ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΥΛΛΕΓΟΥΝΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΙΚΑ.....



Απόστολος Σκουμπούρης

Δημοσιογράφος

Όταν μια αρχικά αγνή ιδέα για έναν… άλλο κόσμο, ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης, δεν βρίσκει αντίκρισμα και δεν επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα, τότε, είτε αποβάλλεται σταδιακά, μέσω φυσιολογικής διαδικασίας αντικατάστασης, είτε γίνεται ιδεοληψία, κυρίαρχη εμμονή που ακυρώνει κάθε κριτική σκέψη.

 
Όταν γίνει ιδεοληψία και κυρίαρχη εμμονή, λειτουργεί σαν… ιδεολογική φράξια και φυλακή του νου, λειτουργώντας ως…
φρούραρχος σε κάθε άλλη – καινούρια ή ρεαλιστική – ιδέα, σκέψη, άποψη ή κοσμοθεωρία!

Αυτή η ιδεοληψία λειτουργεί ως… φραγή εισερχομένων (νέων) ιδεών και ως εσωτερική… αστυνομία δίκην… συρματοπλέγματος, ακυρώνοντας κάθε ενεργή διαδικασία νοημοσύνης, κριτικής σκέψης και νόησης.

Κάθε λειτουργία ενεργού μυαλού λοιπόν, ίδιον χαρακτηριστικό των νοημόνων ανθρώπων, ακυρώνεται, τουλάχιστον στις «περιοχές» που αγγίζουν την ιδεοληψία.

Μοιραία, αυτή η ιδεοληψία «τρώει» όλη την κριτική σκέψη του... πάσχοντος, ο οποίος – σταδιακά - χάνει την επαφή με την πραγματικότητα εντελώς και ζει σε ένα φαντασιακό, ένα ψεύτικο κόσμο!

Συνεχίζει σε μια ιδιότυπη εντελώς παράλογη νιρβάνα, με το άτομο – φορέα της να κάνει «χρήση» από τη μία πλευρά των σύγχρονων επιτευγμάτων και δυνατοτήτων του σύγχρονου κόσμου, όμως από την άλλη πλευρά, οι «απαγορευμένες» νοητικές περιοχές μένουν… άθικτες!

Παρ’ ότι ζει και εκτίθεται λοιπόν σε έναν κόσμο που – στην πράξη – δείχνει ότι έχει ακυρώσει έως αχρηστέψει εντελώς το… θησαυρό του μυαλού του και την κοσμοθεωρία του, εντούτοις δεν επιτρέπει στον εαυτό του να αλλάξει ούτε στο ελάχιστο.
Παρ’ ότι εκτίθεται σε πλήθος… μωσαϊκού άλλων ιδεών, καινούριων πραγμάτων, νέων δοξασιών και τεχνολογιών που ανοίγουν νέους ορίζοντες για όλη την ανθρωπότητα, αυτός αρνείται να «παραχωρήσει» στο ελάχιστο περιοχές του… μυαλού του και του «πιστεύω» του… 

Το κρατάει ως… θησαυρό, καθώς δε θέλει να διαταράξει το ιδανικό του, το τέλειο… θρήσκευμά του, την εξιδανικευμένη – αλλά ανεφάρμοστη – κοσμοθεωρία του!

Πρόκειται για μια διαδικασία στα όρια της θρησκοληψίας, που ελέγχει συνδυαστικά νου, συνείδηση, μυαλό και καρδιά, οριοθετώντας και περιχαρακώνοντας πλήρως τον «πάσχοντα».

Με τα χρόνια, λόγω της εξιδανίκευσης και της πίστης σε απόλυτες… αλήθειες, έχει «χτίσει» και αφιερώσει όλο το είναι του πάνω σ’ αυτές τις δοξασίες.

Μοιραία, ποτέ δεν βρίσκει το θάρρος να ανασκευάσει, να αναθεωρήσει και να αλλάξει, καθώς αυτή η διαδικασία είναι επώδυνη, δεδομένου ότι υπάρχει κίνδυνος να γκρεμίσει έως… ακυρώσει δεκάδες χρόνια από την πρότερη ζωή του! Διαδικασία ιδιαιτέρως δύσκολη, επώδυνη πολύ, που απαιτεί τεράστια αποθέματα θάρρους, εσωτερικής ειλικρίνειας και γενναιότητας.

Έτσι, προτιμά – μέσω της… εσωτερικής αστυνόμευσης - να «ακουμπά» ψυχή και σώμα στο «θρήσκευμα», αδιαφορώντας για τις εξελίξεις, τις οποίες δεν αντιλαμβάνεται.

Το άτομο – φορέας λοιπόν αυτής της… ιδιότυπης νιρβάνας, φαινομενικά ζει μια… κανονική ζωή, συμπεριφέρεται φυσιολογικά στην καθημερινότητά του, κάνει συναναστροφές και κοινές σε όλους δραστηριότητες, καταφέρνοντας όμως να κρατήσει «κρυμμένη» και κλειδωμένη την ιδεοληψία του, όσο παράλογη κι αν είναι. 

Περιμένει την κατάλληλη ώρα, το κατάλληλο πλήρωμα του χρόνου ώστε να εκφράσει την ιδέα ή την κοσμοθεωρία του, όντας απόλυτα πεπεισμένος ότι έχει την υπέρτατη αλήθεια, την απόλυτη αλήθεια! 
Πρόκειται για μια ιδιότυπη ζώνη του λυκόφωτος, με το «φορέα» να υποστηρίζει ή να κάνει πράγματα που φαντάζουν εντελώς ξένα, αλλόκοτα και απόκοσμα στο σύγχρονο – διαρκώς μεταλλασσόμενο – κόσμο.

Η επικίνδυνη προπαγάνδα τους

Στην Ελλάδα, φορείς τέτοιων ιδεοληψιών είναι αρκετοί, τόσο στις τάξεις διαφόρων θρησκειών, ιδεολογημάτων, ή αθλητικών ομάδων, όσο – κυρίως – στην πολιτική σκηνή.

Στην πολιτική σκηνή, που είναι και αυτό που μας ενδιαφέρει καθώς ξεπερνά την «ιδιωτικότητα» της όποιας παραξενιάς δεδομένου ότι επηρεάζει τις ζωές του συνόλου, είναι άτομα όπως οι κ.κ.  Π. Λαφαζάνης, Στ. Λεουτσάκος, Κ. Λαπαβίτσας και ορισμένοι άλλοι…

Οι ίδιοι, συνεχίζουν σ’ έναν παράλογο δρόμο, σε μια απόκοσμη «λογίκευση», δίκην θρησκοληψίας, που αγγίζει ήδη τα όρια της επικίνδυνης προπαγάνδας, δηλητηριάζοντας την κοινωνία με ψευδείς δοξασίες.

«Παίζουν» με τη νοημοσύνη της κοινωνίας και ασελγούν πάνω στον πόνο του ταλαιπωρημένου άνεργου πολίτη, της οικογένειας που τα βγάζει δύσκολα πέρα, του εργάτη που έχει να κάνει μεροκάματο.

Τακτικές επικίνδυνες, καταδικαστέες, που βρίσκουν «έδαφος» άνθισης λόγω της ανεκτικής δημοκρατίας, που δεν έχει – ακόμη, δικλίδες ασφαλείας και προστασίας από υπονομευτές που ονειρεύονται συλλήψεις κεντρικών τραπεζιτών, απαλλοτρίωση δημόσιας περιουσίας σε ένα παραλήρημα που μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα εφαρμόστηκαν.

Στην Ελλάδα, δεν θα τους επιτραπεί – ούτε στο ελάχιστο – να ενισχύουν και πολύ περισσότερο να εφαρμόσουν αυτές τις άρρωστες δοξασίες τους.
Και αυτό, είναι δέσμευση!!

Πως ο Κώστας Τριπολίτης, εν μέσω μεγάλης οδύνης, «υπέγραψε» το τέλος του υπαρκτού σοσιαλισμού

Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού το 1989 και μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ένα τραγούδι ήρθε να οριοθετήσει το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, να «σφραγίσει» με οργή, μεγάλη λύπη και αίσθημα ματαίωσης, μια ολόκληρη ζωή για κάποιους.

Η εκκωφαντική, δραματική και θορυβώδης πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, ήταν το σημαντικότερο – κοσμογονικό – γεγονός του 20ου αιώνα, εξαιρουμένων των πολεμικών συρράξεων!

Δύο χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, ο Έλληνας ποιητής και στιχουργός Κώστας Τριπολίτης, «στιγμάτισε» με τον πλέον αντιπροσωπευτικό τρόπο την εκκωφαντική διάψευση των ονείρων εκατομμυρίων ανθρώπων απανταχού της γης!
Μια διάψευση που ασφαλώς – έως τώρα – είναι διάψευση των… υπαρχόντων μοντέλων του σοσιαλισμού – κομμουνισμού που εφαρμόστηκαν. Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τι θα γίνει στο μέλλον.

 
Οι σκληροί, άμεσοι και καυστικοί στίχοι του Κώστα Τριπολίτη, μελοποιήθηκαν από το Θάνο Μικρούτσικο και ερμηνεύτηκαν συγκλονιστικά από το Γιώργο Νταλάρα, στο δίσκο με τον τίτλο «Συγγνώμη για την Άμυνα» που εκδόθηκε το 1992!
Τίτλος του τραγουδιού που οριοθετεί μια ολόκληρη κοσμοθεωρία;

Ανεμολόγιο

Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε, είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε, στο εξής θα παίζουμε σ’ αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε, είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε, στο εξής θα παίζουμε σ’ αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε, άλλαξαν λέει τ’ ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε, τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε, είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε, κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος

Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε, τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε, και τώρα εισπράττουμε απ’ την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα, τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα, την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο…

www.bankingnews.gr