Πάνε να τυλίξουν την Κύπρο «σε μια κόλλα χαρτί»
Βασίλης Μακρίδης
► Τόση «υποστήριξη» από τους «συμμάχους» είχαν να δουν οι Ελλαδίτες και οι Κύπριοι από την εποχή του... Αττίλα!!!
► Πρώτα, με την «ευγενή χορηγία» του διαβόητου εν Αθήναις Αμερικανού πρεσβευτή Geoffrey Pyatt, όλα τα εγχώρια συστημικά «Μέσα» πούλησαν την «παραμύθα» με τα δύο αμερικανικά αεροπλανοφόρα, ότι δήθεν βαίνουν προς στήριξη της γεώτρησης του αμερικανικού κολοσσού Exxon Mobil.
► Αποδείχθηκε, πολύ σύντομα μάλιστα, ότι ο σκοπός που έσπευσαν τα δύο πλοία του αμερικανικού Ναυτικού ήταν εντελώς διαφορετικός:
► Ακολούθησε η δεύτερη «παραμύθα», βρετανικής προέλευσης αυτή τη φορά, την οποία ευχαρίστως τα ίδια Μέσα την «πλάσαραν» ως «βρετανικό χαστούκι» στην Τουρκία. Ο ξανθομπάμπουρας υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Boris Johnson, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτίνας του Εργατικού Κόμματος από το Βόρειο Λονδίνο (ήτοι την «κοιτίδα» της ελληνοκυπριακής ομογένειας στην Βρετανία), «αναγνώρισε», μεν, το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να διεξάγει έρευνες εντός της ΑΟΖ της, πρόσθεσε όμως «πονηρά» και κάτι που τα συστημικά ΜΜΕ «παρέλειψαν» να σχολιάσουν.
Διαβάστε επι λέξει:
Τα κεφαλαία υπογράμμισης δικιά μας.
► Τι είπε, λοιπόν, ο Βρετανός «Πόντιος Πιλάτος»; Ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ πρέπει να αναπτυχθούν προς όφελος ΟΛΩΝ των Κυπρίων, δηλαδή ΚΑΙ των Τουρκοκυπρίων!!! Από ΣΗΜΕΡΑ!!! Και μπορεί να μιλά για την προώθηση λύσης του Κυπριακού, ΔΕΝ το θέτει όμως ως ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για την συμμετοχή των Τ/Κ στη νομή των κερδών από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων!!!
► Τι το δραστικά διαφορετικό υποστηρίζουν, δηλαδή, όχι τόσο ο Akinci, όσο σύσσωμη η σημερινή ΤΟΥΡΚΙΚΗ πολιτική ηγεσία, με επικεφαλής τον R.T. Erdogan;;;
► Το χειρότερο απ' όλα, ωστόσο, είναι ότι διαφαίνεται, με βάση τις πληροφορίες, ότι τη λύση της διανομής των κερδών από την εκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ το συντομότερο δυνατό, την έχει ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ, σιωπηρά προς το παρόν ΚΑΙ ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης!!!
Η πρόταση αυτή υπάρχει, ουσιαστικά, εδώ και 20, περίπου, χρόνια, όταν ακόμη ήταν πρωθυπουργός στην Ελλάδα ο Κ. Σημίτης, Υπ.Εξ. ο Θ. Πάγκαλος, αναπληρωτής του Πάγκαλου ο ΓΑΠ, πρόεδρος της Κύπρου Γλ. Κληρίδης και Υπ.Εξ. της Κύπρου ο Ν. Ρολάνδης, που θεωρείται και ο «πατέρας» της πρότασης αυτής, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την κατανομή των κερδών από τους υδρογονάνθρακες κατά 70% στην Ε/Κ πλευρά και κατά 30% στην Τ/Κ.
► Τα κέρδη της Τ/Κ πλευράς, σύμφωνα με την ίδια πρόταση, θα έμπαιναν σε ένα είδος «κουμπαρά» και θα αποδίδονταν στην Τ/Κ πλευρά σε δύο περιπτώσεις:
Αυτή η δεύτερη περίπτωση συνιστά, βεβαίως, την αναγνώριση της de facto ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ του νησιού, δεδομένου ότι κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι, ότι η όποια επίλυση του Κυπριακού θα καταλήξει στην ύπαρξη ΕΝΟΣ κράτους (έστω και με την μορφή ομοσπονδίας) με νομική υπόσταση Διεθνούς Δικαίου ως ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ εκπροσώπου του κυπριακού λαού συνολικά, όπως ΕΙΝΑΙ σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία.
► Εάν έχει συμβεί αυτό (δηλαδή εάν ο Ν. Αναστασιάδης έχει αποδεχθεί μια λύση για την κυπριακή ΑΟΖ ίδια ή παρόμοια με την πρόταση Ρολάνδη προ 20ετίας), αυτό σημαίνει ότι το παιχνίδι ήταν προ πολλού «στημένο» και ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός ήταν το κατάλληλο «εργαλείο» για την υλοποίηση των πλάνων όχι μόνο της Τουρκίας, αλλά και των ΗΠΑ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Και μη σας μπερδεύει το γεγονός της προσωρινής «κόντρας» Τουρκίας - ΗΠΑ, κυρίως με αφορμή το Συριακό. Η στρατηγική σχέση των δύο χωρών έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος και η προσέγγιση της Ρωσίας από την πλευρά της Τουρκίας έχει απολύτως τακτικό χαρακτήρα και είναι, ουσιαστικά, «λυκοσυμμαχία» (κάτι, πάντως, που ποτέ δεν ξεχνά η Ρωσία!!!).
► Πριν από μερικά χρόνια, ο Δ. Χριστόφιας, υπό την ιδιότητα του προέδρου της Κύπρου, αντιλήφθηκε μάλλον έγκαιρα, ότι Τουρκία και ΗΠΑ (με τις τότε πολιτικές τους ηγεσίες) πάνε να τυλίξουν την Κύπρο «σε μια κόλλα χαρτί» και επέλεξε τότε την, αμφίβολης αξίας, προσέγγιση με το Ισραήλ, το οποίο ωστόσο εκείνη την εποχή είχε κάκιστες σχέσεις με την προεδρία Ομπάμα των ΗΠΑ, ενώ αποφάσισε και το «μοίρασμα της πίτας» των γεωτρήσεων σε εταιρείες από πολλές χώρες (Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ιταλία κλπ).
► Η κίνηση αυτή ουδόλως άρεσε, βεβαίως, στην πλευρά των ΗΠΑ και Τουρκίας. Τότε ξεκίνησε, διόλου τυχαία, η προσπάθεια υπόσκαψης και υπονόμευσης της κυπριακής οικονομίας, προϊόντα της οποίας ήταν το «κραχ» του τραπεζικού συστήματος του νησιού, η απόσυρση επενδύσεων και καταθέσεων και η υπογραφή Μνημονίου. Και, βεβαίως, η πάση θυσία προώθηση της εκλογής Αναστασιάδη, ως του «κατάλληλου ανθρώπου στην κατάλληλη θέση» για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των «απέναντι».
► Γράφω τα παραπάνω, όχι ασφαλώς για να «αθωώσω» την προεδρία Χριστόφια και το ΑΚΕΛ για τα μεγάλα λάθη που διέπραξαν κατά την περίοδο που άσκησαν εξουσία, αλλά για να καταδείξω ότι το παιχνίδι γύρω από την κυπριακή ΑΟΖ και το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο και καλύτερο «κομμάτι» είναι, εν πολλοίς, δρομολογημένο εδώ και πολύ καιρό (εδώ και χρόνια, για την ακρίβεια) και ότι ακόμη και η ανάδειξη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ πολιτικών ηγεσιών όχι μόνο στο νησί, αλλά και στον «περίγυρό» του (λέγε με... ΕΛΛΑΔΑ!!!), με σκοπό την εφαρμογή ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ πολιτικών επιλογών είναι κάτι που έρχεται από... πολύ πιο μακριά απ' ό,τι φανταζόμασταν!...
► Τα όποια κενά πιθανόν άφησα στην αφήγησή μου, ας αποτελέσουν τροφή για σκέψη...
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι το αξίωμα του Κ. Καραμανλή (του πρεσβύτερου) ότι «στην πολιτική λέγονται πράγματα που δεν γίνονται και γίνονται πράγματα που δεν λέγονται» βρίσκει στην περίπτωση της Κύπρου μία από τις πιο κλασικές εφαρμογές του...
► Τόση «υποστήριξη» από τους «συμμάχους» είχαν να δουν οι Ελλαδίτες και οι Κύπριοι από την εποχή του... Αττίλα!!!
► Πρώτα, με την «ευγενή χορηγία» του διαβόητου εν Αθήναις Αμερικανού πρεσβευτή Geoffrey Pyatt, όλα τα εγχώρια συστημικά «Μέσα» πούλησαν την «παραμύθα» με τα δύο αμερικανικά αεροπλανοφόρα, ότι δήθεν βαίνουν προς στήριξη της γεώτρησης του αμερικανικού κολοσσού Exxon Mobil.
► Αποδείχθηκε, πολύ σύντομα μάλιστα, ότι ο σκοπός που έσπευσαν τα δύο πλοία του αμερικανικού Ναυτικού ήταν εντελώς διαφορετικός:
- οι κοινές, προγραμματισμένες προ πολλού, μάλιστα, ασκήσεις με τις Ένοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ, με το ένα μάτι στραμμένο προς την Συρία
- και το άλλο, το... «καλό», που βλέπει μακρύτερα, προς το Ιράν!...
► Ακολούθησε η δεύτερη «παραμύθα», βρετανικής προέλευσης αυτή τη φορά, την οποία ευχαρίστως τα ίδια Μέσα την «πλάσαραν» ως «βρετανικό χαστούκι» στην Τουρκία. Ο ξανθομπάμπουρας υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Boris Johnson, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτίνας του Εργατικού Κόμματος από το Βόρειο Λονδίνο (ήτοι την «κοιτίδα» της ελληνοκυπριακής ομογένειας στην Βρετανία), «αναγνώρισε», μεν, το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να διεξάγει έρευνες εντός της ΑΟΖ της, πρόσθεσε όμως «πονηρά» και κάτι που τα συστημικά ΜΜΕ «παρέλειψαν» να σχολιάσουν.
Διαβάστε επι λέξει:
- «Οι υδρογονάνθρακες της Κύπρου θα πρέπει να αναπτυχθούν προς όφελος ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ
- και προτρέπουμε ΟΛΕΣ τις πλευρές να αναζητήσουν τρόπους με τους οποίους η ανάπτυξη των υδρογονανθράκων μπορεί να υποστηρίξει την αναζήτησή μίας ΛΥΣΗΣ»
Τα κεφαλαία υπογράμμισης δικιά μας.
► Τι είπε, λοιπόν, ο Βρετανός «Πόντιος Πιλάτος»; Ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ πρέπει να αναπτυχθούν προς όφελος ΟΛΩΝ των Κυπρίων, δηλαδή ΚΑΙ των Τουρκοκυπρίων!!! Από ΣΗΜΕΡΑ!!! Και μπορεί να μιλά για την προώθηση λύσης του Κυπριακού, ΔΕΝ το θέτει όμως ως ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για την συμμετοχή των Τ/Κ στη νομή των κερδών από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων!!!
► Τι το δραστικά διαφορετικό υποστηρίζουν, δηλαδή, όχι τόσο ο Akinci, όσο σύσσωμη η σημερινή ΤΟΥΡΚΙΚΗ πολιτική ηγεσία, με επικεφαλής τον R.T. Erdogan;;;
► Το χειρότερο απ' όλα, ωστόσο, είναι ότι διαφαίνεται, με βάση τις πληροφορίες, ότι τη λύση της διανομής των κερδών από την εκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ το συντομότερο δυνατό, την έχει ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ, σιωπηρά προς το παρόν ΚΑΙ ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης!!!
Η πρόταση αυτή υπάρχει, ουσιαστικά, εδώ και 20, περίπου, χρόνια, όταν ακόμη ήταν πρωθυπουργός στην Ελλάδα ο Κ. Σημίτης, Υπ.Εξ. ο Θ. Πάγκαλος, αναπληρωτής του Πάγκαλου ο ΓΑΠ, πρόεδρος της Κύπρου Γλ. Κληρίδης και Υπ.Εξ. της Κύπρου ο Ν. Ρολάνδης, που θεωρείται και ο «πατέρας» της πρότασης αυτής, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την κατανομή των κερδών από τους υδρογονάνθρακες κατά 70% στην Ε/Κ πλευρά και κατά 30% στην Τ/Κ.
► Τα κέρδη της Τ/Κ πλευράς, σύμφωνα με την ίδια πρόταση, θα έμπαιναν σε ένα είδος «κουμπαρά» και θα αποδίδονταν στην Τ/Κ πλευρά σε δύο περιπτώσεις:
- Σε περίπτωση επίλυσης του Κυπριακού εντός 10ετίας και
- Ούτως ή άλλως μετά την παρέλευση της 10ετίας και ανεξάρτητα από την πορεία επίλυσης του Κυπριακού!!!
Αυτή η δεύτερη περίπτωση συνιστά, βεβαίως, την αναγνώριση της de facto ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ του νησιού, δεδομένου ότι κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι, ότι η όποια επίλυση του Κυπριακού θα καταλήξει στην ύπαρξη ΕΝΟΣ κράτους (έστω και με την μορφή ομοσπονδίας) με νομική υπόσταση Διεθνούς Δικαίου ως ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ εκπροσώπου του κυπριακού λαού συνολικά, όπως ΕΙΝΑΙ σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία.
► Εάν έχει συμβεί αυτό (δηλαδή εάν ο Ν. Αναστασιάδης έχει αποδεχθεί μια λύση για την κυπριακή ΑΟΖ ίδια ή παρόμοια με την πρόταση Ρολάνδη προ 20ετίας), αυτό σημαίνει ότι το παιχνίδι ήταν προ πολλού «στημένο» και ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός ήταν το κατάλληλο «εργαλείο» για την υλοποίηση των πλάνων όχι μόνο της Τουρκίας, αλλά και των ΗΠΑ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Και μη σας μπερδεύει το γεγονός της προσωρινής «κόντρας» Τουρκίας - ΗΠΑ, κυρίως με αφορμή το Συριακό. Η στρατηγική σχέση των δύο χωρών έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος και η προσέγγιση της Ρωσίας από την πλευρά της Τουρκίας έχει απολύτως τακτικό χαρακτήρα και είναι, ουσιαστικά, «λυκοσυμμαχία» (κάτι, πάντως, που ποτέ δεν ξεχνά η Ρωσία!!!).
► Πριν από μερικά χρόνια, ο Δ. Χριστόφιας, υπό την ιδιότητα του προέδρου της Κύπρου, αντιλήφθηκε μάλλον έγκαιρα, ότι Τουρκία και ΗΠΑ (με τις τότε πολιτικές τους ηγεσίες) πάνε να τυλίξουν την Κύπρο «σε μια κόλλα χαρτί» και επέλεξε τότε την, αμφίβολης αξίας, προσέγγιση με το Ισραήλ, το οποίο ωστόσο εκείνη την εποχή είχε κάκιστες σχέσεις με την προεδρία Ομπάμα των ΗΠΑ, ενώ αποφάσισε και το «μοίρασμα της πίτας» των γεωτρήσεων σε εταιρείες από πολλές χώρες (Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ιταλία κλπ).
► Η κίνηση αυτή ουδόλως άρεσε, βεβαίως, στην πλευρά των ΗΠΑ και Τουρκίας. Τότε ξεκίνησε, διόλου τυχαία, η προσπάθεια υπόσκαψης και υπονόμευσης της κυπριακής οικονομίας, προϊόντα της οποίας ήταν το «κραχ» του τραπεζικού συστήματος του νησιού, η απόσυρση επενδύσεων και καταθέσεων και η υπογραφή Μνημονίου. Και, βεβαίως, η πάση θυσία προώθηση της εκλογής Αναστασιάδη, ως του «κατάλληλου ανθρώπου στην κατάλληλη θέση» για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των «απέναντι».
► Γράφω τα παραπάνω, όχι ασφαλώς για να «αθωώσω» την προεδρία Χριστόφια και το ΑΚΕΛ για τα μεγάλα λάθη που διέπραξαν κατά την περίοδο που άσκησαν εξουσία, αλλά για να καταδείξω ότι το παιχνίδι γύρω από την κυπριακή ΑΟΖ και το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο και καλύτερο «κομμάτι» είναι, εν πολλοίς, δρομολογημένο εδώ και πολύ καιρό (εδώ και χρόνια, για την ακρίβεια) και ότι ακόμη και η ανάδειξη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ πολιτικών ηγεσιών όχι μόνο στο νησί, αλλά και στον «περίγυρό» του (λέγε με... ΕΛΛΑΔΑ!!!), με σκοπό την εφαρμογή ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ πολιτικών επιλογών είναι κάτι που έρχεται από... πολύ πιο μακριά απ' ό,τι φανταζόμασταν!...
► Τα όποια κενά πιθανόν άφησα στην αφήγησή μου, ας αποτελέσουν τροφή για σκέψη...
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι το αξίωμα του Κ. Καραμανλή (του πρεσβύτερου) ότι «στην πολιτική λέγονται πράγματα που δεν γίνονται και γίνονται πράγματα που δεν λέγονται» βρίσκει στην περίπτωση της Κύπρου μία από τις πιο κλασικές εφαρμογές του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου