ΟΣΤΡΙΑ......

Όστρια

Γράφει ο  Γιώργος
'Οταν οι παγετώνες του βορρά άρχισαν να υποχωρούν γύρω στη 12^η χιλιετία πΧ, ο ελλαδικός χώρος ανήκε στην τροπική ή ημιτροπική ζώνη εκείνης της εποχής όπως φαίνεται από ευρήματα αλλά και περιγράφεται σε μύθους.

Βέβαια κάποτε και η Σιβηρία ήτανε ζούγκλα με μαμούθ που χάθηκαν ξαφνικά όπως αποδεικνύουν τα σχετικά ευρήματα, παραπέμποντας σε άλλη μαγνητική διάταξη του πλανήτη με άλλους πόλους και άλλες γεωλογικές ανακατατάξεις σε παλιότερους χρόνους.
Γενικά από τους διασωθέντες μύθους των λαών προκύπτουν ενδεικτικά στοιχεία πληροφόρησης, αλλά προκύπτουν και θέματα προς διερεύνηση ειδικότερα από τους ελληνικούς μύθους που πέραν του ότι είναι εκτενέστεροι και πληρέστεροι, παράλληλα δεν είναι τυχαία δομημένοι ως προϊόντα μιας εκτροχιασμένης φαντασίας, αλλά διατηρούν έκδηλα μια εννοιολογική και ετυμολογική συσχέτιση του αντικειμένου τους με την περιγραφή τέτοια, που να μπορεί να οδηγεί σε λογικά σενάρια που υποκρύπτονται κάτω απ' την αλληγορία.

Έτσι για παράδειγμα,

τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων (πολύτιμα μέταλλα) βρίσκονταν στον κήπο των θεών (τροπική ζούγκλα ) στη χώρα του Άτλαντα ( Ατλαντίδα, Αμερική ) και φύονταν από μηλιές που η Γη (μητέρα φύση ) έκανε γαμήλιο δώρο στο Δία και την Ήρα.



Οι κόρες της Νύχτας (Δύσης) Εσπερίδες και ο δράκοντας Λάδων (γόνιμος τόπος) είχαν αναλάβει τη φύλαξή από την κλοπή απ’ τις κόρες του Άτλαντα ( θεού ήλιου), μέχρι που ο Ηρακλής (κλέος της Ήρας ) με τη συνεργασία των Εσπερίδων και σκοτώνοντας το Λάδωνα τα πήρε και τελικά με τη βοήθεια της Αθηνάς (αθάνατης γνώσης) τα επέστρεψε στη θέση τους όπου και ανήκαν.

Πολύ πριν τον Κολόμβο…

Παρενθετικά, ο Λάδωνας μετατράπηκε στον αστερισμό του Δράκοντα ο οποίος περιέχει τον βόρειο ουράνιο πόλο της εκλειπτικής ( μετά το 1800 πΧ λόγω μετάπτωσης ενώ μέχρι τότε έδειχνε τον πραγματικό βόρειο πόλο ).

Επίσης, οι αστερισμοί σύμφωνα με τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση είναι 88 κατανεμημένοι σε οκτώ ομάδες από τις οποίες η μια είναι και των δώδεκα  αστερισμών του ζωδιακού κύκλου.

Σημαντικότερες ομάδες είναι :

• της Αρκτου (εμπεριέχει Βοώτη, Δράκοντα, Γκέμμα, κλπ)
• του Περσέα (εμπεριέχει Ανδρομέδα, Πήγασο, κλπ)
• του Ηρακλή (εμπεριέχει Λύρα, Οφιούχο, Σταυρό του Νότου, κλπ)
• του Ωρίωνα (εμπεριέχει Κύνες, Λαγώος, κλπ)

Ο Βοώτης ή Αρκτούρος (φύλακας ή και διώκτης της άρκτου) είναι ο λαμπρότερος του βόρειου ημισφαιρίου, ενώ ο Σείριος ο λαμπρότερος του ουρανού, ορατός και από το βόρειο ημισφαίριο ενώ ανήκει στο νότιο ουράνιο ημισφαίριο.

Η βιβλιογραφία, οι αποκωδικοποιήσεις, οι συμβολισμοί και οι ετυμολογήσεις σχετικά με μύθους και αστερισμούς βρίθουν, δεδομένου ότι και οι αρχαίοι έλληνες όπως όλοι οι λαοί, συνέδεαν τους μύθους τους με την τότε παρατηρούμενη αστρονομία, γεγονός που θα μπορούσε να μην οφείλεται μόνον στο δέος της ενατένισης του έναστρου ουρανού, ειδικά από λαούς που κάθε άλλο παρά αφελείς δείχνουν. 
Το αρχικό παραπάνω παράδειγμα αποτελεί μια ρεαλιστική προσέγγιση της πληροφορίας που μεταφέρει ο μύθος σε αντιδιαστολή με πλείστα όσα εξωπραγματικά μπορεί κανείς να διαβάσει στο net …

Με μια τέτοια προσέγγιση και επιστημονική τεκμηρίωση θα μπορούσε να αναθεωρηθεί η ιστορική γνώση, χωρίς τις εμπορικές υπερβολές της σύγχρονης μυθοπλασίας και φαντασίας.

Βέβαια, πολλές φορές οι κάθε είδους ερευνητές εντοπίζουν σκανδαλώδεις συμπτώσεις, οι οποίες είτε παραπέμπουν σε ξεχασμένη γνώση ενός προηγούμενου πολιτισμού (?), είτε είναι απλά συμπτώσεις.

Για παράδειγμα, η επιτάχυνση της βαρύτητας είναι g = 9.81 m/s και στην ομηρική Ιλιάδα ο Νέστορας της αρχαίας Πύλου θυσίαζε στον ''κοσμοσείστη'' Ποσειδώνα 81 ταύρους κατανεμημένους σε 9 ομάδες θυτών και θυσιών.

Ανοιχτά της Πύλου βρίσκεται το μεγαλύτερο θαλάσσιο φρέαρ της Μεσογείου που έγινε με την καταβύθιση της Αιγηίδας και την ανάδειξη του αιγαίου πελάγους, έτσι όπως αποτυπώνεται και δορυφορικά πλέον με αρκετή ευκρίνεια.

Στη σημερινή Πύλο είναι ακόμη σε εξέλιξη το διεθνές επιστημονικό πείραμα Νέστωρ το οποίο ανιχνεύει νετρίνα (περίπου ότι κάνει και το CERN) με υποβρύχια τηλεσκόπια σε βάθος 4 χιλιομέτρων θαλάσσης, παραμένοντας το τέταρτο σημαντικότερο επιστημονικό πείραμα διεθνώς.
Πύλη παράλληλα, είναι η σχηματοποιημένη στο γράμμα Π κεντρική είσοδος και έξοδος από την οποία διέρχεται η ύλη (Π-ύλη) σε κάθε της μορφή… (διέρχεται ή και διαφεύγει).

Έλξη, καμπυλότητα ή και διοχέτευση χωροχρόνου (?) ή κίνηση αντιβαρυτική σε συγκεκριμένο σημείο θα δημιουργούσε - θεωρητικά πάντα - μια δύναμη στροφορμής στους πόλους του άξονα περιστροφής σχηματίζοντας δίνη...

Σε άλλο παράδειγμα τρεις ιπτάμενες μυθικές μορφές ( Φαέθων, Ίκαρος και Βελλερεφόντης ) έπεσαν στη Γη κατακαίοντάς τη ή κατακεραυνώθηκαν από το Δία.

Σήμερα η αμερικανική επιστημονική έρευνα δέχεται πως η απέραντη έρημος Σαχάρα από το 11.000 πΧ μέχρι και το 5.000 πΧ ήταν τροπική ζούγκλα με άφθονη πανίδα και χλωρίδα η οποία σε 100 με 200 μόλις χρόνια ερημοποιήθηκε, λες και κάποιο ουράνιο σώμα προσέκρουσε σε αυτή δίνοντας παράλληλα και τις αναφορές για τους κατακλυσμούς της εποχής (Δευκαλίωνα, Νώε) που ακολούθησαν σε όλη τη Μεσόγειο, μετατρέποντας το κλίμα από τροπικό και ημιτροπικό σε εύκρατο.

Σε προγενέστερη προφανώς εποχή (αρκετά πριν το 5.000 πΧ) ο Ηρακλής σκοτώνει το λέοντα της τροπικής Νεμέας και ενδύεται τη λεοντή του, ταξιδεύει στην Εσπερία (Ατλαντίδα, Αμερική) πέρα από τις στήλες του Άτλαντα όπως και οι Αργοναύτες και ο Διόνυσος με την εκστρατεία του φτάνει στις Ινδίες, γεγονός που ο Αλέξανδρος πληροφορείται πολύ μεταγενέστερα από τους ίδιους τους Ινδούς...

Ο Αλέξανδρος πέρα από τις πύλες της Κασπίας που σήμερα λόγω της καύσης του φυσικού αερίου σε χαοτικό γεωλογικό άνοιγμα λέγονται και ''πύλες της κολάσεως'', καταδιώκει με ιδιαίτερη εμμονή και μένος τα έθνη της στέππας και στις πύλες του ινδικού Καυκάσου ( Ιμαλάϊα) καταλαμβάνοντας και καταστρέφοντας την απρόσιτη Άορνο Πέτρα (ΒΔ Πακιστάν).

Σήμερα και μάλλον με ασάφεια η γεωστρατηγική επιστήμη επιμένει πως όποιος ελέγχει το κέντρο της Ευρασίας (όρια Μογγολίας – Αφγανιστάν – Πακιστάν) ελέγχει όλο τον κόσμο.

Γιατί η άορνος πέτρα (δεν υπερίπτανται πουλιά) σαν περιοχή έχει τόση σημασία?

Παράλληλα άορνος πέτρα πολύ μικρότερης κλίμακας είναι και σημείο στην Ακρόπολη άγνωστο στο ευρύ τουριστικό κοινό, όπως πιθανόν και ο άρειος πάγος με την περίεργη ονομασία του για απλός βράχος…

Αν βέβαια ο Αλέξανδρος ζούσε και συνέχιζε τη ''δυτική εκστρατεία'', τότε η Αφρική και η Αμερική θα είχαν εξερευνηθεί πολύ πριν από τον Κολόμβο και η εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας θα ήταν διαφορετική συμπεριλαμβανομένων των χαμένων πληροφοριών όπως της περίφημης Ατλαντίδας.

Αυτό σημαίνει πως μια ιστορική λεπτομέρεια ή συγκυρία μπορεί να εμφανίσει ή να αποκρύψει πληθώρα γνώσης για το παρελθόν με συνέπειες για το παρόν και το μέλλον.

Σε μικρότερη κλίμακα ο Μίνωας της Κρήτης που με τη βοήθεια του Δαίδαλου είχε φτιάξει το Λαβύρινθο για να εγκλωβίσει το Μινώταυρο, αλλά και ένα περίεργο μεταλλικό ρομπότ φύλακα τον Τάλω, που διέτρεχε όλη την Κρήτη σε 24ωρη βάση.

Μην  όμως ή Μιν ήταν και μια σειρά ονομάτων των παλαιότερων Φαραώ της Αιγύπτου (χώρα ύπτια δηλαδή κάτωθεν του αιγαίου) των οποίων η παλαιότερη πυραμίδα (πυρ – αμίς = φλόγα στην κορυφή) δεν ήταν τύμβος μα περίεργο κατασκεύασμα με κατεστραμμένη κορυφή και αστρονομικά έδειχνε τον αστερισμό του ταύρου με πιθανότερο κατασκευαστή κατά κάποιους κάποιον Ερμή (Τρισμέγιστο) που προφανώς γνώριζε τη μαθηματική έννοια του π=3,14 και της κατεργασίας του γρανίτη χωρίς ηλεκτρικούς τροχούς με αδαμαντόδισκο… 

Σήμερα η Κνωσός φιλοξενεί τα ανάκτορα και τον τουρισμό, αλλά ο θησαυρός της πληροφόρησης είναι σε έναν μικρό δίσκο της Φαιστού που αποτυπώνει αμφίδρομες διαδρομές σε γήϊνους και ουράνιους ζωδιακούς σε μορφή σπείρας που παραπέμπει σε dna, rna και κυματοσυναρτήσεις κβαντικών σχέσεων ίσως…
Σαν χαραγμένες διαδρομές έχουν νόημα μόνον εάν κάποιος ή κάτι πρόκειται να τις ακολουθήσει ή τις ακολουθεί εν αγνοία του, πάντοτε στο πριν ή το μετά μιας πύλης/ αφετηρίας/διασταύρωσης που προείπαμε, έχοντας πάντα υπόψη τη σχέση ύλης-ενέργειας.   Τελευταία, απολιθώματα δείχνουν πως ο άνθρωπος και ο σκύλος ήταν σύντροφοι από την παλαιολιθική εποχή και πέραν του Άργου του πιστού σκύλου του Οδυσσέα που μια επική Οδύσσεια δεν ξέχασε να συμπεριλάβει, ο Σωκράτης ορκιζόταν με δέος όχι στο Δία μα στον Κύνα, το σκύλο του ουρανού, τον Σείριο.

Τον οποίο γνώριζαν ως τριπλό αστερισμό πολύ πριν τα σύγχρονα τηλεσκόπια εντοπίσουν ως τέτοιον…

Η εντοπίσουν τον Φόβο και τον Δείμο γιούς του θεού του πολέμου Άρη και δορυφόρους του ομώνυμου σημερινού πλανήτη που άγνωστο πως δέχτηκε αυτό το όνομα πολύ πριν ανακαλυφθεί πως κάποτε συντηρούσε ζωή εν μέσω 12 πλανητών και όχι 9 που είναι σήμερα…

Είναι ατέλειωτα τα παράξενα και οι συμπτώσεις, μα το σημαντικότερο παράξενο είναι η ίδια η ελληνική γλώσσα η οποία είναι μαθηματικά δομημένη έτσι ώστε να συνθέτει ή να διατάσσει κώδικες πληροφόρησης με εννοιολογική ακρίβεια.

Ίσως, όταν ο άρρητος π = 3,14 που σημαίνει τη σχέση μεταξύ περιφέρειας και διαμέτρου του κύκλου, ''γκρεμίσει'' σχηματικά τη διάμετρο στη γη σχηματίζοντας το Ω-μέγα,

να αποκαλυφθεί επιστημονικά πλέον η ξεχασμένη ανθρώπινη Γνώση δικαιώνοντας το δελφικό στοχασμό του Ει και του Γνώθισαυτόν.

Πριν ο πλανήτης ξαναπαγώσει ξαφνικά όπως κάνει ανά περιόδους, - παρότι όλοι ισχυρίζονται πως υπερθερμαίνεται αγνοώντας το αντίθετο επιστημονικό μοντέλο -.  
Τότε - μιλώντας αλληγορικά - η Όστρια θα δυναμώσει και είτε θ’ ακολουθήσει το Λίβα, είτε θα τον ξεπεράσει οδηγώντας το στρατηλάτη που θα γυρεύει αγωνιωδώς τις στρατοπεδεμένες φάλαγγες και μόρες του που περιμένουν.

Κι αυτή τη φορά δε θα ‘ναι κύκνος του μύθου ή πελαργός που επιστρέφει απ’ το βορρά, μα αετός πελασγός που επιστρέφει απ’ το Νότο…

http://kamararc.blogspot.gr/search?updated-min=2013-01-01T00:00:00%2B02:00&updated-max=2014-01-01T00:00:00%2B02:00&max-results=26