ι εκεί που καθόμασταν μέσα στα σπιτάκια μας καί διολισθαίναμε σιγά-σιγά προς την παράνοια (άλλος -ξέρω ‘γώ- κοιτάει επί ώρες το ταβάνι), ή αναπτύσσαμε συμπεριφορές φυλακισμένων, σκάνε μύτη κάτι (μουμουέδικα τε καί ιντερνετικά) δημοσιεύματα περί εκλογών!…
Έ; Τί; Πώς; Ποιός ήρθε; Εκλογές;;;
Εκλογές, κυρίες καί κύριοι! Μάλιστα! (Σχεδόν τζάμπα είναι, στο κάτω-κάτω.)
Τώρα, βέβαια, γιά να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί, το πρώτο που περνάει απ’ το μυαλό μας είναι πως πρόκειται γιά ψέμμα· πετάνε τα μουμουέ μπάμ! στον αέρα μιά άσφαιρη σαχλαμάρα με άρωμα ελπίδας, μπας κι αναβάλει ο κοσμάκης γιά λίγο το να βγεί έξω στους δρόμους με τα δίκαννα, καί να τους πάρει με τις μπαταριές στα κωλομέρια. Πάντως, ακόμη καί ψεύτικη να είναι αυτή η είδηση, πρέπει ν’αναρωτηθούμε:
Εκλογές, γιά να φύγει ποιός; Καί νά ‘ρθει ποιός;
Με την έννοια, να κάνει τί ο ερχόμενος… που δεν κάνει ετούτος εδώ; Αφού τους ξέρουμε όλους τί καπνό φουμάρουν, άρα αμέσως ξέρουμε καί το τί (δεν) κάνουν. Άρα, προς τί οι εκλογές;
Όμως, ας ρίξουμε μιά πιό σχολαστική ματιά.

α1. Είδηση ψεύτικη
Αν η είδηση είναι ψεύτικη, τότε πρόκειται γιά χοντροκοπιά χειρότερη αυτών που εκστομίζει ο σαχλαμάρας ιεροψάλτης, καί γιά χοντρή ασέβεια απέναντι στον λαό μας. (Νά ‘ταν η μόνη…) Εδώ έχει διαλυθεί ο ιδιωτικός τομέας των μικροεπαγγελματιών, καί τα μαντάτα είναι κάκιστα γιά επερχόμενη πείνα· επομένως, το να μας τραβάνε καλοκαιριάτικα, γιά ν’ αλλάξουμε στην κορυφή τα τσουτσέκια των ξένων, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.
Ή, μήπως, έχει;

α2. Είδηση αληθινή
Επειδή, όμως, το γκουβέρνο πρώτον δεν φημίζεται γιά την εξυπνάδα του… καί δεύτερον, όσα λέει καί κάνει τα πράττει υπακούοντας οδηγίες σε ραβασάκια απ’ τα εξωτερικά, άρα κι αυτή η αναστάτωση περί επερχομένων εκλογών μας έρχεται απ’ έξω. Καί όντως -γνώμη μου- θα έρθουν εκλογές, παρά το ότι το Παρλιακούλι δεν ολοκλήρωσε ουδέ κάν έτος στην καρέκλα. Καί παρά το ότι τους κάνει όοοοολα τα χατήρια των ξένων (όπως καί το Αλεκσάκι, άλλως τε).
Οπότε, πρέπει να ψάξουμε το προς τί. Ποιός ωφελείται απ’ τις εκλογές αυτές (καί με ποιόν τρόπο), μ’ άλλα λόγια.

Λοιπόν, ξεκινάμε από κάποια στάνταρ δεδομένα.
  • Ετούτες εδώ οι εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική.
  • Θα γίνουν ανάμεσα σε συμπολίτευση καί …συμπολίτευση, διότι πλέον όλοι είναι ίδιοι.
Δεν έχουν πιά διαφορές μεταξύ τους, ούτε κάν γιά τα μάτια (ποιά «ιδεολογία»;…). Αντιθέτως, έχουν χοντρές ομοιότητες στην προδοτική αντεθνική καί αντιδημοκρατική συμπεριφορά: έχουν καταπροδώσει την Ελλάδα, κι έχουν ποδοπατήσει κάθε πιθανή συνταγματική διάταξη.
  • Επομένως, δεν έχει καμμία σημασία ποιός θα βγεί.
…Αν καί κατά πάσα πιθανότητα δεν θα «βγεί» κανείς! Διότι δεν βλέπω να παίρνει κάποιος τους την πλειοψηφία.
Η πλάκα είναι, πως (υπ’ αυτές τις συνθήκες) δεν θα χρειαστεί να γίνει καμιά ηλεκτρονική νοθεία! Ούτε χρειάζεται πιά, ούτε σημασία έχει.
  • Επίσης: καί καθόλου να μή γινόταν αυτές οι εκλογές, ο ανθελληνικός σχεδιασμός των ξένων εξακολουθεί να προχωράει ρολόϊ.
Άρα, γιατί να γίνουν, τελικά;

β. Γιατί; Έ, γιατί;
Όθεν, τί μας λες ότι θα γίνει, ώ -κατά φαντασίαν- πάνσοφε Εργοδότα, αφού αυτές οι εκλογές είναι τόσο αδιάφορες; Πού πάει το πράγμα;
Χμμμ…. κοιτάξτε.
Πολλές φορές, η απάντηση σ’ ένα ερώτημα βρίσκεται, εάν απλά αλλάξουμε την οπτική μας γωνία απέναντί του. Γιά παράδειγμα, αν το αντιστρέψουμε. Ή το κάνουμε κομματάκια. Εδώ, λοιπόν, εάν ψάξουμε να βρούμε ποιές αλλαγές (έστω καί προς το χειρότερο) έρχονται γιά τον λαό μας με την …αλλαξογκουβερνιά, δεν θα βρούμε καμμία.
Εάν, όμως, αναρωτηθούμε τί λόγο έχουν οι ξένοι εντολοδότες να επιτάσσουν εκλογές στην Ελλαδίτσα (καί γρήγορα), τότε θα το απαντήσουμε το ερώτημα μιά χαρά! Γι’ ΑΥΤΟΥΣ γίνεται η όλη φασαρία!… κι όχι γιά τον Ελληνικό Λαό!
Ιδού, λοιπόν, πώς θα πάει το πράγμα:
Ο Ελληνικός Λαός, όντας κουρασμένος, τρελλαμένος, θυμωμένος, μπατίρης, θα σημειώσει μιά πρωτοφανή αποχή – αρκετά πάνω από το συνηθισμένο 50%. Αλλά, καί να πήγαινε στις κάλπες, δεν επρόκειτο να ψηφίσει τους σεσημασμένους. Είτε θα έριχνε λευκά κι άκυρα, είτε θα ψήφιζε τον τρελλό του χωριού (τον αυθεντικό, όχι τον γιαλαντζή τρελλό κυρ-Βασίλη των φραππέδων).
Καί ποιόν να ψηφίσει -καί γιατί- απ’ τους κατεστημένους; να ξαναφέρει το Αλεκσάκι καί τον Τόσκα, τον «να κάνετε πως κοιμάστε»; ή τη Δούρου καί τον Καρανίκα; Καλύτερα να πάω να κάνω μπάντζη τζάμπινγκ με σάπιο σχοινί, παρά να το δώ αυτό! 

[Σημειώστε εδώ, ότι ακόμη κι ένας να πάει να ψηφίσει, βγαίνει κυβέρνηση. Αυτά που γράφονται κατά καιρούς στο Διαδίκτυο, ότι άμα έχουμε αποχή πάνω του 50% «απονομιμοποιούμε» τις εκλογές καί τους πωλητικούς (καί τα γκουβέρνα), είναι αναγνώσματα επιπέδου «Ο Καραγκιόζης στον Άρη». Πουθενά δεν προβλέπεται ότι δεν βγαίνει κυβέρνηση, εάν έχουμε αποχή οποιουδήποτε ποσοστού. Που-θε-νά!
Αλλά, καί να προβλεπόταν, θα το τηρούσανε; 
Ορίστε; τί είπατε; «θα τους πηγαίνατε στο δικαστήριο;» «θα εφαρμόζατε το άρθρο 120;» Ναί, συνταγματολόγοι μου, εσείς κι ο καφετζής της άνω Ραχούλας! lol!!! Προφανώς κατά τη γνωμάρα σας, ήταν μαλάκες οι Βαυαροί του Όθωνα, που ευθύς εξ αρχής έθεσαν τις βάσεις νομοθεσίας κατάλληλης μονάχα γιά προτεκτοράτο. Δεν ξέραν τί κάνανε, ούτε είχαν σχέδια με χρονικό ορίζοντα αιώνων! Κι ούτε ήταν τέκτονες, βέβαια! lol!!!
Εντάξει, άμα έχουμε χρόνο γιά σκότωμα, μπορούμε να λέμε καί καμιά μαλακία να περνά’ η ώρα. Αλλά τώρα, όπως είμαστε, το σαχλαμαρίζειν -τουλάχιστον σ’ εμένα- είναι εντελώς αδιανόητο. Άντε, κάντε μου τη χάρη μερικοί, καί ξυπνήστε επιτέλους!]

Ως αποτέλεσμα, κανείς κομματικός φύλαρχος δεν πρόκειται να συγκεντρώσει το απαιτούμενο 51% γιά αυτοδυναμία. (Μην ξεχνάτε, τώρα πιά δεν έχουμε τις ενισχυμένες αναλογικές, με σούπερ οκτάνια.) Οπότε, θα γίνουν καναδυό Κυριακές ακόμη επαναληπτικές εκλογές, καί στο τέλος όλες οι …συμπολιτεύσεις μαζί -σε απόλυτα αγαστή συνεργασία- θα ενωθούν εις οικουμενικήν σάρκαν μίαν (με κουμπάρα την Κατίνα).
Αυτό θα γίνει.
Όμως, δεν απαντήσαμε ακόμη στο ουσιαστικό ερώτημά μας:
Κι αυτή η οικουμενική, τί παραπάνω θα κάνει απ’ το Παρλιακούλι (καί το Αλεκσάκι, καί τη Φώφη, καί…) ;
Εδώ σε θέλω!

Επειδή, τώρα:
  • Άρχισε να μυρίζει έντονα μπαρούτι πολύ κοντά μας (η Συρία κείται μακράν)… κι άμα πάρει φωτιά το Αιγαίο, καίγονται ΟΛΟΙ.
  • Όλοι οι «μεγάλοι» δηλώσανε ότι ετοιμάζονται (καί στρατιωτικώς) γιά τα μέσα της δεκαετίας του 2020.
Δηλαδή:
  • Ο Ερντογάν άρχισε να χάνει την υπομονή του μ’ εμάς, καί το παραχόντρυνε.
Καί θα συνεχίσει να το χοντραίνει κι άλλο, όσο δεν πάει.
  • Ο Πούτιν (γιά παράδειγμα) είπε εδώ καί χρόνια ότι το εξοπλιστικό του πρόγραμμα θα είναι έτοιμο το 2024.
Αλλά ο άνθρωπος είναι κατάσκοπος, άρα όχι το κατάλληλο πρόσωπο να σου πεί την αλήθεια στο 100%. (ΉΔΗ είναι έτοιμος! Δεν «θα». Παράβαλε καί τις πρόσφατες δοκιμές των οπλικών συστημάτων του στον βόρειο πολικό κύκλο.)
  • Οι ηπαπαραίοι όλο καί φέρνουν στρατό στα σύνορα με τη Ρωσσία…
…καί δεν νομίζω ότι τα φαντάρια τους τα στείλανε εκεί γιά να κυνηγάνε παιδόφιλους κι αιμοπότες.
  • Καί -τελευταίο, αλλ’ όχι έσχατο- η τιμή του πετρελαίου πάει κατά κρημνών.
Δηλαδή-δηλαδή, μας έρχεται βήμα ταχύ η θερμοπολεμική φάση του Γ’ ΠΠ!!!… αν το πιάσατε το υπονοούμενο! Καί τώρα, τέλειωσαν τα ψέμματα. Δεν έχει «νομίζω», «θεωρώ πως», «εκτιμώ ότι», κι άλλα τέτοια. Το μέγα τράνταγμα πλησιάζει!
Οπότε, τούτων δοθέντων, η απάντηση γιά τον ρόλο της σχεδιαζόμενης οικουμενικής βρίσκεται στην Ιστορία: τί συνέβη με την Ελλάδα κατά τον Α’ καί Β’ ΠΠ; αυτό καί θα ξανασυμβεί – καί θα φροντίσει η «οικουμενική» γι’ αυτό.
Στους δύο προηγούμενους ΠΠ θέλαμε να καθήσουμε στ’ αυγά μας (δεν μας αφορούσαν οι συρράξεις αυτές, άλλως τε), αλλά οι «σύμμαχοι» δεν μας άφησαν. Στον Α’ με ωμό ανακάτεμα στην πολιτική μας πραγματικότητα, με βομβαρδισμό του Πειραιά καί της Αθήνας από τα πλοία τους, καί με φόνους ευζώνων (στρατιωτών σε φιλοβασιλικά τάγματα) από τους καννίβαλους του Σαράϊγ. Στον δέ Β’, με τις δολοφονίες Μεταξά-Κορυζή, με τον «συμμαχικό» ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας τον χειμώνα του 1941, με τον βομβαρδισμό του Πειραιά (πάλι!) από αέρος, με τα «Δεκεμβριανά» καί τον «Δ»ΣΕ του Ζαχαριάδη, με την φυλάκιση των Ελλήνων στρατιωτών στην Αίγυπτο (επειδή στασίασαν κάποιοι βαλτοί κουκουέδες), καί πλείστα όσα άλλα.
Όχι μόνο μας ανάγκασαν να συμματάσχουμε σε πολέμους, που δεν μας αφορούσαν, αλλά καί μετά τους πολέμους να πάρουμε τ’ αρχίδια τους ως αποζημιώσεις (καί εδαφικές προσκτήσεις σε εδάφη ανέκαθεν δικά μας), ΠΑΡΑ το ότι ήμασταν καί σύμμαχοί τους, καί απ’ την πλευρά των νικητών.
Μαντέψτε, λοιπόν, ποιός ο ρόλος της επερχόμενης «οικουμενικής»! (Εκτός απ’ τις προδοσίες, που συνεχίζονται αδιάκοπες στη ζούλα, όποιος κι αν κυβερνάει· κι εκτός απ’ την …συμμαχόθεν -μέσωι στοών- επιβεβλημένη συνυπευθυνότητα στις προδοσίες, γιά να μή βγάλει κανείς πωλητικούλης την ουρά του απέξω.) Έλα, εύκολο είναι!
Αλλά, άντε να το πω εγώ:
Να το βουλώσουμε, να πάμε να σκοτωθούμε προς χάριν των «συμμάχων» σε πόλεμο που (πάλι) δεν θα μας αφορά, καί στο τέλος να εισπράξουμε πάλι το «συμμαχικόν» μακρύτερον – όσοι επιζήσουμε απ’ τον πόλεμο κι απ’ το λίαν πιθανό (γι’ ακόμη μιά φορά) εμφύλιο αλληλοφάγωμα.

Όμως, πρίτς! Η παροιμία λέει: «- Μιά του κλέφτη, δυό του κλέφτη, τρείς καί την κακή του μέρα!» Μπορεί εμείς οι Έλληνες να υποφέρουμε αγρίως τον προσεχή χρόνο· αλλά, το ποιός θα εισπράξει τελικά το μακρύτερον, είναι τελείως αβέβαιο…
…κύριοι ( ; ) «σύμμαχοι»!
Εκείνο, που είναι βέβαιο, είναι πως ο Γ’ ΠΠ έρχεται από τον Αύγουστο καί μετά. Αλλοιώς, προς τί τόση βιασύνη γιά εκλογές άνευ νοήματος (γιά τον λαό) ;

– – – – – – –

Υγ 1: Εν πάσει περιπτώσει, εμάς οι εκλογές στα παπάρια μας. Αλλά, καλά θα κάνουμε να ετοιμαζόμαστε από τώρα γιά τα επερχόμενα. Ξέρετε, τρόφιμα μακράς διαρκείας, κτλ. (Είπα ότι δεν θα το επαναλάβω, αλλά το αθέτησα· μεγάλ’ η χάρη αυτουνού του λαού!)
Υγ 2: Δυστυχώς, αυτή τη φορά δεν μπορώ να προτείνω να τηρήσουμε (γιά λόγους εθνοπρεπούς στρατηγικής) κοινή «γραμμή» στην ψηφοφορία εμείς, τα «εθνίκια»· όχι επειδή πράγματι δεν μπορώ, ή δεν ξέρω τί να ζητήσω, αλλά επειδή δεν έχει νόημα. Δεν έχει νόημα να ζητήσω να ψηφίσουμε όλοι μαζί πχ λευκό, ή το τάδε μικρό κόμμα, ή να μην πατήσουμε καθόλου στο εκλογικό τμήμα.
Αφού λύσσαξαν να σου δείχνουν συνεχώς με κάθε τρόπο ότι τους δημοκρατικούς θεσμούς τους κάνουν (αυτοί καί μόνον αυτοί – όχι εσύ· σ’ εσένα, αυτό δεν επιτρέπεται) κωλόχαρτο κατά το δοκούν καί ατιμωρητί! Περιμένεις εσύ να τους φέρεις σε λογαριασμό με δημοκρατικές διαδικασίες; Μόνο με ένοπλη εξέγερση θα γίνει αυτή η δουλειά σωστά· αλλά όχι τώρα. Μόνον όταν θά ‘ρθει η σωστή ώρα, όχι νωρίτερα. Καί μόνον με σωστούς Έλληνες πατριώτες.
Υγ 3: Μακριά από αχρείαστους διχασμούς, οι ομόνοοι πατριώτες!!!
Να, πχ, έσκασε μύτη πρόσφατα στα ιντερνέτια το ότι -τώρα με τον μαϊμουδοϊό- οι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν μισθό καθήμενοι, ενώι ο ιδιωτικός τομέας (με τα πράγματι στανικώς κλειστά καταστήματα) πέφτει στην άβυσσο. Έχω να πω ότι υπάρχουν δύο Δημόσια, όπως καί δύο ιδιωτικοί τομείς· καί δεν γίνεται να τα τσουβαλιάζεις όλα τα άτομα σε μία κατηγορία. Αυτό δείχνει είτε νηπιακή πολιτική σκέψη, είτε υποβολιμαία.
Στο Δημόσιο, υψηλόμισθοι άνευ λόγου καί αιτίας (κι άχρηστοι) είναι οι πωλητικοί, τα κομματόσκυλα, κι οι συνδικαλησταράδες. (Προσφάτως, κι οι της «Δικαιοσύνης», που τα βρίσκουν όλα νόμιμα καί σωστά – τις εθνοπροδοσίες, τα μνημόνια, τα δύο μέτρα καί δύο σταθμά στην τήρηση των νόμων, τη δικονομική ισότητα των λάθρο με τον ντόπιο Έλληνα, κτλ κτλ.) Αυτοί, όμως, δεν έχουν σχέση με τον απλό (χαμηλόμισθο) δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος ακόμη καί τα δώρα εορτών που έπαιρνε, τα ξόδευε στην πιάτσα.
Στον ιδιωτικό τομέα, πάλι, άλλο είναι ένας πχ βιβλιοπώλης που τα φέρνει βόλτα δύσκολα, κι άλλο κάποιο αρπακτικό, που απλά περιμένει να του ανατεθεί χαριστικώς απ’ το γκουβέρνο η αγορά χιλίων βιβλίων γιά κάθε σχολική βιβλιοθήκη της Ελλάδας. Άλλο είναι ένας ντελιβεράς, κι άλλο οι αρδ των σκατοκάναλων. Ο πρώτος πιθανώτατα θα υποφέρει προσεχώς (σάμπως καί πρίν, τον πληρώνανε καλά; αλλά λέμε, γιά την κουβέντα), αλλά οι δεύτεροι τα ξανατσεπώσανε.