ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ ΖΕΥΣ-ΔΙΑΣ...[Ελληνική Θεολογία Μέρος Β΄]

Ο νοητικός Νους ή ορθά ο δημιουργός και ταυτόχρονα πατέρας [Ζευς - Δίας] ή αλλιώς το νοητικό Σύμπαν δημιουργεί κοιτάζοντας προς το Ιδεατό ή καθαυτό ζωντανό υπόδειγμα [Φάνης] ή νοητό Σύμπαν, προκειμένου νοώντας το υπόδειγμα να γίνει τα πάντα και έτσι να δώσει υπόσταση με την ουσία του και την ενέργεια του στον αισθητό Κόσμο. Μιας και το ιδεατό ζωντανό ΟΝ ή υπόδειγμα [Φάνης] είναι νοητά τα πάντα, ο δημιουργός και ταυτόχρονα πατέρας νοητικός Νους [Δίας - Ζευς] είναι νοητικά τα πάντα, και ο αισθητός Κόσμος είναι αισθητά τα πάντα. Δηλαδή το ιδεατό ζωντανό ΟΝ – υπόδειγμα [Φάνης] είναι όλα τα νοητά, ο νοητικός Νους [ Ζευς - Δίας] είναι όλα τα νοητικά και ο αισθητός γεννημένος Κόσμος – ουρανός είναι όλα τα αισθητά. Και αυτό μιας και το αιώνιο ιδεατό ζωντανό υπόδειγμα [Φάνης] είναι μέσα στα νοητά αυτό ακριβώς που είναι ο νοητικός Νους [Ζευς - Δίας] μέσα στα νοητικά. Το ιδεατό ζωντανό ΟΝ [Φάνης] είναι το πρώτο ανάμεσα στα υποδειγματικά αίτια και είναι το πρώτο αιώνιο ΟΝ, ο Πρόκλος «Είς Τίμαιον» [1. 331.17 -  19] περί αυτού γράφει χαρακτηριστικά ότι «τὸ παράδειγμα τοῦ παντὸς οὐ τῶν πολλῶν ἐστιν ἀιδίων͵ ἀλλὰ τὸ πάντων ἀιδιώτατον καὶ τὸ πρώτως αἰώνιον», βρίσκεται δε εδραιωμένο στο τέλος των πρώτων νοητών, ο δε νοητικός Νους [Ζευς - Δίας] είναι η πρώτη μονάδα των δημιουργικών αιτιών που ενώνεται μέσω της Νύκτας – μυθολογικά πηδά πάνω στον Φάνη δηλαδή στο νοητό καθαυτό ζωντανό ΟΝ και το καταπίνει – με το ζωντανό ΟΝ που εμπεριέχει τις τέσσερις μονάδες των Ιδεών – τα ιδεατά πρότυπα των 4^ωνΦάνης] είναι διπλό, το ένα νοητό και το άλλο νοητικό, και όπως το ένα βρίσκεται πριν από τον δημιουργό και ταυτόχρονα πατέρα ή αλλιώς νοητικό Νου [Δίας - Ζευς], καθώς είναι πρωταρχικά αιώνιο και ενωμένο και συμπεριλαμβάνει όλα τα νοητά ζωντανά όντα, ενώ το άλλο βρίσκεται μέσα στον δημιουργό, καθώς περιέχει ενιαία ολόκληρο τον δημιουργικό αριθμό των ειδών. Δηλαδή το καθαυτό ιδεατό ζωντανό ΟΝ [αυτόζωον] υπάρχει και πριν τον νοητικό Νου και μέσα στον νοητικό Νου και μετά τον νοητικό Νου. Γιατί απλώνεται σε κάθε νοητική βαθμίδα, είτε καθολική είτε μερική. Ο νοητικός Νους κοιτάζει προς τον εαυτό του και προς τα προηγούμενα του – γιατί δεν θα ήταν θεμιτό να κοιτάζει προς τα κατώτερα του – και, κοιτάζοντας προς εκείνα, παράγει τα πάντα και κάνει το σύμπαν, στο βαθμό που είναι σύμπαν, εικόνα του νοητού σύμπαντος. Περιέχεται, μάλιστα, από το  νοητό σύμπαν με βάση την αιτία των νοητικών θεών η οποία υπάρχει εκεί, και περιέχεται όχι σαν ένα μέρος και είδος του νοητού σύμπαντος, αλλά όπως η κατώτερη βαθμίδα περιέχεται μέσα στην προηγούμενη της. Γιατί διαφορετικά λέγεται ότι ο θεϊκός Νους περιέχει τα είδη και διαφορετικά τους επιμέρους νόες. Γιατί καθένα από αυτά είναι τα πάντα αυτοτελώς, ενώ καθένα από τα είδη είναι ενωμένο με τα άλλα είδη, δεν είναι όμως τα πάντα. Γιατί καθένα από αυτά είναι αυτό που είναι, διατηρώντας την ιδιότητα του αμιγή και διακριτή. Με την ίδια, λοιπόν, λογική διαφορετικά περιέχονται μέσα στον νοητό Νου τα νοητά που υπάρχουν μέσα σε αυτόν, και διαφορετικά οι νοητικές βαθμίδες που προήλθαν από αυτόν. Ωστόσο μπορείς να πεις ότι καθεμία από αυτές, που είναι αυτοτελής, περιέχεται και μέσα στο παντέλειο ζωντανό ΟΝ. Όλα, λοιπόν, όσα υπάρχουν μέσα στον δημιουργό, υπάρχουν και μέσα στο υπόδειγμα, και ο δημιουργός δημιουργώντας τον Κόσμο με πρότυπο εκείνο, τον δημιουργεί με πρότυπο και τον ίδιο του τον εαυτό. ειδών πλασμάτων που εντός του δημιουργού είναι νόες και νοητικές δυνάμεις που δεν επιδέχονται συμμετοχή : τα ουράνια όντα ή το στοιχείο πυρ, τα ιπτάμενα όντα ή το στοιχείο αήρ, τα υδρόβια όντα ή το στοιχείο ύδωρ και τα χθόνια όντα ή το στοιχείο γη – και, αφού συμπληρωθεί από εκεί, γίνεται νοητός Κόσμος μέσα στα νοητικά. Το υπόδειγμα ή αλλιώς το Ιδεατό ζωντανό ΟΝ [Φάνης] είναι διπλό, το ένα νοητό και το άλλο νοητικό, και όπως το ένα βρίσκεται πριν από τον δημιουργό και ταυτόχρονα πατέρα ή αλλιώς νοητικό Νου [Δίας - Ζευς], καθώς είναι πρωταρχικά αιώνιο και ενωμένο και συμπεριλαμβάνει όλα τα νοητά ζωντανά όντα, ενώ το άλλο βρίσκεται μέσα στον δημιουργό, καθώς περιέχει ενιαία ολόκληρο τον δημιουργικό αριθμό των ειδών. Δηλαδή το καθαυτό ιδεατό ζωντανό ΟΝ [αυτόζωον] υπάρχει και πριν τον νοητικό Νου και μέσα στον νοητικό Νου και μετά τον νοητικό Νου. Γιατί απλώνεται σε κάθε νοητική βαθμίδα, είτε καθολική είτε μερική. Ο νοητικός Νους κοιτάζει προς τον εαυτό του και προς τα προηγούμενα του – γιατί δεν θα ήταν θεμιτό να κοιτάζει προς τα κατώτερα του – και, κοιτάζοντας προς εκείνα, παράγει τα πάντα και κάνει το σύμπαν, στο βαθμό που είναι σύμπαν, εικόνα του νοητού σύμπαντος. Περιέχεται, μάλιστα, από το  νοητό σύμπαν με βάση την αιτία των νοητικών θεών η οποία υπάρχει εκεί, και περιέχεται όχι σαν ένα μέρος και είδος του νοητού σύμπαντος, αλλά όπως η κατώτερη βαθμίδα περιέχεται μέσα στην προηγούμενη της. Γιατί διαφορετικά λέγεται ότι ο θεϊκός Νους περιέχει τα είδη και διαφορετικά τους επιμέρους νόες. Γιατί καθένα από αυτά είναι τα πάντα αυτοτελώς, ενώ καθένα από τα είδη είναι ενωμένο με τα άλλα είδη, δεν είναι όμως τα πάντα. Γιατί καθένα από αυτά είναι αυτό που είναι, διατηρώντας την ιδιότητα του αμιγή και διακριτή. Με την ίδια, λοιπόν, λογική διαφορετικά περιέχονται μέσα στον νοητό Νου τα νοητά που υπάρχουν μέσα σε αυτόν, και διαφορετικά οι νοητικές βαθμίδες που προήλθαν από αυτόν. Ωστόσο μπορείς να πεις ότι καθεμία από αυτές, που είναι αυτοτελής, περιέχεται και μέσα στο παντέλειο ζωντανό ΟΝ. Όλα, λοιπόν, όσα υπάρχουν μέσα στον δημιουργό, υπάρχουν και μέσα στο υπόδειγμα, και ο δημιουργός δημιουργώντας τον Κόσμο με πρότυπο εκείνο, τον δημιουργεί με πρότυπο και τον ίδιο του τον εαυτό.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα πούμε ότι, καθώς η περιεκτικότητα είναι δυο ειδών, η μία υπό την έννοια ότι το σύνολο περιέχει τα μέρη και η άλλη υπό την έννοια ότι η αιτία περιέχει τα αιτιατικά, ο Πλάτωνας υπόθεσε την πρώτη λέγοντας ότι στο σύνολο του καθαυτού ζωντανού Όντος περιέχονται τα μέρη τα γένη και τα είδη των ζωντανών οργανισμών, που όλα τους τα έχει ονομάσει ατελή ως προς το σύνολο. Όσο για τον καθολικό νοητικό Νου ή Δία – Ζήνα, προήλθε και αυτός από εκεί σαν από αιτία του, ενώ περιέχει και αυτός με νοητικό τρόπο τα πάντα. Περιέχεται, λοιπόν, ο νοητικός Νους ή Δίας – Ζευς από το νοητό ζωντανό ΟΝ ή ορφικό Ωό υπό την έννοια της αιτίας, και δεν περιέχεται έτσι, σαν να είναι μέρος, ώστε να είναι ατελής. Για αυτό και ο «Τίμαιος» λέγει ότι : «Γιατί εκείνο περιέχει μέσα του και έχει όλα τα νοητά ζωντανά Όντα». Γιατί στην πραγματικότητα μέσα σε εκείνο βρίσκονται αυτά που περιέχονται ως μέρη και έμειναν αναπόσπαστα από την ολότητα και συμπληρώνουν εκείνη, η οποία είναι όχι το σύνολο πριν από τα μέρη αλλά το σύνολο που αποτελείται από τα μέρη. Έτσι η αγαθότητα είναι διπλή, και άλλη απόλυτη, άλλη αυτή που βρίσκεται στον δημιουργικό υπερκόσμιο Νου, και η μία είναι πηγή όλων των αγαθών, νοητών και νοητικών και υπερκόσμιων και εγκόσμιων, ενώ η άλλη, επειδή είναι κάποια αγαθότητα, είναι αιτία και πηγή κάποιων αγαθών, αλλά και έλαβε σειρά κατώτερη από άλλα αγαθά. Δηλαδή και επομένως ο δημιουργικός και ταυτόχρονα πατρικός νοητικός Νους [Δίας - Ζευς] έχει την ιδιότητα του δημιουργικού αίτιου λόγω της αγαθότητας που υπάρχει σε αυτόν. Λόγω αυτής και ο νοητικός Νους είναι δημιουργός και όχι μόνο γνώστης του Όντος, και το ΟΝ που υπάρχει σε αυτόν, το υπόδειγμα εντός του, είναι δραστικό και δημιουργεί με την ίδια την ουσία του και δεν τελειοποιεί μόνο τον νοητικό Νου. Τα πάντα δηλαδή υπάρχουν πρωταρχικά μέσα στον εαυτό του, και τα εξωτερικά, το «Εόν» του Παρμενίδη, είναι εικόνες της ολότητάς του που δημιουργεί με ολόκληρο τον εαυτό του γιατί ούτε οι Ιδέες, τα ζωντανά Όντα, έχουν λάβει υπόσταση απομονωμένες και ξεχωριστές από τον δημιουργό νοητικό Νου, αλλά ο νοητικός Νους στραμμένος στον εαυτό του ορά όλα τα είδη, για αυτό και ο Πλάτων στους «Νόμους» παρομοίαζε την ενέργεια του νοητικού Νου με την περιφορά «εντόρνου» σφαίρας. Συγκεκριμένα ο Πρόκλος λέγει ότι «οὔτε γὰρ αἱ ἰδέαι κεχωρισμέναι τοῦ νοῦ καθ΄ αὑτὰς ὑφεστήκασιν͵ ἀλλ΄ ὁ νοῦς εἰς ἑαυτὸν ἐπεστραμμένος ὁρᾷ τὰ εἴδη πάντα· διὸ ὁ Ἀθηναῖος Ξένος [leg. X 898B] σφαίρας ἐντόρνου περιφορᾷ τοῦ νοῦ τὴν ἐνέργειαν ἀπείκασεν·»

Ο δημιουργός και ταυτόχρονα πατέρα ή αλλιώς ο νοητικός Νους είναι αίτιος του είδους, το υπόδειγμα αίτιο της ομορφιάς και το Αγαθό αίτιο της ένωσης. Το νοητό υπόδειγμα χορηγεί την ομορφιά και το είδος, το δε δημιουργικό αίτιος δηλ. ο νοητικός Νους χορηγεί το είδος και την ουσία. Το δημιουργικό αίτιο, το οποίο ορά προς το νοητό υπόδειγμα είναι πολύμορφο. Γιατί διαφορετικά δημιουργεί ορώντας προς εκείνο ο καθολικός δημιουργός, γιατί και ο καθολικός δημιουργός αποβλέπει προς το νοητό και το τέλειο ζωντανό ΟΝ, χρησιμοποιεί όμως το υπόδειγμα που έχει μέσα του, καθώς έχει με νοητικό τρόπο το νοητό, το οποίο είναι και τέτοια, όπως το νοητό, λόγω της ομοιότητας που έχει προς εκείνο, και πιο μερικό από αυτό – αυτός, είναι ενωμένος με εκείνο λόγω της κορυφαίας υπεροχής του – και διαφορετικά η δημιουργική τριάδα. Το πρώτο μέλος της δημιουργεί ενιαία, το δεύτερο γεννητικά και το τρίτο επιστρεπτικά, διαφορετικά μέσα στους ανεξάρτητους θεούς, διαφορετικά μέσα στους εγκόσμιους.

Επίσης θα πρέπει να επισημάνουμε ότι υπάρχει πλήθος νοητών ζωντανών οργανισμών, πράγμα που και ο Πλάτωνας αποδεικνύει ρωτώντας με ποιόν από τους ζωντανούς οργανισμούς συνέστησε τον Κόσμο ο δημιουργός ή νοητικός Νους. Γιατί η ιδιότητα του ζωντανού οργανισμού ξεκινά από ψηλά και από τα νοητά και προχωρά μέσα από όλες τις μεσαίες βαθμίδες και αλλού υπάρχει μόνο νοητά, αλλού μόνο νοητά αλλά με τον τρόπο που αναλογεί στα νοητά – νοητικά, και αλλού νοητικά, και στην τελευταία περίπτωση αλλού μόνο νοητά με τον τρόπο που αντιστοιχεί στα νοητικά, αλλού ζωτικά και αλλού νοητικά. Και έτσι σε κάθε Νου υπάρχει ο νοητός ζωντανός οργανισμός με τον τρόπο που τους ταιριάζει. Γιατί κάθε Νους έχει το νοητό που είναι ενωμένο μαζί του. Η φύση του ζωντανού οργανισμού απλώνεται σε όλες τις βαθμίδες του Νου.

Αυτές, βέβαια, τις διαφορές πρέπει να τις θεωρήσουμε ενωμένες μέσα στο ίδιο το πρωταρχικό ζωντανό ΟΝ και να αποδώσουμε σε αυτές πρόοδο με βάση τους αριθμούς που τους ταιριάζουν. Γιατί, όπως το πρώτο ζωντανό ΟΝ είναι μοναδικό, έτσι καθένα από τα υπόλοιπα ζωντανά όντα έχει προσδιοριστεί από διαφορετικό αριθμό, και εκεί που ο αριθμός είναι ίδιος, υπάρχουν διαφορές ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες των όντων. Γιατί πρέπει και στην περίπτωση του ζωντανού Όντος να υπάρχει το μοναδικό πριν από όσα έχουν λάβει πλήθος, επειδή αυτό είναι συγγενέστερο με το Ένα και από την στιγμή που κάθε θεϊκό πλήθος ξεκινά από τη μονάδα. Όπως ακριβώς, λοιπόν, ο δημιουργός είναι η μονάδα όλων των δημιουργικών αιτιών, παρόλο που η δημιουργική ιδιότητα υπάρχει σε πολλούς θεούς, έτσι λοιπόν και το καθαυτό ζωντανό ΟΝ είναι μονάδα όλων των ζωντανών όντων, μέσα στο οποίο βρίσκονται και τα πιο καθολικά υποδείγματα των εγκόσμιων και έχει λάβει υπόσταση εκ των προτέρων η μια αιτία του σύμπαντος Κόσμου. Το νοητό υπόδειγμα είναι ζωντανός οργανισμός, επειδή χορηγεί τη ζωή, όπως ίδει έχουμε αναφέρει, και επειδή γεννά τις αιτίες ολόκληρης της ζωογονικής σειράς και τις ίδιες τις πηγές της ζωής, και επειδή είναι γεμάτο από την πρωταρχική και νοητή ζωή. Δηλαδή το Ένα ΟΝ θα βρίσκεται υπεράνω της ζωής, η μεσαία τάξη των νοητών είναι η πρώτη, η μια και άπειρη ζωή, ενώ το καθαυτό ζωντανό ΟΝ, επειδή είναι γεμάτο από την νοητή ζωή, αποκαλείται ζωντανό ΟΝ. Γιατί, όπως είναι αιώνιο λόγω της συμπλήρωσης του από τον Αιώνα [από την αιωνιότητα], έτσι λοιπόν είναι και ζωντανό λόγω της υποδοχής της ζωής. Είναι νοητό, επειδή είναι τοποθετημένο μετά την νοητή ζωή. Έχει κληθεί, λοιπόν, ζωντανό ΟΝ όχι επειδή ζει. Άλλωστε καθετί που ζει είναι κατά τον Πλάτωνα ζωντανό Ον. Ότι τυχόν έχει ζωή, λέει ο Τίμαιος, δίκαια θα αποκαλείτο ζωντανό Ον. Για αυτό αποκαλεί ζωντανά όντα και τα φυτά και τα σπέρματα, χαρακτηρίζοντας ότι ζωντανό Ον από την ζωή. Αν, λοιπόν, ζει το νοητό υπόδειγμα ως αιώνιο – γιατί η αιωνιότητα είναι το σύνολο της ζωής, όπως αναφέρει και ο Πλωτίνος, ώστε και το αιώνιο ζει – και αν καθετί που ζει είναι ζωντανό Ον, άρα το νοητό υπόδειγμα είναι ζωντανό ΟΝ. Άρα το ζωντανό υπόδειγμα ή αλλιώς το νοητό ζωντανό ΟΝ βρίσκεται στην Τρίτη τριάδα των νοητών. Γιατί δεν βρίσκεται στην πρώτη, αφού εκείνη είναι υπεράνω της ζωής. Ούτε στην δεύτερη, αφού αυτή είναι η ζωή. Άρα βρίσκεται στην τρίτη. Γιατί δεν βρίσκεται ούτε έξω από τα νοητά, επειδή ο Πλάτωνας συνεχώς αποκαλεί το υπόδειγμα μόνο νοητό. Και παρόλο που αναγνωρίζει και τον υπερκόσμιο δημιουργικό Νου, ούτε αυτόν τον ονομάζει νοητό ούτε το υπόδειγμα ήταν νοητικό. Αλλά είναι άλλη η νοητή ολότητα και άλλη η νοητική. Επομένως, και ο δημιουργός, αν και περιέχει όλα όσα περιέχει το νοητό ζωντανό ΟΝ, ωστόσο έχει την ολότητα κατώτερη από την νοητή.

Ο Πλάτωνας, τοποθετεί πριν από ολόκληρο τον Κόσμο τις τρείς αιτίες, το Αγαθό – Ένα, τον νοητό ζωντανό ΟΝ [οργανισμό] και τον δημιουργικό Νου, από αυτές δίνει στον Κόσμο νου τέλειο, εδραιωμένο πάντα στην πράξη, ξεχωριστό από την ύλη, γεμάτο από άχραντες νοήσει, και θεϊκή ψυχή, νοητική που αναπτύσσει την ουσία του ενός Νου και χορεύει γύρω από αυτόν και ανακυκλώνει το σύμπαν, και ένωση των ουσιών και μια θεϊκότητα και αγαθότητα που συγκρατεί και ενοποιεί ολόκληρο το πλήθος μέσα στον Κόσμο, και πρόνοια που απλώνεται σε όλα και είναι ξεχωριστή από αυτά για τα οποία προνοεί και ανήκει στον εαυτό της και ξεχωρίζει τον εαυτό της από όλα όσα διοικεί.

Ο νοητικός Νους, όταν δημιουργεί, ενδυναμώνεται και από τα δύο. Δηλαδή και από το υπόδειγμα, επειδή προς αυτό δημιουργεί, και από την αγαθότητα, επειδή για αυτήν δημιουργεί. Έχουμε δηλαδή αυτά τα τρία στην σειρά, το Αγαθό, το ιδεατό ή καθαυτό ζωντανό ΟΝ [νοητό υπόδειγμα - Φάνης] και τον δημιουργό και ταυτόχρονα πατέρα νοητικό Νου ή αλλιώς Δία – Ζευς. Και αν το πούμε αλλιώς, η πρώτη αγαθότητα ή Αγαθό είναι το Ένα, που βρίσκεται υπεράνω κι από τα ίδια τα νοητά. Γιατί εκείνο είναι το υπερβατικό Αγαθό. Υπόδειγμα είναι το νοητό, το οποίο συγκροτεί ενωμένα ολόκληρο τον αριθμό των ειδών. Δηλαδή  ο δημιουργός είναι ο νοητικός Νους, ο οποίος δίνει υπόσταση στα πάντα, αυτός είναι ο Δίας – Ζευς.

Ο Πλάτων εις τον «Τίμαιο, 39.e.7» αναφέρει ότι όπως ο Νους νοεί [ορά] καλά τις ιδέες που υπάρχουν μέσα στο αιώνιο ζωντανό κόσμο [υπόδειγμα], δηλαδή τι λογής είναι και πόσες είναι, έτσι σκέφτηκε ο δημιουργός ότι έπρεπε να έχει και ο εδώ κόσμος, δηλαδή τις ίδιες ποιοτικώς και ποσοτικώς μορφές....

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ
www.eleysis69.wordpress.com

Συνεχίζεται.....