Νιμπίρου: βλακεία μεγέθους απείρου
ο θέμα το παρακολουθώ από παλιά. Λόγωι προσωπικού ενδιαφέροντος γιά την Αστρονομία (ειδικά του Ηλιακού μας Συστήματος, του λίκνου της ανθρωπότητας), αλλά καί λόγωι του ότι ήθελα να επιβεβαιώσω τη συμφωνία του αριθμού των υπαρχόντων πλανητών με την ιερή 12άδα καί το κλασικό μας αλφάβητο.
Ένατος πλανήτης (μετρώντας χωρίς Γή / Ήφαιστο / Φαέθωνα) σίγουρα υπάρχει, καί σίγουρα βρίσκεται σε τροχιά πιό έξω κι απ’ τον Πλούτωνα. Είναι ο Πάν, ο πραγματικός κύριος του Ταύρου.
Ήδη τα είπαμε αυτά εδώ, στο ιστολόγιο.
Το θέμα, τώρα, είναι πως καί η συμβατική επιστήμη ψάχνει τον ένατο πλανήτη εδώ καί δεκαετίες. Γιατί;
Διότι το βασικό μοτίβο στο ψάξιμο ενός πλανήτη είναι ν’ ανιχνεύουν (περιοδικές) ανωμαλίες στην τροχιά ενός πλανήτη που ξέρουν, άρα αυτές τις προκαλεί η βαρύτητα ενός άλλου άγνωστου πλανήτη, ο οποίος βρίσκεται παραέξω (ή παραμέσα). Στην ακριβώς επόμενη τροχιά. Κι έτσι, όταν οι δύο τους πλησιάζονται κάθε τόσα (συγκεκριμένα καί παρατηρημένα) χρόνια, τότε η τροχιά του γνωστού τραβιέται γιά λίγο προς τα έξω.
Άρα, πρέπει να βρεθεί το αίτιο της (μικρής) αλλαγής της παρατηρημένης τροχιάς, δηλαδή ο άγνωστος πλανήτης που δεν φάνηκε ακόμη στα τηλεσκόπια – αλλά τον προδίδει η βαρύτητά του.
Φαίνεται, λοιπόν, πως η τροχιά του Πλούτωνα έχει παρατηρημένα κάμποσα τέτοια «ξεχειλώματα», άρα… τη συνέχεια την ξέρετε.
Εδώ, όμως, αρχίζει το …επιστημονικό ομαδικό πύρ …βλημάτων! Το τί βλακείες έχω διαβάσει επί του θέματος, δε λέγεται! Μ’ αυτά καί μ’ αυτά, έχω αναρωτηθεί αμέτρητες φορές ποιός έδωσε πτυχία σε τέτοιους πιθήκους. (Δυστυχώς, εξακολουθώ ν’ αναρωτιέμαι.)
Προφανώς, στον 21ο αιώνα μετά Χριστόν το κριτήριο: «περνάω εξετάσεις = παίρνω πανεπιστημιακό πτυχίο» είναι ανεπαρκέστατο, καί πρέπει ν’ αντικατασταθεί… αν πράγματι θέλουμε να δούμε προκοπή ως ανθρωπότητα. Δυστυχώς, όμως, δεν βλέπω στον ορίζοντα καμιά τέτοια αλλαγή. Κι άντε τώρα να κάτσω να πείσω μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια «επιστημόνων» γιά την αναγκαιότητά της.
Τέλος πάντων, μία απ’ τις ανελέητες χαζομάρες που συγκράτησα, είναι πως ο «ένατος» πλανήτης περιφέρεται πέριξ του Ηλίου σε τροχιά κάθετη στο επίπεδο όλων των υπολοίπων.
Προσέξτε, όμως, ένα λεπτό σημείο εδώ: οι συμβατικοί επιστήμονες δεν δέχονται επ’ ουδενί (α) ύπαρξη νοημόνων όντων εκτός του ανθρώπου, (β) ύπαρξη νοημόνων όντων έξω της Γής, καί δη με ικανότητα να τουμπάρουν πλανήτες, (γ) ύπαρξη νοημόνων όντων (με την ικανότητα να μπεγλερίζουν πλανήτες) έξω της Γής, που έζησαν σε πολύ παλαιότερες εποχές. Έτσι, αποκλείοντας την ύπαρξη των Φαεθωνιανών (καί των επεμβάσεών τους στο Ηλιακό μας Σύστημα), οι συμβατικοί επιστήμονες μιλάνε γιά φυσική συμπεριφορά της τροχιάς του ένατου πλανήτη. Όχι τεχνητή.
Έλα, όμως, που ακόμη κι οι πρωτοετείς του Φυσικού Τμήματος ξέρουν (αν διαβάζουν τα μαθήματά τους, εννοείται) πως η στροφορμή διατηρείται στον χρόνο (καί σε μέγεθος, καί σε γεωμετρικό προσανατολισμό), τόσο η στροφορμή των σωμάτων, όσο καί η στροφορμή των συστημάτων σωμάτων. Έτσι, οι τροχιές των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος αναγκαστικά (πρέπει να) βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο – εφ’ όσον δεχόμαστε πως όλοι οι πλανήτες γεννήθηκαν ταυτόχρονα (στο πρωταρχικό «εν τώι γεννάσθαι» Ηλιακό μας Σύστημα), άρα υπό τις ίδιες συνθήκες. (Οι οποίες ίδιες συνθήκες παράγουν ίδια αποτελέσματα.)
Στην πράξη, καί θεώμενες απ’ έξω σε προφίλ, σχηματίζουν έναν δακτύλιο (έναν «λουκουμά» ας πούμε), καί η ύπαρξη τροχιάς πέρα από μιά λογική μικρή απόκλιση (στη γωνία του επιπέδου της με την εκλειπτική) απλά α-πο-κλεί-ε-ται. Ιδού καί του λόγου το αληθές (κλίκ απάνω στην εικόνα γιά σύνδεσμο) :
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τί σκατά «Φυσική» μάθανε αυτοί οι «συνάδελφοι», διότι εγώ έφαγα τα μάτια μου καί τα νιάτα μου (καί το χαρτζηλίκι μου) στα βιβλία, αλλά τέτοια πράγματα δεν είδα, δεν απάντησα σαπέρα στις ραχούλες (των επιστημονικών βιβλίων).
Επίσης αναρωτιέμαι ποιός τους πληρώνει μισθούς καί ποιός τους δίνει βήμα λόγου σε μεγάλα ΜΜΕ – καί, κυρίως, γιατί να κάνει κάτι τέτοιο. Μας τελείωσαν οι σοβαροί επιστήμονες, δηλαδή;
(Εντάξει, τους φελλούς τους προωθούν γιά ν’ αποβλακώνονται οι αναγνώστες / ακροατές / τηλεθεατές. Αλλά επιστήμονες φελλούς, που μιλάνε γιά έναν άγνωστο πλανήτη κι αμολάνε μπούρδες, γιατί να τους έχουνε τα ΜΜΕ στα ώπα-ώπα; )
Κι εκεί που ήτανε στραβό το κλήμα, τό ‘φαε κι ο γάϊδαρος!
Από τη στιγμή που έσκασε μύτη ένας (σοβαροφανής) τύπος, ονόματι Ζαχαρίας Σίτσιν, η κατάσταση ξέφυγε εντελώς. Εφτούνος τον ένατο πλανήτη τον ονόμασε Νιμπίρου – καί τον «τερατοποίησε».
Μ’ ένα ελάχιστο διάβασμα στις σελίδες, όπου παραπέμπουν οι σύνδεσμοι, μαθαίνουμε τα βασικά της ιστορίας – αν καί στους αναγνώστες θεμάτων του Παράξενου αυτά τα πράγματα λογικά είναι γνωστά από καιρό. Αυτά έχουν ως εξής:
Ο τύπος αυτός σπούδασε Οικονομικά. (Τζιού ήταν, λογικό – καί καλά έκανε.) Καί ερασιτεχνικώς έκατσε καί μελέτησε τη σφηνοειδή γραφή των Σουμερίων. Εντάξει κι αυτό, καί ορθώς εποίησε που μορφώθηκε περισσότερο – αντί να πηγαίνει σ’ ένα καφενείο γερόντων καί να φυσάει τις μύξες του διαβάζοντας εφημερίδες.
Λοιπόν, από ένα σημείο καί μετά (α) αυτοαναγορεύθηκε σε αυθεντία των Σουμεριακών κειμένων (καί της Αστρονομίας), καί (β) έγραψε κάποια βιβλία, στα οποία ισχυρίζεται ότι διάβασε Σουμεριακά κείμενα, καί συνεπέρανε πως ο «ένατος» πλανήτης Νιμπίρου έχει τεράστια περίοδο τροχιάς περί τον Ήλιο, κάτι χιλιάρικα χρόνια παναπεί – κι όποτε πλησιάζει τη Γή, γίνεται το έλα να δείς (με κατακλυσμούς κτλ). Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι ο Νιμπίρου κατοικείται από έλλογα όντα, που τα ονόμασε «Ανουνάκι». Αυτοί, λέει, βλέπουν εμάς τους ανθρώπους σα μεζεδάκια. (Ή περίπου. Δε θα χαλαστούμε κιόλας γιά το τί μοιάζουμε στα μάτια αυτωνών.)
Πάλι αναρωτιέμαι (με φάγανε οι έγνοιες! :-) ) κατά πόσο υπάρχουν έλλογα ανθρωποειδή όντα, που θεωρούν …φυσιολογικά το τρομερό διαστημικό ψύχος καί το τρομερό διαστημικό σκότος, διότι ζούν σ’ αυτά επί χιλιάδες χρόνια καί δεν τρέχει τίποτε. Αλλά μάλλον δεν πρέπει να τα πολυσκέφτομαι αυτά, διότι θα κινδυνέψει η υγεία μου. Βλέπετε, οι πολυάριθμοι αγοραστές των βιβλίων του κυρ-Ζαχαρία δεν τα σκέφτηκαν καθόλου!
(Τώρα, θα μου πείς, σάμπως έκατσαν να σκεφτούν οι αναγνώστες των νεομύθων περί Ψίψιλον, το γιατί οι Ψίψιλον δεν έσκασαν μύτη το 2009 στην Αρετσού γιά καφέ; Σάμπως την είπε κανένας -κι όσο αυτός ήταν εν ζωήι- στον εφευρέτη τους, τον αγράμματο αρχιπαραμυθά; Άσε… είναι παγκόσμιο το φαινόμενο της καλπαζούσης ανοίας.)
Ευτυχώς που κάποια στιγμή πέθανε ο Σίτσιν, καί σταμάτησε να γράφει βιβλία, καί ησυχάσαμε ( ; ) από τέτοιες ηλιθιότητες.
Αλλά καθόλου ευτυχώς, που μας άφησε πίσω του μία μή ευκαταφρόνητη Νιμπιρο-φρενίτιδα…
…η οποία κόλλησε -σα γρίππη- καί τους επιστήμονες!
‘Ντάξ’, κι αυτοί χαζοφέρνουν, τά ‘παμε παραπάνω. Αλλά εδώ πάμε να καραφλιάσουμε εντελώς μ’ αυτά που λέγονται! (Με τα οποία κοντεύω, από ιδιοκτήτης δασυτρίχου κεφαλής, να καταντήσω γλόμπος καί ν’ αποκτήσω τη γοητεία του Γκουσγκούνη.)
Διότι, τί διάβασα προσφάτως, ώ ‘γαθοί; Ότι ο Ήλιος …μπατάρει μονόπλευρα, επειδή τον επηρεάζει ο «ένατος» πλανήτης!!! Κι αυτά τα λένε ερευνητές του Καλτέκ, του ιδρύματος όπου δίδαξε ο μέγας Φέϋνμαν!!!
Ούαααααα, βαράτε βιολιτζήδες, ν’ αρχίσουμε το τσάμικοοοο!!!… Ώπααααα, να πάει καί το παλιάμπελοοοο!!! Δώσε, μαέστρο, να πέσουμε στο Ζάλογγοοοοο! Ιτιά ιτιάαααα λουλουδιασμένηηηηη, στα τέτοια μ’ είσαιαιαι κρεμασμένηηηη!!!
(Μη δίνετε σημασία, πρόσκαιρη φρενοβλάβεια είναι. Το παθαίνω μερικές φορές, όταν δέχομαι έντονα συγκινησιακά ερεθίσματα.)
Τί να πω τώρα σ’ αυτά τα ζώα; (Όχι, ΔΕΝ θα τους σεβαστώ καθόλου κάτι τέτοιους.) Δεν θα καταλάβουν. Γιά να κλείσουμε, όμως, το θέμα της «κλίσης» του Ηλίου, σας δείχνω το γνωστό γυμναστικό παιχνίδι «χούλα-χούπ»:
Αυτή η κλίση των επιπέδων περιστροφής των στεφανιών από την ορθή γωνία ως προς την κάθετο (σώμα κοπέλλας) υφίσταται ακριβώς καί στα επίπεδα τροχιακής περιστροφής των πλανητών περί τον Ήλιο. (Όντως: αυτή την εικόνα -των πολλαπλών δαχτυλιδιών σε πολλαπλά επίπεδα- δείχνει καί το Ηλιακό μας Σύστημα στην πραγματικότητα.) Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι λεβέντες, που φωνάζουν …«πηρι_κλίσ’!» (ο Ήλιος – λόγωι Νιμπίρου), έβαλαν ως μεταβλητή αναφοράς το «μέσο» επίπεδο τροχιακών περιστροφών, αντί γιά τον Ήλιο. Επιδεικνύοντας έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων στο αντικείμενο.
(‘Ντάξ’… αν ψάχνουμε γιά δικαιολογίες γιά τη γκάφα των «επιστημόνων», το «χοροπηδητό» του επιπέδου περιστροφής της Γής περί τον Ήλιο έχει περίοδο ταλάντωσης κάπου σαρανταμία χιλιάδες -41,000 αριθμητικώς- χρόνια, αν θυμάμαι καλά. Τιμή που βρέθηκε μόλις πριν λίγα χρόνια, διότι είναι δύσκολο να παρατηρηθούν οι πολύ μικρές αποκλίσεις του επιπέδου αυτού. Σε αντίθεση με το αντίστοιχο «χοροπηδητό» της Σελήνης, που κρατάει μόλις δεκαεννέα χρόνια.
Αλλά, όποιος είναι της δουλειάς, τα ξέρει αυτά που γράφω εδώ. Δεν τα συναντάει πρώτη φορά καί δεν εκπλήσσεται… διαπιστώνοντας πως ο Ήλιος …έγειρε!!! Μου θυμίζει την προ αρκετών δεκαετιών -θρυλική, σχεδόν μυθική καί σαφώς άπαιχτη- παρατήρηση φιλάθλου στο Εθνικό Στάδιο Βόλου, που έβλεπε τα σύννεφα να κινούνται, κι αναφώνησε: «- Ρέεε!!! Ο προβολέας πέφτειειει!!!» Λόλ!!!)
Εν πάσει περιπτώσει, γιά τους αναγνώστες μου: οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος αποτελούν συμπαγές σύστημα σωμάτων. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί το οποιοδήποτε ουράνιο σώμα να είναι πλανήτης, δηλαδή να μπεί «στο κλάμπ» των υπολοίπων. Πρέπει να εκπληρώνει συγκεκριμένα κριτήρια.
Τούτα είναι:
(α) Το διάγραμμα μαζών-αποστάσεων από Ήλιο.
(Τά ‘παμε κι εδώ, στα του Φαέθωνα.)
Κάντε κλίκ στην εικόνα, να δήτε τον πίνακα τιμών, στον οποίο βασίστηκε το διάγραμμα.
Βλέπουμε καθαρά από το διάγραμμα το «στάσιμο κύμα» μαζών που παράγεται (με υπολογισμένη τη μάζα του πάλαι ποτέ Φαέθωνα), άρα ο Πάν αναγκαστικά έχει μάζα μικρότερη καί αυτού του Πλούτωνα. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε καί μεγαλύτερη, αν στην περιοχή του σχεδιάζαμε το κύμα προς τα πάνω, αλλά εκεί αναγκαστικά το κύμα μαζών μηδενίζεται.
(Πάλι αναρωτιέμαι κατά πόσο οι «συνάδελφοι» καταλαβαίνουν / συνειδητοποιούν τί διαβάζουν… Αφού σίγουρα κάπου πήρε το μάτι τους περί ισοδυναμίας μάζας κι ενέργειας καί κυματικής φύσεως της μάζας. Αλλά μάλλον όλοι κοιτάζουν να περάσουν τις εξετάσεις – κι η καθαρή γνώση μπορεί να περιμένει. Να μην απορούν, όμως, όταν τους κράζω δημοσίως γιά τις βλακείες που εκτοξεύουν.
Να μην αναφέρουμε τα ρομαντικά, ότι ο Ήλιος είναι ένα κοσμικό τύπμανο, καί με τους «χτύπους» του στο πρωταρχικό Ηλιακό Σύστημα καθόρισε την κατανομή μαζών που βλέπουμε…)
Την απόσταση του Πανός την έβαλα κατ’ εκτίμηση στις 65 αστρονομικές μονάδες απάνω-κάτω, αν καί αυτή η τιμή δεν είναι στάνταρ. Διότι ο Πλούτων (λόγωι πολύ έκκεντρης τροχιάς) στο αφήλιο φτάνει μέχρι τις 49. Άρα, ο Πάν -καί μετά την έκρηξη του Φαέθωνα, έως σήμερα- λογικά πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση από 65 έως 80 au’s από τον Ήλιο. (Προ εκρήξεως βρισκότανε στις 46.88 .)
(β) Το διάγραμμα τροχιακών ταχυτήτων-αποστάσεων από Ήλιο.
Νά το (κλίκ στην εικόνα γιά σύνδεσμο) :
Παρά το ότι το διάγραμμα σταματάει στον Ποσειδώνα, καταλαβαίνουμε πως ο Πάν θα έχει μιά τροχιακή ταχύτητα κάπου ανάμεσα στα 3 καί στα 5 km/sec. Όχι παραπάνω. (Λιγώτερο, μπορεί.) Άρα, αν μιλάμε γιά 65 au’s απόσταση, τότε προκύπτει καί χρόνος περιφοράς περί τον Ήλιο περίπου 2*π*65*149,6*10^6 km / (5 km/sec) = 372 χρόνια περίπου. Τουλάχιστον. (Σε μεγαλύτερη ακτίνα τροχιάς, ο χρόνος αυτός είναι σαφώς μεγαλύτερος.)
Τα παραπάνω είναι δύο διαγράμματα, απολύτως σύμφωνα με τη συμβατική επιστήμη. Αν το ψάξουμε λιγάκι παραπάνω, με την «υπερδιαστατική» Φυσική, τότε έχουμε καί τρίτο διάγραμμα:
(γ) Το διάγραμμα φωτεινότητας-στροφορμής
Νά ‘το – από το σπουδαίο Enteprisemission.com :
Μιά καθαρή ευθεία… Στην οποία δεν «ανήκει» ο Ήλιος – αλλά προσέξτε την αναγραφόμενη αιτία της ασυμφωνίας!!!
Όλα τα παραπάνω κραυγάζουν πως το Ηλιακό μας Σύστημα δεν αποτελείται από μεμονωμένες ανεξάρτητες μονάδες ατάκτως ερριμμένες, αλλά είναι ενιαίο καί αδιαίρετο σύστημα σωμάτων! (Σαφώς με κοινή προέλευση καί κοινή φύση.) Αυτές τις κραυγές, όμως, δεν τις ακούν οι άσχετοι, οι ηλίθιοι, κι οι πληρωμένοι.
Μ’ άλλα λόγια:
Μπορώ βασίμως να υποθέσω ότι όλ’ αυτά είναι κράμα βλακείας, τρομερής επιστημονικής ανεπάρκειας, καί κακοβουλίας. Ειδικά αυτό το τελευταίο μου φαίνεται περίπτωση «false flag», άλλως: «πετάμε σαβούρα ψευδών στα μούτρα του κοσμάκη». Γιατί, όμως; Μου διαφεύγει ο σκοπός.
Τρομολαγνεία; Διάχυση τρόμου; Ή κάτι άλλο;
Καί με τελικό σκοπό, ποιόν;
Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικά ξεκαθάρισα οριστικά με τα περί «Νιμπίρου» σκουπίδια, καί δεν ξανασχολούμαι.
ο θέμα το παρακολουθώ από παλιά. Λόγωι προσωπικού ενδιαφέροντος γιά την Αστρονομία (ειδικά του Ηλιακού μας Συστήματος, του λίκνου της ανθρωπότητας), αλλά καί λόγωι του ότι ήθελα να επιβεβαιώσω τη συμφωνία του αριθμού των υπαρχόντων πλανητών με την ιερή 12άδα καί το κλασικό μας αλφάβητο.Ένατος πλανήτης (μετρώντας χωρίς Γή / Ήφαιστο / Φαέθωνα) σίγουρα υπάρχει, καί σίγουρα βρίσκεται σε τροχιά πιό έξω κι απ’ τον Πλούτωνα. Είναι ο Πάν, ο πραγματικός κύριος του Ταύρου.
Ήδη τα είπαμε αυτά εδώ, στο ιστολόγιο.
Το θέμα, τώρα, είναι πως καί η συμβατική επιστήμη ψάχνει τον ένατο πλανήτη εδώ καί δεκαετίες. Γιατί;
Διότι το βασικό μοτίβο στο ψάξιμο ενός πλανήτη είναι ν’ ανιχνεύουν (περιοδικές) ανωμαλίες στην τροχιά ενός πλανήτη που ξέρουν, άρα αυτές τις προκαλεί η βαρύτητα ενός άλλου άγνωστου πλανήτη, ο οποίος βρίσκεται παραέξω (ή παραμέσα). Στην ακριβώς επόμενη τροχιά. Κι έτσι, όταν οι δύο τους πλησιάζονται κάθε τόσα (συγκεκριμένα καί παρατηρημένα) χρόνια, τότε η τροχιά του γνωστού τραβιέται γιά λίγο προς τα έξω.
Άρα, πρέπει να βρεθεί το αίτιο της (μικρής) αλλαγής της παρατηρημένης τροχιάς, δηλαδή ο άγνωστος πλανήτης που δεν φάνηκε ακόμη στα τηλεσκόπια – αλλά τον προδίδει η βαρύτητά του.
Φαίνεται, λοιπόν, πως η τροχιά του Πλούτωνα έχει παρατηρημένα κάμποσα τέτοια «ξεχειλώματα», άρα… τη συνέχεια την ξέρετε.
Εδώ, όμως, αρχίζει το …επιστημονικό ομαδικό πύρ …βλημάτων! Το τί βλακείες έχω διαβάσει επί του θέματος, δε λέγεται! Μ’ αυτά καί μ’ αυτά, έχω αναρωτηθεί αμέτρητες φορές ποιός έδωσε πτυχία σε τέτοιους πιθήκους. (Δυστυχώς, εξακολουθώ ν’ αναρωτιέμαι.)
Προφανώς, στον 21ο αιώνα μετά Χριστόν το κριτήριο: «περνάω εξετάσεις = παίρνω πανεπιστημιακό πτυχίο» είναι ανεπαρκέστατο, καί πρέπει ν’ αντικατασταθεί… αν πράγματι θέλουμε να δούμε προκοπή ως ανθρωπότητα. Δυστυχώς, όμως, δεν βλέπω στον ορίζοντα καμιά τέτοια αλλαγή. Κι άντε τώρα να κάτσω να πείσω μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια «επιστημόνων» γιά την αναγκαιότητά της.
Τέλος πάντων, μία απ’ τις ανελέητες χαζομάρες που συγκράτησα, είναι πως ο «ένατος» πλανήτης περιφέρεται πέριξ του Ηλίου σε τροχιά κάθετη στο επίπεδο όλων των υπολοίπων.
Προσέξτε, όμως, ένα λεπτό σημείο εδώ: οι συμβατικοί επιστήμονες δεν δέχονται επ’ ουδενί (α) ύπαρξη νοημόνων όντων εκτός του ανθρώπου, (β) ύπαρξη νοημόνων όντων έξω της Γής, καί δη με ικανότητα να τουμπάρουν πλανήτες, (γ) ύπαρξη νοημόνων όντων (με την ικανότητα να μπεγλερίζουν πλανήτες) έξω της Γής, που έζησαν σε πολύ παλαιότερες εποχές. Έτσι, αποκλείοντας την ύπαρξη των Φαεθωνιανών (καί των επεμβάσεών τους στο Ηλιακό μας Σύστημα), οι συμβατικοί επιστήμονες μιλάνε γιά φυσική συμπεριφορά της τροχιάς του ένατου πλανήτη. Όχι τεχνητή.
Έλα, όμως, που ακόμη κι οι πρωτοετείς του Φυσικού Τμήματος ξέρουν (αν διαβάζουν τα μαθήματά τους, εννοείται) πως η στροφορμή διατηρείται στον χρόνο (καί σε μέγεθος, καί σε γεωμετρικό προσανατολισμό), τόσο η στροφορμή των σωμάτων, όσο καί η στροφορμή των συστημάτων σωμάτων. Έτσι, οι τροχιές των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος αναγκαστικά (πρέπει να) βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο – εφ’ όσον δεχόμαστε πως όλοι οι πλανήτες γεννήθηκαν ταυτόχρονα (στο πρωταρχικό «εν τώι γεννάσθαι» Ηλιακό μας Σύστημα), άρα υπό τις ίδιες συνθήκες. (Οι οποίες ίδιες συνθήκες παράγουν ίδια αποτελέσματα.)
Στην πράξη, καί θεώμενες απ’ έξω σε προφίλ, σχηματίζουν έναν δακτύλιο (έναν «λουκουμά» ας πούμε), καί η ύπαρξη τροχιάς πέρα από μιά λογική μικρή απόκλιση (στη γωνία του επιπέδου της με την εκλειπτική) απλά α-πο-κλεί-ε-ται. Ιδού καί του λόγου το αληθές (κλίκ απάνω στην εικόνα γιά σύνδεσμο) :
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τί σκατά «Φυσική» μάθανε αυτοί οι «συνάδελφοι», διότι εγώ έφαγα τα μάτια μου καί τα νιάτα μου (καί το χαρτζηλίκι μου) στα βιβλία, αλλά τέτοια πράγματα δεν είδα, δεν απάντησα σαπέρα στις ραχούλες (των επιστημονικών βιβλίων).
Επίσης αναρωτιέμαι ποιός τους πληρώνει μισθούς καί ποιός τους δίνει βήμα λόγου σε μεγάλα ΜΜΕ – καί, κυρίως, γιατί να κάνει κάτι τέτοιο. Μας τελείωσαν οι σοβαροί επιστήμονες, δηλαδή;
(Εντάξει, τους φελλούς τους προωθούν γιά ν’ αποβλακώνονται οι αναγνώστες / ακροατές / τηλεθεατές. Αλλά επιστήμονες φελλούς, που μιλάνε γιά έναν άγνωστο πλανήτη κι αμολάνε μπούρδες, γιατί να τους έχουνε τα ΜΜΕ στα ώπα-ώπα; )
Κι εκεί που ήτανε στραβό το κλήμα, τό ‘φαε κι ο γάϊδαρος!
Από τη στιγμή που έσκασε μύτη ένας (σοβαροφανής) τύπος, ονόματι Ζαχαρίας Σίτσιν, η κατάσταση ξέφυγε εντελώς. Εφτούνος τον ένατο πλανήτη τον ονόμασε Νιμπίρου – καί τον «τερατοποίησε».
Μ’ ένα ελάχιστο διάβασμα στις σελίδες, όπου παραπέμπουν οι σύνδεσμοι, μαθαίνουμε τα βασικά της ιστορίας – αν καί στους αναγνώστες θεμάτων του Παράξενου αυτά τα πράγματα λογικά είναι γνωστά από καιρό. Αυτά έχουν ως εξής:
Ο τύπος αυτός σπούδασε Οικονομικά. (Τζιού ήταν, λογικό – καί καλά έκανε.) Καί ερασιτεχνικώς έκατσε καί μελέτησε τη σφηνοειδή γραφή των Σουμερίων. Εντάξει κι αυτό, καί ορθώς εποίησε που μορφώθηκε περισσότερο – αντί να πηγαίνει σ’ ένα καφενείο γερόντων καί να φυσάει τις μύξες του διαβάζοντας εφημερίδες.
Λοιπόν, από ένα σημείο καί μετά (α) αυτοαναγορεύθηκε σε αυθεντία των Σουμεριακών κειμένων (καί της Αστρονομίας), καί (β) έγραψε κάποια βιβλία, στα οποία ισχυρίζεται ότι διάβασε Σουμεριακά κείμενα, καί συνεπέρανε πως ο «ένατος» πλανήτης Νιμπίρου έχει τεράστια περίοδο τροχιάς περί τον Ήλιο, κάτι χιλιάρικα χρόνια παναπεί – κι όποτε πλησιάζει τη Γή, γίνεται το έλα να δείς (με κατακλυσμούς κτλ). Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι ο Νιμπίρου κατοικείται από έλλογα όντα, που τα ονόμασε «Ανουνάκι». Αυτοί, λέει, βλέπουν εμάς τους ανθρώπους σα μεζεδάκια. (Ή περίπου. Δε θα χαλαστούμε κιόλας γιά το τί μοιάζουμε στα μάτια αυτωνών.)
Πάλι αναρωτιέμαι (με φάγανε οι έγνοιες! :-) ) κατά πόσο υπάρχουν έλλογα ανθρωποειδή όντα, που θεωρούν …φυσιολογικά το τρομερό διαστημικό ψύχος καί το τρομερό διαστημικό σκότος, διότι ζούν σ’ αυτά επί χιλιάδες χρόνια καί δεν τρέχει τίποτε. Αλλά μάλλον δεν πρέπει να τα πολυσκέφτομαι αυτά, διότι θα κινδυνέψει η υγεία μου. Βλέπετε, οι πολυάριθμοι αγοραστές των βιβλίων του κυρ-Ζαχαρία δεν τα σκέφτηκαν καθόλου!
(Τώρα, θα μου πείς, σάμπως έκατσαν να σκεφτούν οι αναγνώστες των νεομύθων περί Ψίψιλον, το γιατί οι Ψίψιλον δεν έσκασαν μύτη το 2009 στην Αρετσού γιά καφέ; Σάμπως την είπε κανένας -κι όσο αυτός ήταν εν ζωήι- στον εφευρέτη τους, τον αγράμματο αρχιπαραμυθά; Άσε… είναι παγκόσμιο το φαινόμενο της καλπαζούσης ανοίας.)
Ευτυχώς που κάποια στιγμή πέθανε ο Σίτσιν, καί σταμάτησε να γράφει βιβλία, καί ησυχάσαμε ( ; ) από τέτοιες ηλιθιότητες.
Αλλά καθόλου ευτυχώς, που μας άφησε πίσω του μία μή ευκαταφρόνητη Νιμπιρο-φρενίτιδα…
…η οποία κόλλησε -σα γρίππη- καί τους επιστήμονες!
‘Ντάξ’, κι αυτοί χαζοφέρνουν, τά ‘παμε παραπάνω. Αλλά εδώ πάμε να καραφλιάσουμε εντελώς μ’ αυτά που λέγονται! (Με τα οποία κοντεύω, από ιδιοκτήτης δασυτρίχου κεφαλής, να καταντήσω γλόμπος καί ν’ αποκτήσω τη γοητεία του Γκουσγκούνη.)
Διότι, τί διάβασα προσφάτως, ώ ‘γαθοί; Ότι ο Ήλιος …μπατάρει μονόπλευρα, επειδή τον επηρεάζει ο «ένατος» πλανήτης!!! Κι αυτά τα λένε ερευνητές του Καλτέκ, του ιδρύματος όπου δίδαξε ο μέγας Φέϋνμαν!!!
Ούαααααα, βαράτε βιολιτζήδες, ν’ αρχίσουμε το τσάμικοοοο!!!… Ώπααααα, να πάει καί το παλιάμπελοοοο!!! Δώσε, μαέστρο, να πέσουμε στο Ζάλογγοοοοο! Ιτιά ιτιάαααα λουλουδιασμένηηηηη, στα τέτοια μ’ είσαιαιαι κρεμασμένηηηη!!!
(Μη δίνετε σημασία, πρόσκαιρη φρενοβλάβεια είναι. Το παθαίνω μερικές φορές, όταν δέχομαι έντονα συγκινησιακά ερεθίσματα.)
Τί να πω τώρα σ’ αυτά τα ζώα; (Όχι, ΔΕΝ θα τους σεβαστώ καθόλου κάτι τέτοιους.) Δεν θα καταλάβουν. Γιά να κλείσουμε, όμως, το θέμα της «κλίσης» του Ηλίου, σας δείχνω το γνωστό γυμναστικό παιχνίδι «χούλα-χούπ»:
Αυτή η κλίση των επιπέδων περιστροφής των στεφανιών από την ορθή γωνία ως προς την κάθετο (σώμα κοπέλλας) υφίσταται ακριβώς καί στα επίπεδα τροχιακής περιστροφής των πλανητών περί τον Ήλιο. (Όντως: αυτή την εικόνα -των πολλαπλών δαχτυλιδιών σε πολλαπλά επίπεδα- δείχνει καί το Ηλιακό μας Σύστημα στην πραγματικότητα.) Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι λεβέντες, που φωνάζουν …«πηρι_κλίσ’!» (ο Ήλιος – λόγωι Νιμπίρου), έβαλαν ως μεταβλητή αναφοράς το «μέσο» επίπεδο τροχιακών περιστροφών, αντί γιά τον Ήλιο. Επιδεικνύοντας έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων στο αντικείμενο.
(‘Ντάξ’… αν ψάχνουμε γιά δικαιολογίες γιά τη γκάφα των «επιστημόνων», το «χοροπηδητό» του επιπέδου περιστροφής της Γής περί τον Ήλιο έχει περίοδο ταλάντωσης κάπου σαρανταμία χιλιάδες -41,000 αριθμητικώς- χρόνια, αν θυμάμαι καλά. Τιμή που βρέθηκε μόλις πριν λίγα χρόνια, διότι είναι δύσκολο να παρατηρηθούν οι πολύ μικρές αποκλίσεις του επιπέδου αυτού. Σε αντίθεση με το αντίστοιχο «χοροπηδητό» της Σελήνης, που κρατάει μόλις δεκαεννέα χρόνια.
Αλλά, όποιος είναι της δουλειάς, τα ξέρει αυτά που γράφω εδώ. Δεν τα συναντάει πρώτη φορά καί δεν εκπλήσσεται… διαπιστώνοντας πως ο Ήλιος …έγειρε!!! Μου θυμίζει την προ αρκετών δεκαετιών -θρυλική, σχεδόν μυθική καί σαφώς άπαιχτη- παρατήρηση φιλάθλου στο Εθνικό Στάδιο Βόλου, που έβλεπε τα σύννεφα να κινούνται, κι αναφώνησε: «- Ρέεε!!! Ο προβολέας πέφτειειει!!!» Λόλ!!!)
Εν πάσει περιπτώσει, γιά τους αναγνώστες μου: οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος αποτελούν συμπαγές σύστημα σωμάτων. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί το οποιοδήποτε ουράνιο σώμα να είναι πλανήτης, δηλαδή να μπεί «στο κλάμπ» των υπολοίπων. Πρέπει να εκπληρώνει συγκεκριμένα κριτήρια.
Τούτα είναι:
(α) Το διάγραμμα μαζών-αποστάσεων από Ήλιο.
(Τά ‘παμε κι εδώ, στα του Φαέθωνα.)
Κάντε κλίκ στην εικόνα, να δήτε τον πίνακα τιμών, στον οποίο βασίστηκε το διάγραμμα.
Βλέπουμε καθαρά από το διάγραμμα το «στάσιμο κύμα» μαζών που παράγεται (με υπολογισμένη τη μάζα του πάλαι ποτέ Φαέθωνα), άρα ο Πάν αναγκαστικά έχει μάζα μικρότερη καί αυτού του Πλούτωνα. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε καί μεγαλύτερη, αν στην περιοχή του σχεδιάζαμε το κύμα προς τα πάνω, αλλά εκεί αναγκαστικά το κύμα μαζών μηδενίζεται.
(Πάλι αναρωτιέμαι κατά πόσο οι «συνάδελφοι» καταλαβαίνουν / συνειδητοποιούν τί διαβάζουν… Αφού σίγουρα κάπου πήρε το μάτι τους περί ισοδυναμίας μάζας κι ενέργειας καί κυματικής φύσεως της μάζας. Αλλά μάλλον όλοι κοιτάζουν να περάσουν τις εξετάσεις – κι η καθαρή γνώση μπορεί να περιμένει. Να μην απορούν, όμως, όταν τους κράζω δημοσίως γιά τις βλακείες που εκτοξεύουν.
Να μην αναφέρουμε τα ρομαντικά, ότι ο Ήλιος είναι ένα κοσμικό τύπμανο, καί με τους «χτύπους» του στο πρωταρχικό Ηλιακό Σύστημα καθόρισε την κατανομή μαζών που βλέπουμε…)
Την απόσταση του Πανός την έβαλα κατ’ εκτίμηση στις 65 αστρονομικές μονάδες απάνω-κάτω, αν καί αυτή η τιμή δεν είναι στάνταρ. Διότι ο Πλούτων (λόγωι πολύ έκκεντρης τροχιάς) στο αφήλιο φτάνει μέχρι τις 49. Άρα, ο Πάν -καί μετά την έκρηξη του Φαέθωνα, έως σήμερα- λογικά πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση από 65 έως 80 au’s από τον Ήλιο. (Προ εκρήξεως βρισκότανε στις 46.88 .)
(β) Το διάγραμμα τροχιακών ταχυτήτων-αποστάσεων από Ήλιο.
Νά το (κλίκ στην εικόνα γιά σύνδεσμο) :
Παρά το ότι το διάγραμμα σταματάει στον Ποσειδώνα, καταλαβαίνουμε πως ο Πάν θα έχει μιά τροχιακή ταχύτητα κάπου ανάμεσα στα 3 καί στα 5 km/sec. Όχι παραπάνω. (Λιγώτερο, μπορεί.) Άρα, αν μιλάμε γιά 65 au’s απόσταση, τότε προκύπτει καί χρόνος περιφοράς περί τον Ήλιο περίπου 2*π*65*149,6*10^6 km / (5 km/sec) = 372 χρόνια περίπου. Τουλάχιστον. (Σε μεγαλύτερη ακτίνα τροχιάς, ο χρόνος αυτός είναι σαφώς μεγαλύτερος.)
Τα παραπάνω είναι δύο διαγράμματα, απολύτως σύμφωνα με τη συμβατική επιστήμη. Αν το ψάξουμε λιγάκι παραπάνω, με την «υπερδιαστατική» Φυσική, τότε έχουμε καί τρίτο διάγραμμα:
(γ) Το διάγραμμα φωτεινότητας-στροφορμής
Νά ‘το – από το σπουδαίο Enteprisemission.com :
Μιά καθαρή ευθεία… Στην οποία δεν «ανήκει» ο Ήλιος – αλλά προσέξτε την αναγραφόμενη αιτία της ασυμφωνίας!!!
Όλα τα παραπάνω κραυγάζουν πως το Ηλιακό μας Σύστημα δεν αποτελείται από μεμονωμένες ανεξάρτητες μονάδες ατάκτως ερριμμένες, αλλά είναι ενιαίο καί αδιαίρετο σύστημα σωμάτων! (Σαφώς με κοινή προέλευση καί κοινή φύση.) Αυτές τις κραυγές, όμως, δεν τις ακούν οι άσχετοι, οι ηλίθιοι, κι οι πληρωμένοι.
Μ’ άλλα λόγια:
- «Ένατος» πλανήτης (μικρούλης κι αργός) πέρα από τον Πλούτωνα, ναί.
- Γιγαντιαίος «Νιμπίρου» με Ανουνάκηδες καί κανονάκια, Ο-ΧΙ.
Μπορώ βασίμως να υποθέσω ότι όλ’ αυτά είναι κράμα βλακείας, τρομερής επιστημονικής ανεπάρκειας, καί κακοβουλίας. Ειδικά αυτό το τελευταίο μου φαίνεται περίπτωση «false flag», άλλως: «πετάμε σαβούρα ψευδών στα μούτρα του κοσμάκη». Γιατί, όμως; Μου διαφεύγει ο σκοπός.
Τρομολαγνεία; Διάχυση τρόμου; Ή κάτι άλλο;
Καί με τελικό σκοπό, ποιόν;
Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικά ξεκαθάρισα οριστικά με τα περί «Νιμπίρου» σκουπίδια, καί δεν ξανασχολούμαι.
