ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Κυριακή 3 Μαΐου 2020

ΤΕΛΕΣΦΟΡΟΣ Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ - ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΙΑΣΗΣ...

ΤΕΛΕΣΦΟΡΟΣ Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ - ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΙΑΣΗΣ
ΑΠΟ ΒΑΣΩ ΔΕΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ
(Στην εικόνα: Η Υγεία, ο Ασκληπιός και ο Τελεσφόρος)
Με το όνομα Τ ε λ ε σ φ ό ρ ο ς είναι γνωστός ένας από τους δαίμονες του κύκλου του θεού Α σ κ λ η π ι ο ύ, ο οποίος βοηθάει στην ολοκλήρωση της θεραπείας των ασθενών, δηλαδή συντελεί στην τελεσφόρηση της ί α σ η ς. Συμβολίζει την ανάκαμψη από την ασθένεια, καθώς το όνομά του σημαίνει "ο επιτελών" ή "ο φέρων την ολοκλήρωση".
Κατά μία άλλη εκδοχή ήταν γ ι ο ς του Ασκληπιού. Ο Τελεσφόρος απεικονιζόταν με τη μορφή παιδιού, φορώντας χαρακτηριστική ενδυμασία που κάλυπτε όλο του το σώμα
Ήταν γνωστός με την επίκληση «Σωτήρας» και προστάτευε όσους ανθρώπους βρίσκονταν στην α ν ά ρ ρ ω σ η από κάποια ασθένεια. Επιπλέον, τον θεωρούσαν ως το «ιερό ενδιάμεσο» του Ασκληπιού. O θ ε ό ς της α ν ά κ α μ ψ η ς. Απεικονιζόταν πάντα ως παιδί ή νάνος, ενώ το κεφάλι του καλυπτόταν από μία κάπα. Ήταν ο θεός της αναρρώσεως που «έφερε στην εκπλήρωση» την ανάκτηση από ασθένεια και τραυματισμό και υποδηλώνει ότι εμπλέκεται στη διαδικασία της θεραπείας των ονείρων, την γνωστή ε γ κ ο ί μ η σ η.
Σχεδιάστηκε σε αρχαία νομίσματα και ανάγλυφα ως αγόρι με φαρδύ μανδύα και χαμηλή κουκούλα ή φρυγικό σκουφί και μερικές φορές κρατάει ένα κύλινδρο ή δισκίο στα χέρια του και συνήθως στέκεται δίπλα στα πόδια του Ασκληπιού στη ρωμαϊκή τέχνη. Στους μακεδονικούς τάφους τον συναντάμε συχνά σε τάφους ως π ρ ο σ τ ά τ η των βρεφών και των μικρών παιδιών.
Η λατρεία του ήταν διαδεδομένη κυρίως στη Μικρά Ασία. Στην περιοχή της Μακεδονίας η παρουσία του Τελεσφόρου μαρτυρείται μόνο σε μία θέση, ενώ εντοπίζεται και σε άλλες θέσεις στην υπόλοιπη Μακεδονία κατά την ύστερη ελληνιστική και κυρίως κατά την αυτοκρατορική περίοδο. Στο ιερό του Ασκληπιού στο Δ ί ο ν, μέσα στο ναό του θεού, βρέθηκε η μαρμάρινη κεφαλή ενός αγαλματιδίου Τελεσφόρου, η οποία χρονολογείται στα αυτοκρατορικά χρόνια.
Ο μικρός αυτός δαίμονας φορά την χαρακτηριστική κουκούλα στην κεφαλή. Επίσης μία ενεπίγραφη βάση αγάλματος καθιστής παιδικής μορφής των αυτοκρατορικών χρόνων φέρει επιγραφή με το όνομα του θεού. Η βάση αυτή βρέθηκε στις μεγάλες θέρμες του Δ ί ο υ, όπου πιθανόν να υπήρχε αίθουσα λατρείας του Ασκληπιού και της οικογένειάς του.
Ο Τελεσφόρος είχε δικό του βωμό στην Πέργαμο και απεικονιζόταν σε νομίσματα της εποχής του Αδριανού, ενώ άγαλμα του υπήρχε στον ιερό περίβολο του Ασκληπιού μέσα στον ναό της Υγιείας. Αναγνωρίστηκε επίσης ως ένας από τους θεραπευτικούς θεούς στο ιερό Ασκληπιείου της Επιδαύρου.
Ετυμολογικά, το όνομά του σημαίνει «αυτός που φέρει εκπλήρωση», αυτός που φέρνει αίσιο τέλος σε κάτι, ο αποτελεσμαστικός, δραστικός, καρποφόρος, ο τελεσιουργός. Προέρχεται από την λέξη τέλος + φέρω ή φόρος, με ρίζα από το φόρ-, ετεροιωμένη βαθμίδα του φέρ- (φέρω) κάτι που καταλήγει σε επιτυχία, που τελεσφορεί!
Ο φορέας του Τ έ λ ο υ ς, της Τ ε λ ε ί ω σ η ς.
Η λατρεία του Τελεσφόρου καθιερώθηκε μαζί με τον Ασκληπιό στην Επίδαυρο, ως μια σημαντική θεότητα τελετουργικής θεραπείας τον 2ο έως 3ο αιώνα μ.Χ.
Κάποιοι μελετητές πίστευαν ότι ο Έλληνας Τελεσφόρος υιοθετήθηκε από τους Γαλάτες της Ανατολίας - οι οποίοι ήρθαν από την κελτική Γαλά (Γαλλία) τον 3ο αιώνα π.Χ. - και οι ανασκαφές όπως και τα ευρήματα δείχνουν την εξάπλωση του Τελεσφόρου σε όλη την Ευρώπη.
Συχνά παρουσιάζεται ως τρίμορφη θεότητα.
Ο Τελεσφόρος απεικονίζεται στην «Ξεχασμένη Πέτρα» του διάσημου ψυχοθεραπευτή και μύστη Carl Gustav Jung, την οποία είχε στο ησυχαστήριο του στον πύργο του Βollingen .Τη πέτρα ξέχασαν στο σπίτι του κάποιοι μεταφορείς και όταν γύρισαν για να την πάρουν πίσω ο Jung αρνήθηκε να τους τη δώσει λέγοντας τους πως έχει πλέον βρει το δρόμο της στο σπίτι του.
Στα εβδομηκοστά πέμπτα γενέθλια του αποφάσισε να χαράξει στη πέτρα ένα κύκλο χωρισμένο σε τέσσερα ίσα μέρη. Στο κέντρο δεσπόζει ένας άντρας κρατώντας ένα φανάρι. Ο άντρας αυτός είναι ο Τελέσφορος γιος του Ασκληπιού και αδερφός της Υγείας. Ο Τελέσφορος απεικονιζόταν πάντα ως παιδί ή νάνος, ενώ το κεφάλι του καλυπτόταν από μία κάπα.
Στο ρούχο του κρέμεται σαν φυλακτό το αστρολογικό σύμβολο του Ερμή, οπού ο Ερμής, θεός των Ορίων, είναι αυτός που συνδέει τον εξωτερικό κόσμο με τον εσωτερικό. Δεξιά υπάρχουν τα σύμβολα του ήλιου και του Δία ενώ αριστερά της Σελήνης και της Αφροδίτης , σχηματίζοντας αυτό που ο Jung αποκαλούσε ιερό αλχημιστικό γάμο.
Στην πέτρα διαβάζουμε το γνωστό απόφθεγμα του Ηρακλείτου : »Ο Αιών είναι ένα παιδί που παίζει ζάρια».
Το δεύτερο κάτω τετράγωνο δείχνει το δρόμο προς την πύλη του Ήλιου και τη χώρα των ονείρων’ είναι παρμένο από την Οδύσσεια και αναφέρεται στον Ερμή τον ψυχοπομπό που οδηγεί τις ψυχές των φονευμένων μνηστήρων..
Στο πίσω μέρος της πέτρας αναγράφονται τα εξής : «Είμαι ένα ορφανό , μόνο. Παρόλα αυτά βρίσκομαι παντού. Είμαι ένα αλλά αντίθετο στον εαυτό μου. Είμαι νέος αλλά και γέρος ταυτόχρονα. Δεν έχω γνωρίσει ούτε μητέρα , ούτε πατέρα επειδή έπρεπε να τα καταφέρω μόνος έξω στα βαθιά σαν ψάρι, ή έπεσα σαν άσπρη πέτρα από τον ουρανό. Σε δάση και βουνά περιπλανιέμαι, αλλά παραμένω κρυμμένος στην εσώτερη ψυχή του ανθρώπου. Είμαι θνητός για το καθένα, αλλά παραμένω ανέγγιχτος από το κύκλο των Αιώνων».
Φίλες και φίλοι, μετά τον Ασκληπιό και τις θεϊκές θυγατέρες του, δεν θα μπορούσαμε παρά να κλείσουμε αυτό τον κύκλο της θεραπείας και της ίασης με τον Τελέσφορο, ο οποίος βοηθά στην ολοκλήρωση της θεραπείας των ασθενών. Στις ζοφερές μέρες που ζούμε, ας θυμηθούμε τους ξεχασμένους θεούς . Ο Τελεσφόρος συνεχίζει να στέκεται πλάι στον θεό Ασκληπιό και να δίνει απλόχερα την ίαση και το καλό τέλος.
Αν και ο κόσμος λησμόνησε την χάρη του, αυτός σ υ ν ε χ ί ζ ε ι τελεσφορεί και να φέρνει την ολοκλήρωση στην Υ γ ε ί α.
Περνάει μέσα από τις σκοτεινές περιοχές αυτού του κόσμου και λάμπει σαν ένα αστέρι από τα βάθη.
Δείχνει το δρόμο προς τις πύλες του ήλιου και της γης, των ονείρων και της εκπλήρωσης, της πολυπόθητης ί α σ η ς!
"Έλθε, μάκαρ, ολβιοδώτα, αγλαότιμε, Ιητήρ των πάντων, εχθρέ των νόσων πάντοτε βοηθός είθε να μας σώζεις από την κακότυχη ανία των φοβερών ασθενειών".
Σας ευχόμαστε ένα όμορφο βράδυ και μια θαυμαστή εβδομάδα! Είθε το τέλος της ασθένειας που μαστίζει την ανθρωπότητα, να είναι η αρχή μιας νέας εποχής η οποία θα αφήσει πίσω της τα σκοτάδια και θα πορευτεί στο Φως!
ΠΗΓΕΣ: ΜΥΘΑΓΩΓΙΑ-ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ: ΒΙΚΥ ΓΙΩΒΗ, ΑΡΧΑΙΩΝ ΤΟΠΟΣ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: