ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ[ΜΕΡΟΣ Γ.]


....ΤΕΛΙΚΑ ΠΕΔΙΟΝ ΕΡΕΥΝΗς ΛΑΜΠΡΟΝ Η ΑΣΠΙς ΤΑΥΤΗ..ΟΠΩς ΕΙΔΑΜΕ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕς ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ,Η ΣΤΗ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΗ[Μ ΑΥΤΟ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΙ Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟς]ΘΕΩΡΗΣΗ...ΚΥΡΙΩς Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥς ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ..ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΑΖΙ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΓΟΝΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ[ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ -ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΓΕΝΝΩΝ ,ΤΩΝ 5 ΓΕΝΝΩΝ ΚΑΤΑ ΗΣΙΟΔΟ]....ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΕΥΣΕΒΙΟς ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΑΛΥΤΗ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ,ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΤΟΝ 3ο μ.χ.ΑΙΩΝΑ..ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΓΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ..ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ..ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΟΙ ΛΟΓΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕς ΠΡΟΣΒΑΣΕΙς ΣΕ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΗΤΑΝ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΤΗ ΛΕΚΑΝΗ ΤΗς ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ....ΑΥΤΟς ΛΟΙΠΟΝ Ο ΚΕΡΚΥΡΑΙΟς ,ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΩς ΟΙ ΔΥΟ ΠΟΛΕΙς ΣΤΗΝ ΑΣΠΙΔΑ ,ΠΟΥ ΣΤΗ ΜΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΟΛΕΜΟΣ,ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΣΙΝΑ ΚΑΙ ΠΩς ΟΙ ΔΥΟ ΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ...ΔΥΣΤΥΧΩς ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΣΩΘΕΙ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ[Η ΜΑΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ]....
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΙΟ ΔΕΝ ΒΑΖΩ ΚΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΣΑΝ ΚΥΡΙΑ ΠΗΓΗ-ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ-ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ,ΕΤΣΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ..<<..ΟΤΙ ΠΡΟΘΕΜΕΝΟΣ Ο ΠΟΙΗΤΗς ΤΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΑΣΠΙΔΙ,ΜΕΤΑ ΤΑ ΘΕΙΑ,ΟΙΣ ΒΡΑΧΥ ΤΙΩΣ ΕΞΗΝ ΕΝΔΙΕΤΡΕΨΕΝ,ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΒΙΟΝ ΚΑΙΡΙΩΤΑΤΑ ΕΠΕΛΘΕΙΝ,ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΟΛΕΙς ΕΚΘΕΜΕΝΟΣ,ΕΙΤΑ ΕΠΙ ΤΑ ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΧΡΗΣΙΜΩΤΑΤΑ,ΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η ΓΕΩΡΓΙΚΗ,ΠΕΡΙ ΠΟΝΟΥς ΔΥΟ ΣΧΙΖΟΜΕΝΗ,ΤΟΝ ΤΕ ΠΕΡΙ ΨΙΛΗΝ ΑΡΟΣΙΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΑΜΠΕΛΟΦΥΤΟΝ,ΜΕΘ ΗΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΘΡΕΜΜΑΤΑ ΖΩΟΓΟΝΑ ΟΠΟΙΑ ΒΟΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΤΑ....>>ΕΔΩ Ο ΕΥΣΕΒΙΟς ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩς Η ΑΣΠΙΔΑ ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΘΕΙΚΩΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕς ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΤΗς ΑΝΘΡΩΠΙΝΗς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑς(ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΥΠΟΝΝΟΟΥΝΤΑΙ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ)..ΕΙΠΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΠΗΓΗ ΕΡΕΥΝΗς ΑΥΤΗ Η ΑΣΠΙΔΑ...

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΧΟΛΙΑΣΤΡΙΑ[ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗς ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ]ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΛΟΓΙΑ ΔΗΜΩ,ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΩΙΚΟ ΜΑΛΛΟ ΚΑΙ ΕΖΗΣΕ ΤΟΝ 6ο μ.χ.ΑΙΩΝΑ.... ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΛΟΓΟ ΜΑς ΚΑΝΕΙ Ο ΕΥΣΕΒΙΟς...ΣΑς ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΕΝΑ ΑΠ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗς..Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΤΡΗ ΚΙ ΕΤΣΙ ΑΦΗΝΩ ΕΜΒΕΛΗΜΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΕς ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥς..ΓΙΑ ΤΟΥς ΟΜΙΛΟΥΝΤΑΣ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΙΚΗΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ..




αὐτίκα ἡ Δημὼ τὴν Ὁμηρικὴν ταύτην ὅλην ἀσπιδοποιΐαν ἀνάγουσα τοιαῦτά φησι · ὅτι Θέτις μὲν ἡ τὰ τοιαῦτα μεσολαβήσασα ἐπὶ τῆς τῶν ἐν τῇ κοσμογενείᾳ πραγμάτων θέσεως εἴληπται τῷ ποιητῇ, διὰ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ τῆς πνοῆς, ἣν ἐξανιεῖσιν, ὡς προεδηλώθη, αἱ φῦσαι, τὰ ποιητικὰ καὶ δραστήρια τῶν στοιχείων αἰνίττεται, ἀέρα καὶ πῦρ, οὗ τὰς ἀποτομάδας ἀπορροίας χρυσᾶς νεάνιδας ὑπουργοὺς Ἡφαίστου καλεῖ. διὰ δὲ τοῦ κυκλοτεροῦς σάκους τὸ κατὰ τὸν σφαιροειδῆ κόσμον σχῆμα ἐνδείκνυται. διὰ δὲ τοῦ κυκλοτεροῦς σάκους τὸ κατὰ τὸν σφαιροειδῆ κόσμον σχῆμα ἐνδείκνυται. σφαίρας γὰρ γένεσίς ἐστιν ἡμικυκλίου περιενεχθέντος ἀποκατάστασις. σφαίρας γὰρ γένεσίς ἐστιν ἡμικυκλίου περιενεχθέντος ἀποκατάστασις. τὰ δὲ τηκόμενα, ὁ χρυσός, ὁ χαλκός, ὁ ἄργυρος, ὁ κασσίτερος, τοῖς στοιχείοις εἰκάζονται διὰ τὴν πρὸς ἐκεῖνα τῶν τοιούτων μετάλλων ἐμφέρειαν. τὰ δὲ τηκόμενα, ὁ χρυσός, ὁ χαλκός, ὁ ἄργυρος, ὁ κασσίτερος, τοῖς στοιχείοις εἰκάζονται διὰ τὴν πρὸς ἐκεῖνα τῶν τοιούτων μετάλλων ἐμφέρειαν. ὁ χρυσὸς μὲν γὰρ καὶ ὁ ἀτειρής, ὅ ἐστι δυσκατέργαστος, χαλκός, εἴκασται πυρὶ καὶ γῇ, ὁ δὲ μαλακὸς καὶ οἷον ῥευστικὸς κασσίτερος ὕδατι, ἀέρι δὲ ἄργυρος ὁ πρὶν ἢ σμηχθῆναι μέλας ὢν καὶ ἀμιγὴς οὗ ὕστερον ἐπιφαίνει φωτός. ὁ χρυσὸς μὲν γὰρ καὶ ὁ ἀτειρής, ὅ ἐστι δυσκατέργαστος, χαλκός, εἴκασται πυρὶ καὶ γῇ, ὁ δὲ μαλακὸς καὶ οἷον ῥευστικὸς κασσίτερος ὕδατι, ἀέρι δὲ ἄργυρος ὁ πρὶν ἢ σμηχθῆναι μέλας ὢν καὶ ἀμιγὴς οὗ ὕστερον ἐπιφαίνει φωτός. καὶ ταῦτα μὲν οὕτω συμβολικῶς. καὶ ταῦτα μὲν οὕτω συμβολικῶς. μετ' ὀλίγα δέ φησιν ἡ αὐτὴ φιλόσοφος, ὅτι καὶ τοῖς κυρίοις τῶν στοιχείων ὀνόμασι χρῆται ὁ ποιητὴς «ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξε» λέγων, «ἐν δ' οὐρανόν, ἐν δὲ θάλασσαν», τὸ δὲ τέταρτον στοιχεῖον αὐτός ἐστιν ὁ τὸ σάκος τεύχων Ἥφαιστος. «Ὀλίγα μετ δέ φησιν ἡ αὐτὴ φιλόσοφος, ὅτι καὶ τοῖς κυρίοις τῶν στοιχείων ὀνόμασι χρῆται ὁ ποιητὴς" ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξε "λέγων« ἐν »οὐρανόν δ, ἐν δὲ θάλασσαν« τὸ δὲ τέταρτον στοιχεῖον αὐτός ἐστιν ὁ τὸ σάκος τεύχων Ἥφαιστος. τὴν δὲ τρίπλακα μαρμαρέην ἄντυγα τὸν ζωδιακὸν ἐκείνη λέγει κύκλον αἰνίττεσθαι, τρίπλακα