Θεωρία εξέλιξης Γράφει ο Γιώργος
Και πέρα από όλα αυτά, ήρθε το …Brexit comrade όπως προαναγγείλαμε στο προηγούμενο, περιγράφοντας τα δεδομένα της επαναδιαίρεσης του δήθεν πολιτισμένου κόσμου μας. Κατόπιν αυτών το Grexit καθίσταται πλέον μια πολύ βαριά και εντελώς διαφορετική υπόθεση… Την ίδια ώρα που ο περίφημος φυσικός ο Hawking ανακαλύπτει τον τροχό δηλώνοντας πως οι μαύρες τρύπες του διαστήματος πιθανόν να αποτελούν πύλες διόδους για άλλα σύμπαντα κι άγνωστους κόσμους, γεμάτους μικρόβια, πιθηκοειδή και ταλαίπωρους ανθρώπους… Διότι δεν είναι ηλίθια η φύση να αναπαράγει σε άλλους κόσμους νοήμονα πράσινα τερατάκια και καλικάντζαρους comrade. Γιατί διατηρεί κάποιους κανόνες ρυθμού και αρμονίας λέει, ήτοι παράγει όμορφα πράματα και παραλίες και όχι ασχήμια. Παράγει και ανα-παράγει είδωλα comrade κατά εικόνα και ομοίωση ενός φρακταλοειδούς προτύπου που διαμορφώνεται ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντός του, το είδος και την κατηγορία του. Γιατί σε μηδ-ένα σύνολο εαυτού είναι άλλο το χέρι, άλλο το πόδι και άλλο ο εγκέφαλος. Τώρα αν αντί εγκεφάλου αναπτύσσεται άλλο τι, ε υπάρχουν και οι ατυχείς ανωμαλίες που εκπίπτουν του συνόλου αργά ή γρήγορα…
Μαγκιά comrade είναι να μην προσαρμόζεσαι στην τάξη των άλλων. Όπερ και σημαίνει αμφιβάλλεις κι ερευνάς κι ανοίγεις δρόμους για πορείες μοναδιαίες και μοναδικές, παρότι όπως είπαμε η φύση αρνείται την ύπαρξη της ίδιας της μονάδας εντός της, συναποτελώντας μηδ-ένα απειροστό, απροσδιόριστο και περίεργο σύν-ολο…
Μια τέτοια τζούφια μονάδα είναι και ο πίθηκος comrade! Ναι αυτός ο ασχημούλης που βάλθηκαν να μας πείσουν οι επιστήμες και τα αγράμματα πως είναι ο πρόγονός μας, απέναντι από αυτούς που επιμένουν στον Αδάμ και την Εύα την άτακτη. Κι επειδή ως γνωστόν έχουμε γεννηθεί ωραίοι ως έλληνες - ήτοι σκεπτόμενοι που και που - και δεν αισθανόμαστε καθόλου πιθηκοειδή, ας πάρουμε το μίτο με τη σειρά μπας και βγάλουμε άκρη στο λαβύρινθο. Γιατί τα τούνελ τα μίσθωσε η πολιτική για να βλέπει συνέχεια φως στην άκρη τους...
Σύμφωνα λοιπόν με τη θεωρία της πανσπερμίας, μετεωρίτες φορείς μικροβίων κλπ άτακτων ζιζανίων έσπειραν και σπέρνουν τη ζωή την οργανική ( η ανόργανη είναι άλλη ιστορία) σε κάθε πλανήτη στο διάστημα, όπως στον ταλαίπωρο τον δικό μας που δέχθηκε να μας φιλοξενήσει γεννώντας και δια-μορφώνοντας πάντοτε υπό συνθήκες περιβάλλοντος όλα τα ζώα και τα φυτά του, με ζώο εξέχον ως εξελιγμένο τον άνθρωπο κατά τα γνωστά είδη. Κι εφόσον μιλάμε για πανσπερμία και για εξέλιξη υπό συνθήκες, σημαίνει πως δημιουργήθηκαν πολλαπλές πρώτες μορφές ζωής και όχι μία και μοναδική σαν κατσαρίδα κάπου σε μια λιμνούλα που είχε περισσότερο ασβέστη, φώσφορο και αμμωνία. Τόσο πολλαπλές, όσο πολλαπλά ήταν και τα εκάστοτε περιβάλλοντα που συνάντησαν οι μικρόβιοι πρόγονοι σε ωκεανούς, τροπικά δάση και χιονισμένες βουνοκορφές χωρίς άγχος, ήτοι χωρίς καφέ, τσιγάρο και πολιτική…
Κι αυτές οι πρώτες μορφές ζωής εξελίχθηκαν σε κάποια δις χρονάκια και συνεχίζουν και σήμερα να εξελίσσονται ανάλογα με το περιβάλλον τους, διαφορετικά θα είχαμε τη δυνατότητα να παράγουμε ότι θέλουμε και όπου θέλουμε κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβεί χωρίς τις απαραίτητες συνθήκες. Σα να λέμε comrade δεν μπορείς να καλλιεργήσεις μαστίχα Χίου στην Καλαμάτα και ελιές Καλαμών στη Σιβηρία. Πόσο δε μάλλον ανθρωποειδή με μυαλό, αναλογίες και νικελώματα. Ιδίως για τον άνθρωπο που εμφανίστηκε αργά στη Γη σε σχέση με τα άλλα είδη ζωής, η ιστορία είναι πιο περίπλοκη. Και μπορεί κάποιοι τριχοφυείς Νεάντερνταλ να ερωτοτροπούσαν με τη διπλανή φυλή γοριλοειδών, αλλά σε πιο εύκρατες συνθήκες τα ανθρωποειδή σαφώς και θα ήταν πολύ πιο ανθρώπινα. Αυτό σημαίνει πως οι εποχές, το κλίμα και γενικότερα το περιβάλλον διαμόρφωσαν το πιο εξελιγμένο ανθρωποειδές και όχι η μετανάστευση των χιμπαντζήδων από την Αφρική στο Βορρά όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι σημερινές επιστήμες και τα αγράμματα μιας συγκεκριμένης αφροκεντρικής θεωρίας που στερείται επιχειρημάτων. Σιγά μην άφηναν τις μπανάνες να έρθουν για βελανίδια…
Διαφορετικά, θα μπορούσε ο καθένας μας αν ζούσε καναδυό δις λέμε χρονάκια σε μια σκηνή στη μέση της Σαχάρας με συμβία άσχημη και γκρινιάρα να αναπαράγει πιθηκοειδή, πολιτικούς διεθνούς εμβέλειας και μοβόρους εξουσιαστές. Αλλά κάπου εδώ στα μεσόγεια τα μέρη τα πράγματα κάποτε ήταν πιο απλά, πιο ωραία και συνάμα πιο περίπλοκα. Γιατί κάποιοι μύθοι μουρμούρηδες λένε για Γίγαντες και Τιτάνες, με σχετικά απολιθωμένα ευρήματα οστών και κάποιοι άλλοι για σπαρτούς και λαούς πολύ πιο πριν από όταν καλλιεργήθηκαν δημητριακά στην Ούρ και τη Χαναάν της Μεσοποταμίας… Άσε που δε γνωρίζουμε πότε καλλιεργήθηκε το ρύζι στην Κίνα, πότε έγιναν μόδα τα κινέζικα και βράσε όρυζα γενικά με την κατεστημένη και αναμασημένη άποψη της ανθρώπινης προέλευσης.
Κι επειδή τα ελληνικά - όπως έχουμε πει εξαρχής στο παρόν υπόστεγο - είναι μια άγνωστη ως προς την προέλευση και καθόλου τυχαία - ως μη παράγωγη άλλων – γλώσσα, αλλά μια γλώσσα που κι αυτή δομήθηκε από την πολυπλοκότητα του μεσόγειου περιβάλλοντος εννοιολογικά ήτοι μαθηματικά, θα μπορούσε κανείς να παραθέσει πλείστα λογικά σενάρια για τις έννοιες των σπαρτών και των λαών … Τέτοια λογικά σενάρια που μπροστά τους η αφροκεντρική θεωρία της καταγωγής του ανθρώπου από τον πίθηκο θα ήταν αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μια τραγική ειρωνεία εξόχως προσβλητική, μια κλασική ύβρις της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης ως έννοια και όχι μάλλον τυχαία…
Κι αυτό επειδή η φυσική διαβάθμιση των ειδών ισχύει και για τον άνθρωπο που παρότι διατηρεί a priori την αξία του, παλεύει ταυτόχρονα κατά μόνας ή κατά επιμέρους σύνολα να εξελιχθεί σε αυτό που λέμε μετάνθρωπο, ακολουθώντας τον φυσικό νόμο της εξέλιξης που προσπαθεί αενάως να θέτει σε τάξη το συμπαντικό Χάος του μεγάλου Εαυτού…
Κι όσο θα προσπαθεί πιστεύοντας ότι η τρις προγιαγιά του ήταν πιθηκίνα, απλά θα παραμένει στον πίθο της ιστορίας αφήνοντας τον λας, το βράχο του εαυτού του να παραμένει πάγιος και πάγος πυριτίου και άνθρακα που δεν ανθρώθηκε, δεν έκαψε, δεν έλιωσε και δεν ξεπάγωσε τον αιθέρα (αίθω = ανάβω) που κουβαλάει μαζί του σε αυτή την ενεργειακή έκπτωση της υλικής του υπόστασης ως …ζώον ευγενές, καθό και ζωντανό και υπάρχον συνειδητά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου