ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΦΕΡΤΕ ΒΟΤΑΝΑ ΜΕΡΟς Α"[ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ]

Εχεις καλάμι παρκαρισμενο κάπου;;ε αστο εκει που βρισκεται..ολοι ενα καλάμι εχουν καβαλήσει και τρέχουν προς αγραν καταξίωσης οπως κι ας μεταφράζεται τούτο..εσύ πάρε σκουπόξυλο..αλλ ουχι ετσι απλά...θά σου δώσω συνταγή παλιά ,δοκιμασμένη[τόσες μάγισσες το δοκιμασαν πριν απο εσενα για εσένα....]..βέβαια αυτές ειναι δουλειές της Εκατης...αρα χρειαζεται να ειναι το φεγγάρι στή χαση του...πρεπει να ψαλεις και τον κατάλληλο υμνο..[τωρα αν δεν ξερεις ,ε πες το "φεξε μου φεγγαρακι μου"]..μετα παίρνεις τα βοτανια...εδω ειναι το ολο θέμα...ΣΤΡΑΜΩΝΙΟ, ΝΤΑΤΟΥΛΑ,ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑ,ΑΜΑΝΙΤΑ [βεβαιως βεβαιως],λιγη σκονη απο ΑΜΑΡΑΝΤΟ,ΥΣΣΩΠΟ[θυμήσου το "πλυνείς με υσσωπω και καθαρισθησομαι..",λίγα νομιζεις ξερουν οι Οβριοί;;] καί ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ[αυτη ως διαπιστωνεις δεν λειπει από πουθενά....δια πάσαν νοσον και πάσαν μ.........και πάν μαγικο]..7 τα βοτάνια οπως πρόσεξες προφανώς...[τωρα την αναλογία την ακριβη και την μαγικη λεξη που λες την ωρα που τα ανακατευεις...ε δεν μπορω να τα πω-καθοτι εδω πεφτουν τα ευρωπουλα..τι να κανουμε..αλλα δεν εχει και πολυ σημασια ,αφου σου αποκάλυψα τα ονοματα των φυτων]..τα ανακατεύεις λοιπον και με τη σκονη αλοιφεις το σκουποξυλο..μετα το καβαλάς [χμμ κι εδω οντως κατι γινεται..αλλα πως να το περιγραψω,εχω και μια ηλικια..ειμαι και σοβαρή κυρια,λογω της επαφής του εμποτισμενου ξύλου με.....ουφφ...παντως μιλαμε για εκσταση!!σε τετοια κατασταση εμπαιναν οι μαγισσες και εκαναν τα αστρικα τους ταξιδια]και λοιπον εισαι ετοιμος...καβαλα πάς στόν ουρανό,καβαλα πάς στον Αδη ,κάνεις σταση στο Σείριο περνάς κι απ τον Βοώτη..κι ασε τούς αλλους με τό καλάμι τους....
..Σοβαρα τωρα στην ευλογημένη χωρα μας φύονται χιλιάδες φυτά και εν πολλοις σπάνια[και τα παραπάνω,τα βρίσκουμε σε πολλες περιοχές..βεβαια προσωπικά εγω χρόνια εψαχνα το αγαποβότανο..αλλα ως λεγει το τραγουδι.."της αγάπης το βοτάνι,καθε τόπος δεν το βγάνει"]..ας αρχίσουμε λοιπόν μέ τον χιλιοτραγουδισμένο Αμάραντο...ΑΝ ΔΕΙς ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ ΑΜΑΡΑΝΤΟ ,ΛΕΝΕ ,ΚΙ ΕΙΣΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟς ΘΑ ΓΙΑΤΡΕΥΤΕΙς...ΚΙ ΑΝ ΠΑς ΤΑΞΙΔΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙς ΚΑΛΑ..ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙς ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ..ΕΚΕΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΙΩΝΙΑ..Ο ΑΜΑΡΑΝΤΟς Η ΑΠΕΘΑΝΤΟς, Η ΑΓΑΥΗ,ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΗς ΕΛΛΑΔΑΣ..ΑΛΛΑ ΑΥΤΟς ΜΕ ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΚΗΘΥΡΑ...ΣΤΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΜΙΛΙΑΝ..ΕΤΣΙ ΕΛΕΓΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΤΕΣΛΑ,ΑΚΡΙΒΩς ΑΠΟ ΤΑ ΑΜΑΡΑΝΤΑ ΠΟΥ ΦΥΤΡΩΝΑΝ ΕΚΕΙ
Οικογένεια: AGAVACEAE

Προέλευση ονόματος: Το όνομα Αγαύη είναι αρχαίο ελληνικό. Σύμφωνα με το μύθο Αγαύη ονομαζόταν η μητέρα του Πενθέα, βασιλιά της Θήβας, η οποία τελικά σκότωσε το γιο της ευρισκόμενη σε έκσταση, επειδή αυτός δεν επέτρεπε τ...η λατρεία του Διονύσου στην πόλη.

Κοινή ονομασία: Αθάνατος. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας φέρει ονόματα παρόμοια με το προηγούμενο.

Τοπική ονομασία: αθανασιά.

Περιγραφή: μεγάλα επιμήκη φύλλα με αγκάθια στα άκρα για περισσότερη προστασία. Τα φύλλα χρώματος γκρι-πράσινου φθάνουν το μήκος των 2 περίπου μέτρων. Για να αναπτυχθεί πλήρως χρειάζεται έκταση περίπου 7 τετρ. μέτρων. Μετά από 10 περίπου χρόνια, μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου, από το κεντρικό στέλεχος του φυτού αναπτύσσεται ένας ισχυρός και ψιλός ανθοφόρος βλαστός, που ανάλογα με τις συνθήκες μπορεί να φθάσει σε ύψος από 8 μέχρι 15 μέτρα. Ο βλαστός αυτός μοιάζει με πολυέλαιο. Τα άνθη είναι κίτρινα, πολλά μαζί και συγκεντρώνονται στο ψηλότερο τμήμα του ανθοφόρου βλαστού. Μετά την άνθιση το φυτό ξεραίνεται αλλά ήδη στη βάση του έχουν αναπτυχθεί πολλά μικρά νέα φυτά που με αυτό τον τρόπο διαιωνίζουν το είδος. Αν κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του ανθοφόρου βλαστού κοπεί το κεντρικό στέλεχος, τότε το φυτό μπορεί να ζήσει πολλές επιπλέον δεκαετίες, γεγονός που του έδωσε το όνομα αθάνατος. Γενικά θεωρείται είδος μονοκαρπικό, ανθίζει δηλ. και καρποφορεί μια μόνο φορά κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Ο αθάνατος είναι φυτό με προέλευση τις ΝΔ ΗΠΑ και το Μεξικό. Τον 16ο αι. έφθασε στην Ευρώπη και έκτοτε εγκλιματίστηκε κυρίως στο μεσογειακό κλίμα σε τέτοιο βαθμό ώστε σήμερα να θεωρείται χαρακτηριστικό φυτό του μεσογειακού τοπίου.

Συναντάται σε: αμμώδη ή βραχώδη εδάφη συνήθως κοντά στις ακτές. Στην περιοχή του Δήμου Θιναλίων εκτός από την παραθαλάσσια ζώνη βρίσκεται και σε καλλιεργημένα χωράφια, σε ελαιώνες, κ.α.

Παράδοση-χρήσεις:ιερό φυτό των Αζτέκων, αρχαίου λαού του Μεξικού, καλλιεργήθηκε εντατικά για τροφή, παρασκευή ποτών (μεσκάλ, πούλκε) και ινών. Στη Σικελία μάλιστα πριν από πολλά χρόνια είχαν δημιουργηθεί τεράστιες φυτείες αγαύης για οικονομική εκμετάλλευση. Σήμερα η καλλιέργεια της αγαύης έχει εγκαταλειφθεί στην Ευρώπη, το φυτό όμως χρησιμοποιείται για την κατασκευή φυσικών φραχτών μεταξύ των χωραφιών αλλά και για διακοσμητικούς λόγους σε κήπους, αυλές, βραχόκηπους, κλπ.

Παρατηρήσεις: Εκτός από τη μονόχρωμη μορφή, υπάρχουν και δίχρωμες ποικιλίες με κίτρινες ραβδώσεις στα άκρα ή τη μέση των φύλλων. Αυτές κυρίως χρησιμοποιούνται για τη διακόσμηση κήπων...
·

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το φυτό με το κιτρινο λουλούδι ευδοκιμεί κατά κόρον στο ομώνυμο χωριό Αμάραντος Ηπείρου και δεν είναι μόνο στα Κηθυρα. Ειναι άσχημο να διαδίδονται ανακριβιες για λόγους...αδιευκρινηστους