Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η φύση του ανθρώπου:

- Με το πρώτο δώρο που του κάνεις σου φιλάει τα πόδια.

- Με το δεύτερο σου φιλάει το χέρι.

- Με το τρίτο υποκλίνεται.

- Με το τέταρτο απλά κουνάει το κεφάλι του.

- Με το πέμπτο εξοικειώνεται μαζί σου.

- Με το έκτο σε προσβάλλει.

- Με το έβδομο σε πάει στα δικαστήρια γιατί δεν του έδωσες αρκετά.

Και μια μόνο άρνηση στον ασυνείδητο και ασύνετο, μηδενίζει χίλια καλά που του έκανες.

Λογικός θα είσαι μόνο τότε, όταν μάθεις να ξεχωρίζεις αυτό που θα σου είναι καλό ή κακό αύριο, απ’ αυτό που σου φαίνεται καλό ή κακό σήμερα.

Αν είχε δοθεί στον άνθρωπο η δυνατότητα να νοιώσει, ή έστω να προβλέψει νοερά, ότι ύστερα από μια συγκεκριμένη ημερομηνία θα πεθάνει, διερωτάται κανείς τι θα του απόμενε τότε από όλα όσα ως εκείνη τη μέρα του γέμιζαν και αποτελούσαν τη ζωή του;

Τα πάντα γι’ αυτόν θα έχαναν αμέσως το νόημα τους. Προς τι τα πλούτη που έχει συγκεντρώσει, τα αξιώματα, τα παράσημα. Αυτά τα πράγματα δε θα έχουν πια την ίδια βαρύτητα αν μάθει ότι ο θάνατος θα έλθει έστω σε 5, ή 10 χρόνια.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος δε μπορεί να «κοιτάξει», κατά πρόσωπο το θάνατο του, γιατί θα του έφευγε το έδαφος κάτω από τα πόδια του και θα του γεννιόταν το ερωτηματικό, «προς τι η ζωή αυτή και γιατί να υποφέρει κανείς».

Γι’ αυτό η μεγάλη φύση φρόντισε να μην προσλαμβάνουν και να μη νοιώθουν την πραγματικότητα οι άνθρωποι.

Η αίσθηση της ροής του χρόνου είναι ευθέως ανάλογη προς την ποιότητα και την ποσότητα των σκέψεων που ρέουν.

Γ.Ι.ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