Η προωθούμενη ελληνοτουρκική προσέγγιση, οι τούρκοι μεγιστάνες και το σαθρό ελληνικό πολιτικό σύστημα Πηγή:

 

 [δημοσιεύτηκε 15:21-01/07/24, ανανεώθηκε 8:42-03/07/24] Στα τέλη Ιουνίου 2024 ο Αλέξης Τσίπρας παρευρέθη στην τελετή ορκωμοσίας του ιδιωτικού Πανεπιστημίου Koç της Κωνσταντινούπολης όπου και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας. Εκεί στην ομιλία του είπε μεταξύ άλλων «σε αυτή την περίοδο σχετικής ηρεμίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να παραπέμψουμε την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Πρόσθεσε ότι «οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, αξίζουν ένα μέλλον ειρήνης στη βάση του διεθνούς δικαίου» και πως «με βάση αυτά τα κρίσιμα βήματα στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορούμε και πρέπει να ανοίξουμε την προοπτική για την αναβάθμιση των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας στο σύνολό τους». Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι «αυτή πρέπει να είναι η Ανατολική Μεσόγειος, μια θάλασσα αμοιβαίου σεβασμού της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Μια θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας».

Δηλώσεις οι οποίες διακατέχονται από το ίδιο πνεύμα «συνεργατικότητας» με αυτές που έκανε ο Αμπντουλάχ Γκιούλ στην Αθήνα (02/07/24) σε συνέδριο το Economist. Το ερώτημα βέβαια είναι ποιός αποφάσισε να ανακηρύξει τον πρώην πρωθυπουργό ως επίτιμο διδάκτορα και να του δώσει την ευκαιρία -το βήμα για την ακρίβεια- για να μιλήσει τόσο ανοικτά για την προωθούμενη ελληνοτουρκική συνέργεια υπό το πέπλο της δήθεν ειρηνικής συνύπαρξης, τη στιγμή που ο τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν (24/06/24) δήλωνε με περισσό θράσος και απειλητικό ύφος έναντι του Ελληνισμού ότι «όταν είσαι συμμέτοχος στους εν εξελίξει πολέμους στη Μέση Ανατολή, αυτή η φωτιά θα έρθει να σας κάψει και εσάς», ενώ συντονισμένα ο κυβερνητικός εταίρος του Ρ. Τ. Ερντογάν, ο γραφικός Ντεβλέτ Μπαχτσελί έλεγε (25/06/24): «έμπνευσή μας είναι η ιαχή που λέει 'θα συμπεριλάβω στην Τουρκία νησιά, Δυτική Θράκη και Θεσσαλονίκη'». Από που λοιπόν αντλεί ο πρώην πρωθυπουργός την αισιοδοξία του και μιλά για συγκεκριμένα βήματα ελληνοτουρκικής προσέγγισης ειδικά στο πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου όπου το 2020 Ελλάδα-Τουρκία βρέθηκαν στο κατώφλι του πολέμου με τα γεγονότα του Oruc Reis; 

Φυσικά οι δηλώσεις του τέως πρωθυπουργού αλλά και το βήμα -το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Koç- δεν είναι τυχαία. Ιδρυτής του Πανεπιστήμιου Koç είναι ο πατριάρχης της οικογένειας Koç, ο Vehbi Koç, ο οποίος δημιούργησε την πρώτη εταιρεία του την εποχή του Κεμαλισμού το 1926, τέσσερα χρόνια πριν την σύναψη του «Συμφώνου Φιλίας» του 1930 μεταξύ του Κεμάλ και του Ελευθέριου Βενιζέλου. Για την ιστορία, αλλά και γιατί όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, ότι όλα σχετίζονται, ο Ελ. Βενιζέλος είχε τότε δηλώσει: «Οφείλομεν να συνεργασθώμεν στενώτατα εις όλα τα επίπεδα, ιδίως δε επί του οικονομικού» και σχεδόν ένα αιώνα αργότερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης -ως αυτόκλητος συνεχιστής του έργου του Βενιζέλου- επιχείρησε να την αναβιώσει κάνοντας πράξη το «όραμα Μητσοτάκη» μαζί με τον Ρ. Τ. Ερντογάν, υπογράφοντας την ετεροβαρή «Διακήρυξη των Αθηνών». 

Ο πρωθυπουργός κατά την υπογραφή της είπε με νόημα μεταξύ άλλων: «Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ Ταγίπ, τον Οκτώβριο του 1930 υπογράφηκε στην Άγκυρα το “Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας, Διαλλαγής και Διαιτησίας” μεταξύ των χωρών μας. Τότε ο Ισμετ Ινονού είχε δηλώσει πως “καμία διαφορά δεν μπορεί πια να χωρίσει τα δύο έθνη μέσα από την προσέγγιση να διαδραματίσουν ένα σπουδαίο ρόλο”. Ενώ, από την πλευρά του, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, Πρωθυπουργός της Ελλάδος είχε αναφέρει: “ερχόμεθα να τείνομεν ειλικρινώς το χέρι και να δηλώσομεν ότι ο μακραίων ανταγωνισμός ετερματίσθη οριστικώς”. Όσα αναφέρονται εδώ έχουν τη σημασία τους...

Επανερχόμενοι όμως στην τουρκική οικογένεια Koç, την ευημερούσα εταιρία του πατέρα Vehbi Koç, ανέλαβε ο μοναχογιός ο Rahmi Koç. Σήμερα θεωρείται ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου με 114 θυγατρικές εταιρείες που απασχολούν 90.000 εργαζομένους, δραστηριοποιούνται σε 14 διαφορετικούς κλάδους μεταξύ των οποίων, η αμυντική βιομηχανία (Otokar), αυτοκινητοβιομηχανία (Tofas, σε κοινοπραξία με την ιταλική Fiat), διυλιστήρια πετρελαίου (Tupras), ενέργεια (Aygaz), εξορύξεις (TPAO), ναυπηγεία, αλυσίδες σούπερ μάρκετ, ακίνητα, τράπεζες (Koçbank, Yapi Kredi) και ξενοδοχεία. Ο ετήσιος κύκλος πωλήσεων της Koç Holding αναλογεί στο 6% του ΑΕΠ της Τουρκίας και το 9% των εξαγωγών της Τουρκίας. Η Koç Holding αντιπροσωπεύει το 18% της συνολικής κεφαλαιοποίησης του Χρηματιστηρίου της Κωνσταντινούπολης. Ο Rahmi Koç συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια της Rolls Royce, της JP Morgan, αλλά και της κρατικής τράπεζας του Κουβέιτ. Διαθέτει επίσης μαζί με την Shell, το πλειοψηφικό πακέτο της «Τουρκικής Εταιρείας Ερευνών Πετρελαίου» (ΤΡΑΟ) στην οποία εκτός των άλλων ανήκει και το γνωστό πλοίο ερευνών Oruc Reis... 

O μεγιστάνας Rahmi Koç λοιπόν, είναι οπαδός του κοσμικού καθεστώτος και πολέμιος των ισλαμιστών, αλλά αυτό που θα μας απασχολήσει περισσότερο στο παρόν σημείωμα είναι ότι παραμένει -παρά το προχωρημένο της ηλικίας του- ένας από τους πρωτεργάτες της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης» μέσω της δημιουργίας μιας «οικονομικής βάσης». Ο ίδιος δήλωνε ανέκαθεν υπέρμαχος της Τελωνειακής Ένωσης και της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας. Ότι η λεγόμενη διπλωματία των σεισμών είναι ένα ισχυρό εργαλείο και ότι «μπορούμε να είμαστε φίλοι, μπορούμε να συνεργαστούμε, μπορούμε να ξεχάσουμε το παρελθόν και να δοκιμάσουμε μια νέα φάση στις σχέσεις μας». Ότι «το Αιγαίο είναι μια θάλασσα με μεγάλες τουριστικές δυνατότητες. Μισό εκατομμύριο Τούρκοι ταξιδεύουν κάθε χρόνο στο εξωτερικό και αν υπήρχε μια συνεργασία θα μπορούσαν να έρχονται και στην Ελλάδα». Ότι «όταν είμαστε στα πανεπιστήμια στο εξωτερικό οι καλύτεροι φίλοι μας είναι οι Έλληνες, γιατί μας αρέσουν τα ίδια πράγματα. Μοιράζονται την ίδια παιδεία, τα ίδια γούστα». Ότι «η ελληνική και τουρκική οικονομία είναι συμβατές περισσότερο από ό,τι είναι ανταγωνιστικές» αφού «η ελληνική οικονομία είναι προσανατολισμένη στις υπηρεσίες, η δική μας στη βιομηχανία. Έτσι μπορούμε με ευκολία να αντιμετωπίσουμε τις ελλείψεις της κάθε πλευράς».

Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να γίνει μια σύντομη αναδρομή στο μακρινό 1988. Στο συνεδριακό κέντρο του Νταβός, στις αρχές του 1988 -μετά την κρίση του 1987-, ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός Τουργκούτ Οζάλ (τον οποίο συνόδευε μεταξύ άλλων και ο Rahmi Koç), αποφάσισαν να δημιουργηθεί ένα άτυπο «κανάλι επικοινωνίας» που να μεσολαβεί στις πολιτικές ηγεσίες και να λειτουργεί κατευναστικά όποτε προέκυπτε ανάγκη -ή τουλάχιστον αυτό ήταν το πρόσχημα-. Ένα ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό «λόμπι» ως μηχανισμός «κατευνασμού αλλά και επικοινωνίας». Έτσι δημιουργήθηκαν το «Συμβούλιο Ελληνοτουρκικής Επιχειρηματικής Συνεργασίας» (ΣΕΤΕΣ), και αντίστοιχα το «Συμβούλιο Τουρκοελληνικής Επιχειρηματικής Συνεργασίας» (ΣΤΕΕΣ). Το καταστατικό του ΣΕΤΕΣ εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών στις 15 Απριλίου του 1988.

Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου πρωτοστάτησε εισάγοντας στο δημόσιο διάλογο τον όρο «win-win» λύσεις ενώ ομολόγησε σε διοργάνωση του Φόρεϊν Όφις ότι ο ίδιος πρότεινε ως ιδέα στον Ρ.Τ. Ερντογάν να «εκμεταλλευτούν» το ζήτημα της ενέργειας, προωθώντας τον «συνεταιρισμό» με την Ελλάδα αλλά και μια λύση για το Κυπριακό. Φωτο: tovima.gr

Δεύτερος πρόεδρος του τουρκικού Συμβουλίου από το 1992 μέχρι και το 1999 διετέλεσε ο Rahmi Koç ο οποίος καίτοι επιδίωξε να αναθερμάνει ­τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ομολόγησε στο «Βήμα» (Οκτώβριο 2008): «Κάναμε λάθος πιέζοντας για την οικονομική συνεργασία χωρίς την πολιτική θέληση των κυβερνήσεων». 

Ο Koç είπε επίσης ότι οι εμπειρίες που απέκτησε δεν ήταν πάντα ευχάριστες, «το μόνο πράγμα που έγινε αυτό το διάστημα [το 1994 συγκεκριμένα] ήταν η ΤΟΥΡΜΕΠΑ [της οποίας ιδρυτής και Επίτιμος Πρόεδρος είναι ο ίδιος], η τουρκική ένωση για την προστασία των θαλασσών που ιδρύθηκε κατά το πρότυπο της ΕΛΜΕΠΑ. Και αυτό έγινε σε συνεργασία με τον αείμνηστο φίλο μου Γιώργο Λιβανό [ιδρυτή της ΕΛΜΕΠΑ]». Η ΤΟΥΡΜΕΠΑ λοιπόν συμμετείχε στην πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, 9η Διεθνή Διάσκεψη «Our Ocean» στην Αθήνα (16-17 Απριλίου 2024) -στην οποία ο πρώτος τομέας δράσης αφορούσε στις «Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές»- όπου συνδιοργάνωσε παράπλευρη εκδήλωση μαζί με το ΕΛΙΑΜΕΠ. Το εκκολαπτήριο των υπέρμαχων της «ελληνοτουρκικής φιλίας» με απευθείας πρόσβαση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσω του Σύμβουλου Εθνικής Ασφάλειας -και πρώην επικεφαλής του ΕΛΙΑΜΕΠ-, Θάνου Ντόκου, γνωστού για τις θέσεις του υπέρ συνεκμετάλλευσης «kazan-kazan» και όχι μόνο...

Στην συνδιοργάνωση αυτή (17 Απριλίου 2024), η στοχευμένη παρέμβαση της ΤΟΥΡΜΕΠΑ υπογράμμισε «την κρίσιμη σημασία των συλλογικών περιφερειακών προσπαθειών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή της Μεσογείου, με ιδιαίτερη έμφαση στις κοινές ευθύνες Τουρκίας και Ελλάδας. Μέσω της προβολής υποδειγματικών πρωτοβουλιών και επιτυχημένων συνεργασιών, η εκδήλωση επιδιώκει να αναδείξει τη δύναμη της διασυνοριακής συνεργασίας για τη διαφύλαξη της θαλάσσιας βιοποικιλότητας». Λίγες ημέρες πριν (9 Απριλίου 2024), η «Καθημερινή» δημοσίευσε χάρτες με τα προτεινόμενα θαλάσσια πάρκα τα οποία πυροδότησαν την έντονη -κατ' άλλους στημένη(;)- αντιπαράθεση μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας (1, 2, 3, 4, 5).   

Πηγή: kathimerini.gr

Το παρόν βήμα έγραψε ήδη ότι προωθείται «συγκεκαλυμμένη συνδιαχείριση» μέσω της δημιουργίας κοινών θαλάσσιων πάρκων με την Τουρκία και την εμπλοκή επιχειρηματιών. Αυτό μάλιστα διαφαίνεται και από την δραστηριότητα του νέου Εθνικού φορέα/εταιρεία «Enterprise Greece» (Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε.) που ανακοίνωσε με συνέντευξη που παραχώρησε ο Διευθύνων Σύμβουλός της στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu (19/06/24) ότι: «στο πλαίσιο της ‘θετικής ατζέντας’, πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα για την Ελλάδα και την Τουρκία να κάνουν τα επόμενα βήματα για την ανάπτυξη της ενεργειακής συνεργασίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο». Το τουρκικό Ίδρυμα Θαλασσίων Ερευνών (TUDAV, το οποίο ιδρύθηκε το 1996) έχει επίσης προτείνει ήδη (1 και 2) τη συνεργασία με την Ελλάδα για τη δημιουργία κοινών θαλάσσιων πάρκων…

Ο αντίστοιχος τουρκικός φορέας με την «Enterprise Greece» είναι το «Συμβούλιο Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων» (DEİK) γνωστό και ως τουρκικός οργανισμός «επιχειρηματικής διπλωματίας». Μαντέψτε ποιός κατέχει θέση στο Διοικητικό Συμβούλιο του DEİK... Ο Ali Koç, ο μικρότερος γιος του Rahmi Koç, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Koç Holding και πρόεδρος της ομάδας ποδοσφαίρου Fenerbahçe. Υπενθυμίζεται εδώ ότι η «Enterprise Greece» συνδιοργάνωσε με το DEİK το ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Φόρουμ στην Κωνσταντινούπολη τον Φεβρουάριο του 2024, παρουσία του υφυπουργού για την Οικονομική Διπλωματία και Εξωστρέφεια Κώστα Φραγκογιάννη, το οποίο είχε έντονο «ενεργειακό άρωμα» (1 και 2). Αντίστοιχες επαφές είχε παλαιότερα στην Κωνσταντινούπολη (13/11/17) και ο τότε ΑΝΥΠΕΞ της κυβέρνησης Τσίπρα, ο Γιώργος Κατρούγκαλος, με επιχειρηματικούς φορείς και τον Rahmi Koç.

Ανακεφαλαιώνοντας, είναι πρόδηλο ότι υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στην προωθούμενη ελληνοτουρκική προσέγγιση και αυτός είναι οι επιφανείς οικονομικοί παράγοντες -και στις δύο πλευρές του Αιγαίου- που θέλουν τις δυο χώρες να περιπλέκουν τους οικονομικούς δεσμούς τους. Στην Τουρκία πρωτεργάτης παραμένει ο Rahmi Koç. Όσον αφορά στην Ελλάδα, το συγκεκριμένο σχέδιο έχει βαθιές ρίζες στο πολιτικό σύστημα από την εποχή του Βενιζέλου μέχρι και σήμερα. Οι δηλώσεις Αλέξη Τσίπρα το επιβεβαιώνουν, και οι πολιτικές Μητσοτάκη το δρομολογούν, με οδοδείκτη το «όραμα Μητσοτάκη», του οποίου αρχικός εμπνευστής ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. 

Για οικονομία χώρου, δεν θα επαναλάβουμε τα όσα το παρόν βήμα αποκάλυψε στις 19/06/24 όπου αναφέρθηκε ότι «Bρέθηκε η φόρμουλα συνδιαχείρισης και υφαρπαγής του πολλά υποσχόμενου υποθαλάσσιου πλούτου μας από την Τουρκία». Μια φόρμουλα την οποία οι ΗΠΑ μετά των εγχώριων εντολοδόχων, εκτελούν κάτω από την μύτη του κυρίαρχου λαού. Ας σημειωθεί ότι η σχέση του Koç με τα αμερικανικά διευθυντήρια αποφάσεων επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι μια από τις πολλές θέσεις που κατείχε ήταν και του Μέλους του Διεθνούς Διοικητικού Συμβουλίου του Συμβούλιου Εξωτερικών Υποθέσεων (Council on Foreign Relations, CFR) των ΗΠΑ. Στο CFR ήταν που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε τον Σεπτέμβριο του 2022: «Χρειαζόμαστε τους μεγάλους παίκτες, τους μεγαλύτερους παίκτες, μαζί μας, και φυσικά, είμαι πολύ χαρούμενος για το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη στρατηγική σημασία της Ανατολικής Μεσογείου...».

Αριστερά ο Rahmi Koç

Κλείνοντας όμως, θα ήταν παράλειψη αν δεν επισημάναμε ότι οι σχέσεις της οικογένειας Μητσοτάκη με την οικογένεια Koç πάνε αρκετά χρόνια πίσω και ήταν ακόμη στενότερες παλαιότερα με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Αλλά και η Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη, από την εποχή των σπουδών της στις ΗΠΑ έχει αναπτύξει δεσμούς μαζί τους. Η συνάντηση του Rahmi Koç με τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον Ιούνιο του 2018, προτού αναχωρήσει για τη σύνοδο του ΕΛΚ στο Μόναχο όπου θα συναντούσε την Άνγκελα Μέρκελ, είναι άλλο ένα παράδειγμα που είχε απασχολήσει τον τύπο αρκετά. Το τι διημείφθη εκεί παραμένει ένα μυστήριο. Σίγουρα όμως δεν αφορούσε στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του τούρκου, όπως αφέθηκε να εννοηθεί τότε, δεδομένου ότι η συνάντηση έγινε στο πολιτικό γραφείο του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή... Η συνάντηση αυτό που σίγουρα επιβεβαιώνει είναι την οικειότητα και τις στενές σχέσεις των δύο ανδρών. Άλλο δημοσίευμα (31/12/22)  γράφει χαρακτηριστικά: «Ο Κυριάκος με τον Ταγίπ χάραξαν έναν... δρόμο, έχοντας μόνο έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά τα παρασκήνια και αποτελεί τον μοναδικό δίαυλο επικοινωνίας: Τον Τούρκο Rahmi Koç...». Το παρασκήνιο της όλης υπόθεσης γίνεται όμως ακόμη πιο περίπλοκο όταν αποκαλύφθηκε (01/05/23) ότι ο όμιλος Koç φέρεται να επένδυσε τεράστια ποσά στην Ελλάδα μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης (ευρωπαϊκό χρήμα) με δανειακά κεφάλαια από ελληνικές (sic) τράπεζες...

Άραγε υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες για το τί συμβαίνει στα ελληνοτουρκικά και ποιοί/πώς κινούν τα νήματα διαχρονικά; Αν κρίνουμε από τις συντονισμένες προσπάθειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη εσχάτως, συνάγεται ότι μάλλον έχει διορθωθεί το «λάθος» που έκανε ο Rahmi Koç στο παρελθόν, «πιέζοντας για την οικονομική συνεργασία χωρίς την πολιτική θέληση των κυβερνήσεων». Η πολιτική βούληση ήδη δρομολογεί καταστάσεις που δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για το τι μέλλει γενέσθαι και αυτό επιβεβαιώνεται και από αδιάψευστες πηγές του κυβερνώντος κόμματος...

iEpikaira
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com

Αμετανόητος ο Μητσοτάκης, δεν πήρε το μήνυμα Σαμαρά, Καραμανλή – Εμμένει στην τραγική Σακελλαροπούλου για Προεδρία!!

 

Οι πληροφορίες του ΒΝ είναι ότι η Σακελλαροπούλου είναι η 1η επιλογή Μητσοτάκη

Στο Μέγαρο Μαξίμου και πήραν το μήνυμα του Πολεμικού Μουσείου και προσπάθησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις για το βαθμό επιρροής που είχαν οι ομιλίες του Αντώνη Σαμαρά και του Κώστα Καραμανλή.

Συγκεκριμένοι κυβερνητικοί παράγοντες σημείωναν ότι ούτε 30 βουλευτές δεν πήγαν στην ομιλία τους και μόλις 4-5 υπουργοί (Άδωνις, Κεφαλογιάννη, Μαρινάκης, Σταμενίτης, Καραγκούνης).

Η λάθος ανάλυση Μητσοτάκη για ακροδεξιά

Όσο δε για τις κατηγορίες που εκτόξευσαν οι δύο πρωθυπουργοί προς τη σημερινή ΝΔ, οι κυβερνητικές πηγές τόνιζαν ότι είναι γνωστές οι διαφοροποιήσεις τους και στα θέματα των δικαιωμάτων και στα εθνικά θέματα. Μάλιστα, συντασσόμενοι με την πρόσφατη ομιλία του Πρωθυπουργού στον Εconomist, θεωρούν ότι οι πολίτες στην Ελλάδα δεν πήγαν στην Ακροδεξιά στις ευρωεκλογές αλλά κράτησαν τις θέσεις της αποχής στέλνοντας και στις δύο περιπτώσεις μήνυμα ανοχής.

ADVERTISEMENT

Θεωρούν ότι θα πάρουν πίσω ψηφοφόρους

Είναι αλήθεια ότι στο Μαξίμου δεν πήραν το μήνυμα της κάλπης. Θεωρούν ότι ο κόσμος δεν πήγε σε άλλες πολιτικές δυνάμεις – πάτωσαν ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ- και ότι στις εθνικές εκλογές θα ξαναγυρίσουν στην ΝΔ. Λένε μάλιστα ότι το 41% που πήρε η ΝΔ, το πήρε διότι ήταν τόσο καλή η προηγούμενη θητεία της κυβέρνησης και ότι ο κόσμος επιβεβαίωση την εμπιστοσύνη του.

Το Μαξίμου έχει χάσει επαφή με την κοινωνία

Μια πιο καθαρή, όμως, ανάλυση λέει ότι ο κόσμος φοβήθηκε στις εθνικές εκλογές την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, της αριστερής διακυβέρνησης φέρνοντας μαζικό κόσμο στην κεντρώα ΝΔ. Ο κόσμος φοβήθηκε τις περιπέτειες και την ακυβερνησία, την φορολόγηση και τα ετοιμόρροπα σχήματα (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΜΕΡΑ25) και πήγε σε λύση κυβερνησιμότητας. Αυτό στη ΝΔ το μεταφράζουν ως επιβεβαίωση της αξιοπιστίας Μητσοτάκη. Ακόμα, όμως, και να πάρουμε σοβαρά την ανάλυσή τους από τον Ιούνιο του 2023 η κυβέρνηση έχει υποπέσει σε σοβαρές αστοχίες που δεν κατάφεραν να κρατήσουν τον κόσμο εντός παράταξης.

Εμμονή στις λάθος επιλογής

Μάλιστα, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ερωτώμενος αν θα ξανάφερνε το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, τόνισε ότι θα το ξαναέκανε και ότι δεν φταίει το νομοσχέδιο αυτό για την αποχή… Ας πάει να ρωτήσει τότε στην Βόρεια Ελλάδα γιατί ολόκληρες πόλεις έδωσαν τη δεύτερη θέση στον Κυριάκο Βελόπουλο… Επίσης, ο Κ. Μητσοτάκης ισχυρίζεται στον περίγυρό του ότι τον Σεπτέμβριο μετά τη ΔΕΘ, η ΝΔ θα πιάσει μεγαλύτερα ποσοστά που θα κυμαίνονται στο 33-35%.

Οι πληροφορίες του ΒΝ είναι ότι η Σακελλαροπούλου είναι η 1η επιλογή Μητσοτάκη

Ακολούθως, ο Πρωθυπουργός ξέκοψε κάθε συζήτηση για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Παρόλο που υπήρξε μία εναλλακτική λύση, του Κωνσταντίνου Τασούλα, του σημερινού προέδρου της Βουλής ο οποίος διατηρεί υψηλή δημοφιλία και αποδοχή από την Κ.Ο της ΝΔ και όχι μόνο, πολύ καλές πηγές λένε στο ΒΝ ότι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου παραμένει για τον Μητσοτάκη η Νο1 επιλογή για τη θέση αυτή. Αυτό που θέλει όμως, είναι να μην ξανασυζητηθεί το θέμα μέχρι το τέλος του 2024 διότι όπως είναι προφανές θα ανοίξει μεγάλες έριδες.
Με μία λέξη ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι αμετανόητος και έχει εμμονή στο λάθος.

Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr

Μέρος 2. Η εσωτερική προέλευση τής νέας παγκόσμιας τάξης. Η Μεσοποταμία είναι η προγονική πατρίδα του σύγχρονου αποκρυφισμού.

 

ΜΕΡΟΣ 2ον

Στις εσωτερικές διδασκαλίες που είναι ευρέως διαδεδομένες στους κυρίαρχους νεοπαγκοσμιοποιημένους κύκλους, υπάρχει σαφής αναφορά στην αρχαία αιγυπτιακή μυθολογία και τους χαρακτήρες της, και γενικά, στις θεότητες της αρχαίας Μεσοποταμίας. Το γεγονός είναι ότι η Αρχαία Αίγυπτος, από την πρώιμη Αναγέννηση, άρχισε να θεωρείται ως το προγονικό σπίτι του Ερμητισμού, μιας μαγικο-αποκρυφιστικής διδασκαλίας, η οποία, με τη σειρά της, επηρέασε τομείς εσωτερισμού όπως ο Σουφισμός, ο Ροδοσταυρισμός, ο Ελευθεροτεκτονισμός, η Θεοσοφία, η Νέα Εποχή κλπ.

Είναι ενδιαφέρον ότι το ίδιο το Βατικανό είναι επίσης γεμάτο από παγανιστικά μνημεία και παγανιστικούς συμβολισμούς, κυρίως επειδή οι αβραμικές θρησκείες αναμιγνύονται με παγανιστικές παραδόσεις και θεούς. Σκεφτείτε το αρχαίο αιγυπτιακό πάνθεον, το οποίο μας παρουσιάζει τα αρχέτυπα του «ελαφρού κακού» σε εικόνες που αργότερα δαιμονοποιήθηκαν σε πολιτικές και θρησκευτικές μάχες, επειδή η εικόνα του Σατανά όπως το γνωρίζουμε εμφανίστηκε μόνο στον Μεσαίωνα.

Ο Ptah είναι ο demiurge, ο δημιουργός θεός που δημιούργησε τους πρώτους οκτώ θεούς (Ptḥ - "Γλύπτης"), αυτός είναι ο αρχαίος αιγυπτιακός θεός, ο δημιουργός του κόσμου και ο θεός των μέτρων, ο θεός της αλήθειας και της τάξης, ιδιαίτερα σεβαστός στο Μέμφις, όπου ο ναός του βρισκόταν στο νότιο τοίχο. Από το όνομά του προέρχεται το όνομα της πόλης – Ha-ka-ptah («ναός του πνεύματος του Ptah»), και η ελληνική εκδοχή της «Αίγυπτος» – Αίγυπτος. Η λατρεία του Ptah έγινε παναιγυπτιακή σε συνδυασμό με τα ονόματα Tatenen, Sokar και Osiris.

Ένας από τους 8 θεούς που δημιούργησε ήταν ο Άμμωνας – ο οποίος δημιουργεί τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σε αυτόν «με τη γλώσσα και την καρδιά», δηλαδή έχοντας συλλάβει με την καρδιά, δημιουργεί με τον λόγο. Αργότερα, ο Άμμων μεταμορφώνεται στον θεό του ήλιου Άμμωνα-Ρα. Αρχικά, είχε τη μορφή ενός ανθρώπου με το κεφάλι ενός κριού με στριμμένα κέρατα. Είναι ενδιαφέρον ότι η λέξη αμμωνία (sal ammoniacus - "αλάτι του Άμμωνα") πήρε το όνομά της από την αρχαία αιγυπτιακή λέξη για τους ανθρώπους που λατρεύουν τον θεό Άμμωνα. Κατά τη διάρκεια των τελετουργικών τελετουργιών τους, μύρισαν αμμωνία NH4Cl, η οποία εξατμίζει την αμμωνία όταν θερμαίνεται.

Ο Άμμων συνδέθηκε με έναν άλλο δημιουργό θεό που διαμόρφωσε έναν άνθρωπο από πηλό σε έναν τροχό gonacal - τον Khnum, ο οποίος απεικονίστηκε επίσης ως άνθρωπος με το κεφάλι ενός κριού. Η γιορτή και των δύο αυτών θεοτήτων πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα - το νέο έτος. Επιπλέον, το Khnum είναι πολύ παρόμοιο με την εικόνα του θεού Set, στην οποία θα σταθούμε λεπτομερέστερα.

Στην αρχαία αιγυπτιακή μυθολογία, ο θεός του Σετ(x), ο θεός της οργής, της καταστροφής, του χάους, του πολέμου και του θανάτου, αρχικά λατρευόταν ως προστάτης του θεού ήλιου Ρα και ήταν ο προστάτης άγιος της βασιλικής εξουσίας. Συχνά απεικονιζόταν μαζί με τον Ώρο, την ενσάρκωση της γονιμότητας και της ζωής. Λέγεται ότι σε μετάφραση από την αιγυπτιακή, Set σημαίνει "δεσποτισμός και καταιγίδα", αλλά με το πρόθεμα Horus, σχηματίζεται η λέξη "βασιλιάς". Ίσως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι το ζευγάρι του Ώρου και του Σετ ήταν η προσωποποίηση του ιδανικού κυβερνήτη.

Αργότερα, ο Σετ δαιμονοποιήθηκε στον αγώνα με τον Ώρο, ο Σετ έγινε η προσωποποίηση του κακού του κόσμου, το πρωτότυπο του Σατανά, όπως αποδεικνύεται από το σύμφωνο όνομα. Τα σύμβολα του Σετ ήταν μια σφεντόνα και ένα ankh (ένας σταυρός σε σχήμα κόμπου - ένα σύμβολο της αιώνιας ζωής).

Η μυθολογία λέει ότι αφού σκότωσε τον αδελφό του Όσιρι, τον θεό της βλάστησης και όλων των ζωντανών οργανισμών, ο Σετ τον διαμέλισε και τον τάισε να ψαρεύει. Ωστόσο, η Ίσιδα, η αδελφή του Όσιρι (και της συζύγου του), έφτιαξε έναν φαλλό από πηλό και τον προσάρτησε στο συγκεντρωμένο σώμα του συζύγου της και συνέλαβε τον Ώρο, τον προστάτη άγιο της ανθρωπότητας. Και ο Όσιρις αναχώρησε για να κυβερνήσει τον κόσμο των νεκρών. Ο τεχνητός φαλλός έγινε λατρεία γύρω από την οποία πραγματοποιούνταν διακοπές.

Παρεμπιπτόντως, οι αρχαίοι αιγυπτιακοί οβελίσκοι, οι οποίοι είναι τόσο δημοφιλείς στις πρωτεύουσες της Δύσης και συνήθως ανεγέρθηκαν από τις αντίστοιχες μασονικές κοινωνίες της πόλης, είναι ένα μνημείο στον φαλλό του Όσιρι. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος ήταν ο πρώτος που έβγαλε οβελίσκους από την Αίγυπτο. Αυτό σήμαινε ότι ο Οκταβιανός Αύγουστος, ο ιδρυτής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αξιοποίησε χιλιάδες χρόνια αιγυπτιακής ιστορίας. Ο οβελίσκος στην πόλη του Άρη προσωποποιούσε τη σκυταλοδρομία από τον ένα μεγάλο πολιτισμό στον άλλο. Χωρίς αμφιβολία, αυτοί οι μονόλιθοι έχρισαν την αρχαία Ρώμη ως κληρονομιά της Αιγύπτου. Ένας από τους οβελίσκους τοποθετήθηκε στο σολάριουμ του Αυγούστου στην πόλη του Άρη. Χρησίμευε ως γνώμονας ενός γιγαντιαίου ηλιακού ρολογιού. Γύρω από τη βάση του, καθορίστηκαν τα σημάδια του ζωδιακού κύκλου, υποδηλώνοντας τους μήνες του έτους. Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι «η δύναμη μέτρησης του χρόνου μπορεί να είναι ένας δείκτης της κρατικής εξουσίας», σηματοδοτώντας μια νέα εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Για τους σημαίνοντες Ελευθεροτέκτονες που αναζητούσαν μυστικιστική φώτιση το 1800, ο οβελίσκος ήταν το μόνο αρχιτεκτονικό σύμβολο του Όσιρι που υπήρχε ακόμα. Από τους πολλούς οβελίσκους που κάποτε κοσμούσαν τους πολλούς ναούς της αρχαίας Αιγύπτου και διακήρυσσαν το μεγαλείο των Φαραώ, μόνο 28 οβελίσκοι σώζονται σήμερα - και από αυτόν τον αριθμό, μόνο έξι οβελίσκοι στέκονται στην Αίγυπτο. Τα υπόλοιπα βρίσκονται τώρα σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Κωνσταντινούπολης και της Ρώμης. Η βελόνα της Κλεοπάτρας στο Λονδίνο, ο οβελίσκος του Λούξορ στο Παρίσι ή ο οβελίσκος στη Νέα Υόρκη δεν είναι μεμονωμένα αντικείμενα. Είναι πρόσφατα παραδείγματα της δυτικής άρχουσας ελίτ που χρησιμοποιεί αιγυπτιακά τεχνουργήματα για δικούς της πολιτικούς και αποκρυφιστικούς σκοπούς.

Δηλαδή, σχεδόν δύο χιλιετίες αργότερα, η κατοχή του αιγυπτιακού οβελίσκου εξακολουθούσε να θεωρείται σημαντικό σύμβολο της νομιμοποίησης των αυτοκρατοριών. Για να καταλάβουμε γιατί ο οβελίσκος είναι τόσο σημαντικός για τους Ελευθεροτέκτονες, προφέρουμε την εκδοχή της αιγυπτιακής μυθολογίας που βρίσκεται στην καρδιά των τελετουργιών τους. Είναι ενδιαφέρον ότι, σύμφωνα με ορισμένους μασονικούς ιστορικούς, ο Hiram Abiff, ο αρχιτέκτονας του Ναού του Σολομώντα, είναι ένας μετενσαρκωμένος Όσιρις και επομένως οι αιγυπτιακοί οβελίσκοι αποτελούν απόδειξη της κυριαρχίας των Ελευθεροτεκτόνων στον σύγχρονο κόσμο.

Ας επιστρέψουμε στο μυθολόγημά μας. Ο Ώρος εκδικήθηκε τον θείο του Σετ για το θάνατο του πατέρα του ευνουχίζοντας τον Σετ. Μερικοί θεωρούν ότι αυτό το επεισόδιο αντικατοπτρίζει την παράδοση της περιτομής. Και ο Σετ κατάφερε να βλάψει το αριστερό μάτι του Ώρου (που συμβολίζει τη Σελήνη). Από τότε, το Wadjet, το αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο του αριστερού ματιού του θεού Horus, έχει γίνει φυλαχτό που φορούν οι Φαραώ, προσωποποιώντας τη βασιλική εξουσία. Αλλά όχι μόνο.

Το Wadjet συμβολίζει επίσης το "τρίτο μάτι", που βρίσκεται στο επίπεδο της επίφυσης, όπου, όπως πιστεύεται, λαμβάνει χώρα ο μετασχηματισμός λεπτών ενεργειών σε πιο χονδροειδείς. Είναι ενδιαφέρον ότι το Wadjet είναι μια γραφική εικόνα ενός τμήματος του εγκεφάλου, όπου βρίσκεται η επίφυση. Συνιστώ να διαβάσετε σχετικά με τις λειτουργίες της επίφυσης. Η εικόνα του με τη μορφή πράσινου κώνου μπορεί να φανεί στις εικόνες των Φαραώ και στα χαρακτηριστικά του Πάπα. Το μοναδικό μάτι του Ώρου ως σύμβολο είναι επίσης πολύ δημοφιλές στο επιχειρηματικό περιβάλλον του θεάματος, όπου οι ηθοποιοί συχνά ποζάρουν με το ένα μάτι κλειστό, μεταδίδοντας αυτό το σύμβολο εξουσίας και ελέγχου στις μάζες.

Η Cortille della Pigna, ή η αυλή του κώνου πεύκου στο Βατικανό, όπου βρίσκεται ένας χάλκινος κώνος πεύκου ύψους σχεδόν τεσσάρων μέτρων. Αρχικά, το μνημείο βρισκόταν δίπλα στο Πάνθεον, δίπλα στο ναό της Ίσιδας. Μεταφέρθηκε στην αυλή της Παλιάς Βασιλικής του Αγίου Πέτρου κατά τον Μεσαίωνα και στη συνέχεια μεταφέρθηκε ξανά το 1608 στη σημερινή του θέση στην αυλή των Μουσείων του Βατικανού. Παρεμπιπτόντως, το 1964, ένα παράξενο αντικείμενο εγκαταστάθηκε απέναντι από το Shishka - μια μεταλλική περιστρεφόμενη εγκατάσταση που ονομάζεται "Sphere" δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι κοιτάζουμε το μάτι κάποιου ερπετού.

Αρχικά, όταν η Αίγυπτος χωρίστηκε σε Άνω και Κάτω μέρη, ο θεός Σετ ήταν δημοφιλής στην Άνω Αίγυπτο, θεωρούμενος προστάτης όχι μόνο των ηγεμόνων του Φαραώ αλλά και των απλών ανθρώπων. Όταν οι "Υκσώς" ("ξένοι ηγεμόνες") κατέκτησαν τα αιγυπτιακά εδάφη, ο Σετ εξομοιώθηκε με την υπέρτατη θεότητα με την κύρια λατρεία στην πρωτεύουσα Άβαρις. Και ο Σετ εκπροσωπήθηκε με τη μορφή ενός γαϊδάρου. Γενικά, πρέπει να ειπωθεί ότι στην αρχαία σημιτική παράδοση, ο γάιδαρος θεωρήθηκε ζώο βασιλιάδων και προφητών (Mikhail Zilberman, "Οι Πατέρες του Αβραάμ").

Κατά τη διάρκεια της ενοποίησης της Αιγύπτου, οι υποστηρικτές των λατρειών του θεού Σετ και του Ώρου συγκρούστηκαν. Ο τελευταίος κέρδισε, με αποτέλεσμα ο Σετ να μετατραπεί από σεβαστό θεό στην προσωποποίηση του κακού. Το σετ είχε διαφορετικές εικόνες: ένα γαϊδούρι, ένα μαύρο γουρούνι, μια χήνα, ένα φίδι. Υπό ελληνική επιρροή, ο κακός πολυκέφαλος Τυφών, ο οποίος νικήθηκε από τον Δία, έγινε ανάλογο του αιγυπτιακού θεού Σετ.

Στη Dendera, στους τοίχους του συγκροτήματος ναών της θεάς Hathor, υπάρχει μια εικόνα του θεού Horus, ο οποίος σκοτώνει τον Set. Σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές, η συνήχηση των ονομάτων Ώρος και Γεώργιος, Σετ και Σατανάς υποδηλώνει ότι ίσως δημιούργησαν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Νικηφόρου, σκοτώνοντας το φίδι.

Στην αρχαία Αίγυπτο, σε μια χώρα με πολυθεϊσμό, έγινε για πρώτη φορά προσπάθεια εισαγωγής μονοθεϊσμού κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ακενατόν (Amenhotep IV, φέρεται να 1424-1406 π.Χ.). Προκειμένου να συγκεντρωθεί η εξουσία και να αποδυναμωθεί η δύναμη της ιεροσύνης, στην εξουσία της οποίας ήταν η θρησκεία και η επιστήμη, ο φαραώ-μεταρρυθμιστής εισήγαγε τη λατρεία ενός νέου και μοναδικού θεού - Aten. Σε αντίθεση με άλλους θεούς, ο Aton δεν ήταν ανθρωποειδής και συνδύαζε τα χαρακτηριστικά μιας αρσενικής και θηλυκής θεότητας ταυτόχρονα. Όλα όσα δημιουργήθηκαν πιστεύεται ότι προέρχονταν από τον Θεό και ταυτόχρονα υπήρχαν μέσα του. Η εικόνα αυτού του ενός θεού ήταν ο ηλιακός δίσκος, του οποίου οι ακτίνες καταλήγουν σε τεντωμένες παλάμες.

Στο μέλλον, η λατρεία των ηγεμόνων (ο θεός Aten) θα χρησιμοποιηθεί από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για την εφαρμογή των σχεδίων της. Ο Σίγκμουντ Φρόιντ στο έργο του "Μωυσής και Μονοθεϊσμός" εξέφρασε την άποψη ότι η λατρεία του Ατέν άφησε ένα σοβαρό αποτύπωμα στο σχηματισμό και την ανάπτυξη του εβραϊκού μονοθεϊσμού και προηγήθηκε της εμφάνισής του, αφού ο προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης Μωυσής, ο οποίος έζησε στο έδαφος της Αρχαίας Αιγύπτου πιθανώς κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ακενατόν, θα μπορούσε να υιοθετήσει πολλές ιδέες της τοπικής θρησκείας.

Στην εποχή του αναγεννησιακού ανθρωπισμού, η Αίγυπτος άρχισε να θεωρείται ως το προγονικό σπίτι των μαγικο-αποκρυφιστικών διδασκαλιών και σχεδόν όλων των πολιτισμών του κόσμου. Ο ερμητισμός είναι ένα συνονθύλευμα εσωτερικών παραδόσεων της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων μυστικιστικών, αλχημικών, αστρολογικών και μαγικών διδασκαλιών, οι οποίες φέρεται να αναπτύχθηκαν κατά την περίοδο της ύστερης αρχαιότητας και ήταν και ήταν κοντά στο πνεύμα των γνωστικών διδασκαλιών, μελετώντας κείμενα με ιερή γνώση που αποδίδεται σε μια ημι-θρυλική προσωπικότητα - τον φασκόμηλο Ερμή τον Τρισμέγιστο.

Χάρη στις "μεταφράσεις" κειμένων του δωδέκατου και δέκατου πέμπτου αιώνα, κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, ο Ερμητισμός έγινε το δόγμα των Ευρωπαίων αλχημιστών και επηρέασε την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας. Η διδασκαλία ήταν εσωτερική (κρυμμένη, αποκαλυπτόταν μόνο στους εκλεκτούς) και στην πρακτική της έκθεση συνδύαζε στοιχεία λαϊκής αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, χαλδαϊκής αστρολογίας, περσικής μαγείας, αρχαίας αιγυπτιακής, ελληνικής και αραβικής αλχημείας.

Τώρα δεν θα μπω σε σκοτεινές μεσαιωνικές ιστορίες για το ποιος, πού, τι "βρήκε" εκεί, "μεταφράστηκε", χάνοντας σύντομα το "πρωτότυπο". Θα πω μόνο ότι αν εμβαθύνετε στο πώς ακριβώς «βρέθηκαν» ορισμένες «αρχαίες ελληνικές», «γνωστικές», «ερμητικές», «νεοπλατωνικές» πραγματείες, τότε, όπως και εγώ, θα βασανιστείτε από αμφιβολίες: δεν ήταν στην περίοδο της Αναγέννησης, ή ακόμα και της Νεωτερικότητας, που δημιουργήθηκαν πολλές από αυτές τις «πραγματείες»; Αλλά τώρα, θα πρέπει να μας ενδιαφέρει το γεγονός ότι ο Ερμητισμός έχει επηρεάσει τέτοιες τάσεις εσωτερισμού όπως ο Σουφισμός, ο Ροδοσταυρισμός, ο Ελευθεροτεκτονισμός, ο Αποκρυφισμός, η Θεοσοφία, η Νέα Εποχή κλπ.

Οι αρχαίοι Σημίτες ονόμαζαν τη λατρεία του Set Baal, με τη μορφή ενός κέρατος θεού, ο οποίος αργότερα έδωσε ένα από τα ονόματα του Σατανά - Beelzebub. Αρχικά, ήταν το όνομα μιας από τις χαναανιτικές θεότητες που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη και την εποχή της συγγραφής της Καινής Διαθήκης, έγινε ένα από τα αποδεκτά ονόματα του Σατανά στον Ιουδαϊσμό. Ο Βάαλ υποδήλωνε τον Θεό γενικά.

Οι ιστορικοί αποκαλούν την ιδιαιτερότητα της λατρείας του Βάαλ την παρουσία θυσιών σε τελετουργικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των θυσιών ανθρώπων και παιδιών, και την παρουσία μεγάλης κλίμακας με τη συμμετοχή σχεδόν ολόκληρου του πληθυσμού, που υποτίθεται ότι παρέχουν γονιμότητα στη γη.

Ο καρχηδόνιος Baal Hammon προέκυψε από ένα μείγμα των λατρειών του Βάαλ και του βαβυλωνιακού Δία-Άμμωνα, με αποτέλεσμα ο θεός του ήλιου να λάβει αρχικά τα χαρακτηριστικά ενός πολεμιστή κεραυνού. Η ομοιότητα με τον Δία εξασφαλίστηκε επίσης από την παρουσία ενός ταύρου ως ζωικού συμβόλου και στους δύο θεούς.

Πρώτα απ' όλα, τα παιδιά θυσιάζονταν στον Βάαλ. Αν και η σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι πιο συχνά τα νεκρά παιδιά θυσιάζονταν στον Βάαλ-Χαμμών καίγοντάς τα, όλοι οι ιστορικοί συμφωνούν με το γεγονός της θυσίας ανηλίκων: το γεγονός επιβεβαιώνεται από ρωμαϊκά και ελληνικά διατάγματα που απαγορεύουν στους Καρχηδόνιους να θυσιάζουν παιδιά. Μία από τις πιο μεγάλης κλίμακας πράξεις θυσίας συνέβη κατά την πολιορκία της Καρχηδόνας από τον Έλληνα διοικητή Αγαθοκλή. Οι Καρχηδόνιοι αποφάσισαν ότι ο Βάαλ δεν τους προστάτευε πλέον, επειδή οι άνθρωποι σταμάτησαν να θυσιάζουν τα παιδιά τους και αντ' αυτού θυσίαζαν τα παιδιά των δούλων. Ως αποτέλεσμα, αρκετές εκατοντάδες εκπρόσωποι της αριστοκρατίας της πόλης εγκατέλειψαν εθελοντικά τα δικά τους παιδιά. Ο Έλληνας κατακτητής αναγκάστηκε να υποχωρήσει.

Οι ιστορικοί και οι ερευνητές ταύτισαν επίσης τον Βάαλ με τον "Μολώχ" λόγω του ονόματος του τελετουργικού καύσης - "molk", το οποίο είναι εξαιρετικά σύμφωνο με το όνομα. Το 1935, ο Γερμανός σημιτικός λόγιος Otto Eissfeldt, στη μελέτη του "Molk als Opferbegriff im Punischen und Hebräischen, und das Ende des Gottes Moloch", πίστευε ότι η θεότητα Μολώχ δεν υπήρξε ποτέ και ότι η λέξη mlk στη Βίβλο αναφερόταν στη δυτική σημιτική τελετουργία της ανθρωποθυσίας γνωστή ως molk. Υπάρχει επίσης η άποψη ότι ίσως ο Μολώχ της Βίβλου είναι ο δυτικοσημιτικός θεός του κάτω κόσμου και η μετατροπή του ονόματός του στο όνομα της θυσίας είναι ένα φαινόμενο του πολιτιστικού χώρου της Καρχηδόνας.

Όπως έχω ήδη σημειώσει, ο Μολώχ συστήθηκε με το κεφάλι του Ταύρου. Μερικές φορές χρυσό. Προφανώς, επειδή μιλάμε για την εποχή του Ταύρου (βρισκόμαστε στην παραμονή της εποχής του Υδροχόου). Κάθε 2.150 χρόνια, έρχεται μια νέα εποχή και ο Μωυσής προσωποποίησε την έναρξη μιας νέας εποχής των Ιχθύων μετά την εποχή του Ταύρου. Ως εκ τούτου, ο Μωυσής λυπήθηκε από τη «λατρεία του χρυσού μοσχαριού» από το λαό και απαγόρευσε τη θυσία παιδιών σε άλλες θεότητες. Αλλά τότε οι Εβραίοι πίστευαν ότι το μοσχάρι ως ενσάρκωση της ενέργειας ήταν η θεότητα που τους βοήθησε να τους οδηγήσουν έξω από την αιγυπτιακή γη. Το χρυσό μοσχάρι ήταν επίσης ένα επίσημο σύμβολο του ποδιού του θρόνου του Γιαχβέ (ενός αρχαίου ισραηλιτικού θεού). Σήμερα, οι ερευνητές προτείνουν ότι η έκφραση "χρυσό μοσχάρι" σημαίνει θρόνο.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός. Το 1914 κυκλοφόρησε η βωβή ιταλική ταινία μεγάλου μήκους "Cabiria" του Giovanni Pastrone, όπου μέρος της δράσης λαμβάνει χώρα στην Καρχηδόνα και αναδημιουργεί ένα τεράστιο άγαλμα του Μολώχ και το τελετουργικό της θυσίας παιδιών. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Fritz Lang εισήγαγε επίσης τον Μολώχ να καταβροχθίζει ανθρώπους στην ταινία Metropolis. Ένα αντίγραφο του αγάλματος του θεού Μολώχ της εποχής του φυλάσσεται στο Μουσείο Κινηματογράφου στο Τορίνο. Το 2006, η αποκατεστημένη ταινία προβλήθηκε στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.

Και έτσι, από τον Νοέμβριο του 2019 έως τον Μάρτιο του 2020, σε πανδημικό πλαίσιο, στη Ρώμη, στο Κολοσσαίο, πραγματοποιήθηκε έκθεση ενός τεράστιου αγάλματος του Μολώχ, της υπέρτατης ειδωλολατρικής θεότητας, στον οποίο οι Καρχηδόνιοι θυσίαζαν παιδιά. Αλλά το πιο ωραίο είναι ότι ο διοργανωτής της έκθεσης ήταν... Βατικανό.

(συνεχίζεται)

Μέρος 1. Η εσωτερική προέλευση της νέας τάξης πραγμάτων- νέου «περιεκτικού καπιταλισμού» OEF: Η εκλαΐκευση του σατανισμού στη δεκαετία του 1960

 

 Από τον newbraveworldorg.

ΜΕΡΟΣ 1ον

Ξεκινάμε μια σειρά άρθρων σχετικά με το ρόλο της παράδοσης του αποκρυφισμού και του μυστικισμού στη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου με αυτό το μέρος. Οδηγούμενος από το ερώτημα γιατί η Νέα Παγκόσμια Τάξη του Νταβός (ΝΔΤ) ονομάζεται «Σατανική», το θέμα της εκλαΐκευσης του Σατανισμού ως ανεξάρτητης θρησκείας ξεκίνησε το ταξίδι μου στην εσωτερική ουσία της φιλοσοφίας της ΝΔΤ. Το θέμα των ριζών του «φωτεινού κακού» ξεδιπλώνεται...

Έτσι, ο Anton LaVey (πραγματικό όνομα Howard Stanton Levy, η μητέρα του ήταν μισή Γεωργιανή, μισή Ουκρανή) Αμερικανός συγγραφέας, μουσικός ήταν ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Σατανά και της θρησκείας του Σατανισμού, την οποία ίδρυσε στις 30 Απριλίου 1966, δηλώνοντας το 1966 - Anno Satanas, το πρώτο έτος της Εποχής του Σατανά (το έτος με τρία έξι).

Πριν από αυτό, στη δεκαετία του 1950, ο LaVey ίδρυσε μια κοινότητα που ονόμασε Τάγμα του Τραπεζοειδούς, η οποία συγκέντρωσε ανθρώπους που μελετούσαν τον αποκρυφισμό και ασκούσαν τον συνδυασμό μαγείας και εγωιστικής φιλοσοφίας του LaVey.

Ο Σατανάς στον σατανισμό του LaVey θεωρείται σύμβολο ελευθερίας, αυτο-ανάπτυξης, ατομικισμού και εξέγερσης ενάντια στην αδικία. Ο LaVey υποστήριξε ότι οι Γιαζίντι και οι Ναΐτες ήταν οι φορείς μιας σατανικής παράδοσης που μεταφέρθηκε στον 20ό αιώνα. Υποστήριζε την ευγονική και πίστευε ότι θα γινόταν αναγκαιότητα στο μέλλον.

Οι σατανιστές δεν πιστεύουν στην ιουδαιοχριστιανική έννοια του Θεού και οι περισσότεροι από αυτούς θεωρούν τους εαυτούς τους αγνωστικιστές και άθεους. Ο LaVey είπε: «Ο Σατανάς είναι ένα σύμβολο, τίποτα περισσότερο. Ο Σατανάς συμβολίζει την αγάπη μας για όλα τα γήινα πράγματα και την απόρριψη της χλωμής, ασώματης εικόνας του Χριστού στο σταυρό». «Ο Σατανάς είναι μια εκδήλωση των σκοτεινών πλευρών της ανθρώπινης φύσης. Ο Σατανάς κάθεται μέσα στον καθένα μας. Ο στόχος είναι να το γνωρίσετε και να το αποκαλύψετε. Η σατανική αρχή περιέχεται στους ανθρώπους, την κύρια και πιο ισχυρή. Πρέπει να είναι υπερήφανοι, όχι επιβαρυμένοι. Πρέπει να καλλιεργηθεί, κάτι που κάνουμε στο ναό μας με τη βοήθεια διαφόρων μαγικών ξόρκια».

Οι κουλτουρολόγοι δίνουν τον ακόλουθο ορισμό της διδασκαλίας του LaVey: «Ο La Vey συνδέει σαφώς την αναβίωση του σατανισμού με τη λατρεία των σωματικών επιθυμιών, τη συγκατάβαση στις σαρκικές επιθυμίες, χαρακτηριστική της μαζικής κουλτούρας. Στην πραγματικότητα, ο σατανισμός είναι μια ακραία έκφραση του υλισμού και του ηδονισμού του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.

Εξετάστε τις εντολές, τους κανόνες και τις αμαρτίες του Σατανά όπως περιγράφονται από τον LaVey στη Σατανική Βίβλο του.

Οι 9 εντολές του Σατανά αποτελούνται από τα ακόλουθα αξιώματα:

1. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει την επιείκεια, όχι την αποχή!

2. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει την ουσία της ζωής αντί για αδύνατα πνευματικά όνειρα.

3. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει αμόλυντη σοφία αντί για υποκριτική αυταπάτη!

4. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει έλεος σε όσους το αξίζουν, αντί για αγάπη που δαπανάται σε κόλακες!

5. Ο Σατανάς προσωποποιεί την εκδίκηση και δεν γυρίζει το άλλο μάγουλο μετά από ένα χτύπημα!

6. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει την ευθύνη για τους υπεύθυνους αντί της συμμετοχής σε πνευματικούς βρικόλακες.

7. Ο Σατανάς παρουσιάζει τον άνθρωπο ως ένα άλλο ζώο, μερικές φορές καλύτερο, πιο συχνά χειρότερο από εκείνους που περπατούν σε τέσσερα πόδια. Ένα ζώο που, λόγω της «θεϊκής, πνευματικής και διανοητικής του ανάπτυξης», έχει γίνει το πιο επικίνδυνο από όλα τα ζώα!

8. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει όλες τις λεγόμενες αμαρτίες επειδή οδηγούν σε σωματική, διανοητική και συναισθηματική ικανοποίηση! (Εδώ μιλάμε για ανοχή υπό την προϋπόθεση ότι τηρείται η αρχή της ευθύνης προς τους υπεύθυνους.

9. Ο Σατανάς ήταν ο καλύτερος φίλος της εκκλησίας ανά πάσα στιγμή, υποστηρίζοντας την επιχείρησή της όλα αυτά τα χρόνια!

Στη Σατανική Βίβλο, ο LaVey επισημαίνει 11 κανόνες που πρέπει να ακολουθεί όποιος θεωρεί τον εαυτό του σατανιστή:

1. Μην εκφράζετε την άποψή σας και μην δίνετε συμβουλές, εκτός εάν σας ζητηθεί να το κάνετε.

2. Μην λέτε στους άλλους για τα προβλήματά σας, εκτός αν είστε σίγουροι ότι θέλουν να σας ακούσουν.

3. Στο σπίτι κάποιου άλλου, δείξτε σεβασμό και σεμνότητα ή μην εμφανίζεστε καθόλου εκεί.

4. Εάν ένας επισκέπτης στο σπίτι σας σας ενοχλεί, αντιμετωπίστε τον σκληρά και αδίστακτα.

5. Μην επιχειρείτε σεξουαλική οικειότητα εκτός εάν λάβετε ένα σήμα πρόσκλησης.

6. Μην παίρνετε ένα πράγμα που δεν σας ανήκει, εκτός αν είναι βάρος για τον ιδιοκτήτη του και ζητά να απαλλαγεί από αυτό το βάρος.

7. Αναγνωρίστε τη δύναμη της μαγείας εάν έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία από εσάς για να επιτύχετε τους στόχους σας. Εάν αρνηθείτε τη δύναμη της μαγείας αφού την έχετε χρησιμοποιήσει με επιτυχία, θα χάσετε όλα όσα έχετε επιτύχει.

8. Μην εκφράζετε τη δυσαρέσκειά σας με κάτι που δεν έχει καμία σχέση με εσάς.

9. Μην προσβάλλετε μικρά παιδιά. (αυτή η διατριβή είναι πιθανώς για να προστατευτείτε από μελλοντικές κατηγορίες)

10. Μην σκοτώνετε ζώα παρά μόνο για φαγητό και για να προστατευτείτε από την επίθεσή τους.

11. Όντας σε ουδέτερο έδαφος, μην ενοχλείτε κανέναν. Εάν κάποιος σας ενοχλεί, ζητήστε του να σταματήσει. Αν δεν σταματήσει, τιμωρήστε τον.

Ο LaVey προσδιορίζει 9 σατανικές «αμαρτίες», δηλαδή εκείνες τις ιδιότητες που ένας σατανιστής προτιμά να μην κατέχει:

1. Ηλιθιότητα (η σοβαρότερη αμαρτία στον σατανισμό).

2. Επιείκεια.

3. Σολιψισμός.

4. Αυτο-εξαπάτηση.

5. Συμμόρφωση αγέλης.

6. Έλλειψη ευρύτητας πνεύματος.

7. Άγνοια της εμπειρίας των γενεών.

8. Αντιπαραγωγική υπερηφάνεια.

9. Έλλειψη αισθητικής αρχής.

Πρέπει να ειπωθεί ότι τα μέσα ενημέρωσης και η βιομηχανία ψυχαγωγίας στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαδώσει σταθερά τον LaVey και το θέμα του ίδιου του σατανισμού.

Η εικόνα του LaVey "Mephistopheles" δανείστηκε από εκείνη του κακού μάγου και ηγέτη της σατανικής λατρείας Asmodeus στην ταινία Night of Druid Blood, η οποία κυκλοφόρησε ένα μήνα πριν από την ίδρυση της Εκκλησίας του Σατανά, επίσης το 1966. Εκτός από βιβλία και μουσικά άλμπουμ, ο LaVey ενήργησε ως τεχνικός σύμβουλος για ταινίες "διαβόλου".

Στο Χόλιγουντ, ο Πολάνσκι έγινε πρωτοπόρος για τον σατανισμό και τον μυστικισμό με το Rosemary's Baby (1968) (και αργότερα το The 9th Gate το 1999). Επίσης η καλτ ταινία The Omen (1976) του Richard Donner. Μετά το θάνατο του LaVey, ο οποίος ανακοινώθηκε το 1999, κυκλοφόρησε η ταινία Antichrist (2009) του Lars von Trier.

Παρεμπιπτόντως, οι ημερομηνίες κυκλοφορίας των ταινιών είναι επίσης ενδεικτικές. Το έτος κυκλοφορίας του "The 9th Gate" είναι ένα ανεστραμμένο τρία εξάρια, και το 2009 είναι η παραμονή μιας αποτυχημένης προσπάθειας να βγάλει από τη Νέα Παγκόσμια Τάξη το 2010.

Ο LaVey έχει αποτελέσει αντικείμενο πολυάριθμων άρθρων σε μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων δημοφιλών περιοδικών όπως το Newsweek και το Time. Εμφανίστηκε σε talk shows (όπως, για παράδειγμα, ο Donahue), μερικά ντοκιμαντέρ ήταν αφιερωμένα σε αυτόν και δημοσιεύθηκαν οι βιογραφίες του.

Από την ίδρυση της Εκκλησίας, ένα εξέχον μέλος της Εκκλησίας του Σατανά και συνεργάτης του LaVey ήταν ο αντισυνταγματάρχης Michael Angelo Aquino (γεννημένος το 1946), αξιωματικός στρατιωτικών πληροφοριών που ειδικεύεται στον ψυχολογικό πόλεμο.

Το 1975, για ιδεολογικούς λόγους, ο Aquino διαχωρίστηκε από τον LaVey και ίδρυσε τη δική του οργάνωση, το Temple of Set, το οποίο καταχωρήθηκε ως μη κερδοσκοπική εκκλησία στην Καλιφόρνια και αργότερα εκείνο το έτος έλαβε κρατική και ομοσπονδιακή αναγνώριση και φορολογική απαλλαγή.

Σύμφωνα με τον Ακίνο, ο Σατανάς είναι παραφθορά του ονόματος του Σετ που χρησιμοποιήθηκε από τους οπαδούς του στην αρχαία Αίγυπτο. (Παρεμπιπτόντως, κατέληξα επίσης σε αυτό το συμπέρασμα, αλλά περισσότερα για αυτό την επόμενη φορά!)

Δυσαρεστημένος με την κατεύθυνση προς την οποία ο LaVey οδηγούσε την Εκκλησία του Σατανά, ο Aquino παραιτήθηκε και, με δική του δήλωση, ξεκίνησε ένα «τελετουργικό επίκλησης του Σατανά». Ο Aquino ενώθηκε με άλλα δυσαρεστημένα μέλη της εκκλησίας του LaVey και σύντομα σχηματίστηκαν διάφορες ομάδες Setian στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η κατανόηση του Ακίνο για τον Σατανά διέφερε από την αθεϊστική ερμηνεία που προωθούσε ο LaVey με την έννοια ότι ο Ναός του Σετ βασίζεται πολύ περισσότερο σε εσωτερικές ιδέες από την Εκκλησία του Σατανά. Έτσι, έχει ονομαστεί «Εσωτερικός Σατανισμός» έναντι του «ορθολογικού Σατανισμού» του LaVey. Ιδεολογικά, ο Aquino παρουσίασε τον εαυτό του ως τον ίδιο κληρονόμο του LaVey όπως έκανε και στον Aleister Crowley.

Παρεμπιπτόντως, θυμηθείτε αυτό το όνομα - Alastair Crowley (πέθανε το 1947), θα επιστρέψουμε σε αυτόν σε μελλοντικά άρθρα. Εν τω μεταξύ, θα πω ότι είναι ένας από τους «εξέχοντες ιδεολόγους του αποκρυφισμού και του σατανισμού» του ΧΧ αιώνα. Οι βιογράφοι του γράφουν ότι κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Cambridge στρατολογήθηκε από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Το 1902, το Βιβλίο των Νόμων «κατέβηκε» σε αυτόν, στο οποίο, αναγγέλλοντας την αρχή του Αιώνα του Ώρου, διακήρυξε ότι οι οπαδοί των διδασκαλιών του Θελήματος πρέπει να «κάνουν ό, τι θέλουν» και να προσπαθούν να γνωρίσουν την «αληθινή θέλησή τους» μέσω της άσκησης της μαγείας.

Ο Ακίνο είχε διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες και αντλούσε σε μεγάλο βαθμό από τη δυτική φιλοσοφία και επιστήμη στα επιχειρήματά του.

Οι Σετιανοί πιστεύουν ότι ο Σετ είναι ο μόνος αληθινός θεός και ότι έχει βοηθήσει την ανθρωπότητα δίνοντάς τους μια περίεργη διάνοια, τη «Μαύρη Φλόγα» («Δώρο του Σετ»), η οποία τους διακρίνει από άλλα είδη ζώων και του δίνει μια «απομονωμένη αυτογνωσία» και την ικανότητα να επιτύχει τη θεότητα.

Ο Σετ θεωρείται δάσκαλος, αλλά δεν λατρεύεται ως θεότητα. Ιδιαίτερα ατομικιστικός στον πυρήνα του, ο Ναός προωθεί την ιδέα ότι οι ασκούμενοι πρέπει να αγωνίζονται για την αυτοθέωση και έτσι να επιτύχουν την αθανασία της συνείδησης.

Ο Ακίνο ισχυρίστηκε ότι η ιδέα του Δώρου του Σεθ προωθήθηκε ακούσια σε ένα ευρύτερο κοινό στην ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ του 1968 2001: Μια Οδύσσεια του Διαστήματος.

Οι Setians πιστεύουν στην ύπαρξη της μαγείας ως δύναμης που μπορεί να χειραγωγηθεί μέσω τελετουργιών.

Η μαύρη μαγεία συνεπάγεται την «προτροπή» των πραγμάτων που υπάρχουν στο «αντικειμενικό σύμπαν» να εκτελέσουν μια επιθυμητή ενέργεια χρησιμοποιώντας «σκοτεινούς φυσικούς ή συμπεριφορικούς νόμους» και σε αυτή την κατηγορία τοποθέτησε τη σκηνική μαγεία, τα ψυχοδράματα, την πολιτική και την προπαγάνδα.

Η δομή του Ναού του Σετ βασίστηκε στις δομές τελετουργικών μαγικών ταγμάτων του τέλους του 19ου αιώνα, όπως το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής και το Τάγμα των Ανατολικών Ναϊτών (αποκρυφιστικά-μυστικιστικά τάγματα). Θα μιλήσουμε για αυτά αργότερα.

Ο ναός χρησιμοποιεί ένα ανεστραμμένο πεντάγραμμο ως έμβλημά του, γνωστό μεταξύ των Σετιανών ως το «Πεντάγραμμο του Σετ». Η χρήση γεωμετρικού σχήματος προέρχεται από τη σφραγίδα του Baphomet που χρησιμοποιείται από την Εκκλησία του Σατανά. Ο ναός εξηγεί τη σημασία και τη σημασία του πενταγράμμου αναφερόμενος στις πυθαγόρειες ιδέες και τη «μαθηματική τελειότητα». Είναι ένα αστέρι 5 άκρων με το ένα άκρο προς τα κάτω με το κεφάλι μιας κατσίκας ή κριαριού (το λεγόμενο "Goat of Mendez") χαραγμένο σε αυτό. Από πού προέρχεται η εικόνα μιας κατσίκας, θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο.

Στο δακτύλιο γύρω από το πεντάγραμμο, απέναντι από κάθε ακτίνα του άστρου, αναγράφεται το όνομα «Λεβιάθαν». Η Εκκλησία του Σατανά περιγράφει την κατσίκα του Mendes ως το σύμβολο που βρίσκεται πλησιέστερα στη σκοτεινή δύναμη και ο "Leviathan", του οποίου το όνομα παρέχεται στα εβραϊκά, είναι η ενσάρκωση του "δράκου της αβύσσου" - ένα ανάλογο του αρχαίου ελληνικού συμβόλου Ouroboros.

Ο Aquino το 1983 πραγματοποίησε μια απομονωμένη ιεροτελεστία στη Valhalla, το υπόγειο τμήμα του κάστρου Wewelsburg στη Γερμανία, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως αίθουσα τελετών από την ομάδα Ahnenerbe Schutzstaffel κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου.

Στη δεκαετία του 1980, ο Aquino έφερε μεγάλη φήμη στο ναό του μέσω εμφανίσεων σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως το The Oprah Winfrey Show και το Geraldo.

Στην ίδια δεκαετία του 1980, μια χιονοστιβάδα κριτικής έπεσε στην Εκκλησία του Σατανά και στον Ναό, υποστηρίζοντας ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει ένα εκτεταμένο δίκτυο σατανιστών, που αριθμεί έως και αρκετά εκατομμύρια, διεξάγει εγκληματικές δραστηριότητες (δολοφονίες, βιασμούς, απαγωγές κ.λπ.) και διεισδύει σε διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες. Αναφέρθηκαν τα ονόματα αρκετών δεκάδων οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένης της Εκκλησίας του Σατανά, του Τάγματος των Ανατολικών Ναϊτών, της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και του κινήματος της Νέας Εποχής.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης το χαρακτήρισαν αμέσως «σατανικό πανικό» και έτσι έμεινε στην ιστορία. Καθ 'όλη τη δεκαετία του '80, η κοινωνία αναστατώθηκε από έρευνες που σχετίζονται με τελετουργική σεξουαλική κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα παιδιών, απαγωγή παιδιών. Το όνομα του Michael Angelo Aquino έχει αναφερθεί σε πολλές έρευνες, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο άνδρας διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στο κυβερνητικό συνδικάτο του Τύπου και των υπηρεσιών πληροφοριών.

Αποφάσισα να βάλω αυτές τις περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης σε στρατιωτικές βάσεις στις οποίες το όνομα του Aquino εμφανίστηκε καθ 'όλη τη δεκαετία του 1980 ως ξεχωριστό αρθρο. Υπάρχουν κοινότητες χρηστών που ακολουθούν τέτοιες περιπτώσεις, διεξάγουν τις δικές τους έρευνες επιφάνειας εργασίας, καθώς και κοινότητες θεραπευτών που μιλούν για τις περιπτώσεις τους με ενήλικες που αναπολούν, καθώς και ενώσεις θυμάτων που έχουν βιώσει τέτοια βία ή ψυχολογικά πειράματα στην παιδική ηλικία.

Η κόρη του LaVey, Zina Galatea Schreck (ZEENA), είναι Αμερικανίδα καλλιτέχνης, συγγραφέας και πνευματική ηγέτιδα του Setian Liberation Movement (SLM) με έδρα το Βερολίνο, το οποίο ίδρυσε το 2002. Στα άρθρα που ακολουθούν, θα σταθούμε λεπτομερέστερα στον Σετιανισμό, ο οποίος ήταν ένα από τα κύρια ρεύματα του Γνωστικισμού τον 2ο και 3ο αιώνα (συγχώνευση Πλατωνισμού, Ελενιστικού Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού).

Και ένα ακόμη ενδιαφέρον γεγονός. Ανθρωπολόγοι που μελετούν τον σατανισμό αναφέρουν ότι η πλειοψηφία των μελών αυτών των κοινοτήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι άνδρες στα είκοσι και πενήντα τους, και όλοι τους υποστηρίζουν τις κυρίαρχες πολιτικές θέσεις και έχουν ψηφίσει είτε το Συντηρητικό Κόμμα, το Εργατικό Κόμμα ή τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες. Δηλαδή, οι πολιτικές τους απόψεις είναι άσχετες με τη θρησκεία τους.

 ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....