. . . . . . . .

Λοιποί αρδ μην ξεχνιέστε·

κι εσείς γ@μιέστε!

. . . . . . . .

Η ιστορία: μοναστήρι στο Πήλιο εξέδωσε ετήσιο ημερολόγιο, διανθισμένο με ένα κείμενο κατά των «εμβολίων» (των δηλητηρίων του Μπουρλά, δηλαδή). Καί το γεγονός αυτό το πήραν διάφοροι αρδ κι άρχισαν το πύρ ομαδόν ενατίον των καλογήρων.

Επειδή υπό φυσιολογικές συνθήκες κανείς δεν θα έδινε σημασία στο γεγονός (πόσοι διαβάζουν βιβλιαράκια από μοναστήρια; σιγά!), έπρεπε να βρεθεί ο …ταχυδρόμος της είδησης, που θα έβαζε το μπουρλότο: παναπεί πως η «επίσημη» ενημέρωση των πρωτευουσιάνων αρδ (αλλά κι άλλων) προέρχεται από την τοπική εφημερίδα. (Πρώην πασοκική, που είχε κλείσει λόγωι οικονομικών καταχρήσεων, καί ποιός ξέρει με τί λεφτά ξανάνοιξε.) Καί βέβαια, είναι φανερό πως η «ανεπίσημη» ενημέρωση (πρώτα του …μπουρλοτιέρη) ξεκίνησε ως τέτοια από καθαρή ρουφιανιά καποιανού μαλάκα, που προφανώς θέλει να γλείψει τον κώλο του γκουβέρνου (και των δεσποτάδων) προς ίδιον όφελος. Ή -επίσης προφανώς- κάποιας μαλακισμένης, που -αν δεν είναι κι αυτή γλείφτρα- φοβάται και τον ίσκιο της, μην πεθάνει.

Στο τέλος, τα κατάπτυστα αυτά δημοσιεύματα προκάλεσαν εισαγγελική παρέμβαση – και, πολύ φοβάμαι, ότι στο τέλος-τέλος θα βρεθούν οι καλόγεροι του συγκεκριμένου μοναστηριού στη φυλακή.

. . . . . . . .

[Τώρα, βέβαια, το ότι οι εισαγγελείς της χώρας έκαναν χρόνια καί χρονάκια να βγάλουν ένταλμα συλλήψεως του Χριστοφοράκου, στη μακάρια χώρα μας είναι λεπτομέρεια – αν καί κατά νόμον είναι υπεύθυνοι καί γιά υπόθαλψη εγκληματία όλο αυτό το χρονικό διάστημα, καί γιά κακουργηματική απιστία περί την υπηρεσίαν (διότι ο Χριστοφοράκος δεν έκλεψε πενταροδεκάρες)· καί αμφότερα τα αδικήματα κατ’ εξακολούθησιν καί κατά συρροήν, που σημαίνει ότι ο καθένας τους έπρεπε να φάει τουλάχιστον δεκαπέντε χρονάκια κάθειρξη καί τσουχτερό πρόστιμο… αφού απολυθεί πρώτα.

Όπως λεπτομέρεια είναι καί το ότι ουδέποτε κάλεσαν τον ΓΑΠα να δώσει κατάθεση -γιατί μας έβαλε στο ΔΝΤ, γιά τη λίστα Λαγκάρντ, καί μερικά άλλα, πχ γιατί το κτήμα της μάνας του καταπατάει τον αιγιαλό- με την ιδιότητα του υπόπτου, όσο αυτός επί 8ετία δεν καλυπτόταν από βουλευτική ασυλία καί τέτοια χαϊλίκια.

Όταν, λοιπόν, καλέσουν τους καλόγερους σε απολογία, επιβάλλεται να είναι λιγάκι σεμνοί οι κρατικοί «λειτουργοί». Το παλαιό αξίωμα λέει: «Ένοχος ένοχον ού ποιεί».]

. . . . . . . .

Το μοναστήρι δεν κατονομάζεται, αλλά εμένα μου είναι γνωστό. Όπως μου είναι γνωστό ένα μέλος του· κι αφήνοντας κατά μέρος την καλογερική του ιδιότητα, σας λέω πως πρόκειται γιά άνθρωπο νοήμονα, ηθικόν, εργατικόν, καί πατριώτη. Κι έτσι είναι, επειδή σας το λέω εγώ· κι οποιανού δεν του κάνει η γνώμη μου, να υιοθετήσει τη γνώμη των αρδ (που ούτε τον είδαν ποτέ, ούτε τον ξέρουν τον συγκεκριμένο καλόγερο), αποδεικνύοντας έτσι το πόσο ανίκανο να σκεφτεί χάπατο είναι αυτός ο «οποιανός».

Τώρα, θα μου πείς… καί τί παραξενεύεσαι, ρέ ηλίθιε Εργοδότη; Είναι δυνατόν, ρέ ζώον, στη χώρα μας άνθρωπος με τέτοιες ιδιότητες (ήθος, κτλ) να τη βγάλει καθαρή;

Ομολογώ πως όχι. Καί όντως: εκεί που φτάσαμε ως λαός, αν δεν είσαι τα ίδια σκατά με την «περιρρέουσα ατμόσφαιρα», σε τρώει το μαύρο φίδι.

Αλλά… διότι υπάρχει καί «αλλά»… διαχρονικώς ισχύει το Καραϊσκάκειον: «- Άμα ζήσω, θα τους γ@μήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τομ μπούτζον.»

Οψόμεθα, λεβέντες μου.

. . . . . . . .

Τώρα, τί να πρωτοπιάσεις, καί τί να πρωταφήσεις από τα δημοσιεύματα των αρδ;

Το ότι πχ η τοπική φυλλάδα καί ο «Ενικός» του Χατζηλαλάκη ειρωνεύονται το ότι τα εμβόλια έχουν μέσα τους καί ουσίες από εκτρωμένα έμβρυα; Απορώ, τότε, γιατί δεν ειρωνεύτηκαν καί τον πάπα, που είπε ακριβώς τα ίδια πρό καιρού.

Το ότι τα παραπάνω ρυπαρογραφήματα, συν το «Πρώτο Ψέμμα», συν το in του χοντρού, συν ο ιστότοπος του φαληρημένου «Μέγκα» (επίσης του χοντρού), ειρωνεύονται τον τίτλο του άρθρου, που έχει το καλογερικό βιβλιαράκι («Σκέψου πρίν εμβολιαστείς») ; Προς τί η ειρωνεία, ρέ μοσχαροκεφαλές; Δεν σκεφτόμαστε πρίν από ο,τιδήποτε (δεν) πούμε, ή (δεν) κάνουμε; Εσείς, ας πούμε, όταν σας έρθει πχ να χέσετε καί δεν υπάρχει κοντά καμπινές, ξεβρακώνεστε καί τ’ αμολάτε όπου νά ‘ναι;

Αν καί, ομολογώ, ατυχής η τελευταία ρητορική ερώτηση, διότι σας έχω ικανούς γιά κάτι τέτοιο. Ήδη το πράττετε εγγράφως.

. . . . . . . .

Αναγνώστη μου, αν νομίζεις πως τόση ώρα σε πρήζω, επειδή αδικείται ένας προσωπικός μου γνωστός, κάνεις λάθος – καί να με συμπαθάς.

Το άρθρο θέλει ν’ αναδείξει πολλά, καί δυστυχώς αρνητικά. Εγώ ο ίδιος δεν ψάχνω τις αιτίες, που χτυπήσαμε πάτο ως χώρα, ως λαός, ως άτομα; (Ως έθνος, όχι ακόμα – κι ευτυχώς. Όσο υπάρχουν κάποιοι αντιστεκόμενοι πυρήνες…) Έ, νά ‘τες! Σου τις δίνω στο πιάτο!

  • Κατ’ αρχήν, είναι ο σκατοεγωισμός: ΕΓΩ να μην πεθάνω! Κι επειδή ΕΓΩ φοβάμαι, πρέπει να πεθάνετε όλοι οι υπόλοιποι, γιά να ζήσω!!! Ή, έστω, να σκάσετε καί να με υπακούτε ΕΜΕΝΑ! (Ναί, ρέ δικτάτορα, δεν θα παραλείψουμε.)
  • Μετά, είναι η ρουφιανιά: από τα σημερινά περιστατικά διαφαίνεται πολύ καθαρά το γιατί υπήρχαν τόσοι κουκουλοφόροι ρουφιάνοι επί Κατοχής, κι όχι μονάχα φιλογερμανοί· υπήρχαν κι απ’ την άλλη πλευρά, που κάρφωναν συγχωριανούς τους στους αντάρτες (καί ειδικώτερα στη «βαμμένη» καί βλαμμένη «καθοδήγηση» του ΚΚΕ, που είχε εισχωρήσει μέσα στον ΕΛΑΣ καί κοίταζε να τον καπελλώσει, τύπου Αχιλλέα Μπλάνα), ως «αντιδραστικούς».
  • Παραμετά έρχεται η αλητεία: ΕΜΕΙΣ να τσεπώσουμε -δυσεύρετα σήμερα- κρατικά λεφτά (καί ναπάναγαμηθούν πχ οι άνεργοι καί τα γεροντάκια της «τρείς κι εξήντα» σύνταξης), κάνοντας τα πάντα – ακόμη καί σπιλώνοντας υπολήψεις ατόμων που ούτε γνωρίζουμε, ούτε μας φταίνε, ακόμη καί επιτιθέμενοι εναντίον της λογικής.
  • Τέταρτη έρχεται η μαλακία: φωνές, κραυγές, τσιρίδες, υστερία… «- Θα πεθάνουμεεεε!!!» (Γιατί όχι; σας βεβαίωσε κανείς πως δέν; )
  • Πέμπτος ακολουθεί ο παραλογισμός: «- Κάντε ΕΣΕΙΣ το εμβόλιο, διότι εγώ φοβάμαι, αν καί το έκανα.» «- Εμβολιαστείτε οι υγιείς, καί δεν με νοιάζει αν βρεθεί το φάρμακο γιά τους όντως ασθενείς!»
  • Έκτος επελαύνει ο ακραίος παραλογισμός: καλά, ρέ παπάρες, θά ‘ρθει ο οποιοσδήποτε να σας ζητήσει πρώτα εσάς την άδεια γιά το τί θα σκεφτεί, τί θα γράψει, καί πώς θα το διατυπώσει; Τί είσαστε, ρέ; (υ)ιοί Θεού, καί δεν το ξέρουμε; (Γιατί μας το κρύβατε, ρέ ατιμούλικα; 🙂 )
  • Έβδομη, αν κι όχι έσχατη, κλείνει την παρέλαση του αγήματος η ψυχική απονιά (καί μιλάω καί γιά τις δυό πλευρές) : αλήθεια, αν οι καλόγεροι κλειστούν στη φυλακή, ποιός από τους πατριώτες της φακής (καί του πληκτρολογίου) θα πάει να τους πεί μιά καλημέρα; Οι εμβολιάκηδες κοπρίτες, βέβαια, θα χαρούν τα μάλα, που μερικές αντίθετες στα δικά τους «θέλω» φωνές θα το βουλώσουν. (Θα το βουλώσουν καί με τον νόμο …παρανόμως!)

Τί να πείς, μ’ αυτή την κατάσταση! Δεν λες τίποτε, διότι είναι φανερό πλέον το γιατί χτυπήσαμε πάτο.

. . . . . . . .

Μέγα θέμα, λοιπόν, το καλογερικό βιβλιαράκι ενός μικρού μοναστηριού κάπου στα Ελληνικά βουνά, με τις όποιες απόψεις του. Απασχολεί το Πανελλήνιον περισσότερο από τα οικονομικά σκάνδαλα, περισσότερο από την (κατ’ εντολή ξένων) εγκατάλειψη των φυσικών πόρων μας (πετρέλαια, κτλ – που κατά τον ΓΑΠα «δεν υπήρχαν»), περισσότερο από το λαθρομεταναστευτικό, περισσότερο από τις απειλές των Τούρκων, περισσότερο από τα αισχρά καμώματα του γκουβέρνου των παιδεραστών, περισσότερο από το ότι ΟΛΑ τα εντός Βουλής κόμματα είναι φωτοτυπίες ενός καί του αυτού αρχικού μοντέλου (το οποίο πρωτότυπο φυλάσσεται σε καμιά Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ξέρω ‘γώ)…

…Γιά τα οποία γεγονότα δεν κουνιέται φύλλο απ’ αυτόν τον μακάριο λαό – παρεκτός από ανταλλαγή ύβρεων καί κολακειών στα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης».

Γιά να καταλάβει κανείς τί μυαλά φοράει σήμερα (τουλάχιστον) το 40% αυτουνού εδώ του λαού. (Κι όχι, δεν φταίει ο Παλιούρας, που τους ξεφώνισε κι ησύχασε. Εμείς οι υπόλοιποι φταίμε, σαν την αφεντιά μου, που περιμένουμε κι ελπίζουμε αύξηση του μέσου εθνικού δείκτη νοημοσύνης …με κάποιον μαγικό τρόπο. Τόσο μου κόβει κι εμένα.)

Σκέψου, όμως, αναγνώστη μου, ότι ο …κατηφορικός μέσος δείκτης νοημοσύνης των σημερινών Ελλαδέζων δεν είναι τίποτε ως θέμα (ενδιαφέρει, ίσως, μονάχα τους κοινωνιολόγους), μπροστά στο πώς θ’ αντιδράσουν όλοι αυτοί οι νομπελίστες στα πραγματικά δύσκολα (που, ως φαίνεται, έρχονται τρέχοντας) : σε συνθήκες πολέμου, πείνας, κι ενδεχομένως κατοχής της χώρας από ξένους.

Τρέμω στην ιδέα, καί δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.

Σας έχω πεί να προμηθευτήτε καί ν’ αποθηκεύσετε τρόφιμα μακράς διαρκείας καί απαραίτητα είδη, έ; όντως, σας το έχω πεί πολλές φορές.

Τώρα σας λέω καί να τα κρύψετε.

Γιά να μη σας τα φάνε οι μαϊμούδες.

. . . . . . . .

Όσο γιά τα υπόλοιπα:

  • Τα χαρτιά των αρδ κρατήστε τα σε καμιά αποθήκη· όχι γιά διάβασμα, αλλά γιά κωλόχαρτο – όταν υπάρξει έλλειψή του. (Είναι επίσης καλά καί γιά να κοιμάται η γάτα απάνω τους. Κρατάνε ζέστη.)
  • Τα ιστολόγιά τους μην τα διαβάζετε, διότι προξενούν βλάβες στον εγκέφαλο. (Το ξέρω πως είναι …αντιεπιστημονικό, αυτό που λέω… χίχίχίιι!!!… Αλλά δεν θα πάρω πρώτα κανενός την άδεια, προκειμένου να γράφω ό,τι γουστάρω.)
  • Την δέ τηλεόραση, αναγνώστη μου…

…ΚΛΕΙΣ’ ΤΗ, ΤΗ ΡΗΜΑΔΑ!!!!!

. . . . . . . .

Υγ: Παρόμοια άνθη υψηλής νοημοσύνης δεν έχουν μονάχα οι υστερικοί εμβολιάκηδες, έχει κι η «από ‘δώ» πλευρά: είναι όσοι περιμένουν ότι στα δύσκολα δεν θα χρειαστεί να κάνουν τίποτε, διότι θα καθαρίσει γιά πάρτη τους τη μπουγάδα πχ ο «αναστηθησόμενος εξαδάκτυλος βασιλεύς». (Καί δή, μόνος του – να υποθέσω.)

Απλώς, ετούτοι εδώ είναι αντιμετωπίσιμοι. Αν ξέρεις πώς να τους φερθείς, δεν ενοχλούν. Οι εμβολιάκηδες είναι, που δεν παίζονται με τίποτε.

Ουδέν έτερον.