ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ...

Διαπολιτισμική Παιδεία: Ένα βήμα πριν την Παγκοσμιοποιημένη Παιδεία!

Δηλαδή, ένα βήμα πριν γίνουμε πολτός!!!



Καλημέρα Μαρία, Γιώργο, Δημήτρη, Ελένη, Παναγιώτη…Μπεσμίρ, Βενελίνα, Λόρις, Αχμέτ, Τάι! Μαθητές από διαφορετικές χώρες, διαφορετικούς πολιτισμούς, διαφορετικές γλώσσες και διαφορετικές συνήθειες…μα άνθρωποι!





Το απάνθρωπο σύστημα των παγκοσμιποιητών ανάγκασε αυτά τα ταλαίπωρα παιδιά που για τίποτα δεν ευθύνονται, να εγκαταλείψουν τις χώρες τους, συνήθως για λόγους επιβίωσης και ν’ αναζητήσουν καλύτερη ζωή σε μια νέα πατρίδα.





Η μικρή μας Ελλάδα έγινε τα τελευταία χρόνια μια από τις χώρες υποδοχής που πληρώνουν ακριβά τα παιχνίδια των ισχυρών της Γης, οι οποίοι αντί να διαμορφώνουν τις κατάλληλες συνθήκες ανθρώπινης ζωής στις χώρες των δυστυχισμένων, προτιμούν με τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης να μεταφέρουν τα προβλήματα και στις υπόλοιπες, καταργώντας σταδιακά τα εθνικά μας κράτη και τους εθνικούς μας πολιτισμούς!





Εκτός των άλλων η εξέλιξη αυτή των κοινωνιών επιβάλλει τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου της εκπαίδευσης, για να βρεθούν οι καλύτεροι τρόποι, ώστε τα παιδιά των μεταναστών να γίνουν ουσιαστικοί μέτοχοι της ελληνικής παιδείας και να δουν τη χώρα μας, στην οποία επέλεξαν να ζήσουν όχι σαν μητριά, αλλά σαν πραγματική μητέρα. Παράλληλα πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μην χάνεται ο εθνικός μας προσανατολισμός και να μην πέφτει το μορφωτικό μας επίπεδο.





Δυστυχώς όμως, αντί να προστατεύεται η Εθνική μας Παιδεία, φαίνεται να οδηγείται σε θλιβερό... ξεπεσμό, αφού σταθερά επιχειρείται η ολέθρια μετάλλαξή της σε Διαπολιτισμική Εκπαίδευση! Γι’ άλλη μια φορά, με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα των μειονοτήτων, καταδυναστεύονται και καταργούνται τα δικαιώματα της πλειονότητας! Στη συγκεκριμένη περίπτωση φθείρεται ανεπανόρθωτα το υπέρτατο αγαθό της Ελληνικής Παιδείας, προκειμένου να δημιουργηθεί μία κοινωνία-Βαβέλ!





Βεβαίως, το ΥΠΕΠΘ της Ελλάδας στηριζόμενο στα ιδεώδη της δημοκρατίας, εργάστηκε και συνεχίζει να εργάζεται με σκοπό να παράσχει σε όλους τους πολίτες του ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης. Το 1996 τέθηκαν οι βάσεις καθώς από τότε λειτουργεί η Ειδική Γραμματεία Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και από το 2000 το ομώνυμο Ινστιτούτο (ΙΠΟΔΕ) ως επιστημονικό συμβουλευτικό όργανο του ΥΠΕΠΘ. Έκτοτε, το υπουργείο προχώρησε σε νέες νομοθετικές ρυθμίσεις για την αναβάθμιση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Έτσι λοιπόν, όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να εγγραφούν στο δημόσιο σχολείο ανεξάρτητα από τη νομιμότητα ή όχι της παραμονής τους στην Ελλάδα, ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Η εγγραφή τους βέβαια είναι μόνο η αρχή και ίσως το εύκολο κομμάτι της υπόθεσης. Από εκεί και πέρα, το πρώτο που επιβάλλεται να διεκπεραιωθεί είναι η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, χωρίς τη γνώση της οποίας δε θα είναι εφικτό να παρακολουθήσουν το σχολικό πρόγραμμα. Οι γλωσσικές τους ελλείψεις δεν επηρεάζουν μόνο τη βαθμολογία στα γλωσσικά μαθήματα αλλά επιδρούν αρνητικά και στη βαθμολογία άλλων μαθημάτων.





Με Υπουργική Απόφαση, η εκμάθηση της ελληνικής επιτυγχάνεται με τις τάξεις υποδοχής, τα φροντιστηριακά τμήματα που λειτουργούν μέσα στα σχολεία καθώς και με την πρόσθετη διδακτική βοήθεια στην κανονική τάξη που φοιτά ο μαθητής. Επίσης, για τους ενήλικους αλλοδαπούς, για την εκμάθηση της Νέας Ελληνικής Γλώσσας λειτουργούν στα Διδασκαλεία της Νέας Ελληνικής Γλώσσας των Πανεπιστημίων τμήματα αρχαρίων, μέσων και προχωρημένων, ενώ οι πολιτικοί πρόσφυγες δεν πληρώνουν ή έχουν μειωμένα δίδακτρα. ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΛΑ!





Και απ’ δω ξεκινάει το σκοτεινό αντεθνικό σχέδιο που τα γεγονότα, οι εκπαιδευτικές αλλαγές και πολυπολιτισμικές ιδέες αποκαλύπτουν: Σύμφωνα με το Ενιαίο Πλαίσιο Προγράμματος Σπουδών του 1998 και τα Αναλυτικά Προγράμματα των επιμέρους μαθημάτων του 1993, στη θέση του εθνικού ιδεώδους που προβλεπόταν ως τότε στους σκοπούς της Εκπαίδευσης, έχει τοποθετηθεί το διαπολιτισμικό ιδεώδες και τη θέση της Ορθοδοξίας έχει καταλάβει ο Ανθρωπισμός! Πρόκειται για μεταρρυθμιστικές διατάξεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και μη συνταγματικές, αν τις ερμηνεύσει κανείς σε συνάφεια με τα σχετικά άρθρα του ισχύοντος Συντάγματος.





Την ίδια περίοδο μια διεθνιστική Μη Κυβερνητική Οργάνωση (οι Μ.Κ.Ο. είναι πλέον “βαθύ κράτος”, οι βραχίονες της σκοτεινής υπερεθνικής εξουσίας) με το όνομα CDRSEE (ελληνιστί Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοδυτική Ευρώπη), η οποία ιδρύθηκε το 1998 με έδρα την Ολλανδία, αποφάσισε πώς θα διδασκόμαστε εμείς την ιστορία! Με το πρόγραμμα “Joint History Project” (JHP) προσέλαβαν το 2000 επίλεκτους ανθρώπους από Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια, άλλες Βαλκανικές χώρες, Κύπρο και τρεις Ελληνίδες που παραδόξως δεν είναι ιστορικοί, αλλά διδάσκουν υποψήφιους Δασκάλους και Νηπιαγωγούς σε Ελληνικά Πανεπιστήμια, εκπαιδεύοντάς τους στον... Γενιτσαρισμό! Οι καθηγήτριες αυτές είναι η Θάλεια Δραγώνα, Χριστίνα Κουλούρη και η Άννα Φραγκουδάκη που δικαίως ονομάστηκαν από τους αγωνιστές εκπαιδευτικούς “Τρίγωνο της Προδοσίας”!





Στόχος του προγράμματος αυτού ήταν να αναθεωρήσουν τα εθνοκεντρικά βιβλία της Ιστορίας, για να πετύχουν “stereotype free history”, μια Ιστορία χωρίς στερεότυπα. Την εικόνα αυτή της εθνικής προδοσίας ήλθε να συμπληρώσει η συμφωνία που υπέγραψαν το 2003 οι τότε υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας Γεώργιος Παπανδρέου και Ισμαήλ Τζεμ, όπου παραχωρήθηκε το δικαίωμα από την κάθε χώρα να εγκρίνει τα σχολικά βιβλία της άλλης! Από τότε η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση απέκτησε σαφή στόχο να κυριαρχήσει όχι απλώς σε ένα τομέα εξυπηρέτησης των αλλοδαπών, αλλά σε όλες τις βαθμίδες, σε όλα τα σχολεία, εις βάρος της Εθνικής μας Παιδείας, εις βάρος των Ελλήνων μαθητών που αναγκάζονται να μορφωθούν με νέους διεθνιστικούς όρους και στόχους. Αντί δηλαδή το κράτος μας να φροντίσει να ενταχθούν οι αλλοδαποί στα ελληνικά δεδομένα και πρότυπα, αναγκάζει τους Έλληνες να ενταχθούν στα πολυπολιτισμικά πρότυπα, στην κονσέρβα δηλ. της πολυμορφίας που την παρουσιάζουν ως ευκαιρία και ως πρόοδο!





Για τους σκοπούς αυτούς πρόσφατα διαφημίστηκε ως ανάγκη από την υπουργό Α. Διαμαντοπούλου, να λειτουργήσει το δημόσιο σχολείο ως ολοήμερο! Το ολοήμερο σχολείο θα έχει μαθητές γηγενείς (Έλληνες δηλ.) και αλλόγλωσσους και θα διδάσκεται παντού η μητρική γλώσσα των μαθητών και η Ιστορία της χώρας προέλευσής τους! Δηλαδή θα διοριστούν σύντομα και αλλοδαποί εκπαιδευτικοί. Επιπλέον ο χωρισμός της οικογένειας ολοκληρώνεται καθώς τα παιδιά μένουν όλο και πιο μακρυά από τους γονείς τους, ενώ στερούμενα της παιδικής τους ελευθερίας για παιχνίδι, φορτώνονται όλο και περισσότερες υποχρεώσεις χωρίς νόημα και φθάνουν να μισήσουν το σχολείο και την ίδια την μάθηση...





Ο ωραιοποιημένος και ασαφής όρος “διαπολιτισμικότητα” υποστηρίζει ότι το κάθε άτομο, αλλά και το κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να ξεχωρίζει. Η πρόθεση “δια” επίσης, υποδηλώνει αυτήν την αναγκαιότητα αλληλεπίδρασης μεταξύ γηγενών - αλλοδαπών. Φυσικά οι έννοιες της συνεργασίας, του σεβασμού μεταξύ τους, των ίσων δικαιωμάτων, είναι έννοιες που υποδηλώνονται και αγγίζουν ευαίσθητες χορδές της ψυχής του καθενός μας. Όμως οι ενστάσεις εγείρονται έντονες καθώς οι έννοιες αυτές είναι πολύ γενικές και συχνά προβάλλονται εξυπηρετώντας αδιόρατους σκοπούς και συμφέροντα. Η μετάλλαξη των σχολικών βιβλίων κατά την τελευταία δεκαετία έχει ήδη μεγιστοποιήσει τον κίνδυνο.





Η σύγκριση των σημερινών αναγνωστικών με τα παλαιά, καταδεικνύει όχι μόνο την απώλεια του εθνικού πρασανατολισμού, τον εξοβελισμό κορυφαίων Ελλήνων συγγραφέων για χάρη μιας πολυεθνικής σύστασης κειμένων, αλλά και την ελεύθερη πτώση του μορφωτικού επιπέδου που προσφέρουν. Το να αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα όχι απλά παίρνοντας μια διαπολιτισμική διάσταση με την αρχική σημασία του όρου, αλλά με την έννοια του να αλλάξει η χώρα υποδοχής προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα και να μην προσβληθεί ο μετανάστης που έρχεται, εθελοτυφλώντας στην πιθανή προσβολή ή ζημία της χώρας υποδοχής, είναι πλέον περισσότερο από ορατός κίνδυνος. Για παράδειγμα, οι συζητήσεις περί αποκοπής του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών ή περί της αντικατάστασης της προσευχής, του «Πάτερ ημών» με το ποίημα του Ρίτσου «Πρωινό Άστρο» οδηγεί σαφώς προς μία παγκοσμιοποιημένη ισοπέδωση και όχι προς μία διαπολιτισμική πρόοδο. Όλα αυτά παρουσιάζονται ως διαπολιτισμικά, αλλά είναι βέβαιο ότι μ’ αυτόν τον τρόπο ο όρος εκφυλίζεται!





Έτσι φθάσαμε στο γνωστό και κατάπτυστο βιβλίο Ιστορίας της κας Ρεπούση, που αποσύρθηκε μετά από τη γενική κατακραυγή, το αδειασμένο από τα ιστορικά γεγονότα της εθνικής περηφάνειας, για την οποία μας λένε ότι πρέπει να νιώθουμε ένοχοι (!) και γεμάτοι από ιστορικές ανακρίβειες και ανούσιες εκφράσεις. Έτσι αφαιρείται η ορθόδοξη κατήχηση από τα βιβλία των θρησκευτικών και γεμίζουν με τις διδασκαλίες ξένων θρησκειών. Έτσι γεμίζουν οι σελίδες των αναγνωστικών με υπερπληθώρα ξενικών ονομάτων και αδειάζουν από τα ονόματα των ηρώων. Έτσι έφθασαν νοσηροί (ή πληρωμένοι) εγκέφαλοι να χαρακτηρίζουν το εθνοκεντρικό σχολείο ως απομονωτικό, δογματικό, ρατσιστικό!





Λοιπόν, η αντίσταση όλων μας είναι επιτακτική. Ας μάθουν οι πράκτορες της Νέας Τάξης ότι το Ελληνικό Σχολείο είναι δικαίωμά μας!! Ας μάθουν κι εκείνοι που από τον περασμένο Νοέμβριο αφαίρεσαν με θράσος το “Εθνικής” από το λογότυπο του Υπουργείου Παιδείας ότι η είναι απαίτησή μας η Εθνική Παιδεία στην πατρίδα τοης Παιδείας του Πολιτισμού, των Ακαδημιών, των Επιστημών! Ο αυτοσεβασμός μας επιβάλλει την προσήλωσή μας στην Ελληνικότητα του σχολείου των παιδιών μας!





Η διαπολιτισμική εκπαίδευση νοείται μόνο ως φροντίδα για ομαλή ένταξη των αλλοδαπών μαθητών στην μέθεξη της Ελληνικής Παιδείας, χωρίς να εκσφενδονίζεται ότι θυμίζει Ελλάδα, και, αν αυτό αποτελεί επιλογή τους, για ξεχωριστή συμμετοχή στην παιδεία της χώρας προέλευσής τους. Κάθε άλλη έννοια διαπολιτισμικής εκπαίδευσης δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί έσχατη προδοσία για την χώρα μας και ύπουλη προσβολή για τους μαθητές-αυριανούς πολίτες. Για την πατρίδα μας που θέλει να ζήσει. Για την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες και όσους θέλουν να νοιώθουν Έλληνες...





ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ! Είναι απαίτηση και δικαίωμά μας!





Πηγές:

1) Μάρκου, Γ., Εισαγωγή στη διαπολιτισμική εκπαίδευση, Αθήνα, 1995

2) http://www.ypepth.gr/el_ec_page200.htm



ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2010/12/blog-post_05.html#ixzz17ELn0Rsn