ΓΙΓΑΝΤΕΣ....

Γίγαντες

Γράφει ο  Γιώργος   

Ήταν κι ο χιονιάς, έβλεπα και στο Dmax μια αμερικανορωσική έρευνα για το Yeti της Σιβηρίας και ακύρωσα τα παγάκια. Το Yeti ναι, τον περίφημο γίγαντα χιονάνθρωπο με πάρα πολλά στοιχεία να τεκμηριώνουν την ύπαρξη και επιβίωσή του. Κάτι αντίστοιχο και για την Ινδοκίνα. Και θυμήθηκα πως πριν πολλά χρόνια αποτυπώνοντας το μόνιμο πρανές του Ε9 με τον Ηλία τότε, εκεί που κατά την ελληνική μυθολογία έγινε η Γιγαντομαχία και κοντά στο Δακτύλου Σήμα του Ορέστη, πιάσαμε με τα χέρια μας γιγάντιο ανθρώπινο σκελετό που στην επαφή με το φως γίνονταν σαν πιεσμένο λευκό χαρτί… Θυμάμαι χαρακτηριστικά σπόνδυλο με διάμετρο 10cm περίπου και μηριαίο οστό μεταξύ 120-140cm... Ήτοι ο τύπος ο ψηλός τα είχε άνετα τα 4 μέτρα και πάνω. Περίεργα και άσχετα χρόνια τότε, τα αφήσαμε στη θέση τους και δεν είπαμε κουβέντα. Αλλά όντας αυτόπτης μάρτυρας και δη με συνεργάτη, κανείς δεν μπορεί να με πείσει πως δεν υπήρχαν γίγαντες σε εποχές προϊστορικές. Που δικαιολογούν όχι μόνο το μύθο της Γιγαντομαχίας και της επικράτησης των Δίαιων (περί το 10.000 π.Χ.), αλλά και πλήθος κτισμάτων όχι μόνο στις Μυκήνες, αλλά σε όλη την επικράτεια που τα λέμε ακόμη κυκλώπεια, από τον Πολύφημο κύκλωπα της Οδύσσειας του Ομήρου, ο οποίος δεν έλεγε τίποτα τυχαίο και άσχετο έστω και αλληγορικά. Και δεν είναι ο μόνος, αφού η αρχαία ελληνική γραμματεία βρίθει από αναφορές σε γίγαντες.

Οστά γιγάντων έχουν βρεθεί ανά τον κόσμο και την Ελλάδα πάρα πολλά από τις αρχές ακόμη του 19^ου αι. Αλλά περιέργως εξαφανίζονται ως στοιχεία και θέματα προβολής. Με έναν τόσο βλακώδη τρόπο αυτοπροστασίας της κατεστημένης γνώσης που τρέμει στο ενδεχόμενο δημιουργίας μιας νέας κοσμοαντίληψης, που θα ανάγκαζε την ιστορία του ανθρώπου να ξαναγραφεί εξαρχής απειλώντας εξουσίες ως μοντέλα και θέσφατα ως παραδοχές. Απεναντίας τα μαμούθ και τα λοιπά τέρατα, όπως και η χλωρίδα των εκατό μέτρων ύψους μέχρι και την παλαιολιθική εποχή, δεν απειλούν τίποτα ώστε κι αυτά να αποκρύπτονται. Αλλά όταν οι συνθήκες της φύσης ευνοούσαν το γιγαντισμό, είναι βλακώδες να εξαιρείς από εκεί τον άνθρωπο (ή το ανθρωποειδές ) όταν παραδέχεσαι πως εμφανίστηκε στη Γη έστω και πριν από 1,6 άγνωστα εκατομμύρια χρόνια. Εκτός αν αρκείσαι στον Άνταμ και την Εύα την άτακτη…

Με τον ίδιο τρόπο γνωρίζουμε πλέον επιστημονικά ότι η Σαχάρα ήταν τροπική και κάηκε ξαφνικά από άγνωστη αιτία την 6^η-5^η χιλιετία πΧ. Αλλά σαν έλληνες δεν ξέρουμε τι διάολο ήθελε ο Φαέθονας με το άρμα του Ήλιου να πετάξει χαμηλά στην και τότε μακρινή Αιθιοπία και να την κατακάψει. Νεαρός βέβαια μπορεί να πήγε τόσο νότια για φιγούρα στις μελαψές με το κορυφαίο όχημα. Εξακολουθούμε όμως την κατεργασμένη μας σε λευκούς κόκκους μελάσα να την λέμε σάκχαρη στα ελληνικά. Η ξεχασμένη μας γλώσσα εκδικείται τη λήθη μας…

Παρόμοια γνωρίζουμε ότι γύρω στο 10.000 πΧ οι γεωλογικές μεταβολές ήταν κοσμογονικές και σε επίπεδο πλανήτη. Βυθίστηκε η Ατλαντίδα, πλημμύρισε ο Εύξεινος κι η Μαύρη θάλασσα, ανέβηκε η Ερυθρά, βυθίστηκε και η Αιγηίδα χώρα του Αιγαίου κι απέκτησαν η Κρήτη κι η Μάνη παραλίες τουριστικές. Αγνοούμε όμως τον εθνογενή μας κατακλυσμό του Δευκαλίωνα ακόμη και ως χρονικό προσδιορισμό, όπως και τις τόσες αναφορές στην χαμένη Ατλαντίδα, στον Ηρακλή, στα χρυσά μήλα των εσπερίδων, στον Άτλαντα. Εξακολουθούμε όμως να λέμε τον δυτικό ωκεανό Ατλαντικό και το Γιβραλτάρ – ηράκλειες στήλες…Και σίγουρα δεν κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας και είμαστε αντίθετοι στα σύγχρονα φανταστικά σενάρια που κατακλύζουν το net και τον τύπο απλά για να πουλάνε σε ηλίθιους. Αλλά δεν μπορεί να μη λέμε τίποτα για τα όσα δήθεν ανεξήγητα μυστήρια, που είναι τόσο προφανή. Μετά την πρεμούρα του 2012, το 2014 και 2015 τα διεθνή καταστροφολογικά σενάρια πλην του Grexit,  ήθελαν τον πλανήτη Nibiru (ασσυριακής παράδοσης ) και τους δήθεν δαίμονές του σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη. Και να οι λεπτομερείς περιγραφές και απεικονίσεις τεράτων, που μάλλον ήταν έτσι γιατί δεν ήξεραν τι είναι ο καφές. Ανάμεσα σε αυτή τη βλακεία και την πλήρη άρνησή της, η αλήθεια είναι πως το έτος 2017 επιστημονικά είναι αφιερωμένο στον εντοπισμό του σκοτεινού, αόρατου πλανήτη Χ που ενδεικτικά υπάρχει (αφήνει αποτύπωμα πορείας ), είναι δίδυμος του Ήλιου σε μάζα και εκτελεί ελλειπτική τροχιά στο ηλιακό μας σύστημα με περίοδο διέλευσης από τη ζώνη αστεροειδών έξω του Κρόνου κάθε 26.000 περίπου χρόνια.

Αλλά 25.960 έτη είναι και η άρρητη που σημαίνει ιερή και ανείπωτη περίοδος του μεγάλου Ενιαυτού που έλεγε ο ωραίος ο αρχαίος, κατά την οποία εικάζονται τεράστιες γεωλογικές (και πολιτισμικές) μεταβολές πιθανόν από τέτοιες διελεύσεις. Παράλληλα ο επόμενος διαστημικός στόχος των ΗΠΑ που εξαγγέλθηκε φέτος απ’ τον πρόεδρο Ομπάμα για το 2025 δεν είναι περιέργως ο Άρης, αλλά η προσεδάφιση και δημιουργία βάσης σε αστεροειδείς που προφανώς υπακούει σε ένα λογικό σενάριο για την ανθρωπότητα…Και παράλληλα ο διαστημικός στόχος της Κίνας …the dark side of the moon και η ψυχεδέλεια της Λίλιθ!

Να σημειώσουμε ακόμη ότι για το 2016 το μεγαλύτερο επιστημονικό επίτευγμα ήταν η παράταση της ζωής των κυττάρων κατά 25% περίπου και ο μετάνθρωπος συνεχίζει τον αγώνα της αντιγήρανσης για να προλαβαίνει ο μπαγάσας να ερωτεύεται δις ή και πολλάκις. Αυτό δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην επιστημονική προτεραιότητα για το 2017 που αναφέραμε παραπάνω σχετικά με τον εντοπισμό του πλανήτη Χ. Που αναφέρεται ως ένατος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, ενώ η ελληνική μυθολογία αναφέρει περιέργως πως κάποτε ήταν 12 οι πλανήτες και οι προσέληνοι κάτοικοι της αρκαδίας (δίαιας ανθρωποκοιτίδας) δεν έβλεπαν στον ουρανό Σελήνη, γιατί απλά δεν υπήρχε ακόμη κι έτσι υστερούσαν στο θέμα το ρομαντικό, όντας αγροίκοι κατά πλειοψηφία μέχρι και σήμερα. Και κατά υποθετικά σενάρια η Σελήνη, η ζώνη αστεροειδών έξωθεν του Κρόνου, ο καταφανώς ερημωμένος Άρης και η ανάποδη φορά της Αφροδίτης, ακόμη και οι περιέργως σπαρτοί δωριείς (ορεσίβιοι), οφείλονται σε κάποιο κοσμογονικό γεγονός που συνέβη στο ηλιακό μας σύστημα που αφάνισε τρεις πλανήτες μετατρέποντάς τους σε αστεροειδείς και δορυφόρους και παραμένει θολά στην  ανθρώπινη μνήμη. Μένοντας ίσως ως ίχνος στα αρχαία μυστήρια και κάνοντας τους επίλεκτους μύστες να καταφάσκουν : ως εαρινό φως έπεσα  στο γαλαξία!?  Χωρίς κατά τις πληροφορίες να ήταν πιωμένοι ή να άκουγαν sacedelic…

Αλλά πέραν αυτών, αλήθεια είναι πως η πλειοψηφία του κόσμου ίσως και να μη θέλει επειδή δεν αντέχει, αλλά ούτε και να πρέπει να γνωρίζει την πραγματικότητα, ώστε να συνεχίζει στωϊκά την καθημερινότητά της και φυσικά να ελέγχεται σε τάξη και ηρεμία. Να συνεχίζει πχ να γιορτάζει την πρωτοχρονιά με βεγγαλικά στους δρόμους της Σουηδίας, ομαδικά χειμερινά μπάνια στην Ολλανδία, με παρέλαση ότι κάτσει στη Βρετανία και με το φεστιβάλ του πετεινού στην Κίνα των δράκων. Στην Ελλάδα βέβαια με ξενύχτι και γλέντι λαϊκοριεντάλ μέχρι πρωϊας, ώστε να διατηρούμε τα πρωτεία στην ψυχαγωγία την εδώδιμη και κλασσική. Στο μόνο που έχουμε χάσει τα πρωτεία και σωστά είναι από τη Δανία και αφορά στην παραγωγή και στο εξαγωγικό εμπόριο σπέρματος κρυογονικής ως καινοτόμο επιχειρηματικότητα. Αυτά συμβαίνουν όταν η επιστήμη συναντά το μάρκετινγκ.

Αλλά υπάρχουν κι οι ηλίθιες στιγμές της επιστήμης. Για παράδειγμα κι ενώ δεν έχουμε ακόμη ξεκαθαρίσει τι γίνεται στη στρατόσφαιρα της Γης με την ευρεία εκπομπή συχνοτήτων από κινητά κι ακίνητα, μας ήρθαν τα drones. Τα οποία πέραν της δορυφορικής συνεργασίας που ήδη έχουν, σε λίγο θα καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις μεταφέροντας σοκολατάκια, λουλούδια στην ωραία και όμορφους πυραύλους αέρος – εδάφους με ραδιενεργή γόμωση. Σύμφωνα με την ταχύτατη τεχνολογική τους εξέλιξη η υπόθεση εργασίας λέει πως η επόμενη γενιά drones θα έχει σχήμα πουλιού. Ιπτάμενου ok, εκτός αν είναι στην υπηρεσία έρευνας για απιστίες … Γεράκι, περιστέρι, κόρακας κλπ. ώστε να μην είναι εύκολα αντιληπτό απ΄ τον κάθε ανυποψίαστο.

Πέρα από το αστείο της υπόθεσης κάποιοι άρρωστοι στρατιωτικοί επιστήμονες σκέφτονται κάτι αντίστοιχο και για τη θάλασσα. Μεταλλικά ψάρια δηλαδή που θα περνάνε αστραπή μπροστά από απορημένους καρχαρίες. Απορημένους για το που φτάνει η στρατιωτικής χρήσης ανθρώπινη μ@λακία…

Κι αν πέραν των αναλώσιμων κομάντο κάνουν και πειράματα γενετικής για κανέναν μεγαλοδόντη με 20m μήκος και δόντι 20cm που εκτίθεται και σήμερα σε μουσεία και δε μείνει ούτε γαύρος στις θάλασσες, τότε ίσως να παραδεχτούμε πως κάποτε σε παλαιότερες εποχές ηλιολατρείας υπήρχαν και άνθρωποι γίγαντες που έκτιζαν τον κολοσσό της Ρόδου, πυραμίδες και κυκλώπεια κτίσματα σε όλη τη Γη, αντί να διαφωνούμε οι ηλίθιοι για το πώς έστηναν λέει τις σκαλωσιές…

Σίγουρα ο τύπος ο ψηλός, ο Γίγαντας, αναπαύεται εκεί που τον αφήσαμε τότε. Δεν έχουμε ασχοληθεί πάλι. Κυρίως γιατί η περιοχή του νοιάζεται μόνο να αποδείξει πως εκεί κοντά στο Λύκαιο, κάποιοι λυκάνθρωποι κάποτε έκαναν ανθρωποθυσίες. Άλλά άνθρακες και κάρβουνο ο θησαυρός. Λιγνίτης συγκεκριμένα. Στον οποίο έχουν βρεθεί τεράστιοι απολιθωμένοι φοίνικες, μαμούθ και πηγάδια χθόνιας λατρείας. 
Χωρίς καμιά σημασία. 
Γιατί μάλλον η σημερινή Άρκα δεν ανήκει πλέον στο Δία…
http://kamararc.blogspot.gr/