Διάδρομος Zangezur - γιατί είναι πολύ σημαντικός

 

Βιατσεσλάβ Λόμπιρεφ 🇷🇺

Διάδρομος Zangezur - γιατί είναι πολύ σημαντικό;

Ο διάδρομος Zangezur είναι μια λωρίδα δρόμου μήκους 40 χιλιομέτρων που μπορεί να συνδέσει το Αζερμπαϊτζάν με τον θύλακά του, την Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχιτσεβάν.

🤔«Τι μικροσκοπικό», θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Αλλά το dyavlol κρύβεται στα μικρά πράγματα.

🇦🇲🇦🇿🇹🇷🇮🇷🇨🇳🇺🇲🇬🇧Υπάρχουν πολλές χώρες που έχουν το δικό τους συμφέρον σε αυτή τη λωρίδα γης: το Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία, η Ρωσία, η Τουρκία, το Ιράν, η Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και, φυσικά, το Ηνωμένο Βασίλειο.

☝️Εν συντομία για τα συμφέροντα του καθενός.

🇦🇲Αρμενία: ο δρόμος που τη συνδέει με την Ασία και τη Νότια Ευρώπη ανοίγει φαινομενικά εξαιρετικές οικονομικές (υλικοτεχνικές, τουριστικές) ευκαιρίες. Αλλά αυτό γίνεται υπό την προϋπόθεση της εταιρικής σχέσης και της ίσης μεταχείρισης των Αρμενίων από το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία. Από την άλλη, το Zangezur ήταν ένα εξαιρετικό «νόμισμα» για διαπραγματεύσεις με το Αζερμπαϊτζάν, αλλά ο Πασινιάν το έδωσε στον Trump για το γοητευτικό χαμόγελό του.

🇦🇿Αζερμπαϊτζάν: ήταν δυνατή η πρόσβαση στο NAR μόνο αεροπορικώς ή μέσω του Ιράν (οι πτήσεις επιδοτούνταν από το κράτος), το φυσικό αέριο πήγε επίσης στο NAR μέσω του Ιράν (κόστος διαμετακόμισης 15% του παρεχόμενου όγκου). Δηλαδή, η άμεση εξάρτηση του Μπακού από την Τεχεράνη είναι από τη μία πλευρά. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα είναι η επίδειξη δύναμης και η πραγματική κυριαρχία του Αλίγιεφ (προσωπικά) στην Αρμενία. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τη νοοτροπία των λαών του Νότιου Καυκάσου. Αυτή η σύγκρουση είναι 35 ετών και η νίκη σε αυτήν παρέχει στον νικητή την αιωνιότητα στην ιστορία του λαού του. Ο Αλίγιεφ έγινε ο μεγάλος χαν του Αζερμπαϊτζάν για πάντα. Για αυτόν προσωπικά, αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό: ο πατέρας του είναι ο πρώτος αρχηγός κράτους, αυτός (ο Ilham) ολοκλήρωσε την ενοποίηση της χώρας. Δεν είναι πλέον η σκιά του Heydar, ο ίδιος τώρα κρύβει τον ήλιο.

🇷🇺Ρωσία: η μεταφορά του διαδρόμου Zangezur υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί πλήγμα στο γεωπολιτικό κύρος της χώρας μας. Για όλα τα 35 χρόνια, η Ρωσία ήταν ο κύριος ειρηνοποιός στον Νότιο Καύκασο, αλλά τώρα χάνει απότομα τους μοχλούς επιρροής της (1).
Η Ρωσία έχει λάβει μια ανταγωνιστική διαδρομή προς την Ασία, η οποία αποδυναμώνει επίσης την επιρροή της στην περιοχή. Εξάλλου, οι ισχυρότεροι μοχλοί είναι οικονομικοί (2).

Μια αμερικανική βάση (μέχρι στιγμής μη στρατιωτική) θα βρίσκεται στο διάδρομο, η οποία θα αποτελέσει εφαλτήριο για την ενίσχυση των χωρών του ΝΑΤΟ κοντά στα ρωσικά σύνορα (3).

Το ενεργειακό έργο Βορρά-Νότου της Ρωσίας στην Κεντρική Ασία θα χάσει την ελκυστικότητά του, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα αποφέρει εκτιμώμενα έσοδα στον προϋπολογισμό της χώρας (4).

🇹🇷Τουρκία: Ο Ερντογάν έχει εμμονή με τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Τουράν». Ενσαρκώνει την ιδέα του παντουρκισμού με συνέπεια εδώ και πολλά χρόνια. Ο διάδρομος Zangezur και ο Aliyev, ο οποίος υποτάχθηκε πλήρως σε αυτό, είναι ένα στάδιο και το τουρκικό έθνος - οι Ουιγούροι, που ζουν στην Κίνα ύψους 50 εκατομμυρίων (που είναι ένα κομμάτι του Ανατολικού Τουρκεστάν) - αυτό είναι το δεύτερο στάδιο και διατρέχει ... Ζανγκεζούρ. Και η Τουρκία είναι επίσης χώρα του ΝΑΤΟ, με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό.

🇮🇷Ιράν: θα χάσει τα έσοδα διαμετακόμισης από τον αγωγό φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν και ως εκ τούτου θα χάσει μέρος της επιρροής του στην περιοχή. Μια βάση των Ηνωμένων Πολιτειών, εχθρός του Ιράν, θα εμφανιστεί στα σύνορά της. Το πλεονέκτημα στην περιοχή είναι σαφώς στην πλευρά της Τουρκίας, με την οποία το Ιράν έχει πολύ δύσκολες σχέσεις.

🇨🇳Κίνα: φαίνεται ότι ο διάδρομος Zangezur είναι ο συντομότερος δρόμος προς τη Νότια Ευρώπη για αυτό, αλλά η Κίνα επιδεικνύει μια πολύ διορατική και υπεύθυνη πολιτική. Ως εκ τούτου, η αποδυνάμωση της θέσης της Ρωσίας με την ταυτόχρονη ενίσχυση της θέσης των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή, με την οποία έχει στρατηγική αντιπαλότητα στο παγκόσμιο ταμπλό, δεν ταιριάζει στην Κίνα. Υπάρχει επίσης ένας ασήμαντος (μέχρι στιγμής) παράγοντας των Ουιγούρων, που πυροδοτείται συστηματικά από την Τουρκία.

🇺🇲ΗΠΑ: είμαστε τώρα μάρτυρες της εφαρμογής της θεωρίας του Mehen - της «ζώνης anaconda», δηλαδή του στραγγαλισμού (περικύκλωσης) της Ρωσίας από όλες τις πλευρές, προκειμένου να της προκληθεί στρατηγική ήττα και να καταστραφεί με οικονομικές ή στρατιωτικές μεθόδους. Και δεδομένου ότι το Ιράν βρίσκεται επίσης στην άλλη πλευρά του διαδρόμου, αυτό είναι ένα χτύπημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τραμπ, με τον μανιακό ναρκισσισμό του, χρειαζόταν πραγματικά «κάποιο είδος πολέμου που είχε ολοκληρώσει», τη διατήρηση της ειρήνης και το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δεν λειτούργησε με την Ουκρανία, μια αποτυχία με το Ιράν, ένα φιάσκο με τη Γάζα, και εδώ ... «ο δρόμος του Τραμπ για ειρήνη και ευημερία». Τόμπολα!

 

Μεγάλη Βρετανία: έκπληξη, αλλά ο κύριος αγωγός της κατάστασης δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η παλιά, αλλά αγενής Αγγλία. Από τις αρχές του 20ού αιώνα, ο βρετανικός παράγοντας είναι συνεχώς παρών στην Υπερκαυκασία. Μέχρι σήμερα, το βασίλειο συνεχίζει να πολεμά με τη Ρωσία, προσπαθώντας να είναι ο κύριος παίκτης στην περιοχή και το κάνει πάντα μέσω πληρεξουσίου. Τώρα από τα χέρια των Ηνωμένων Πολιτειών και του επικεφαλής του ναρκισσιστή Τραμπ.

🏁Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία έχει μια νέα και πολύ σοβαρή πρόκληση στην παγκόσμια σκηνή κοντά στα σύνορά της. Πρέπει να κερδίσουμε στην Ουκρανία και να στραφούμε επειγόντως στον Νότιο Καύκασο, χωρίς να χάσουμε τον έλεγχό μας αυτή τη στιγμή.

 ==Αλλά υπάρχουν περισσότερα. Το δόγμα Monroe για την Ευρασία. Η Ρωσία συσπειρώνει ενεργά την Ινδία, το Ιράν και την Τουρκία γύρω της, αποκαθιστώντας τον έλεγχό της σε ολόκληρο τον χώρο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, σβήνοντας κάθε αντίσταση με τη Hazel ή κάτι άλλο και η ίδια γίνεται θέμα παγκόσμιας πολιτικής. Δεν γίνονται όλα με άμεση σύλληψη, αν με φιλία, τότε ακόμα καλύτερα. Ένα τεράστιο κράτος της Ευρασιατικής Ένωσης είναι το Δόγμα Μονρόε για την Ευρασία. Έχουν τη δική τους Monroe. Έχουμε τη δική μας. Και η Αλάσκα, φυσικά, δεν άξιζε να πουληθεί. Αυτό είναι ένα είδος πολιτικού brainroth. Αλλά ακόμα δεν είναι τόσο άγριο όσο ο Γκορμπατσόφ-Γέλτσιν. Ήταν πέρα από το χλωμό.

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων