Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Αν θα θέλαμε να κατανοήσουμε από τι πραγματικά αποτελείται η...
θα πρέπει να την παρατηρήσουμε μόνον σε καιρό εκλογών»
Μαρκ Τουαίην (1835-1910)
Λίγες ώρες πριν από τις εκλογές της Κυριακής, όλοι νιώθουν την ανάγκη να δηλώσουν τις προθέσεις και προτιμήσεις τους. Οι περισσότεροι από αγωνία κι "ελπίδες", άλλοι με οπαδικό συναίσθημα για το κόμμα και τους υποψήφιους της αρεσκείας του κι όπως ακριβώς μετά την "πολιτική ορθότητα" (political correctness), που γεννήθηκε τη δεκαετία του '90 στις Η.Π.Α. και "μάγεψε τη "διανόηση" και τους "πολιτικούς", σήμερα έχουμε την "αναβάθμιση" της αμερικανιάς με τους "επηρεαστές" τους "διαμορφωτές εξελίξεων" (influencers).
Φίλοι, σύντροφοι πολυετών κοινών αγώνων, νέα φυντάνια στη μάχη μιας "εκλογικής" διαδικασίας που φέρνουν προσωπικές συγκρούσεις, ανούσιες αντιπαραθέσεις, υπέρ ή εναντίον της αποχής και πάει λέγοντας, που ουδεμία πραγματική σχέση έχουν με την Δημοκρατία [εκλογικά συστήματα, διενέργεια εκλογών από μια ιδιωτική εταιρία ισραηλινών συμφερόντων, μη ισότιμη εμφάνιση ΟΛΩΝ των κομμάτων στον κύριο καθοριστικό παράγοντα του αποτελέσματος (τα ΜΜΕ της δημοσιογραφικής πορνείας, μιας και δεν υπάρχουν πλέον οι κομματικές τοπικές οργανώσεις κι ακόμη κι οι αρχηγοί των κομμάτων δεν εκλέγονται από τα μέλη τους, αλλά με διαδικασίες που διενεργεί η ίδια ιδιωτική εταιρία -), Μακαρθισμός, "συζητήσεις" κοκορομαχίες των κυρίαρχων με χρονόμετρο, υποσχέσεις, θεατρικές παραστάσεις κοκορομαχιών, μαύρο πολιτικό χρήμα ως επένδυση κ.α.π.]. «Τράπουλα σημαδεμένη»... τραγουδούσε ο Δημήτρης Μητροπάνος:
«Εκλογές... Το γεγονός ότι μπορεί κανείς να εκλέγει ελεύθερα τους αφέντες του,
δεν εξαφανίζει ούτε τους αφέντες, ούτε τους δούλους.»
Χέρμπερτ Μαρκούζε
Ο καθένας κι η καθεμιά μπορούν να ψηφίσουν ότι θεωρούν σωστό, ή να μην ψηφίσουν και να απέχουν. Είναι μια προσωπική υπόθεση-επιλογή και δεν χρήζει νουθεσιών ή προτροπών. Βέβαια, υπάρχουν κι οι "φωνές" που μας λένε ξεκάθαρα γιατί φθάσαμε εδώ, αλλά δεν εντάσσονται στις πολιτικές ατζέντες του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και δεν θα τις ακούσουν οι ψηφοφόροι από καμία δημοσιογραφική τσούλα στα ΜΜΕ. Όπως η "φωνή" του Δημήτρη Καραμήτσα ➦ Αυτοί έχουν παραδώσει την χώρα στην μαφία...
«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με αρχές και στα κόμματα,
αλλά δεν υπάρχουν κόμματα αρχών»
Αλεξίς ντε Τοκβίλ (1805-1859)
Έχουν ελπίδα ν' αναδυθούν, πιθανά μικρά σχήματα μπροστά σ' αυτή τη "δημοκρατία" των διεφθαρμένων; Όσοι το πιστεύουν κι ελπίζουν ας ελπίσουμε να δικαιωθούν...
«Η ελπίδα για την οποία μιλάνε είναι μια παγίδα, μια άτιμη λέξη και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται.
Η ελπίδα είναι μια παγίδα που εφευρέθηκε από τα αφεντικά.
Η ελπίδα είναι εκείνη, εκείνων που σας λένε όπως ο Θεός...
μείνετε ήσυχοι, μην μιλάτε, προσευχηθείτε και θα λυτρωθείτε,
θα ανταμειφθείτε στο μέλλον.
Στο μεταξύ, λοιπόν, τώρα να είστε ήσυχοι:
θα υπάρξει ανταμοιβή σε μια μεταθανάτια ζωή.
Έτσι λένε λοιπόν: να είστε ήσυχοι, πηγαίνετε σπίτι σας.
Ναι, είστε απολυμένοι, αλλά σε 2 ή 3 μήνες θα σας προσλάβουμε ξανά,
θα σας δώσουμε τη θέση εργασίας.
Να είστε ήσυχοι, να πάτε σπίτι σας και... έτσι όλοι μένουν ήσυχοι.
Ποτέ να μην έχεις ελπίδα!
Η ελπίδα είναι μια παγίδα, ένα άτιμο πράγμα που εφευρέθηκε από τους κυβερνώντες.
Μόνον μια πραγματική Επανάσταση χρειάζεται»
Mario Monicelli
Οι ισχυροί μισούν τους προλετάριους, οι προλετάριοι πρέπει να κάνουν το ίδιο»
Edoardo Sanguineti
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου