυτου του εθνους,μπλεκοντας προαιωνια συμβολα με νεωτερες δοξασιες.αυτο το παραμυθι[πολυ μεγαλο και καθολου γνωστο δυστυχως και μαλλον οχι καταγεγραμμενο],αποτελουσε αποκλειστικη διηγηση των μαιων της υπαιθρου...προκειται για τις γνωστες μαμες που δρουσαν ως συντεχνεια κι ειχαν τα δικα τους μυστικα και τους δικους τους κωδικες..λεει λοιπον αυτο το παραμυθι ,πως σαν την επιασαν οι πονοι της γεννας την Ευα,πηγε κατω απο μια ιτια και πιαστηκε απ τον κορμο της...απ τους πονους δαγκωνε τις φλουδες του κορμου,κι ενοιωθε ν ανακουφιζεται[οι ιαματικες ιδιοτητες του φλοιου βλεπετε]...κι ο Αδαμ[κι ας υποψιαζοταν ,πως ηταν ο πρωτος κερατας του κοσμου],πηρε δυο κλαδακια κι εκοψε μ αυτα τον ομφαλιο λωρο...και με τα κλαδακια της ιτιας εφτιαξε και το λικνο για το μωρο...και κατω απ την ιτια σταθηκε κοιταξε την ανατολη ,σηκωσε το παιδι πανω απ το κεφαλι του τρεις φορες[το πρωτο αεροβαπτισμα]..και το ονομα αυτου Καη[Καιν]..το πρωτο παιδι του κοσμου[κι ο πρωτος φονιας βεβαια]...κι ολα αυτα κατω απ τον ισκιο της ιτιας... ..μην ξεχασουμε ομως και τη βασιλισσα των θεων και των ανθρωπων..η Ηρα λοιπον γεννηθηκε κατω απο μια ιτια στην Σαμο[αλλωστε ειναι και το συμβολικο της δενδρο ],κοντα σ ενα ποταμι τον Ιμβρασο..λεγεται πως η συγκεκριμενη ιτια ηταν το παλαιοτερο ιερο δενδρο των Ελληνων και πως τον βωμο της Ηρας στο εκει ιερο τον ειχαν φτιαξει οι Αργοναυτες..ο μυθος μαλιστα συνδεει και μια ιερεια της Ηρας την Αδμητη...καποιες γενικες ακομα πληροφοριες για το δενδρο και την ιερεια Αδμητη αντιγραφω απ την βικιπαιδεια...[ ιτιά ήταν επίσης αφιερωμένη στους ποιητές γιατί ο ήχος του ανέμου καθώς περνούσε μέσα από τα κλαδιά της, λέγεται ότι είχε ισχυρή επίδραση στο μυαλό με αποτέλεσμα την έμπνευση. Για τον Ορφέα, τον πιο δοξασμένο από τους μυθικούς Έλληνες ποιητές, λέγεται ότι πήρε τα δώρα της ευγλωττίας και της επικοινωνίας από την ιτιά κουβαλώντας μαζί του τα κλαδιά της κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στον κάτω κόσμο. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, είχε παρασκευάσει ένα χυμό από την φλούδα της ιτιάς, σαν φάρμακο για τον πυρετό, τον σωματικό πόνο και την κούραση. Το δραστικό συστατικό αυτού του χυμού, το οποίο στην ουσία είναι παυσίπονο, είναι το γνωστό σήμερα σαλικυλικό οξύ (salicylic acid), ο πρόδρομος της ασπιρίνης Η Αδμήτη,τωρα εφυγε απο το Αργος κι είχε φέρει μαζί της ένα ξύλινο άγαλμα της Ήρας. Σύμφωνα με τον μύθο αυτό, οι Αργοναύτες ήρθαν στην Σάμο για να εκδικηθούν την Αδμήτη. Αφού μπήκαν στο ιερό και έκλεψαν το ξύλινο άγαλμα, επέστρεψαν στα πλοία τους, τα οποία από το βάρος του αγάλματος δεν μπορούσαν να αποπλεύσουν. Τοποθέτησαν τότε το άγαλμα στην όχθη έκαναν θυσία στην Ήρα και έφυγαν. Οι κάτοικοι του νησιού βρήκαν το άγαλμα στην όχθη της θάλασσας και πίστεψαν ότι είχε μετινηθεί μόνο του. Το πήγαν πίσω στο ναό και το τύλιξαν με τα κλαδιά της ιτιάς μέχρι που σκεπάστηκε και δεν φαινόταν καθόλου. Όταν η Άδμητη με την σειρά της βρήκε το άγαλμα μέσα στα κλαριά του δέντρου το απελευθέρωσε και το επέστρεψε στον ναό. Εκεί το αγίασε εκ νέου και το τοποθέτησε στην θέση του. Έκτοτε τελείτο η ετήσια γιορτή της ιτιάς (λύγου θωράκιον) κατά την οποία γινόταν αναπαράσταση των γεγονότων αυτών και περιφορά του αγάλματος από τον ναό στην ακροθαλασσιά. Εκεί γινόταν τελετή και θυσία πριν το επιστρέψουν στον ναό. Στην τελετή αυτή χρησιμοποιούσαν τα κλαδιά της ιερής ιτιάς και πλέκανε στεφάνια για το κεφάλι και ψάθες για να κάθονται κάτω...] ..τωρα για τους Κελτες..αυτοι πιστευαν πως ο κοσμος μας δημιουργηθηκε απο δυο αυγα αφημενα στα φυλλωματα μιας ιτιας..την ειχαν δε αφιερωσει στη σεληνη...ηταν το ιερο δενδρο της σεληνης...αυτοι παλι κατατασσουν τους ανθρωπους,αναλογα με το διαστημα το χρονικο που γεννηθηκαν ,κατω απ την επιδραση ενος ιερου δενδρου[κατι οπως τα δικα μας ωροσκοπια δηλαδη]..κατω απο την επιδραση της ιτιας ειναι οι ανθρωποι που γεννηθηκαν απο 12 Απριλιου ως 15 Μαιου.αυτοι ,λενε, πρέπει να εμπιστευτούν την εσωτερική φωνή τους αλλιώς θα αποκτήσουν ευμετάβλητη ψυχική διάθεση και με τα χρόνια θα γίνουν αναποφάσιστοι. Παρόμοια με τη Σελήνη και οι άνθρωποι που γεννήθηκαν κάτω από την Ιτιά έχουν μια κρυφή και μυστηριώδη φύση. Στον έξω κόσμο εμφανίζονται πολύ λογικοί και πρακτικοί άνθρωποι, αλλά εσωτερικά είναι πνευματιστές, αινιγματικοί και μυστικοπαθείς........ αυτα λοιπον για την ιτια[οσα θυμομουν κι οτι βρηκα στη βικιπαιδεια..σαφως υπαρχουν πολλα περισσοτερα],αλλα δεν γινεται να σταματησουμε ετσι εδω...... ε ναιιι ε ναιιι ποια ναναι αυτη η λεβεντια που μας χορευει την ιτια Ελληνικη μου λεβεντια να μας χορεψεις την ιτια
αντε να ζησει η Ελλαδα και καθετι Ελληνικο.......