«"O θρύλος για τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή", που αφηγήθηκε ο ρώσος άθεος Ιβάν Καραμάζοφ, με την ένταση και το βάθος του μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις ιερές γραφές· αποκαλύπτει την εσωτερική διαλεκτική των αντιχριστιανικών πειρασμών... Το πνεύμα του Μεγάλου Ιεροεξεταστή μπορεί να εμφανιστεί και να δράσει με διαφορετικές μορφές και τύπους, είναι εξαιρετικά ικανό στις μεταμορφώσεις. Και ο Ντοστογιέφσκι αντιλαμβανόταν ξεκάθαρα ότι στον επαναστατικό σοσιαλισμό δρα το πνεύμα του Μεγάλου Ιεροεξεταστή. Ο επαναστατικός σοσιαλισμός δεν είναι μια οικονομική και πολιτική διδασκαλία, δεν είναι ένα σύστημα κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, αλλά θέλει να γίνει θρησκεία, είναι μια πίστη, αντίθετη προς την χριστιανική.
Η θρησκεία του σοσιαλισμού μετά τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή αποδέχεται και τους τρεις πειρασμούς, που αρνήθηκε ο Χριστός στην έρημο εν ονόματι της ελευθερίας του ανθρώπινου πνεύματος. Η θρησκεία του σοσιαλισμού αποδέχεται τον πειρασμό της μετατροπής των λίθων σε άρτο, τον πειρασμό του κοινωνικού θαύματος, τον πειρασμό της βασιλείας του κόσμου τούτου. Η θρησκεία του σοσιαλισμού δεν είναι η θρησκεία των ελεύθερων υιών του Θεού, αρνείται τα πρωτοτόκια του ανθρώπου, είναι θρησκεία των δούλων της αναγκαιότητας, των παιδιών της στάχτης. Η θρησκεία του σοσιαλισμού λέει με τα λόγια του Μεγάλου Ιεροεξεταστή : "Όλοι θα είναι ευτυχισμένοι, όλα τα εκατομμύρια των ανθρώπων". "Θα τους υποχρεώσουμε να δουλεύουν, τις ελεύθερες όμως από την εργασία ώρες τους θα οργανώσουμε την ζωή τους έτσι σαν να ήταν ένα παιδικό παιχνίδι, με παιδικά τραγούδια, με χορωδίες, με αθώους χορούς. Θα τους επιτρέψουμε την αμαρτία, είναι ανίσχυροι και αδύναμοι". "Θα τους δώσουμε την ευτυχία των αδύναμων πλασμάτων, αφού έτσι είναι πλασμένοι". Η θρησκεία του σοσιαλισμού λέει στην θρησκεία του Χριστού : "Υπερηφανεύεσαι για τους εκλεκτούς Σου, Εσύ όμως έχεις μόνο εκλεκτούς, ενώ εμείς θα παρηγορήσουμε τους πάντες... Σ' εμάς όλοι θα είναι ευτυχισμένοι... Θα τους πείσουμε ότι θα απελευθερωθούν μόνο όταν αρνηθούν την ελευθερία τους". Η θρησκεία του σοσιαλισμού, κατά τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή, κατηγορεί την θρησκεία του Χριστού ως έχουσα ανεπαρκή αγάπη για τους ανθρώπους. Εν ονόματι της αγάπης και της συμπόνοιας για τους ανθρώπους, εν ονόματι της ευτυχίας και της μακαριότητας των ανθρώπων επί της γης, η θρησκεία αυτή απορρίπτει την ελεύθερη, ευγενή φύση του ανθρώπου. Η θρησκεία του επουράνιου άρτου είναι μια αριστοκρατική θρησκεία, είναι μια θρησκεία των εκλεκτών, είναι μια θρησκεία "δεκάδων χιλιάδων μεγάλων και δυνατών".
Η δε θρησκεία των "υπόλοιπων εκατομμυρίων, των πολυάριθμων σαν την άμμο της θάλασσας αδύναμων" είναι η θρησκεία του επίγειου άρτου. Η θρησκεία αυτή ανέγραψε στο λάβαρό της : "Πρώτα τάισε και μετά ψάξε για τους ευεργέτες". Ο Ντοστογιέφσκι μεγαλοφυώς διέκρινε τα πνευματικά θεμέλια της σοσιαλιστικής μυρμηγκοφωλιάς. Συνειδητοποίησε θεολογικά ότι ο σοσιαλιστικός κολεκτιβισμός είναι ψευδοσυνοδικότητα, ψευδοεκκλησία, η οποία φέρει μέσα της τον θάνατο του ανθρώπινου προσώπου, της εικόνας και της ομοιώσεως του Θεού εν τω ανθρώπω, ότι είναι το τέλος της ελευθερίας του ανθρώπινου πνεύματος... (Ο Ντοστογιέφσκι) Είναι ένας από τους πρώτους που ένιωσε στον σοσιαλισμό τον κίνδυνο του αντίχριστου. Κατάλαβε ότι στον σοσιαλισμό το πνεύμα του αντίχριστου θα σαγηνεύσει τον άνθρωπο με την μορφή του καλού και της αγάπης προς τον άνθρωπο».
( Νικολάι Μπερντιάγιεφ, "Οι δαίμονες της Ρωσικής Επανάστασης", Εκδόσεις Αρμός )
1 σχόλιο:
ΧΣΤΚ💩ΜΕ
Δημοσίευση σχολίου