Αισυμνητείας παραλειπόμενα – 2
υνεχίζουμε.
(στ) Σχέδια, υλικό, αποδοχή τους από λαό, κατάλληλοι άνθρωποι.
Παλούκι αυτό το θέμα… Ωστόσο, τίποτε δεν αποφεύγω. Το αντιμετωπίζω κι αυτό στα ίσα.
i. Σχέδια
Γιά να είμαστε ρεαλιστές (καί πάντα κατά τη γνώμη μου), το πρώτο καί μοναδικό σχέδιο γιά τώρα είναι η επιβίωσή μας ως άτομα, καί ταυτόχρονα -καί αξεχώριστα- η επιβίωση του έθνους μας. Η θεμελίωση της Ελλάδας του μέλλοντος μπορεί να περιμένει λιγάκι… αν κι όχι πολύ. Το βήμα αυτό είναι το δεύτερο στη σειρά, καί θα ξεκινήσει ακαριαία με το τέλος του πρώτου βήματος, της επιβιώσεως μας. Όχι παράλληλα, διότι όποιος κυνηγάει πολλούς λαγούς, χάνει καί τον έναν. Σε παράλληλη εξέλιξη θα υπάρχει μόνο στο μυαλό μας.
Το ρεαλιστικό αυτό προσγείωμα προκύπτει από τα εξής εξόχως αρνητικά:
Ο στόχος των ξένων είναι το οριστικό κι αμετάκλητο ξεπάτωμα της Ελληνικής Φυλής.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, να του δώσω μπρατσάκια καί σωσίβιο-παπάκι, να πάει να κάνει μπάνιο στα ρηχά. (Κάπως πρέπει να τα προσέχουμε τα τρίχρονα, μη κάνουν καμιά βλακεία καί πάθουν τίποτε.)
Παρένθεση, διότι το απευθυσμένον των -τρομάρα τους!- αναλυταράδων τραβάει (όπως το αλεξικέραυνο τον κεραυνό) ακόμη ένα γερό κλύσμα:
Το να εκμεταλλευτούμε το -όντως πλουσιώτατο- υπέδαφος της χώρας μας, παρουσιάζεται σε διάφορα άρθρα σαν ευκαιρία να πλουτίσουμε, πουλώντας (σε ξένες χώρες) τα προϊόντα του υπεδάφους. Στα οποία οι αναλυταράδες συμπεριλαμβάνουν καί τα στρατηγικής σημασίας προϊόντα, όπως πχ το όσμιο.
Δηλαδή, έναντι κάποιων χρημάτων, εμείς θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε τους παζαρτζήδες καραγκιόζηδες, καί ταυτόχρονα θα εξακολουθούμε να καθιστούμε ισχυρώτερους τους ήδη ισχυρούς… εις βάρος μας, εννοείται!!! (Διότι πχ οι ηπαπαραίοι δεν τα θέλουν τα όσμια καί τα ρέστα γιά την αρωματοποιΐα. Γιά οπλικά συστήματα τα θέλουν.) Οι οποίοι, λογικώς, μιά μέρα θα μπουκάρουν στην Ελλάδα, να πάρουν όλα τα υπόλοιπα από μόνοι τους. Γιατί, δηλαδή, να μας πληρώνουν καί να μας παρακαλάνε, ή γιατί ν’ ανέχονται τα νάζια τα δικά μας, άνοδο τιμής καί τέτοια; Ή μήπως ο Χίτλερ περίμενε να του πουλήσουν οι Ρουμάνοι τα πετρέλαιά τους; (Πάλι μιλάει η Ιστορία, αλλά ποιός την ακούει…)
Τέτοιες απόψεις, αν δεν δείχνουν βαρείας μορφής ηλιθιότητα (γιά εγκλεισμό σε ίδρυμα, δηλαδή), δείχνουν υποβολιμαίο καί ύπουλο προδοτικό δηλητήριο. Μή σας μένει αμφιβολία πως οι ιδέες αυτές προέρχονται από διάφορες …επ-embassy, καί σε δεύτερο επίπεδο υποκρύπτουν το να καλέσουμε γιά βοήθεια πχ τον …καλό μπαμπά ηπαπάρα, να κάνει ντά-ντά-ντά τους Τουρκαλάδες, καί να μας βοηθήσει σε απρόσκοπτες πωλήσεις του υπεδάφους!
Όχι, ρέ παλιοτόμαρα! Τίποτε δεν θα πουλήσουμε!!!
(Σας πληρώνει καλά η επ-embassy, γιά να προτρέπετε τους Έλληνες να γίνουν πλασιέ; Καί σε τί διαφέρετε, δηλαδή, εσείς οι δήθεν πατριώτες, από τούτους εδώ τους αληταράδες με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Άμα σας πιάσω στα χέρια μου, κατακαημένα προδοτοσκούληκα…)
Ά! Να μην το ξεχάσω…
Παλιότερα, ο …αρχιπλασιέ των Ψίψιλων (ερωτηθείς σχετικώς) είχε διατυπώσει την άποψη ότι οι Ψίψιλοι δεν είναι, δά, καί τίποτις υπεράνθρωποι. (Να μην περιμένει θαύματα από δαύτους ο ευφάνταστος λαουτζίκος, δηλαδής.) Εντάξει, θα κατεβάσουν τους κακούς τζιούζ απ’ την καμπούρα μας, αλλά μετά απλώς θα βοηθήσουν την Ελλάδα να γίνει ένα μοντέρνο σχετικά ισχυρό (καί σχετικά πλούσιο) κράτος, ως εκμεταλλευόμενη μόνη της τα πετρέλαιά της. Παναπεί, πάλι το θέμα ήταν …οι απρόσκοπτες πωλήσεις του ορυκτού μας πλούτου. Από τότε. Από το 1990 απάνω-κάτω. Μιά τριαντάρα χρόνια πριν. Βέβαια, άμα με ρωτήσεις αν αυτά του τα σφύριξε κι αυτουνού κάποια επ-embassy (ή στοά – μέσωι συγγενούς του εξ αγχιστείας, ώς άκουσα), θα κουνήσω το κεφάλι μου πολλές φορές καταφατικά, χεσμένος στο γέλιο.
ii. Υλικό.
Όθεν, τώρα παίζει η επιβίωση (ατομική καί έθνους μας) πάσηι θυσίαι – καί δή, μ’ ανταρτοπόλεμο. Άλλως τε, το ότι ο -προσώρας ισχυρώτερος ημών– εχθρός δεν θα καθήσει με σταυρωμένα χέρια, είναι αξίωμα. Ήδη είναι αρκετά …ζωηρούλης εις βάρος μας!
Από υλικό… Ό,τι κάνουμε, θα το κάνουμε εκ των ενόντων. Με ό,τι διαθέτουμε ήδη. Με το βρακί που φοράμε, με δεύτερο να μην υπάρχει. (Κι ίσως καί χωρίς αυτό. Ξεβράκωτοι, δίκην αρχαίων ημών! Λόλ!!! ) Ξεχάστε τελείως ανέσεις καί τέτοια – παρά το ότι οι περισσότεροι έχετε τα σπίτια σας καί το νοικοκυριό σας μέσα σ’ αυτά. (Με πχ κομμένη την ύδρευση, θα σου πω εγώ γιά πότε ξαναγίνεσαι άνθρωπος των σπηλαίων.) Επίσης, στη μάχη θα μπουν καί τα νοητικά όπλα: από προσευχές, μέχρι τηλεπάθεια. Εδώ έχουμε ένα σχετικό πλεονέκτημα, διότι πρώτον απέναντί μας θα παραταχθούν κυρίως βιολογικά ρομποτάκια, καί δεύτερον εμείς αμυνόμαστε σε απειλή κατά ζωής. Δεν αδικούμε κανέναν, ως επιτιθέμενοι.
Υπόψη, θα “παίξουν” πολύ, σχεδόν κατά κόρον, οι οδομαχίες. Οπότε, κανονίστε από τώρα να βρεθείτε με τους κατάλληλους συμμαχητές.
Πάλι θα τονίσω πως ο χρόνος μας ήδη έληξε. Το να μιλάνε μερικοί γιά οργάνωση, εξεύρεση όπλων, κτλ, είναι σα να λέει βουλευτής (που του τέλειωσε ο χρόνος) το φαιδρό: «- Αφήστε με να ολοκληρώσω, κύριε πρόεδρε!» Όμως, ήδη είμαστε στο «καί τέταρτο». Ποιά οργάνωση, καί ποιά κολοκύθια μετά ριγάνεως; («- Να πας στη γυναίκα σου να ολοκληρώσεις, ρέ!», όπως απάντησε ο μέγας Τζιμάκος.)
Με κουζινομάχαιρα καί καρεκλοπόδαρα θα καθαρίσουμε. Καί με τα χέρια μας καί τα ποδάρια μας. Τα Καλάσνικωφ, όσοι δεν έχετε ήδη, ξεχάστε τα.
iii. Η αποδοχή των παραπάνω από τον λαό.
Ξανά το …ωρολογιακόν καί ημερολογιακόν πρόβλημα. Ακόμη μία φορά.
Διαφωνώ αγρίως με τον καθένα, που μιλάει γιά “διαφωτισμό” του λαού, οργάνωση, γραφεία παντού, οργανωτικούς “πυρήνες” σε κάθε πόλη, κτλ κτλ. Καί δεν διαφωνώ απλά. Του λέω στα ίσα καί κατάμουτρα πως είναι ηλίθιος με πιστοποιητικό ISO.
Δεν.
Υπάρχει.
Χρόνος.
Τελεία.
Αυτά έπρεπε να έχουν ήδη γίνει εδώ καί δεκαετίες. Πράγμα που σημαίνει πως άλλα τόσα χρόνια πίσω έπρεπε να υπάρχει ένας πρωταρχικός πυρήνας εθνικού “ιερατείου”. (Η λέξη όχι με τη θρησκευτική έννοια, αλλά με την πολιτική.) Δυστυχώς, η τελευταία φορά που είχαμε κάτι τέτοιο, ίσως ήταν οι άνθρωποι που οργάνωσαν τη δράση του Μακεδονικού Αγώνα. Από ‘κεί κι εντεύθεν, άσ’ τα να πάνε. Διχασμός, πολυχασμός, καί δόξα στον Μάτς.
(Ίσως ο τελευταίος εκπρόσωπος ενός τέτοιου «ιερατείου» να ήταν ο μακαρίτης ο Πασσάς. Αλλά, πάλι, ούτε φρόντισε ν’ αφήσει πνευματικούς διαδόχους, ούτε είναι γνωστό τίποτε παραπέρα. Τώρα, κάτι μυθιστορίες γιά δαχτυλίδια του Ωνάση καί γιά Ιωάννηδες Διάκους καί γιά Πρόκους καί Κατσαπρόκους καί γιά λωτούς καί τσουκνίδες, εγώ τις ακούω βερεσέ – καί τις περνάω απ’ τον κώλο μου, με το συμπάθειο. «Ιερατείο» τέτοιο, όπως το εννοώ, δεν υφίσταται. Η Ελλάδα μεταπολεμικώς έχει μπεί στον αυτόματο πιλότο καί πέφτει συνεχώς σε ξέρες. Χρέος μας, λοιπόν, να το φτιάξουμε εμείς – καί να κρατήσει. Μας κρίνουν οι νεκροί καί οι αγέννητοι, βλέπεις.)
Η προσπάθεια “διαφωτισμού” του λαού αυτόν τον καιρό που περνάμε, μοιάζει με δύο ανθρώπους που πέφτουν χωρίς αλεξίπτωτο από φλεγόμενο αεροπλάνο, κι ο ένας είναι φανατικός ιεροκήρυκας καί πάει να προσηλυτίσει τον άλλον, πριν σκάσουν χάμω κι οι δυό καί γίνουν πελτές. Εντελώς εκτός τόπου καί χρόνου, δηλαδή. Άλλως τε, το είπα: με τόσους ανέργους, η Βουλή έπρεπε ήδη νά ‘χει γίνει οικόπεδο. Αλλά δεν αντιδρά κανείς τους – κι έχουν καί το παλούκι στο απευθυσμένον. Τί να περιμένουμε, επομένως, από τέτοια άτομα; Να καταλάβουν πού βρίσκονται; Να δράσουν προς μιά καλύτερη Ελλάδα; Σοβαροί να είμαστε!… Το χαρτζηλίκι του παππού νά ‘ν’ καλά, γιά τον φραππέ αυτών τον επιούσιον, καί γαία πυρί μειχθήτω.
Ό,τι αξιόλογο έγινε γιά το ξύπνημα του Ελληνικού Λαού, κι ό,τι αξιόλογο προλαβαίνει ακόμη να γίνει, μόνο με το Διαδίκτυο. Τίποτε άλλο.
(«Πυρήνες διαφώτισης», κι αρ.ίδια. Ναί, πώς;! Περιμένετε να «διαφωτιστούν» πολλοί από περίπτερα προεκλογικού τύπου καί φυλλάδια όφφσετ, έ; Όσο αλλάζουν γνώμη οι περισσότεροι ψηφοφόροι με παρόμοια φυλλάδια λίγες μέρες πρό των εκλογών, άλλο τόσο θα «διαφωτιστούν» κι οι περί τα εθνικά θέματα …πεσκοτισμένοι! Λόλ!!!
Άσε που οι πιό πονηρεμένοι θα σε ρωτήσουν πού βρήκες τα λεφτά γιά περίπτερα καί φυλλάδια. Παναπεί, σε τί διαφέρεις από τα διάφορα ήδη υπάρχοντα μασωνοκόμματα.)
Κι όποιος πρόλαβε, τον Κύριον είδε.
iv. Οι κατάλληλοι άνθρωποι.
Εδώ, είναι φανερό πως έχουμε δύο ομάδες …καταλλήλων: το ηγετικό επίπεδο της ασυμνητείας, καί τον λαό. Είναι επίσης φανερό πως από τον λαό, μόνο τα κατάλληλα άτομα θα πλαισιώσουν τον υπέρ πάντων αγώνα. (Οι υπόλοιποι, τά ‘παμε. Πάνε γιά βρούβες.)
(α) Το ηγετικό επίπεδο της αισυμνητείας.
Όσον αφορά την αισυμνητεία, η γνώμη μου δεν διαφέρει από τη γνώμη μου γιά οποιοδήποτε άλλο θέμα: Έκανες προεργασία; Είσαι, δηλαδή, προπονημένος; Προχώρα το. Αλλοιώς, κάνε στην πάντα να περάσουν οι ήδη έτοιμοι ικανοί.
Βέβαια, μία απ’ τις μόνιμες πληγές του νεοέλληνα είναι ότι χώνεται εκεί που δεν τον σπέρνουν. (Βλέπε πχ «προπονητές» της κερκίδας.) Οπότε, προσωπικά δεν περιμένω να παραμερίσει ο νεοέλληνας από μόνος του, προκειμένου ν’ αφήσει τους άξιους καί ικανούς να παράξουν εθνωφελές έργο… απλούστατα, διότι δεν αναγνωρίζει ικανώτερους απ’ αυτόν. Όμως, εδώ θα παίξει το …πειστικώτατον επιχείρημα: ή φεύγεις απ’ τα πόδια μας, ή θα σου περάσει κάτι απ’ το μυαλό – καί δεν θα είναι ιδέα! Καρα-λόλ!!!
Συμπεραίνω πως, όσον αφορά το σημαντικώτατο αυτό έργο, ήδη έχουμε μαζευτεί οι υποψήφιοι γιά το αισυμνητικό επίπεδο. Δεν είμαστε πολλοί, αλλά είμαστε γνωστοί: όσοι ήδη έχουμε γράψει έστω καί δυό ουσιαστικές κουβέντες γιά το καλό της Ελλάδας – είτε ως αναρτήσεις, είτε ως σχόλια, είτε ως συμμετοχή σε φόρα, κτλ. Γι’ ακόμη μία φορά, ας είναι καλά το Διαδίκτυο, δηλαδή.
Το να συνεννοηθούμε αυτά τα λίγα άτομα καί να γνωριστούμε μεταξύ μας, είναι εύκολο. Με τις επιφυλάξεις:
Δεν θ’ ασχοληθώ με πρακτικά θέματα, όπως πχ η μυστικότητα ή σημάδια αναγνωρίσεως. Αυτά, μόνον από κοντά.
(β) Ο λαός
Όπως προείπαμε, θα χρειαστούμε οπωσδήποτε τη λαϊκή στήριξη – από, έστω, ολιγάριθμους, πλην όμως ικανούς κι αποφασισμένους συν-Έλληνες. Επομένως αναγκαστικά θα περάσουμε κι απ’ την προσπάθεια γιά διάδοση των ιδεών μας. Πώς θα γίνει αυτή;
Εκτός απ’ το Διαδίκτυο, υπάρχει καί η προσωπική επαφή. Με κοινό, όμως χαρακτηριστικό, το ότι απευθυνόμαστε σε ήδη δεκτικούς, ήδη έτοιμους ανθρώπους. Μην περιμένετε ν’ αλλάξουν τα μυαλά των αδιαφόρων καί των εχθρικών. Ούτε θα το πετύχετε, ούτε χρόνος διαθέσιμος υφίσταται. (Θα γίνω κουραστικός, αλλά θα το λέω καί θα το ξαναλέω.)
Το Διαδίκτυο το ξέρετε, έχει τρομερή εμβέλεια, καί δή χωρίς κινδύνους κάθε είδους. (Στην πραγματική ζωή, κίνδυνος είναι να σπάσει η μυστικότητα, κίνδυνος είναι όμως καί πχ το να πας στον οποιονδήποτε «έγκριτο» καί «σοβαρό» τηλεπαρουσιαστή, καί να σε κάνει ρεζίλι μαζί με τον κάμερα-μάν, παρουσιάζοντάς σε σαν γραφικό μαλάκα που τό ‘χει ντίπ χαμένο. Όσο σοβαρός κι αν είσαι, όσο σοβαρά θέματα κι αν αναπτύσσεις.)
Η προσωπική επαφή, τώρα, έχει δύο τρόπους: τον εύκολο καί τον δύσκολο.
Ο εύκολος είναι το ότι οι άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα μαζεύονται στους ίδιους τόπους καί γνωρίζονται. Πχ οι ροκάδες στα γνωστά στέκια, οι κυνηγοί στον κυνηγετικό σύλλογο, ή οι οπαδοί του Κεραυνού Αγουλινίτσας στο γήπεδο (να δούν την ομαδάρα).
Ο δύσκολος είναι το να στήσεις μυστική οργάνωση, αποκλείοντας κατά το δυνατόν τους προδότες, τους βλάκες, καί τα «βαρίδια». Εδώ, αν χρειαστεί, θα εφαρμόσουμε μεθόδους πχ των Τόνγκ («Τριάδες» των Κινέζων), ή της Φιλικής Εταιρείας, ή… οποιουδήποτε. Μιλάω κυρίως γιά πυραμιδική οργάνωση. Όπου το πιό εύκολο σχήμα είναι το τριαδικό: γνωρίζεις μόνον έναν ομόβαθμό σου καί δύο κατωτέρους σου, τους οποίους μπορεί καί να μην έχεις δεί ποτέ σου, χωρίς όμως να γνωρίζεις ανωτέρους σου. (Έτσι, το τυχόν «ξήλωμα» μετά από προδοσία σταματάει γρήγορα. Την πληρώνουν δυό-τρείς ιεραρχικώς περί τον προδότη, καί τέλος.)
Σ’ εμάς, μπορεί να υπάρξουν καί οι πεντάδες: πενταμελείς ομάδες, όπου το ένα άτομο είναι ταυτόχρονα καί μέλος άλλης πεντάδας. Μη ρωτάτε τώρα γιατί το πέντε, πάντως προτείνω να το ξεκινήσετε στην πράξη. Βρήτε κατεπειγόντως άλλα τέσσερα άτομα της απόλυτης εμπιστοσύνης σας καί αλληλαποδοχής, στα οποία δεν θα διστάσετε πχ να πάρετε τηλέφωνο στις τρείς τα μεσάνυχτα, γιά οποιοδήποτε ζήτημα. (Κι αν χρειαστεί, θα ντυθούν πάραυτα καί θα προστρέξουν γιά βοήθεια.) Βρήτε τα, κι ανταλλάξτε τηλέφωνα. Ήδη έπρεπε να το έχετε κάνει, αλλά δεν είναι αργά γι’ αυτό.
Εν πάσει περιπτώσει, οι τριάδες /πεντάδες κτλ μόνον αν χρειαστεί. Πάλι δεν υπάρχει χρόνος…
Πιστεύω, όμως, πολύ καί στις «κρυφές» δυνάμεις καί δυνατότητες του έθνους μας. Πιστεύω ότι θα βοηθήσουν πολύ τώρα, που θα τις χρειαστούμε. Πώς πχ συμπαθείς ή αντιπαθείς κάποιον με την πρώτη ματιά; Έ! κάπως έτσι θα βρείς καί τους απαραίτητους συν-Έλληνες συμμάχους σου, κι ας μην τους έχεις ξαναδεί ποτέ σου… σ’ αυτή τη ζωή.
Κάπως έτσι θ’ αντιμετωπιστεί κι αυτή η καταραμένη σύμφυτη δυσπιστία, που τρέφουμε ο ένας σωστός Έλληνας γιά τον άλλον. (Που δεν την έχουν τα τζιούζ καί τα μούσλιμζ μεταξύ τους – τί να κάνουμε; οι κρονοθρησκείες είναι κόλλες μεγάλης συγκολλητικής δύναμης. Απλά ν’ αναφέρει κάποιος το ότι είναι πιστός, καί πάραυτα θα μαζευτούν κι οι υπόλοιπες ακρίδες από δίπλα. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε κι εμείς τρέχοντας να περιτμηθούμε. Μακριά κι αλάργα! Χίλιες φορές αλληλοδύσπιστοι, αλλά Έλληνες, παρά ανθρωποειδή.) Είπαμε, αιώνες ολόκληροι διαφόρων -κρατιών (Ρωμαιοκρατιών, Φραγκοκρατιών, κτλ) έχουν κάνει τρομερή ζημιά στην ψυχή του Έλληνα. Όχι, όμως, ανεπανόρθωτη.
(στ) Σχέδια, υλικό, αποδοχή τους από λαό, κατάλληλοι άνθρωποι.
Παλούκι αυτό το θέμα… Ωστόσο, τίποτε δεν αποφεύγω. Το αντιμετωπίζω κι αυτό στα ίσα.
i. Σχέδια
Γιά να είμαστε ρεαλιστές (καί πάντα κατά τη γνώμη μου), το πρώτο καί μοναδικό σχέδιο γιά τώρα είναι η επιβίωσή μας ως άτομα, καί ταυτόχρονα -καί αξεχώριστα- η επιβίωση του έθνους μας. Η θεμελίωση της Ελλάδας του μέλλοντος μπορεί να περιμένει λιγάκι… αν κι όχι πολύ. Το βήμα αυτό είναι το δεύτερο στη σειρά, καί θα ξεκινήσει ακαριαία με το τέλος του πρώτου βήματος, της επιβιώσεως μας. Όχι παράλληλα, διότι όποιος κυνηγάει πολλούς λαγούς, χάνει καί τον έναν. Σε παράλληλη εξέλιξη θα υπάρχει μόνο στο μυαλό μας.
Το ρεαλιστικό αυτό προσγείωμα προκύπτει από τα εξής εξόχως αρνητικά:
- Από το ότι η ηγεσία του ψευτορωμαίϊκου είναι στα ίσα ξεπουλημένη σε ξένους.
- Από το ότι πλέον δεν διεξάγεται σωστά καμμία δημόσια λειτουργία.
- Από το ότι καθημερινά όλο καί περισσότεροι προτιμούν να γίνουν (αμέσως ή εμμέσως) προδότες της Ελλάδας, προκειμένου να μη χάσουν τη βόλεψή τους.
- Από το ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας όντως διαθέτουν κάποια όπλα, αλλά τα όπλα πάντα κατευθύνονται από ανθρώπους. Κι αν αυτοί ομνύουν στον Μάτς (δηλαδή στην αγγλίτσα – να είμαστε ρεαλιστές, είπαμε, διότι τα «μεταφυσικά» να πάνε να…), ή τυγχάνουν γενικώς προδότες, τί γίνεται; Ποιά όπλα;
- Από το ότι οι περισσότεροι μπάτσοι, όντες κομματόσκυλα, όσο πάν κι αποστασιοποιούνται από το δίκαιο καί τη λογική. (Από τον πατριωτισμό έχουν πάρει διαζύγιο πρό πολλού.) Διαταγές εκτελούμε, σου λέει, οπότε φάε χημικά στις διαδηλώσεις καί φάε «σηκωτός» κι έξωση απ’ το σπίτι σου, που σου το παίρνει κάποια αλητοτράπεζα. (Που, αντί να έχει ήδη κλείσει, επιζή με τα δικά σου λεφτά, που της τα χάρισαν οι πολιτικάντηδες.) Ο (έστω καί ισχνός) μισθός να πέφτει.
- Από το ότι, γενικώς, ο στόχος των ξένων δεν είναι ούτε τα δήθεν χρέη, ούτε το υπέδαφος της Ελλάδας. (Κι ανάθεμα την εξυπνάδα των κυκλοφορούντων ανά τα ιντερνέτια αναλυταράδων.)
Ο στόχος των ξένων είναι το οριστικό κι αμετάκλητο ξεπάτωμα της Ελληνικής Φυλής.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, να του δώσω μπρατσάκια καί σωσίβιο-παπάκι, να πάει να κάνει μπάνιο στα ρηχά. (Κάπως πρέπει να τα προσέχουμε τα τρίχρονα, μη κάνουν καμιά βλακεία καί πάθουν τίποτε.)
Παρένθεση, διότι το απευθυσμένον των -τρομάρα τους!- αναλυταράδων τραβάει (όπως το αλεξικέραυνο τον κεραυνό) ακόμη ένα γερό κλύσμα:
Το να εκμεταλλευτούμε το -όντως πλουσιώτατο- υπέδαφος της χώρας μας, παρουσιάζεται σε διάφορα άρθρα σαν ευκαιρία να πλουτίσουμε, πουλώντας (σε ξένες χώρες) τα προϊόντα του υπεδάφους. Στα οποία οι αναλυταράδες συμπεριλαμβάνουν καί τα στρατηγικής σημασίας προϊόντα, όπως πχ το όσμιο.
Δηλαδή, έναντι κάποιων χρημάτων, εμείς θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε τους παζαρτζήδες καραγκιόζηδες, καί ταυτόχρονα θα εξακολουθούμε να καθιστούμε ισχυρώτερους τους ήδη ισχυρούς… εις βάρος μας, εννοείται!!! (Διότι πχ οι ηπαπαραίοι δεν τα θέλουν τα όσμια καί τα ρέστα γιά την αρωματοποιΐα. Γιά οπλικά συστήματα τα θέλουν.) Οι οποίοι, λογικώς, μιά μέρα θα μπουκάρουν στην Ελλάδα, να πάρουν όλα τα υπόλοιπα από μόνοι τους. Γιατί, δηλαδή, να μας πληρώνουν καί να μας παρακαλάνε, ή γιατί ν’ ανέχονται τα νάζια τα δικά μας, άνοδο τιμής καί τέτοια; Ή μήπως ο Χίτλερ περίμενε να του πουλήσουν οι Ρουμάνοι τα πετρέλαιά τους; (Πάλι μιλάει η Ιστορία, αλλά ποιός την ακούει…)
Τέτοιες απόψεις, αν δεν δείχνουν βαρείας μορφής ηλιθιότητα (γιά εγκλεισμό σε ίδρυμα, δηλαδή), δείχνουν υποβολιμαίο καί ύπουλο προδοτικό δηλητήριο. Μή σας μένει αμφιβολία πως οι ιδέες αυτές προέρχονται από διάφορες …επ-embassy, καί σε δεύτερο επίπεδο υποκρύπτουν το να καλέσουμε γιά βοήθεια πχ τον …καλό μπαμπά ηπαπάρα, να κάνει ντά-ντά-ντά τους Τουρκαλάδες, καί να μας βοηθήσει σε απρόσκοπτες πωλήσεις του υπεδάφους!
Όχι, ρέ παλιοτόμαρα! Τίποτε δεν θα πουλήσουμε!!!
(Σας πληρώνει καλά η επ-embassy, γιά να προτρέπετε τους Έλληνες να γίνουν πλασιέ; Καί σε τί διαφέρετε, δηλαδή, εσείς οι δήθεν πατριώτες, από τούτους εδώ τους αληταράδες με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Άμα σας πιάσω στα χέρια μου, κατακαημένα προδοτοσκούληκα…)
Ά! Να μην το ξεχάσω…
Παλιότερα, ο …αρχιπλασιέ των Ψίψιλων (ερωτηθείς σχετικώς) είχε διατυπώσει την άποψη ότι οι Ψίψιλοι δεν είναι, δά, καί τίποτις υπεράνθρωποι. (Να μην περιμένει θαύματα από δαύτους ο ευφάνταστος λαουτζίκος, δηλαδής.) Εντάξει, θα κατεβάσουν τους κακούς τζιούζ απ’ την καμπούρα μας, αλλά μετά απλώς θα βοηθήσουν την Ελλάδα να γίνει ένα μοντέρνο σχετικά ισχυρό (καί σχετικά πλούσιο) κράτος, ως εκμεταλλευόμενη μόνη της τα πετρέλαιά της. Παναπεί, πάλι το θέμα ήταν …οι απρόσκοπτες πωλήσεις του ορυκτού μας πλούτου. Από τότε. Από το 1990 απάνω-κάτω. Μιά τριαντάρα χρόνια πριν. Βέβαια, άμα με ρωτήσεις αν αυτά του τα σφύριξε κι αυτουνού κάποια επ-embassy (ή στοά – μέσωι συγγενούς του εξ αγχιστείας, ώς άκουσα), θα κουνήσω το κεφάλι μου πολλές φορές καταφατικά, χεσμένος στο γέλιο.
ii. Υλικό.
Όθεν, τώρα παίζει η επιβίωση (ατομική καί έθνους μας) πάσηι θυσίαι – καί δή, μ’ ανταρτοπόλεμο. Άλλως τε, το ότι ο -προσώρας ισχυρώτερος ημών– εχθρός δεν θα καθήσει με σταυρωμένα χέρια, είναι αξίωμα. Ήδη είναι αρκετά …ζωηρούλης εις βάρος μας!
Από υλικό… Ό,τι κάνουμε, θα το κάνουμε εκ των ενόντων. Με ό,τι διαθέτουμε ήδη. Με το βρακί που φοράμε, με δεύτερο να μην υπάρχει. (Κι ίσως καί χωρίς αυτό. Ξεβράκωτοι, δίκην αρχαίων ημών! Λόλ!!! ) Ξεχάστε τελείως ανέσεις καί τέτοια – παρά το ότι οι περισσότεροι έχετε τα σπίτια σας καί το νοικοκυριό σας μέσα σ’ αυτά. (Με πχ κομμένη την ύδρευση, θα σου πω εγώ γιά πότε ξαναγίνεσαι άνθρωπος των σπηλαίων.) Επίσης, στη μάχη θα μπουν καί τα νοητικά όπλα: από προσευχές, μέχρι τηλεπάθεια. Εδώ έχουμε ένα σχετικό πλεονέκτημα, διότι πρώτον απέναντί μας θα παραταχθούν κυρίως βιολογικά ρομποτάκια, καί δεύτερον εμείς αμυνόμαστε σε απειλή κατά ζωής. Δεν αδικούμε κανέναν, ως επιτιθέμενοι.
Υπόψη, θα “παίξουν” πολύ, σχεδόν κατά κόρον, οι οδομαχίες. Οπότε, κανονίστε από τώρα να βρεθείτε με τους κατάλληλους συμμαχητές.
Πάλι θα τονίσω πως ο χρόνος μας ήδη έληξε. Το να μιλάνε μερικοί γιά οργάνωση, εξεύρεση όπλων, κτλ, είναι σα να λέει βουλευτής (που του τέλειωσε ο χρόνος) το φαιδρό: «- Αφήστε με να ολοκληρώσω, κύριε πρόεδρε!» Όμως, ήδη είμαστε στο «καί τέταρτο». Ποιά οργάνωση, καί ποιά κολοκύθια μετά ριγάνεως; («- Να πας στη γυναίκα σου να ολοκληρώσεις, ρέ!», όπως απάντησε ο μέγας Τζιμάκος.)
Με κουζινομάχαιρα καί καρεκλοπόδαρα θα καθαρίσουμε. Καί με τα χέρια μας καί τα ποδάρια μας. Τα Καλάσνικωφ, όσοι δεν έχετε ήδη, ξεχάστε τα.
iii. Η αποδοχή των παραπάνω από τον λαό.
Ξανά το …ωρολογιακόν καί ημερολογιακόν πρόβλημα. Ακόμη μία φορά.
Διαφωνώ αγρίως με τον καθένα, που μιλάει γιά “διαφωτισμό” του λαού, οργάνωση, γραφεία παντού, οργανωτικούς “πυρήνες” σε κάθε πόλη, κτλ κτλ. Καί δεν διαφωνώ απλά. Του λέω στα ίσα καί κατάμουτρα πως είναι ηλίθιος με πιστοποιητικό ISO.
Δεν.
Υπάρχει.
Χρόνος.
Τελεία.
Αυτά έπρεπε να έχουν ήδη γίνει εδώ καί δεκαετίες. Πράγμα που σημαίνει πως άλλα τόσα χρόνια πίσω έπρεπε να υπάρχει ένας πρωταρχικός πυρήνας εθνικού “ιερατείου”. (Η λέξη όχι με τη θρησκευτική έννοια, αλλά με την πολιτική.) Δυστυχώς, η τελευταία φορά που είχαμε κάτι τέτοιο, ίσως ήταν οι άνθρωποι που οργάνωσαν τη δράση του Μακεδονικού Αγώνα. Από ‘κεί κι εντεύθεν, άσ’ τα να πάνε. Διχασμός, πολυχασμός, καί δόξα στον Μάτς.
(Ίσως ο τελευταίος εκπρόσωπος ενός τέτοιου «ιερατείου» να ήταν ο μακαρίτης ο Πασσάς. Αλλά, πάλι, ούτε φρόντισε ν’ αφήσει πνευματικούς διαδόχους, ούτε είναι γνωστό τίποτε παραπέρα. Τώρα, κάτι μυθιστορίες γιά δαχτυλίδια του Ωνάση καί γιά Ιωάννηδες Διάκους καί γιά Πρόκους καί Κατσαπρόκους καί γιά λωτούς καί τσουκνίδες, εγώ τις ακούω βερεσέ – καί τις περνάω απ’ τον κώλο μου, με το συμπάθειο. «Ιερατείο» τέτοιο, όπως το εννοώ, δεν υφίσταται. Η Ελλάδα μεταπολεμικώς έχει μπεί στον αυτόματο πιλότο καί πέφτει συνεχώς σε ξέρες. Χρέος μας, λοιπόν, να το φτιάξουμε εμείς – καί να κρατήσει. Μας κρίνουν οι νεκροί καί οι αγέννητοι, βλέπεις.)
Η προσπάθεια “διαφωτισμού” του λαού αυτόν τον καιρό που περνάμε, μοιάζει με δύο ανθρώπους που πέφτουν χωρίς αλεξίπτωτο από φλεγόμενο αεροπλάνο, κι ο ένας είναι φανατικός ιεροκήρυκας καί πάει να προσηλυτίσει τον άλλον, πριν σκάσουν χάμω κι οι δυό καί γίνουν πελτές. Εντελώς εκτός τόπου καί χρόνου, δηλαδή. Άλλως τε, το είπα: με τόσους ανέργους, η Βουλή έπρεπε ήδη νά ‘χει γίνει οικόπεδο. Αλλά δεν αντιδρά κανείς τους – κι έχουν καί το παλούκι στο απευθυσμένον. Τί να περιμένουμε, επομένως, από τέτοια άτομα; Να καταλάβουν πού βρίσκονται; Να δράσουν προς μιά καλύτερη Ελλάδα; Σοβαροί να είμαστε!… Το χαρτζηλίκι του παππού νά ‘ν’ καλά, γιά τον φραππέ αυτών τον επιούσιον, καί γαία πυρί μειχθήτω.
Ό,τι αξιόλογο έγινε γιά το ξύπνημα του Ελληνικού Λαού, κι ό,τι αξιόλογο προλαβαίνει ακόμη να γίνει, μόνο με το Διαδίκτυο. Τίποτε άλλο.
(«Πυρήνες διαφώτισης», κι αρ.ίδια. Ναί, πώς;! Περιμένετε να «διαφωτιστούν» πολλοί από περίπτερα προεκλογικού τύπου καί φυλλάδια όφφσετ, έ; Όσο αλλάζουν γνώμη οι περισσότεροι ψηφοφόροι με παρόμοια φυλλάδια λίγες μέρες πρό των εκλογών, άλλο τόσο θα «διαφωτιστούν» κι οι περί τα εθνικά θέματα …πεσκοτισμένοι! Λόλ!!!
Άσε που οι πιό πονηρεμένοι θα σε ρωτήσουν πού βρήκες τα λεφτά γιά περίπτερα καί φυλλάδια. Παναπεί, σε τί διαφέρεις από τα διάφορα ήδη υπάρχοντα μασωνοκόμματα.)
Κι όποιος πρόλαβε, τον Κύριον είδε.
iv. Οι κατάλληλοι άνθρωποι.
Εδώ, είναι φανερό πως έχουμε δύο ομάδες …καταλλήλων: το ηγετικό επίπεδο της ασυμνητείας, καί τον λαό. Είναι επίσης φανερό πως από τον λαό, μόνο τα κατάλληλα άτομα θα πλαισιώσουν τον υπέρ πάντων αγώνα. (Οι υπόλοιποι, τά ‘παμε. Πάνε γιά βρούβες.)
(α) Το ηγετικό επίπεδο της αισυμνητείας.
Όσον αφορά την αισυμνητεία, η γνώμη μου δεν διαφέρει από τη γνώμη μου γιά οποιοδήποτε άλλο θέμα: Έκανες προεργασία; Είσαι, δηλαδή, προπονημένος; Προχώρα το. Αλλοιώς, κάνε στην πάντα να περάσουν οι ήδη έτοιμοι ικανοί.
Βέβαια, μία απ’ τις μόνιμες πληγές του νεοέλληνα είναι ότι χώνεται εκεί που δεν τον σπέρνουν. (Βλέπε πχ «προπονητές» της κερκίδας.) Οπότε, προσωπικά δεν περιμένω να παραμερίσει ο νεοέλληνας από μόνος του, προκειμένου ν’ αφήσει τους άξιους καί ικανούς να παράξουν εθνωφελές έργο… απλούστατα, διότι δεν αναγνωρίζει ικανώτερους απ’ αυτόν. Όμως, εδώ θα παίξει το …πειστικώτατον επιχείρημα: ή φεύγεις απ’ τα πόδια μας, ή θα σου περάσει κάτι απ’ το μυαλό – καί δεν θα είναι ιδέα! Καρα-λόλ!!!
Συμπεραίνω πως, όσον αφορά το σημαντικώτατο αυτό έργο, ήδη έχουμε μαζευτεί οι υποψήφιοι γιά το αισυμνητικό επίπεδο. Δεν είμαστε πολλοί, αλλά είμαστε γνωστοί: όσοι ήδη έχουμε γράψει έστω καί δυό ουσιαστικές κουβέντες γιά το καλό της Ελλάδας – είτε ως αναρτήσεις, είτε ως σχόλια, είτε ως συμμετοχή σε φόρα, κτλ. Γι’ ακόμη μία φορά, ας είναι καλά το Διαδίκτυο, δηλαδή.
Το να συνεννοηθούμε αυτά τα λίγα άτομα καί να γνωριστούμε μεταξύ μας, είναι εύκολο. Με τις επιφυλάξεις:
- Να μη διαρρεύσει τίποτε παραέξω.
- Να μή μαζευόμαστε (προς το παρόν) όλοι-ες μαζί, γιά λόγους ασφαλείας. (Διότι κάποια στιγμή θα χρειαστεί καί να βρεθούμε από κοντά.)
- Να μη συνεννοούμαστε από ανασφαλή μέσα.
- Ν’ απομονώσουμε από τώρα τους παρόντες καί μελλοντικούς προδότες.
- Να δείξουμε στους πάντες πως εμείς συναποτελούμε το αισυμνητικό επίπεδο, καί κανένας άλλος.
Δεν θ’ ασχοληθώ με πρακτικά θέματα, όπως πχ η μυστικότητα ή σημάδια αναγνωρίσεως. Αυτά, μόνον από κοντά.
(β) Ο λαός
Όπως προείπαμε, θα χρειαστούμε οπωσδήποτε τη λαϊκή στήριξη – από, έστω, ολιγάριθμους, πλην όμως ικανούς κι αποφασισμένους συν-Έλληνες. Επομένως αναγκαστικά θα περάσουμε κι απ’ την προσπάθεια γιά διάδοση των ιδεών μας. Πώς θα γίνει αυτή;
Εκτός απ’ το Διαδίκτυο, υπάρχει καί η προσωπική επαφή. Με κοινό, όμως χαρακτηριστικό, το ότι απευθυνόμαστε σε ήδη δεκτικούς, ήδη έτοιμους ανθρώπους. Μην περιμένετε ν’ αλλάξουν τα μυαλά των αδιαφόρων καί των εχθρικών. Ούτε θα το πετύχετε, ούτε χρόνος διαθέσιμος υφίσταται. (Θα γίνω κουραστικός, αλλά θα το λέω καί θα το ξαναλέω.)
Το Διαδίκτυο το ξέρετε, έχει τρομερή εμβέλεια, καί δή χωρίς κινδύνους κάθε είδους. (Στην πραγματική ζωή, κίνδυνος είναι να σπάσει η μυστικότητα, κίνδυνος είναι όμως καί πχ το να πας στον οποιονδήποτε «έγκριτο» καί «σοβαρό» τηλεπαρουσιαστή, καί να σε κάνει ρεζίλι μαζί με τον κάμερα-μάν, παρουσιάζοντάς σε σαν γραφικό μαλάκα που τό ‘χει ντίπ χαμένο. Όσο σοβαρός κι αν είσαι, όσο σοβαρά θέματα κι αν αναπτύσσεις.)
Η προσωπική επαφή, τώρα, έχει δύο τρόπους: τον εύκολο καί τον δύσκολο.
Ο εύκολος είναι το ότι οι άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα μαζεύονται στους ίδιους τόπους καί γνωρίζονται. Πχ οι ροκάδες στα γνωστά στέκια, οι κυνηγοί στον κυνηγετικό σύλλογο, ή οι οπαδοί του Κεραυνού Αγουλινίτσας στο γήπεδο (να δούν την ομαδάρα).
Ο δύσκολος είναι το να στήσεις μυστική οργάνωση, αποκλείοντας κατά το δυνατόν τους προδότες, τους βλάκες, καί τα «βαρίδια». Εδώ, αν χρειαστεί, θα εφαρμόσουμε μεθόδους πχ των Τόνγκ («Τριάδες» των Κινέζων), ή της Φιλικής Εταιρείας, ή… οποιουδήποτε. Μιλάω κυρίως γιά πυραμιδική οργάνωση. Όπου το πιό εύκολο σχήμα είναι το τριαδικό: γνωρίζεις μόνον έναν ομόβαθμό σου καί δύο κατωτέρους σου, τους οποίους μπορεί καί να μην έχεις δεί ποτέ σου, χωρίς όμως να γνωρίζεις ανωτέρους σου. (Έτσι, το τυχόν «ξήλωμα» μετά από προδοσία σταματάει γρήγορα. Την πληρώνουν δυό-τρείς ιεραρχικώς περί τον προδότη, καί τέλος.)
Σ’ εμάς, μπορεί να υπάρξουν καί οι πεντάδες: πενταμελείς ομάδες, όπου το ένα άτομο είναι ταυτόχρονα καί μέλος άλλης πεντάδας. Μη ρωτάτε τώρα γιατί το πέντε, πάντως προτείνω να το ξεκινήσετε στην πράξη. Βρήτε κατεπειγόντως άλλα τέσσερα άτομα της απόλυτης εμπιστοσύνης σας καί αλληλαποδοχής, στα οποία δεν θα διστάσετε πχ να πάρετε τηλέφωνο στις τρείς τα μεσάνυχτα, γιά οποιοδήποτε ζήτημα. (Κι αν χρειαστεί, θα ντυθούν πάραυτα καί θα προστρέξουν γιά βοήθεια.) Βρήτε τα, κι ανταλλάξτε τηλέφωνα. Ήδη έπρεπε να το έχετε κάνει, αλλά δεν είναι αργά γι’ αυτό.
Εν πάσει περιπτώσει, οι τριάδες /πεντάδες κτλ μόνον αν χρειαστεί. Πάλι δεν υπάρχει χρόνος…
Πιστεύω, όμως, πολύ καί στις «κρυφές» δυνάμεις καί δυνατότητες του έθνους μας. Πιστεύω ότι θα βοηθήσουν πολύ τώρα, που θα τις χρειαστούμε. Πώς πχ συμπαθείς ή αντιπαθείς κάποιον με την πρώτη ματιά; Έ! κάπως έτσι θα βρείς καί τους απαραίτητους συν-Έλληνες συμμάχους σου, κι ας μην τους έχεις ξαναδεί ποτέ σου… σ’ αυτή τη ζωή.
Κάπως έτσι θ’ αντιμετωπιστεί κι αυτή η καταραμένη σύμφυτη δυσπιστία, που τρέφουμε ο ένας σωστός Έλληνας γιά τον άλλον. (Που δεν την έχουν τα τζιούζ καί τα μούσλιμζ μεταξύ τους – τί να κάνουμε; οι κρονοθρησκείες είναι κόλλες μεγάλης συγκολλητικής δύναμης. Απλά ν’ αναφέρει κάποιος το ότι είναι πιστός, καί πάραυτα θα μαζευτούν κι οι υπόλοιπες ακρίδες από δίπλα. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε κι εμείς τρέχοντας να περιτμηθούμε. Μακριά κι αλάργα! Χίλιες φορές αλληλοδύσπιστοι, αλλά Έλληνες, παρά ανθρωποειδή.) Είπαμε, αιώνες ολόκληροι διαφόρων -κρατιών (Ρωμαιοκρατιών, Φραγκοκρατιών, κτλ) έχουν κάνει τρομερή ζημιά στην ψυχή του Έλληνα. Όχι, όμως, ανεπανόρθωτη.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου