΄γράφει ο Παλαιός

Είχα ‘πεί ότι, κάποια στιγμή, θα έγραφα μερικά πράγματα, γι’ αυτό του ονομάζεται «Κάρμα» ..αλλά καθώς κάθε τι κρίνεται και προχωράει ανάλογα με το υπάρχουν ενδιαφέρον ..έτσι και αυτό, οπότε έπρεπε να περιμένουμε τον κατάλληλο χρόνο, κάτι το οποίο μας έδωσε η ανάρτηση του Εργολάβου, αν και αυτό δεν προήλθε από κάποιο ενδιαφέρον των αναγνωστών του μπλογκίου !!
Άν και είχαμε ‘πεί κάποια λίγα πράγματα στο παρελθόν, άντε να προσθέσουμε δυό λόγια, διευκρινίζοντας, κατά τι επιπλέον, εκείνα που είχαμε ‘πεί παλαιότερα :
Πολλοί στο θέμα Σάρκωση-Μετενσάρκωση και Πεπρωμένο-Ειμαρμένη μπερδεύουν τα ακόλουθα, με αποτέλεσμα έναν πλήρη αχταρμά, ενώ δεν έχουν αναγκαστικά να κάνουν κάτι με τα συμβάντα των μελλοντικών ζωών-σαρκώσεων του καθενός :
  1. Δράση-Αντίδραση
  2. Αίτιο -Αιτιατό
  3. Πεπονθός-Αντιπεπονθός
  4. Κάρμα

α.  Δράση – Αντίδραση
Αυτό είναι το πιό εύκολο να το καταλάβει κάποιος, ότι δεν εκτυλίσσεται σε κάποιο άδηλο-απώτερο μέλλον, αλλά στο τώρα, καθώς η αντίδραση ξεκινά άμεσα.

β.   Αίτιο – Αιτιατό (Αιτία – Αποτέλεσμα)
Θα λέγαμε ότι αυτό έχει την έννοια ότι κάθε σπόρος τείνει να παράξει τον αντίστοιχο καρπό, και κάθε πράξη να γεννήσει τα αντίστοιχα αποτελέσματα.
Όμως, στην ουσία η κίνηση είναι ανάποδη, από το Αποτέλεσμα προς την Αιτία, καθώς πρέπει να υπάρχει Αποτέλεσμα-Καρποφορία ώστε να ληφθεί υπ’ όψιν η Αιτία, αλλιώς αν η Αιτία είναι τζούφια και δεν φέρει αποτέλεσμα ..είναι ως μη γενόμενη !!

γ.  Πεπονθός – Αντιπεπονθός (εκ του Πάσχω – αντί+Πάσχω)
Αντιπεπονθός, είναι η αρχαιοελληνική έννοια, του υφίσταμαι τις συνέπειες των πράξεών μου.
Αυτό διαφέρει από το παραπάνω, καθώς δεν έχει απλά την έννοια της Καρποφορίας, αλλά αυτήν της Ανταπόδοσης (άσχετο ..καλής ή κακής) .

δ.  Κάρμα
Εδώ μάλλον τα έχουμε κάνει σκατά, όχι απλά μόνο εμείς οι Δυτικοί (αφού έννοιες Ξένων Γλωσσών ποτέ δεν μπορούν να μεταφερθούν πλήρως ή έστω ικανοποιητικά) αλλά και οι Ίδιοι οι Ανατολικοί λαοί.
Έτσι αυτό που έχει περάσει είναι μιά συμπύκνωση-σύμπτυξη όλων των παραπάνω.

Θα μου επιτρέψετε όμως, να σας δώσω μιά διαφορετική οπτική, του όλου θέματος, που καμμία σχέση δεν έχει με κάποιον νόμο Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης, όπως θέλουν να περάσουν τα διάφορα Λαμόγια.

ε.  Η λειτουργία (του Είναι) πίσω από το Φαίνεται
Αν και τα Λαμόγια του «Κόσμου Φυλακή» προσπαθούν εκμεταλλευόμενοι όλα τα παραπάνω να εμπλέκουν τους τροφίμους του μπουρδέλου στον ατέρμονα κύκλο του μαγκανοπήγαδου, τα πράγματα δεν λειτουργούν μόνο έτσι, ή απλά ..έτσι !! 
Τι Είναι λοιπόν αυτό που κάνει-ωθεί τα όντα (τους τροφίμους του μπουρδέλου) να σαρκώνονται ξανά και ξανά εμπλεκόμενα σ’ ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι  ;;
Κάποιοι θα τρέξουν να ‘πουν .. ότι είναι η ανάγκη εξέλιξης των ψυχών, μέσω των μαθημάτων από την εμπλοκήν τους στην ζωή.
Αυτό όμως είναι είναι λάθος, μιά μεγάλη μπαρούφα, που προωθούν όλοι εκείνοι που έχουν συμφέρον από κάτι τέτοιο. Και κατά πρώτον, πώς είναι δυνατόν να πάρει κάποιος σωστά μαθήματα από έναν κόσμο όπου καμμία δικαιοσύνη και δίκαιο δεν υφίσταται, και τίποτε σωστό δεν υπάρχει ;; Φυσικά και δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση ..αφού είναι σαν να λέμε ότι κάποιος θα εξελιχθεί σ’ έναν λαμπρό και κορυφαίο επιστήμονα, βάζοντας τον να μελετάει κάθε είδους μπουρδολόγημα, και όχι τα σωστά και αναγκαία. Το «οικονομεί ο θεός», και άλλες τέτοιες μαλακίες, είναι μόνο για τους καταντίπ ηλίθιους !!

Όπως είχαμε ‘πεί, εκεί, στα άρθρα του «Κόσμου Φυλακή», Ένας είναι ο Νόμος ..η Ελευθερία, μέχρι εκεί που ξεκινούν τα όρια των άλλων, και το Δικαίωμα στην Δημιουργία και την Επιλογή ..απλός και ξεκάθαρος, ούτε ανταποδόσεις, ούτε «μανιάτικες» βεντέτες, ούτε ..ούτε !!
Εδώ όμως, στο μπουρδέλο αυτού του «Κλειδωμένου Κόσμου», κάποιοι προσπαθούν, στην ζούλα, να περάσουν ότι υπάρχουν διάφοροι νόμοι, νόμοι που φτιάξαν και εφηύραν αυτοί.
Στον Κόσμο αυτόν, έχει βγεί η μπρίζα, και πάσχει πλέον από εισροή εξωτερικής «Ενέργειας», οπότε παλεύει να διαχειριστεί την εντός του υπάρχουσα και παραγόμενη, και αυτό που κάνει είναι να κρατάει τα «πρόβατα» σε λήθη και άγνοια, ώστε να μπορεί να απομυζά-αρμέγει την παραγόμενη απ’ αυτά ενέργεια ..αυτό όμως τον φέρνει σε κατάσταση ν’ ακροβατεί στην κόψη του ξυραφιού, έτσι προσπαθεί κάθε του κίνηση και ενέργεια να είναι έστω και νομότυπα εντός των επιτρεπτών ορίων.
Επειδή, κάθε κίνηση Επιβολής θα επέφερε άμεση Δράση-Εφαρμογή του Νόμου, έστω και αν είχε κατ’ αρχάς την σύμφωνη Γνώμη-Επιλογή των Εγκλωβισμένων τροφίμων, πρέπει κάθε φορά η όποια σάρκωση να γίνεται με Ελεύθερη Επιλογή, έτσι πέραν των εδώ εμφυτεύσεων (εμφυτευμένων πεποιθήσεων), έχουν σκαρφιστεί και άλλες μεθόδους, ώστε να παρακινούν-ωθούν τα «πρόβατα» να επιλέγουν καταστάσεις τέτοιες που να τα δεσμεύουν-εμπλέκουν στην ροή του μαγκανοπήγαδου των αέναων σαρκώσεων.
Και αυτό που εκμεταλλεύονται οι επιτετραμμένοι (τα εντεταλμένα Λαμόγια) είναι να συνδαυλίζουν εντέχνως κάθε Άρπαγμα (Συναισθηματικό, Νοητικό ή Πνευματικό κλπ.) του πρός σάρκωση όντος, ώστε να το ρίξουν ξανά στο γύρισμα του τροχού.

Κανένας Νόμος Αιτιότητας/Αιτίας – Αποτελέσματος, Αντιπεπονθότος, Ισορροπίας και Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης δεν υφίσταται, αντιθέτως αυτό που υφίσταται είναι τα παράγωγα του Δεσμού/Δεσίματος, Αρπάγματος, Αγκιστρώσεως ή Προσκολλήσεως, λόγω της Άγνοιας και της Επιβεβλημένης Λήθης.
Απλά αυτό που καθορίζει-ορίζει το τι θα επακολουθήσει, είναι οι Δεσμοί/τα Δεσίματα, τα Αρπάγματα, οι Αγκιστρώσεις και οι Προσκολλήσεις (και που μπορεί να είναι Συναισθηματικής, Νοητικής, ή Πνευματικής κλπ. φύσεως) που έχει αναπτύξει το «προβατάκι».
Έτσι, αν υπάρχει ένας ερωτικός δεσμός-προσκόλληση, αυτό μπορεί και θα ανακυκλώνεται ξανά και ξανά ..εάν μιά εχθρότητα παρομοίως ..εάν μιά πνευματική ιδεοληψία παρόμοια και πάει λέγοντας.
Εάν όμως δεν υπάρχει κάποιο Άρπαγμα σε κάτι, τότε είναι σχετικά δύσκολο στα Λαμόγια να υποδαυλίσουν καταστάσεις, και έτσι ν’ ανακυκλωθούν πράγματα, πέραν του ότι απαγκιστρούμενος κάποιος από Προσκολλήσεις, ανακτά σιγά-σιγά την «Μνήμην» του, και μπορεί να ζητήσει-απαιτήσει να την κάνει από το εδώ μπουρδέλο, οπότε τα Λαμόγια προσπαθούν με ποικίλους τρόπους, με νύχια και με δόντια, επιστρατεύοντας τους πάντες και τα πάντα, ώστε να μην αφήσουν τα πράγματα να ξεφύγουν πρός αυτήν την κατεύθυνση-κατάσταση, καθώς κάθε μείον «τρόφιμος» είναι ένα Μείον στην παραγόμενη ενέργεια ..πολλοί μείον «τρόφιμοι», μεγάλο μείον στην παραγόμενη ενέργεια, πράγμα που κυρίως θα στερηθούν τα Λαμόγια των κατώτερων τάξεων.

Δύο είναι κυρίως αυτά που επιτρέπουν και συντηρούν την ύπαρξη του μπουρδέλου του «Κόσμου Φυλακή», η Λήθη και η Προσκόλληση-Άρπαγμα. Εάν αυτά μειωθούν ή και παύσουν να υφίστανται, τότε, πολύ σύντομα, ο Κόσμος αυτός θα οδηγηθεί στον απόλυτο κανιβαλισμό και την διάλυση.

Για να μην μπορούν λοιπόν τα Λαμόγια, να σας χειριστούν εύκολα, πρέπει κατά πρώτον ν’ αποβάλετε όσα περισσότερα μπορείτε από Προσκολλήσεις, Αγκιστρώσεις, Αρπάγματα και Δεσμούς (κάθε μα κάθε φύσεως), και κατά δεύτερον να ξεθάψετε-ξεχώσετε την Θεία Σπίθα (τον Ανώτερό σας Εαυτόν) ώστε να επανέλθει η Μνήμη σας.
Εάν κάποιος κόψει ένα Δεσμό, μιά προσκόλληση, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα και οι όσοι άλλοι εμπλεκόμενοι σταματούν να έλκονται (θετικά ή αρνητικά) πρός αυτόν, παρ’ όλα αυτά όμως όταν ο δεσμός είναι κομμένος, έχει σπάσει, τότε δύσκολα μπορεί να γίνει η σύνδεση. Βέβαια, έστω και αν κάποιος καταφέρει να κόψει κάποιον Δεσμό-Προσκόλληση, τα Λαμόγια θα προσπαθήσουν να τον εμπλέξουν μέσω του άλλου μέλους, ή ακόμα και εμβάλλοντάς του  λογισμούς, ιδέες, συναισθήματα, παρορμήσεις κλπ. κλπ. – και όπως ελπίζω να καταλαβαίνετε, έχει δρόμο μακρύ να περπατήσει η υπόθεση.

Ελευθερώνοντας-σπάζοντας τους Δεσμούς (θετικούς, αρνητικούς ή και ουδέτερους), πρωτίστως ελευθερώνεται εκείνος που το κάνει, αλλά δευτερευόντως ωφελείται και το έτερο μέλος.  Δηλώνοντας το δε επιπλέον, στον Σύμπαντα Κόσμο του «Κόσμου Φυλακή», αυτό φαίνεται να λειτουργεί εκθετικά.

Μακρύς ο δρόμος και πολύ η δουλειά που πρέπει να γίνει ..βέβαια με κόπο, γνώση αλλά και τεχνάσματα και τεχνικές, αυτό μπορεί να συντομευτεί, όχι όμως με προσφυγή και τουρλοκωλιάσματα στον όποιον Λαμόγιο θεουτζίκο.

Παρόμοια, αλλά, και, στην αντίθετη πλευρά, μπορούμε να προχωρήσουμε, καλλιεργώντας άλλες Προσμονές – και όποιος κατάλαβε ..κατάλαβε !!

= / / =