μὲν διὰ τὸ πλάτος αὐτοῦ, καθ' ὃ ἡ τῶν πλανήτων κίνησις, μαρμαρέην δὲ διὰ τὸ τὸν ἥλιον τοῦ διὰ μέσων οὐκ ἐξιστάμενον καὶ τὸ φῶς ἐφ' ὅλον αὐτὸν πέμποντα μαρμαίρειν τε καὶ φαεινὸν εἶναι τὸν κύκλον ποιεῖν. τὴν δὲ τρίπλακα μαρμαρέην ἄντυγα τὸν ζωδιακὸν ἐκείνη λέγει κύκλον αἰνίττεσθαι, τρίπλακα μὲν διὰ τὸ πλάτος αὐτοῦ, «ὃ καθ ἡ τῶν πλανήτων κίνησις, μαρμαρέην δὲ διὰ τὸ τὸν ἥλιον τοῦ διὰ μέσων οὐκ ἐξιστάμενον καὶ τὸ φῶς ἐφ 'ὅλον αὐτὸν πέμποντα μαρμαίρειν τε καὶ φαεινὸν εἶναι τὸν κύκλον ποιεῖν. τὸν δὲ ἀργύρεον τελαμῶνα, δι' οὗ ἡ ἀσπὶς ἐκ τῶν ἄκρων ἀνέχεται, εἰς τὸν ἄξονα μεταφέρει τὸν τὸ πᾶν ἀνέχοντα, ἐξηρτημένον ὥσπερ τοῦ ἀνωτάτω αἰθέρος καὶ διὰ μέσου τῆς γῆς ἥκοντα καὶ ἐπὶ τὰ νότια περατούμενον καὶ παρέχοντα στρέφεσθαι τὸν οὐρανὸν περὶ αὐτόν, ὑπ' αὐτοῦ ἀνεχόμενον. τὸν δὲ ἀργύρεον τελαμῶνα, «οὗ δι ἡ ἀσπὶς ἐκ τῶν ἄκρων ἀνέχεται, εἰς τὸν ἄξονα μεταφέρει τὸν τὸ πᾶν ἀνέχοντα, ἐξηρτημένον ὥσπερ τοῦ ἀνωτάτω αἰθέρος καὶ διὰ μέσου τῆς γῆς ἥκοντα καὶ ἐπὶ τὰ νότια περατούμενον καὶ παρέχοντα στρέφεσθαι τὸν οὐρανὸν περὶ αὐτόν, ὑπ ' αὐτοῦ ἀνεχόμενον. τὰς δὲ πέντε πτύχας τοῦ σάκους τοὺς παραλλήλους κύκλους νοεῖ, εἰς οὓς διαιρεῖται ὁ κόσμος, ἤγουν τὸν ἀρκτικόν, ὃς τῷ βορείῳ πόλῳ ἐγγίζει, καὶ τὸν τῷ Νότῳ προσκυροῦντα ἀνταρκτικόν, καὶ τοὺς δύο τροπικοὺς, ἤγουν τὸν πρὸς τῷ Βορρᾷ θερινὸν καὶ τὸν πρὸς τῷ Νότῳ χειμερινόν, καὶ πέμπτον τὸν μέσον αὐτῶν ἰσημερινόν, εἰς ὃν ἥλιος ἐλθὼν ἰσάζει τὰς ἡμέρας ταῖς νυξίν. τὰς δὲ πέντε πτύχας τοῦ σάκους τοὺς παραλλήλους κύκλους νοεῖ, εἰς οὓς διαιρεῖται ὁ κόσμος, ἤγουν τὸν ἀρκτικόν, ὃς τῷ βορείῳ πόλῳ ἐγγίζει, καὶ τὸν τῷ Νότῳ προσκυροῦντα ἀνταρκτικόν, καὶ τοὺς δύο τροπικοὺς, ἤγουν τὸν πρὸς τῷ Βορρᾷ θερινὸν καὶ τὸν πρὸς τῷ Νότῳ χειμερινόν, καὶ πέμπτον τὸν μέσον αὐτῶν ἰσημερινόν, εἰς ὃν ἥλιος ἐλθὼν ἰσάζει τὰς ἡμέρας ταῖς νυξίν. ὧν πέντε πτυχῶν μέση μὲν χρυσέα καθ' Ὅμηρον, ὁ ἰσημερινὸς δηλαδή, εἰ μή τις καὶ τὴν διακεκαυμένην ζώνην ταύτην θέλει νοεῖν. πέντε πτυχῶν μέση μὲν χρυσέα καθ 'Ὅμηρον ὧν, ὁ ἰσημερινὸς δηλαδή, εἰ μή τις καὶ τὴν διακεκαυμένην ζώνην ταύτην θέλει νοεῖν. δύο δὲ ἔνδον κασσιτέρου οἱ τροπικοὶ διὰ τὸ εὐτόνως εὔκρατον, ἐξωτάτω δὲ χαλκαῖ, αἱ πρὸς τοῖς πόλοις, κατεσκληκυῖαί πως διὰ τὴν ἐπὶ πολὺ τοῦ ἡλίου ἀπόστασιν. δύο δὲ ἔνδον κασσιτέρου οἱ τροπικοὶ διὰ τὸ εὐτόνως εὔκρατον, ἐξωτάτω δὲ χαλκαῖ, αἱ πρὸς τοῖς πόλοις, κατεσκληκυῖαί πως διὰ τὴν ἐπὶ πολὺ τοῦ ἡλίου ἀπόστασιν. καὶ τοιαῦτα εἰποῦσα ἡ σοφὴ ἀσπιδοποιὸς καὶ τὴν ἡφαιστότευκτον καὶ καθ' ὕλην ἀσπίδα μετασκευάσασα νοερώτερον συμβιβάζει, καὶ τὰ περὶ τῶν πόλεων καὶ ὅσα ἄλλα λέγει ὁ ποιητὴς ἐν τῇ ἀσπιδοποιΐᾳ, λέγουσα ὅτι πράξεις ἀνθρώπων πολέμῳ καὶ εἰρήνῃ πρεπούσας, ὑφ' ὧν ὁ καθ' ἡμᾶς διοικεῖται βίος, ἀπαγγέλλει δι' αὐτῶν ὁ ποιητής, εἰσηγητὴς τῆς ἀρίστης γινόμενος πράξεως. καὶ τοιαῦτα εἰποῦσα ἡ σοφὴ ἀσπιδοποιὸς καὶ τὴν ἡφαιστότευκτον καὶ καθ 'ὕλην ἀσπίδα μετασκευάσασα νοερώτερον συμβιβάζει, καὶ τὰ περὶ τῶν πόλεων καὶ ὅσα ἄλλα λέγει ὁ ποιητὴς ἐν τῇ ἀσπιδοποιΐᾳ, λέγουσα ὅτι πράξεις ἀνθρώπων πολέμῳ καὶ εἰρήνῃ πρεπούσας, ὑφ' ὧν ὁ καθ 'ἡμᾶς διοικεῖται βίος, δι 'αὐτῶν ἀπαγγέλλει ὁ ποιητής, εἰσηγητὴς τῆς ἀρίστης γινόμενος πράξεως. τὸν φόνον δέ, οὗ ποινή, τουτέστι πρόστιμον, δύο τάλαντα τέθειται, ἀκούσιον εἶναι νοεῖ. τὸν φόνον δέ, οὗ ποινή, τουτέστι πρόστιμον, δύο τάλαντα τέθειται, ἀκούσιον εἶναι νοεῖ. καὶ τὸ «ἄμφω δὲ ἱέσθην ἐπὶ ἴστορι», ὅ ἐστιν μάρτυρι, μαρτύρων λέγει δηλοῦν παράληψιν, ἐφ' οἷς πολλάκις τὸ πέρας τῆς δίκης. καὶ τὸ "ἄμφω δὲ ἱέσθην ἐπὶ ἴστορι« ὅ ἐστιν μάρτυρι, μαρτύρων λέγει δηλοῦν παράληψιν, «οἷς ἐφ πολλάκις τὸ πέρας τῆς δίκης. καὶ ὅλως ἀποδείκνυσι πλατυτάτην τὴν ἀσπιδοποιΐαν περὶ θείων καὶ ἀνθρωπίνων εἶναι τῷ ποιητῇ διάλεξιν. καὶ ὅλως ἀποδείκνυσι πλατυτάτην τὴν ἀσπιδοποιΐαν περὶ θείων καὶ ἀνθρωπίνων εἶναι τῷ ποιητῇ διάλεξιν. Ὅτι τὰ ἐν τῇ ἀσπίδι δαιδάλματα τοῦ Ἡφαίστου ἐπιβαλὼν ἐκφράζειν φησὶν «ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξεν, ἐν δ' οὐρανόν, ἐν δὲ θάλασσαν», καλλωπίσας τε τὸ τῆς φράσεως πρόσωπον καὶ ἀρξάμενος ὅθεν ἐχρῆν, διὰ τὸ αἴνιγμα κοσμογενείας εἶναι ταῦτα κατὰ τοὺς παλαιούς. [la suite n'est peut-être pas de Dèmô] Εἶτα πάλιν τῶν ἄνω καὶ κρειττόνων γινόμενος πρὸ τῶν περὶ γῆν φησιν «ἠέλιόν τ' ἀκάμαντα σελήνην τε πλήθουσαν, ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται», ἤγουν κύκλῳ περιέχει καὶ στρέφει σφαῖρα ὢν αὐτός. Ὅτι τὰ ἐν τῇ ἀσπίδι δαιδάλματα τοῦ Ἡφαίστου ἐπιβαλὼν ἐκφράζειν φησὶν "ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξεν, δ 'οὐρανόν ἐν, ἐν δὲ θάλασσαν" καλλωπίσας τε τὸ τῆς φράσεως πρόσωπον καὶ ἀρξάμενος ὅθεν ἐχρῆν, διὰ τὸ αἴνιγμα κοσμογενείας εἶναι ταῦτα κατὰ τοὺς παλαιούς. [Η αποτέλεσμα είναι ίσως δεν demo] Εἶτα πάλιν τῶν ἄνω καὶ κρειττόνων γινόμενος πρὸ τῶν περὶ γῆν φησιν "ἠέλιόν« ἀκάμαντα τ σελήνην τε πλήθουσαν, τείρεα πάντα τά τ 'οὐρανὸς ἐστεφάνωται "ἐν δὲ τὰ ἤγουν κύκλῳ περιέχει καὶ στρέφει σφαῖρα ὢν αὐτός. Εἶτα ἐξ ἁπάντων τειρέων ἐκλεγόμενος, ἅπερ αὐτὸς ἐθέλει, ὡς καὶ ἡ Ὀδύσσεια δηλοῖ, ἀπαραποίητα γὰρ καὶ ἐκεῖ τοιαῦτα κεῖται, φησὶ· «Πληϊάδας θ' Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος, Ἄρκτον θ', ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται, καί τ' Ὠρίωνα δοκεύει, οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο». Εἶτα ἐξ ἁπάντων τειρέων ἐκλεγόμενος, ἅπερ αὐτὸς ἐθέλει, ὡς καὶ ἡ Ὀδύσσεια δηλοῖ, ἀπαραποίητα γὰρ καὶ ἐκεῖ τοιαῦτα κεῖται, φησὶ · "Πληϊάδας« Ὑάδας θ τε τό τε σθένος Ὠρίωνος, θ 'ἣν Ἄρκτον καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, τ' αὐτοῦ ἥ στρέφεται, τ 'Ὠρίωνα καί δοκεύει, δ' ἄμμορός οἴη ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο. Ἰστέον δὲ ὅτι ἀρξάμενος, ὡς ἐρρέθη, τῆς ἀσπιδοποιΐας ἐπαναφορικῶς ἐκ τοῦ «ἐν μὲν γαῖαν, ἐν δ' οὐρανόν, ἐν δὲ θάλασσαν, ἐν δὲ τὰ τείρεα», ἐπέμεινε τῷ καλῷ τούτῳ σχήματι καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς, λέγων· ἐν δὲ δύο ποίησε πόλεις, ἐν δὲ τίθει νειόν, ἐν δὲ τίθει τέμενος, ἐν δὲ τίθει ἀλωήν, ἐν δ' ἀγέλην ποίησεν, ἐν δὲ νόμον ποίησεν, ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλεν, ἐν δὲ τίθει ποταμοῦ σθένος. Ἰστέον δὲ ὅτι ἀρξάμενος, ὡς ἐρρέθη, τῆς ἀσπιδοποιΐας ἐπαναφορικῶς ἐκ τοῦ «ἐν μὲν γαῖαν, δ 'οὐρανόν ἐν, ἐν δὲ θάλασσαν, ἐν δὲ τὰ τείρεα" ἐπέμεινε τῷ καλῷ τούτῳ σχήματι καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς, λέγων · ἐν δὲ δύο ποίησε πόλεις , ἐν δὲ τίθει νειόν, ἐν δὲ τίθει τέμενος, ἐν δὲ τίθει ἀλωήν, δ 'ἀγέλην ἐν ποίησεν, ἐν δὲ νόμον ποίησεν, ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλεν, ἐν δὲ τίθει ποταμοῦ σθένος.

Dèmô, à propos de la fabrication du bouclier (d'Achille) chez Homère (18, 468 sqq.), dit ceci : Thétis qui est intervenue dans cette opération a été choisie par le poète pour sa participation à la mise en place des choses dans la cosmogonie, et par le feu et le souffle que produiront, comme indiqué plus haut, les soufflets, il (scil. Homère) suggère les éléments créateurs et actifs que sont l'air et le feu, dont il appelle les émanations saccad ées les jeunes servantes d'Héphaïstos (v. 469). Et le bouclier circulaire indique la forme sphérique de l'univers. Demo, για την κατασκευή της ασπίδας (Αχιλλέας), Όμηρος (18, 468 ff.) Δήλωσε τα εξής: Θέτις, ο οποίος συμμετείχε με την πράξη αυτή έχει επιλεγεί από τον ποιητή για τη συμμετοχή του στην ανάπτυξη των πραγμάτων στην κοσμολογία, και η πυρκαγιά και έκρηξη που εμφανίζονται, όπως προαναφέρθηκε, το φυσερό, ο (scil Ομήρου.) προτείνει τη δημιουργία στοιχείων και τα περιουσιακά στοιχεία που είναι αέρας και φωτιά, την οποία καλεί τις αναθυμιάσεις μεγέθους της κίνησης ed κορίτσια του λοιπού προσωπικού του Ηφαίστου (κατά 469). Και η κυκλική ασπίδα δείχνει το σφαιρικό σχήμα του Σύμπαντος. Car c'est la rotation d'un demi-cercle qui engendre la sphère. Γιατί είναι η περιστροφή του μισού κύκλο που παράγει η σφαίρα. Quant aux métaux fondus, l'or, l'airain, l'argent, l'étain, ils sont comparables aux quatre éléments à cause de la ressemblance de ces métaux aux éléments. Όσο για τα χυτά μέταλλα, χρυσός, ορείχαλκος, ασήμι, ο κασσίτερος, είναι συγκρίσιμα με τα τέσσερα συστατικά στοιχεία, λόγω της ομοιότητας αυτών των μετάλλων των τμημάτων. Car l'or et le bronze rigide , c'est-à-dire difficile à travailler, sont comparables au feu et à la terre, l'étain, qui est tendre et en quelque sorte fluide, à l'eau, et l'argent à l'air, car avant d'être purifié, il est noir et une fois pur, il renvoie la lumière. Για το χρυσό και χάλκινο δύσκολο είναι να πω, δύσκολο να εργαστεί, είναι παρόμοια με φωτιά και τη γη, ο κασσίτερος, το οποίο είναι μαλακό και κάπως υγρό, το νερό, καθώς και η χρήματα στον αέρα, επειδή πριν από τον καθαρισμό, είναι μαύρο και μια φορά καθαρά, αντανακλά το φως. Tout cela est suggéré de façon symbolique. Όλα αυτά προτείνεται συμβολικά. Mais par la suite, dit cette philologue, le poète utilise les noms propres des éléments quand il dit « Il y représenta la terre et le ciel et la mer » Αλλά τελικά, λέει ο φιλόλογος, ποιητής χρησιμοποιεί τα ονόματα των αντικειμένων όταν λέει "Είναι εκπροσωπείται από τη γη και τον ουρανό και θάλασσα" (v. 483) , le quatrième élément (scil. le feu) étant le fabriquant du bouclier, Héphaïstos lui-même. (V. 483), το τέταρτο στοιχείο (scil. φωτιά) είναι ο κατασκευαστής της ασπίδας, ο Ήφαιστος ο ίδιος. Quant aux trois bordures aux reflets chatoyants , elle prétend que le poète veut suggérer le cercle du zodiaque, trois à cause de sa largeur où se meuvent les planètes, chatoyant parce que le soleil, sans sortir du cercle du milieu, envoie sa lumière sur l'ensemble et fait briller et resplendir le cercle. Οι τρεις ακμές shimmering, υποστηρίζει ότι ο ποιητής θέλει να προτείνει τον κύκλο των ζωδίων, τρεις λόγω του πλάτους της, όπου οι πλανήτες κινούνται, γιατί οι shimmering ήλιο, χωρίς έξοδο από τον κύκλο κέντρου, στέλνοντας το φως του σχετικά με την όλα λάμψη και λάμψη και τον κύκλο. Quant au baudrier d'argent aux extrémités duquel est suspendu le bouclier, c'est une métaphore pour l'axe qui soutient l'univers, qui est comme fixé aux couches supérieures de l'éther et passe par le centre de la terre pour se terminer au pôle sud, permettant au ciel de tourner autour de lui, suspendu à lui. Όσο για το ασήμι ζώνη με σκοπό "κολλάει" η ασπίδα είναι μια αλληγορία για τον άξονα που στηρίζει το σύμπαν, το οποίο ορίζεται ως τα ανώτερα στρώματα του αιθέρα και διέρχεται από το κέντρο της γης για να φινίρισμα στο Νότιο Πόλο, που επιτρέπει τον ουρανό να γυρίσει γύρω του, κρεμώντας του. Par les cinq épaisseurs du bouclier, il entend les cercles parallèles par lesquels on divise l'univers, à savoir le cercle arctique, proche du pôle nord, le cercle antarctique, près du pôle sud, les deux tropiques, celui d'été au nord et celui d'hiver au sud, le cinquième cercle étant celui qui se trouve entre ces deux derniers, à savoir l'équateur, le passage du soleil le long de ce cercle rendant les jours égaux aux nuits. Από τα πέντε επίπεδα προστασίας, αυτό σημαίνει ότι η παράλληλη κύκλους στην οποία χωρίζουν το σύμπαν, δηλαδή τον Αρκτικό Κύκλο κοντά στο Βόρειο Πόλο, η Ανταρκτική Circle, κοντά στο νότιο πόλο, οι δύο τροπικούς, το βόρειο καλοκαίρι και το χειμώνα στο Νότο, ο πέμπτος κύκλος είναι εκείνη που βρίσκεται μεταξύ αυτών των δύο, δηλαδή από τον ισημερινό, οι κινήσεις Κυρ κατά μήκος του κύκλου που κάνει τις μέρες και τις νύχτες ίσα. De ces cinq épaisseurs, celle du milieu est en or selon Homère : il s'agit de l'équateur, à moins qu'on ne veuille y voir aussi la zone enflammée centrale. Από αυτούς τους πέντε στρώματα, το μεσαίο είναι χρυσό, όπως ο Όμηρος: Αυτό είναι το ισημερινό, αν δεν είμαστε επίσης να δούμε στην φλεγμονή των φυτών περιοχή. Les deux épaisseurs internes en étain sont les tropiques à cause de leur caractère bien tempéré ; quant aux épaisseurs externes, en bronze, il s'agit des cercles polaires, en quelque sorte desséchés du fait de leur éloignement au soleil. Τα δύο εσωτερικά στρώματα του κασσίτερου στις τροπικές περιοχές λόγω του χαρακτήρα τους, καλά συντονισμένη, ως προς τα εξωτερικά στρώματα, χάλκινο, είναι η πολική κύκλους, κάπως στεγνό, λόγω της απόστασής τους από τον ήλιο. Après cela, l'habile fabricante de bouclier qui a réussi à métamorphoser le bouclier d'Héphaïstos et le bouclier matériel, fait des rapprochements encore plus subtils à propos des cités et de tout ce que dit le poète dans la fabrication du bouclier ; elle dit en effet que par là, le poète expose les actions des humains que l'on peut ranger en temps de paix et en temps de guerre, les deux activités qui régissent notre vie, le poète conseillant la meilleure des deux. Μετά από αυτό, ο έξυπνος ασπίδα κατασκευαστής που κατάφερε να μεταμορφώσει το υλικό ασπίδα και Ηφαίστου ασπίδα, συμβιβάζει πιο λεπτές για τις πόλεις και όλα όσα είπε ο ποιητής για την κατασκευή της ασπίδας, είπε Πράγματι, από τότε, ο ποιητής περιγράφει τις ανθρώπινες ενέργειες, που μπορούν να αποθηκευτούν σε καιρό ειρήνης και σε καιρό πολέμου, οι δύο δραστηριότητες που διέπουν την ζωή μας, ο ποιητής συμβουλεύει το καλύτερο και των δύο. Car en représentant un meurtre dont la peine, c'est-à-dire le dédommagement, est de deux talents, il entend qu'il s'agit d'un homicide involontaire. Για αντιπροσωπεύει μια πρόταση δολοφονία, δηλαδή η αποζημίωση είναι δύο τάλαντα, εννοεί ότι είναι ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Dans le vers (501) « Tous deux avaient recours à quelqu'un qui savait », c'est-à-dire à un témoin, il veut montrer que c'est de la récolte des témoignages que très souvent dépend l'issue du procès. Στο στίχο (501) «Και οι δύο ήταν με τη χρήση κάποιον που γνώριζε", δηλαδή του μάρτυρα, θέλει να αποδείξει ότι η συγκομιδή του στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πολύ συχνά εξαρτάται από την έκβαση της δίκη. Cela démontre bien que, plus largement, la fabrication du bouclier a été choisie par le poète pour exprimer tout ce qui touche aux affaires divines et humaines. Αυτό δείχνει ότι, γενικότερα, να καταστεί η ασπίδα έχει επιλέξει ο ποιητής να εκφράσει ό, τι αγγίζει το θείο και ανθρωπιστικές υποθέσεις. Par les subtils pensers d'Héphaïstos qu'il introduit dans le bouclier (v. 483) , le poète exprime, dit-elle, qu' « il y représenta la terre et le ciel et la mer » , en embellissant sa phase et en commençant là où il fallait, car tout cela fait allusion à la cosmogonie selon les Anciens. Με τη λεπτή σκέψεις του Ηφαίστου εισήγαγε στην ασπίδα (v. 483), εκφράζει ο ποιητής », είπε, ότι« εκπροσωπούσε τη γη και τον ουρανό και θάλασσα ", ομορφαίνοντας φάση του και αρχίζοντας όπου, για όλα αυτά αναφέρεται στη κοσμολογία ως Sunset. --- Plus loin (vv. 484-5), il insiste encore sur les choses célestes, plus puissantes, avant d'en venir aux choses terrestres, quand il dit : « (Il y représenta) aussi le soleil infatigable et la lune en son plein, |ainsi que tous les astres dont le ciel est couronné » , ce qui veut dire que le ciel a la forme d'un cercle qui tourne sur lui-même, étant lui-même une sphère. --- Περισσότερα αργότερα (vv. 484-5), επιμένει ακόμη στην ουράνια πράγματα, πιο ισχυρό, πριν καταλήξει σε γήινα πράγματα, όταν λέει: «(Εκπροσώπησε) ως ο ακούραστος ήλιου και του φεγγαριού την πλήρη, | και όλα τα αστέρια με τα οποία ο ουρανός είναι στέφεται ", πράγμα που σημαίνει ότι ο ουρανός είναι σαν έναν κύκλο που γυρίζει στον εαυτό της, είναι και η ίδια σφαίρα. Plus loin (vv. 486-9) , en choisissant parmi tous les astres ceux qu'ils voulaient lui, comme on le voit aussi dans l' Odyssée , car dans l' Odyssée aussi, ils demeurent inchangés, il dit : « Hyades et Pléiades et le puissant Orion, | puis l'Ourse, à qui l'on donne aussi le nom de Chariot, | et qui, tournant sur elle-même en guettant Orion, | est la seule à ne se baigner jamais dans l'Océan ». Il faut savoir qu'en commençant, comme on l'a dit, la fabrication du bouclier en répétant « Il y représenta la terre et le ciel et la mer, et tous les astres », il s'en est tenu à la même belle conception aussi dans les vers suivants, quand il dit : il y représenta deux cités, une jachère, un clos royal, une aire, un troupeau, un pacage, une danse, le fleuve aux eaux puissantes. Περαιτέρω (vv. 486-9), επιλέγοντας ανάμεσα σε όλα τα αστέρια τους οποίους τον ήθελε, όπως φαίνεται και στην Οδύσσεια, επειδή στην Οδύσσεια που παραμένουν αμετάβλητες, είπε, "και Υάδες Πλειάδες και ισχυρό, του Ωρίωνα | τότε η αρκούδα, στους οποίους αναφέρεται επίσης το όνομα του Charlie, | και στροφή στον εαυτό της με την προσοχή Orion | είναι η μόνη ποτέ να κολυμπήσετε στον ωκεανό . Πρέπει να ξέρετε ότι αρχίζει, όπως είπαμε, να καταστεί η ασπίδα με την επανάληψη "Εκπροσώπησε τη γη και τον ουρανό και τη θάλασσα, καθώς και όλα τα αστέρια, θα κολλήσει στο ίδιο όμορφο design όπως στο παρακάτω στίχους, όταν είπε ότι εκπροσωπούνται σε δύο πόλεις, η αγρανάπαυση, σε απαγορευμένη περιοχή Βασιλικού, μια αγέλη, βοσκή, το χορό, το ποτάμι της κραταιάς υδάτων. ]

Δεν υπάρχουν σχόλια: