Λεωνίδας Κουμάκης*
Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς ακριβώς θα εξελιχθεί η μετεκλογική Τουρκία. Ωστόσο, μπορεί εύλογα να υποτεθεί ότι η μετεκλογική Τουρκία περιμένει μια περίοδο εσωτερικής, εμφύλιας αναταραχής που βασίζεται σε πολύ πιθανές εξελίξεις που προκύπτουν από πολλά γεγονότα και την κατάσταση που αναπτύσσεται, ορισμένα που αναφέρθηκαν μεταξύ των εξής:
1. Τα τελευταία δύο χρόνια περίπου, καθώς και προεκλογικά, όλες οι σοβαρές τουρκικές δημοσκοπήσεις, εσωτερικές και εξωτερικές, δείχνουν νίκη της συμμαχίας έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης με επικεφαλής τον Kemal Kılıçdaroğlu, επικεφαλής της το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, στις Προεδρικές εκλογές και τους δείχνει να αποκτά σχετική πλειοψηφία στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση.
2. Θα αποδειχτεί εξαιρετικά δύσκολο για τον Ρ.Τ. Ερντογάν και το καθεστώς που επέβαλε στην Τουρκία σε άψογη συνεργασία με τους φασίστες του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και το οργανωμένο έγκλημα να παραδώσουν την εξουσία, όχι μόνο επειδή κινδυνεύουν τα προνόμιά τους, αλλά και επειδή απειλούνται. με διώξεις, φυλάκιση και (αν αποκατασταθεί η θανατική ποινή) την αγχόνη.
3. Το σύστημα που επιβλήθηκε στην Τουρκία ελέγχει άκαμπτα ολόκληρο τον δημόσιο τομέα και περίπου το 95% των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η κρατική τηλεόραση όχι μόνο δεν μεταδίδει ομιλίες ή ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης αλλά αρνείται να μεταδώσει ακόμη και πληρωμένη διαφήμιση!
4. Ξεκινώντας με την άνοδο του Ρ.Τ. Ερντογάν στην εξουσία μέχρι το έτος 2014, όλες οι εκλογές κατέληξαν σε νίκες του Ρ.Τ. Ερντογάν και βασίστηκαν στην ευρεία λαϊκή απήχηση. Αλλά μετά τα συγκλονιστικά γεγονότα του 2013 (Πάρκο Γκεζί, μεγάλα σκάνδαλα που αφορούσαν προσωπικά τον Ερντογάν μαζί με γιους και κόρες κ.ά.), ήρθε η ώρα για τον Ρ.Τ. Ερντογάν να κατέβει από το «τρένο της δημοκρατίας» και να επιβιβαστεί στο «τρένο χειραγώγησης». Από το 2014 έως το 2019, σε οκτώ κρίσιμες εκλογές, επιτεύχθηκαν –σύμφωνα με συμφωνία– τα «επίσημα» αποτελέσματα που αναφέρει το Anadolu από το Συντονιστικό Εκλογικό Κέντρο του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη (AK) του Ερντογάν, δηλαδή μια αυθεντική εφαρμογή του δημοφιλής έκφραση «αυτός που πληρώνει τον αυλητή καλεί τη μελωδία!» Όταν τελικά «ξεσηκώθηκε» η αντιπολίτευση στις δημοτικές εκλογές του 2019,
5. Το ίδιο «σύστημα» καταμέτρησης ψήφων θα εφαρμοστεί και στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές του 2023... μόνο που αυτή τη φορά τα κόμματα της αντιπολίτευσης σχεδιάζουν για πρώτη φορά τη λειτουργία του δικού τους συστήματος καταμέτρησης ψήφων, με μια γιγαντιαία κινητοποίηση και την παρουσία έως και τριών αντιπροσώπων σε καθένα από τα 190.000 εκλογικά τμήματα.
6. Είναι πολύ πιθανό το βράδυ των εκλογών να ακούσουμε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα από στελέχη των πολιτικών κομμάτων, όπως συνήθως συμβαίνει με τις φοιτητικές εκλογές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα.
7. Είναι επίσης πολύ πιθανό οι εκλογές για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να περάσουν σε δεύτερο γύρο στις 28 Μαΐου 2023, όχι επειδή δεν θα κερδίσει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, αλλά επειδή τα αποτελέσματα που έδωσε το πρακτορείο Anadolu, δηλ. κομματικός μηχανισμός του AKP, θα πει απλώς ότι ο Kemal Kılıçdaroğlu προηγείται με μικρή διαφορά.
8. Ο Χακάν Φιντάν, (αρχηγός της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών που ονομάζεται με τα τουρκικά αρχικά MİT) είναι το κρυμμένο πρόσωπο για όλες τις διεφθαρμένες υποθέσεις του Προεδρικού Μεγάρου. Από τα υπόγεια του MİT έχει ξεκινήσει διάφορες «δράσεις» αλλά και δραστηριότητες πόλωσης με στόχο τον αποπροσανατολισμό από τα μεγάλα προβλήματα της Τουρκίας που θα συνεχιστούν μέχρι τις παραμονές των εκλογών. Γινόμαστε ήδη μάρτυρες επιθέσεων με πυροβολισμούς σε γραφεία κομμάτων, λεκτικές επιθέσεις σε πολιτικούς ή συγκεντρώσεις της αντιπολίτευσης, εσκεμμένες παραπλανητικές εμπρηστικές επιθέσεις σε γραφεία του AKP, συστηματική ενθάρρυνση της θρησκευτικής διχόνοιας και αναμενόμενες πιο μυστικές δραστηριότητες καθώς πλησιάζει η ημέρα των εκλογών. Φυσικά, οι πληθωρικές υποσχέσεις του Ερντογάν για το φεγγάρι και τα αστέρια», μαζί με κλασικές μεθόδους νοθείας όπως η διπλή ψηφοφορία, ο «τουρκισμός» των προσφύγων, η κλοπή ψήφων κ.λπ. αναμένεται να συμπληρώσουν το τοπίο των επερχόμενων εκλογών – alaturka – το τουρκικό!
9. Το καθεστώς Ερντογάν αναμένεται να παρουσιάσει οποιοδήποτε αποτέλεσμα των δημοσκοπήσεων ως «νίκη» του RT Erdogan. Το πλήρως ελεγχόμενο από τον Ερντογάν Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο θα ανακηρύξει τον Ρ.Τ. Ερντογάν «νικητή» των Προεδρικών εκλογών και τους διάφορους «φίλους» του (π.χ. Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν, Πακιστάν, Κατάρ κ.λπ.) και φίλους δορυφόρους (π.χ. Ερσίν Τατάρ – Τουρκοκύπριος πολιτικός της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου) θα σπεύσουν να τον «συγχαρούν», δίνοντας «κύρος» και «αναγνώριση» στην αυτοανακήρυξή του ως νικητή των εκλογών.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι λογικό να αναμένεται μια περίοδος πολύ έντονων εσωτερικών εμφυλίων αναταραχών, αφού τόσο η αντιπολίτευση όσο και κυρίως οι δυτικές χώρες δεν θα δουν με συνηθισμένη ενσυναίσθηση την παραμονή του Ερντογάν στο παλάτι της Άγκυρας «μόνο και μόνο επειδή το θέλει».
Η νέα τουρκική λίρα βρίσκεται στη χειρότερη ισοτιμία της από τότε που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, ο πληθωρισμός είναι τριψήφιος (επισήμως διψήφιος) και οι ανθρώπινες και οικονομικές συνέπειες του καταστροφικού σεισμού της 6ης Φεβρουαρίου 2023 συνεχίζουν να γονατίζουν την τουρκική κοινωνία .
Αντιμέτωπες με μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αναμένεται να περάσουν μια σημαντική περίοδο ηρεμίας πριν από την καταιγίδα.
Αλλά η καταιγίδα θα κρέμεται συνεχώς πάνω από τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα και την Κύπρο,
- Αρκεί η Τουρκία να μην αναγνωρίζει, (όπως σχεδόν όλος ο κόσμος), είτε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας είτε την Κυπριακή Δημοκρατία (της οποίας υποτίθεται ότι ήταν «εγγυητή δύναμη»).
- Αρκεί να μην σηκώσει το casus belli εναντίον της Ελλάδας και να μην εγκαταλείψει τις φαντασιώσεις της ανοικοδόμησης μιας νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας στον 21ο αιώνα, αναγνωρίζοντας τη Συνθήκη της Λωζάνης όχι μόνο όπου τη συμφέρει αλλά και όπου δεν την ενδιαφέρει. καθόλου.
- Όσο η Τουρκία δεν αποσύρει από τα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας τον κατοχικό στρατό και τους εποίκους που εγκατέστησε εκεί.
- Αρκεί να φαντάζεται «υπερδύναμη» με εδαφικές «διεκδικήσεις» κατά των γειτόνων της.
Μπροστά σε όλα αυτά, ο μόνος ασφαλής δρόμος παραμένει η συνεχής αύξηση της αποτρεπτικής δύναμης που σχηματίζεται μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και οι ισχυρές συμμαχίες που βασίζονται σε κοινά συμφέροντα. Αποτελούν απλώς την ισχυρότερη ασπίδα προστασίας για κάθε ψευδο-νταή της γειτονιάς μας!
Μετάφραση καθ. Ellene (Eleni) Phufas-Jousma
*Λεωνίδας Κουμάκης: Νομικός, Συγγραφέας, Αρθρογράφος-Αναλυτής, μέλος της International Hellenic Association. Το διαχρονικό αυτοβιογραφικό του βιβλίο The Miracle-A Real Story που αναφέρεται στη μεθοδική εξόντωση του ελληνισμού στην Κωνσταντινούπολη από το τουρκικό κράτος διατίθεται εντελώς δωρεάν στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του IHA, τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά.
1 σχόλιο:
"Η δημοκρατία είναι το πιο αυταρχικό πολίτευμα, γιατί επιβάλλει στους πάντας τις ανεξέλεγκτες κι άτυπες παρορμήσεις του όχλου. Μ’ ένα δικτάτορα, κατά κάποιον τρόπο συζητείς λογικά, γιατί έχει πάντοτε μια δόση λογικής. Με τον όχλο, κάθε συζήτηση αποκλείεται. Μόνον να τον επηρεάσης μπορείς, αν είσαι δημαγωγός δηλαδή αν μεταχειρισθής επιχειρήματα χαμηλοτάτης ποιότητας, τα μόνα που ο όχλος μπορεί να κατανοήση. Ενας δικτάτωρ, αν βέβαια δεν είναι κτήνος, έχει κάποια γνώση και κάποιαν εκτίμηση προς τις προσωπικότητες της χώρας. Ο όχλος τις αγνοεί, κι ούτε παραδέχεται να κυβερνηθή από ανθρώπους που σκέπτονται.
Η σκέψη για τον όχλο είναι αντιπαθής, ύποπτη κι επικίνδυνη. Εκείνο που τον επηρεάζει είναι τα ωραία λόγια κι η καταφερτζοσύνη. Η δημοκρατία κρατάει πεισματικά στο περιθώριο τις αξίες, εκτός αν αυτές καμουφλαρισθούν με τα χυδαία προσόντα που θαυμάζει ο όχλος. Να! παράδειγμα ο κ.Τασάκος, νέος μεγάλης αξίας, που για να επιτύχει το σκοπό του διαβουκόλευε άλλοτε τον όχλο με εκδηλώσεις ψεύτικου ενδιαφέροντος. Ο κ. Τασάκος είναι πολιτικός, μα θα αποτύχη επειδή κάποτε ο όχλος θα διαισθανθή πως είναι άνθρωπος αξίας και θα τον παραμερίση. Η δημοκρατία βασίζεται στο θέλημα της πλειοψηφίας.
Ποιάς πλειοψηφίας; Η πλειοψηφία του όχλου δεν δημιουργείται στην τύχη αλλά με βάση ορισμένες κοινές ομοιότητες των ατόμων που τον αποτελούν, κι οι πιο κοινές, οι πιο θεμελιώδεις ομοιότητες είναι η βλακεία κι η κακεντρέχεια. Συνεπώς δημοκρατία είναι το πολίτευμα εκείνο που η πλειοψηφία των ηλιθίων και κακεντρεχών εκλέγει κυβερνήτες του συνόλου κατ’ εικόνα και ομοίωσή της. Η δημοκρατία δεν αρκείται να παραμερίση τους νοήμονες κι αγαθούς από τη διαχείρηση των κοινών. Διαποτισμένη από αβυσσαλέο και φαρμακερό πλέγμα κατωτερότητας, κάνει το παν για να τους εξουθενώση…"
Δημητρης Ροδοπουλος(Καραγατσης) <>1956
Δημοσίευση σχολίου