Koh-i-Noor, το διαμάντι της κακοτυχίας…
Η εφημερίδα «Σιασά» της Βυρηττού δημοσίευσε τον Ιούλιο του 1960 την περίεργη εκδοχή ότι η αιτία των βασάνων της Τίνας Ωνάση, που απέφερε μαρασμό στην οικογενειακή ζωή της, ήταν η αγορά του πασίγνωστου διαμαντιού Koh-i-Noor.
Koh-i-Noor σημαίνει «Το βουνό του φωτός» στην περσική. Το όνομα Κοχινούρ δόθηκε σε διαμάντι βάρους 186 καρατίων που βρέθηκε στην Ινδία και είναι το παλαιότερο από τα διάσημα διαμάντια.
Διάφοροι θρύλοι συνδέονται με την προέλευση του πολύτιμου λίθου και την πορεία του μέσα στους αιώνες. Σε έναν απ’ αυτούς, το διαμάντι χάνεται μετά από μια μάχη και το βρίσκει μια γυναίκα, που το δωρίζει στον ναό του Σίβα, όπου και κόσμησε το μέτωπο μιας θεάς ως τρίτο μάτι. Ο θρύλος θέλει το Koh-i-Noor («Το βουνό του φωτός») να έχει κλαπεί από τον θεό Κρίσνα, ενώ αυτός κοιμόταν.
Σύμφωνα με τον Σίβα, «αυτός που έχει δική του την πέτρα, θα κυριαρχήσει στον κόσμο, αλλά ταυτόχρονα θα έχει και μεγάλη κακοτυχία, διότι μόνο ένας θεός ή μια γυναίκα μπορεί να φοράει την πέτρα ατιμώρητος».
Το διαμάντι άλλαζε συχνά χέρια καθώς περνούσαν τα χρόνια, επειδή οι κατά καιρούς ιδιοκτήτες του φρόντιζαν να απαλλαγούν από αυτό, πιστεύοντας ότι ευθυνόταν για τα βάσανά τους.
Έτσι, κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Σάχης το δώρισε στον Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, ηγέτη και πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά πολύ γρήγορα κι αυτός διαπίστωσε ότι του έφερνε μόνο αναστάτωση στην οικογένεια, με διαζύγια των θυγατέρων του και με προστριβές με τον γιο του, πράγμα το οποίο τον ανάγκασε να το πουλήσει στον Αγά Χαν Γ’.
Όμως, ούτε κι ο Αγά Χαν Γ’ δεν το κράτησε για πολύ, καθώς την περίοδο που το κατείχε, ο ανατολίτης «Κροίσος» ξεκίνησε να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που αφορούσαν στη διαδοχή του. Τότε, ένας χειρομάντης τον οποίο ο Αγά Χαν εμπιστευόταν απολύτως, τον συμβούλεψε να απαλλαγεί ταχέως από το μοιραίο διαμάντι, αν επιθυμούσε να ξαναβρεί γαλήνη στη ζωή του.
Μόλις ο Σεΐχης Σαλέμ Μπαργούτι του Εμιράτου Τρεσάρ έμαθε ότι η Τίνα Ωνάση είχε αγοράσει το πολυθρύλητο διαμάντι, έσπευσε να την πληροφορήσει, πως αν επιθυμούσε να το κρατήσει, έπρεπε πρώτα να το «εξορκίσει», σύμφωνα με τις παραδόσεις της φυλής του. Αντιθέτως, εκείνη αγνόησε τη συμβουλή του, θεωρώντας την ανόητη προκατάληψη.
Αποτέλεσμα της όλης αυτής ιστορίας την οποία ανέφερε η λιβανική εφημερίδα, ήταν να υποστεί η Τίνα Ωνάση τις συνέπειες της φθοροποιού δύναμης του Koh-i-Noor, το οποίο απέδειξε για άλλη μια φορά ότι έφερνε κακοτυχία στους ανθρώπους γύρω του.
Τελικώς, το ταραχώδες «ταξίδι» του Koh-i-Noor έφτασε στον οριστικό προορισμό του, που ήταν η Μεγάλη Βρετανία, όπου η πέτρα δέθηκε πια στο Βασιλικό Στέμμα της βασίλισσας Ελισάβετ.
Το 1990, το Ινδικό Κοινοβούλιο ζήτησε επισήμως να επιστραφεί το Κοχινούρ στην πατρίδα του. Για τους Ινδούς, η πέτρα αυτή είναι μέρος της ιστορίας της χώρας τους και η παρακράτησή της από την Βρετανία απλώς υπενθυμίζει το ιμπεριαλιστικό παρελθόν τους.
Πολλές, όμως, επιπλέον είναι οι διενέξεις που ακολουθούν αυτό το διαμάντι. Το Πακιστάν, το Ιράν, ακόμα και οι Ταλιμπάν, όλοι ζητούν την επιστροφή του. Προς το παρόν, εκτίθεται στον Πύργο του Λονδίνου μαζί με τα υπόλοιπα βασιλικά κοσμήματα.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», στις 20/07/1960…
https://strangepress.gr/2016/08/16/koh-i-noor-to-diamanti-tis-kakotyxias/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου