στ. Κλασματοδιάταξη – 2
ι Εργοδότου Αποκάλυψις! 

Το (κανονικό) πεντάγωνο, ως σχήμα, συμμετέχει σ’ ένα ακόμη αρκετά γνωστό σχήμα στις τρείς διαστάσεις, το (κανονικό) δωδεκάεδρο (δες πχ εδώ). Αποτελεί την πλευρά του.



Οπότε, γεννάται το ερώτημα, αν το μεγάλο πεντάγωνο το δικό μας, με τις πυραμίδες, είναι πλευρά κάποιου κανονικού δωδεκαέδρου… καί δή, εγγεγραμμένου σε σφαίρα.
Γιατί την ψάχνω προς αυτή την κατεύθυνση;
  • Διότι η σφαίρα μπορεί να είναι κάποιος πλανήτης.
  • Καί διότι το δωδεκάεδρο έχει συνδεθεί με τον αιθέρα. (Άντληση αιθερικής ενέργειας, κτλ κτλ.)
Εντάξει, αυτά τα περί αιθέρα δεν συμπεριλαμβάνονται στις σημερινές ακαδημαϊκές θετικές επιστήμες, αλλά ποιός χέστηκε!    Εμείς δεν εμποδιζόμαστε στην έρευνά μας από γνώμες άλλων, καί σαφώς θα κάνουμε τα δικά μας.

Μιά σφαίρα, που έχει μέσα της εγγεγραμμένο ένα δωδεκάεδρο (δηλαδή, ένα 12εδρο, του οποίου οι γωνίες ακουμπάνε στην επιφάνεια της σφαίρας), έχει ακτίνα R, που σχετίζεται με την πλευρά α του εγγεγραμμένου 12έδρου (δηλαδή, με την πλευρά κάθε πενταγώνου του 12έδρου), με τον εξής τύπο (εδώ κάτω-κάτω, τύπος 15) :
R = ( α * sqrt(3) *(1 + sqrt(5) ) ) / 4 (με συναρτήσεις λογιστικού φύλλου)
Οπότε, εμείς δοκιμάζουμε να δούμε αν πρόκειται γιά 5γωνο / 12εδρο εγγεγραμμένο στη Γή μας. Γιά α = 1,192.81 km (που βρήκαμε), προκύπτει R = 1,671.43 km. Καμμία σχέση με την ακτίνα του πλανήτη μας, που είναι 6,300 km!
Άρα, αν έχει σχέση με περιγεγραμμένη σφαίρα, τότε πρέπει να πάμε παραπάνω.
Πόσο παραπάνω;
Πολύ παραπάνω. Καί, γιά να μην κρυβόμαστε πλέον, στον Ήλιο!

Ας παίξουμε ένα παιχνιδάκι, με τη βοήθεια του λογιστικού φύλλου. Ξεκινάμε μ’ ένα (μάλλον) λογικό ερώτημα:
«- Κι αν, ρέ Εργοδότη, η αρχική απόσταση πυραμίδα Χέοπος με πυραμίδα Βοσνίας ήταν αυτή η πλευρά του αρχικού πενταγώνου μας; Αν δεν μας ενδιέφερε καθόλου η βυθισμένη πυραμίδα του Κόλπου της Σύρτεως;»
Αν. Ωραία, όμως, θα το ψάξουμε κι αυτό! Κάνουμε το εξής:
  • Σε κάθε πεντάγωνο, παίρνουμε τη «διαγώνιο» καί την κάνουμε πλευρά στο αμέσως μεγαλύτερο… (με βάση τον τύπο που είδαμε: «διαγώνιος» = α * 2 * cos(radians(36)) )
  • …καί κάθε πεντάγωνο, το κάνουμε εγγεγραμμένο σε σφαίρα, ακτίνας R.
  • Επί 13 φορές.
Πού καταλήγουμε; Ιδού!



Ψάχνουμε, τώρα, την ακτίνα του Ήλιου μας (γιά επαλήθευση), καί βρίσκουμε μιά τιμή 695.7 χιλιάδες km. Πέφτει κοντά στην τιμή με α/α 14, με σφάλμα 12%. (Δεν είναι, όμως, η ίδια.) Αλλά, προσέξτε: επειδή ο Ήλιος είναι διάπυρη μάζα αερίων (δεν έχει σταθερό έδαφος, να καθορίσει επακριβώς την ακτίνα του), η τιμή του άρθρου της Γουΐκι δίδεται με προϋποθέσεις. Δηλαδή (καί με απλά λόγια), να δεχθούμε ως όριο της ακτίνας της Ηλιακής σφαίρας εκείνο, όπου η διαφάνεια της περιφέρειας του Ήλιου «φρακάρει» κατά τα 2/3.
Οπότε, εμείς εδώ:
  • Είτε δεχόμαστε την προσέγγιση με το σφάλμα του 12%.
  • Είτε δεχόμαστε ότι εκείνοι οι αρχαίοι λάβανε υπ’ όψιν τους ένα πρόσθετο ύψος 870,821 – 621,456 = 249,365 km, αποδιδόμενο στο Ηλιακό στέμμα, ή ενδεχομένως στην εν γένει Ηλιακή δραστηριότητα (που φτάνει αρκετά μακριά από τον Ήλιο).
  • Είτε δεχόμαστε ότι η τιμή 14 αναφέρεται σ’ έναν Ήλιο, πολύ νεώτερον (καί πιό μικρόν σε διαστάσεις), κάτι δισ/εκατομμύρια χρόνια πρίν!!!
Όπως καί νά ‘χουν τα πράγματα, γιά μένα το νόημα είναι περισσότερο από ξεκάθαρο:
Το εν λόγωι πεντάγωνο είναι δημιουργία «ομφαλού σύνδεσης» με τον Ήλιο, γιά άντληση αιθερικής ενέργειας· καί δή, με «κατέβασμα» της ισχύος στη 13η αρμονική προς τα κάτω.
(Καί πάλι δεν μιλάω τζάμπα. Αυτά, με τις 13 αρμονικές, τά ‘χω ξαναδεί. Σας βεβαιώνω. Αντιθέτως, εικάζω ότι οι Φαεθωνιανοί τά ‘γραψαν στα γιγάντια @@ τους. Αλλά… μπάμ!!!)

Καταληκτικά συμπεράσματα
Παρά το ότι δεν γνωρίζουμε ποιοί κατασκεύασαν το πεντάγωνο αυτό καί πότε ακριβώς, ούτε πώς το κατάφεραν (με -άγνωστη σήμερα- τεχνολογία; με επικλήσεις; με…; ), γνωρίζουμε ξεκάθαρα τον σκοπό τους: ήταν το να τραβάνε ανεξάντλητη αιθερική ενέργεια απ’ τον Ήλιο. Γιά σκοπούς διαφόρους – κυμαινόμενους από το καλό κλίμα καί την καρποφορία, μέχρι -ξέρω ‘γώ- την ευφορία των ανθρώπων.
Στο διάβα των αιώνων, τώρα, ο «ομφαλός» μετακινήθηκε. Όλα αυτά τα (μέσωι ναών, βωμών, μενίρ, κτλ) εστιασμένα πεδία μετακινούνται – βλέπε πχ καί τους μαγνητικούς πόλους της Γής. Καί συγκεκριμένα, φαίνεται πως πρώτα πήγε λίγο δυτικά (Τροία), μετά λίγο ανατολικά (Χαττούσα), μετά ίσως πάλι δυτικά (Νίκαια).
Όμως, φαίνεται πως αρκετοί, αδιαφορώντας γιά τη μετακίνηση του «ομφαλού», κράτησαν την παμπάλαιη αυτή γνώση, καί δοκίμασαν να κατοικήσουν / κρατήσουν (ξανά) καί τα εδάφη του «ομφαλού». Τρώες, Χετταίοι, Ιωάννης της Αποκάλυψης, Επτά Εκκλησίες της Αποκάλυψης, Ιωάννης Βατάτζης… νά, δέστε εδώ την αυτοκρατορία της Νικαίας στη μέγιστη ακμή της (καί λίγο πρίν απελευθερωθεί η Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους, το 1261) :



Μπορούμε να κάνουμε μιά ακόμη τολμηρή υπόθεση: ο μόνος, που «κατέκτησε» καί τις τέσσερεις επί ξηράς πυραμίδες του πενταγώνου (εκτός απ’ την …υποβρύχια, δηλαδή), ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος! Τις δύο, Χέοπος καί σημερινής ΝΑ Τουρκίας, ξέρουμε πώς· πέρασε από εκεί νικηφόρος. Τις άλλες δύο, της Βοσνίας καί της Ουκρανίας…
…Αλήθεια, τί έκανε τα τέσσερα χρόνια, που έλειπε απ’ την Ελλάδα (απ’ τα 18 του μέχρι τα 22 του), καί δεν ήξερε κανείς πού βρισκόταν; Μήπως είχε πάει εκεί πάνω;
Εκτός αν εσάς σας ικανοποιούν οι αόριστες αναφορές των χειρογράφων, ότι επί τέσσερα χρόνια «πολεμούσε τους Πάρθους»!
Αν είναι αλήθεια αυτό (καί γιατί να μην είναι; προτείνει κανείς κάτι καλύτερο; ), μας λέει κάτι όλη αυτή η μαγικοθρησκευτική πορεία; Εμένα μου λέει αρκετά!…

Αυτός ακριβώς ο «ομφαλός», θεωρώ πως είναι (ήταν; ) η ισχυρώτερη αιθερική πεδιακή περιοχή (δηλαδή, «κέντρο δύναμης» – με απλή ορολογία) εκτός κυρίως Ελλάδος. Δεν γνωρίζω αν δουλεύει καί σήμερα… ή, αν όχι, πώς θα ξαναπάρει μπρός.
Θεωρώ, όμως, πως απαρεγκλίτως πρέπει να έρθει στην κατοχή της Ελλάδας! Μιάς Ελλάδας, που –εννοείται!– δεν θα είναι το σημερινό κοτέτσι με τα σημερινά του χάλια.
Όσο γιά τις απαντήσεις, που προσπάθησα να δώσω στο πρόβλημα, πιθανώτατα είναι ανεπαρκείς. Ωστόσο, οι καλές απαντήσεις προκύπτουν, μόνο αν κάνεις καλές ερωτήσεις.
Κι απ’ αυτές τις τελευταίες, θαρρώ πως έκανα αρκετές!

ΤΕΛΟΣ