Συμπλήρωμα στο «Παρελθόν-παρόν-μέλλον;»
ερικά ακόμη, απαραίτητα συμπληρώματα. Η βιασύνη -δυστυχώς- σπάνια επιτρέπει την πληρότητα! (Καί δεν είναι η πρώτη φορά που την πατάω.)
α. Στην ίδια την ιστορία – 1.
Στην παλιότερη (καί ανολοκλήρωτη) σειρά αναρτήσεων γιά τον Παλαμήδη, κάποια στιγμή θα σας έλεγα γιά τον λίθο της Ήρας στην Ιωλκό καί τις τρομερές δυνάμεις του. Είναι ακριβώς αυτός, που έβγαλε τα «φίδια» από την θάλασσα που έπνιξαν τον Λαοκόοντα καί τους γυιούς του. (Δεν ήταν φίδια, ηλεκτρομαγνητικός στρόβιλος ήταν.) Έ, λοιπόν, ο Ιάσων εξαπέλυσε τις δυνάμεις του λίθου μέχρις αυτού του σημείου, κι όχι γιά να καταστρέψει το Ίλιον ολοσχερώς – αν καί μπορούσε.
Σύμφωνα με όσα εξιστορήσαμε, καταλαβαίνετε πολύ καλά έναν λόγο, γιά τον οποίον δεν το έκανε. Κινδύνευαν τα παιδιά του!
(Καί -παρά λίγο- τραγική ειρωνεία της τύχης, όμως, έ; Ο ένας γυιός του Ιάσονα, ο Έλενος, πολεμούσε από τη μία πλευρά, κι ο άλλος, ο Εύνηος, απ’ την άλλη!…)
Αν στο σημείο αυτό ρωτήσετε γιατί δεν «καθάρισε» την κατάσταση ο λίθος σε μιά μέρα προς χάριν των Αχαιών, αλλ’ αντίθετα η ιστορία τράβηξε μιά πλήρη δεκαετία με πάμπολλους νεκρούς εκατέρωθεν, η απάντηση είναι πως δεν ανακατευόμαστε στην πορεία των άλλων ανθρώπων, εκτός αν μας ζητηθεί – ή εάν κινδυνεύουμε. Ειδικά αν διαθέτουμε υπερδυνάμεις ή/καί υπερόπλα.
Καί γιατί, παρακαλώ; Αφού είμαστε δυνατοί καί μπορούμε να κάνουμε το κέφι μας, γιατί να συγκρατηθούμε;
Δεν θα το αναπτύξω, διότι χρειάζεται ολόκληρο σύγγραμμα. Πάντως, έννοιες όπως: ελεύθερη βούληση, ευθύνες, πεπρωμένο, Συμπαντικός Νόμος, κτλ, νομίζω πως σας μπάζουν στο νόημα της απάντησης. Η ελεύθερη βούληση των Αχαιών ν’ ακολουθήσουν έναν αδίστακτο καί πονηρό τυχοδιώκταρο, έπρεπε να έχει καί άσχημες συνέπειες – κι όχι να τη βγάλουν αβρόχοις ποσίν. Διότι, αν δεν είχε τότε άσχημες συνέπειες, θα είχε αργότερα – κι ίσως χειρότερες.
(Αυτά ακριβώς να τα θυμηθήτε, την επόμενη φορά που θα γίνουν εκλογές – καί αρκετοί από σας θα πάνε εκδρομή, ή θα ξαναψηφίσουν τους ίδιους αλήτες, που κατέστρεψαν την Ελλάδα.)
[«- Καί πού βρίσκεται σήμερα αυτός ο λίθος, ώ Εργοδότα, να κάνει τα θαύματά του, τώρα που τον χρειαζόμαστε όσο τίποτε;»
Κρυμμένος από τότε …κάπου… καί κλειδωμένος με πολλαπλό αιθερικό κλείδωμα. Καμμία τύχη γιά τους επίδοξους Ιντιάνα Τζόουνς, δηλαδή.
Θα ξαναβγεί στην επιφάνεια τη στιγμή που πρέπει, κι όχι τώρα – που τον ζητάει εντόνως κι ο δικός μου ο παρορμητικός χαρακτήρας. Καί θα ξαναβγεί, γιά τους λόγους που πρέπει. (Κάτι είπαμε παραπάνω.) Κι όταν ξαναβγεί…
…Ας χαρούνε τ’ ανθρωπάκια τα πυρηνικά τους καί τα πολεμικά τους καραβάκια καί τους δορυφόρους τους, όσο έχουνε ακόμη χρόνο. Διότι μετά…
Βέβαια, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως μέχρι την επαναποκάλυψη του λίθου οι Έλληνες δεν καθόμαστε αδρανείς.]
α. Στην ίδια την ιστορία – 2.
Όπως ξαναείπα, πολύ χρήσιμη η μαθησιακή περιέργεια. Εντάξει, το Διαδίκτυο δεν είναι κι ό,τι καλύτερο ως πηγή, αλλά επιτέλους τέτοια αδράνεια δεν δικαιολογείται. Τέτοια νοητική τεμπελιά! Το να βαρυέται κάποιος να κάνει δυό-τρία κλίκ με το ποντίκι του, γιά να βρεί χρήσιμες ιστοσελίδες να διαβάσει, είναι αρρώστεια.
Λοιπόν, μελετούσα τα περί Ελένου, οπότε έφτασα στον χρησμό που έδωσε στον Οδυσσέα, γιά το πώς θα πέσει η Τροία. Ανάμεσα στους όρους ήταν καί το να έρθει να πολεμήσει ο γυιός του Αχιλλέα, ο Νεοπτόλεμος. Επειδή, τώρα, αμέσως τσίνησε το μαθηματικό κομμάτι του μυαλού μου (διότι δεν έβγαιναν οι ηλικίες – ο Νεοπτόλεμος δεν μπορούσε να είναι πάνω από 17 ετών το πολύ), είχα την περιέργεια να διαβάσω τις πληροφορίες που έχουμε καί γι’ αυτόν. Κι εκεί, έμεινα κάγκελο.
Σκοτώθηκε, λέει, στους Δελφούς. Τον μαχαίρωσε ιερέας του Απόλλωνα επάνω στον βωμό!!!!!
Προφανώς, προφανέστατα πρόκειται γιά εκδίκηση, γιά οφθαλμόν αντί οφθαλμού… μιά που ο παππούς του Νεοπτόλεμου (ο Πηλέας) ξεπάτωσε την εξ αρρενογονίας διαδοχή του Πελία. Καί προφανώς, προφανέστατα ο συγκεκριμένος ιερέψ δεν έτρεφε κανέναν σεβασμό γιά τα ιερά καί τα όσια των Ελλήνων. Τώρα, μιά που ο Πελίας ήταν Ατλάντειος, καταλαβαίνουμε τί ήταν κι αυτό το καθήκι-«ιερέας». Κάτι γιά διείσδυση «μαύρων» πρακτόρων στα ιερατεία μας καί στις ηγεσίες μας λέγαμε, έ; Καί μάλιστα, αρκετά παλιά – όχι από την εποχή των Γεφυραίων καί μετά. Πολύ πιό πρίν.
Καί δυστυχώς, καί με χρονική συνέχεια. Δώδεκα αιώνες αργότερα, οι Δελφοί δώσανε χρησμό σ’ εκείνον τον βλάκα, τον Αριστόδημο τον Μεσσήνιο, να …θυσιάσει την κόρη του. (Τη θυσίασε, αλλά τον πόλεμο τον έχασε.) Άσε το αισχρό γλείψιμο των Δελφών στους Πέρσες, κατά την κλασική εποχή.
Η διείσδυση αυτή δεν τεκμηριώνεται μονάχα με δυό-τρείς περιπτώσεις, σαφώς χρειάζεται εκτενέστερη μελέτη. Αλλά ο γράφων αδυνατεί να τη συγγράψει. (Αν ήμουν ιστορικός με πλήρη απασχόληση, κάτι γινόταν.)
β. Στο σήμερα.
Γνωρίζω άριστα πως τα γραφόμενά μου, οι καταγεγραμμένες πεποιθήσεις μου, σε πολλούς θα φανούν τελείως ανεδαφικά. Στην καλύτερη περίπτωση, οι άνθρωποι θα μου πουν πως έχω πολύ υψηλή φαντασία, καί χαραμίζομαι που δεν γράφω μυθιστορήματα καί σενάρια. Στη χειρότερη, θ’ αναρωτηθούν γιά τη διανοητική μου κατάσταση – καί γιά το πώς γίνεται να κυκλοφορώ ελεύθερος καί άνευ κηδεμόνος! Lol!!! (Οι πλέον κακεντρεχείς θ’ αναρωτηθούν γιατί δεν φοράω λουρί καί φίμωτρο! Καρα-lol!!!)
Δεν θα καθήσω να δώσω εξηγήσεις, πολλώι δέ μάλλον ν’ απολογηθώ γι’ αυτά που σκέφτομαι, αλλά (κατά κάποιο τρόπο) θ’ αντιγυρίσω τα ερωτήματα.
Βεβαίως, ακριβώς το ίδιο ισχύει καί γιά τους λοιπούς ακόμη «κοιμώμενους» συν-Έλληνες: Βρήτε πάραυτα τί σας ταιριάζει από αρχαία Ελλάδα καί Μυθολογία, πάρτε θέση στην ομάδα, καί αναβιώστε το!
Απλή, απλούστατη συνταγή, κι αλάνθαστη. Μην πελαγοδρομείτε! Αυτοσχεδιασμοί δεν θα υπάρξουν. Καί μην ακούτε τον κάθε πράκτορα καί τον κάθε μαλάκα. Το ένδοξο παρελθόν της Ελλάδας μας μιλάει, καί είναι σα-φέ-στα-το.
Με την ευκαιρία, να ξηλώσω καί να πετάξω στα σκουπίδια ακόμη μία «προφητεία» των πέραν του Ατλαντικού …μοναστηριών.
Σίγουρα θά ‘χετε ακούσει τα διάφορα περί του ευσεβούς βασιλέως Ιωάννη «εκ πενίας», μπλά-μπλά-μπλά. Λοιπόν, καλοί μου άνθρωποι, σας ερωτώ: Όλα αυτά τα θαυμαστά προφητευόμενα, αυτός ο Ιωάννης θα τα κάνει μόνος του; (Ούτε σε τσίρκο να δούλευε!) Δεν θα χρειαστεί επιτελείο; Φυσικά θα χρειαστεί! Πλην όμως, οι «προφήτες» της …Θείας αμέλησαν να …προφητεύσουν καί δυό κουβέντες γιά το επιτελείο αυτό. (Καί τώρα που το μαρτύρησα, είναι αργά γιά …διορθώσεις. Οι προφητείες δεν είναι υπουργικές αποφάσεις, γιά να …»επανανακοινώνται επί το ορθότερον»!)
Ακριβώς αυτό είναι το στοιχείο, στο οποίο αυτή η «προφητεία» πάσχει αγρίως. Έλα, όμως, που καί τα μυαλά των νεο-Ελλήνων πάσχουν αγρίως, γι’ αυτό καταπίνουν αμάσητες κάτι τέτοιες μαλακίες – καί η …Θεία ουδόλως ανησυχεί γιά την τύχη των τούβλων που εκτοξεύει. Με τέτοιον λαό σαν τον σημερινόν δικό μας, σκατά πιάνει η …Θεία, χρυσάφι γίνονται. (Πώς να μη χαίρονται μετά με την κατάντια μας Μακρόν, Μέρκελ, Ντάϊσελμπλουμ, καί λοιπά παρεμφερή ανθρωποειδή; )
(Άσε καί τ’ άλλα τα προφητολούλουδα, περί «Εξαδακτύλου», κτλ. Δηλαδή, την Ελλάδα θα τη σώσει κάποιος με βιολογικές ατέλειες; Κι αν αυτές επεκτείνονται καί στο μυαλό του; Σκέφτηκε κανείς τις συνέπειες τέτοιων ισχυρισμών;
Ά σαπέρα, ρέ!!!)
Λοιπόν, τέλος – καί δεν το ξανασυζητάμε. Ακούστε τη Μυθολογία μας καί την Ιστορία μας, εφαρμόστε την, καί δεν θα χάσετε.
Γιά την ακρίβεια, μ’ αυτόν τον τρόπο όλοι οι Έλληνες θα βγούμε κερδισμένοι.
ερικά ακόμη, απαραίτητα συμπληρώματα. Η βιασύνη -δυστυχώς- σπάνια επιτρέπει την πληρότητα! (Καί δεν είναι η πρώτη φορά που την πατάω.)α. Στην ίδια την ιστορία – 1.
Στην παλιότερη (καί ανολοκλήρωτη) σειρά αναρτήσεων γιά τον Παλαμήδη, κάποια στιγμή θα σας έλεγα γιά τον λίθο της Ήρας στην Ιωλκό καί τις τρομερές δυνάμεις του. Είναι ακριβώς αυτός, που έβγαλε τα «φίδια» από την θάλασσα που έπνιξαν τον Λαοκόοντα καί τους γυιούς του. (Δεν ήταν φίδια, ηλεκτρομαγνητικός στρόβιλος ήταν.) Έ, λοιπόν, ο Ιάσων εξαπέλυσε τις δυνάμεις του λίθου μέχρις αυτού του σημείου, κι όχι γιά να καταστρέψει το Ίλιον ολοσχερώς – αν καί μπορούσε.
Σύμφωνα με όσα εξιστορήσαμε, καταλαβαίνετε πολύ καλά έναν λόγο, γιά τον οποίον δεν το έκανε. Κινδύνευαν τα παιδιά του!
(Καί -παρά λίγο- τραγική ειρωνεία της τύχης, όμως, έ; Ο ένας γυιός του Ιάσονα, ο Έλενος, πολεμούσε από τη μία πλευρά, κι ο άλλος, ο Εύνηος, απ’ την άλλη!…)
Αν στο σημείο αυτό ρωτήσετε γιατί δεν «καθάρισε» την κατάσταση ο λίθος σε μιά μέρα προς χάριν των Αχαιών, αλλ’ αντίθετα η ιστορία τράβηξε μιά πλήρη δεκαετία με πάμπολλους νεκρούς εκατέρωθεν, η απάντηση είναι πως δεν ανακατευόμαστε στην πορεία των άλλων ανθρώπων, εκτός αν μας ζητηθεί – ή εάν κινδυνεύουμε. Ειδικά αν διαθέτουμε υπερδυνάμεις ή/καί υπερόπλα.
Καί γιατί, παρακαλώ; Αφού είμαστε δυνατοί καί μπορούμε να κάνουμε το κέφι μας, γιατί να συγκρατηθούμε;
Δεν θα το αναπτύξω, διότι χρειάζεται ολόκληρο σύγγραμμα. Πάντως, έννοιες όπως: ελεύθερη βούληση, ευθύνες, πεπρωμένο, Συμπαντικός Νόμος, κτλ, νομίζω πως σας μπάζουν στο νόημα της απάντησης. Η ελεύθερη βούληση των Αχαιών ν’ ακολουθήσουν έναν αδίστακτο καί πονηρό τυχοδιώκταρο, έπρεπε να έχει καί άσχημες συνέπειες – κι όχι να τη βγάλουν αβρόχοις ποσίν. Διότι, αν δεν είχε τότε άσχημες συνέπειες, θα είχε αργότερα – κι ίσως χειρότερες.
(Αυτά ακριβώς να τα θυμηθήτε, την επόμενη φορά που θα γίνουν εκλογές – καί αρκετοί από σας θα πάνε εκδρομή, ή θα ξαναψηφίσουν τους ίδιους αλήτες, που κατέστρεψαν την Ελλάδα.)
[«- Καί πού βρίσκεται σήμερα αυτός ο λίθος, ώ Εργοδότα, να κάνει τα θαύματά του, τώρα που τον χρειαζόμαστε όσο τίποτε;»
Κρυμμένος από τότε …κάπου… καί κλειδωμένος με πολλαπλό αιθερικό κλείδωμα. Καμμία τύχη γιά τους επίδοξους Ιντιάνα Τζόουνς, δηλαδή.
Θα ξαναβγεί στην επιφάνεια τη στιγμή που πρέπει, κι όχι τώρα – που τον ζητάει εντόνως κι ο δικός μου ο παρορμητικός χαρακτήρας. Καί θα ξαναβγεί, γιά τους λόγους που πρέπει. (Κάτι είπαμε παραπάνω.) Κι όταν ξαναβγεί…
…Ας χαρούνε τ’ ανθρωπάκια τα πυρηνικά τους καί τα πολεμικά τους καραβάκια καί τους δορυφόρους τους, όσο έχουνε ακόμη χρόνο. Διότι μετά…
Βέβαια, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως μέχρι την επαναποκάλυψη του λίθου οι Έλληνες δεν καθόμαστε αδρανείς.]
α. Στην ίδια την ιστορία – 2.
Όπως ξαναείπα, πολύ χρήσιμη η μαθησιακή περιέργεια. Εντάξει, το Διαδίκτυο δεν είναι κι ό,τι καλύτερο ως πηγή, αλλά επιτέλους τέτοια αδράνεια δεν δικαιολογείται. Τέτοια νοητική τεμπελιά! Το να βαρυέται κάποιος να κάνει δυό-τρία κλίκ με το ποντίκι του, γιά να βρεί χρήσιμες ιστοσελίδες να διαβάσει, είναι αρρώστεια.
Λοιπόν, μελετούσα τα περί Ελένου, οπότε έφτασα στον χρησμό που έδωσε στον Οδυσσέα, γιά το πώς θα πέσει η Τροία. Ανάμεσα στους όρους ήταν καί το να έρθει να πολεμήσει ο γυιός του Αχιλλέα, ο Νεοπτόλεμος. Επειδή, τώρα, αμέσως τσίνησε το μαθηματικό κομμάτι του μυαλού μου (διότι δεν έβγαιναν οι ηλικίες – ο Νεοπτόλεμος δεν μπορούσε να είναι πάνω από 17 ετών το πολύ), είχα την περιέργεια να διαβάσω τις πληροφορίες που έχουμε καί γι’ αυτόν. Κι εκεί, έμεινα κάγκελο.
Σκοτώθηκε, λέει, στους Δελφούς. Τον μαχαίρωσε ιερέας του Απόλλωνα επάνω στον βωμό!!!!!
Προφανώς, προφανέστατα πρόκειται γιά εκδίκηση, γιά οφθαλμόν αντί οφθαλμού… μιά που ο παππούς του Νεοπτόλεμου (ο Πηλέας) ξεπάτωσε την εξ αρρενογονίας διαδοχή του Πελία. Καί προφανώς, προφανέστατα ο συγκεκριμένος ιερέψ δεν έτρεφε κανέναν σεβασμό γιά τα ιερά καί τα όσια των Ελλήνων. Τώρα, μιά που ο Πελίας ήταν Ατλάντειος, καταλαβαίνουμε τί ήταν κι αυτό το καθήκι-«ιερέας». Κάτι γιά διείσδυση «μαύρων» πρακτόρων στα ιερατεία μας καί στις ηγεσίες μας λέγαμε, έ; Καί μάλιστα, αρκετά παλιά – όχι από την εποχή των Γεφυραίων καί μετά. Πολύ πιό πρίν.
Καί δυστυχώς, καί με χρονική συνέχεια. Δώδεκα αιώνες αργότερα, οι Δελφοί δώσανε χρησμό σ’ εκείνον τον βλάκα, τον Αριστόδημο τον Μεσσήνιο, να …θυσιάσει την κόρη του. (Τη θυσίασε, αλλά τον πόλεμο τον έχασε.) Άσε το αισχρό γλείψιμο των Δελφών στους Πέρσες, κατά την κλασική εποχή.
Η διείσδυση αυτή δεν τεκμηριώνεται μονάχα με δυό-τρείς περιπτώσεις, σαφώς χρειάζεται εκτενέστερη μελέτη. Αλλά ο γράφων αδυνατεί να τη συγγράψει. (Αν ήμουν ιστορικός με πλήρη απασχόληση, κάτι γινόταν.)
β. Στο σήμερα.
Γνωρίζω άριστα πως τα γραφόμενά μου, οι καταγεγραμμένες πεποιθήσεις μου, σε πολλούς θα φανούν τελείως ανεδαφικά. Στην καλύτερη περίπτωση, οι άνθρωποι θα μου πουν πως έχω πολύ υψηλή φαντασία, καί χαραμίζομαι που δεν γράφω μυθιστορήματα καί σενάρια. Στη χειρότερη, θ’ αναρωτηθούν γιά τη διανοητική μου κατάσταση – καί γιά το πώς γίνεται να κυκλοφορώ ελεύθερος καί άνευ κηδεμόνος! Lol!!! (Οι πλέον κακεντρεχείς θ’ αναρωτηθούν γιατί δεν φοράω λουρί καί φίμωτρο! Καρα-lol!!!)
Δεν θα καθήσω να δώσω εξηγήσεις, πολλώι δέ μάλλον ν’ απολογηθώ γι’ αυτά που σκέφτομαι, αλλά (κατά κάποιο τρόπο) θ’ αντιγυρίσω τα ερωτήματα.
- Αλήθεια, όταν (κι αν – γιά να είμαστε ρεαλιστές) έρθει η ώρα της εξέγερσης των Ελλήνων, θα ψάχνετε εκείνη τη στιγμή γιά ηγέτες καί οργάνωση; Ή σκοπεύετε ν’ αυτοσχεδιάσετε με τις δικές σας δυνατότητες;
- Ή νομίζετε πως όοοολοι αυτοί οι ανά τα Ιντερνέτια αυτόκλητοι ηγέτες της χώρας μας θα κάνουν τίποτε ουσιαστικό καί χρήσιμο την κρίσιμη στιγμή; (Εδώ δεν κάνουν τώρα, που τα ζόρια δεν φτάσαν ακόμη στη βιολογική μας υπόσταση. Ή, μάλλον, κάνουν: τσακώνονται, καί τη λένε ο ένας στον άλλον.)
- Δεν είναι καλύτερο να ξαναγίνουν κατευθείαν ηγέτες καί να βάλουν τα πράγματα σε μιά ιεραρχημένη τάξη αυτοί, που κάποτε το είχαν ξανακάνει; Καί δή, από τώρα;
Βεβαίως, ακριβώς το ίδιο ισχύει καί γιά τους λοιπούς ακόμη «κοιμώμενους» συν-Έλληνες: Βρήτε πάραυτα τί σας ταιριάζει από αρχαία Ελλάδα καί Μυθολογία, πάρτε θέση στην ομάδα, καί αναβιώστε το!
Απλή, απλούστατη συνταγή, κι αλάνθαστη. Μην πελαγοδρομείτε! Αυτοσχεδιασμοί δεν θα υπάρξουν. Καί μην ακούτε τον κάθε πράκτορα καί τον κάθε μαλάκα. Το ένδοξο παρελθόν της Ελλάδας μας μιλάει, καί είναι σα-φέ-στα-το.
Με την ευκαιρία, να ξηλώσω καί να πετάξω στα σκουπίδια ακόμη μία «προφητεία» των πέραν του Ατλαντικού …μοναστηριών.
Σίγουρα θά ‘χετε ακούσει τα διάφορα περί του ευσεβούς βασιλέως Ιωάννη «εκ πενίας», μπλά-μπλά-μπλά. Λοιπόν, καλοί μου άνθρωποι, σας ερωτώ: Όλα αυτά τα θαυμαστά προφητευόμενα, αυτός ο Ιωάννης θα τα κάνει μόνος του; (Ούτε σε τσίρκο να δούλευε!) Δεν θα χρειαστεί επιτελείο; Φυσικά θα χρειαστεί! Πλην όμως, οι «προφήτες» της …Θείας αμέλησαν να …προφητεύσουν καί δυό κουβέντες γιά το επιτελείο αυτό. (Καί τώρα που το μαρτύρησα, είναι αργά γιά …διορθώσεις. Οι προφητείες δεν είναι υπουργικές αποφάσεις, γιά να …»επανανακοινώνται επί το ορθότερον»!)
Ακριβώς αυτό είναι το στοιχείο, στο οποίο αυτή η «προφητεία» πάσχει αγρίως. Έλα, όμως, που καί τα μυαλά των νεο-Ελλήνων πάσχουν αγρίως, γι’ αυτό καταπίνουν αμάσητες κάτι τέτοιες μαλακίες – καί η …Θεία ουδόλως ανησυχεί γιά την τύχη των τούβλων που εκτοξεύει. Με τέτοιον λαό σαν τον σημερινόν δικό μας, σκατά πιάνει η …Θεία, χρυσάφι γίνονται. (Πώς να μη χαίρονται μετά με την κατάντια μας Μακρόν, Μέρκελ, Ντάϊσελμπλουμ, καί λοιπά παρεμφερή ανθρωποειδή; )
(Άσε καί τ’ άλλα τα προφητολούλουδα, περί «Εξαδακτύλου», κτλ. Δηλαδή, την Ελλάδα θα τη σώσει κάποιος με βιολογικές ατέλειες; Κι αν αυτές επεκτείνονται καί στο μυαλό του; Σκέφτηκε κανείς τις συνέπειες τέτοιων ισχυρισμών;
Ά σαπέρα, ρέ!!!)
Λοιπόν, τέλος – καί δεν το ξανασυζητάμε. Ακούστε τη Μυθολογία μας καί την Ιστορία μας, εφαρμόστε την, καί δεν θα χάσετε.
Γιά την ακρίβεια, μ’ αυτόν τον τρόπο όλοι οι Έλληνες θα βγούμε κερδισμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου