ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ...του φτωχόπαιδου από τη Θράκη που παιδάκι υπάλληλος σε ένα εμπορικό τύλιγε αυτά που αγόραζαν οι πελάτες σε χαρτιά όπου είχε γράψει κάποιο σοφό ρητό, για να τρέφεται με νοήματα και αξίες η ψυχή ακόμα και κατά την ευτελή πράξη της κατανάλωσης...λάτρεψε την παιδεία και ένιωσε βαθιά στοργή για τον πάσχοντα συνάνθρωπο, προστάτης αυτός των φτωχών και των ανέργων...θαυματουργός εν ζωή, δηλαδή εμπνευστικός στην καρδιά του όντος μιας παθιασμένης όρεξης για καινή ζωή, για νίκη κατά της αποσύνθεσης σε όλες τις μορφές της...διώχθηκε αμείλικτα από τα ιδιοτελή ενδοεκκλησιαστικά κυκλώματα αυτών που ο Καζαντζάκης έλεγε ότι "πουλάνε τον Χριστό με το δράμι", αλλά εδραιώθηκε στη συνείδηση των απλών πιστών, του λαού του Θεού...λειτουργούσε και στον πλακιώτη 'Αγιο Ελισαίο, εκεί όπου διέχεε τις ψαλμουδιές του ο Παπαδιαμάντης, την ίδια εποχή...και γιατί τα λέμε όλα αυτά;είμαστε τάχα τόσο απελπισμένοι σκοταδιστές;...ΝΑΙ!...έχουμε βαθιά αρνηθεί την "αισιοδοξία" αυτού του "πολιτισμού των Πραγμάτων", αυτή την "αισιοδοξία" που σπέρνει κατάθλιψη, ψυχοπάθειες, ιούς, μοναξιά, αποξένωση, έγκλημα, προσφυγιές, σεξοαποβλάκωση, πολέμους...κι έχουμε δεχτεί συνειδητά το "Σκοτάδι" των μυστηρίων του Θεού, δηλαδή την αλήθεια που μαστορεύει με θητεία στον πόνο η ψυχή και δεν μοντάρεται ψηφιακά στα εργαστήρια όπου εφαρμόζει τις οργουελικές μεγαλομανίες του ο κάθε Μπιλ Γκέιτς, την αλήθεια της καρδιάς και των σχέσεων αγάπης και όχι τη "λογική" των εννοιών της διάνοιας...ναι, λοιπόν, "απελπισμένοι σκοταδιστές" σε ένα φωταγωγημένο κόσμο με θεό του το 'Αδειο Εμπόρευμα....Μεγάλη η Χάρη του Αγίου, σε μια θανατηφόρα μοναξιά απλώς πολυθόρυβη...Τον χρειαζόμαστε όσο ποτέ!....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου