ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΑΧΥΡΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

 

 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΑΧΥΡΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

 Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΛΑΔΑΣ

"ΠΑΤΕΙΤΕ ΕΠΙ ΟΦΕΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΡΠΙΩΝ"

Ευαγγελική Ρήσις

Wishbone Ash – The King Will Come

In the fire, the king will come
Thunder rolls, piper and drum
Evil sons, overrun
Count their sins judgment comes

The checkerboard of Knights and Knaves
Man will die, man be saved
The sky will fall, the earth will pray
When judgment comes to claim its day

See the word of the prophet
On a stone of his hand
Poison pen revelation
Or just a sign in the sand?

The checkerboard of Knights and Knaves
Man will die, man be saved
The sky will fall, the earth will pray
When judgment comes to claim its day

See the word of the prophet
On a stone of his hand
Poison pen revelation
Or just a sign in the sand?

 

1. Ο ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

   Σήμερα το πρωί ξύπνησα αισθανόμενος μια Δόνηση. Ήταν η Κρούση από τον θριαμβικό ήχο που παρήγαν οι Ερπύστριες του κατερχόμενου Άρματος τού Χριστού. 

   Κοίταξα έξω από το παράθυρο. Είδα τον χιονισμένο δρόμο και τον γαλανό ουρανό χωρίς σύννεφα. Στον απέναντι τοίχο αντανακλούσε το φως του Ηλίου. Είδα επάνω του να κινούνται σκιές. Αισθάνθηκα, ότι όλα όσα έζησα μέχρι σήμερα συμπυκνωνόντουσαν σε αυτήν την στιγμή. Τώρα. Η αυλή είναι άδεια. Αισθάνθηκα την προέλευση των σημείων. Ήταν ο θριαμβικός ήχος από τις ερπύστριες του κατερχόμενου Άρματος.

   Θέλω να ξεκαθαρίσω στα πλαίσια αυτής τής ανάρτησης, ότι το παρόν ιστολόγιο δεν έχει θρησκευτικό – εκκλησιαστικό χαρακτήρα. Αυτά που κατατίθενται εδώ, συνιστούν επιγνώσεις και εμπειρίες τού γράφοντος ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και καλώ τους αναγνώστες να τα εκλαμβάνουν αυστηρά ως προσωπικές απόψεις, εφόσον αυτές στηρίζονται στον τρόπο, που κατανοώ ΕΓΩ πρόσωπα, πράγματα, αλλά και σεβαστές Αυθεντίες. Όσοι επιθυμούν διάλογο επί θεμάτων πίστεως, καλόν είναι να προσφεύγουν στην Ευχαριστιακή Σύναξη που εντάσσονται, στον Πνευματικό Πατέρα τους , στην αδελφική σχέση μεταξύ ομοδόξων και στις αντίστοιχες ιστοσελίδες. Σέβομαι και υποκλίνομαι ενώπιον τής πίστεως καθενός, εφόσον αυτή διέπεται από ανιδιοτελείς προθέσεις. Ταυτοχρόνως, διατηρώ για τον εαυτό μου το προνόμιο να διάγω σε πλαίσια μιας άνευ όρων αναζήτησης με αφετηρία την προσωπική μου κρίση και ότι δυνήθηκα να συνάξω από την ενεργό συμμετοχή μου στην διάρκεια 48 χρόνων σε πολιτικούς, θρησκευτικούς χώρους καθώς και σε κινήματα βάσης με πατριωτικό, αντιμιλιταριστικό, και μάχιμα φιλειρηνικό προσανατολισμό. Θεωρώ την Πίστη μια πολύ προσωπική υπόθεση, η οποία όμως αρμόζει να πραγματώνεται σε πλαίσια κοινωνίας. Διότι, ως διέγνωσε ο Ηράκλειτος: “Εάν μεν κοινωνήσωμεν αληθεύομεν, εάν ιδιωτεύσομεν ψευδόμεθα”. Υποκλινόμενος μπροστά στο: "Αγαπητοί, μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστίν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον"(Επιστολή Ιωάννου Α, δ, 1). Εννοείται, ότι αυτόν τον έλεγχο προτείνω εξίσου και σε όσους διαβάζουν αυτά που εκάστοτε γράφω.

   Αισθάνομαι περιχαρής, διότι μετά από επισταμένη μελέτη δεκαετιών τής Αποκάλυψης τού Ιωάννου, χωρίς όμως να είμαι σε θέση μέχρι προ ολίγου να αποκωδικοποιήσω τον κεντρικό άξονά της, έχω την αίσθηση, ότι κατανόησα προσφάτως το βασικό της μήνυμα. Ως προσκείμενος στην Πλατωνική Φιλοσοφία, ανέκαθεν έτρεφα τεράστια εκτίμηση για την Διδασκαλία των Μυστικών Πατέρων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Προ ημερών, μελετώντας εκ νέου το Έργο τού Αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά “Υπέρ των Ιερώς Ησυχαζόντων”, διαπίστωσα, ότι πρόκειται για ένα θεολογικό πόνημα απαράμιλης αξίας, που αποτελεί το βαρύ πυροβολικό ενάντια στην σατανολατρία, κατευθυνόμενο ενάντια στον ρωμαϊκό παπισμό, που είναι η “πόρνη βαβυλών” τής Αποκαλύψεως, ενάντια στις απόπειρές του να εξουδετερώσει την Πνευματικότητα στην “Καθ' ημάς Ανατολή”.

   Η χθεσινοβραδυνή πανσέληνος στον Υδροχόο (11 Φεβρουαρίου, στις οκτώμισι) πυροδότησε την μεγάλη συγκέντρωση αστέρων, δηλαδή Ηλίου, Κρόνου, Δίας, Ερμή και Αφροδίτης, στο ζώδιο των επαναστατικών αλλαγών, οι οποίοι ευρισκόμενοι σε γωνία τετραγώνου με τούς πλανήτες Ουρανό και Άρη στο ζώδιο του Ταύρου, χαρακτηρίζοντα από τεράστια ένταση. Δεδομένου, ότι ο Ερμής είναι ανάδρομος, εμφανίζονται με έμφαση οι ήδη υπάρχουσες ανοικτές πληγές. Οπότε αναμένω στην συνέχεια καταιγιστικές εξελίξεις. Αυτές θα κορυφωθούν μετά την 22α Φεβρουαρίου, όταν ο Ερμής ακολουθήσει πρόσω πορεία. Αυτή η Πανσέληνος σηματοδοτεί και ένταση στο επιχυόμενο “ουράνιο διαψιλές” στις καρδιές, που είναι ανεωγμένες προς την Χάριν.

    Είμαι βαθιά πεπεισμένος, ότι οι Q έχουν σαφέστατη συνείδηση, όχι μόνο για την σωτήρια οικουμενική τους παρέμβαση, αλλά και για Θεία άνωθεν αποστολή τους. Έχοντας κατανοήσει τις θεμελιώδεις αρχές τις Πίστεως, εκφράζουν αυτήν την επίγνωση με μόνιμες αναφορές στο Θείον. Όπως θα προσπαθήσω να παρουσιάσω στην συνέχεια, η Αποκάλυψις τού Ιωάννου δεν αποτελεί αναφορά, που περιορίζεται αποκλειστικά σε χριστιανικά πλαίσια, αλλά επισυνάπτεται οργανικά στην Προφητεία τού Προφήτη Δανιήλ. Με αυτόν τον τρόπο φανερώνεται και η βιβλική σχέση μεταξύ πρώιμου Χριστιανισμού και Ιουδαϊκής Πίστεως, από τους κόλπους τής οποίας αυτός αναδύθηκε. Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω, ότι στο εκάστοτε επικάλυμμα των διαφόρων θρησκειών μπορούν να χωρέσουν διαφορετικές λατρείες, οι οποίες είναι συχνά ριζικά αντικρουόμενες μεταξύ τους. Όπως κατέδειξα σε προηγούμενη ανάρτηση: "ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΧΟΥΜΕ ΕΥΣΗΜΑ ΣΕ ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΠΕΚΟΥΛΑ"   

https://bostopel.blogspot.com/2015/10/blog-post.html 

    Στα πλαίσια τού Ιουδαϊσμού λειτουργούν δυο αντιδιαμετρικές λατρείες: Αυτή, τής μονοθεϊστικής Διδασκαλίας των Προφητών, καθώς και η σιωνιστική σατανολατρεία τού μολόχ των καβαλιστών. Αυτή η διάσπαση – διαφοροποίηση είναι πολύ παλαιά και δεν ανάγεται χρονικά (όπως εν πολλοίς έχει κυριαρχήσει η εντύπωση) στον εξιουδαϊσμό των Χαζάρων. Η διάσπαση αυτή εκδηλώνεται αμέσως μετά την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο, με την αντίθεση μεταξύ του Μωυσή, που ήταν αρχιερέας τού μονοθεϊστή / μεταρρυθμιστή Ακενατόν και τής Ελληνίδας συζύγου του Αμφιτρίτης και τού Ιησού τού Ναυή, ο οποίος ώθησε τους Εβραίους να αναστηλώσουν στην έρημο το χρυσό κριάρι. Στα βιβλίο “Βασιλέων Γ΄, Κεφ. 11” αναφέρεται, ό τι ο Σολομών και η κλίκα του είχαν γεμίσει τα υπόγεια του Ναού με κόκαλα από ανθρωποθυσίες. Στο "Βασιλέων Δ΄", Κεφ. 21, στίχοι 1 – 3, αναφέρεται χαρακτηριστικά, ότι ο Εζεκίας “ανέστησεν θυσιαστήριον στον Βάαλ”. (Από αυτά συνάγεται, ότι και τα σχετικά βιβλία τού Ιωάννη Φουράκη, όπως το “Εβραίοι οι Πλαστογράφοι τής Ιστορίας”, ενώ συνέβαλαν ομολογουμένως αποφασιστικά κατά την εποχή τους στην διαδικασία αφύπνισης, διέπονται από χονδροειδή ιστορική μονομέρεια και υπερβολικά λαθεμένες εκτιμήσεις). Δεν είναι τυχαίο, ότι στην κορυφή τού στρατιωτικού επιτελείου, που διεξάγει ήδη το ξεχέρσωμα τής καμπάλ, τοποθέτησαν οι Q δια χειρός Ντόναλντ Τραμπ επικαφαλής τον Miller, που είναι χριστιανός και υπαρχηγό τον Cohen, που είναι ιουδαίος. Όπως επίσης δεν ανήκουν όλοι οι ανήκοντες στον καθολικισμό στην παπική κλίκα, αλλά συγκαταλλέγονται μεταξύ τους και πολλοί ειλικρινείς πιστοί στον Χριστό, όπως οι Ιρλανδοί. Όπως έδειξα σε προηγούμενη ανάρτηση, τα βασικά στελέχη που στηρίζουν τον Πρόεδρο Τραμπ είναι στην πλειοψηφία τους Ιρλανδοί. Για να τιμήσω αυτήν την ιστορική σύμπραξη επί βιβλικής βάσεως καταθέτω το εξής βίντεο, το οποίο περιέχει κάποιες πληροφορίες και για τον τρόπο που παρεμβαίνει το στρατιωτικό επιτελείο, αυτονομημένο πλέον από την γραφειοκτατία τού πενταγώνου: 

 

2. Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΛΥ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ. 

     Υπάρχει μια ρήση, που τής αποδίδω μεγάλη σημασία. Δεν θυμάμαι από πού αυτή προέρχεται, αλλά αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι αυτή διεκδικεί μέσω τής διατύπωσής της οικουμενικό και διαχρονικό χαρακτήρα. Αυτή είναι η εξής: “Ενώ ο Θεός είναι Ένας, αποκαλύπτεται στους ανθρώπους με διαφορετικά πρόσωπα”. Αυτή η θεώρηση μοιάζει εξωτερικά εν πρώτοις να επιβραβεύει τον λεγόμενο “συγκρητισμό”, την τάση δηλαδή να μπουν όλες οι θρησκείες μέσα στο ίδιο καζάνι και να ανακατευτούν μεταξύ τους από τον αναδευτήρα κάποιου, που επιθυμεί να επαίρεται, ότι βρίσκεται υπέρ άνω όλων αυτών. Νομίζω όμως, ότι μια τέτοιου είδους ερμηνεία, προέρχεται από την τάση περιχαράκωσης στα πλαίσια ενός δόγματος. Όπου, το όποιο δόγμα αντιμετωπίζεται ως συγκεκριμένη κωδικοποίηση ενός συνόλου αρχών. Αντιθέτως για τους Εκκλησιαστικούς Πατέρες το δόγμα συνιστούσε “την ζώσα αλήθεια της Εκκλησίας”. Είναι καθοριστικής σημασίας, ότι η Ορθόδοξη Ανατολή ακολούθησε την οδό τής “Αποφατικής Θεολογίας”, αποφεύγοντας σε αντίθεση με την Δύση να ορίσει και να περιχαρακώσει τα μύχια τού Θείου. Αναμφίβολα, το “Σύμβολον της Πίστεως” (ΠΙΣΤΕΥΩ) τής Νίκαιας και τής Κωνσταντινούπολης, θεσπίστηκε από την Α΄ και την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο ως “Όριον τής Πίστεως”. Για να θέσει δογματικά όρια έναντι ετεροδιδασκαλιών, οι οποίες απειλούσαν να διαφοροποιήσουν το χριστιανικό δόγμα, όπως αυτό είχε διατυπωθεί στην συγκεκριμένη ιστορική φάση. Στόχος μου στα πλαίσια των προσεγγίσεων αυτής τής ανάρτησης δεν είναι να αναπτύξω κάποια θεολογικής υφής πραγματεία σχετικά με το ισχύον δόγμα, ή πολύ περισσότερο να το θέσω υπό την όποια αμφισβήτηση (διαδικασία, που δεν αποκλείω να πράξω μελλοντικά, εφόσον αυτό κριθεί σκόπιμο από τις αναγκαιότητες επερχόμενων καιρών, δεδομένου, ότι περί αυτού διαθέτω συγκεκριμένη άποψη). Στόχος μου εδώ είναι να καταδείξω αρχικά τον πυρήνα τού τρόπου, που χειρίστηκε αυτό το δεδομένο η Παράδοση των Μυστικών Πατέρων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενώπιον τού οποίου υποκλίνομαι, ώστε να καταστεί κατανοητός ο τρόπος, που εκλαμβάνω κάποιες αναφορές της Αποκάλυψης του Ιωάννου. Στο έργο του “Η Θέα τού Θεού” αναφέρει ο σημαντικότατος Ρώσος Θεολόγος ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΛΟΣΚΙ, στο κεφάλαιο για τούς Καππαδόκες Πατέρες: “Κατά τον Άγιον Γρηγόριον τον Θεολόγον από το φως τής Αγλιας Τριάδος μάς χωρίζει το σκότος, ο γνόφος... Αφού ο Θεός άλλοτε εμφανίζεται ως φως, και άλλοτε ως σκότος (γνόφος), κατά τον άγιον Γρηγόριον δεν υπάρχει θέα τής θείας ουσίας. Η ένωσις (των δύο) παρουσιάζεται ως κάτι το οποίον υπερέχει πάσαν θεωρίαν και κείται επέκεινα τού νου, εκεί όπου η γνώσις καταργείται και μένει μόνον η αγάπη. Ή μάλλον, εκεί όπου η γνώσις αγάπη γίνεται...”. Σχετικά με αυτό αξίζει να αναφερθεί η δεοντολογία τής συγκρότησης τού ναού στα πλαίσια τής Ορθοδόξου λατρείας. Ο λατρευτικός χώρος τέλεσης, όπου συμμετέχουν οι πιστοί, χωρίζεται μέσω τού τέμπλου από το Ιερόν τού ναού, στο οποίον εισέρχονται μόνον οι ιερείς. Αυτή η ρύθμιση δεν συνεπάγεται – πάντοτε κατά τη γνώμη μου – ότι οι ιερείς γνωρίζουν κάποια αλήθεια, που αγνοούν οι πιστοί. Το τέμπλο συνιστά ρύθμιση, που σηματοδοτεί την πλήρη αγνωσία τής θείας ουσίας. Οι παπικοί κατάργησαν το τέμπλο στους ναούς τους, δεδομένου, ότι στα ειδωλολατρικά κρόνια - χθόνια μυστήρια, που αυτοί συνεχίζουν με τους παιδοβιασμούς και τα τοιαύτα, όλη η ομήγυρης έβλεπε τους εκπεσόντες δαίμονες ένα προς ένα. Κατά συνέπεια, είναι φρόνιμο η καλώς νοούμενη δογματική συνέπεια, να μην απολήγει σε εμμονές, με το να βγάζουμε την αλήθεια περί Θείου ως φακό από το τσεπάκι. Δεδομένου, ότι ο ΩΝ, ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ είναι το Όλον, που ενώ περιέχει την Δημιουργία, ταυτοχρόνως την υπερβαίνει και εφόσον το ΠΝΕΥΜΑ πνέει όπου αυτό θέλει και είναι πανταχού παρόν, αρμόζει να γονατίζουμε μπροστά στις υπερβατικές επιγνώσεις, όχι ως ιδιοκτησιακό απόκτημα, αλλά ως ασκητικό επίτευγμα. 

   Βάσει αυτών που παράθεσα ανωτέρω, εκτιμώ, ότι κάποια πολύ σημαντικά κείμενα κάποιων θρησκειών υπέχουν οικουμενικό και διαχρονικό χαρακτήρα. Τέτοια είναι η "Επί τού όρους ομιλία" των Ευαγγελίων, Η Αποκάλυψη τού Ιωάννου, η προφητεία του Προφήτη Δανιήλ, το Ταο Τε Κινγκ του Λάο Τσε, η Μπαγκαβάντ Γκιτά των Ινδουιστών, τα ενορατικά κείμενα τού Πατάντζαλι, τα Ποιήματα τού Λάμα Μιλαρέπα (Μεγάλη Άμαξα) οι Διάλογοι τού Πλάτωνος κ.ά.. Σε αρκετά από αυτά τα Ιερά Κείμενα κάνουν συχνότατα αναφορές πλείστοι όσοι, οι οποίοι δεν ανήκουν στον εκάστοτε δογματικό χώρο, που εντάσσονται αυτά, αποδεχόμενοι την συμπυκνωμένη σοφία, που αυτά περιέχουν. Μέσα από αυτό το πρίσμα θεωρώ, ότι τόσο η Προφητεία τού Προφήτου Δανιήλ, όσο και η Αποκάλυψη τού Ιωάννου, αλλά και ο τελευταίος Χρησμός των Δελφών και τα Παραγγέλματα, συνιστούν την διαχρονική και οικουμενική επιλογή εκφοράς τού Πνεύματος στον ιστορικό κύκλο που διανύουμε.

 

Υπό κατασκευή...

 botilastopelagos :