Ανασχεδίαση προστατευτικού πενταγώνου – 1
υμάστε, που λέγαμε γιά ένα πενταγωνικό αιθερικό πλέγμα προστασίας; Λοιπόν, στο σημερινό άρθρο ξεκινάμε να το επανακαθορίσουμε επακριβώς (επί χάρτου)…
…καί να δούμε καί κάποια άλλα «πραγματάκια», που σχετίζονται μ’ αυτό.
α. Ανασχεδίαση βήμα-βήμα
Η βάση, από την οποία ξεκινήσαμε στο παλιό άρθρο, ήταν:
Έλα, όμως, που στη νοτιοδυτική πλευρά του νοητού ( ; ) αυτού πενταγώνου υπήρχε υποθαλάσσια πυραμίδα!… Καί, γιά την ακρίβεια, περισσότερες της μίας!!!
Στο παλιό άρθρο, είχα πεί ότι η πυραμίδα που ζητάμε είναι η πάνω δεξιά, αλλά εδώ βλέπουμε ένα ολόκληρο σύμπλεγμα. Το οποίο θυμίζει τούτο εδώ το σύμπλεγμα:
Καί τοπογραφικώς (όπου φαίνεται πιό καλά η ομοιότητα) :
Δηλαδή, η μεγάλη πυραμίδα, που εντόπισα αρχικά, αντιστοιχεί στη Σφίγγα (στο σύμπλεγμα πυραμίδων της Γκίζας).
Οπότε, το ερώτημα τώρα είναι ποιά ακριβώς υποθαλάσσια πυραμίδα ζητάμε, απ’ τις έξι που εντοπίσαμε. Αυτό, θα μας το απαντήσουν οι γεωμετρικές ιδιότητες ενός κανονικού πενταγώνου.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε ένα κανονικό πεντάγωνο:
Τώρα, πάμε να δούμε πόσο είναι η «διαγώνιος» ΑΓ σε σχέση με την πλευρά α:
Από το τρίγωνο ΑΒΖ, είναι φανερό πως: ΑΖ = α * cos(36), άρα ΑΓ = 2 * ΑΖ = 2 * α * cos(36). Εφ’ όσον, τώρα, γεωγραφικώς ξέρουμε την «διαγώνιο»…
…τότε, επιλύουμε ως προς α, γιά να βρούμε (καί γεωγραφικώς) την πλευρά. Προκύπτει, λοιπόν, ότι: α = ΑΓ / (2 * cos(36) ). Γεωγραφικώς – καί υποκαθιστώντας με αριθμητικές τιμές, βγαίνει: α = 1,192.82 km.
Οπότε, γνωρίζοντας την πλευρά του πενταγώνου, προχωράμε στην ανασχεδίαση.
Με κέντρα τις πυραμίδες της Βοσνίας καί του Χέοπος, ζωγραφίζουμε δύο κύκλους ακτίνας 1,192.81 km, καί βλέπουμε πού τέμνονται. Αυτή ακριβώς θα είναι η τρίτη πυραμίδα (καί ταυτόχρονα, η τρίτη κορυφή του πενταγώνου) που ζητάμε.
Καί σε μεγέθυνση:
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τα φαινόμενα απατούν! Δεν είναι ο μεγαλύτερος υποθαλάσσιος πυραμιδικός σχηματισμός, αυτός που εκπληρώνει την μαθηματική συνθήκη, αλλά μιά από τις μικρότερες πυραμίδες από το σύνολο των έξι.
Η ανακρίβεια, που βλέπετε στο σχήμα (δεν το σημάδεψα καλά, το πυραμιδάκι), οφείλεται στο ότι με το ποντίκι έπρεπε να κάνω άπειρες ώρες, να πετύχω ακριβώς το σωστό. Επίσης, κανονικά θέλει επίλυση σφαιρικών τριγώνων (με ακριβείς συντεταγμένες κορυφών – με gps καί τα ρέστα), διότι η επιφάνεια της Γής σε τόσο μεγάλες αποστάσεις δεν είναι επίπεδη. Αλλά, στο κάτω-κάτω, όποιος θέλει, ας το κάνει καλύτερα – με καλύτερους μαθηματικούς υπολογισμούς, καί με πιό ακριβή εργαλεία, απ’ ό,τι το Γκούγκλ Έρθ (πχ στρατιωτικούς χάρτες). Εμείς, εδώ, κάνουμε ό,τι μπορούμε στον περιορισμένο χρόνο που διαθέτουμε.
Πάμε, όμως, να φτιάξουμε το υπόλοιπο πεντάγωνο.
Εφ’ όσον έχουμε ήδη τις δύο πλευρές…
…τότε, έχουμε τους εξής τρόπους να προχωρήσουμε:
i. Με βάση τη μία κορυφή, «στρίβουμε» τη μία πλευρά κατά 108 μοίρες (ή τη «διαγώνιο» κατά 108 – 36 = 72) καί την προχωράμε, μέχρις ότου συναντήσει τον κύκλο ακτίνας 1,192.81 km. Αυτή θα είναι η τέταρτη κορυφή.
Μετά, ξαναζωγραφίζουμε κύκλο ίδιας ακτίνας (1,192.81 km), κι εκεί που τέμνει τον άλλον κύκλο που ήδη έχουμε, θα βρίσκεται η 5η κορυφή, καί τελειώσαμε.
ii. Είτε στρίβουμε καί τις δύο πλευρές που έχουμε κατά 108 μοίρες (με βάση εκκινήσεως τις πυραμίδες Βοσνίας καί Χέοπος), τις προεκτείνουμε μέχρι τους κύκλους που ήδη έχουμε, καί βρίσκουμε καί την 4η, καί την 5η κορυφή.
Μαθηματικώς, οι δύο τρόποι είναι απολύτως ισοδύναμοι. Πρακτικώς, όμως, διαφέρουν λιγάκι· διότι στο Γκούγκλ Έρθ δεν είναι εύκολο να πετύχεις ακριβώς το «στρίψιμο» των ευθυγράμμων τμημάτων κατά επιθυμητή γωνία. Πιό εύκολο είναι να προχωράς με κύκλους, διότι περιορίζεις λιγάκι το πιθανό σχεδιαστικό σφάλμα.
Εν πάσει περιπτώσει, εγώ προχώρησα με τον τρόπο i. .
Η 4η φάση ανασχεδιάσεως εδώ:
Καί η 5η καί τελευταία, εδώ:
Καί χωρίς τους βοηθητικούς κύκλους, ούτε την αρχική «διαγώνιο»:
Αυτό είναι.
β. Τα … «πραγματάκια»
Τώρα, βέβαια, μην περιμένετε να κάτσουμε στ’ αυγά μας, αφού τελειώσαμε με την ανασχεδίαση! Υπάρχουν ακόμη μερικά «πραγματάκια», που πρέπει να δούμε.
i. 4η καί 5η πυραμίδα;
Το πρώτο (καί πλέον προφανές) που κοιτάζουμε, είναι αν υπάρχουν πυραμίδες στις δύο κορυφές στα ανατολικά (4η καί 5η).
Λεπτομερής εξέταση μέσωι Γκούγκλ Έρθ, δυστυχώς δεν απέδωσε τίποτε. Καί δεν γνωρίζω αν πρόκειται γιά το πρότυπο «κουτσή πεντάλφα 3-2», ή αν πράγματι υπήρχαν πυραμίδες σ’ εκείνα τα σημεία κάποτε, καί στο διάβα των αιώνων διαλύθηκαν. Θες από βαρβάρους, θες από αγράμματους χωρικούς, που βρήκαν έτοιμες λαξευμένες πέτρες… κανείς δεν γνωρίζει.
ii. Πιθανή χρονολόγηση
Πάντως, μπορώ με σιγουριά να σας πω το εξής: εάν η πυραμίδα της Βοσνίας έχει χρονολογηθεί στα 25,000 χρόνια πρίν, τότε η (κατά πολύ νεώτερη) πυραμίδα του Χέοπος (2,560 πΧ) έκατσε επάνω στα θεμέλια κατεστραμμένης παλιότερης – άλλο τόσο παλιότερης, 25 χιλιάδων ετών.
Γιατί;
Διότι, απλούστατα, δεν νοείται να φτιάχνεις μιά τέτοια διάταξη, καί να θες μερικές δεκάδες χιλιετίες γιά να την ολοκληρώσεις. Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, να περιμένεις μερικές χιλιάδες χρόνια, ελπίζοντας ότι: (α) ό,τι πάς να προστατεύσεις,… η χώρα σου, ο λαός σου,… θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέχρι να τελειώσεις εσύ, καί (β) ότι οι διάδοχοί σου θα συνεχίσουν (καί θα τελειώσουν) το έργο σου με τον ίδιο ζήλο.
Μισό λεπτό, εδώ· διότι, στο Διαδίκτυο γίνεται χαμός από χρονολογίες!
Επειδή, όμως, εμείς είμαστε έξυπνα παιδιά καί ξέρουμε τους κατακλυσμικούς κύκλους, οι δύο πρώτες χρονολογήσεις αποκλείονται. Διότι ο πρόσφατος κατακλυσμός (βύθιση Ατλαντίδας) έγινε το 9,600 πχ, κι ο αμέσως προηγούμενος το 9,600 + 19,000 = 28,600 πΧ. Άρα, η δεύτερη χρονολόγηση αποκλείεται, επειδή πέφτει μόλις εξακόσια χρόνια μετά την επιστροφή του πολιτισμού στο μηδέν. Καί γιά τον ίδιο περίπου λόγο αποκλείεται καί η πρώτη, διότι πέφτει μόλις 2,400 χρόνια μετά το «ρησέτ» του πολιτισμού. (Ανεπαρκές διάστημα γιά τέτοια πρόοδο, θα έλεγα.) Επομένως, το θεωρώ απίθανο να έγινε τότε.
Άρα, μας μένει μονάχα η τρίτη χρονολόγηση, του 32,000 πΧ. Απόλυτο δίκιο έχει ο ντόπιος ερευνητής!… αποδεικνύοντας ακόμη μία φορά το ότι, αν στηριχτούμε στους ακαδημαϊκούς αρχαιολόγους, ψωνίσαμε από σβέρκο! Ευτυχώς που κατά καιρούς υπήρξαν άτομα, σαν τον Σλήμαν, τον Τζώρτζ Σμίθ, καί τον Βέντρις.
Όμως, η πρώτη χρονολόγηση που αναφέρεται στο κείμενο, των δέκα χιλιάδων ετών, επίσης παίζει… διότι πέφτει 400 χρόνια πρίν τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος καί την καταβύθιση της Ατλαντίδας. Παίζει, τουλάχιστον θεωρητικώς. Διότι η Σφίγγα έχει χρονολογηθεί στα 12 με 14 χιλιάρικα χρόνια πΧ, άρα είναι λίγο απίθανο να φτιάξανε κάποιοι μιά Σφίγγα κουτουρού μέσα στη μέση του πουθενά, χωρίς πυραμίδα/ες τριγύρω. Δεν μου ταιριάζει νοητικώς… Ενστικτωδώς, θεωρώ ότι πυραμίδες καί Σφίγγα εννοιολογικώς συνδέονται.
Άρα, η πιθανώτερη χρονολόγηση γιά το προστατευτικό πεντάγωνο είναι του 32,000 πΧ.
υμάστε, που λέγαμε γιά ένα πενταγωνικό αιθερικό πλέγμα προστασίας; Λοιπόν, στο σημερινό άρθρο ξεκινάμε να το επανακαθορίσουμε επακριβώς (επί χάρτου)……καί να δούμε καί κάποια άλλα «πραγματάκια», που σχετίζονται μ’ αυτό.
α. Ανασχεδίαση βήμα-βήμα
Η βάση, από την οποία ξεκινήσαμε στο παλιό άρθρο, ήταν:
- Το ερώτημα, ποιός περίπου είναι (οφείλει να είναι) ο γεωγραφικός «πυρήνας» αυτής, που αποκαλούμε Ελλάδα.
- Καί, τί πλέγμα προστασίας θα εφαρμόζαμε επάνω του, έστω επί χάρτου.
Έλα, όμως, που στη νοτιοδυτική πλευρά του νοητού ( ; ) αυτού πενταγώνου υπήρχε υποθαλάσσια πυραμίδα!… Καί, γιά την ακρίβεια, περισσότερες της μίας!!!
Στο παλιό άρθρο, είχα πεί ότι η πυραμίδα που ζητάμε είναι η πάνω δεξιά, αλλά εδώ βλέπουμε ένα ολόκληρο σύμπλεγμα. Το οποίο θυμίζει τούτο εδώ το σύμπλεγμα:
Καί τοπογραφικώς (όπου φαίνεται πιό καλά η ομοιότητα) :
Δηλαδή, η μεγάλη πυραμίδα, που εντόπισα αρχικά, αντιστοιχεί στη Σφίγγα (στο σύμπλεγμα πυραμίδων της Γκίζας).
Οπότε, το ερώτημα τώρα είναι ποιά ακριβώς υποθαλάσσια πυραμίδα ζητάμε, απ’ τις έξι που εντοπίσαμε. Αυτό, θα μας το απαντήσουν οι γεωμετρικές ιδιότητες ενός κανονικού πενταγώνου.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε ένα κανονικό πεντάγωνο:
Τώρα, πάμε να δούμε πόσο είναι η «διαγώνιος» ΑΓ σε σχέση με την πλευρά α:
Από το τρίγωνο ΑΒΖ, είναι φανερό πως: ΑΖ = α * cos(36), άρα ΑΓ = 2 * ΑΖ = 2 * α * cos(36). Εφ’ όσον, τώρα, γεωγραφικώς ξέρουμε την «διαγώνιο»…
…τότε, επιλύουμε ως προς α, γιά να βρούμε (καί γεωγραφικώς) την πλευρά. Προκύπτει, λοιπόν, ότι: α = ΑΓ / (2 * cos(36) ). Γεωγραφικώς – καί υποκαθιστώντας με αριθμητικές τιμές, βγαίνει: α = 1,192.82 km.
Οπότε, γνωρίζοντας την πλευρά του πενταγώνου, προχωράμε στην ανασχεδίαση.
Με κέντρα τις πυραμίδες της Βοσνίας καί του Χέοπος, ζωγραφίζουμε δύο κύκλους ακτίνας 1,192.81 km, καί βλέπουμε πού τέμνονται. Αυτή ακριβώς θα είναι η τρίτη πυραμίδα (καί ταυτόχρονα, η τρίτη κορυφή του πενταγώνου) που ζητάμε.
Καί σε μεγέθυνση:
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τα φαινόμενα απατούν! Δεν είναι ο μεγαλύτερος υποθαλάσσιος πυραμιδικός σχηματισμός, αυτός που εκπληρώνει την μαθηματική συνθήκη, αλλά μιά από τις μικρότερες πυραμίδες από το σύνολο των έξι.
Η ανακρίβεια, που βλέπετε στο σχήμα (δεν το σημάδεψα καλά, το πυραμιδάκι), οφείλεται στο ότι με το ποντίκι έπρεπε να κάνω άπειρες ώρες, να πετύχω ακριβώς το σωστό. Επίσης, κανονικά θέλει επίλυση σφαιρικών τριγώνων (με ακριβείς συντεταγμένες κορυφών – με gps καί τα ρέστα), διότι η επιφάνεια της Γής σε τόσο μεγάλες αποστάσεις δεν είναι επίπεδη. Αλλά, στο κάτω-κάτω, όποιος θέλει, ας το κάνει καλύτερα – με καλύτερους μαθηματικούς υπολογισμούς, καί με πιό ακριβή εργαλεία, απ’ ό,τι το Γκούγκλ Έρθ (πχ στρατιωτικούς χάρτες). Εμείς, εδώ, κάνουμε ό,τι μπορούμε στον περιορισμένο χρόνο που διαθέτουμε.
Πάμε, όμως, να φτιάξουμε το υπόλοιπο πεντάγωνο.
Εφ’ όσον έχουμε ήδη τις δύο πλευρές…
…τότε, έχουμε τους εξής τρόπους να προχωρήσουμε:
i. Με βάση τη μία κορυφή, «στρίβουμε» τη μία πλευρά κατά 108 μοίρες (ή τη «διαγώνιο» κατά 108 – 36 = 72) καί την προχωράμε, μέχρις ότου συναντήσει τον κύκλο ακτίνας 1,192.81 km. Αυτή θα είναι η τέταρτη κορυφή.
Μετά, ξαναζωγραφίζουμε κύκλο ίδιας ακτίνας (1,192.81 km), κι εκεί που τέμνει τον άλλον κύκλο που ήδη έχουμε, θα βρίσκεται η 5η κορυφή, καί τελειώσαμε.
ii. Είτε στρίβουμε καί τις δύο πλευρές που έχουμε κατά 108 μοίρες (με βάση εκκινήσεως τις πυραμίδες Βοσνίας καί Χέοπος), τις προεκτείνουμε μέχρι τους κύκλους που ήδη έχουμε, καί βρίσκουμε καί την 4η, καί την 5η κορυφή.
Μαθηματικώς, οι δύο τρόποι είναι απολύτως ισοδύναμοι. Πρακτικώς, όμως, διαφέρουν λιγάκι· διότι στο Γκούγκλ Έρθ δεν είναι εύκολο να πετύχεις ακριβώς το «στρίψιμο» των ευθυγράμμων τμημάτων κατά επιθυμητή γωνία. Πιό εύκολο είναι να προχωράς με κύκλους, διότι περιορίζεις λιγάκι το πιθανό σχεδιαστικό σφάλμα.
Εν πάσει περιπτώσει, εγώ προχώρησα με τον τρόπο i. .
Η 4η φάση ανασχεδιάσεως εδώ:
Καί η 5η καί τελευταία, εδώ:
Καί χωρίς τους βοηθητικούς κύκλους, ούτε την αρχική «διαγώνιο»:
Αυτό είναι.
β. Τα … «πραγματάκια»
Τώρα, βέβαια, μην περιμένετε να κάτσουμε στ’ αυγά μας, αφού τελειώσαμε με την ανασχεδίαση! Υπάρχουν ακόμη μερικά «πραγματάκια», που πρέπει να δούμε.
i. 4η καί 5η πυραμίδα;
Το πρώτο (καί πλέον προφανές) που κοιτάζουμε, είναι αν υπάρχουν πυραμίδες στις δύο κορυφές στα ανατολικά (4η καί 5η).
Λεπτομερής εξέταση μέσωι Γκούγκλ Έρθ, δυστυχώς δεν απέδωσε τίποτε. Καί δεν γνωρίζω αν πρόκειται γιά το πρότυπο «κουτσή πεντάλφα 3-2», ή αν πράγματι υπήρχαν πυραμίδες σ’ εκείνα τα σημεία κάποτε, καί στο διάβα των αιώνων διαλύθηκαν. Θες από βαρβάρους, θες από αγράμματους χωρικούς, που βρήκαν έτοιμες λαξευμένες πέτρες… κανείς δεν γνωρίζει.
ii. Πιθανή χρονολόγηση
Πάντως, μπορώ με σιγουριά να σας πω το εξής: εάν η πυραμίδα της Βοσνίας έχει χρονολογηθεί στα 25,000 χρόνια πρίν, τότε η (κατά πολύ νεώτερη) πυραμίδα του Χέοπος (2,560 πΧ) έκατσε επάνω στα θεμέλια κατεστραμμένης παλιότερης – άλλο τόσο παλιότερης, 25 χιλιάδων ετών.
Γιατί;
Διότι, απλούστατα, δεν νοείται να φτιάχνεις μιά τέτοια διάταξη, καί να θες μερικές δεκάδες χιλιετίες γιά να την ολοκληρώσεις. Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, να περιμένεις μερικές χιλιάδες χρόνια, ελπίζοντας ότι: (α) ό,τι πάς να προστατεύσεις,… η χώρα σου, ο λαός σου,… θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέχρι να τελειώσεις εσύ, καί (β) ότι οι διάδοχοί σου θα συνεχίσουν (καί θα τελειώσουν) το έργο σου με τον ίδιο ζήλο.
Μισό λεπτό, εδώ· διότι, στο Διαδίκτυο γίνεται χαμός από χρονολογίες!
- Εδώ έχουμε 25,000 χρόνια ηλικία της πυραμίδας της Βοσνίας στον τίτλο, αλλά στο κείμενο …δέκα! (Προφανώς δεκαπέντε χιλιάρικα χρόνια διαφοράς είναι ένα τίποτα· ένα τσιγάρο δρόμος! )
- Εδώ έχουμε χρονολόγηση στα 28,000 πΧ.
- Καί στο άρθρο της Γουΐκι, έχουμε 34,000 χρόνια ηλικία, δηλαδή πάμε στο 32,000 πΧ.
Επειδή, όμως, εμείς είμαστε έξυπνα παιδιά καί ξέρουμε τους κατακλυσμικούς κύκλους, οι δύο πρώτες χρονολογήσεις αποκλείονται. Διότι ο πρόσφατος κατακλυσμός (βύθιση Ατλαντίδας) έγινε το 9,600 πχ, κι ο αμέσως προηγούμενος το 9,600 + 19,000 = 28,600 πΧ. Άρα, η δεύτερη χρονολόγηση αποκλείεται, επειδή πέφτει μόλις εξακόσια χρόνια μετά την επιστροφή του πολιτισμού στο μηδέν. Καί γιά τον ίδιο περίπου λόγο αποκλείεται καί η πρώτη, διότι πέφτει μόλις 2,400 χρόνια μετά το «ρησέτ» του πολιτισμού. (Ανεπαρκές διάστημα γιά τέτοια πρόοδο, θα έλεγα.) Επομένως, το θεωρώ απίθανο να έγινε τότε.
Άρα, μας μένει μονάχα η τρίτη χρονολόγηση, του 32,000 πΧ. Απόλυτο δίκιο έχει ο ντόπιος ερευνητής!… αποδεικνύοντας ακόμη μία φορά το ότι, αν στηριχτούμε στους ακαδημαϊκούς αρχαιολόγους, ψωνίσαμε από σβέρκο! Ευτυχώς που κατά καιρούς υπήρξαν άτομα, σαν τον Σλήμαν, τον Τζώρτζ Σμίθ, καί τον Βέντρις.
Όμως, η πρώτη χρονολόγηση που αναφέρεται στο κείμενο, των δέκα χιλιάδων ετών, επίσης παίζει… διότι πέφτει 400 χρόνια πρίν τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος καί την καταβύθιση της Ατλαντίδας. Παίζει, τουλάχιστον θεωρητικώς. Διότι η Σφίγγα έχει χρονολογηθεί στα 12 με 14 χιλιάρικα χρόνια πΧ, άρα είναι λίγο απίθανο να φτιάξανε κάποιοι μιά Σφίγγα κουτουρού μέσα στη μέση του πουθενά, χωρίς πυραμίδα/ες τριγύρω. Δεν μου ταιριάζει νοητικώς… Ενστικτωδώς, θεωρώ ότι πυραμίδες καί Σφίγγα εννοιολογικώς συνδέονται.
Άρα, η πιθανώτερη χρονολόγηση γιά το προστατευτικό πεντάγωνο είναι του 32,000 πΧ.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου