ΣΤAΘΗΣ Σ.

Η υποτέλεια στην κυβέρνηση, η λεηλασία στην εξουσία

 

Το παιδί για τα θελήματα. Των Δυνατών. Αυτό απεδείχθη ότι (ήταν) είναι και θα είναι ο Τσίπρας. Ο άνθρωπος που μπόρεσε να φέρει εις πέρας τόση βρώμικη δουλειά, όσην ουδείς άλλος θα μπορούσε να διεκπεραιώσει.
Τώρα, ελαφρά τη καρδιά και ως άλλος «ελαφρόμυαλος Ουίλσον», ο Τσίπρας πάει να υπογράψει μια συμφωνία που μπορεί να αποδειχθεί το φυτίλι ενός πιθανού διαμελισμού. Επίσης χάρις στις προσπάθειες του Τσίπρα τα Μνημόνια δεν θα χρειάζονται πια αρίθμηση, τέταρτο ή πέμπτο, αλλά θα αποτελούν μέχρι νεωτέρας το Σύνταγμα του Προτεκτοράτου. Ο Κolotumpas οδήγησε την Ελλάδα στην αιχμαλωσία και τον λαό στη δουλεία, πανηγυρίζοντας
και νικώντας. Δεν υπάρχει ευφημισμός, σόφισμα, εξυπνακισμός και ψέμα (με το καντάρι) που να μην επιστρατεύθηκε από τον Τσίπρα, για να εγκαθιδρυθούν στην πολιτική σκηνή της χώρας και
να κατισχύσουν ο παραλογισμός και ο αμοραλισμός.
Οι λέξεις έγιναν μαϊμούδες. Ονόμασε την Τρόικα, θεσμούς, τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα, καθαρή έξοδο στις αγορές και πάει λέγοντας (και παραληρώντας) ώς το τέλος που, αφιλοσόφητοι καθώς είναι αυτός και οι Καρανίκες του, δεν βλέπουν ότι πλησιάζει. Θύμα της πονηριάς του ο Τσίπρας
νομίζει ότι γίνεται άτρωτος όσον συνεχίζει να εκμαυλίζει όσους μπορεί με επιδόματα, διορισμούς και ρουσφέτια.
Αυτά που κάνει (ένας ανιστόρητος ο ίδιος) δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο. Κάνει ό,τι του λένε οι Δυνατοί, συμψηφίζοντας τα έργα του με τα έργα της Πασοκοδεξιάς και, κυρίως, κατηγορώντας
πάντα τους άλλους για όσα κάνει ο ίδιος.
Τα τρία κακά της μοίρας μας, το χρέος, το όνομα και η έξοδος είναι η Αγία Τριάδα του Τσίπρα για να περιπαίζει τους Έλληνες και να εμπαίζει την αγωνία μας. Με ασυγκράτητη αλαζονεία διαχειρίζεται τους «ετερόκλητους όχλους» και τους προσφέρει λάφυρο στους ναούς του Μολώχ – ο χαρακτηρισμός ανδρείκελο ή μαριονέτα είναι λίγος για έναν τέτοιον εχθρό όσων προσπάθησε ο λαός για να αποφύγει τη μοίρα του είλωτα και του υποθηκευμένου. Ο Τσίπρας διέσπασε, διέσυρε, εξευτέλισε την Αριστερά, την έκαμε χλεύη των νεοφιλελεύθερων – έκαμε την Αριστερά όπως έκαμε και την Ελλάδα
μια αποξηραμένη λίμνη, ένα τοπίο όπου αλωνίζει η σχιζοφρένεια της συγκυβέρνησης με τον Καμμένο – συγκυβέρνηση, σχήμα λόγου. Διότι το όνομα το αποφασίζει ο Ζάεφ (κατά τον Κοτζιά), το χρέος η κυρία Μέρκελ και την έξοδο η αιχμαλωσία! Θα επρόκειτο
για το σχήμα «η βλακεία στην κυβέρνηση, η τρέλα στην εξουσία», αν δεν επρόκειτο για μια στυγνή Γερμανική (και Ενωσιακή) Κομαντατούρ, για μια Δικτατορία των Δυνατών με πρόθυμους εγχώριους σμπίρους να τη διεκπεραιώνουν.
Οι τρεις τελευταίες δουλειές του Τσίπρα ολοκληρώνονται. Οι ρυθμίσεις της κυρίας Μέρκελ για το χρέος είναι φρικιαστικές. Η έξοδος (από τα Μνημόνια) είναι η είσοδος σε μια μακρά, πολύ μακρά περίοδο αιχμαλωσίας και λαφυραγώγησης. Όσο για το όνομα – όλη αυτή η ιστορία προοιωνίζεται Άνω, Κάτω Βαλκάνια, πιθανούς διαμελισμούς, έως και Τουρκική Reconquista.
Η Ελλάδα έχασε πόλεμο εν καιρώ ειρήνης με αποτέλεσμα τα Μνημόνια, ενώ τώρα την προετοιμάζουν να διαβεί τις Σκαιές Πύλες «αφήνοντας πίσω της κάθε ελπίδα». Πολλοί (ή λίγοι) από μας,
άλλοι αφελείς και άλλοι κουρασμένοι, πιστεύουν ότι έχουμε μπει σε ένα Καθαρτήριο, καθώς το περιγράφουν οι «εκσυγχρονιστές», οι νεοφιλελεύθεροι και οι ευρωλιγούρηδες. Ένα Καθαρτήριο που θα μας απαλλάξει απ’ την «κομπλεξική ταυτότητά μας» και αυτόν τον «λαϊκισμό» που παρακινεί τον λαό σε… υπέρμετρες φιλοδοξίες.
Δεν έχουμε μπει σε «Καθαρτήριο», αλλά στην Κόλαση. Που δεν χρειάζεται να σας περιγράψω – τη ζείτε! Και Κόλαση δεν είναι μόνον οι μισθοί, οι συντάξεις, η υπερφορολόγηση, η εθνική αποδόμηση, ο νέος ξενιτεμός, Κόλαση είναι κυρίως η απελπισία.
Και σε αυτό ο Τσίπρας υπήρξε άριστος – σκότωσε την ελπίδα, αδαής, ιδιοτελής και χαχανίζοντας…

email: stathispontiki@gmail.com