ΣΤΗΝ ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ.......

ΓΡΑΦΕΙ O Κώστας Βουλγαράκης

 

Στη φάρμα …. των ζώων !!
Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν κάτι πρόβατα, που ζούσαν στο μαντρί, μαζί με κάτι κοπρόσκυλα!! Κάθε τόσο, ο ευνουχισμένος τράγος, για να σπάσει τη μονοτονία και για να βρει έναν λόγο ύπαρξης, μιας δεν τ' άκουε του έρμου, να κάμνει πράμα άλλο, έβαζε μια φωνή «μαύρος λύκος στο μαντρί», έτσι για …. ν’ ακούσει τα πρόβατα να βελάζουν και για να κάνει τα κοπρόσκυλα που τα φυλάγανε, να ζωηρέψουνε να κουνηθούνε λιγάκι από τη θέση τους!!
Κάθε φορά, στο τέλος και αφού φαίνονταν πια ότι λύκος δεν εμφανίστηκε, για να διατηρήσει το κύρος του –σαν τράγος- ανέβαινε πάνω σ’ ένα δεμάτι σανό, τέντωνε ψηλά τα κέρατα του και έλεγε στο κοπάδι:
- Ο κακός ο μαύρος λύκος είναι εκεί έξω και παραφυλάει να μας κατασπαράξει!! Κάνει σκοτεινά σχέδια, συνωμοτεί με άλλα αρπαχτικά κι αγρίμια, για να μας διαλύσει!! Ξέρω εγώ, έχω πληροφορίες και αποδείξεις!!
- Ώοοοο, λέγανε από κάτω τ’ αρνιά φοβισμένα κι έπιανε και μια φαγούρα τα κοπρόσκυλα ... συντρόφους τους!!
- Γι’ αυτό λοιπόν προσέξτε τι σας λέω!! Όποιος βγει απ’ το μαντρί, θα τον φάει …. ο μαύρος ο αράπης ο κακός ο λύκος, ο νταμ, νταμ, νταμ!!
Κι έτσι, ζούσανε αυτοί όλοι καλά στον κόσμος τους ….. κι εμείς χειρότερα, στον δικό μας!!
Μια μέρα καλοκαιρινή, που έβρεχε καρεκλοπόδαρα, που άστραφτε και βρόνταγε και μαύρη μαυρίλα καταχνιά, είχε πλακώσει το μαντρί, ένα ψεκασμένο κατσίκι, βόσκαγε κάπου στην άκρα κοντά στον φράχτη, όταν πίσω του άκουσε ….. χάρχαλο!! Τόβαλε αμέσως στα πόδια χοροπηδώντας τρομαγμένο και άρχισε να φωνάζει:
- Ο μαύρος λύκος μου την έπεσε, ο μαύρος λύκος μου την έπεσε, ο μαύρος λύκος στο μαντρίιιιιι!!
Στην αρχή, όλοι (πρόβατα και σκυλιά) λούφαξαν φοβισμένα, αλλά μόλις πέρασε η ώρα και είδαν ότι κίνδυνος δεν υπήρξε, ρώτησαν τον έρμο τον Κατσίκι:
- Τι είδες, τι συνέβη ρε Κατσίκι!?
- Το και το, λέει στα σίγουρα ο κος Κατσίκις !!! Φάνηκε ο μαύρος λύκος, μ’ ανοιχτό το στόμα και κάτι δοντάρες νάαααα (με το συμπάθιο) και μου όρμησε, αλλά εγώ του ξέφυγα!! Μάλιστα να, άφησε και τα ίχνη του …. άσε που εδώ και μέρες, με απειλεί, μου στέλνει μηνύματα και μου λέει να ξεφύγω από το μαντρί σας, διότι σύντομα θα μπουκάρει μέσα και θα μας κατασπαράξει όλους!!
- Ώοοοο λένε όλα μαζί τρομαγμένα, τα έρμα τα ζωντανά κι αρχίσανε να βελάζουνε και να γαυγίζουνε ….. τη βάψαμε-τη βάψαμε, θέλουνε να μας φάνε!! Αγρίμια, κλέφτες κι έμποροι κρέατος, όλοι αντάμα, συνωμοτούν για το κακό μας, θέλουν να μας πάρουνε και το μαντρί ….. και να χάσουμε το σανό και τη βολή μας!!
Κι κει που η τρομο-κουβέντα με τα σκοτεινά συνωμοτικά σενάρια έχει ανάψει για τα καλά, βλέπουνε ξαφνικά να ξεπροβάλει, από κει στην άκρα ….. ένας ασβός και να τους κουνά τ’ αφτί του, λέγοντας …… «γεια σας ρε συντρόφια»!!
- Να, να, να …. ο κακός ο μαύρος λύκος, λέει ο τρομαγμένος και χεσμένος πάνω του ο Κατσίκις και τρέχει να κρυφτεί!!
- Ρε συ, αυτός είναι ο φίλος μας, είναι ο δικός μας ….. «ο Ρούβης» !! Αυτόν ρε βλάκα φοβήθηκες, του λέει ο γερο-κόπρος σκύλος και αράζει χαλαρά ξανά στην ησυχία του!!
Τότε, παίρνει τον λόγο ο ευνουχισμένος τράγος και λέει στο κοπάδι: «Για καλό και για κακό όμως, εσείς μη βγάλετε κουβέντα!! Εμείς όλοι μαζί, θα επιμένουμε ότι …. ήταν ο μαύρος λύκος κι όλα τα αγρίμια απ’ έξω, που συνωμοτούν και μας απειλούν να μας πάρουν το μαντρί»!!
Μετά γυρίζει στον Υπασπιστή του, αυτόν «με τα καρφάκια στο κεφάλι» και του λέει:
«Μπρος τώρα!! Πες στον Σαλπιγκτή, να βαρέσει σάλπισμα ΣΑΝΟ, για να ησυχάσει το κοπάδι»!!
Και συνέχισαν αυτοί να ζουν καλά και μεις ακόμα χειρότερα!!